چگونه تشخیص دهید به بیماری سینوزیت دچارید؟

می دانید بیماری سینوزیت در اثر چه عواملی ایجاد می شود؟ اصلا این بیماری، به کدام بخش از بدن، مرتبط است؟

چگونه تشخیص دهید به بیماری سینوزیت دچارید؟

چرا افرادی که به این بیماری دچار هستند، در فصل سرما، احساس درد بیشتری می کنند؟ علائم این بیماری چیست؟ با هم به بررسی این بیماری می پردازیم. با همراه شوید.

 سینوزیت چیست؟

به حفره هایی که در اطراف بینی و در سایر قسمتهای صورت در استخوانها وجود دارند و در آنها هوا وجود دارد،سینوس گفته می شود.در سینوزیت حاد سینوسها ملتهب و متورم می شوند.التهاب و تورم سینوسها در تخلیه ی ترشحات اختلال ایجاد می کند و موجب افزایش ترشح مایع مخاطی می شود.این بیماری شایع است و تنفس عادی فرد، ا ز طریق بینی را با مشکل مواجه می کند.

اگر دچا ر سینوزیت شوید ممکن است نواحی اطراف بینی و چشمها متورم شوند و احساس کنید صورت شما کمی متورم شده است. ممکن است در صورت خود درد ضربان داری حس کنید و یا دچار سردرد شوید.بیشتر اوقات سینوزیت حاد به دنبال سرماخوردگی رخ میدهد.
سایر عللی که موجب ایجاد سینوزیت می شوند شامل :

ویروسها که بیشتر سینوزیتها را ایجاد می کنند،باکتریها،آلرژی و حساسیتها ، پولیپ و تومورهای بینی ، انحراف بینی ، عفونتهای قارچی و در مواردی عفونتهای دندانی هستند.درمان سینوزیت حاد به عامل ایجاد کننده بستگی دارد.التهاب سینوسها اگر ادامه پیدا کند ممکن است به عفونتهای شدید و عوارض جدی تری منجر شود.

در مواردی که سینوزیت بیشتر از ۸ هفته طول بکشد یا مکررا عود کند به آن سینوزیت مزمن گفته می شود.

علایم سینوزیت کدامند؟

علایم سینوزیت حاد شامل این موارد است:

* ترشحات غلیظ زرد یا سبز رنگ از بینی یا پشت حلق.
* احتقان یا انسداد بینی که موجب مشکل در تنفس از طریق بینی می شود.
* درد ،حساسیت به لمس،تورم یا احساس فشار در اطراف چشمها،گونه ها،بینی یا پیشانی.
* درد در فک فوقانی و دندانها.
* کاهش حس بویایی و چشایی.
* سرفه که ممکن است شبها بدتر شود .

برخی علایم دیگر ممکن است شامل این موارد باشند:

درد گوش، گلو درد، بوی بد دهان، خستگی، تحریک پذیری، تب، تهوع.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر شما علایم سینوزیت خفیف را دارید،می توانید ابتدا اقدامات اولیه و درمانهای اولیه خانگی را شروع کنید و در صورتی که هر یک از موارد زیر برایتان رخ داد به پزشک خود مراجعه کنید:
* در صورتی که علایم شما طی چند روز بهبود نیابد و یا بدتر شود.
* اگر تب بالای ۱/۳۸ سانتیگراد داشته باشید.
* در صورتی که سابقه ی سینوزیت مکرر یا سابقه ی سینوزیت مزمن دارید.
اگر دچار علائم زیر شدید فورا به پزشک مراجعه کنید چون ممکن است این علائم نشان دهنده ی عفونتی جدی باشند:
* درد شدید یا تورم اطراف چشمها، تورم در پیشانی، سردرد شدید، احساس گیجی، دوبینی یا هرگونه تغییر در دید طبیعی، خشکی یا سفتی گردن، تنگی نفس.

عوامل خطر برای ابتلا به سینوزیت کدامند؟

اگر دچار یکی از شرایط زیر هستید خطر ابتلا به سینوزیت در شما افزایش می یابد:

* تب یونجه یا اختلال حساسیتی دیگری که سینوسها را تحت تاثیر قرار دهد.
* اختلالات ساختاری در بینی مانند انحراف تیغه ی بینی، پولیپ یا تومورها.
* برخی بیماریها مانند سیستیک فیبروزیس ، ریفلاکس اسید معده به مری و اختلالات سیستم ایمنی مانند نقص در ایمنوگلبولینها و پادتنها.
* مواجهه ی مکرر با هوای آلوده مانند سیگار کشیدن.

