با بالا رفتن سن، فراموشی گرفتن امری طبیعی است. به همین دلیل شاید سخت باشد که بخواهیم تشخیص دهیم عزیزمان دچار آلزایمر شده است یا خیر.
یک نفر از هر هشت نفر سالمند بالای ۶۵ سال دچار اختلالات فراموشی میشود. آلزایمر برای فرد و اطرافیانش نشانههای مشخصی دارد که میتوان بااستناد به آن وقوع این بیماری را پیشبینی کرد.
در مراحل ابتدایی آلزایمر معمولا حافظه کوتاه مدت دچار مشکل میشود و حافظه بلند مدت به خوبی به کار خود ادامه میدهد. عزیز شما ممکن است مکالمات را فراموش کند، ممکن است یک سوالی که را چندین بار تکرار کند. این بیماری میتواند صحبت کردن فرد را مختل کند و در به یادآوری کلمات رایج دچار مشکل شود.
علاوه بر فراموشی، آلزایمز میتواند موجب گیجی و تغییر در رفتار شود. عزیز شما ممکن است رفتار و حالتش مرتبا تغییر کند. کسی که به سر و وضعش میرسید ممکن است ناگهان به ظاهر و لباسش بیتفاوت شود و حتی فراموش کند موهایش را بشوید.
شاید سخت باشد که بخواهیم قبول کنیم عزیزمان ممکن است به آلزایمر مبتلا شده باشد، اما اگر این علائم را در فرد دیدید، هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید. این علائم حتی میتواند مربوط به دیابت باشد. علاوه بر این داروهای مربوط به آلزایمر در مراحل ابتدایی بهتر جواب میدهند.
این بیماری بیشتر از طریق توضیحاتی که به دکتر میدهید، تشخیص داده میشود. اما یک سری آزمایشهای مغزی هستند که مهارتها و قابلیتهای فعلی مغز را تشخیص میدهد احتمال بیماریهای دیگر مثل سکته یا تومور را رد میکند.
آلزایمر باعث میشود بافت و عصبهای مغز از بین بروند. آسیبهایی که به مغز میرسد میتواند بر روی حافظه، تکلم و درک افراد تاثیر بگذارد.
مسیر آلزایمر برای هر فرد متفاوت است. گاهی اوقات علائم آن خیلی سریع پیشرفت میکند و در عرض چند سال باعث فراموشی شدید و گیجی میشود. برای دیگران تغییرات به تدریج رخ میدهد. بعضی اوقات ۲۰ سال طول میکشد تا این بیماری مسیر خود را طی کند. بیشتر افراد ۳ تا ۹ سال پس از تشخیص بیماری زنده میمانند.
آلزایمر بر روی تمرکز افراد تاثیر میگذارد، پس عزیز شما احتمالا نتواند کارهای روزمرهای مثل پختن یا پرداخت قبوض را انجام دهد. با پیشرفت علائم فرد مورد نظر اطرافیانش را نمیشناسد. ممکن است گم شود و یا از وسایل اشتباه برای انجام کارهایش استفاده کند، مثلا با چنگال موهایش را شانه بزند.
ناهماهنگی، فراموشی و گیجی ترکیبی هستند که رانندگی کردن افراد را خطرناک میکند. اگر فکر میکنید عزیزتان نباید رانندگی کند، حتما به او دلیلش را بگویید و او را از رانندگی منع کنید.
فعالیت فیزیکی میتواند ماهیچههای فرد را قوی کند و هماهنگی او را بیشتر کند. همچنین در روحیه او نیز تاثیر گذار است. با دکترش مشورت کنید تا بفهمید کدام ورزش برایش مفید است. فعالیتهای تکرار شونده مثل پیاده روی، باغبانی و حتی تا کردن لباسها میتواند به آنها آرامش ببخشد.
هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد و هیچ راهی نیست تا بتوان سرعت آسیب به عصبها را کم کرد. اما داروهایی وجود دارد که میتوان به کمک آن آثار مخرب آلزایمر را کم کرد. حداقل با کمک آین داروها میتوان افراد آلزایمری را برای مدت بیشتری مستقل نگه داشت که بتوانند کارهای شخصی خود را انجام دهند.
