برخی افراد تنگی نفس دارند و مدام در سینه خود احساس بدی می کنند اما حاضر نیستند به پزشک مراجعه نمایند. تنگی نفس از جمله اتفاقات معمول اسـت که هیچ کس واقعا توجهی به آن نمیکند. تنگی نفس به دنبال هرگونه فعالیت شدیدی که انجام میدهید یا هر وزنهی سنگینی که بلند میکنید، اتفاق میافتد.
شما با سر و صدا نفس میکشید، نفس نفس می زنید و تقلا میکنید و برای فرو بردن اکسیژن مغذی، به سختی تنفس میکنید. بعد از مدتی هنگامیکه اعصابتان آرام شد، تنفستان به حالت عادی باز میگردد. این چیزی اسـت که تقریبا همهی ما در زندگی روزمرهمان تجربه میکنیم و برای چنین تنگی نفس موقتی، مطلقا نیازی به نگرانی نیست.
با اینحال اگر متوجه شدید که گاهی اوقات مجبورید برای فرآیند ساده نفس کشیدن، به سختی تلاش کنید، شاید علتی برای نگرانی وجود داشته باشد. آیا بعد از صحبت کردن یا در حین آن احساس خفگی میکنید؟ آیا هنگامیکه از چند پله بالا میروید تا به منزلتان در طبقه اول برسید، احساس میکنید
که در یک ماراتن دویدهاید؟ اگر اینطور اسـت پس به احتمال قوی شما از تنگی نفس رنج میبرید و هرچه زودتر به دنبال کمک پزشکی بروید، برایتان بهتر اسـت به این خاطر که تنگس نفس به تنهایی مشکل مهمی نیست اما معمولا نشان دهندهی یک مشکل سلامتی زمینهای اسـت.
شما باید بدانید مشکلات سلامتی متعددی وجود دارند که متداولترین علائم آنها با تنگی نفس آغاز میشود. این را به عنوان یک علامت هشدار در نظر بگیرید و برای تشخیص علت اصلی تنگی نفستان فورا به یک مرکز پزشکی مراجعه کنید. همانطور که این ضرب المثل میگوید: “یک بخیه به موقع از نه بخیه دیگر جلوگیری میکند”.
بنابراین بعدها برای اینکه به دنبال کمک پزشکی رفتید، خدا را شکر خواهید کرد. برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر در مورد تنگی نفس، ادامهی مطلب را بخوانید:
علل تنگی نفس
– اگر یک فرد مستعد ابتلا به آلرژیهای خاص باشد، این احتمال وجود دارد که از تنگی نفس رنج ببرد.
– اختلالات تنفسی مانند آسم، یک علت بسیار شایع تنگی نفس هستند.
– پرخوری نیزمیتواند منجر به تنگی نفس شود. دلیلش این اسـت هنگامیکه شما پرخوری میکنید، معده باد کرده به دیافراگم فشار وارد میکند و باعث تنگی نفس میشود.
– اگر کسی از برونشیت رنج میبرد، آنگاه ممکن اسـت به علت التهاب لولههای نایژهای دچار تنگی نفس شود.
– اختلالات اضطرابی شدید درحال پیشرفت نیز میتوانند باعث تنگی نفس شوند زیرا اضطراب میتواند منجر به سفتی قفسه سینه شود.
– افرادی که از اختلالات مختلف قلبی رنج میبرند، ممکن اسـت تنگی نفس را تجربه کنند. در این مورد تنگی نفس میتواند نشانهی یک حمله قلبی قریب الوقوع باشد.
– بیماریهای ریه میتوانند باعث زخم بافت ریه شوند. این امر منجر به تنگی نفس میشود.
– عدم تحرک و سایر فعالیتهای بدنی میتواند باعث تنگی نفس در هنگام انجام فعالیتهای عادی شود.
– افراد چاق به علت وزن بالایی که دارند، به احتمال بیشتری دچار تنگی نفس میشوند.
علائم تنگی نفس
– اشکال در تنفس
– تنفس بسیار سریع
– اشکال در صحبت کردن
– از عضلات گردن و قفسه سینه برای تنفس استفاده میشود.
درمان تنگی نفس
– تمرینات تنفسی انجام دهید. نفس عمیق بکشید. هوا را به آرامی به داخل فرو ببرید، قفسه سینهتان را منبسط کنید و نفستان را نگه دارید. سپس هوا را بیرون دهید. برای افزایش ظرفیت ریه، این پروسه را چندین بار تکرار کنید.
– با پیاده روی سریع روزانه، به استقامت و پایداریتان بیفزایید. این کار، تنگی نفس را کاهش میدهد. در هنگام پیاده روی، از طریق بینی نفس بکشید، دهان را بسته نگه دارید، در حالیکه در هنگام دم، عضلات شکمتان را به سمت داخل میکشید و در هنگام بازدم، آنها را به بیرون فشار میدهید.
– اول دو فنجان چای درست کنید سپس نصف قاشق سوپخوری فلفل سیاه اضافه کنید. آن را صاف کرده و حداقل ۳ تا ۵ بار در روز بنوشید. این چای لولههای نایژهای را باز خواهد کرد.
– در یک لیوان آب لیمو، به مقدار مساوی زنجبیل، عسل و سیر اضافه کنید. این نوشیدنی را برای خلاص شدن از شر احتقان بنوشید. با این کار، تنفستان ساده و راحتتر میشود.
