جام جم سرا: ناگفته پیداست اجرای مقررات و امر آموزش نیز در این زمینه باید پیوسته مدنظر مسئولان با اولویت قرار گیرد و صرف ایجاد تجهیزات و قابلیتها و توسعه کارساز نخواهد بود، کما اینکه با تعبیه GPS روی تعدادی اتوبوس یا نصب دوربین در معابر، برداشت و دیدگاه بر این بود که ادامه این روند میتواند در آتیه تلفات را به حد قابل قبول کاهش دهد. در صورتی که با وجود تصادفات رو به ازدیاد، این دیدگاه نه تنها تأمین نمیشود بلکه کارساز نخواهد بود. بر این اساس اقدامات کنترلی وسایل نقلیه بویژه اتوبوسهای مسافربری باید مورد تأکید قرار گیرد تا با آن دسته از رانندگان ناقض مقررات که در واقع خدمات و زحمات دیگر همنوعان خود را تباه میسازند برخورد جدی معمول شود که متعاقباً در اثر این برخورد هر از چند گاهی شاهد حوادث ناگوار با تلفات انسانی بالا نباشیم. واضح است با شناخت علل مستقیم اثرگذار در تصادفات یا با تحلیل دقیق آن میتوان با برنامهریزی دقیق نتایج آن را به دستگاههای ذیربط منعکس کرد والا با بروز تصادفات به جای قبول خلأهای موجود نباید با فرافکنی، دیگر بخشها را مسئول قلمداد کرد که این نحوه اقدامات نه تنها اخلاقی نیست بلکه رافع مشکل نخواهد بود و خود بیاعتمادی را در پی خواهد داشت. البته در تبیین و تحلیل این مطلب شایان ذکر است تمامی سازمانهای متولی ترافیک اعم از پلیس، سازمان پایانه، شهرداری، راه و شهرسازی و مراکز درمانی سعی خود را دارند ولی هماهنگی، همکاری و برنامهریزی دقیق در این زمینه میتواند کافی باشد و آن نتیجه کلی در جهت جلوگیری از وقوع تصادف مؤثر واقع شود. بنابراین در جهت جلوگیری از تصادفات و کاهش تلفات بویژه تصادف اتوبوس، راهکارهایی متصور و پیشنهاد میشود تا به همراه دیگر اقدامات مورد توجه مسئولان قرار گیرد.
1-از حمل هرگونه بار تجاری در اتوبوس خودداری شود که متأسفانه در بروز تصادفات به ماهیت بار توجه نمیشود.
2-نزدیکترین و اصلیترین ناظر در اتوبوس یعنی مسافر آموزش داده شود تا با قوه کلام و گفتار مراقبت از تخلف راننده را نمایندگی کند و دیگر مسافران به وی کمک کنند و انیمیشن لازم نیز در این زمینه ساخته شود.
3-در جهت اصلاح هندسی معابر بویژه راستگردها یا چپگردها و نقاط حادثهخیز با اولویتبندی اقدام و تابلو و علائم لازم نیز نصب شود. شایان ذکر اینکه با توجه به تصادف ساعت 9 صبح روز 8 اردیبهشت ماه در آزادگان تهران که موجب تلفات قابل توجه داخل شهر شده در بستر خود ظاهراً نقیصه هندسی را دارا است و در صورت عدم امکان اصلاح هندسی با هماهنگی پلیس راهور مسیر جایگزین برای اتوبوس تعیین شود.
4-افسران ارشد پلیس راهور در درون شهر و برون شهر با لباس شخصی و تحت عنوان مسافر داخل اتوبوس، نحوه رانندگی راننده اتوبوس و تبعیتپذیری ایشان از مقررات را کنترل کرده و در خاتمه مسیر پس از معرفی خود به مسافران و بیان اهمیت مأموریت با راننده درخور عملکرد آن برخورد شود، به نحوی که بازتاب لازم چه از بعد برخورد با متخلف و چه از بعد تشویق راننده اثرگذار باشد.
