چنانچه بعضی از این نشانهها را در جلسهی مصاحبهی شغلی خود مشاهده کنید، احتمالا مصاحبهی شما خوب پیش نرفته است.
بیمهارتی در مصاحبهی شغلی، تجربهی واقعا وحشتناکی رقم خواهد زد. ممکن است حرفی بزنید که نتیجهی کل گفتگوی شما را معکوس کند! ضمن این که امکان دارد سهوا به مصاحبهگر توهین کنید یا سوالی را که نباید بپرسید، بگویید.
مطمئنا اصلا تجربهی شیرین و لذتبخشی نیست! با این حال قطعا مهم است که بدانید چه زمانی مصاحبهی کاری شما خوب پیش نرفته است. دانستن این موضوع کمک خواهد کرد تا استراتژیهای شکست خوردهی خود را تشخیص داده و مصاحبهی بعدی خود را بهبود دهید. البته مشاهدهی چند مورد حاضر در این فهرست همیشه به معنای بد پیش رفتن مصاحبهی شما نیست. چرا که هر مصاحبهگری رویکرد متفاوتی دارد.
به هر حال، در حالت کلی وجود چنین علایمی میتواند نشان دهد که جلسهی مصاحبه موفق نبوده است:
مصاحبهگر شما به ندرت لبخند میزند یا در طول بحث سرش را خیلی کم تکان میدهد. ضمن این که ممکن است دست به سینه نشسته و تنها به نقطهای خیره شود. تمام اینها میتوانند نشانههای بدی باشند.
البته شاید این حرکات به این علت باشد که مصاحبهگر شخصیت خشک و عبوسی دارد. قطعا چنین احتمالی امکانپذیر است. ضمن این که ممکن است شما نتوانسته باشید وی را تحت تاثیر قرار دهید تا حالت خاصی در چهرهی او مشخص شود.
در این حالت ممکن است شاد و خندان از جلسه مصاحبه بیرون بیایید. چرا که مسئول استخدام هیچ سوال ترفندی و سختی از شما نپرسیده است. با این حال، احتمال دارد مشکوک شوید که این فقط ظاهر ماجرا بوده است. البته این موضوع علامت بزرگی نیست. ممکن است مصاحبهگر به این منظور از سوالات اصلی فراتر نرفته است تا وقت شما را تلف کند.
مصاحبهی شغلی میتواند تجربهی خستهکنندهای باشد، بنابراین ممکن است از این که جلسه را زود ترک کردهاید، احساس خوبی داشته باشید یا این مورد را نشانهای بر رد صلاحیت خود در نظر بگیرید. با این حال، اگر مصاحبهی شغلی شما تنها ۱۵ دقیقه طول کشید، این احتمال وجود دارد که مصاحبهگر قصد داشته است تا همه چیز با بالاترین سرعت ممکن پیش رود.
تقریبا میدانید که وقتی مسئول استخدام در مصاحبه شروع به صحبت دربارهی قدرت اجرایی، منافع، سیاستهای شرکت و پرداخت حقوق کرد، احتمالش زیاد است که مصاحبه را خوب پیش برده باشید. برعکس، اگر چنین اطلاعاتی به شما داده نشد، احتمال ناموفق بودن مصاحبه وجود دارد و دوباره این شرکت را نخواهید دید!
شاید اعتماد به گفتههای شما در خصوص تجارب و دستاوردهای قبلی، در وهلهی اول خوب به نظر برسد. با این حال، درخواست مستندات و شواهدی که صلاحیت یک متقاضی را تایید کند، نشانهی امیدوارکنندهای به نظر میرسد. اگر در مصاحبه، چنین مواردی از شما خواسته نشد، میتواند به این معنا باشد که شرکت قصد ندارد روی شما به عنوان یک نیروی کار برنامهریزی کند.
در یک جلسهی مصاحبه، بسیار مهم است که فهرستی از پرسشهای هوشمندانه را به صورت آماده در ذهن خود فراهم کرده باشید. البته قرار نیست سوالی بپرسید که شانس قبولی در مصاحبه را صفر کند. ضمن این که نمیخواهید از پرسیدن هر گونه سوالی چشم پوشی کنید. اگر سوال مناسبی در جلسه مطرح نکنید، هیچ تاثیری که نشان دهد به این جایگاه شغلی علاقه دارید یا نسبت به آن جدی هستید، نشان نخواهید داد و دیگران هم تحت تاثیر شما قرار نخواهند گرفت.
اگر مصاحبهگر شما دائم به تلفن یا صفحهی ساعت نگاه میکند، اصلا نشانهی خوبی نیست. شاید از نظر او شما یک متقاضی رد شده! هستید و حالا لحظهشماری میکند تا زودتر اتاق او را ترک کنید. در واقع، آنها با این اقدام بی ادبانهی خود، سعی در پنهان کردن این حقیقت دارند که شما از نظر آنها خستهکننده هستید.
البته این امکان وجود دارد که قصد و نیت مصاحبهگر این باشد که با مشخص نکردن این امر، ملزم به پیگیری شما نشود. با این حال، قطعا نشانهی خوبی نیست که مدیر استخدام شما را در جریان روند پیگیری قرار ندهد یا حتی اشارهی مبهمی به آن نکند. در واقع، اگر یک مدیر، واقعا قصد استخدام شما را ندارد چرا باید فرآیند پیگیری را برای شما توضیح دهد؟
در مواقعی مصاحبه روی کاغذ خوب پیش رفته است، با این حال شما هنوز هم احساس ناخوشایندی دارید. شاید این حالت نوعی واکنش عصبی باشد. اما این احتمال هم وجود دارد که مصاحبه آن طور که باید خوب نبوده است.
در مجموع مهم نیست و نگران نباشید. با خراب کردن یک مصاحبهی شغلی دنیا به آخر نمیرسد. کافی است تا تکنیکهای حضور در جلسهی مصاحبه را تمرین کنید تا در نهایت نتیجه به نفع شما تمام شود.