مائده نقیائی دانشجوی دکترای مشاوره توانبخشی افزود: سلامت روان در کشور از موضوعاتی است که باید مورد ارزیابی متولیان بهداشت و درمان کشور باشد و با توجه به اهمیت سلامت روان جامعه نباید اجازه داد که افراد غیر متخصص برای سلامت روان جامعه نسخه بپیچند.
به طور معمول در جامعه همه به دنبال سلامت جسمی هستند و در بسیاری از مواقع بهداشت روان را نادیده می گیرند و این در صورتی است که بنا بر تعریف سازمان بهداشت جهانی، تندرستی تنها به نداشتن بیماری یا نواقص دیگر در بدن خلاصه نمیشود، بلکه تندرستی به معنای مبرا بودن از هرگونه مشکل روانی، اجتماعی، اقتصادی و سلامت جسمانی است.
وی با اشاره به آمار رو به رشد بیماری های صعب العلاج، معلولیت های ناشی از سوانح رانندگی، بیماری های نوپدید و سایر رویدادهای برهم زننده زندگی گفت: ارائه خدمات مشاوره توانبخشی و روانشناختی نقطه عطفی در زندگی این افراد تلقی می شود ولی متاسفانه مسئولان وزارت بهداشت در اکثر جوامع نسبت به این رشته آگاهی ندارند.
وی از فارغ التحصیلی گروه اول دکترای رشته مشاوره توانبخشی از دانشگاه علوم بهریستی و توانبخشی خبر داد و افزود: نوپا بودن رشته مشاوره توانبخشی و ازسویی تجویز نسخه های سلامت روان از افراد در جایگاه های گوناگون سبب شده تا این رشته بخوبی به جامعه معرفی نشود و برای معرفی هرچه بیشتر و بهتر خدمات مشاوره توانبخشی باید وزارت بهداشت، فارغ التحصیلان رشته و رسانه ها در راستای سلامت روان فرهنگسازی کنند.
توانبخشی فرآیندی پویا و مستمر و منسجم است که برای توانمند ساختن افرادی که در طی زندگی دچار نوعی کم توانی میشوند، مداخلات پزشکی، اجتماعی، و روانی معنوی تدوین می کند و هدف نهائی اش بهبود سازگاری، توانمندی، رضایتمندی و خشنودی و در نهایت تعامل و ارتباط کارآمدتر با دنیا است.
یک مشاور توانبخش در ابعاد بازتوانی روانی افراد به ارائه خدمات می پردازد و با هدف کمک به افراد برای غلبه بر محدودیت های روانشناختی که ممکن است پس از یک ناتوانی جسمی، هیجانی، شناختی، رشدی یا روانپزشکی، مانع رشد و بالندگی و زندگی مستقل و سازگاری مناسب آنها شود، طراحی شده است.
از آنجایی که در جامعه افراد مبتلا به اختلالات روانپزشکی، مبتلایان به بیماری های سخت درمان سرطان، ام اس، سل، ضایعات نخاعی، فلج مغزی واعتیاد وجود دارند واز سویی سونامی سالمندی از سوی متولیان بهداشت و درمان به عنوان دغدغه جامعه ما مطرح شده است در راستای اهداف وزارت بهداشت باید از ظرفیت فارغ التحصیلان توانبخشی در طرح تحول استفاده کرد.
بهره مندی از ظرفیت های علمی و تخصصی مشاوران توانبخشی بنا به انتخاب حوزه تخصصی در بیمارستانها، مراکز بهزیستی، کلینیک های تخصصی مشاوره و روان درمانی، بخش های روانپزشکی، سازمان هلال احمر، سازمان زندانها سهم بسزایی در عدالت در سلامت و همچنین کاهش هزینه های روانی فرد و خانواده ایفا می کند.
از آنجایی که این رشته به شکل تخصصی، سلامت روان افراد جامعه را مورد هدف خود قرار می دهد، بنابراین بر خلاف سایر رشته های حوزه بهداشت روان، فضای کار درمانگران این حوزه فقط به کلینیک های خصوصی متنهی نمیشود..
کلمات کلیدی: مشاوره توانبخشی،مشاوره توانبخشی ، مشکلات رشته توانبخشی ، فقدان مشاوره توانبخشی در نظام سلامت،مائده نقیائی،دکترای مشاوره توانبخشی
به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ مواردی که گفته خواهد شد غالباً در همان جلسه اول اتفاق نمیافتند. برای همین هم ممکن است بعد از انتخاب مرکز مشاورهای به آن مراجعه کنید و در چند جلسه اول به نظر برسد مشکلی وجود ندارد، اما بعد از چند جلسه متوجه مسائل دیگری میشوید.
البته این تأکید بر چند جلسه به آن معنا نیست که در همان جلسه اول شروع چنین مسائلی ممکن نیست، پس حواستان باشد.