با اینحال اگر متوجه شدید که گاهی اوقات مجبورید برای فرآیند ساده نفس کشیدن، به سختی تلاش کنید، شاید علتی برای نگرانی وجود داشته باشد. آیا بعد از صحبت کردن یا در حین آن احساس خفگی میکنید؟ آیا هنگامیکه از چند پله بالا میروید تا به منزلتان در طبقه اول برسید، احساس میکنید که در یک ماراتن دویدهاید؟ اگر اینطور اســت پس به احتمال قوی شما از تنگی نفس رنج میبرید و هرچه زودتر به دنبال کمک پزشکی بروید، برایتان بهتر اســت به این خاطر که تنگس نفس به تنهایی مشکل مهمی نیست اما معمولا نشان دهندهی یک مشکل سلامتی زمینهای اســت.
علل تنگی نفس
- اگر یک فرد مستعد ابتلا به آلرژیهای خاص باشد، این احتمال وجود دارد که از تنگی نفس رنج ببرد.
- اختلالات تنفسی مانند آسم، یک علت بسیار شایع تنگی نفس هستند.
- پرخوری نیزمیتواند منجر به تنگی نفس شود. دلیلش این اســت هنگامیکه شما پرخوری میکنید، معده باد کرده به دیافراگم فشار وارد میکند و باعث تنگی نفس میشود.
- اگر کسی از برونشیت رنج میبرد، آنگاه ممکن اســت به علت التهاب لولههای نایژهای دچار تنگی نفس شود.
- اختلالات اضطرابی شدید درحال پیشرفت نیز میتوانند باعث تنگی نفس شوند زیرا اضطراب میتواند منجر به سفتی قفسه سینه شود.
- افرادی که از اختلالات مختلف قلبی رنج میبرند، ممکن اســت تنگی نفس را تجربه کنند. در این مورد تنگی نفس میتواند نشانهی یک حمله قلبی قریب الوقوع باشد.
- بیماریهای ریه میتوانند باعث زخم بافت ریه شوند. این امر منجر به تنگی نفس میشود.
- عدم تحرک و سایر فعالیتهای بدنی میتواند باعث تنگی نفس در هنگام انجام فعالیتهای عادی شود.
- افراد چاق به علت وزن بالایی که دارند، به احتمال بیشتری دچار تنگی نفس میشوند.
علائم تنگی نفس
- اشکال در تنفس
- تنفس بسیار سریع
- اشکال در صحبت کردن
- از عضلات گردن و قفسه سینه برای تنفس استفاده میشود.
- تمرینات تنفسی انجام دهید. نفس عمیق بکشید. هوا را به آرامی به داخل فرو ببرید، قفسه سینهتان را منبسط کنید و نفستان را نگه دارید. سپس هوا را بیرون دهید. برای افزایش ظرفیت ریه، این پروسه را چندین بار تکرار کنید.
- با پیاده روی سریع روزانه، به استقامت و پایداریتان بیفزایید. این کار، تنگی نفس را کاهش میدهد. در هنگام پیاده روی، از طریق بینی نفس بکشید، دهان را بسته نگه دارید، در حالیکه در هنگام دم، عضلات شکمتان را به سمت داخل میکشید و در هنگام بازدم، آنها را به بیرون فشار میدهید.
- اول دو فنجان چای درست کنید سپس نصف قاشق سوپخوری فلفل سیاه اضافه کنید. آن را صاف کرده و حداقل ۳ تا ۵ بار در روز بنوشید. این چای لولههای نایژهای را باز خواهد کرد.
- در یک لیوان آب لیمو، به مقدار مساوی زنجبیل، عسل و سیر اضافه کنید. این نوشیدنی را برای خلاص شدن از شر احتقان بنوشید. با این کار، تنفستان ساده و راحتتر میشود.
خبرگزاری آریا -
تنگی کانال نخاعی جزئی از روند طبیعی زندگی است.
چه تغییراتی در بدن انسان به وجود می آید که باعث تنگی ستون فقرات می شود؟
مهره های ستون فقرات انسان ها بعد از 35 سالگی تغییراتی پیدا می کند. دیسک بین مهره ای انسان شامل 2 بخش بیرونی و درونی است. قسمت درونی حاوی آب است. آب باعث طراوت دیسک می شود. همچنین نیروهای وارد به دیسک را پخش می کند. با افزایش سن، آب دیسک بین مهره ای کاهش می یابد و خشک تر می شود. این پدیده بیماری نیست و جزئی از روند طبیعی بدن است.
با کاهش آب دیسک، ارتفاع دیسک کمتر می شود و با کاهش ارتفاع دیسک 2 مهره به هم نزدیک تر و حالت ناپایدارتر و لقی در ستون مهره ها ایجاد می شود. البته این ناپایداری بسیار کم و نامحسوس است و گاهی باعث کمردرد می شود که خود به خود و با ورزش برطرف می شود، اما بدن به طور خودکار برای اینکه بتواند در برابر این پدیده طبیعی مقاومت کند تغییراتی در رباط ها، مفاصل و استخوان ها ایجاد می کند.