عوارض سینوزیت حاد کدامند؟

حمله ی آسم : سینوزیت می تواند به عنوان آغازگر حمله ی آسم عمل کند.
سینوزیت مزمن: سینوزیت حاد می تواند به سینوزیت مزمن تبدیل شود.اگر علائم سینوزیت بیش از ۸۸ هفته به طول بیانجامد سینوزیت مزمن روی داده است.
مننژیت: ممکن است عفونت به مغز نیز گسترش یابد و موجب بروز مننژیت شود.
مشکلات بینایی: اگر عفونت به حفره ی چشم گسترش پیدا کند ممکن است به کاهش بینایی و حتی در مواردی به نابینایی منجر شود.این حالت یک اورژانس پزشکی است و برای پیشگیری از آسیب دائمی چشم نیاز به درمان فوری دارد.
آسیب عروقی :عفونت می تواند به سیاهرگهایی که اطراف سینوسها قرار دارند انتشار پیدا کند و موجب ایجاد تداخل در جریان خون مغز شود و فرد را در معرض خطر سکته ی مغزی قرار دهد.
عفونت گوش : عفونت حاد سینوسها می تواند همراه با عفونت گوش ایجاد شود.

پیشگیری:

با انجام این اقدامات می توانید از خطر بروز سینوزیت بکاهید:

* خطر بروز عفونتهای تنفسی فوقانی را کاهش دهید.تماس خود را با افرادی که دچار سرماخوردگی هستند کاهش دهید.دستهای خود را متناوبا با آب و صابون بشویید، این کار به خصوص قبل از خوردن اهمیت زیادی دارد.
* حساسیت و آلرژی خود را کنترل کنید.اگر دچا ر حساسیت هستید به پزشک مراجعه کنید تا علائم شما کنترل شود.
* از سیگار کشیدن و قرار گرفتن در هوای آلوده جتناب کنید.همه ی دخانیات می توانند موجب تحریک و التهاب راههای هوایی فوقانی،بینی و ریه ها شوند.
* از مرطوب کننده های هوا و بخور مرطوب استفاده کنید.اگر هوایی که تنفس می کنید خشک باشد برای پیشگیری از التهاب سینوسها هوا را مرطوب کنید.دستگاههای مرطوب کننده را مرتبا تمیز کنید و از عاری بودن آنها از گرد و غبار اطمینان حاصل کنید.

درمانهای اولیه ی خانگی :

این اقدامات می توانند به تسکین علائم سینوزیت کمک کنند:

* به اندازه ی کافی استراحت کنید. این عمل موجب می شود بدن شما بهتر با عفونت مبارزه کند و زودتر بهبود یابید.

* مایعات فراوان بنوشید. این کار ترشحات مخاطی را رقیق تر می کند و تخلیه آنها را آسانتر می کند. از مصرف نوشیدنیهای حاوی کافئین و الکل خودداری کنید چون تورم مخاط بینی و سینوسها را تشدید می کنند.

* بینی خود را بخور بدهید.با یک حوله ی بزرگ سر خود را بپوشانید و بخاری که از آب داغ بلند میشود را تنفس کنید.البته باید مراقب دمای بخار آب باشید تا سوزاننده نباشد.می توانید از دوش آب گرم استفاده کنید و در هوای گرم و مرطوب آن تنفس کنید.این کار به کاهش تورم و درد و تخلیه ی ترشحات مخاطی کمک می کند.

* از کمپرس آب گرم بر روی صورت استفاده کنید.از حوله های گرم برای کمپرس صورت گونه ها و اطراف چشمها استفاده کنید. این عمل درد را کاهش می دهد.

* بینی خود را شستشو دهید.با آب جوشیده ی سرد شده همراه کمی نمک و یا با سرم شستشو، بینی خود را شستشو دهید.برای این کار می توانید از سرنگ نیز استفاده کنید. شستشوی بینی به بهبودی شما کمک می کند.

* هنگام خواب سر خود را بالاتر قرار دهید.این عمل به تخلیه ی سینوسها کمک می کند و گرفتگی و احتقان بینی را کاهش می دهد.

درمان :

در بیشتر موارد سینوزیت به درمان دارویی نیاز ندارد چون اغلب به وسیله ی ویروسهای سرماخوردگی ایجاد می شود.درمانهایی که پیشتر از این به آنها اشاره شد برای درمان این موارد مناسب است و سرعت بهبودی را افزایش می دهد.

در موارد دیگر ممکن است پزشک شما از درمان های زیر استفاده کند.بسته به علائم شما شستشو دهنده های بینی،داروهای ضد احتقان و گرفتگی بینی،اسپری های ضد التهاب استروئیدی و مسکنها ممکن است تجویز شوند.

آنتی بیوتیکها معمولا در عفونتهای باکتریال شدید،عود کننده،یا مقاوم تجویز می شوند.در صورتی که پزشک برای شما آنتی بیوتیک تجویز کرد اتمام دوره ی درمان و مصرف کامل داروها اهمیت زیادی پیدا می کند و این به این معنی است که شما باید به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز داروها را مصرف کنید.

حتی اگر علائم شما بهتر شد نباید درمان را متوقف کنید.اگر درمان را زودتر قطع کنید ممکن است بیماری شما عود کند.