وابستگی عاطفی مشاور به مراجع و برقراری رابطه جنسی با او دو موردی هستند که در هیچکدام از روشهای درمانی پذیرفتهشده نیست. البته در غالب جلسات رواندرمانی و مشاوره چنین مسائلی روی نمیدهند، فقط تعداد بسیار معدودی از جلسات آلوده به این موارد شده و البته تعداد آنها در مراکزی که مجوز معتبر دارند، بسیار کمتر است، در عین حال که در مراکزی که چند مشاور و روانشناس با هم کار میکنند، احتمال چنین مسائلی بسیار کمتر بوده و در دفاتر کار خصوصی روانشناسان و مشاوران، ممکن است در موارد نادری دیده شود. پس اگر به مراکز مشاوره معتبر مراجعه کنید، میتواند خیالتان راحتتر باشد.
در جلسات مشاوره، در رابطه با خصوصیترین افکار و احساسات صحبت میشود، در نتیجه همین موضوع هم احساس نزدیکی خاصی نسبت به مشاور در مراجع پدید میآید، چه اینکه او میبیند حتی آن صحبتهایی که با صمیمیترین دوست خود نیز نمیکرده است، با مشاور در میان میگذارد. البته این همه ماجرا نیست به عنوان مثال دیدگاههای تحلیلی در روانشناسی در رابطه با احساسات مراجع به مشاور به موضوع انتقال اشاره دارند که بهصورت خلاصه میتوان آن را در بازسازی روابط مهم زندگی گذشته فرد در رابطه با مشاور تعریف کرد.
به هر صورت همه مشاوران و روانشناسان بر این موضوع توافق نظر دارند که مراجع طی جلسات به مشاور خود ممکن است علاقمند شود، با او احساس نزدیکی کند، یا حتی احساساتی نظیر پرخاشگری و خصومت را تجربه کند، اما ایراد کار زمانی است که مشاور نیز درگیر این احساسات و هیجانات شده و احساس وابستگی عاطفی به مراجع خود پیدا میکند. البته روانشناسان و مشاوران زبده در این زمینه آموزشهایی دیده و میدانند چگونه باید با این احساسات برخورد کنند، اما ممکن است شما به فردی مراجعه کنید که بعد از چند مدت به خود اجازه دهد به شما ابراز علاقه کند و وابستگی عاطفی خاصی بین شما ایجاد شود.
به محض اینکه چنین موضوعی را احساس کردید، سعی کنید جلسات خود را قطع و رابطه خود را به حالت تعلیق در بیاورید، چرا که ادامه این رابطه میتواند بهشدت به ضرر شما تمام شود. در این وضعیت به قول مشاور معروف، دیوید گلدارد، مشاور با هزینه مراجع به ارضای نیازهای شخصیش میپردازد.
هر چند برقراری رابطه عاطفی دو طرفه بین مشاور و مراجع عوارض خاص خود را دارد، متأسفانه باید گفت این تنها شکل رابطه آسیبزا بین مشاور و مراجع نیست. برقراری رابطه جنسی میتواند یکی از اشکالی باشد که عوارض بسیار شدیدی برای مراجع دارد. خوشبختانه میتوان گفت مراجعین در این زمینه هشیارتر بوده و در نتیجه میزان آن کم است، اما باید جلو همین تعداد محدود نیز گرفته شود.
البته این نوع رابطه غالباً توسط افرادی انجام میشود که در واقع متخصص رواندرمانی نبودهاند و بدون داشتن تخصص و تعهد لازم وارد این حرفه میشوند و البته به دلیل ضعف نظارت به کار خود ادامه میدهند. جدای از موضوع تقویت نظارت و برخوردهای قانونی با این متخلفین، لازم است مراجعین نیز به برخی نکات توجه داشته باشند.
در هیچکدام از روشهای رواندرمانی برقراری رابطه جنسی با مراجع جزئی از فرایند درمان نیست و اگر فردی چنین ادعایی کرد مطمئن باشید کلاهبردار است. نکته دوم آنکه گاهی اوقات فرد مدعی مشاوره ممکن است در قدم اول پیشنهاد برقراری رابطه را مطرح نسازد، بلکه مسائل دیگری را مطرح سازد؛ ترغیب مراجع به نمایش دادن رابطه خصوصی در اتاق مشاوره یکی از این موارد است، گاهی اوقات نیز ممکن است مراجع احساس کند مجبور میشود در رابطه با رابطه جنسی خود بهرغم میل باطنیش بدون داشتن دلیل مشخصی صحبت کند، گاهی نیز مشاور دست به رفتارهایی میزند که در فرهنگ عمومی ما پذیرفته نیست، مانند گرفتن دست مراجع یا در آغوش کشیدن او. به صورت کلی بهتر است بدانید در این مورد در غالب اوقات احساس درونی خود فرد یکی از بهترین علائم هشدار است. اگر در رابطه با مشاور احساس میکنید معذب هستید یا مجبور به انجام کارهایی میشوید که تمایل ندارید، به احساس خود احترام بگذارید و رابطه خود را با او قطع کنید. اگر امکان این را دارید که موضوع را با مَراجع ذیصلاح در میان بگذارید، حتماً این کار را انجام دهید و از فرد متخلف شکایت کنید.