در این مواقع رباط ها و کپسول مفصلی شروع به افزایش حجم و استخوان ها هم شروع به استخوان سازی می کنند تا بتوانند ستون فقرات را پایدار کنند و این پایداری هم اتفاق می افتد اما هرچه رباط ها و مفاصل قطورتر می شوند کانال نخاعی تنگ تر می شود، بنابراین کانالی که قبلا نخاع به خوبی از آن رد شده بود و ریشه های نخاعی هم فضای کافی داشتند دچار تنگی می شود.
چرا تنگی کانال نخاعی فقط در بعضی از افراد عارضه دار می شود؟
تنگی کانال نخاعی جزئی از روند طبیعی زندگی است. در بعضی از افراد تنگی کانال شدیدتر است و زودتر خود را نشان می دهد و برای بیمار ناتوان کننده است، اما اینکه چرا فردی تا 90سالگی در اثر تنگی کانال مشکلی پیدا نمی کند ولی فردی در 60 سالگی دچار تنگی کانال ناتوان کننده می شود سوالی است که تاکنون جواب درستی به آن داده نشده است اما عده ای از محققان ژنتیک را در این موضوع دخیل می دانند.
علایم تنگی کانال نخاعی چیست؟
زندگی معمولی بیماری که تا چندی قبل به راحتی راه می رفت و کارهای روزمره ر انجام می داد و شاید هم کمردرد مختصری داشت که با مسکن آرام می شد، با تنگی کانال دچار اختلال می شود. اولین و مشخص ترین علامت تنگی کانال این است که کم کم مقدار راه رفتن بیمار کاهش می یابد. بیماری که قبلا یکی دو کیلومتر راه طی می کرد، حال با 400-300 متر راه رفتن به دلیل سنگینی پاها، گرفتگی و گزگز به نشستن نیاز پیدا می کند. با ایستادن سرپا تغییری در این حالت به وجود نمی آید و حتما باید بنشیند. اوایل ممکن است این موضوع چندان مهم جلوه نکند ولی با گذشت زمان، زمان راه رفتن کوتاه و کوتاه تر می شود تا اینکه هر چند متر یکبار باید بنشیند. این حالت، لنگش عصبی نام دارد.
مشخصه دیگر تنگی کانال این است که بیماران در حالت کمر خمیده راحت تر هستند. مثلا وقتی از کوه بالا می روند مشکلی ندارند ولی وقتی از کوه پایین می آیند علائم بیماری به شدت آشکار می شود. آنها هنگام کار با تردمیل نیز مشکل دارند ولی روی دوچرخه راحت هستند. به طور کلی بیمار برای بهبود و کاهش درد حتما باید کمر را خم کند.
تنگی کانال باعث بروز عارضه ای ناتوان کننده مثل فلج هم می شود؟
نه! باعث فلج شدن نمی شود، مگر اینکه شرایط خیلی استثنایی باشد. این بیماری حی باعث بی اختیاری در دفع ادرار و مدفوع نمی شود. تنها عارضه اش کاهش میزان راه رفتن بیمار است. اغلب بیماران درد کمر ندارند و فقط از بی حسی و سنگینی پاهایشان می نالند.
اولین کار در درمان تنگی کانال نخاعی کاهش وزن است.
روش های تشخیص کدامند؟
شرح حال بیمار از همه روش ها مهم تر است. با گوش دادن به شکایت و حرف های بیمار به راحتی می توان متوجه تنگی کانال شد. پزشک در معاینه بالینی حس عصبی بیمار مورد غیرعادی نمی بیند ولی با روش ام آر آی به خوبی می تواند دیسک، رباط ها و… را ببیند و محل تنگی را تشخیص دهد ولی فراموش نکنید که ام آر آی بسیار گول زننده است و به تنهایی نباید فقط با ام آر ای برای بیمار تصمیم گرفت. ممکن است در ام آر آی بیمار تنگی شدید دیده شود ولی اصلا علامتی نداشته باشد. این بیمار هیچ نیازی به مداخلات پزشکی ندارد. نوار عصب عضله نیز مکان گرفتاری و گیرکردن عضله را نشان می دهد. در عکس ساده هم لقی مهره ها را می توان دید.
درمان تنگی کانال نخاعی چند نوع است؟
بیشتر بیماران با درمان های غیرجراحی بهبود پیدا می کنند. اولین کار کاهش وزن است. هرچه شکم جلوتر باشد قوس کمر و علائم تنگی بیشتر خواهدشد. ورزش فوق العاده خوب است به خصوص ورزش هایی مانند شنا از نوع کرال به بیمار کمک می کند. ورزش های دیگری هم وجود دارد به نام ویلیامز که در درمانگاه به بیماران آموزش داده می شود. بیماران حتما باید به فیزیوتراپی ارجاع داده شوند. فیزیوتراپیست ها باید زمان بیشتری را هدف این بیماران کنند تا قدم به قدم این ورزش را به آنها آموزش دهند.
مورد بعدی دادن داروهای ضدالتهاب به بیماران است.داروهایی مانند ایندومتاسین، دیکلوفناک و… التهاب را کاهش می دهند و فضا را برای ریشه های عصبی انتهایی ناحیه کمری بازتر می کنند. اگر بیمار سیگاری است باید کشیدن سیگار را ترک کند، اگر بیمار همه موارد گفته شده را مو به مو اجرا کند به احتمال زیاد بهبود خواهد یافت.