اگر از کسی که آلزایمر دارد، مراقبت میکنید، باید بدانید که باید چندین نقش را برای وی ایفا کنید. باید برای هر کاری برای او یادداشت بگذارید (مثلا چراغ دستشویی را خاموش کن)، داروهایش را مرتبا به او یادآوری کنید.
افرادی که اولین نشانههای آلزایمر در آنها به وجود آمده است و متوجه میشوند که به آلزایمر دچار شدهاند، در ابتدا دچار افسردگی میشوند. رفتارشان تغییر میکند و ممکن است پرخاشگر هم بشوند.
متخصصان هنوز نمیدانند چرا افراد مبتلا به آلزایمر در زمان غروب آفتاب دچار پریشانی و افسردگی میشوند. برای اینکه آثار این سندروم را کم کنید، سعی حواس فرد در ساعتهای غروب آفتاب پرت کنید و او را مشغول به انجام کاری کنید.
افراد زیادی که آلزایمر دارند، در به یاد آوردن اسمها، حتی افراد خانوادهشان مشکل دارند. یک راه حل موقت این است که عکس افراد خانواده و یا افراد نزدیک بهشان را جلوی چشمشان قرار دهید و اسم آنها را در پشت آن بنویسید. به تدریج آنها حتی نمیتوانند خانوادهشان را هم تشخیص دهند که این امر موجب ایجاد استرس در مراقبین فرد میشود.
مراقبت از افرادی که دچار آلزایمر هستند میتواند از نظر روحی و فیزیکی باعث آسیب شود. نشانههای استرسی که در افراد مراقب به وجود میآید شامل موارد زیر است:
برای اینکه آسیب نبینید، هر روز حداقل چند دقیقهای را به خود اختصاص دهید و به کارهایی که از آن لذت میبرید، بپردازید. با دوستانتان در تماس باشید و یا حتی میتوانید در گروههایی که مربوط به مراقبت از افراد آلزایمری است، عضو شوید.
تا زمانی که عزیز شما فراموشی نگرفته است، مدارک وی را سر و سامان دهید (از جمله املاک و حقوق و ..)
بسیاری از افراد آلزایمری ترجیح میدهند تا جایی که ممکن است در خانه خود بمانند. آنها حتما در کارهای روزانه خود دچار مشکل میشوند. پس حتما قبل از آن اطلاعات لازم را در مورد این کار جمع آوری کنید.
ممکن است روزی برسد که نگهداری از عزیزتان در خانه ممکن نباشد. اگر به پرستار ۲۴ ساعته نیازی نداشته باشد، شاید استفاده از یک سری تجهیزات بتواند کمک بسیاری کند.
افراد آلزایمری که در مراحل پیشرفته بیماری هستند، شاید دیگر نتوانند حرف بزنند، راه بروند و یا به دیگران عکس العمل نشان بدهند. ممکن است بیماریشان بر روی ارگانهای حیاتی بدنشان هم تاثیر بگذارد و مثلا نتوانند چیزی را ببلعند. شاید حالا وقت آن باشد که آنها را به آسایشگاه ببرید تا مراقبتهای پزشکی از آنها شود
بچهها در این شرایط شاید گیج شوند، بترسند و یا از فرد آلزایمری دور شوند. اول باید بدانیم عکسل عملها طبیعی است، باید سعی کنید پاسخ سوالهایشان را به صبر و حوصله بدهیم. باید سعی کنید خاطرات خوبی که با آن فرد داشتهاند را دوباره به یاد بیاورند.
تحقیقات در زمینه پیشگیری از آلزایمر هنوز هم ادامه دارد، اما رژیم غذایی مناسب و ورزش میتواند در کاهش احتمال ابتلا به این بیماری موثر باشد. مصرف سبزیحات، خشکبار، ماهی ورزش مناسب میتواند این احتمال را کاهش دهد.
به این مطلب امتیاز دهید
با بالا رفتن سن، فراموشی گرفتن امری طبیعی است. به همین دلیل شاید سخت باشد که بخواهیم تشخیص دهیم عزیزمان دچار آلزایمر شده است یا خیر.