5-با توجه به حساسیت موضوع رانندگی اتوبوس و تصادف آن در بعد اجتماعی، ملی حتی فراملی و با در نظر گرفتن ابعاد این وسیله و احیای مهارتهای نهفته لازم در امر رانندگی اتوبوس و کسب تجارب رانندگی تدافعی سعی شود تا با دریافت گواهینامه به راننده متقاضی دفترچه ساعتزنی اتوبوس داده نشود بلکه این رانندگان برای دریافت این قابلیتها به عنوان کمکراننده حداقل به مدت یک سال ایفای وظیفه کرده سپس تحویل و ارائه دفترچه موکول به تأیید مبادی ذیربط در این زمینه باشد. بدیهی است خلأ قانونی را میشود با مراجعه به قانونگذار محترم مرتفع ساخت.
6-اجرای ماده 11 قانون بار و مسافر درخصوص برخورد با مؤسسه و شرکت ذیربط مدنظر باشد و اقدامات در این زمینه نباید کمرنگ شود.
7-در امر ارائه معاینه فنی به هر نوع جابهجایی سیستمی در بدنه اتوبوس توجه ویژه شود.
8-آموزش رانندگان اتوبوس به صورت تخصصی درون شهر و برونشهر از سوی پلیس راهور، سازمان پایانه و شهرداری مدنظر قرار گیرد.
9-شرایط تعیین راننده نمونه که در واقع جنبه تبلیغی دارد فعال شود و به رانندگان نمونه با تسهیلات ویژه مثلاً به هر سه نفر راننده اتوبوس تابع قانون و مقررات، وسیله نقلیه عمومی داده شود.(سرهنگ محمدعلی پوراقدم- کارشناس رسمی دادگستری در امور وسایط نقلیه موتوری و زمینی/ایران)
دکتر علی اکبر سیاری در گفتگو با مهر، به وضعیت بیماری های غیرواگیر در کشور اشاره کرد و افزود: یکی از دلایل عمده مرگ های زودرس، وجود بیماری های غیرواگیر است.
وی با اشاره به چهار عامل مرگ زودرس در بزرگسالان، اظهار داشت: بیماری های قلب و عروق، سرطان ها، دیابت و بیماری های مزمن تنفسی، بیشترین علل مرگ های زودرس در بزرگسالی هستند.
معاون وزیر بهداشت با عنوان این مطلب که پیشگیری از بروز بیماری ها به تنهایی از عهده وزارت بهداشت خارج است، بر همکاری مردم در اجرای برنامه های سلامت محور تاکید کرد و افزود: با تدوین سند ملی پیشگیری و کنترل بیماری های غیرواگیر، می توان تا حدود زیادی از بروز مرگ های زودرس در کشور جلوگیری کرد.
سیاری با بیان این مطلب که در سند ملی پیشگیری و کنترل بیماری های غیرواگیر وظایف همه ارگان ها و دستگاه های مربوطه مشخص و تدوین شده است، گفت: موضوع آموزش همگانی، از اهمیت بالایی در این سند برخوردار است. بطوریکه این آموزش سهم زیادی در پیشگیری و کنترل بیماری های غیرواگیر دارد.
معاون بهداشت وزارت بهداشت در ادامه به مواردی مثل مصرف سیگار، نمک، روغن، شکر و... و تاثیر آنها در بروز بیماری های غیرواگیر اشاره کرد و افزود: مصرف سیگار، یکی از علل افزایش بیماری های قلب و عروق و مرگ های زودرس در کشور است که می توان با اتخاذ تدابیری، این مرگ و میرها را کنترل و تا حدود زیادی کاهش داد.
سیاری به افزایش مالیات بر قیمت خرده فروشی سیگار اشاره کرد و گفت: ممنوعیت فروش سیگار به افراد زیر ۱۸ سال، ممنوعیت مصرف در اماکن عمومی و...، از جمله اقدامات تاثیر گذار برای کاهش مصرف مواد دخانی و جلوگیری از افزایش بیماری ها و مرگ های زودرس است.
