در چند سال اخیر حتی برخی پزشکان مصرف این قرصها را با خطر مرگ زودهنگام، آلزایمر، افزایش مرگ و میر و دو برابر شدن احتمال سوانح رانندگی مرتبط دانستهاند.
این واقعیات بیشتر افراد را نسبت به مصرف داروهای خوابآور برای داشتن خواب آرام شبانه مردد میسازد.
به گفته متخصصان خواب، روشهای زیرکانه و هوشمندانه برای مصرف داروهای خوابآور نسخهای و غیرنسخهای وجود دارد تا عوارض احتمالی این داروها تا حد امکان کاهش پیدا کند. همچنین از آنجا که جایگزینهای طبیعی معمولا اثرات داروها و ترکیبات شیمیایی را تحت الشعاع قرار میدهند، مصرف آنها مادامی بلامانع است که بتوان آنها را مطابق با دستورالعملها، شناخت بدن و آگاهی از مهمترین خطرات احتمالیشان مصرف کرد.
دکتر «مارک بولوس» از مرکز علوم سلامت تورنتو گفت: مطمئنترین و سالمترین روش برای مصرف قرصهای خواب، خودداری از مصرف آنها مگر در شرایط خیلی اضطراری است به طور مثال شبِ قبل از عمل جراحی یا حضور در شرایطی استرسزا مصرف این داروها اشکالی ندارد.
دکتر «کارل بازیل» یک متخصص دیگر از کلمبیا نیز افزود: پیش از مصرف قرصهای خوابآور به طور خودسرانه یا تحت نظر پزشک لازم است فرد به عادات خواب خود توجه کند چون گاهی بدون نیاز به دارو و با انتخاب یک الگوی مناسب خواب میتوان مشکل را حل کرد. همچنین افراد اغلب به این مساله فکر نمیکنند که مصرف محرکهایی همچون کافئین و شکلات در اواخر روز فرد را از داشتن خواب کافی محروم میکند. علاوه بر این استفاده از تبلت و گوشی هوشمند و نور منتشر شده از آنها این حس را به بدن القا میکند که هنوز زمان خواب نشده است.
به گفته پزشکان، به طور کلی مصرف قرصهای خواب با تجویز پزشک یا بدون نسخه در صورتی که به میزان بالایی انجام شود، خطرناک خواهد بود. پیش از آنکه از این قرصها را استفاده کنید لازم است از محتویات آن اطلاع پیدا کنید. بیشتر این داروها حاوی آنتیهیستامین هستند که فرد را گیج و منگ میسازند و همچنین تاثیر آن برای طولانی مدت باقی میماند.
قرصهای خوابآور در رفتارهای طبیعی بدن مداخله میکند بنابراین هنگام مصرف آنها باید بسیار هوشیار بود. این قرصها با گیج کردن فرد در برخی مواقع موجب میشود فرد دچار فراموشی شود. همچنین تاثیرات آرامبخش بودن این قرصها در مواقع غیرقابل انتظار همچون در زمان رانندگی مشاهده میشود. به گفته دکتر بازیل، از آنجایی که تاثیرات قرصهای خواب برای طولانی مدت باقی میماند این احتمال وجود دارد فرد در حالت بیداری هم در هوشیاری صددرصدی نباشد.
یکی از مهمترین خطراتی که مصرف قرصهای خواب میتواند به همراه داشته باشد مصرف آن با مواد الکلی یا دیگر داروهای آرامبخش است و حتی میتواند کشنده باشد.
به طور کلی مطالعات جدید نشان میدهد استفاده از جایگزینهای طبیعی و حتی تغییر رژیم غذایی به خواب راحت کمک میکند. بررسیهای اخیر حاکی از آن است که تکنیک «رفتاردرمانی شناختی» تاثیر مشابهی با داروهای تجویزشده برای بیخوابی دارد بدون آنکه تاثیرات جانبی داشته باشد.(ایسنا)
تاریخ انتشار : سه شنبه ۹ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۹:۴۰
مصرف مداوم قرص برای داشتن خواب خوب کار آسانی به نظر میرسد و چه بسا حدود یک سوم از افراد بزرگسال با مشکل بیخوابی دستوپنجه نرم میکنند و همچنان با افزایش سن این مشکل در بین آنها شایعتر میشود.
با توجه به شواهد و قرائن موجود درباره اثرات منفی مصرف داروهای تحریککننده و خوابآور بر روی مغز، پزشکان روشهای نوین اصلاح الگوهای رفتاری را جایگزین مناسبی برای مصرف داروهای کمکی بدون تجویز پزشک میدانند.
کالج پزشکان آمریکایی، پس از بررسی نتایج بدست آمده از تحقیقات، دستورالعملهایی برای مقابله با بیخوابی مزمن معرفی کرده است که رفتاردرمانی اصولی و آگاهانه در اولویت توصیههای آنها به بزرگسالان قرار دارد. در صورت عدم رضایت یا اثربخش نبودن رفتاردرمانی، میتوان پس از بررسی آسیبها، فواید و هزینهها داروهای کمکی را برای مدت محدودی تجویز کرد.
نیتین دامل، پزشک داخلی و رئیس کالج پزشکان آمریکایی میگوید: داروها نه تنها عوارض جانبی عمدهای را به همراه دارند، بلکه حتی نمیتوانند خواب طبیعی را برای شما به ارمغان بیاورند. این مسئله در هر سنی اتفاق میافتد، اما اغلب سنین بالاتر را در بر میگیرد.
علاوه بر اثرات اعتیادآور، داروهای خوابآور تجویز شده نیز ممکن است در کوتاه مدت باعث بروز مشکلاتی نظیر افکار تیره، مبهم و ضعف حافظه گردند. مثلا ممکن است هنگام رانندگی، غذا خوردن و مکالمه تلفنی یادتان رود مشغول انجام چه کاری هستید! با افزایش سن، به دلیل کاهش کارآیی اندامهای کبد و کلیه، ممکن است داروهای مصرفی برای مدت بیشتری در بدن باقی بمانند که این میتواند احساس ضعف و خستگی مفرط، عدم تعادل و ضعف سایر حواس را در پی داشته باشد. بنابراین خطر افتادن بطور ناگهانی و یا تصادف، فرد را تهدید می کند!
در طولانیمدت، داروهای خوابآور میتوانند منجر به بروز مشکلات جدیتر برای عملکرد ذهنی فرد شوند. چنین داروهایی به منظور ایجاد حس خواب، فعالیتهای ذهنی فرد را کند میکنند.