وبسایت بی نهایت: با توجه به مبتلا بودن 35 میلیون نفر در سراسر جهان به HIV بسیار مهم است که تصورات غلط حول این موضوع را از بین ببریم.
چگونه HIV انتقال می یابد؟
HIV می تواند از طریق خون، منی، ترشحات واژن، مقعد و شیر مادر از فردی به فرد دیگر انتقال بیاید. این اتفاقات می توانند بر اثر روابط جنسی محافظت نشده، تزریق مواد مخدر با سوزن های غیر سترون، از مادر به فرزند، پیوند اعضای بدن و انتقال خون آلوده رخ دهند.
ویروس HIV نمی تواند خارج از بدن زنده بماند بنابراین از طریق لمس کردن یا بغل کردن، استفاده از چنگال و قاشق، عینک و یا حتی مسواک انتقال نمی یابد. همچنین از طریق سرفه یا عطسه گسترش نمی یابد و در ادرار و مدفوع نیز یافت نمی شود.
شانس ابتلا به HIV از طریق رابطه جنسی دهانی و یا بوسیدن نیز بسیار کم است. تنها زمانی که زخم های بزرگ باز در دهان یا خونریزی لثه وجود داشته باشد بوسیدن می تواند مخاطره آمیز باشد. تاکنون نیز هیچ شواهدی در مورد ابتلا به این ویروس از طریق بزاق وجود نداشته است.
ایدز و HIV یکسان نیستند.
HIV مخفف ویروس نقص ایمنی انسان است که سیستم ایمنی بدن را آلوده و به آن حمله می کند. اگر درمان نشود و تعداد سلول های سفید خون به کمتر از 200 در هر میکرولیتر برسد، بیمار دچار ایدز( سندرم اکتسابی نقص ایمنی) یعنی آخرین مرحله HIV خواهد شد.
البته مثبت بودن HIV و یا داشتن ایدز تا چندین سال مرگ را به دنبال نخواهد داشت. بیش از 30 داروی مختلف تایید شده توسط آمریکا وجود دارد و روش های درمانی برای به دست آوردن مجدد سلول های سفید خون وجود دارد.
HIV در واقع مشابه ویروس یافت شده در میمون ها با نام SIV( ویروس نقص ایمنی میمونی) است که محققان معتقدند در اوایل قرن بیستم به HIV جهش یافته است.
شکارچیان و فروشندگان گوشت در کشورهای جنوب صحرای آفریقا معمولا دچار SIV شده و به نظر می رسد آفریقا مسئول گسترش این ویروس است. در واقع گسترش شهرهای آفریقایی ممکن است نقش مهمی در گسترش HIV داشته باشد.
ناآگاهی موجب مرگ می شود
راههای بسیاری برای جلوگیری از گسترش HIV وجود دارد. زنان باردار می توانند با مصرف داروهایی به نام درمان ضد رتروویروس(antiretroviral) از انتقال ویروس به فرزندان خود جلوگیری کنند. در هنگام انتقال خون و پیوند اعضا نیز ابتلا به ویروس ایدز کنترل شود. در مورد برخی از رفتارهای پرخطر نیز می توان از داروهای PEP استفاده کرد که مانع از نگه داشتن عفونت در بدن می شود.
بنابراین اگر راههای بسیاری برای جلوگیری از گسترش وجود دارد، چرا هر ساله بیش از 50000 ابتلای جدید صورت می گیرد؟ علت اصلی ناآگاهی مردم است. زیرا مردم آگاه نیستند که درگیر رفتارهای پرخطر هستند و به طور منظم به آزمایش و کنترل بیماری نمی پردازند.
HIV بر روی بسیاری از گروههای اقلیت تاثیر می گذارد. 46 درصد از افراد تازه آلوده در کشورهای آفریقایی و آمریکایی هستند. میزان ابتلا به این بیماری در بخش هایی که عوامل اجتماعی مانند فقر، آموزش و پرورش، دسترسی به مراقبت های بهداشتی و نژادپرستی یافت نمی شود، بیشتر است.
