مجموع این مسائل، آدم را نگران بعد از مرگش میکند که چه بر سر بازماندگانش خواهد آمد ولی ظاهراً شرکتهایی هستند که خیالمان را راحت میکنند تا با آسودگی بمیریم! شرکتهایی که از لحظهای که فرد جان به جان آفرین تسلیم میکند، در خدمات رسانی حاضر میشوند. گواهی فوت را میگیرند و هماهنگیهای مربوط به آمبولانس، کفن و دفن، مشاوره تهیه قبر، فیلمبرداری و عکسبرداری، مشاوره روانشناسی، گلآرایی و شمعآرایی، آماده سازی وسایل مورد نیاز بر سر مزار میت، پذیرایی از مهمانان و هر کار ریز و درشت دیگری که صاحب عزا فکرش را بکند یا نکند در فهرست خدمات این شرکتها میگنجد.
اینکه یاد متوفی زنده نگاه داشته شود و با حضور مهمانان برای شادی روح او در سفر اخرویاش طلب آمرزش شده و فاتحهای خوانده شود، کار بسیار خوبی است و موجب تسلای خاطر بازماندگان نیز میشود، ولی وقتی از اصل ماجرا و هدف این مراسم دور شویم، همانند بسیاری از مراسمی که در جامعه از مسیر و هدف اصلی منحرف و گرفتار دام تجملات و تشریفات میشود، باز هم به ورطه هزینههای غیرضروری و اجرای کارهای ظاهری میافتیم. برای مثال یکی از شرکتهایی که موضوع فعالیت آن ارائه خدمات مربوط به کفن و دفن و مراسم مرتبط با آن است، در فهرست بلند خدماتش گزینهای دارد که در صورت درخواست میزبان و صاحب عزا افرادی را برای گریه کردن و سوگواری همراه با شیون و زاری اعزام میکند.
برای اطلاع بیشتر از چند و چون خدمات این مراکز با دو شرکت در تهران تماس میگیرم. توضیحات مفصلی از سوی مسئول مربوطه ارائه میشود و تمام جزئیات اجرای مراسم را از لحظهای که میت، چشمهایش را برای همیشه فرو میبندد برایم برمی شمارد و تأکید میکند: «بر اساس میزان مبلغ و هزینهای که سفارش دهندگان تعیین میکنند و خدمات مورد تقاضای آنها، برنامهها را اجرا میکنیم.» از آنجا که یکی از خدمات، اجرای موسیقی عرفانی است سوالم را در این زمینه مطرح میکنم که او در جوابم میگوید: «حالا دیگر کسی مداح دعوت نمیکند» و در همین حین از من میپرسد: «مراسمتان در منزل است یا تالار؟» میگویم: «در منزل» و توضیح میدهد: «گروههای مختلفی داریم که برایتان موسیقی عرفانی اجرا میکنند، حالا به جای مداحی، مثنوی خوانی انجام میشود. شما تشریف بیاورید، ما نمونه کار گروهها را نشان میدهیم، هر کدام را خواستید، برایتان هماهنگ میکنیم!»
شرکت دوم نیز توضیحات مشابهی را میدهد و تأکید میکند: بر اساس میزان هزینهای که افراد صرف میکنند و انتخاب خودشان اجرای تمام ظرایف این مراسم را در تمام مراحل به عهده میگیریم. وقتی درباره حقالزحمه میپرسم؛ تصریح میکند: ۱۵ درصد فاکتورهایی را که برای انجام کارها هزینه شده است به عنوان حق الزحمه دریافت میکنیم. از او درباره اعزام افرادی برای گریه و زاری در مجلس میپرسم که میگوید: «این گزینه در فهرست خدمات ما نیست» بر خلاف شرکت اول که یکی از خدماتش در سایت همین گزینه بود.
برای آگاهی از دلایل شکل گیری این پدیدهها به سراغ «احمد رمضانی فرخد»، دانشجوی دکترای جامعهشناسی میروم. این کارشناس جامعهشناسی در تبیین این موضوع میگوید: این پدیده از دو بعد قابل بررسی است. از دیدگاه جامعهشناسی شهری، با این پدیده و گسترش آن در کلان شهرها روبه رو هستیم. متأسفانه فاصله مردم از یکدیگر زیاد شده است و تعامل فامیلی و خانوادگی کاهش یافته است، ترافیک شهری و دوری از محلهای کفن و دفن نیز کار افراد را با دشواری همراه کرده است. در حالی که در گذشته مردم به صورت دسته جمعی و بسیار راحتتر با همراهی بازماندگان به محلهای مورد نظر میرفتند ولی امروزه میبینیم که افراد به ارسال دسته گل و یا فرستادن پیامک تسلیت بسنده میکنند. این پژوهشگر ادامه میدهد: در پدیده شهرگرایی با موضوع «نوگرایی» هم روبه رو میشویم. تقابل سنت و مدرنیته اجرای این مراسم را به شیوه سنتی دچار چالش کرده است.
