جام جم سرا: داور شیخاوندی افزود: جدایی والدین در صورتی که پای فرزندی در میان نباشد بسیار راحت‌تر امکان پذیر است اما آن دسته از افرادی که دارای کودک هستند در صورت طلاق عواقب سختی گریبانگیر کودکانشان خواهد بود.
وی تاکید کرد: کودکان یک و دو سال معمولا تا سن هفت سالگی در کنار مادر زندگی می‌کنند و در این سن جدایی تاثیر بسیار بد و شدیدی در روحیه آنها خواهد گذاشت اما چنانچه سن کودک بالای پنج سال باشد شاید از عوارض آن کمی کاسته شود.
این جامعه‌شناس اضافه کرد: کودکانی که کنار مادر خود زندگی می‌کنند شاید شرایط بهتری نسبت به فرزندان طلاق داشته باشند اما به دلیل اینکه مادر زندگی خود را وقف فرزندش می‌کند نمی‌تواند در بسیاری از موارد دیگر تشکیل زندگی دهد و ازدواج کند و به ضرر وی خواهد بود با این حال و در این شرایط فرزندانش زیر چتر مهر مادری نسبت به سایرین زندگی بهتری دارند و صدمات کمتری می‌بینند.
وی با اشاره به اینکه فرزند پسر در کودکی از پدر خود الگو می‌گیرد تاکید کرد: پسرهای خردسال معمولا پدران را الگوی خود کرده و از آنها تبعیت می‌کنند و در صورت نبود پدر در زندگیشان شاید پدربزرگ نقش پدری را برایشان بازی کند اما به دلیل فاصله سنی زیادی که دارند یک سری مشکلات برایشان در آینده به وجود خواهد آمد و به دلیل تفاوت فرهنگی موجود دچار اختلالات رفتاری و زیستی می‌شوند که البته موارد خوبی نیز این ارتباط برایشان به همراه دارد.
به گفته وی، از سوی دیگر فرزندانی که با پدر خود پس از جدایی والدین زندگی می‌کنند در صورت ازدواج مجدد پدر در بسیاری از موارد دچار مشکلات شدیدی شده به طوری که در نهایت باید از زندگی مشترک پدر خود خارج شده و به تنهایی زندگی کند. البته نبود پدر نیز باعث میشود پسران در کنار مادر رفتار وی را تقلید کرده و در بزرگسالی دنبال الگوی مادرانه می‌گردند و از نظر عاطفی دچار اختلالات می‌شوند. و از مردان زده شوند.
وی با اشاره به اینکه معمولا زوجین در سنین ۲۵ تا ۴۵ سال طلاق می‌گیرند گفت: در این سن صدمات زیادی متوجه خود این افراد نیز میشود و در بسیاری از موارد با توجه به شرایط سنیشان ازدواج مجدد انجام می‌دهند که باعث میشود کودکان آنها دچار مشکلات روحی و روانی و غیره در آینده شوند که البته در این میان موارد استثنا نیز وجود دارد که نمی‌توان آنها را نیز کتمان کرد.
به گزارش جام جم سرا، شیخاوندی با تاکید بر اینکه متاسفانه قوانین کشور ما مربوط به سالهای قبل است گفت: این قوانین نیاز به خانه تکانی دارند و باید با توجه به شرایط فعلی جامعه، به روز شود و تغییراتی در آنها به وجود بیاید.
وی با اشاره به اینکه حقوق زنان در ایران خیلی مورد توجه قرار نگرفته است، گفت: مادر صاحب بچه است چون او را ۹ ماه حمل می‌کند و میتواند کودک را به خوبی تربیت کند و طفل در کنار وی از آرامش و محبت برخوردار است اما متاسفانه در قوانین ما پدر مالک بچه است و پس از طلاق اجازه نگهداری کودک به مادر داده نمی‌شود مگر در صورت توافق.
به گفته وی، در بسیاری از کشور‌ها پس از طلاق مرد از خانه بیرون می‌رود و مادر و فرزندان در آن خانه زندگی می‌کنند در صورتی که در ایران اینگونه نیست و پس از جدایی زن به تنهایی باید از خانه برود و مشکلات عوارض بسیاری گریبان گیر وی خواهد بود. (مهر)