این ناآگاهی فقط در افرادی که آلوده می شوند، نیست بلکه در کل جامعه وجود دارد. اگر مردم اصول اولیه آموزش HIV را ندانند چگونه می توانند آن را درک کنند؟ برای مثال یک عضور پارلمان ایرلند شمالی به تازگی اعلام کرد که تا به حال در مورد ابتلا به HIV از طریق رابطه با جنس مخالف چیزی نشنیده است.
در حالی که کشورهایی مانند کانادا تقریبا هر سال برنامه های اطلاع رسانی عمومی برای آگاهی از این بیماری برگزار می کنند، اما کشورهایی مانند انگلستان سال هاست که این کار را نکرده اند و این محدودیت بسیار نگران کننده است. در نهایت افرادی وجود دارند که مایل به گسترش اطلاعات نادرست در مورد شرایط، علت و نحوه درمان آن هستند.
اگرچه HIV یک بیماری قابل کنترل است، افرادی که با آن زندگی می کنند اغلب از دید مردم انگ خورده اند و با ویروس مبارزه نمی کنند بلکه درگیری اصلی آنها تصورات غلط افراد دیگر است.
خبرگزاری آریا - وبسایت بی نهایت: با توجه به مبتلا بودن 35 میلیون نفر در سراسر جهان به HIV بسیار مهم است که تصورات غلط حول این موضوع را از بین ببریم.
چگونه HIV انتقال می یابد؟
HIV می تواند از طریق خون، منی، ترشحات واژن، مقعد و شیر مادر از فردی به فرد دیگر انتقال بیاید. این اتفاقات می توانند بر اثر روابط جنسی محافظت نشده، تزریق مواد مخدر با سوزن های غیر سترون، از مادر به فرزند، پیوند اعضای بدن و انتقال خون آلوده رخ دهند.
ویروس HIV نمی تواند خارج از بدن زنده بماند بنابراین از طریق لمس کردن یا بغل کردن، استفاده از چنگال و قاشق، عینک و یا حتی مسواک انتقال نمی یابد. همچنین از طریق سرفه یا عطسه گسترش نمی یابد و در ادرار و مدفوع نیز یافت نمی شود.
شانس ابتلا به HIV از طریق رابطه جنسی دهانی و یا بوسیدن نیز بسیار کم است. تنها زمانی که زخم های بزرگ باز در دهان یا خونریزی لثه وجود داشته باشد بوسیدن می تواند مخاطره آمیز باشد. تاکنون نیز هیچ شواهدی در مورد ابتلا به این ویروس از طریق بزاق وجود نداشته است.
ایدز و HIV یکسان نیستند.
HIV مخفف ویروس نقص ایمنی انسان است که سیستم ایمنی بدن را آلوده و به آن حمله می کند. اگر درمان نشود و تعداد سلول های سفید خون به کمتر از 200 در هر میکرولیتر برسد، بیمار دچار ایدز( سندرم اکتسابی نقص ایمنی) یعنی آخرین مرحله HIV خواهد شد.
البته مثبت بودن HIV و یا داشتن ایدز تا چندین سال مرگ را به دنبال نخواهد داشت. بیش از 30 داروی مختلف تایید شده توسط آمریکا وجود دارد و روش های درمانی برای به دست آوردن مجدد سلول های سفید خون وجود دارد.
HIV در واقع مشابه ویروس یافت شده در میمون ها با نام SIV( ویروس نقص ایمنی میمونی) است که محققان معتقدند در اوایل قرن بیستم به HIV جهش یافته است.
شکارچیان و فروشندگان گوشت در کشورهای جنوب صحرای آفریقا معمولا دچار SIV شده و به نظر می رسد آفریقا مسئول گسترش این ویروس است. در واقع گسترش شهرهای آفریقایی ممکن است نقش مهمی در گسترش HIV داشته باشد.
ناآگاهی موجب مرگ می شود
راههای بسیاری برای جلوگیری از گسترش HIV وجود دارد. زنان باردار می توانند با مصرف داروهایی به نام درمان ضد رتروویروس(antiretroviral) از انتقال ویروس به فرزندان خود جلوگیری کنند. در هنگام انتقال خون و پیوند اعضا نیز ابتلا به ویروس ایدز کنترل شود. در مورد برخی از رفتارهای پرخطر نیز می توان از داروهای PEP استفاده کرد که مانع از نگه داشتن عفونت در بدن می شود.