روش دیگری هم وجود دارد و آن تزریق کورتون در فضای نخاعی است. کورتون ها مانند مسکن عمل می کنند و با تزریق آن می توان علائم تنگی کانال را تا مدت محدودی بهبود بخشید. در بیمارانی که به دلیل بیماری های زمینه ای قلبی و… اصلا امکان جراحی نیست بهتر است هرازگاهی تزریق کورتون را انجام داد تا مدتی درد کاهش پیدا کند.
کدام بیماران به جراحی نیاز پیدا می کنند؟
وقتی بیماری با درمان های اولیه بهبود نمی یابد و درد کمر واقعا زندگی اش را مختل کرده، برای بازگرداندن بیمار به زندگی عادی عمل جراحی پیشنهاد می شود. در عمل راحی عناصری مانند رباط ها، استخوان و… که بزرگ شده اند باید برداشته شوند. با برداشتن این عناصر فشار از روی ریشه های عصبی برداشته می شود. اگر همراه تنگی کانال لقی در مهره ها هم وجود داشته باشد به کمک وسایل خاص ارتوپدی 2 مهره را به هم ثابت می کنیم. برای عمل جراحی کانال نخاعی نباید زیاد عجله کرد چون با دارو می توان کاری کرد که بیمار سال ها در همان وضعیت زندگی کند.
منبع:هفته نامه سلامت
محققان دریافته اند غالباً تنگی نفس علامت نارسایی قلبی یا بیماری مزمن انسداد ریه است.
در این مطالعه، تنگی نفس در چندین مطالعه با طرح ها و جمعیت های متفاوت مورد مطالعه قرار گرفت. یک مطالعه شامل حدود ۱۰۰۰ شرکت کننده و دیگری شامل حدود ۱۰۰ شرکت کننده بود که به دنبال درمان تنگی نفس خود بودند.
احمدی در این باره می گوید: «بیمارانی که به دنبال درمان تنگی نفس مزمن خود بودند در مقایسه با جمعیت عمومی با کیفیت زندگی بسیار مختل شده ای مواجه بودند. آنها غالبا دارای مشکلات اساسی در انجام وظایف روزمره شان بودند. آنها از بیماری های مختلفی نظیر نارسایی قلبی یا بیماری ریوی پنهان که در حال پیشرفت بود رنج می بردند.»
مطالعه قبلی نشان داده است یک از هر سه فرد بالای ۶۵ سال در سوئد ممکن است مبتلا به تنگی نفس باشد.
به گفته محققان، تنگی نفس با مشکلات عدیده ای نظیر آسم، برونشیت، ذات الریه، پنوموتوراکس، کم خونی، سرطان ریه، آسیب های ناشی از استنشاق، آمبولی ریوی، اضطراب، میزان اکسیژن پایین در ارتفاعات، نارسایی احتقانی قلب، آریتمی، واکنش های آلرژیک، بیماری ریه بینابینی، چاقی، بیماری سل، فیبروز ریوی، فشار خون بالا شریان ریوی، سندرم گیلن باره، شکستگی دنده، و مسمومیت با مونوکسید کربن مرتبط است.
به گفته احمدی، «بیشتر افراد به دنبال درمان تنگی نفس خود نیستند و آن را بخشی از فرآیند طبیعی افزایش سن تلقی می کنند. اما اگر در طول فعالیت دچار تنگی نفس می شوید باید حتما به فکر درمان آن باشید.»
محققان توصیه می کنند؛
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
به گفته محققان، تنگی نفس میتواند علامت هشداردهنده برخی بیماریها باشد که باید جدی گرفته شوند.
به گزارش خبرنگار مهر، تحقیق جدید محققان دانشگاه گوتنبرگ سوئد به سرپرستی ناصر احمدی نشان میدهد تنگی نفس میتواند علامت برخی مشکلات جدیتر باشد.
محققان دریافتهاند غالباً تنگی نفس علامت نارسایی قلبی یا بیماری مزمن انسداد ریه است.
در این مطالعه، تنگی نفس در چندین مطالعه با طرحها و جمعیتهای متفاوت مورد مطالعه قرار گرفت. یک مطالعه شامل حدود ۱۰۰۰ شرکت کننده و دیگری شامل حدود ۱۰۰ شرکت کننده بود که به دنبال درمان تنگی نفس خود بودند.
احمدی در این باره میگوید: «بیمارانی که به دنبال درمان تنگی نفس مزمن خود بودند در مقایسه با جمعیت عمومی با کیفیت زندگی بسیار مختل شدهای مواجه بودند. آنها غالبا دارای مشکلات اساسی در انجام وظایف روزمرهشان بودند. آنها از بیماریهای مختلفی نظیر نارسایی قلبی یا بیماری ریوی پنهان که در حال پیشرفت بود رنج میبردند.»
مطالعه قبلی نشان داده است یک از هر سه فرد بالای ۶۵ سال در سوئد ممکن است مبتلا به تنگی نفس باشد.
به گفته محققان، تنگی نفس با مشکلات عدیدهای نظیر آسم، برونشیت، ذات الریه، پنوموتوراکس، کم خونی، سرطان ریه، آسیبهای ناشی از استنشاق، آمبولی ریوی، اضطراب، میزان اکسیژن پایین در ارتفاعات، نارسایی احتقانی قلب، آریتمی، واکنشهای آلرژیک، بیماری ریه بینابینی، چاقی، بیماری سل، فیبروز ریوی، فشار خون بالا شریان ریوی، سندرم گیلن باره، شکستگی دنده، و مسمومیت با مونوکسید کربن مرتبط است.
