کیا پراید یک خودرو جمع و جور توسط تولید کننده خودرو کره جنوبی کیا موتورز در ۱۹۸۷ بود. در سال ۲۰۰۱ خط تولید پراید به سایپا ایران منتقل شد.
مجله اینترنتی ستاره
تاثیر بیماری کلیوی بر پوست
این بیماری عوارضی هم دارد که چندان به چشم نمیآیند، ولی برای فرد مبتلا بسیار مهم هستند. یکی از این عوارض و ضایعات، مشکلات پوستی است. این مشکلات معمولا خطر جانی برای بیمار ندارند، اما مستقیما در کیفیت زندگی او تاثیرگذارند.
یکی از عوارض بیماریهای کلیوی، مشکلات پوستی است
نمیتوان به این دلیل که فرد دچار نارسایی کلیه، با بیماری نسبتا جدی و مادامالعمری دست به گریبان است، کیفیت زندگی او را در نظر نگرفت و از عوارض جانبی بیماریاش غافل شد، چون هر یک از این عوارض میتوانند حتی بیشتر از خود بیماری – چه از نظر سلامت جسمی و چه از نظر سلامت روانی- به فرد مبتلا آسیب برسانند.
یکی از اهداف درمان این بیماران، کم کردن عوارض پوستی است، زیرا علاوه بر تاثیر جسمی، میتواند نقش روانی در تداوم و پیگیری درمانشان داشته باشد. اگر بتوان عوارض و ضایعات پوستی این بیماران را کاهش داد، از نظر اجتماعی وضعیت مطلوبتری پیدا میکنند و میتوانند به زندگی عادی بپردازند.
عوارض پوستی ناشی از نارسایی کلیه در مراحل اولیه بیماری بروز نمیکنند و افرادی که به نوع خفیفتر بیماریهای کلیوی مبتلا هستند، معمولا دچار این عوارض نمیشوند. این تغییرات و عوارض بهتدریج و در طول زمان به وجود میآیند و با پیشرفت بیماری و بیتوجهی تشدید میشوند
مشکلات پوستی ممکن است شامل تغییر رنگ پوست، ضایعات پوستی، خارش و ریزش موها تا کبودیهای موضعی، تورم اندامها و… باشند و بسیاری از آنها با توجه بیشتر تا حدودی بهبود پیدا میکنند.
تغییر رنگ پوست
تغییر رنگ پوست بهخصوص پوست چهره، یکی از شکایتهای رایج بیماران کلیوی است. تغییر رنگ به زرد مایل به نارنجی ، علت بروز این عارضه، ناتوانی کلیه در دفع سموم بدن و رسوب این سمها در لایههای پوست نواحی مختلف بدن از جمله صورت است. البته ممکن است کمخونی نیز در این تغییر رنگ پوست موثر باشد. یکی از هورمونهای مهمی که در خون سازی نقش دارد، اریتروپوئیتین است. ایجاد نارسایی در عملکرد کلیه، بهتدریج باعث اختلال و کاهش میزان ترشح این هورمون که از کلیهها ترشح میشود و این وضعیت در نهایت باعث کمخونی و تیره شدن رنگ پوست خواهد شد.
برطرف شدن این مشکل درمان کمخونی و نارسایی کلیه است . برای درمان موضعی تیرگیهای ایجاد شده، میتوان هفتهای چند بار و در شب از کرمهای روشنکننده استفاده کرد.»
خشکی و خارش پوست
خشک شدن پوست را از دیگر عوارض پوستی بیماریهای کلیوی است. در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه، پوست طراوت و لطافت خود را از دست میدهد، حالت شکننده پیدا میکند و دچار خارشهای گسترده یا محدود میشود. این خارش باعث میشود فرد مدام پوست خود را بخاراند و همین کار باعث بهوجود آمدن خراشهای پوستی میشود.
مصرف داروهای مدر (ادرارآور) در خشکی پوست بیمار موثر است . اگر بیمار مبتلا به نارسایی کلیه از داروهای مدر استفاده کند، ممکن است خشکی پوستش در مراحل اولیه بیشتر شود، ولی بهتدریج و با تطبیقیافتن سیستم فیزیولوژیک بدن با داروها، این مشکل برطرف خواهدشد.
خشکی پوست بیماران کلیوی و خارش آن را با یکدیگر مرتبط است و استفاده از کرمهای مرطوبکننده، نرمکننده و چربکننده را گام اول در پیشگیری از خشکی بیش از حد پوست بیماران است.
