امروزه درمانهای متفاوتی برای این بیماری مزمن وجود دارد. ابتداییترین درمانی که برای رماتیسم مفصلی در نظر گرفته میشود، بیوتراپی یا «زیستدرمانی» است. در سالهای اخیر، درمان رماتیسم مفصلی به میزان قابل توجهی پیشرفت کرده است، اما این بیماری خود ایمنی قابلیت تغییر تدریجی را داشته و از این رو تلاشهای محققان برای یافتن روشهای بیوتراپی یا زیستدرمانی نوین باید به طور مداوم ادامه داشته باشد.
حمله به مفاصل
رماتیسم مفصلی، بیماری خود ایمنی است که دردهای التهابی سختی را در سطوح مفاصل ایجاد میکند. در بیشتر موارد بیماران از بروز دردها در نواحی دست، مچ و پا شکایت میکنند. این بیماری به واسطه رشد غیرقابل مشاهده تغییر میکند و همانطور که اشاره شد تغییر شکل مفاصل را با خود به همراه دارد؛ تغییر شکلی که میتواند به تخریب غیرقابل برگشت و در نهایت از کار افتادگی مفاصل منتهی شود. برای پیشگیری از رسیدن بیماری به این مرحله، تشخیص بموقع و درمان موثر ضروری است.
بیوتراپی و رماتیسم مفصلی
روش درمانی بیوتراپی از سال 2000 متداول شده است. این اصطلاح به معنای استفاده از داروهایی است که بر بافتهای ژنتیک تأثیر داشته و مهمترین خاصیت آن هدف قرار دادن پروتئینهای التهابزاست. پروتئینهایی مانند سیتوکینها باعث از بین رفتن مفاصل میشود. مشهورترین دارویی که در شیوه اخیر مورد استفاده قرار میگیرد، آنتی ـ تی. ان. اف است. بیوتراپی در افرادی مورد استفاده قرار میگیرد که درمانهای بنیادین برایشان موثر واقع نشده است. داروهای یادشده در چارچوب درمان بیمارستانی و پس از آزمایشهای کامل و به همراه متوترکسات تجویز میشود. بیماران باید تحت مراقبت و پیگیریهای بالینی سه ماههای قرار گیرند که توسط متخصصان رماتیسم انجام میشود؛ تغییر در دردها و تورم مفاصل، معاینات بیولوژیک، رادیولوژی و عفونی از دیگر بررسیهایی است که باید در دوره زمانی یاد شده مورد توجه قرار بگیرد.
اثربخشی اثباتشده بیوتراپی
هر چه تشخیص بیماری زودتر صورت گیرد، عفونت بیشتر تحت کنترل درمیآید. تغییرات مثبت در علائم بیماری (دردها و تورم ها) حائز اهمیت است، پیشگیری از تخریب بافت استخوانی نیز از دیگر علائم درمان بیماری است. 70 درصد از بیمارانی که در مقابل متوترکسات مقاوم شدهاند پس از بهرهگیری از شیوه بیوتراپی و به طور کامل از درد رها شدهاند، 30 درصد دیگر نیز به بهبود نسبی دست یافتهاند تا حدی که توانایی بازگشت به زندگی فعال را به دست آوردهاند.
بیوتراپی در آینده
این نکته را نباید از یاد برد که تمام بیماران در مقابل داروهای آنتی ـ تی. ان. اف پاسخ یکسانی نمیدهند. به همین دلیل شیوههای بیوتراپی نوینی ارائه میشود که برای 20 تا 30 درصد از افراد مقاوم به آنتی ـ تی. ان. اف مورد استفاده قرار میگیرد. در نتیجه، پژوهشگران به فعالیتهای خود ادامه میدهند تا سلولهایی را که عامل اصلی از بین رفتن مفاصل است، بیابند.امروزه آینده بیماران مبتلا به رماتیسم مفصلی نشستن روی صندلی چرخدار نیست. شایان ذکر است که پیشرفتهای قابل توجهی نیز در زمینه جراحی رماتیسم مفصلی حاصل شده است. (جام جم سرا/ منبع: ای سانته/ سیب، ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)
به گزارش جام جم آنلاین، در عین حال برخی علتها را هم مورد بررسی قرار دادیم. در ادامه باید گفت علاوه بر مشکلات پروستات و عفونتهای مجاری ادرار، بیماریهای خود کیسههای منی هم سبب مایع منی خونی میشود که ازجمله آنها باید به کیستهای مادرزادی کیسههای منی، کیستهای اکتسابی کیسههای منی (که علت آن عفونت و سرطانهای کیسههای منی است) و بیماری آمیلوئیدوز اشاره کرد؛ ولی باید به خاطر داشت فقط 6 درصد بیماران مبتلا به سرطان کیسههای منی دارای مایع منی خونی هستند.