به گفته احمدی، «بیشتر افراد به دنبال درمان تنگی نفس خود نیستند و آن را بخشی از فرآیند طبیعی افزایش سن تلقی میکنند. اما اگر در طول فعالیت دچار تنگی نفس میشوید باید حتما به فکر درمان آن باشید.»
خبرگزاری آریا -
تنگی کانال نخاعی جزئی از روند طبیعی زندگی است.
چه تغییراتی در بدن انسان به وجود می آید که باعث تنگی ستون فقرات می شود؟
مهره های ستون فقرات انسان ها بعد از 35 سالگی تغییراتی پیدا می کند. دیسک بین مهره ای انسان شامل 2 بخش بیرونی و درونی است. قسمت درونی حاوی آب است. آب باعث طراوت دیسک می شود. همچنین نیروهای وارد به دیسک را پخش می کند. با افزایش سن، آب دیسک بین مهره ای کاهش می یابد و خشک تر می شود. این پدیده بیماری نیست و جزئی از روند طبیعی بدن است.
با کاهش آب دیسک، ارتفاع دیسک کمتر می شود و با کاهش ارتفاع دیسک 2 مهره به هم نزدیک تر و حالت ناپایدارتر و لقی در ستون مهره ها ایجاد می شود. البته این ناپایداری بسیار کم و نامحسوس است و گاهی باعث کمردرد می شود که خود به خود و با ورزش برطرف می شود، اما بدن به طور خودکار برای اینکه بتواند در برابر این پدیده طبیعی مقاومت کند تغییراتی در رباط ها، مفاصل و استخوان ها ایجاد می کند.
در این مواقع رباط ها و کپسول مفصلی شروع به افزایش حجم و استخوان ها هم شروع به استخوان سازی می کنند تا بتوانند ستون فقرات را پایدار کنند و این پایداری هم اتفاق می افتد اما هرچه رباط ها و مفاصل قطورتر می شوند کانال نخاعی تنگ تر می شود، بنابراین کانالی که قبلا نخاع به خوبی از آن رد شده بود و ریشه های نخاعی هم فضای کافی داشتند دچار تنگی می شود.
چرا تنگی کانال نخاعی فقط در بعضی از افراد عارضه دار می شود؟
تنگی کانال نخاعی جزئی از روند طبیعی زندگی است. در بعضی از افراد تنگی کانال شدیدتر است و زودتر خود را نشان می دهد و برای بیمار ناتوان کننده است، اما اینکه چرا فردی تا 90سالگی در اثر تنگی کانال مشکلی پیدا نمی کند ولی فردی در 60 سالگی دچار تنگی کانال ناتوان کننده می شود سوالی است که تاکنون جواب درستی به آن داده نشده است اما عده ای از محققان ژنتیک را در این موضوع دخیل می دانند.
علایم تنگی کانال نخاعی چیست؟
زندگی معمولی بیماری که تا چندی قبل به راحتی راه می رفت و کارهای روزمره ر انجام می داد و شاید هم کمردرد مختصری داشت که با مسکن آرام می شد، با تنگی کانال دچار اختلال می شود. اولین و مشخص ترین علامت تنگی کانال این است که کم کم مقدار راه رفتن بیمار کاهش می یابد. بیماری که قبلا یکی دو کیلومتر راه طی می کرد، حال با 400-300 متر راه رفتن به دلیل سنگینی پاها، گرفتگی و گزگز به نشستن نیاز پیدا می کند. با ایستادن سرپا تغییری در این حالت به وجود نمی آید و حتما باید بنشیند. اوایل ممکن است این موضوع چندان مهم جلوه نکند ولی با گذشت زمان، زمان راه رفتن کوتاه و کوتاه تر می شود تا اینکه هر چند متر یکبار باید بنشیند. این حالت، لنگش عصبی نام دارد.
مشخصه دیگر تنگی کانال این است که بیماران در حالت کمر خمیده راحت تر هستند. مثلا وقتی از کوه بالا می روند مشکلی ندارند ولی وقتی از کوه پایین می آیند علائم بیماری به شدت آشکار می شود. آنها هنگام کار با تردمیل نیز مشکل دارند ولی روی دوچرخه راحت هستند. به طور کلی بیمار برای بهبود و کاهش درد حتما باید کمر را خم کند.
تنگی کانال باعث بروز عارضه ای ناتوان کننده مثل فلج هم می شود؟
نه! باعث فلج شدن نمی شود، مگر اینکه شرایط خیلی استثنایی باشد. این بیماری حی باعث بی اختیاری در دفع ادرار و مدفوع نمی شود. تنها عارضه اش کاهش میزان راه رفتن بیمار است. اغلب بیماران درد کمر ندارند و فقط از بی حسی و سنگینی پاهایشان می نالند.
اولین کار در درمان تنگی کانال نخاعی کاهش وزن است.