استفاده از پرتوهای فرابنفش خورشید در فصلهای آفتابی سال، در درمان خارش پوست بیماران کلیوی موثر است. برای درمان خارش پوست این بیماران در فصلهای سرد سال ، یکی از شیوههای موثر، استفاده از مولد پرتوهای لیزر فوق بنفش با باند باریک است که در برخی بیمارستانها وجود دارد.
خشک شدن پوست از عوارض پوستی بیماریهای کلیوی است
ضایعههای پوستی
ضایعات پوستیای که برخی بیماران مبتلا به نارسایی کلیه به آن دچار میشوند، به دلیل رسوب برخی ترکیبها از قبیل فسفاتها و دیگر ترکیبهای فسفردار، ضایعات برجستهای در سطح پوست نواحی مختلف بدن این بیماران به وجود میآید. در مراحل اولیه نارسایی پیشرفته کلیه، قطرههای برفکمانندی به نام «شبنم اورمیک» روی پوست و بیشتر در نواحی ساق پا ایجاد میشود. این ضایعات بیشتر در افرادی که نارسایی پیشرفته کلیه دارند و هنوز تحت درمان دیالیز قرار نگرفتهاند، دیده میشود و بعد از شروع دیالیز برطرف خواهندشد.
معمولا بیماریهای کلیوی باعث دفع پروتئین زیاد از بدن میشوند و در نتیجه میزان آلبومین خون کاهش پیدا میکند و یکی از عوارض جدی کاهش آلبومین، ایجاد ورم در پوست است
ضایعات سوراخکننده پوست : این ضایعات، دانههای برجسته زیرپوستیای هستند که حالت گنبدی شکل دارند و قسمت میانیشان کمی گود است. اندازه آنها گاهی به یک نخود هم میرسد و بیشتر در نواحی ساق پا دیده میشوند. ضایعات سوراخکننده پوست به شدت خارشدار هستند و با پمادهای کورتیکواستروییدی قوی که خاصیت ضدالتهابی و ضدتکثیر پوستی دارند، درمان میشوند.
ورم پوست
معمولا بیماریهای کلیوی باعث دفع پروتئین زیاد از بدن میشوند و در نتیجه میزان آلبومین خون کاهش پیدا میکند و یکی از عوارض جدی کاهش آلبومین، ایجاد ورم در پوست است.
دلیل این عارضه تجمع آب در بافت زیر پوست است . این عارضه در ناحیه جلوی شکم با وضوح بیشتری دیده میشود. همچنین در ساعتهای اولیه صبح، تورم در اطراف چشمها بهخصوص در کودکانی که دفع پروتئین دارند، قابلمشاهده است. این تورم در ساعتهای بعدی روز بهخصوص در بیماران دارای تحرک بیشتر، بهتدریج در پاها بروز میکند.
از دلیل ایجاد این تورم و چینخوردگیها در پوست بیماران مبتلا به نارسایی کلیه این است که لایه شاخی پوست در این بیماران توانایی نگهداری آب را در خود از دست داده است. درمان این مشکل نیز به کیفیت درمان نارسایی کلیه بستگی دارد، ولی استفاده از کرمهای محتوی اوسرین، لانولین، گلیسیرین، پارافین یا وازلین میتواند بهبود نسبی ایجاد کند.
ضعف ناخنها
بیماریهای کلیوی، تغییراتی هم در ناخنها میدهند. در برخی مبتلایان، بستر ناخنها که در افراد سالم به وضوح دیده میشود، دیده نمیشود، محو میشود یا به سمت جلوی ناخن پیشروی میکند و در این حالت، ناخن منظره سفیدرنگ پیدا خواهد کرد. این عارضه بیشتر در بیمارانی که ابتدا آلبومین سرم آنها کاهش مییابد، دیده میشود.
درمان این عارضه به درمان نارسایی کلیه بستگی دارد، ولی به بیماران توصیه میشود ضمن پیگیری درمان بیماری خود، بعد از شستشوی دست، پوست دست و سطح ناخن خود را با یک کرم مرطوبکننده، مرطوب کنند.
ریزش مو و عوارض دیگر
کممویی و ریزش مو در نواحی انتهایی اندامها به ویژه در دستها و پاها از عوارض نارسایی کلیه است. در نواحی ساق و روی پای این بیماران مویی نمیروید. در برخی موارد ریزش و شکنندگی موی سر، به دلیل کاهش فاکتورهای خونی مانند اسید فولیک و روی افزایش مییابد و حتی گاهی طاسیهای موضعی را در پی دارد.