یک نفر از هر هشت نفر سالمند بالای ۶۵ سال دچار اختلالات فراموشی میشود. آلزایمر برای فرد و اطرافیانش نشانههای مشخصی دارد که میتوان بااستناد به آن وقوع این بیماری را پیشبینی کرد.
در مراحل ابتدایی آلزایمر معمولا حافظه کوتاه مدت دچار مشکل میشود و حافظه بلند مدت به خوبی به کار خود ادامه میدهد. عزیز شما ممکن است مکالمات را فراموش کند، ممکن است یک سوالی که را چندین بار تکرار کند. این بیماری میتواند صحبت کردن فرد را مختل کند و در به یادآوری کلمات رایج دچار مشکل شود.
علاوه بر فراموشی، آلزایمز میتواند موجب گیجی و تغییر در رفتار شود. عزیز شما ممکن است رفتار و حالتش مرتبا تغییر کند. کسی که به سر و وضعش میرسید ممکن است ناگهان به ظاهر و لباسش بیتفاوت شود و حتی فراموش کند موهایش را بشوید.
شاید سخت باشد که بخواهیم قبول کنیم عزیزمان ممکن است به آلزایمر مبتلا شده باشد، اما اگر این علائم را در فرد دیدید، هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید. این علائم حتی میتواند مربوط به دیابت باشد. علاوه بر این داروهای مربوط به آلزایمر در مراحل ابتدایی بهتر جواب میدهند.
این بیماری بیشتر از طریق توضیحاتی که به دکتر میدهید، تشخیص داده میشود. اما یک سری آزمایشهای مغزی هستند که مهارتها و قابلیتهای فعلی مغز را تشخیص میدهد احتمال بیماریهای دیگر مثل سکته یا تومور را رد میکند.
آلزایمر باعث میشود بافت و عصبهای مغز از بین بروند. آسیبهایی که به مغز میرسد میتواند بر روی حافظه، تکلم و درک افراد تاثیر بگذارد.
مسیر آلزایمر برای هر فرد متفاوت است. گاهی اوقات علائم آن خیلی سریع پیشرفت میکند و در عرض چند سال باعث فراموشی شدید و گیجی میشود. برای دیگران تغییرات به تدریج رخ میدهد. بعضی اوقات ۲۰ سال طول میکشد تا این بیماری مسیر خود را طی کند. بیشتر افراد ۳ تا ۹ سال پس از تشخیص بیماری زنده میمانند.
آلزایمر بر روی تمرکز افراد تاثیر میگذارد، پس عزیز شما احتمالا نتواند کارهای روزمرهای مثل پختن یا پرداخت قبوض را انجام دهد. با پیشرفت علائم فرد مورد نظر اطرافیانش را نمیشناسد. ممکن است گم شود و یا از وسایل اشتباه برای انجام کارهایش استفاده کند، مثلا با چنگال موهایش را شانه بزند.
ناهماهنگی، فراموشی و گیجی ترکیبی هستند که رانندگی کردن افراد را خطرناک میکند. اگر فکر میکنید عزیزتان نباید رانندگی کند، حتما به او دلیلش را بگویید و او را از رانندگی منع کنید.
فعالیت فیزیکی میتواند ماهیچههای فرد را قوی کند و هماهنگی او را بیشتر کند. همچنین در روحیه او نیز تاثیر گذار است. با دکترش مشورت کنید تا بفهمید کدام ورزش برایش مفید است. فعالیتهای تکرار شونده مثل پیاده روی، باغبانی و حتی تا کردن لباسها میتواند به آنها آرامش ببخشد.
هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد و هیچ راهی نیست تا بتوان سرعت آسیب به عصبها را کم کرد. اما داروهایی وجود دارد که میتوان به کمک آن آثار مخرب آلزایمر را کم کرد. حداقل با کمک آین داروها میتوان افراد آلزایمری را برای مدت بیشتری مستقل نگه داشت که بتوانند کارهای شخصی خود را انجام دهند.
اگر از کسی که آلزایمر دارد، مراقبت میکنید، باید بدانید که باید چندین نقش را برای وی ایفا کنید. باید برای هر کاری برای او یادداشت بگذارید (مثلا چراغ دستشویی را خاموش کن)، داروهایش را مرتبا به او یادآوری کنید.