معاون وزیر بهداشت همچنین به مصرف بالای نمک در بین مردم اشاره کرد و افزود: مصرف نمک در ایران نسبت به دیگر کشورهای دنیا بالاست که این موضوع در مورد شکر و روغن نیز صدق می کند. در حالی که مصرف بالای نمک، روغن و شکر، نقش عمده ای در ابتلا به بیماری های قلب و عروق، دیابت، سکته های مغزی و قلبی و... دارند.
سیاری ادامه با عنوان این مطلب که میزان نمک مصرفی در کشور حدود ۱۰ تا ۱۲ گرم است که می بایست به کمتر از ۵ گرم در روز برسد، تاکید کرد: کاهش مصرف ۶ گرم نمک در روز باعث کاهش ۲۴ درصدی سکته های مغزی و کاهش ۱۸ درصدی سکته های قلبی می شود.
وی اظهارداشت: از همین رو، وزارت بهداشت برای کاستن از مرگ های زودرس در کشور، برنامه ها و تدابیری در سند ملی پیشگیری و کنترل بیماری های غیر واگیر اندیشیده است که با اجرای دقیق و کامل آنها، می توان در چند سال آینده شاهد کاهش بار بیماری های غیرواگیر و همچنین مرگ های زودرس ناشی از این بیماری ها در کشور بود.
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین؛
گزارش جدیدی که روز جمعه ۱۱ نوامبر (۲۱ آبان) منتشر شد، نشان میدهد که ۶۰ درصد شمار ۵.۹ میلیون مرگومیر کودکان زیر پنج سال جهان در ۱۰ کشور آسیایی و آفریقایی رخ میدهد.
به گزارش رویترز این گزارش که در ژورنال لنست منتشر شده است، گرچه تعداد موارد مرگ کودکان زیر پنج سال نسبت به سال ۲۰۱۰ چهار میلیون مورد کمتر شده است، اما نابرابری زیادی از این لحاظ در میان ۱۹۴ کشور موردبررسی وجود دارد.
بر اساس این گزارش ۳.۶ میلیون مورد از ۵.۹ میلیون مورد مرگومیر کودکان زیر پنج سال در سال ۲۰۱۵ مربوط به ۱۰ کشور آسیایی و آفریقایی شامل هند، نیجریه، پاکستان، جمهوری دموکراتیک کنگو، اتیوپی، چین، آنگولا، اندونزی، بنگلادش و تانزانیا است.
این گزارش به وسیله پژوهشگران دانشکده بهداشت عمومی بلومبرگ دانشگاه جانز هاپکینز، دانشکده بهداشت و پزشکی گرمسیری لندن و سازمان جهانی بهداشت تهیه شده است، دو علت اصلی مرگ کودکان را عوارض مربوط به تولد زودرس و ذاتالریه معرفی میکند.
بر اساس این گزارش گرچه میزان بقای کودکان بسیار بهتر شده است، اما کشورهای جهان نتوانستهاند به هدف هزاره سازمان ملل (MDG) برای کاهش میزان مرگومیر کودکان در به اندازه دوسوم فاصله ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵ دست یابند و این میزان فقط ۵۳ درصد کاهش یافته است.
این گزارش علت این عدم موفقیت را به کاهش نیافتن کافی مرگومیر در دوره نوزادی - ۲۸ روز اول زندگی- نسبت میدهد. بر اساس این گزارش ۲.۷ میلیون مورد از ۵.۹ میلیون مورد مرگ زیر پنج سال در سال پیش مربوط به نوزادان بوده است.
بر اساس اهداف توسعه پایدار که سال قبل جایگزین اهداف توسعه هزاره شد، کشورهای جهان باید تا سال ۲۰۳۰ میزان مرگومیر کودکان زیر پنج سال را به کمتر از ۲۵ مورد در هر ۱۰۰۰ تولد برسانند. نویسندگان این گزارش برای رسیدن به این هدف توصیه تغذیه کودکان با شیر مادر، واکسیناسیون برای ذاتالریه، مالاریا و اسهال و بهبود بهداشت آب و فاضلاب را توصیه میکنند.