وی با تأکید دوباره بر کاهش ارتباطات و تعاملهای خانوادگی ادامه میدهد: در گذشته نزدیکان و اطرافیان به واسطه تعامل زیاد و ارتباطات نزدیک در اجرای مراسم تعزیه مشارکت جدی داشتند و اصلاً برای همدردی با بازمانده و برداشتن این بار از دوش او، خودشان تمام کارها را بر عهده میگرفتند؛ اما امروزه دیگر روابط تا آن اندازه صمیمانه نیست که کسی این کار را بکند، بازماندگان و صاحبان عزا هم که در غم و سوگواری به سر میبرند، بر این اساس نهادها و شرکتها جای این افراد را میگیرند.
رمضانی تصریح میکند: از دیدگاه جامعهشناسی کلان، مسائل مختلفی در قوت گرفتن این پدیده تأثیرگذار است. کاهش افراد خانواده و بعد خانوار یکی از عوامل زمینه سازی این مسئله است. گذشتگان معتقد بودند که باید فرزندانی داشته باشند که زمان مرگشان زیر تابوت آنها را بگیرند یا دخترانی داشته باشند که بر مرگشان سوگواری و شیون کنند، اما امروزه این طور نیست، از سوی دیگر مراسم کفن و دفن در جامعه به شدت در حال تشریفاتیتر شدن است که این موضوع ناشی از آن است که برخیها تلاش میکنند با مصرف کالا یا اجرای مراسم خاص، طبقه اجتماعی خود را بالاتر و برتر نشان دهند.
این جامعهشناس در ادامه با اشاره به زندگی آپارتمان نشینی و گسترش آن تأکید میکند: کاهش تعامل با همسایگان اجازه اجرای مراسم سنتی را نمیدهد؛ همچنین در آپارتمانها امکان این کار نیست زیرا فضای مورد نیاز وجود ندارد؛ بنابراین مردم به سمت تالار سوق پیدا میکنند. باید توجه کنیم که از دید جامعهشناسی اقتصادی؛ وقتی عرضهای انجام میگیرد، تقاضا برای آن به وجود میآید؛ وقتی این شرکتها شکل بگیرند که به عوامل آن اشاره کردیم، تقاضا هم برای دریافت خدمات آنها ایجاد میشود.
وی با اشاره به فیلم «چند میگیری گریه کنی؟» خاطرنشان میکند: این امر، واقعیتی از جامعه را نشان میدهد که با توجه به رشد «فردگرایی» در شهرها، رو به گسترش است. از سویی، این شرکتها و نهادها باید محصولاتی ارائه کنند که در شیوههای سنتی وجود ندارد، چون باید افراد از عهده انجام این کار خاص برنیایند و آن را از شرکتها دریافت کنند؛ از این رو شرکتها به ارائه محصول، کالا و یا شیوهای خاص برای طبقه اشراف اقدام میکنند، مثل موسیقی عرفانی یا تهیه کلیپ متوفی یا آوردن افرادی که حتی خود را در مراسم میزنند و به شیوهای حزن انگیز عزاداری میکنند، وقتی طبقات بالا کاری را انجام میدهند، طبقات پایین جامعه نیز در فرآیندهای اجتماعی سعی میکنند از آنها الگوگیری کنند و خودشان را منتسب به طبقه بالا نشان بدهند. با این حساب باید منتظر باشیم تا این پدیده در چند سال دیگر بسیار گسترش پیدا کند.
وی تصریح کرد: با توجه به صرف هزینههای زیاد برای اجرای تشریفاتی مراسم ختم بهتر آن است که حداقل بخشی از این هزینهها صرف خیرات برای فرد متوفی شود چرا که اثر آن برای متوفی بیش از هزینههای غیرضروری است که بازماندگان متحمل میشوند. (نیره حسینی/ روزنامه خراسان)
502
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، هیچ کس علاقه ای به لب هایی ترک خورده یا پوسته پوسته شده ندارد. در شرایطی که عوامل محیطی مانند شرایط آب و هوایی می توانند بر وضعیت لب ها تاثیرگذار باشند، اما گاهی اوقات خود ما اشتباهاتی را مرتکب می شویم که ظاهر زیبا و سالم لب ها را در معرض خطر قرار می دهد.
لب هایی خشک تاثیری فراتر از بر هم خوردن زیبایی لبخند انسان دارند. خشکی لب ها می تواند شرایطی دردناک را ایجاد کند، به ویژه زمانی که آنها ترک خورده و خونریزی داشته باشند. این شرایط بیشتر در فصل زمستان رخ می دهد، اما مواجهه بیش از اندازه با نور خورشید نیز می تواند نتایجی مشابه را در پی داشته باشند.