روش های تشخیص کدامند؟
شرح حال بیمار از همه روش ها مهم تر است. با گوش دادن به شکایت و حرف های بیمار به راحتی می توان متوجه تنگی کانال شد. پزشک در معاینه بالینی حس عصبی بیمار مورد غیرعادی نمی بیند ولی با روش ام آر آی به خوبی می تواند دیسک، رباط ها و… را ببیند و محل تنگی را تشخیص دهد ولی فراموش نکنید که ام آر آی بسیار گول زننده است و به تنهایی نباید فقط با ام آر ای برای بیمار تصمیم گرفت. ممکن است در ام آر آی بیمار تنگی شدید دیده شود ولی اصلا علامتی نداشته باشد. این بیمار هیچ نیازی به مداخلات پزشکی ندارد. نوار عصب عضله نیز مکان گرفتاری و گیرکردن عضله را نشان می دهد. در عکس ساده هم لقی مهره ها را می توان دید.
درمان تنگی کانال نخاعی چند نوع است؟
بیشتر بیماران با درمان های غیرجراحی بهبود پیدا می کنند. اولین کار کاهش وزن است. هرچه شکم جلوتر باشد قوس کمر و علائم تنگی بیشتر خواهدشد. ورزش فوق العاده خوب است به خصوص ورزش هایی مانند شنا از نوع کرال به بیمار کمک می کند. ورزش های دیگری هم وجود دارد به نام ویلیامز که در درمانگاه به بیماران آموزش داده می شود. بیماران حتما باید به فیزیوتراپی ارجاع داده شوند. فیزیوتراپیست ها باید زمان بیشتری را هدف این بیماران کنند تا قدم به قدم این ورزش را به آنها آموزش دهند.
مورد بعدی دادن داروهای ضدالتهاب به بیماران است.داروهایی مانند ایندومتاسین، دیکلوفناک و… التهاب را کاهش می دهند و فضا را برای ریشه های عصبی انتهایی ناحیه کمری بازتر می کنند. اگر بیمار سیگاری است باید کشیدن سیگار را ترک کند، اگر بیمار همه موارد گفته شده را مو به مو اجرا کند به احتمال زیاد بهبود خواهد یافت.
روش دیگری هم وجود دارد و آن تزریق کورتون در فضای نخاعی است. کورتون ها مانند مسکن عمل می کنند و با تزریق آن می توان علائم تنگی کانال را تا مدت محدودی بهبود بخشید. در بیمارانی که به دلیل بیماری های زمینه ای قلبی و… اصلا امکان جراحی نیست بهتر است هرازگاهی تزریق کورتون را انجام داد تا مدتی درد کاهش پیدا کند.
کدام بیماران به جراحی نیاز پیدا می کنند؟
وقتی بیماری با درمان های اولیه بهبود نمی یابد و درد کمر واقعا زندگی اش را مختل کرده، برای بازگرداندن بیمار به زندگی عادی عمل جراحی پیشنهاد می شود. در عمل راحی عناصری مانند رباط ها، استخوان و… که بزرگ شده اند باید برداشته شوند. با برداشتن این عناصر فشار از روی ریشه های عصبی برداشته می شود. اگر همراه تنگی کانال لقی در مهره ها هم وجود داشته باشد به کمک وسایل خاص ارتوپدی 2 مهره را به هم ثابت می کنیم. برای عمل جراحی کانال نخاعی نباید زیاد عجله کرد چون با دارو می توان کاری کرد که بیمار سال ها در همان وضعیت زندگی کند.
منبع:هفته نامه سلامت
محققان دریافته اند غالباً تنگی نفس علامت نارسایی قلبی یا بیماری مزمن انسداد ریه است.
در این مطالعه، تنگی نفس در چندین مطالعه با طرح ها و جمعیت های متفاوت مورد مطالعه قرار گرفت. یک مطالعه شامل حدود ۱۰۰۰ شرکت کننده و دیگری شامل حدود ۱۰۰ شرکت کننده بود که به دنبال درمان تنگی نفس خود بودند.
احمدی در این باره می گوید: «بیمارانی که به دنبال درمان تنگی نفس مزمن خود بودند در مقایسه با جمعیت عمومی با کیفیت زندگی بسیار مختل شده ای مواجه بودند. آنها غالبا دارای مشکلات اساسی در انجام وظایف روزمره شان بودند. آنها از بیماری های مختلفی نظیر نارسایی قلبی یا بیماری ریوی پنهان که در حال پیشرفت بود رنج می بردند.»
مطالعه قبلی نشان داده است یک از هر سه فرد بالای ۶۵ سال در سوئد ممکن است مبتلا به تنگی نفس باشد.
به گفته محققان، تنگی نفس با مشکلات عدیده ای نظیر آسم، برونشیت، ذات الریه، پنوموتوراکس، کم خونی، سرطان ریه، آسیب های ناشی از استنشاق، آمبولی ریوی، اضطراب، میزان اکسیژن پایین در ارتفاعات، نارسایی احتقانی قلب، آریتمی، واکنش های آلرژیک، بیماری ریه بینابینی، چاقی، بیماری سل، فیبروز ریوی، فشار خون بالا شریان ریوی، سندرم گیلن باره، شکستگی دنده، و مسمومیت با مونوکسید کربن مرتبط است.
به گفته احمدی، «بیشتر افراد به دنبال درمان تنگی نفس خود نیستند و آن را بخشی از فرآیند طبیعی افزایش سن تلقی می کنند. اما اگر در طول فعالیت دچار تنگی نفس می شوید باید حتما به فکر درمان آن باشید.»