افرادی که اولین نشانههای آلزایمر در آنها به وجود آمده است و متوجه میشوند که به آلزایمر دچار شدهاند، در ابتدا دچار افسردگی میشوند. رفتارشان تغییر میکند و ممکن است پرخاشگر هم بشوند.
متخصصان هنوز نمیدانند چرا افراد مبتلا به آلزایمر در زمان غروب آفتاب دچار پریشانی و افسردگی میشوند. برای اینکه آثار این سندروم را کم کنید، سعی حواس فرد در ساعتهای غروب آفتاب پرت کنید و او را مشغول به انجام کاری کنید.
افراد زیادی که آلزایمر دارند، در به یاد آوردن اسمها، حتی افراد خانوادهشان مشکل دارند. یک راه حل موقت این است که عکس افراد خانواده و یا افراد نزدیک بهشان را جلوی چشمشان قرار دهید و اسم آنها را در پشت آن بنویسید. به تدریج آنها حتی نمیتوانند خانوادهشان را هم تشخیص دهند که این امر موجب ایجاد استرس در مراقبین فرد میشود.
مراقبت از افرادی که دچار آلزایمر هستند میتواند از نظر روحی و فیزیکی باعث آسیب شود. نشانههای استرسی که در افراد مراقب به وجود میآید شامل موارد زیر است:
برای اینکه آسیب نبینید، هر روز حداقل چند دقیقهای را به خود اختصاص دهید و به کارهایی که از آن لذت میبرید، بپردازید. با دوستانتان در تماس باشید و یا حتی میتوانید در گروههایی که مربوط به مراقبت از افراد آلزایمری است، عضو شوید.
تا زمانی که عزیز شما فراموشی نگرفته است، مدارک وی را سر و سامان دهید (از جمله املاک و حقوق و ..)
بسیاری از افراد آلزایمری ترجیح میدهند تا جایی که ممکن است در خانه خود بمانند. آنها حتما در کارهای روزانه خود دچار مشکل میشوند. پس حتما قبل از آن اطلاعات لازم را در مورد این کار جمع آوری کنید.
ممکن است روزی برسد که نگهداری از عزیزتان در خانه ممکن نباشد. اگر به پرستار ۲۴ ساعته نیازی نداشته باشد، شاید استفاده از یک سری تجهیزات بتواند کمک بسیاری کند.
افراد آلزایمری که در مراحل پیشرفته بیماری هستند، شاید دیگر نتوانند حرف بزنند، راه بروند و یا به دیگران عکس العمل نشان بدهند. ممکن است بیماریشان بر روی ارگانهای حیاتی بدنشان هم تاثیر بگذارد و مثلا نتوانند چیزی را ببلعند. شاید حالا وقت آن باشد که آنها را به آسایشگاه ببرید تا مراقبتهای پزشکی از آنها شود
بچهها در این شرایط شاید گیج شوند، بترسند و یا از فرد آلزایمری دور شوند. اول باید بدانیم عکسل عملها طبیعی است، باید سعی کنید پاسخ سوالهایشان را به صبر و حوصله بدهیم. باید سعی کنید خاطرات خوبی که با آن فرد داشتهاند را دوباره به یاد بیاورند.
تحقیقات در زمینه پیشگیری از آلزایمر هنوز هم ادامه دارد، اما رژیم غذایی مناسب و ورزش میتواند در کاهش احتمال ابتلا به این بیماری موثر باشد. مصرف سبزیحات، خشکبار، ماهی ورزش مناسب میتواند این احتمال را کاهش دهد.
به این مطلب امتیاز دهید
برای آگاهی بیشتر با بیماری سل با دلگرم همراه باشید.
سل یک عفونت باکتریایی است که معمولا ریهها را درگیر میکند که در این صورت به آن "سل ریوی" گفته میشود. ممکن است سایر نقاط بدن نیز توسط باکتری سل درگیر شوند.
از جمله گرههای لنفاوی، کلیهها، مغز، استخوانها، مفاصل و سایر نقاط بدن که در این صورت به آن "سل خارج ریوی" گفته میشود. هر ساله تعدادی از افراد به این بیماری دچار میشوند.
