حال در نتایج تحقیقی جدید که گزارش کامل آن در ژورنال کاگنیشن (Cognition) منتشر شده ، آمده است که مکالمه افراد با زبان‌های گوناگون در نزدیکی نوزادان باعث خواهد شد تمایل آنها به یادگیری از افرادی که اطرافشان قرار دارند، افزایش یابد. محققان در این آزمایش به بررسی تاثیر تنوع زبانی بر ذهن و مغز نوزادان پرداخته‌اند.
دکتر لارن هاوارد یکی از محققان این پروژه می‌گوید: «تمامی کودکانی که در این تحقیق آزمایش شدند، تنها زبان انگلیسی را از زبان والدین و پرستاران خود می‌شنیدند. اما در میان همسایگان آنها افرادی زندگی می‌کردند که به زبان‌های گوناگون با هم حرف می‌زدند. نتایج این آزمایش‌ها بخوبی نشان می‌دهد که شنیدن این تنوع زبانی در بیرون از منزل، برای مثال در پارک یا در اتوبوس، نوزادان را به یادگیری از افرادی که به زبان مادری آنها صحبت نمی‌کردند، تشویق می‌کند.» نکته دیگر در مورد این تحقیق نشان می‌دهد که نوزادان همانند بزرگسالان وقتی در شرایطی قرار می‌گیرند که افراد پیرامون به زبان‌های دیگری صحبت می‌کنند، بسیار مایل به برقراری ارتباط و تعامل با آنها هستند و این موضوع تاثیر بسزایی بر رشد مغزشان دارد. همچنین قرار دادن نوزادان در این شرایط باعث خواهد شد تا ریشه‌های تعصب باطل و تبعیض در مغز کودکان از سنین بسیار کم خشکانده شود.
یادگیری و تقلید
محققان با تحلیل نتایج به‌دست‌آمده از چهار نمونه که در آنها نوزادان 19 ماهه آزمایش شدند، دریافتند که آنها تمایل زیادی به تقلید از بزرگسالانی دارند که یا به زبان مادری نوزاد و یا به زبان‌های دیگر مکالمه می‌کنند. یکی از نتایج جالبی که در این آزمایش مشخص شد این بود که کودکان با تقلید از عملکرد بزرگسالان سعی می‌کردند کارهایی که اطرافیان انجام می‌دادند به‌شکلی مختصر انجام دهند. برای مثال وقتی اطرافیان کودک برای روشن کردن لامپ کلید برق را فشار می‌دادند، نوزادان نیز به عروسک خود ضربه می‌زدند و آن را تکان می‌دادند. این موضوع حاکی از آن است که کودکان و خردسالان بدون اینکه متوجه صحبت‌های انسان‌های دور و بر خود باشند، بخوبی و با دقت به اطراف خود توجه دارند و تمامی رفتارها و عملکردهای انسان‌های پیرامون خود را بررسی می‌کنند و حتی آنها را در حد توان خود نیز تکرار می‌کنند. مجموعه این آزمایش‌ها نشان می‌دهد کودکانی که بیشتر در جامعه حضور دارند و زبان‌های مختلف را می‌شنوند، دوست‌داشتنی‌تر و باهوش‌تر از آنهایی هستند که تنها پدر و مادر خود را می‌بینند و به تعامل با آنها می‌پردازند. قرارگیری در محیط‌های اجتماعی با آداب و رسوم و زبان‌های مختلف باعث پیشرفت درخور توجه نوزادان میشود و آنها را به افرادی با قابلیت یادگیری زیاد در موضوعات اجتماعی تبدیل می‌کند. این قابلیت حتی باعث میشود نوزادان پس از ورود به دوره بزرگسالی نیز بتوانند بیشتر از دیگران با افراد ارتباط برقرار کنند و به موفقیت دست یابند.
شاید وقت آن رسیده باشد که نوزادان‌مان را بیش از پیش وارد اجتماع کنیم؛ زیرا بر اساس این تحقیق و تحقیقات مشابه مشخص میشود که قرارگیری در محیط‌های متنوع نه‌تنها ضرری برای کودک ندارد، بلکه باعث میشود مغز آنها عملکرد بهتری در مواجهه با موضوعات مختلف اجتماعی از خود نشان بدهد. (ضمیمه سیب)
مترجم: سید آرش شیرخورشیدی
منبع: Futurity
اما علت خروپف چیست؟ خروپف زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌های گلو، زبان و سقف دهان به قدری به حالت استراحت می‌روند که مانع از عبور هوا شده و راه تنفس را مسدود می‌کنند.
این مانع زمانی که بیشتر از حد معمول شود،«آپنه» انسدادی خواب را ایجاد می‌کند. در این نوع انسداد، جریان هوا به مانع برخورد می‌کند و ناتوانی در تنفس باعث میشود فرد از خواب بیدار شود. اما مطالعات جدید نوید کاهش خروپف را با انجام تمرینات ساده زبانی و دهانی به مبتلایان می‌دهند.
اگر مشکل خروپف شل بودن عضلات بخش‌های معینی از دهان و راه تنفس است، پس مشخصا با تقویت عضلات مربوط می‌توان این مشکل را برطرف کرد.
از این‌رو، محققان برزیلی برای یافتن راه‌حل برای این مشکل مطالعه‌ای انجام داده‌اند که در آن از بیماران مبتلا به آپنه خفیف یا خروپف مزمن استفاده کردند.
آنها نیمی از مبتلایان را برای انجام چهار تمرین دهانی و زبانی انتخاب کردند. تمرین‌ها به این شکل بود که بیمار باید :
1ـ نوک زبانش را به سقف دهان بکشد و آن را تا عقب ببرد.
2ـ زبان را به سمت بالا بمکد و به سقف دهان بمالد.
3ـ عقب زبان را به سمت کف دهان فشار بدهد و این کار را در حالی انجام دهد که نوک زبان به پشت دندان‌های جلو در پایین برخورد داشته باشد و در آخر قسمت پشتی سقف دهان یا زبان کوچک را بالا برده و حرف «آ» را ادا کند. این گروه باید تمرینات مذکور را 20 بار در روز و هر بار سه بار به مدت سه ماه انجام می‌دادند.
این تمرین ها در حالی صورت گرفت که از گروه دوم خواسته شد تنها با استفاده از چسب‌های بینی به تمرین نفس‌های عمیق بپردازند.
در پایان مطالعه تغییر قابل توجهی در وضعیت خرو پف گروه دوم ایجاد نشده بود، اما افرادی که تحت تمرین‌های دهانی و زبانی قرار گرفته بودند، شاهد کاهش 36 درصدی در میزان خروپف بودند و از میزان قدرت خروپفشان 59 درصد کاسته شده بود.
دکتر باربارا فیلیپس، مدیر پزشکی لابراتوار خواب در دانشگاه کنتاکی باور دارد که تنها با انجام چند تمرین ساده یا به‌طور کل ایجاد تغییرات رفتاری می‌توان به سلامت فردی کمک شایانی کرد.
منبع: yahoo - سیب (ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)