محققان توصیه می کنند؛
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
به گفته محققان، تنگی نفس میتواند علامت هشداردهنده برخی بیماریها باشد که باید جدی گرفته شوند.
به گزارش خبرنگار مهر، تحقیق جدید محققان دانشگاه گوتنبرگ سوئد به سرپرستی ناصر احمدی نشان میدهد تنگی نفس میتواند علامت برخی مشکلات جدیتر باشد.
محققان دریافتهاند غالباً تنگی نفس علامت نارسایی قلبی یا بیماری مزمن انسداد ریه است.
در این مطالعه، تنگی نفس در چندین مطالعه با طرحها و جمعیتهای متفاوت مورد مطالعه قرار گرفت. یک مطالعه شامل حدود ۱۰۰۰ شرکت کننده و دیگری شامل حدود ۱۰۰ شرکت کننده بود که به دنبال درمان تنگی نفس خود بودند.
احمدی در این باره میگوید: «بیمارانی که به دنبال درمان تنگی نفس مزمن خود بودند در مقایسه با جمعیت عمومی با کیفیت زندگی بسیار مختل شدهای مواجه بودند. آنها غالبا دارای مشکلات اساسی در انجام وظایف روزمرهشان بودند. آنها از بیماریهای مختلفی نظیر نارسایی قلبی یا بیماری ریوی پنهان که در حال پیشرفت بود رنج میبردند.»
مطالعه قبلی نشان داده است یک از هر سه فرد بالای ۶۵ سال در سوئد ممکن است مبتلا به تنگی نفس باشد.
به گفته محققان، تنگی نفس با مشکلات عدیدهای نظیر آسم، برونشیت، ذات الریه، پنوموتوراکس، کم خونی، سرطان ریه، آسیبهای ناشی از استنشاق، آمبولی ریوی، اضطراب، میزان اکسیژن پایین در ارتفاعات، نارسایی احتقانی قلب، آریتمی، واکنشهای آلرژیک، بیماری ریه بینابینی، چاقی، بیماری سل، فیبروز ریوی، فشار خون بالا شریان ریوی، سندرم گیلن باره، شکستگی دنده، و مسمومیت با مونوکسید کربن مرتبط است.
به گفته احمدی، «بیشتر افراد به دنبال درمان تنگی نفس خود نیستند و آن را بخشی از فرآیند طبیعی افزایش سن تلقی میکنند. اما اگر در طول فعالیت دچار تنگی نفس میشوید باید حتما به فکر درمان آن باشید.»
علت تنگی نفس در بارداری رشد جنین و اشغال فضای بیشتر در درون شکم شماست. با راه های کاهش علائم تنگی نفس در بارداری بیشتر آشنا شوید.
در سه ماههی سوم ممکن است بیشتر احساس تنگی نفس در بارداری را تجربه کنید. چرا؟ همزمان با رشد جنین و اشغال فضای بیشتر در درون شکم شما، اندامهای داخلیتان بیشتر به هم فشرده میشوند به همین دلیل ریهها فضای کافی برای اینکه به طور کامل منبسط گردند را در اختیار نخواهند داشت. دیافراگم شما نیز به خاطر اینکه تحت فشار است کمک زیادی به تنفس شما نمیکند. (این مساله مشکل دائمی ایجاد نمیکند و پس از زایمان اعضای داخلی شما به سر جایشان باز میگردند.)
نگران نباشید. چرخهی طبیعت برای این وضعیت چارهای اندیشیده است. همزمان با اینکه احساس میکنید هوای کمتری دریافت مینمایید، سطح بالای هورمون پروژسترون به شما کمک مینماید تا بتوانید نفسهای عمیقتری بکشید و اکسیژن بیشتری را در خونتان جابجا نمایید و همچنین به علت آنکه حجم خون بدن شما در بارداری بیشتر میشود، اکسیژن بیشتری همزمان با دم و بازدم شما از درون جفت عبور میکند.
اگر در طی روز با تنگی نفس مواجه شدید، برای چند دقیقه استراحت نمایید. نفس شما بر خواهد گشت. در طول روز سعی نمایید تا به حالت صاف بنشینید و با این حالت به ششهایتان فضای بیشتری برای تنفس بدهید. همچنین میتوانید به طور عمدی طوری نفس بکشید که قفسهی سینهتان بالا برود؛ این حرکت را میتوانید با قرار دادن دستتان در جلوی سینه و تلاش برای جلودادن آن در حین دم عمیق هوا انجام دهید. ممکن است در شب احساس نفس نفس زدن به شما دست دهد. میتوانید با خوابیدن در حالتی که سرتان به سمت بالا قرار بگیرد (با استفاده از چند بالش) این مشکل را تسکین دهید. اگر تنگی نفس شما با درد در ناحیهی سینه همراه بود بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.
خوشبختانه مشکل تنگی نفس در بیشتر خانمهای باردار تا قبل از زایمان برطرف میگردد. هنگامی که سر جنین در درون کانال تولد قرار میگیرد (دو تا سه هفته قبل از زایمان) فضای بیشتری در اختیار دیافراگم شما قرار میگیرد.