بنابراین اگر راههای بسیاری برای جلوگیری از گسترش وجود دارد، چرا هر ساله بیش از 50000 ابتلای جدید صورت می گیرد؟ علت اصلی ناآگاهی مردم است. زیرا مردم آگاه نیستند که درگیر رفتارهای پرخطر هستند و به طور منظم به آزمایش و کنترل بیماری نمی پردازند.
HIV بر روی بسیاری از گروههای اقلیت تاثیر می گذارد. 46 درصد از افراد تازه آلوده در کشورهای آفریقایی و آمریکایی هستند. میزان ابتلا به این بیماری در بخش هایی که عوامل اجتماعی مانند فقر، آموزش و پرورش، دسترسی به مراقبت های بهداشتی و نژادپرستی یافت نمی شود، بیشتر است.
این ناآگاهی فقط در افرادی که آلوده می شوند، نیست بلکه در کل جامعه وجود دارد. اگر مردم اصول اولیه آموزش HIV را ندانند چگونه می توانند آن را درک کنند؟ برای مثال یک عضور پارلمان ایرلند شمالی به تازگی اعلام کرد که تا به حال در مورد ابتلا به HIV از طریق رابطه با جنس مخالف چیزی نشنیده است.
در حالی که کشورهایی مانند کانادا تقریبا هر سال برنامه های اطلاع رسانی عمومی برای آگاهی از این بیماری برگزار می کنند، اما کشورهایی مانند انگلستان سال هاست که این کار را نکرده اند و این محدودیت بسیار نگران کننده است. در نهایت افرادی وجود دارند که مایل به گسترش اطلاعات نادرست در مورد شرایط، علت و نحوه درمان آن هستند.
اگرچه HIV یک بیماری قابل کنترل است، افرادی که با آن زندگی می کنند اغلب از دید مردم انگ خورده اند و با ویروس مبارزه نمی کنند بلکه درگیری اصلی آنها تصورات غلط افراد دیگر است.
وبسایت بی نهایت: با توجه به مبتلا بودن 35 میلیون نفر در سراسر جهان به HIV بسیار مهم است که تصورات غلط حول این موضوع را از بین ببریم.
چگونه HIV انتقال می یابد؟
HIV می تواند از طریق خون، منی، ترشحات واژن، مقعد و شیر مادر از فردی به فرد دیگر انتقال بیاید. این اتفاقات می توانند بر اثر روابط جنسی محافظت نشده، تزریق مواد مخدر با سوزن های غیر سترون، از مادر به فرزند، پیوند اعضای بدن و انتقال خون آلوده رخ دهند.
ویروس HIV نمی تواند خارج از بدن زنده بماند بنابراین از طریق لمس کردن یا بغل کردن، استفاده از چنگال و قاشق، عینک و یا حتی مسواک انتقال نمی یابد. همچنین از طریق سرفه یا عطسه گسترش نمی یابد و در ادرار و مدفوع نیز یافت نمی شود.
شانس ابتلا به HIV از طریق رابطه جنسی دهانی و یا بوسیدن نیز بسیار کم است. تنها زمانی که زخم های بزرگ باز در دهان یا خونریزی لثه وجود داشته باشد بوسیدن می تواند مخاطره آمیز باشد. تاکنون نیز هیچ شواهدی در مورد ابتلا به این ویروس از طریق بزاق وجود نداشته است.
ایدز و HIV یکسان نیستند.
HIV مخفف ویروس نقص ایمنی انسان است که سیستم ایمنی بدن را آلوده و به آن حمله می کند. اگر درمان نشود و تعداد سلول های سفید خون به کمتر از 200 در هر میکرولیتر برسد، بیمار دچار ایدز( سندرم اکتسابی نقص ایمنی) یعنی آخرین مرحله HIV خواهد شد.
البته مثبت بودن HIV و یا داشتن ایدز تا چندین سال مرگ را به دنبال نخواهد داشت. بیش از 30 داروی مختلف تایید شده توسط آمریکا وجود دارد و روش های درمانی برای به دست آوردن مجدد سلول های سفید خون وجود دارد.
HIV در واقع مشابه ویروس یافت شده در میمون ها با نام SIV( ویروس نقص ایمنی میمونی) است که محققان معتقدند در اوایل قرن بیستم به HIV جهش یافته است.
