با دلگرم همراه باشید تا با علت رشد سینه در مردان بیشتر آشنا شوید.
بزرگ شدن سینه (یکی یا هر دو) در نوزادان بسیار متداول است و در اکثر موارد، درنتیجه قرار گرفتن در معرض هورمونهای مادر از طریق شیر مادر ایجاد میشود. بزرگ شدن سینه در نوزادان پسر ممکن است از چند روز تا چند هفته طول بکشد و گاهیاوقات، در موارد نادر، ممکن است تا دو سالگی باقی بماند.با مشاهده هرگونه ناهنجاری در نوزاد باید او را به متخصص نشان دهید. متخصص میتواند اطلاعات لازم را در اختیارتان قرار داده و وضعیت را بررسی کند. اگر مشکل ادامه پیدا کرد، نیاز به معاینات و آزمایشات پزشکی خواهد بود.
افزایش سایز سینه در مردان بزرگسال معمولاً در اثر پرخوری است که موجب انباشته شدن چربی در ناحیه سینه میشود. اگر سینههای مردی به طور ناگهانی بزرگ شود یا دردناک گردد، نیاز به بررسیهای پزشکی بیشتر است. ممکن است علت عدم توازن هورمونی باشد.وضعیتهایی هست که نیاز به مداخله پزشکی دارد، از اینرو تشخیص دقیق میتواند برای شما و پزشک مشخص کند که وضعیت شما نیاز به درمان دارد یا خیر.
اگر علت بزرگی سینه آقایان چاقی باشد...
برخی از پسران و مردان، در قفسه سینه ی خود بافت چربی زیادی دارند و ممکن است این بافت چربی طوری به نظر برسد که انگار پستان ها بزرگ شدهاند. به این حالت ژنیکوماستی کاذب گفته می شود .پُرخوری و چاقی باعث انباشته شدن چربی در سینه مردان می شود. چنانچه این بزرگ شدن سینه دردناک نباشد، تا حدودی می توان گفت جای نگرانی ندارد.
و شخص می تواند با ورزش از شر این بزرگ شدن سینه خلاص شود. در روند برنامه ورزشی توجه به تمرینات هوازی و بدنسازی بسیار مهم است. زیرا باید با تمرینات هوازی چربی اضافه بدن از بین برود و از طرف دیگر با برنامه بدنسازی به فکر فرم دادن به عضلات سینه ای باشد. تغذیه صحیح نیز در این روند حتما" باید مورد توجه قرار بگیرد.
برخی بیماری ها که در بروز ژنیکوماستی تأثیر دارند شامل: بیماری مزمن کبدی، نارسایی کلیه و دیالیز، مصرف ماری جوانا (یا حشیش)، درمان هورمونی سرطان پروستات، پرتودرمانی برای تومورهای بیضه، عوارض جانبی برخی از داروها (مانند کتوکونازول، اسپیرونولاکتون، مترونیدازول، سایمتیدین)، کمبود هورمون مردانه تستوسترون و اختلال در کار کرد تیروئید می شود.
شکل بزرگ شدن پستان در چه سنی شایع است؟
معمولا علت بزرگ شدن غدد پستان قابل تشخیص است و در اکثر موارد به دلیل مصرف بعضی داروها و یا بیماری کبدی بروز میکند. اگر شما نوجوان هستید، احتمالاً به انجام آزمایش نیازی ندارید و بزرگی پستان، طی دو تا سه سال، خود به خود برطرف خواهد شد، اما پسران بزرگ تر و مردان جوان ممکن است به آزمایش نیاز داشته باشند. در چنین مواردی ممکن است نوعی بیماری، عامل ایجادکننده این مشکل باشد.
چه باید کرد؟
در بسیاری از موارد، درمان خاصی مورد نیاز نیست. پزشک شما ممکن است هر ماه اندازه پستان را پیگیری کند و تحت نظر داشته باشد. در 90 درصد پسران نوجوان، ژنیکوماستی در مدت کمتر از سه سال خود به خود برطرف میشود. برخی اوقات با قطع مصرف دارویی که به ژنیکوماستی منجر شده است مانند مواد دوپینگ ، مشکل برطرف میشود.در موارد نادری، درمانهای دارویی برای ژنیکوماستی استفاده میشوند، مخصوصا اگر درد و حساسیت وجود داشته باشد. درمان دارویی ممکن است بتواند بافت اضافی پستان را برطرف کند. گاهی برای از بین بردن بافت اضافی، جراحی انجام میشود.
اگر علت بزرگ شدن پستانها، بیماری یا تومور باشد، علت اصلی باید درمان شود.در اغلب مردان، ژنیکوماستی در هر دو سینه مشاهده میشود ولی اگر تنها یکی از سینهها برآمده بود باید جهت معاینه دقیقتر به پزشک مراجعه شود.
بیماریهایی که موجب رشد سینه در مردان میشود :
درمان بزرگی سینه در آقایان
اکثر موارد رشد سینه در مردان به خودی خود رفع میشوند، مخصوصاً در نوزادان و نوجوانان. مردان بزرگسال ممکن است به علتی پزشکی دچار این وضعیت شده باشند که نیاز به بررسی و درمان دارد. در مواردی ممکن است از جراحی برای برداشتن بافت اضافه سینه استفاده شود.
اگر این علایم را هم دارید به پزشک مراجعه کنید:
توجه داشته باشید بروز ژنیکوماستی در کودکانی که به سن بلوغ نرسیده اند، همیشه به بررسی پزشک نیاز دارد.ژنیکوماستی در دوران بلوغ معمولا به درمان نیازی ندارد و خود به خود برطرف می شود. بزرگی پستان که شدید و نامتقارن باشد و خود به خود برطرف نشود، ممکن است برای پسر نوجوان بسیار ناراحت کننده باشد. در موارد نادری ممکن است پزشک درمان هورمونی برای مهار آثار هورمون های استروژنی یا جراحی برای کاهش حجم پستان را توصیه کند.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
برای افزایش یا کاهش سایز سینهها روشهای طبیعی و آسانی وجود دارد. یکی از این روشها انجام تمرینات مخصوص کوچک کردن سینه و سفتتر شدن آنهاست.
زمانی سینههای بزرگ و زمانی سینههای کوچک مد میشود. بنابراین زیبایی سینه لزوما در اندازه آنها نیست. سینهها میتوانند به شکل سیب و یا گلابی باشند. زیبایی سینههای یک زن در چگونگی بها دادن او به آنهاست. هر فرم سینهای زیبایی منحصر به فرد خود را دارد و صد البته در نظر نظارهگر آن زیباست.
تمرینات ورزشی مانند: دویدن، دوچرخه سواری، شنا، آیروبیک، طناب زدن و پیادهروی سریع از جمله تمرینات هوازی هستند. درواقع انجام حرکات ورزشی که موجب درگیرشدن عضلات بالاتنه میشود نیز بر روند کاهش وزن و کوچک کردن سینه تأثیرگذار خواهد بود.
توجه: تمرینات هوازی باید حداقل به مدت ۶ هفته و هر هفته ۶ بار و هر بار حداقل ۳۰ دقیقه به طول انجامد تا نتیجه مطلوب حاصل گردد.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
درد قفسه سینه در بارداری می تواند به علت فشار جنین به قفسه سینه شما باشد. همچنین قفسه سینه شما برای بزرگ کردن فضا برای شش ها بزرگتر می شود.
اگر احساس میکنید قفسهی سینهتان در حال بزرگتر شدن است، درست احساس کردهاید: قفسهی سینهی شما در حال بازکردن فضا برای ششهایتان است تا بتوانند اکسیژن بیشتری تولید نمایند و همچنین فضای بیشتری برای فرزندتان فراهم میکند، زیرا ممکن است فرزند شما بخواهد کش آمده و پاهایش را به زیر فقسهی سینهتان فشار دهد. برخی خانمها در ناحیهی بالای سمت راست شکمشان درست بالای آخرین دندهها احساس درد میکنند که به آن درد قفسه سینه در بارداری گفته میشود. این مساله ممکن است در اثر التهاب غضروف متصل به دنده به وجود آمده باشد.
تغییر حالتهای ایستادن و نشستنتان ممکن است به کاهش این درد کمک نماید زیرا باعث میشود جنین حالت قرارگیریش را در درون شکم شما تغییر دهد. در طی روز میتوانید با نشستن بر روی یک صندلی با پشتی صاف و قرار دادن یک بالش در گودی کمرتان، به کاهش درد قفسه سینه در بارداری و عملکرد تنفسی خود کمک نمایید. یک حمام گرم و یا استفاده از کیسهی آب گرم نیز میتواند مفید باشد.
در ادامهی مسیری بخشی از ناراحتیهایتان برطرف میشود: احساس کشیدگی در دندهها در چند هفتهی آخر بارداری و زمانی که فرزندتان به حالت مناسب جهت تولد قرار میگیرد، از بین میرود.
تهیه و ترجمه: مجله اینترنتی ستاره
تحقیقات نشان می دهد؛
ارتباط داروهای سرطان سینه و آسیب به عروق خونی
تاریخ انتشار : یکشنبه ۲۱ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۹:۴۴
عروق خونی
زنان مبتلا به سرطان سینه که از داروی موسوم به بازدارنده آروماتاز استفاده می کنند ممکن است در آنان علائم اولیه آسیب به عروق خونی مشاهده شود که می تواند منجر به بیماری قبلی شود.
یافته های این مطالعه مبتنی بر بررسی ۳۶ زنی بود که دارو برای آنها تجویز شده بود.
همچنین این مطالعه ارتباط بین داروهای بازدارنده آروماتاز را با افزایش ریسک فشارخون بالا، کلسترول بالا و بیماری قلبی نشان می دهد.
بازدارنده های آروماتاز شامل داروهای Aromasin (exemestane)، Arimidex (Anastrozole) و Femara (letrozole) هستند. این داروها با کاهش سطح استروژن در زنان عمل می کنند غالبا برای زنان یائسه با علائم اولیه سرطان سینه که گیرنده مثبت هورمون است تجویز می شود.
اکثر سرطان های سینه نسبت به گیرنده های هورمون مثبت هستند، یعنی از استروژن یا پروژسترون برای تامین سوخت رشد استفاده می کنند.
مطالعات نشان می دهد برای زنانی که در مرحله اولیه بیماری هستند، بازدارنده های آروماتاز می تواند به بازگشت سرطان سینه کمک کند و ریسک مرگ ناشی از بیماری را کاهش دهد.
دکتر آن بلز، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه مینه سوتا، در این باره می گوید: «ما نمی گوییم که زنان نباید از این داروها استفاده کنند.»
وی در ادامه می افزاید: «بازدارنده های آروماتاز با توقف توانایی بدن در تبدیل سایر هورمون ها به استروژن عمل می کنند. این تاثیر در زمان پیشگیری از عود مجدد سرطان سینه موثر است. اما در حالت تئوری، می تواند برای سلامت قلب و عروق مضر باشد چراکه استروژن هورمونی موثر در مقابله با بیماری قلبی است.»
به گزارش جام جم آنلاین از باشگاه خبرنگاران، دکتر محمد هادیزاده فوق تخصص جراحی سینه در ارتباط با راههای تشخیص زودرس سرطان سینه اظهار داشت: روشهای تشخیصی متعددی برای بررسی تومورهای مشکوک به سرطان در سینه وجود دارد. این روشها که گاهی به تنهایی و گاهی همراه با یکدیگر برای تشخیص به کار میروند عمدتا شامل نمونهبرداری یا بیوپسی، ماموگرافی، سونوگرافی و معاینه هستند.
وی افزود: تنها روشی که تشخیص سرطان سینه را قطعی میکند نمونهبرداری یا بیوپسی است که در آن قسمتی از یک تومور یا تمام آن از سینه خارج شده و به وسیله میکروسکوپ بررسی میشود البته عمل نمونهبرداری توسط جراح و بررسی از طریق میکروسکوپ و متخصص آسیبشناسی انجام خواهد گرفت.
فوقتخصص جراحی سینه ادامه داد: بیوپسی ممکن است با روش جراحی انجام شود به این ترتیب که بسته به اندازه تومور و شرایط بیمار با استفاده از بیحسی موضعی یا بیهوشی عمومی، روی محل تومور در سینه برش داده میشود، تمام تومور یا قسمتی از آن خارج شده و سپس بخیه زده میشود.
وی با بیان اینکه نمونه خارج شده به آزمایشگاه آسیب شناسی ارسال میشود اضافه کرد: بیمار روز پس از این عمل قادر به انجام کارهای روزانه خویش است و فقط طی چند هفته بعد از آن نباید با دست سمت نمونهبرداری شده اجسام سنگین را بلند کند.
به گفته هادیزاده، زخم بیوپسی معمولا در کمتر از 10 روز بهبود خواهد یافت و بیمار قادر به کارهای روزانه خویش است.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: روشهای دیگری نیز برای نمونهبرداری وجود دارد از جمله نمونهبرداری به وسیله سوزن که در حال حاضر استفاده از آن رواج یافته است. در این روش و تحت بیحسی موضعی با یک برش بسیار کوچک، پوست باز شده و به وسیله سوزنهای بخصوصی که «CORE» نامیده میشود چندین نمونه از تومور برداشته خواهد شد.
وی گفت: این روش بسیار آسان و موثر بوده و تقریبا همه آزمایشات لازم بر روی نمونههای بدست آمده از آن امکانپذیر است. همچنین گاهی بیوپسی از همان ابتدا در اتاق عمل انجام شده و در مواردی که احتمال سرطانی بودن تومور زیاد است و روشهای تشخیصی دیگر مثل ماموگرافی نیز احتمال بدخیمی را مطرح کردهاند برخی از پزشکان ترجیح میدهند بیمار را به اتاق عمل ببرند.
فوقتخصص جراحی سینه عنوان کرد: بیمار در اتاق عمل تحت بیهوشی عمومی یک نمونه فوری به آزمایشگاه از آن گرفته و در صورتی که جواب حاکی از سرطان باشد عمل جراحی سینه در همان مرحله انجام میشود.
هادیزاده گفت: در تشخیص سرطان سینه تکنیکهای تصویربرداری همچون ماموگرافی، سونوگرافی، داکتوگرافی و امآرآی از اهمیت ویژهای برخوردار است.
وی درمورد روشهای تشخیص زودرس در سرطان سینه گفت: امروزه سرطانها به عنوان یکی از مهمترین معضلات جوامع بشری شناخته شدهاند و با توجه به افزایش شیوع برخی از انواع سرطانها در قرن اخیر مقابله با این بیماری اهمیت خاصی دارد.
هادیزاده اضافه کرد: مقابله با بیماری سرطان دارای دو بخش پیشگیری و درمان است لذا امروزه دانشمندان علوم بهداشتی به واژه جدیدی به نام غربالگری دست یافتند که هدف از آن تشخیص زودرس سرطان سینه و زمانی که این بیماری یک توده کوچک بوده و هنوز به قسمتهای دیگر بدن انتشار پیدا نکرده است.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خاطرنشان کرد: در حال حاضر سه روش برای تشخیص زودرس سرطان سینه وجود دارد که شامل معاینه ماهانه سینه توسط خود فرد، معاینه توسط پزشک و ماموگرافی است البته این روشها میتواند بسته به ذهن فرد به تنهایی یا توام با یکدیگر استفاده شود.
جراحی سینه معمولا به منظور کوچک کردن سینههای بسیار بزرگ انجام میشود. همچنین جراحی زیبایی سینه هم برای خوش فرم کردن سینهها طرفدار دارد.
خانمهایی که به کلینیک جراحی پلاستیک برای جراحی سینه مراجعه میکنند از دید جراح به یکی از چهار گروه زیر تعلق دارند:
برش سینه: برای کوچک کردن سینه از برشهای متعدد و متفاوتی استفاده میشود که هر چقدر سینه بزرگتر ، افتادهتر و پوست اضافه بیشتری داشته باشد، باید برش وسیعتری هم داده شود. در سینههای خیلی بزرگ و افتاده که باید بافت زیادی برداشته شود نیاز به برش دور هاله و برش عمودی زیر هاله و برش افقی در چین زیر سینه میباشد. اگر سینهای خیلی هم بزرگ نباشد ولی پوست اضافه زیادی داشته باشد باز هم از برش لنگری برای اصلاح کامل سینه استفاده میشود. نتیحه این عمل ایجاد سینههایی کوچکتر ، سفتتر و بالا کشیدهتر میباشد. بسته به روش جراحی برای نهایی شدن فرم سینهها گاهی تا یک سال بایستی صبر کرد.
علاوه بر روشهای جراحی سینه که برای کوچک کردن سینه متداول هستند برای افزایش حجم سینههایی که بیش از حد نرمال کوچک هستند از روشی تحت عنوان ایمپلنت استفاده میشود.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اکتیو بیت"، درد سینه غیر قلبی (NCCP) اصطلاحی است که برای توضیح درد در ناحیه سینه که از بیماری قلبی یا حمله قلبی ناشی نمی شود، کاربرد دارد. در ادامه با برخی از دلایل ایجاد این درد بیشتر آشنا می شویم.
بیماری رفلاکس معده
بیماری رفلاکس معده (GERD) یا بازگشت اسید، شایعترین دلیل درد سینه غیر قلبی است و سهمی 22 تا 66 درصدی را در این زمینه به خود اختصاص داده است. این شرایط به واسطه بازگشت محتویات معده به مری رخ می دهد. درمان بیماری رفلاکس معده نیازمند رویکردی گام به گام است که تغییر در سبک زندگی و کنترل ترشح اسید معده را شامل می شود. از جمله تغییرات سبک زندگی می توان به کاهش وزن، پرهیز از وعده های غذایی بزرگ، و دراز نکشیدن حداقل سه ساعت پس از صرف وعده غذایی اشاره کرد. همچنین، پرهیز از الکل، نعناع، کافئین، شکلات، آب مرکبات، و غذاهای مبتنی بر گوجه فرنگی توصیه می شود. با توجه به شدت بیماری، درمان دارویی برای رفلاکس معده می تواند مصرف ضد اسیدها، مسدودکننده های H2، و مهارکننده های پمپ پروتون به منظور کاهش سطوح اسید معده را شامل شود.
اختلالات حرکتی مری
اختلالات حرکتی مری دلیلی کمتر شایع برای دردهای سینه غیر قلبی است. از جمله این اختلالات می توان به اسپاسم منتشر مری (DES)، مری فندق شکن، و آشالازی اشاره کرد.
اختلالات حرکتی مری از طریق رویکردهای درمانی مختلف که اسفنکتر تحتانی مری را هدف قرار می دهند، درمان پذیر است که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. استفاده از مسدودکننده های نیترات ها و کلسیم که هر دو اسفنکتر تحتانی مری را تسکین می دهند.
2. تزریق بوتولینوم. بوتولینوم انتقال دهنده های عصبی عضلانی استیل کولین را کاهش می دهد، که تسکین اسفنکتر تحتانی مری را موجب می شود.
3. استفاده از روش بالون گشادکننده در صورت تنگ شدن مری.
4. انجام جراحی برای بریدن اسفنکتر تحتانی مری (برش بافت عضلانی).
حساسیت شدید مری
حساسیت شدید مری یکی دیگر از عوامل درد سینه غیر قلبی است. افراد مبتلا به حساسیت شدید مری با تغییرات کوچک فشار در مری یا مقدار اندکی بازگشت اسید معده، درد در ناحیه قفسه سینه را تجربه می کنند. در صورت ابتلا به بیماری رفلاکس معده، سرکوب اسید معده بخشی از درمان اولیه محسوب می شود. داروهای ضد افسردگی ممکن است برای مسدود کردن سیگنال های درد به کار گرفته شوند. شناخته شدهترین کلاس داروهای ضد افسردگی از نظر تعدیل درد، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TACs) هستند. استفاده متناوب از این داروها و سرکوب اسید معده می تواند بهترین گزینه درمانی برای حساسیت شدید مری باشد.
آمبولی ریه
آمبولی ریه به شکل گیری لخته خون در یک یا چند شریان در ریه ها ارجاع می شود، که می تواند حتی زندگی فرد را تهدید کند. آمبولی ریه یکی دیگر از دلایل شکل گیری درد سینه غیر قلبی است. برای تشخیص آمبولی ریه از سی تی آنژیوگرافی (CTA) استفاده می شود. در صورت عدم دسترسی به سی تی آنژیوگرافی ، از آنژیوگرافی ریه برای تشخیص آمبولی ریوی استفاده می شود. افرادی که آمبولی ریه در آنها تشخیص داده می شود نیازمند داروهای ضد انعقاد یا اقدامانی برای پیشگیری از لخته شدن هر چه بیشتر خون هستند. داروی ضد انعقاد اولیه که مورد استفاده قرار می گیرد، وارفارین است.
پنوموتوراکس
پتوموتوراکس به حضور غیر طبیعی هوا در فضای پلورال یا جنبی ارجاع می شود. فضای پلورال به فضای بین دیواره سینه و سطح شش گفته می شود. پنوموتوراکس یکی دیگر از دلایل درد سینه غیر قلبی است. تروما شایعترین دلیل پنوموتوراکس است. سیگار کشیدن خطر شکل گیری این شرایط را افزایش می دهد. با توجه به شدت پنوموتوراکس، درمان می تواند شامل نظارت بر مقدار اندک هوا تا جایگذاری لوله در سینه برای موارد شدیدتر باشد. از جمله عوارض پنوموتوراکس شدید می توان به نارسایی تنفسی و ایست قلبی اشاره کرد.
سینه پهلو
سینه پهلو شامل عفونت بافت ریه توسط یک ویروس، باکتری یا قارچ می شود و یکی دیگر از دلایل درد سینه غیر قلبی است. استرپتوکوک پنومونیه شایعترین علت باکتریایی ابتلا به سینه پهلو است. تشخیص سینه پهلو اغلب از طریق تصویربرداری پرتو اکس از سینه انجام می شود.
سرطان ریه
سرطان ریه یکی دیگر از دلایل درد سینه غیر قلبی است. سالانه افراد بسیاری در سراسر جهان جان خود را در نتیجه ابتلا به این بیماری از دست می دهند. افرادی که سیگار می کشند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان ریه قرار دارند. قرار گرفتن در معرض دود سیگار نیز می تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. درمان سرطان ریه شامل انجام عمل جراحی، شیمی درمانی، و/یا پرتو درمانی می شود.
برسام (ذات الجنب)
برسام به التهاب پرده جنب، یا غشا اطراف ریه ها ارجاع می شود. این بیماری با درد شدید در قسمت سینه که می تواند با تنفس عمیق، سرفه، عطسه، یا حرکت سینه بدتر شود، توصیف می شود. از جمله دلایل ابتلا به برسام می توان به عفونت های ویروسی، آمبولی ریه، سینه پهلو، تروما، سل، پنوموتوراکس، و بیماری های مرتبط با آزبست اشاره کرد.
التهاب مفصل و غضروف دنده
التهاب مفصل و غضروف دنده به التهاب غضروف اتصال دهنده دنده ها به استخوان سینه یا جناغ سینه ارجاع می شود. بانوان بیشتر از آقایان تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند. درمان این شرایط بر کاهش التهاب متمرکز است و می تواند با استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) همراهی شود. در موارد غیر قابل کنترل و شدید، ممکن است تزریق مسکن و استفاده از یک داروی استروئیدی مانند متیل پردنیزولون یا بتامتازون مد نظر قرار بگیرد.
اختلالات روانی
اختلالات
روانی نیز می توانند درد سینه غیر قلبی را موجب شوند. شناخته شدهترین
موارد در این زمینه اضطراب و افسردگی هستند. درمان های خاص برای اضطراب و
افسردگی بکار گرفته می شوند که می تواند در بلند مدت درد سینه را کاهش داده
یا از آن جلوگیری کند.
با دلگرم همراه باشید تا با عوارض خطرناک پروتز سینه آشنا شوید.
افزایش حجم سینه ها توسط جراحی یکی از روش های درمان می باشد. در این روش از پروتز سینه جهت ایجاد یک سینه بزرگ تر و جایگزینی حجمی از سینه که در حین حاملگی یا کاهش وزن از بین رفته استفاده می گردد. از پروتز جهت بازسازی سینه ای که در حین سرطان و یا ضربه از بین رفته هم استفاده می گردد.
این عمل یکی از شایع ترین عمل های جراحی زیبایی مورد درخواست بانوان است که طی آن پروتزهای مصنوعی برای افزایش اندازه و بهبود شکل سینه ها مورد استفاده قرار می گیرد.پروتزها پوششی سیلیکونی دارند که قبلا داخل آن را با سرم نرماسالین پر میکردند. فایده این نوع سیلیکون آن بود که جراح میتوانست پوشش سیلیکونی را لوله کرده (بدون آن که داخلش مایعی وجود داشته باشد) و از سوراخ کوچکی که روی پوست سینه ایجاد کرده بود به داخل سینه منتقل کند.
و بعد داخل محفظه سیلیکونی را از مایع پر کند، اما اشکال این نوع سیلیکونها این بود که بیمار هنگام حرکت حس میکرد داخل سینهاش مشکی وجود دارد که از آب پر شده و تکان میخورد که احساس ناخوشایندی است. اشکال بعدی این بود که به مرور زمان ناحیهای از پوشش سیلیکونی چروکخورده و از همان ناحیه پاره و سرم خالی میشد.
خیر، سرم نرماسالین بعد از خروج از محفظه بسرعت در بافت پخش شده و قابلیت جذب داشته و اثر بدی روی سینه نمیگذاشت.
پروتزهایی که امروزه در جراحیها استفاده میکنیم پوشش سیلیکونی دارند، ولی داخل آن با ژل سیلیکون پر شده و براساس انتخاب بیمار، میزان پرشدگیشان متفاوت است و اندازههای خاص دارد. جنس روی پروتزها نیز مختلف بوده و ممکن است صاف یا زبر باشد. البته شکل آنها هم فرق میکند؛ بعضی گرد است و بعضی نیز مانند یک قطره اشک بوده که قسمت فوقانی آن باریکتر و پایین آن پهنتر و بزرگتر است. انتخاب آن نیز به عهده بیمار است.
روش افزایش حجم سینه ها یا برای بازسازی سینه هائی که افتادگی شدید دارند مناسب نمی باشد و اگر شما بخواهید که همزمان سینه های شما بزرگ تر به نظر برسد و در سطح بالاتری قرار گیرد باید از جراحی (بالابردن سینه) و گذاشتن همزمان پروتز سینه استفاده نمائید. البته گاها این دو عمل را نمی توان همزمان انجام داد بلکه باید با فاصله انجام گیرد (انجام دو عمل جراحی با فاصله مشخص). جراح پلاستیک شما در تصمیم گیری شما را کمک خواهدکرد.
در بافت پستان مقدار زیادی الیاف کلاژنی با خاصیت انقباضی وجود دارد که ممکن است با ورود جسم خارجی مانند پروتز، تحریک و منقبض شود. به دنبال انقباض کلاژنها بهتدریج درد ایجاد میشود و پستان شکل قبلی و متناسب خود را ازدست میدهد. علت این پدیده هنوز ناشناخته است ولی ممکن است عواملی در کم و زیاد کردن احتمال بروز این مشکل نقش داشته باشند.
تجربه نشان میدهد اگر سطح پروتز ناصاف باشد و زیر عضله تعبیه شود، احتمال بروز فیبروز کمتر خواهدشد. صاف بودن پروتز و قرار دادن آن زیر بافت پستان یا آغشته کردنش قبل از جایگذاری، احتمال بروز فیبروز را بالا میبرد. وقتی پروتز در بیماری درد ایجاد میکند، اولین راهکار، تجویز داروهای مسکن است.
گاهی هم داروهای کورتونی طولانیاثر تزریق میشود به این امید که بتوان روند تشکیل فیبروز را متوقف کرد ولی این اقدامها تقریبا بینتیجهاند. این افراد اغلب از درد زیادی رنج میبرند و به نظر میرسد که از جراحی دوباره هم نگران هستند ولی میتوانند بلافاصله بعد از خارج کردن پروتز قبلی، پروتز جدیدی بگذارند. البته باید بدانند که احتمال فیبروزه شدن پروتز بعدی هم وجود دارد. ماساژدادن پستان چند هفته بعد از عمل برای باز کردن فضای کافی در اطراف پروتز تا حد زیادی احتمال بروز فیبروز را کاهش خواهد داد.
داشتن سلامت جسمی، داشتن توقعات واقعی بلوغ کامل سینه ها (حداقل 18 سال در موارد کوچکی سینه ها)، احساس ناراحتی از کوچک بودن سینه ها، بدشکل شدن سینه ها بدنبال حاملگی، کاهش وزن، افزایش سن، عدم تقارن سینه ها، یکی یا هر دو سینه رشد کافی نداشته باشند.
تا به حال مشکل خاصی گزارش نشده است، فقط کسانی که پروتز سینه دارند حتما باید برای سونوگرافی یا رادیوگرافی به رادیولوژیستی مراجعه کنند که در این باره تجربه دارد. ضمن این که وجود پروتز، ماموگرافی یا سونوگرافی را کمی با مشکل مواجه میکند.
شیردهی چطور؟
در شیردهی هیچ تاثیری ندارد، زیرا پروتز در دو نقطه جای داده میشود؛ زیر بافت پستان یا زیر بافت عضله. خونرسانی بافت پستان نیز تغییر نمیکند. خانمی که به طور ذاتی توانایی شیردهی دارد، با پروتز نیز میتواند این کار را انجام دهد.
دوام آن چقدر است؟
به نظر من تا وقتی ضربه جدی به پروتز وارد نشده، مشکلی برای آن بهوجود نمیآید.
آیا پروتزگذاری عوارضی هم دارد؟
بله، این عوارض به دو دسته کوتاهمدت و درازمدت تقسیم میشوند. از شایعترین عوارض کوتاهمدت میتوانیم به عفونت اشاره کنیم. به طور کلی ورود هر جسم خارجی در بدن میتواند احتمال عفونت را بالا ببرد. در درازمدت هم شایعترین عارضه، کپسولار کانترکچر است.
وقتی بافت خارجی درون بدن قرار میگیرد، بدن یک لایه همبندی کیسهمانند را به دور آن تشکیل میدهد و بافت خارجی را درون کیسهای حبس میکند. این حالت ممکن است باعث شود بافتهای کلاژنی اطراف دچار انقباضشده و پروتز را تحت فشار قرار دهد. شرایط بهوجود آمده شکل پروتز را تغییر میدهد و به دنبال آن شکل سینه نیز تغییر میکند و بدشکل میشود. البته درد نیز ایجاد میشود. پس علامت اصلی در درازمدت، درد و ایجاد نامنظمی در شکل سینه است.
میزان شیوع این آسیب زیاد است؟
آمارهای مختلفی ارائه میشود؛ بین 3 تا 30 درصد، ولی به نظر من 3 درصد بیشتر به واقعیت نزدیک است.
اندازه پروتز را همیشه بیماران تعیین میکنند؟
اندازه پروتز با همفکری بین پزشک و بیمار تعیین میشود. البته ما استانداردهایی داریم که باید به آنها دقت کنیم؛ یعنی دور سینه با دور باسن باید تناسب داشته باشد. ولی در ایران شایعترین شکایتی که بیمار بعد از عمل جراحی دارد، این است که ای کاش پروتز بزرگتری انتخاب میکرد.
پروتزها در خانمهایی که مثلا به دلیل بیماری سرطان سینه قسمتی یا تمام بافت سینه خود را از دست دادهاند نیز کاربرد دارد؟
علاوه بر سرطان سینه، بیماریهایی وجود دارد که به طور مادرزادی یک طرف قفسه سینه رشد خوبی ندارد و فرد دچار نوعی عدم تقارن در دو طرف بدنش میشود. در این مواقع باید بازسازی انجام شود. برای این کار سینه را کمی پاکسازی کرده؛ یعنی بافتهای اضافه را بر میداریم و پروتز میگذاریم، اما مشکل اینجاست اگر پروتز را به تنهایی بگذاریم زیر پوست نازک بدن براحتی قابل لمس است به همین دلیل از راه دیگری که تزریق چربی است برای ترمیم استفاده میکنیم تا سینه طبیعیتر به نظر برسد.
چربی از ناحیهای از شکم گرفته میشود که از نظر جنس شباهت بیشتری به بافت سینه دارد. چربی به ناحیه سینه تزریق میشود و بعد از این که ضخامت مشخصی پیدا کرد، پروتز را زیر آن جای میدهیم ولی راه خیلی بهتر این است که چربی از ناحیه تحتانی شکم بخصوص در خانمی که زایمان هم داشته گرفته و از طریق تزریق به سینه منتقل شود. ممکن است این چربیها
بهتنهایی بتواند حجم کافی تولید کند (یعنی بتوان شکلی مانند سینه مقابل به دست آورد) اگر نتوانیم این کار را بکنیم مجبور به استفاده از سیلیکون خواهیم بود.
آیا تزریق چربی روش بهتری نیست؟
خیر، برای تزریق چربی حداقل به 300 سیسی چربی نیاز داریم. به دستآوردن این حجم از چربی کار دشواری است و خیلی از بدنها چنین بافتی ندارند و خاصیت این بافت این است که هر چقدر بیشتر تزریق شود، احتمال جذبش بالاتر میرود. مثلا وقتی در صورت ده سیسی چربی تزریق میکنیم، ممکن است فقط
3 سیسی آن باقی بماند و نیاز به چند بار تزریق داشته باشیم. در سینه نیز به همین ترتیب است و همیشه نمیتوانیم نتیجه صد درصد و قطعی از این راه به دست آوریم.
عوارض عمومی جراحی پروتز سینه را میتوان به عوارض زیر تقسیمبندی نمود:
الف: خونمردگی و تورم: بروز خونمردگی و تورم پس از عمل جراحی پروتز سینه در ناحیه برش جراحی و اطراف آن پدیدهای عادی است، میزان و اندازه این تورم و خونمردگی نیز بر حسب شرایط بیمار متفاوت است و ممکن است در ناحیه برش جراحی، زیر خط سینه و ناحیه خط وسط قفسه سینه باشد. در هر صورت این تورم و خونمردگی با گذشت زمان و حداکثر ظرف مدت هفت تا ده روز از بین میرود.
ب: درد: درد پس از عمل قسمتی اجتناب ناپذیر از پیامدهای عمل جراحی است. ولی در جراحی پروتز سینه خصوصاً اگر پروتز در ناحیه زیر عضله بزرگ سینهای باشد، نسبت به سایر اعمال جراحی زیبایی کمی بیشتر است. خوشبختانه امروزه با استفاده از داروهای ضد درد و شلکنندههای عضلات که در ناحیه عمل و محل قرار گرفتن پروتز تزریق میشود از میزان این درد پس از عمل کاسته شده است.
ج: جا و اثر زخم: یکی از عوارض مورد توجه تمام بیماران در اعمالی که با برش جراحی انجام میشود، به وجود آمدن جا و اثر زخم جراحی است. همانطوری که میدانید برشهای مرسوم عمل پروتز سینه، برش دور هاله سینه و برش روی خط زیر سینه است، از این دو برش معمولاً اثر برش خط زیر سینه به سبب وجود چین طبیعی با اثر و جای بسیار کمتری همراه است، برش دور سینه نیز در غالب اوقات با اثر و جای کمی همراه خواهد بود.
از عوارض مخصوص عمل بزرگ کردن سینه با پروتز میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
الف: حس نوک سینه: مسئله تغییرات حس نوک سینه غالباً در مورد برش دور هاله سینه مطرح میشود. البته یکی از دلایل تغییر حس نوک سینه فشار پروتز بر روی پوست است که گاهی اوقات در مورد هر دو برش عمل پروتز سینه دیده میشود و کاملاً موقتی است. در مورد برش دور سینه نیز اگر اختلالی در حس نوک سینه به وجود آید موقتی است و نباید به صورت طولانی مدت مشکل عمدهای ایجاد نماید.