در عین حال، ضربهها نیز جزو عوامل وجود خون در مایع منی به حساب میآیند. مثلا بهواسطه عمل جراحی هموروئید، دستکاری مجرا و ضربه به بیضهها و آلت تناسلی، ممکن است خون در مایع منی ظاهر شود. بد نیست بدانید 2 درصد علت مایع منی خونی، ضربهها هستند.
از طرفی بیماریهای عمومی را در بروز این مشکل نباید نادیده گرفت. بهعنوان مثال فشار خون، بیماریهای کبدی، لنفوم و اختلالات انعقادی مثل هموفیلی میتوانند همراه با مایع منی خونی باشند. یادتان باشد در بیمار مبتلا به مایع منی خونی باید اقدامات تشخیصی زیر صورت بگیرند:
• آزمایش تجزیه و کشت ادرار
• بررسی از نظر وجود بیماری سل (در یک مطالعه 13 درصد بیماران به مایع منی خونی دارای بیماری سل مبتلا بودند.)
• آزمایش از ترشحات مجرای ادرار
• اگر در آزمایش ادرار خون وجود داشته باشد، بررسیهای وسیع تر مثل سی تی اسکن لازم است.
• سونوگرافی از پروستات و کیسههای منوی از راه مقعد (در یک مطالعه 92درصد بیماران مبتلا به مایع منی خونی یک یافته غیرطبیعی در پروستات داشتند)
• سیستوسکوپی
ام آر آی که تست بسیار حساسی برای بیماریهای کیسههای منی است.
برای تشخیص و درمان مایع منی خونی باید سه عامل سن بیمار، مدت زمانی که بیمار مایع منی خونی داشته و میزان عود آن و در نهایت وجود همزمان خون در ادرار مورد توجه قرار گیرند. در عین حال بیشتر سرطانهای همراه با مایع منی خونی در مردان بالای 40 سال دیده میشود. اگر بیمار مدتهای طولانی است که از مشکل مایع منی خونی رنج میبرد، باید تحت بررسیهای وسیع قرار گیرد.
درمانهایی که برای رفع مشکل خون در منی انجام میشوند، عبارتند از:
• درمان عفونت ادراری با داروهای مناسب
• اگر واریس پروستات وجود داشته باشد باید آن را با برق سوزاند.
• کیست پروستات و کیسههای منی را میتوان از راه پوست با سوزن تخلیه کرد.
• جراحی در صورت لزوم
دکتر محمدرضا صفرینژاد
جراح و متخصص بیماریهای کلیه و مجاری ادراری
خشکی دهان که به نام زروستومیا (Xerostomia) شناخته می شود، در درجه نخست با کمبود ترشح بزاق تعریف شده است. بزاق مایعی بسیار مهم در بدن انسان محسوب می شود زیرا به صحبت کردن، جویدن، تف کردن و گوارش غذا کمک می کند، اما تا زمانی که با فقدان آن مواجه نشویم، توجه چندانی به بزاق نداریم.
خشکی دهان می تواند به واسطه مصرف برخی داروها مانند آنتی هیستامین ها، مسکن ها، شل کننده های عضلانی، و ضد افسردگی ها شکل بگیرد. بسیاری از این داروها به ویژه آنتی هیستامین ها موجب خشک شدن غشاهای مخاطی و کاهش سطوح بزاق می شوند.
خشکی دهان با سیگار کشیدن، بارداری، اضطراب، استرس و فرآیند طبیعی پیری نیز مرتبط است. اگرچه این شرایط لزوما خطرناک نیست، اما می تواند مخل راحتی باشد زیرا عمل بلع دشوار می شود، در نیمه های شب به واسطه تشنگی موجب بیداری از خواب می شود، و ممکن است با برخی عوارض جانبی مانند بوی بد دهان، خشکی زبان، ترک خوردن لب ها، و گلو درد همراه باشد. خوشبختانه با برخی تغییرات در سبک زندگی و رژیم غذایی می توانید از شر خشکی دهان رها شوید. در ادامه نگاهی به برخی از درمان های موثر برای خشکی دهان خواهیم داشت.
فلفل کاین
هنگامی که جوانه چشایی و پایانه های عصبی محرک شدیدی را تجربه می کنند، واکنش طبیعی بدن ترشح بزاق است. به عنوان مثال، هنگام خوردن غذای تند، بزاق برای تسکین احساس سوزش ترشح می شود. پس اگر از خشکی دهان رنج می برید، مقداری پودر فلفل کاین را روی زبان یا لثه های خود بمالید. احتمالا بلافاصله با ترشح مقدار زیادی بزاق در دهان خود مواجه خواهید شد و خشکی زبان از بین می رود.