شکارچیان و فروشندگان گوشت در کشورهای جنوب صحرای آفریقا معمولا دچار SIV شده و به نظر می رسد آفریقا مسئول گسترش این ویروس است. در واقع گسترش شهرهای آفریقایی ممکن است نقش مهمی در گسترش HIV داشته باشد.
ناآگاهی موجب مرگ می شود
راههای بسیاری برای جلوگیری از گسترش HIV وجود دارد. زنان باردار می توانند با مصرف داروهایی به نام درمان ضد رتروویروس(antiretroviral) از انتقال ویروس به فرزندان خود جلوگیری کنند. در هنگام انتقال خون و پیوند اعضا نیز ابتلا به ویروس ایدز کنترل شود. در مورد برخی از رفتارهای پرخطر نیز می توان از داروهای PEP استفاده کرد که مانع از نگه داشتن عفونت در بدن می شود.
بنابراین اگر راههای بسیاری برای جلوگیری از گسترش وجود دارد، چرا هر ساله بیش از 50000 ابتلای جدید صورت می گیرد؟ علت اصلی ناآگاهی مردم است. زیرا مردم آگاه نیستند که درگیر رفتارهای پرخطر هستند و به طور منظم به آزمایش و کنترل بیماری نمی پردازند.
HIV بر روی بسیاری از گروههای اقلیت تاثیر می گذارد. 46 درصد از افراد تازه آلوده در کشورهای آفریقایی و آمریکایی هستند. میزان ابتلا به این بیماری در بخش هایی که عوامل اجتماعی مانند فقر، آموزش و پرورش، دسترسی به مراقبت های بهداشتی و نژادپرستی یافت نمی شود، بیشتر است.
این ناآگاهی فقط در افرادی که آلوده می شوند، نیست بلکه در کل جامعه وجود دارد. اگر مردم اصول اولیه آموزش HIV را ندانند چگونه می توانند آن را درک کنند؟ برای مثال یک عضور پارلمان ایرلند شمالی به تازگی اعلام کرد که تا به حال در مورد ابتلا به HIV از طریق رابطه با جنس مخالف چیزی نشنیده است.
در حالی که کشورهایی مانند کانادا تقریبا هر سال برنامه های اطلاع رسانی عمومی برای آگاهی از این بیماری برگزار می کنند، اما کشورهایی مانند انگلستان سال هاست که این کار را نکرده اند و این محدودیت بسیار نگران کننده است. در نهایت افرادی وجود دارند که مایل به گسترش اطلاعات نادرست در مورد شرایط، علت و نحوه درمان آن هستند.
اگرچه HIV یک بیماری قابل کنترل است، افرادی که با آن زندگی می کنند اغلب از دید مردم انگ خورده اند و با ویروس مبارزه نمی کنند بلکه درگیری اصلی آنها تصورات غلط افراد دیگر است.
۳) دراز نشست خیلی آرام، عضلات را محکم تر می کند
▪ دلیل: آنقدر که روند معمولی دراز نشست شما را لاغز می کند، آرام انجام دادن آن به آب شدن چربی ها کمک نمی کند. در حقیقت کندی در انجام حرکات اصلا سودمند نیست. تمرینات باید به شما در هر حالتی کمک کنند: چه بخواهید وارد ورزش کیک بوکس شوید چه بخواهید یک چمدان را از روی زمین بلند کنید. در هر دو حالت ذکر شده شما کارهای خود را که در حالت اسلو موشن(slow motion) که انجام نمی دهید.
۴) بهترین زمان برای انجام حرکات شکمی، آخر تمرین ها می باشد
▪ دلیل: هیچ فرقی نمی کند شما چه زمان ورزش های شکمی را انجام دهید، فقط درست انجام دادن و ثبات در تمرینات است که باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین بهترین زمان وقتی است که احساس کنید می خواهید تمرینات را انجام دهید. اما اگر می خواهید در ابتدای تمرینات حرکات مربوط به شکم را انجام دهید، اول باید خودتان را حسابی گرم کنید. هنگامیکه خون در گردش باشد، می توان به آسانی از بروز بسیاری از آسیب دیدگی ها جلوگیری کرد.