لب ها از پوستی نازک سود می برند و برخلاف بخش های دیگر پوست فاقد غدد چربی هستند و از این رو، به راحتی می توانند دچار خشکی شوند. هوای سرد، هوای خشک، گرمایش داخلی، مواجهه با مواد شیمیایی و مصرف برخی داروها از جمله دیگر عواملی هستند که می توانند خشکی لب ها را به همراه داشته باشند. برخی عادات و انتخاب های ما می توانند شرایط را وخیمتر سازند، به ویژه برخی از آنهایی که فکر می کنیم برای سلامت لب ها خوب هستند.
لیسیدن لب ها
ممکن است در تضاد به نظر برسد، اما لیس زدن لب ها می تواند موجب خشکی آنها شود. بزاق حاوی آنزیم هایی است که پوست لب ها را خشک و تحریک پذیر می سازند. با استفاده از مرطوب کننده های لب می توانید این عادت را کنار بگذارید.
مسافرت های هوایی
هوای موجود در هواپیما به طور جدی موجب از دست رفتن آب می شود. رطوبت پایین و ارتفاع زیاد موجب از بین رفتن رطوبت پوست از جمله پوست لب ها می شود و نتیجه آن احساس خشکی لب ها هنگام رسیدن به مقصد است. طی سفرهای طولانی به میزان کافی آب بنوشید و از مرطوب کننده ها استفاده کنید تا نسبت به آبرسانی به لب ها از داخل و خارج بدن اطمینان حاصل شود.
استفاده از رژ لب
زیاد نگران نشوید، چون قرار نیست استفاده از رژ لب مورد علاقه خود را کنار بگذارید، اما پیش از استفاده بهتر است ابتدا از یک مرطوب کننده لب استفاده کنید.
استفاده از خمیردندان نامناسب
مسواک زدن مرتب دندان ها برای حفظ سلامت و بهداشت دهان و دندان ضروری است، اما انتخاب خمیردندان اشتباه می تواند لب ها را دچار مشکل سازد. اطمینان حاصل کنید که خمیردندان مورد استفاده شما موجب تحریک لب ها نمی شود. اگر نسبت به خمیردندان خود مشکوک هستید با خرید محصولی دیگر که حاوی مواد تشکیل دهنده متفاوت است شرایط را بررسی کنید.
دوش آب داغ
شستشو با آب داغ موجب از بین رفتن چربی های محافظ پوست می شود و می تواند خشکی و خارش را به همراه داشته باشد. توصیه می شود با آب ولرم دوش بگیرید تا از خشک شدن بیش از اندازه پوست جلوگیری شود.
عدم استفاده از ضد آفتاب
یکی از اشتباهات بزرگی که انجام می دهید، عدم محافظت از لب ها در برابر پرتوهای فرابنفش خورشید است. برای حفظ سلامت لب ها، هنگامی که داخل و خارج از خانه هستید از مرطوب کننده های لب استفاده کنید و در طول روز بکارگیری ضد آفتاب هایی با SPF 30 را فراموش نکنید. افرادی که لب های خود را در برابر آسیب های ناشی از خورشید بدون محافظ باقی می گذارند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پوست لب ها از جمله کارسنیوم سلول بازال و کارسنیوم سلول سنگفرشی قرار دارند.
نفس کشیدن از طریق دهان
خشکی لب ها در نتیجه عدم آبرسانی رخ می دهد، که این شرایط می تواند در نتیجه تنفس از راه دهان به جای بینی شکل بگیرد. پیش از خواب مسیرهای هوایی بینی را پاکسازی کنید و از یک مرطوب کننده هوا برای کاهش خشکی هوا در هنگام خواب استفاده کنید. در موارد حاد، ممکن است برای بهبود شرایط تنفس و باز کردن مسیرهای هوایی بینی به عمل جراحی نیاز باشد.
اتاق خواب گرم و نرم
گرمایش داخلی طی فصل زمستان یکی از عوامل اصلی خشکی لب ها محسوب می شود زیرا رطوبت هوا در این شرایط کاهش می یابد، به ویژه اگر در اتاقی گرم می خوابید. پیش از خواب همواره از یک مرطوب کننده لب استفاده کنید و دمای اتاق را روی سطوحی مناسب تنظیم کنید.
مصرف دارو
اگر دارویی می تواند موجب خشکی دهان شود، امکان خشک شدن و ترک خوردن لب ها نیز وجود دارد. فهرست داروهای این چنینی طولانی است و بسیاری از داروهای بی نیاز از تجویز پزشک و تجویزی از جمله ضد افسردگی ها، ضد حساسیت ها، ضد اضطراب ها، ضد احتقان ها، شل کننده های عضلانی، و ضد دردها در این دسته قرار می گیرند. با پزشک خود در این زمینه صحبت کنید. در صورت نیاز احتمالا وی استفاده از یک مرطوب کننده را توصیه خواهد کرد.