لیمو
اسید سیتریک موجود در لیمو و آبلیمو می تواند به سرعت تولید بزاق را تحریک کند و همچنین از دهان در برابر عفونت هایی که بوی بد دهان و دیگر مسائل دهان و دندان را موجب می شوند، محافظت کند. می توانید یک برش لیمو را روی زبان خود بمالید، آبلیمو را با عسل ترکیب کنید، یا تنها آب یک لیمو را مصرف کنید تا خشکی دهان برطرف شود.
آلوئه ورا
استفاده از آلوئه ورا یکی از قدیمیترین و مورد اعتمادترین درمان ها برای خشکی دهان است. آلوئه ورا سرشار از آنتی اکسیدان ها، مواد مغذی، و مواد طبیعی مرطوب کننده است و همچنین می تواند تولید بزاق را تحریک کند. افزون بر این، آلوئه ورا می تواند عملکرد جوانه های چشایی را بهبود ببخشد و از عفونت دهان و دندان پیشگیری کند.
آب بیشتر
کم آبی بدن یکی از دلایل خشکی دهان محسوب می شود. اگر میزان مصرف آب روزانه خود را افزایش دهید، احتمال کمتری دارد تا به خشکی دهان مبتلا شوید زیرا ترشح بزاق افزایش می یابد و همچنین گلو، لثه ها و لب ها روان سازی می شوند.
روغن هسته انگور
روغن هسته انگور از ویژگی های مرطوب کنندگی طبیعی بهره می برد و از این رو، گزینه ای خوب برای پیشگیری یا از بین بردن نشانه های خشکی دهان محسوب می شود. تنها کافی است مقداری روغن هسته انگور را روی لثه ها و زبان خود بمالید و برای چند ساعت دهان خود را مرطوب و هیدارته نگه دارید.
مرطوب کننده هوا
اگر به طور مرتب نیمه شب با خشکی دهان از خواب بیدار می شوید، ممکن است محیطی که در آن حضور دارید هوایی بیش از اندازه خشک دارد. استفاده از یک دستگاه مرطوب کننده می تواند میزان رطوبت هوا را افزایش داده و روشی راحت و موثر در رفع خشکی دهان و حصول اطمینان از خواب راحت شبانه باشد.
داروهای مختلف
اگر به تازگی مصرف دارویی جدید را آغاز کرده اید و تا پیش از آن مشکل خشکی دهان نداشتید، با پزشک خود درباره تجویز دارویی دیگر صحبت کنید. برخی داروها موجب خشکی دهان می شوند.
آب نبات یا آدامس
برخی شواهد نشان داده اند که مکیدن آب نبات یا آدامس جویدن می توانند ترشح بزاق را به سرعت تحریک کنند. البته استفاده از محصولات بدون قند را فراموش نکنید.
تغییر الگوی تنفس
تنفس مداوم از راه دهان یکی از مورادی است که می تواند به سرعت خشکی دهان را موجب شود. ورود مداوم هوای خشک به دهان و گلو موجب از بین رفتن آب در این قسمت ها می شود و از این رو، خشکی دهان شکل می گیرد. با تغییر الگوی تنفس و تلاش برای تنفس از طریق بینی، خشکی دهان را کمتر تجربه خواهید کرد.
ترک سیگار
کلیه محصولات دارای تنباکو خشکی دهان را موجب می شوند. اگر به طور مرتب سیگار می کشید یا تنباکو می جوید، جای شگفتی نیست که با خشکی دهان مواجه شوید. بهترین روش برای از بین بردن این مشکل چیزی جز ترک محصولات دارای تنباکو نیست. این کار نه تنها برای رفع خشکی دهان خوب است، بلکه فواید سلامت بسیار دیگری نیز دارد.
کاهش مصرف کافئین
مطالعات نشان داده اند که کافئین می تواند موجب کم آبی بدن و همچنین خشکی دهان شود. از این رو، حذف یا کاهش مصرف کافئین می تواند تاثیر قابل توجهی در رفع خشکی دهان و ترشح بزاق داشته باشد.
ترک الکل
الکل موجب کم آبی بدن می شود و بسیار سریعتر از هر ماده دیگر این شرایط را ایجاد می کند. در نتیجه، برای رفع خشکی دهان به جای افزایش نوشیدن الکل باید آن را ترک کنید.