بهتر است بدانید که سل یک بیماری عفونی واگیر می باشد. بیماری سل از سال های بسیار دور وجود داشته و افراد بسیار معروفی نیز در دنیا به این بیماری دچار شده اند.در واقع این بیماری از سالهای دور در کشور ما شناخته شده بود.
در گذشته به اشتباه تصور می شده است که نفرین کسی و یا شدت غم و غصه علت اصلی مبتلا شدن به بیماری سل امی باشد .در کتاب های غربی این بیماری توبرکولوز (Tuberculosis) و به اختصار «تی بی» (TB) خوانده می شود.بهتر است بدانید که بیماری سل یکی از با اهمیت ترین بیماریهای عفونی قرن حاضر است که توانائی درگیر نمودن کلیه ارگان های بدن را دارد ولی ریه ها بیشتر به سل مبتلا می شوند و مستعد تر هستند .
گفتنی است که از سال 1982 همه پزشکان دنیا عقیده داشتند که این بیماری تا سال 2000 کنترل و بحث آن فقط محدود به کتب پزشکی خواهد بود، ولی این امید ده سال بیشتر طول نکشید ، به طوری که در سال 1993 این بیماری از سوی سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک فوریت جهانی اعـــــلام می شود.در واقع بروز 10 میلیون مورد جدید سل و درمان تنها دو سوم از آنها که متأسفانه در بیش از 50 درصد موارد درمان ناقص بوده ، عمق فاجعه را در این سالها متاسفانه نشان می دهد.
میکروبی میله ای شکل (شبیه مداد) و بسیار کوچک به اندازه 000003/0 متر وارد بدن شما شده که تنها توسط میکروسکوپ دیده می شود. به این میکروب میله ای شکل «باسیل سل» می گویند . باسیل سل چون بسیار کوچک می باشد ، به راحتی در هوا شناور می ماند . چون عامل این بیماری میکروب می باشد ، لذا ممکن است این بیماری از شما به افراد سالم منتقل گردد.
میکروب سل به صورت ذرات ریز وارد هوا شده و نظیر سرماخوردگی منتقل می شود . این ذرات در صورتی که مبتلا به سل ریوی باشید توسط سرفه ،عطسه ، صحبت ، خنده و یا فریاد شما ، ایجاد و در هوا پخش می شوند . یک سرفه می تواند 3000 ذره میکروبی وارد هوا نماید و 5 دقیقه صحبت کردن نیز همین تعداد ذره تولید می کند و عطسه نیز تعداد بیشتر ایجاد می نماید.
این ذرات میکروبی چون بسیار کوچک هستند ، در هوای موجود در هر فضای بسته برای مدت طولانی می توانند به طور معلق باقی بمانند. میکروب سل در خلط کاملاً خشک شده و یا در گرد و غبار معلق پس از 8 تا 10 روز از بین می رود. این میکروب در خاک سرد و سایه دار حداقل 6 ماه زنده مانده و در خلط در حال پوسیدن و تجزیه ، هفته ها و ماهها مقاومت دارد. لذا هوای اطاق آلوده شده به میکروب سل توسط شما ، می تواند حتی در زمان غیاب شما نیز موجب انتقال بیماری گردد.
زمانی که فرد سالم در هوای آلوده به این ذرات میکروبی تنفس کند، میکروب سل را وارد ریه خود کرده و این میکروب خود را در عرض 48 ساعت به نقاط مختلف بدن می رساند. ولی بعد از آن بدن دفاع کرده و اجازه گسترش و فعالیت را به میکروب سل نمی دهد.
جهت انتقال بیماری سل ، تماس های طولانی و ورود تعداد زیاد میکروب سل نیاز است .انتقال میکروب سل از شما به اطرافیان بستگی به سه عامل واگیر بودن بیماری سل شما ، محیطی که تماس در آن اتفاق می افتد و مدت زمان تماس دارد. بهترین راه برای توقف انتقال، دوری شما از اطرافیان و شروع درمان دارویی می باشد.
شروع درمان دارویی در کاهش انتقال بیماری بسیار موثر می باشد به طوری که واگیری بیماری سل شما را سریعاً بعد از دوهفته از شروع درمان حتی در صورت مثبت بودن آزمایش خلط شما کاهش داده و در طول زمان مصرف دارو ادامه خواهد داد.