۵) با انجام حرکات پایلیت (Pilates ) نمی توانید شکم خود را ۶ تکه کنید
▪ دلیل: کیمبرلی لیون یک مربی خصوصی در لوس آنجلس معتقد است که: این حرکات بیشترین تاثیر را بر روی شکم شما می گذارند و اگر آنها را به همراه یک رژیم غذایی سالم انجام دهید، به طور حتم می توانید لایه های مورد نظر خود را بر روی شکم به وجود آورید. شکل شکم، قد و بلندی نیم تنه بالایی شما، جزء اموری هستند که به ژن هایتان ارتباط پیدا می کند.
۶) بدون وزنه و دستگاه نمی توانید شکم خود را آب کنید
▪ دلیل: شما به هیچ وجه به وزنه نیازی ندارید، البته بسیاری از ورزشکاران برای اینکه توانایی و قدرت خود را افزایش دهند از وزنه استفاده می کنند. لیون می گوید: بسیاری از دستگاهها و وزنه ها برای استفاده خانم ها طراحی نشده اند، اگر شما به طور مناسب در دستگاه قرار نگیرید، ممکن است فشار به قسمت های که نباید، وارد شود. او برای ما یک نصیحت دیگر هم دارد: به زمین بچسبید که هم موثر است هم ارزان و آنرا در هر جایی به راحتی می توانید پیدا کنید.
● نتیجه بیشتر در زمان کمتر
لیو جردن، مربی تناسب اندام در مجموعه ورزشی اکینوکس در شهر نیویورک رازها را برای ما فاش می کند:
▪ حرکات را کمی آرام تر انجام دهید: با چهار شماره بالا بیایید و با ۴ شماره به حالت اول باز گردید.
▪ ۵ تا ۱۰ ثانیه در دشوارترین حالت دراز نشست باقی بمانید.
▪ حرکات خود را کم کم انجام دهید: این کار باعث می شود تا عضلات شکم از سایر ماهیچه ها جدا شده و تاثیر تمرینات مستقیما بر روی شکم وارد شود.
● شکم خود را صاف کنید
انجام این حرکت به شما کمک می کند تا شکمتان را لاغر تر کنید. در حالی که صورتتان در مقابل زمین قرار دارد، بر روی شکم دراز بکشید. وزنتان را بر روی کمر و شکم بدهید و سعی کنید دست ها و پاها را از روی زمین بلند کنید. برای چند ثانیه در این وضعیت باقی بمانید. سپس به موقعیت اولیه باز گردید و یک مرتبه دیگر این حرکت را تکرار کنید.
منبع:aftabir.com
نوشته تصورات غلطی که باعث افتادگی شکم میشود اولین بار در بامداد پدیدار شد.
اطلاعات زیادی درباره انواع هپاتیت و راههای انتقال آن تاکنون منتشر شده است. به همین دلیل، تمرکز ما در این گزارش تأکید بر ضرورت پیشگیری از ابتلا به هپاتیت و اصلاح رفتارهای غلط اجتماعی با مبتلایان این بیماری است.
بیماریهای زمینهای همچون کبد چرب، زمینه ابتلا به هپاتیت را مستعد میکند
تقریبا ۵/۱ تا ۲ درصد جمعیت ایران، معادل یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر ناقل سالم هپاتیت هستند. هریک از ما میتوانیم در این گروه از مبتلایان باشیم، حتی اگر هیچ یک از علائم بیماری را نداشته باشیم.
هیچ یک از ما به لحاظ اخلاقی و قانونی حق نداریم، با مبتلایان هپاتیت رفتار منفی و ناشایست داشته باشیم یا آنها را از حقوق قانونی و اجتماعی محروم کنیم. برخلاف باورهای غلط رایج اتفاقا رفتارهای پرخطر جنسی در کشورهای جهان سوم از جمله ایران، عامل اول انتقال محسوب نمیشود بلکه انتقال ویروس از مادر آلوده به کودک در مقام اول قرار دارد که خوشبختانه در طرح غربالگری مادران باردار از سال ۷۲ با تزریق واکسن به متولدین، جلوی شیوع این بیماری گرفته شده است.