ب: تشکیل کپسول فشارنده: یکی از عوارض نسبتاً نادر عمل پروتز سینه تشکیل کپسول فشارنده در دور پروتز است، خوشبختانه امروزه با تولید پروتزهای جدید که با تکنولوژی جدیدتر تولید میشوند از میزان بروز این عارضه کاسته شده است ولی به هر حال اگر چنانچه کپسول فشارندهای اطراف پروتز تشکیل شود، علایمی چون درد سینه، ثابت شدن و عدم تحرک پروتز و در نهایت بدشکلی سینه به وجود میآید. در این شرایط باید بیمار تحت عمل مجدد و تعویض پروتز قرار گیرد.
در واقع نباید این مشکل را جزء عوارض پروتز سینه مطرح کرد ولی به سبب کثرت سوال بیماران در این مورد بهتر است به آن نیز اشاره کرد. اصولاً پروتز سینه را نباید تعویض کرد مگر اینکه بیمار با آن دچار مشکل شده باشد. این مشکلات عبارتند از:
● تشکیل کپسول فشارنده
● پارگی پروتز
● تغییر سایز بیمار
● تغییر وضعیت پوست و نسوج بیمار
در مورد کپسول فشارنده و پارگی پروتز قبلاً توضیح داده شده است ولی یکی از مشکلاتی که ممکن است بیماران با گذر زمان با پروتز خود پیدا کنند، تغییر سایز و وضعیت پوست و نسوج بیمار است، پروتز به سبب مصنوعی بودن خود در گذر زمان وضعیت ثابتی دارد و تغییر سایز پیدا نمیکند، ولی بیماران با گذر زمان دچار چاقی و لاغری و پیری میشوند و در اثر این تغییرات پوست و نسوج زیرین آن به تدریج قوام و کیفیت خود را از دست میدهند. به این ترتیب پروتز دیگر با شرایط جدید پوست و نسوج نگهدارنده همخوانی ندارد و به همین دلیل است که ممکن است پس از گذشت چندین سال لازم باشد تا یک عمل ترمیمی بر روی سینه انجام شود و شاید لازم باشد سایز پروتز را نیز بر حسب شرایط و نیاز بیمار تغییر داد.
پاره شدن پروتز
یکی از عوارض احتمالی و بسیار نادر، پاره شدن پروتز است. در حال حاضر و با تکنیکهای جدید، پروتزها به ترتیبی ساخته میشوند که حتی با فشارهای زیاد دچار پارگی نشوند، البته اصابت اجسام نوکتیز، اصابت گلوله و تصادفات بسیار شدید از این قاعده مستثنی هستند. ولی در هر صورت و به صورت بسیار نادر ممکن است پروتز پاره شود. در صورت پاره شدن پروتز، بیمار ممکن است یکی از علایم زیر را تجربه نماید:
● احساس حالت برآمده در گوشهای از سینه بر روی پروتز
● تغییر شکل پروتز
● احساس درد در نقطهای خاص از جدار پروتز که با تورم همراه است
بهترین راه تشخیص پارگی پروتز انجام MRI است و چنانچه پارگی پروتز تایید شود باید با جراجی مجدد آن را تعویض نمود.
ماندگاری پروتزهای سینه
مثل هر محصول ساخت دست بشر، پروتزهای سینه نیز تا ابد باقی نمی مانند. گرچه بسیار قوی و مقاوم هستند (حتی در برابر فشار)، ولی مستعد کهنه شدن و فرسایش در طول زمان می باشند. به عبارت ساده تر، پوسته خارجی پروتز سینه، بالاخره کهنه و نازک شده و نهایتا از بین می رود. اگرچه از نظر کلینیکی تشخیص آن مشکل می باشد. گهگاهی کسی ممکن است تشخیص دهد که سینه کمی صاف شده است یا شکل آن تغییر پیدا کرده است. اما اکثرا به ندرت قابل توجه و دید است.
به علت ایجاد کپسول اطراف پروتز گاهی اوقات بطور گول زننده ای تشخیص پارگی صورت نمی گیرد. کهنه شدن و یا پاره شدن در میان افراد مختلف متفاوت است. بنابراین یک زن که ورزش ها و تمرین های فیزیکی زیادی مثلا چندین ساع در روز به طور مرتب انجام می دهد و سینه هایش حرکت زیادی می کند (مربی های ایروبیک، دوندگان ماراتن، سوارکاران و...) نسبت به کسانی که تمرینات و تحرکات کمتری دارند، بیشتر فرسوده و پاره می شوند.
در اولین نگاه منطقی است، فرض کنیم و بدانیم که پروتزهای سینه در این حالت ها زودتر از بین می روند؛ بنابراین به منظور داشتن یک ارزیابی مناسب برای حالت و موقعیت پروتزهای سینه شما بهترین توصیه و پیشنهاد این است که توسط پزشک و متخصص به طور منظم بعد از 10-15 سال که از عملتان گذشت معاینه شوید و اگر لازم بود سونوگرافی انجام دهید.
معمولا چنین جراحیهایی برشهایی را هم بر جای میگذارد. آیا ناحیه برش را میتوان از بین برد؟
از راههای مختلفی میتوان پروتز را گذاشت؛ از راه زیر بغل، از راه زیر سینه و از طریق برشی در ناحیه هاله سینه. ولی به نظر من راه زیر بغل روش مناسبی نیست، زیرا نمیتوان سیلیکون را بهدقت جاگذاری کرد. ولی دو روش دیگر بهتر است. برش زیر سینه برشی شش تا هفت سانتیمتری است که بعد از یک سال، خط کمرنگی از آن باقی میماند. دور هاله قهوهای سینه هم کمترین جلب توجه را میکند. البته در مواردی که از طریق دور هاله سیلیکون وارد میشود باید به قطر آن توجه داشته باشیم.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
به گفته دانشمندان داروی اخیراً تایید شده می تواند به کاهش روند پیشرفت سرطان سینه کمک کند.
این تایید بر پایه مطالعه اولیه این دارو در کنار داروی استاندارد موسوم به letrozole (Femara) بود که برای ممانعت از پیشرفت سرطان سینه در زنان استفاده می شود. Palbociclib در مقایسه با مصرف letrozole به تنهایی موجب می شود بیمار دو برابر بیشتر از روند پیشرفت بیماری دور بماند.
دکتر ریچارد فین، استادیار داروسازی دانشگاه کالیفرنیا، در این باره می گوید: «ما دریافتیم میزان فایده بالینی این دارو بسیار چشمگیر و قابل توجه است.»