افرادی که به مدت طولانی در تماس نزدیک با بیماران مسلول واگیر می باشند بیشترین میزان خطر ابتلاء به سل را دارا هستند.
تماس نزدیک بیمار معمولاً با اعضای خانواده، هم اطاقی ، دوستان و همکاران رخ می دهد. این افراد به دلیل تماس با میکروسکوپ سل، در معرض خطر ابتلاء به عفونت سل می باشند.
مکان های پرازدحام ، کوچک ، سربسته ، کم نور ، بدون تهویه مناسب و مرطوب بهترین شرایط را برای تسهیل انتقال عفونت ایجاد می کنند.
تابش مستقیم آفتاب در عرض 5 دقیقه باسیل سل را از بین می برد. لذا در کشورهای گرمسیر تماس مستقیم اشعه آفتاب روش مناسبی برای از بین بردن میکروب سل است . به همین دلیل گسترش و سرایت بیماری بیشتر در خانه ها یا کلبه های تاریک اتفاق می افتد.
جالب است بدانید که گروهی ازافراد جامعه نسبت به دیگران بیشتر در معرض ابتلا به بیماری سل قرار دارند .این گروه از افراد را می توان به دودسته تقسیم کرد، یک گروه افرادی هستند که بیشتر در معرض تماس با میکروب و گرفتن عفونت سل هستند و گروه دیگر افرادی را شامل میشوند که دچـــار عفونت شده اند و شانس بیشتری برای مبتلا شدن به بیماری دارند.
گروه اول شامل این افراد هستند:
معمولا افرادی که به مدت طولانی در مراکز خاص نگهداری می شوند (نظیرزندان ها و آسایشگاه های سالمندان ، پناهگاهها و ...)
البته افراد معتاد به مواد مخدر تزریقی
گروه دوم شامل این افراد هستند:
افرادی که در موقعیت های خاص طبی نظیر موارد زیر هستند :
علائم سل فعال شامل:
بی علامتی به این معنی که برخی از افراد مبتلا علامتی ندارند، سرفه به مدت سه هفته یا بیشتر، درد قفسه سینه، سرفه خون آلود یا خلط خونی، خستگی یا ضعف، کاهش وزن، کاهش اشتها، تب خفیف، لرز و تعریق شبانه، هستند.
علائم چه زمانی پدیدار میشوند؟
بیشتر افرادی که به باکتری سل آلوده میشوند مبتلا به سل فعال نمیشوند. اما ممکن است سل فعال، 3-2 ماه تا حداکثر یکسال پس از آلودگی ایجاد شود. خطر ایجاد بیماری فعال با گذشت زمان کمتر میشود.
چه زمانی و تا کی فرد بیمار ناقل سل است؟
سل فعال، تا زمانی که فرد درمان مناسب را برای چند هفته دریافت نکند، مسری و واگیردار است. اما فرد مبتلا به سل نهفته تا زمانی که بیماری در وی آشکار نشود و باکتری در خلط وجود نداشته باشد ناقل بیماری نیست.
افراد مبتلا به سل نهفته بهتر است برای درمان پیشگیرانه ارزیابی شوند. این درمان معمولا شامل مصرف داروهای ضد سل برای چند ماه است. اما افرادی که سل فعال دارند باید حتما دوره درمانی شش ماهه یا بیشتر را داشته باشند و حداقل چهار داروی ضد سل دریافت کنند و داروها بر اساس بررسیهای آزمایشگاهی تغییر داده شوند. طرح دقیق درمانی توسط پزشک تنظیم میشود و فرد بیمار باید مستقیما تحت نظر مراقبین بهداشتی داروها را مصرف کند تا کاملا درمان شود.
اگر سل درمان نشود بیماری به افراد زیادی منتقل میشود. به علاوه فرد درمان نشده ممکن است شدیدا بیمار شود و یا بمیرد.
برای جلوگیری از انتقال سل چه میتوان کرد؟
نکتهی اساسی برای جلوگیری از انتقال سل این است که بیماران دهان و بینی را هنگام سرفه و عطسه بپوشانند و داروهای درمان کنندهی سل را دقیق مصرف کنند و دورهی درمان را حتما کامل کنند.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی