جام جم سرا:
سایبورگ (Cyborg) به معنای مجهز کردن یک موجود زنده به اجزای ارگانیک و مکانیکی است؛ محققان تاکنون نمونههای مختلفی از حشرات و حیوانات نیمهرباتیک از جمله سوسک و موش سایبورگ را طراحی کردهاند.
به نقل از ایسنا، در جدیدترین مطالعه، محققان برای نخستینبار موفق به قرار دادن نانورایانههایی درون بدن سوسک زنده شدهاند که این روش DNA origami نامیده میشود.
این رایانه در اصل رشتههایی از دیانای است که با یکدیگر و با محیط اطراف – داخل بدن سوسک زنده – ارتباط برقرار میکند.
از این روش میتوان در آینده برای انتقال هدفمند دارو به بخشهای مختلف بدن استفاده کرد.
نانورباتها بصورت فلورسنت طراحی شدهاند که امکان تعیین محل دقیق، شیوه ارتباط و بررسی عملکرد درون بدن سوسک را فراهم میکند.
محققان بدنبال هوشمندسازی نانورایانه برای افزایش عملکرد این ربات درون بدن پستانداران تا پنج سال آینده هستند.
نتایج این مطالعه در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است.
به نقل از ساینس نیوز، از دلایل اصلی تمایل نسبت به تولید ربات در سایز کوچک، قابلیت کنترل بالا و گذر از موانع با جهش به کمک بال است. در واقع رباتهای کوچک با قابلیت جهش حتی میتوانند از موانعی که رباتهای بزرگ با مشکل مواجه میشوند نیز عبور کنند.
سوسک رباتیک جدید دارای چهار پا و یک لایه محافظ برای جلوگیری از آسیب به بالها در اثر ضربه است.
استفاده از غلاف محافظ بالهای اصلی علاوه بر جلوگیری از آسیب احتمالی دارای کاربرد مهم دیگری است. هنگامی که ربات پس از پرش به صورت وارونه روی زمین قرار گرفت، با استفاده از غلاف محافظ بال میتوان آن را به حالت معمولی بازگرداند، بنابراین این ربات هیچ وقت در پشت موانع گرفتار نخواهد شد.
پروفسور لی ویا، متخصص مهندسی رباتیک از دانشگاه برکلی عنوان کرد: به طور کلی در علوم رباتیک دو عامل اصلی باعث محدودیت در طراحی رباتها میشود. اولین مبحث مسئله گیر کردن ربات پشت موانع موجود در مسیر است و دومین مبحث نیز بازگرداندن ربات به حالت اولیه پس از افتادن یا وارونه شدن است.
وی در ادامه افزود: مهمترین دستاورد ما در این پژوهش طراحی غلاف ویژه برای محافظت از بالها و بازگشت ربات به حالت اولیه پس از وارونه شدن است، بنابراین احتمال گیرافتادن ربات غیرممکن میشود.
به نقل از ساینس نیوز، از دلایل اصلی تمایل نسبت به تولید ربات در سایز کوچک، قابلیت کنترل بالا و گذر از موانع با جهش به کمک بال است. در واقع رباتهای کوچک با قابلیت جهش حتی میتوانند از موانعی که رباتهای بزرگ با مشکل مواجه میشوند نیز عبور کنند.
سوسک رباتیک جدید دارای چهار پا و یک لایه محافظ برای جلوگیری از آسیب به بالها در اثر ضربه است.
استفاده از غلاف محافظ بالهای اصلی علاوه بر جلوگیری از آسیب احتمالی دارای کاربرد مهم دیگری است. هنگامی که ربات پس از پرش به صورت وارونه روی زمین قرار گرفت، با استفاده از غلاف محافظ بال میتوان آن را به حالت معمولی بازگرداند، بنابراین این ربات هیچ وقت در پشت موانع گرفتار نخواهد شد.
پروفسور لی ویا، متخصص مهندسی رباتیک از دانشگاه برکلی عنوان کرد: به طور کلی در علوم رباتیک دو عامل اصلی باعث محدودیت در طراحی رباتها میشود. اولین مبحث مسئله گیر کردن ربات پشت موانع موجود در مسیر است و دومین مبحث نیز بازگرداندن ربات به حالت اولیه پس از افتادن یا وارونه شدن است.
وی در ادامه افزود: مهمترین دستاورد ما در این پژوهش طراحی غلاف ویژه برای محافظت از بالها و بازگشت ربات به حالت اولیه پس از وارونه شدن است، بنابراین احتمال گیرافتادن ربات غیرممکن میشود.