ممکن است علائم بیماری آسم در خانمهایی که دچار این ناراحتیهای هستند در سه ماههی سوم بارداری شدیدتر گردد. اگر آسم شما شدیدتر شد به پزشکتان اطلاع دهید. مصرف بسیاری از داروهای آسم در دوران بارداری بیخطر است. بیشتر پزشکان پیشنهاد میکندد تا از داروهای تنفسی استفاده نمایید زیرا این داروها تاثیری موضعی داشته و به خوبی نیز عمل میکنند. اگر احساس فشار در قفسهی سینهتان کردید سریع با پزشکتان تماس بگیرید.
عادی در نظر گرفتن همهی مشکلات تنفسی در دوران بارداری کاری اشتباه است. اگر تنگی نفسی ناگهانی، بسیار شدید یا همراه با درد در قفسهی سینه یا تپش قلب احساس نمودید، سریعا به مراکز درمانی مراجعه نمایید. این عوارض ممکن است در اثر ایجاد لخته خون در بارداری در درون ریهها ایجاد شوند؛ این پدیده با اینکه به ندرت اتفاق میافتد اما میتواند بسیار خطرناک باشد.
مراقب باشید زیرا که این عوارض ممکن است در اثر ذات الریه نیز بوجود بیایند. ذات الریه که معمولا با تب، درد در قفسهی سینه و سرفه همراه است، سومین دلیل مرگ و میر در میان خانمهای باردار است. ذات الریه میتواند ناشی از ویروس و یا باکتری باشد و در هر دوحالت ممکن است منجر به مشکلاتی از قبیل نارسایی تنفسی، زایمان زودرس، و آسیب به جنین گردد.
با اینحال اگر متوجه شدید که گاهی اوقات مجبورید برای فرآیند ساده نفس کشیدن، به سختی تلاش کنید، شاید علتی برای نگرانی وجود داشته باشد. آیا بعد از صحبت کردن یا در حین آن احساس خفگی میکنید؟ آیا هنگامیکه از چند پله بالا میروید تا به منزلتان در طبقه اول برسید، احساس میکنید که در یک ماراتن دویدهاید؟ اگر اینطور اســت پس به احتمال قوی شما از تنگی نفس رنج میبرید و هرچه زودتر به دنبال کمک پزشکی بروید، برایتان بهتر اســت به این خاطر که تنگس نفس به تنهایی مشکل مهمی نیست اما معمولا نشان دهندهی یک مشکل سلامتی زمینهای اســت.
علل تنگی نفس
- اگر یک فرد مستعد ابتلا به آلرژیهای خاص باشد، این احتمال وجود دارد که از تنگی نفس رنج ببرد.
- اختلالات تنفسی مانند آسم، یک علت بسیار شایع تنگی نفس هستند.
- پرخوری نیزمیتواند منجر به تنگی نفس شود. دلیلش این اســت هنگامیکه شما پرخوری میکنید، معده باد کرده به دیافراگم فشار وارد میکند و باعث تنگی نفس میشود.
- اگر کسی از برونشیت رنج میبرد، آنگاه ممکن اســت به علت التهاب لولههای نایژهای دچار تنگی نفس شود.
- اختلالات اضطرابی شدید درحال پیشرفت نیز میتوانند باعث تنگی نفس شوند زیرا اضطراب میتواند منجر به سفتی قفسه سینه شود.
- افرادی که از اختلالات مختلف قلبی رنج میبرند، ممکن اســت تنگی نفس را تجربه کنند. در این مورد تنگی نفس میتواند نشانهی یک حمله قلبی قریب الوقوع باشد.
- بیماریهای ریه میتوانند باعث زخم بافت ریه شوند. این امر منجر به تنگی نفس میشود.
- عدم تحرک و سایر فعالیتهای بدنی میتواند باعث تنگی نفس در هنگام انجام فعالیتهای عادی شود.
- افراد چاق به علت وزن بالایی که دارند، به احتمال بیشتری دچار تنگی نفس میشوند.
علائم تنگی نفس
- اشکال در تنفس
- تنفس بسیار سریع
- اشکال در صحبت کردن
- از عضلات گردن و قفسه سینه برای تنفس استفاده میشود.
- تمرینات تنفسی انجام دهید. نفس عمیق بکشید. هوا را به آرامی به داخل فرو ببرید، قفسه سینهتان را منبسط کنید و نفستان را نگه دارید. سپس هوا را بیرون دهید. برای افزایش ظرفیت ریه، این پروسه را چندین بار تکرار کنید.
- با پیاده روی سریع روزانه، به استقامت و پایداریتان بیفزایید. این کار، تنگی نفس را کاهش میدهد. در هنگام پیاده روی، از طریق بینی نفس بکشید، دهان را بسته نگه دارید، در حالیکه در هنگام دم، عضلات شکمتان را به سمت داخل میکشید و در هنگام بازدم، آنها را به بیرون فشار میدهید.
- اول دو فنجان چای درست کنید سپس نصف قاشق سوپخوری فلفل سیاه اضافه کنید. آن را صاف کرده و حداقل ۳ تا ۵ بار در روز بنوشید. این چای لولههای نایژهای را باز خواهد کرد.
- در یک لیوان آب لیمو، به مقدار مساوی زنجبیل، عسل و سیر اضافه کنید. این نوشیدنی را برای خلاص شدن از شر احتقان بنوشید. با این کار، تنفستان ساده و راحتتر میشود.