ضرورت تزریق واکسن
هپاتیت انواع مختلف A، B، C، D و E دارد که شایعترین آنها هپاتیت B و C است و تنها نوع B آن دارای واکسن است. نگرانی ما درباره افرادی است که هنوز نسبت به تزریق سهلانگاری میکنند.
سوراخ شدن بدن با هر وسیله تیز یا سوزن آلوده (مثل خالکوبی)، خون آمدن از ناخن هنگام مانیکور و هر اقدام دیگری که باعث خونریزی در سطح پوست شود، میتواند زمینه انتقال ویروس را فراهم کند و واکسن، تنها راه مصونیت است.
بیماریهای ناقل هپاتیت
نارسایی کلیه، تالاسمی و هموفیلی، شرایط را برای انتقال ویروس هپاتیت به فرد مستعد میکنند که باید با تزریق واکسن از خود مراقبت کنند.
افرادی که همودیالیز میشوند نیز در معرض خطر قرار دارند، بیماری لنفوم ازجمله بیماریهایی است که میتواند، بیماری هپاتیت را تشدید کند. به همین دلیل وضعیت کبد و ابتلای فرد به هپاتیت در مبتلایان این نوع سرطان، قبل از انجام شیمیدرمانی بررسی میشود تا در صورت ابتلا، اول هپاتیت آنها درمان و سپس درمان بیماری لنفوم آغاز شود.
انتقال ویروس هپاتیت از مادر آلوده به کودک در ایران در مقام اول قرار دارد
کاهش شیوع هپاتیت
تزریق اجباری واکسن به متولدین سراسر کشور از ۲۲ سال پیش موجب شده از ۱۰ سال گذشته موارد جدید هپاتیت B به صورت محدود و اندک مشاهده شود و میزان شیوع آن از ۳ درصد به ۵/۱ درصد کاهش یابد.
واکسن هپاتیت در سه دوز باید تزریق شود. افراد میتوانند با مراجعه به مراکز بهداشت و درمان نسبت به تزریق رایگان واکسن این بیماری اقدام کنند.
اگر فردی دوزهای واکسن را ناقص دریافت کرده باشد، آیا مجددا باید فرآیند تزریق را کامل انجام دهد؟ میزان آنتیبادی خون علیه هپاتیت اندازهگیری و در صورت لزوم سه دوز باید تزریق شود.
تزریق واکسن تا ۹۶ درصد فرد را در مقابل بیماری ایمن میکند و فرد دیگر هیچ وقت هپاتیت نمیگیرد. ۴ درصد احتمالی مربوط به افرادی است که به دلیل مصرف سیگار، چاقی یا بیماریهای تضعیفکننده سیستم ایمنی بدن، پاسخ آنتیبادی به واکسن ضعیف است، اما این احتمال به معنای بیاثر بودن تزریق واکسن در این افراد نیست.
کبدهای چرب، مستعد ابتلا
کبد چرب، مشکلی است که با اشتباهات غذایی ایجاد میشود و متاسفانه ۴۰ درصد مردم ایران مبتلا به آن هستند و عوارض شدیدی برای اعضای بدن ایجاد میکند. بیماریهای زمینهای همچون کبد چرب، زمینه ابتلا به هپاتیت را مستعد میکند، رعایت اصول تغذیه سالم در محافظت از سلامت کبد بسیار مهم است.
با توجه به تاثیر برخی داروها و بیماریها روی کبد، به این بیماران توصیه میشود که مطابق نظر پزشک دارو مصرف کنند و پزشک را نسبت به بیماری خود مطلع کنند تا متناسب با شرایط آنها دارو تجویز شود.
هپاتیت قابل درمان است
ریشهکنی هپاتیتC تا سال ۲۰۳۵ هدفگذاری شده است. برای درمان هپاتیت B نیز دارو داریم به گونهای که تا حد زیادی امکان ریشهکنی آن وجود دارد. بخشی از ریشهکنی بیماری علاوه بر درمان با دارو، مربوط به اقدامات حفاظتی افراد است. با توجه به این که ویروس بیماری مدت زمانی طولانی میتواند در محیط زنده بماند، بنابراین مهمترین راهکار پیشگیری، تزریق واکسن است.
منبع:salamatnews.com
نوشته تصورات غلط درباره هپاتیت اولین بار در بامداد پدیدار شد.