از عوارض دیگر پوستی در بیماران کلیوی، نازک شدن پوست پلکهاست که بیماران میتوانند برای بهبود آن از نرمکنندههای پوست مانند اوسرین استفاده کنند
کبودیهایی نیز که در پوست این بیماران دیده میشود، به دلیل اختلال انعقادی و عملکرد پلاکتهاست و معمولا در نواحیای مثل ساق پاها، دستها و شکم دیده میشود که احتمال وارد شدن ضربههای هر چند خفیف به آنها بیشتر است.
توصیه آخر
بیماران دچار نارسایی کلیوی برای دریافت مراقبتهای پوستی، بهتر است به متخصص پوست مراجعه کنند.
اغلب اقدامهایی که برای بهبود وضعیت پوست بیماران مبتلا به نارسایی کلیه انجام میشود، جنبه موقتی و مقطعی دارد و برطرف شدن قطعی آنها با کیفیت درمان نارسایی کلیه آنها ارتباط مستقیم دارد.
منبع:tebyan.net
بامداد – شواهد نشان می دهد که میکروب ها در ۳٫۷ میلیارد سال پیش در زمین وجود داشتند که یک میلیارد سال پس از تشکیل زمین، میباشد. با این حال با توجه به اینکه بقایای حیوانات، در رکوردهای فسیلی تا ۶۰۰ میلیون سال پیش مربوط به دوره ادیاکاران پیدا نشدند، بنابراین نشانه های غیر مستقیم این است که امکان دارد زندگی حیوانات بسیار زودتر آغاز شده باشد.
دانشمندان در تلاش اند تا بتوانند تاریخی را برای اولین اشکال حیات مختلف در پادشاهی جانوران قرار دهند، اما بدون داشتن نمونه ی واقعی از جسم آنها مجبورند بر اعتبار اثر فسیلی به اشکال رد پا، خش، علائم تغذیه ای و یا لانه برای نشان دادن حضور یک حیوان تکیه کنند. برخی از دانشمندان ادعا می کنند، فسیل هایی پیدا شده است که بیش از یک میلیارد سال پیش توسط حیوانات ایجاد شده اند و جنجال بر سر اینکه آیا زندگی حیوانات می توانسته به این زودی وجود داشته را بالا بردند. همچنین اثرات فسیلی از دوره ادیاکاران و نرم تنان در این دوره وجود دارد، بنابراین درک اثراتی که آنها ایجاد کردند برای مطالعه اولین حیوانات بسیار مهم است.
جولیو ماریوتی، اقیانوس شناس از دانشگاه ایالتی لوئیزیانا و همکارانش، بدنبال اثرات فسیل های موجودات ِ در دوره ادیاکاران هستند، آنها متوجه شدند که برخی از این فسیل ها، منشا میکروبی دارند. نتایج این تحقیق که به تازگی در مقاله ای با عنوان “منشا میکروبی اثرات فسیلی حیوانات اولیه” در مجله تحقیقات رسوبی منتشر شده، شواهدی در مورد این فسیل ها به عنوان مدرکی معتبر برای زندگی جانوران نخستین مطرح ساخته است.
بسترهای میکروبی باستانی
بسیاری از شواهد فسیل های حیوانات دوره ادیاکاران در داخل “چین و چروک” سازه ها، سنگدانه های کوچک و بسترهای میکروبی قدیمی، تفسیر می شوند. بسترهای میکروبی از لایه های میکروارگانیسم ها تشکیل شده اند و بسترهای فسیلی در میان اولین نشانه های روشن ِ حیات میکروبی وجود دارند. بسترهای میکروبی در دوره پرکامبرین گسترده بوده، دوره ای قبل از اینکه زندگی حیوانات بسیار شایع و متنوع شود، اما هنگامی که حیوانات علف خوار، بیشتر شدند دیگر بسترها قادر به رشد در مناطق دریایی خاص نبودند زیرا حیوانات ساختارها را نابود می کردند.
ماریوتی و همکارانش در تلاش برای ایجاد ردپایی از شیار و چاله برای اثرات فسیلها، آزمایشی را ابداع کردند. آنها این کار را با حرکت سنگدانه های میکروبی در شن و ماسه در پایین مخزن آبی با ایجاد امواجی در آب انجام دادند. سنگدانه های میکروبی، خوشه کوچکی از میکروب ها هستند که از شن و ماسه بزرگتر هستند اما کم چگال ترند. این چگالی کم آنها را قادر می سازد تا در شن و ماسه در پایین مخزن با امواج انرژی بسیار پایین حرکت کنند.
