کودک و نوجوان > فرهنگی - اجتماعی - علی مولوی:
از همان دوران کودکی و نوجوانی، پسر درونگرایی بود که به تماشای فیلمهای علمیتخیلی علاقه داشت. از همان سالها هم انیمیشن میساخت؛ انیمیشنهای سیاه و سفید با تکنیک استاپموشن (متحرکسازی اشیا و عروسکها) با فیلمهای هشت میلیمتری.
همراه با عروسکهای انیمیشن «کابوس قبل از کریسمس»/ سال ۱۹۹۳
مجموعهى سهگانهى «خانهى دوشیزه پرگرین براى بچههاى عجیب و غریب»
«جانى دپ» در «آلیس در سرزمین عجایب»
«عروس مرده»
همراه با نمونهى عروسکهاى «فرانکنوینی»
استعدادهای او خیلی زود کشف شدند. بهعنوان مثال فقط 13سالش بود که انیمیشن کوتاه «جزیرهی دکتر آگر» را براساس داستان «جزیرهی دکتر موریو» اثر «اچ. جی. ولز» ساخت.
در دبیرستان، در یک مسابقهی طراحی پوستر شرکت کرد و پوستری برای آموزش بهداشت و نریختن زباله در محیط شهری کشید که رتبهی اول را بهدست آورد و تا دو ماه طرحش روی کامیونهای حمل زبالهی شهر برینک به نمایش درآمد.
برتون آنقدر شیفتهی انیمیشن و فیلمسازی بود که بعد از دبیرستان برای فراگیری حرفهای انیمیشن به مؤسسهی هنرهای کالیفرنیا رفت که زیر نظر استودیوی والتدیزنی فعالیت میکرد.
سال ۱۹۷۹ میلادی هم فارغالتحصیل شد و در اولین کار بهعنوان انیمیاتور به پروژهی انیمیشن «روباه و سگ شکاری» پیوست.
روند موفقیت و پیشرفت او در کار ساخت انیمیشن و فیلمسازی تا آنجا پیش رفت که چند قسمت از سریال «آلفرد هیچکاک تقدیم میکند» را هم کارگردانی کرد و کمکم به هنرمندی شناختهشده تبدیل شد. اما اوج شهرت او به سال 1989 میلادی برمیگردد؛ به فیلم «بتمن».
هرچند که خودش میگوید هیچوقت طرفدار کمیکبوک یا کتابهای مصور نبوده، اما همیشه تصویرگریهای بتمن و ژوکر را دوست داشته است. با اینحال اقتباس او از مجموعهی بتمن، به یکی از بهترین اقتباسهای بتمن در تاریخ سینما تبدیل شد.
او علاقهی زیادی به همکارانش دارد و در اغلب آثارش از هنرمندهای ثابتی استفاده میکند؛ مثل «جانی دپ» که از فیلم «ادوارد دستقیچی» تا امروز، صمیمیترین دوستش بوده و در هشت فیلم او بازی کرده تا «دنی الفمن» که تقریباً برای تمام فیلمهای او موسیقی ساخته است.
تیم برتون در 34 سال فعالیت حرفهایاش در سینما، فیلمها و انیمیشنهای بسیاری را برای مخاطبان کودک و نوجوان در مقام کارگردان و تهیهکننده ساخته است که از این میان میتوان «کابوس قبل از کریسمس»، «جیمز و هلوی غولپیکر»، «چارلی و کارخانهی شکلاتسازی»، «عروس مرده»، «آلیس در سرزمین عجایب» و «آلیس، آنسوی آینه» اشاره کرد.
وقتی به مجموعهی آثار او از نوجوانی تا امروز نگاهی بیندازیم، دنیاهای فانتزی و تصویرهای خیالی زیادی را کنار هم میبینیم. او عاشق فانتزی و تخیل است و خوب بلد است چهطور این دو عنصر را روی پردهی سینما بیاورد.
درست است که او پیشتاز سینمای فانتزی جهان نیست و نمیتوان به او لقب «پدر فانتزی» داد، اما بیشک او «آقای فانتزی» است.