در این آزمایش در بین بیمارانی که وارد دوره یائسگی شده بودند، افرادی که ترکیب این دو دارو را دریافت کرده بودند معمولا تا دو سال عاری از روند پیشرفت بیماری باقی ماندند. درحالیکه در بین زنانی که فقط با letrozole تحت درمان بودند، طول مدت عدم پیشرفت بیماری بالغ بر ۱۴ ماه بود.
به گفته این تیم تحقیق، palbociclib باید به عنوان یک استاندارد جدید برای درمان سرطان سینه پیشرفته در نظرگرفته شود.
Palbociclib اولین دارو در گروه جدید داروهای مربوط به ممانعت از فعالیت دو آنزیم موسوم به CDK۴ و CDK۶ است که روند گسترش تومورهای سینه را تسریع می کنند. Palbociclib کپسولی است که روزی یک عدد و به مدت ۳ هفته مصرف می شود.
اما داروی Letrozole با کاهش میزان استروژن در بدن عمل می کند.
۱٫ قارچ
در مطالعه ای که در سال ۲۰۱۰ در ژورنال nutrition and cancer به چاپ رسید محققان دریافتند که مصرف منظم حجم مناسبی از قارچ با کاهش ریسک سرطان سینه در میان زنانی که در مرحله پیش از یائسگی قرار داشتند ارتباط داشت.
جوانه بروکلی یکی از خوراکیهای ضد سرطان پستان است
قارچها، حاوی آنتیاکسیدانی به نام «ال-ارگوتیونئین» هستند و با همین آنتیاکسیدان قوی میتوانند از بدن در برابر سلولهای سرطان پستان، محافظت کنند. از این رو، به خانم ها توصیه میشود که تکههای قارچ را به انواع سالاد، املت یا ساندویچهای خود اضافه کنند.
۲٫ جوانه بروکلی
از دیگر خوراکیهای ضد سرطان پستان است. این جوانه سرشار از آنتیاکسیدانی به نام «سولفورفان» است. محققان دانشگاه میشیگان به این نتیجه رسیدهاند که سولفورفان موجود در جوانه بروکلی باعث تخریب سلولهای سرطانی و پیشگیری از رشد آنها در بدن میشود. جوانه بروکلی میتواند در انواع ساندویچها، سالادها و سوپها مورد استفاده قرار بگیرد.
۳٫ دانههای انار
سرشار از انواع آنتیاکسیدانها و «الاژیک اسید» هستند و میتوانند آنزیمی را که در پیشرفت سرطان سینه نقش دارد را مهار کنند. همچنین دانه انار با بهبود سلامت قلب نیز در ارتباط هستند. همچنین شما میتوانید مقادیر مشابهی از آنتی اکسیدان را از آب انار نیز دریافت کنید اما توجه داشته باشید که فقط یک لیوان آب انار یا نصفی از خود انار را در روزمصرف کنید تا دریافت قند تحت کنترل باشد.
۴٫ عدس
در مطالعه ای که در سال ۲۰۰۹ در American Journal of Clinical Nutrition به چاپ رسید الگوهای غذایی بیش از ۳۵۰۰ زن آسیایی-آمریکایی بررسی شد و محققان دریافتند که مقادیر بالای حبوبات که شامل عدس و لوبیا میشود با ریسک پایین تر ابتلا به سرطان سینه در ارتباط است. عدس سرشار از فولات و فیبرو سایر مواد مغذی است.
۵٫ گردو
خوردن روزانه تا ۲ اونس ( ۶۰ گرم) گردو می تواند از پیشرفت تومورهای سرطانی سینه پیشگیری کند. محققان دریافتند اسیدهای چرب امگا۳ ، آنتی اکسیدان هاو فیتواسترول های موجود در گردو می توانند رشد سلول های سرطانی را آهسته کنند.
۶٫ بلوبری
محققان دریافته اند که یک ماده مغذی در این ماده میتواند منجر به آپوپتوز سلول های سرطانی شود.
۷٫ اسفناج
طبق نتایج مطالعه ای که در سال ۲۰۱۱ در American Journal of Epidemiology به چاپ رسید محققان دریافتند در زنان سنین پیش از یائسگی با بیشترین میزان دریافت فولات رژیمی (که اسفناج منبع خوبی از آن است) ریسک ابتلا به سرطان سینه تا ۴۰ درصد کاهش می یابد. ویتامین های گروه B برای تقسیم سلولی درست مورد نیاز هستند و میتوانند مانع تغییرات DNA منجر به سرطان سینه شوند.
۸٫ تخم مرغ
کولین که یک ماده مغذی ضروریست به مقدار فراوان در تخم مرغ یافت می شود و ۲۴ درصد ریسک سرطان سینه را کاهش می دهد. این ماده مغذی که در زرده تخم مرغ یافت می شود برای عملکرد مناسب سلول ها مورد نیاز است. زنان باید روزانه ۴۲۵ میلیگرم کولین دریافت کنند که یک تخم مرغ بزرگ حاوی ۱۲۶ میلیگرم است. سایر منابع کولین عبارتند از ماهی،مرغ و ماکیان، بروکلی، جوانه گندم.
۹٫ سالمون
یکی از معدود غذاهایی است که حاوی مقادیر قابل توجهی ویتامین D می باشد. محققان دریافتند که دریافت مقادیر کافی ویتامین خورشید با ۲۴ درصد کاهش در ریسک سرطان سینه مرتبط است. این ویتامین از سرطانی شدن سلول ها جلوگیری می کند. همچنین خوردن سالمون تازه یا کنسرو شده تامین کننده اسید چرب امگا۳ DHA می باشد که با سلول های سرطانی مقابله و از تکثیر و پخش شدن این سلول ها پیشگیری می کند.
۱۰٫ نان چاودار
غلات کامل مثل چاودار می تواند ریسک سرطان سینه را کاهش دهد. یک اثر هم افزایی بین فیبرها، لیگنان ها، ویتامین ها، مینرال ها و اسیدفیتیک نان چاودار را به یک ماده مقابله کننده با سرطان سینه تبدیل می کند.
منبع: behsite.ir
نوشته خوراکی های ضد سرطان سینه اولین بار در بامداد پدیدار شد.