فسیلی از یک تریلوبیت اثری بجا مانده از جانوران کهن. تریلوبیت ها از راست به چپ حرکت می کنند و پس از آن تا حدی خود را در خاک فرو می برند، و از خود اثر به جا می گذارند. همه فسیلها به راحتی قابل شناسایی نیستند، به ویژه آنهایی که از حیات اولیه باشند.
استفاده از امواج ِ کم انرژی مهم است، زیرا امواج با انرژی بالاتر نیز اثرات باقی مانده در شن و ماسه را پاک می کنند. طیف گسترده ای از ردپاها با استفاده از سنگدانه ها، بسته به شرایط موج و اندازه دانه ها ایجاد می شوند. برخی از این ردپاها کاملا شبیه به آنهایی است که عموما اثرات فسیل های دوره ادیاکاران تلقی می شدند، به این معنی که ممکن است برخی از فسیل ها در واقع اصلا فسیل نبوده و در عوض با حرکت سنگدانه های میکروبی ایجاد شده باشند.
با این حال، نه تنها مسیرهای ردپای تولید شده توسط تکرار این آزمایش مخزن موجی، آثار حیوانات مفروض را انجام نمی داد، بلکه این آزمایش یک ساختار چین و چروک در شن و ماسه ایجاد می کرد. سنگدانه ها، زمانی که کوچک تر از دامنه موج بودند، ساختار چین و چروکی ایجاد می کردند، جایی ردپاها تشکیل شده بود که سنگدانه ها بزرگتر از دامنه ی موج، بودند.
این تحقیق لزوما به این معنی نیست که همه اثرات فسیل های اولیه توسط سنگدانه های میکروبی ایجاد شده اند، با این حال توضیح دیگر و قابل قبولی برای اثرات فسیلی است که در کنار ساختار چین و چروکی ایجاد شده اند. بنابراین، اثرات فسیل ها از دوره ادیاکاران یا قبل تر از آن، باید با شک و تردید بیشتری بررسی شوند. البته تا زمانی که سنگدانه های میکروبی به عنوان علت شیار و چاله در سنگ رد شود.
اگر ویژگی های متمایزی وجود داشته باشد، ردپاهای ناشی از سنگدانه ها و آنهایی که ناشی از حیوانات بوده را می توان در برخی موارد متمایز کرد. به عنوان مثال ردپای حیوان را می توان “خود اجتنابی” کرد به این معنی که حیوان از مسیر خود برنگردد. متاسفانه، بسیاری از نشانه های متمایز فعالیت های حیوانات، تا پایان دوره ادیاکاران نادر هستند.
تشخیص فسیل های جوان از ردپاهای سنگدانه ها بسیار آسان تر است. ماریوتی توضیح گفت: « شواهد بیشتری وجود دارد که مسیرهای اخیر توسط حیوانات تشکیل شده است.» اثرات فسیل ها در زمانی ایجاد شده که دوره ادیاکاران پیچیده تر شده، زیرا آنها سه بعدی هستند، به این معنی که آنها به درون رسوبات مانند یک تونل می رفتند و نمی توانسته با سنگدانه های در حال حرکت تولید شود. ماریوتی می گوید:« به چالش کشیدن ردپاهای قدیمی ساده تر است زیرا آنها اطلاعات جانبی ِ کمتری در خودشان جای داده اند.»
شکل گیری و تکامل اولین حیات در زمین به منظور اطلاع از نوع زندگی ای که ممکن است در سیارات دیگر وجود داشته باشد، بسیار مهم و حائز اهمیت است. برای انجام این کار، ما نیاز به شواهد منسجمی از نخستین حیوانات بر روی زمین داریم. ماریوتی و تیمش، تصمیم دارند تا آزمایش های بیشتری برای بررسی هندسه این رد پای جانوری و چگونگی خوب ماندن این ردها در رسوباتی با میکروب فراوان نسبت به رسوبات بدون میکروب، انجام دهند. آنها امیدوارند که این آزمایش در تشخیص فسیل های حیوانات واقعی از ردپاهای سنگدانه ها کمک کند و در نتیجه درک ما را از نخستین زندگی حیوانات بر روی زمین، افزایش یابد.
منبع: بیتوته