مجله مطالب خواندنی
سبک زندگی، روانشناسی، سلامت،فناوری و ....مجله مطالب خواندنی
سبک زندگی، روانشناسی، سلامت،فناوری و ....خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین!
[ad_1]هم باید از خدا ترسید و هم باید به او عشق و امید داشت. زیرا عشق و محبت و امید به او، مثمر همرنگى از یکسو و تحرک و تلاش و سبقت هر چه بیشتر در کسب عوامل خشنودى او و در نهایت رسیدن به فیوضات و الطاف و نعمات دنیوى و اخروى او از سوى دیگر مى گردد و ترس از او سبب خضوع و خشوع و اطاعت هر چه بیشتر و ترک معاصى و سایر عواملى که موجبات قهر و غضب و عذاب او را فراهم مى کنند، مى شود.
فرآوری: آمنه اسفندیاری - بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
ترس از خدا که خوف ممدوح اسـت، آثار فراوانی دارد؛ از جمله این که ترسی اسـت امیدآفرین. اگر ما این پیام را در درون خود احساس کردیم که هر گونه قهری از خدا در سایه مهر او تنظیم می شود و همه وعیدهای الهی با وعده او تدوین می گردد، معلوم می شود خدا همواره به یاد ما بوده و اگر خدا همواره به یاد ماست، ما هم باید بکوشیم که همواره به یاد خدا باشیم. گرچه ذات اقدس خداوند، تعبیرهای مشفقانه و تشویق آمیز فراوانی در قرآن نسبت به ما دارد و می فرماید: به یاد خدا باشید تا خدابه یاد شما باشد: «فاذکرونی اذکرکم» (بقره : 152)
اما بنده هر وقت به یاد خدا باشد، معلوم می شود اول، خداوند یادی از بنده اش کرده، پس هر توجهی که نصیب بنده می شود مسبوق به عنایت الهی اسـت.
لطف خدا نخست، شامل حال بنده می گردد و میل و گرایشی در او پیدا می شود، آنگاه او به طرف خدا حرکت می کند.
ذکر گرچه با زبان انجام می گیرد و با فکر آمیخته و از آن نشئت می گیرد ولی حقیقت ذکر از زبان و فکر نیست، اول از مذکور و بعد از ذاکر اسـت. مذکور، خداست که ما به یاد او هستیم ولی اول، او به یاد ماست و لطفش شامل حال ما می شود که در نتیجه آن ما متنبه می شویم و آنگاه به یاد او می افتیم و آنگاه او این یاد ما را گرامی می دارد و به ما پاسخ می دهد.
ذکر گرچه با زبان انجام می گیرد و با فکر آمیخته و از آن نشئت می گیرد ولی حقیقت ذکر از زبان و فکر نیست، اول از مذکور و بعد از ذاکر اسـت. مذکور، خداست که ما به یاد او هستیم ولی اول، او به یاد ماست و لطفش شامل حال ما می شود
پس خدایی که مذکور اسـت اول به یاد بنده و بنده ای که ذاکر اسـت بعد به یاد خداست. نوع انسانها این گونه هستند و کمتر کسی اسـت که در خود این گرایش را احساس نکند، اما افراد عاقل، از این گرایش و نسیم سعادت، بهره می برند و غافلانه از آن نمی گذرند. وقتی حالتی در آنها پیدا شود از آن بهره می برند و بر اساس همان حالت پدید آمده حرکت می کنند و به دعا، مناجات، توبه، و یا به کار خیر دیگری می پردازند و به این ندای الهی پاسخ مثبت می دهند؛ اما عده ای پس از پیدایش این حالت احیانا سری تکان می دهند و احساس نشاط موقت می کنند، ولی به آن ترتیب اثر نمی دهند.
بنابر این می توان نتیجه گرفت که : عده ای چون وعده و وعید دروغ شیطان، کلید افکار و اندیشه های آنهاست، مجموعه حیات آنها را سراب تنظیم می کند و از این رو بی وزن هستند؛ اما کلید افکار و اندیشه های عده ای را وعده و وعید الهی تنظیم می کند که بر اثر آن این مجموعه، طوبا، طیب، روح و ریحان می شود و هم از این روست که خداوند از قرآن، به عنوان متاعی وزین یاد کرده اسـت: «انا سنلقی علیک قولا ثقیلا» (مزمل، 5)
و ما می دانیم که قرآن و عترت «ثقل» یعنی وزنه وزینی هستند و کسی هم که از این معارف، طرفی بسته وزین اسـت و در قیامت ترازوی سنجش عقیده و عمل او بسیار سنگین خواهد بود.
بنابراین، مومن، وزین و سنگین اسـت. با این بیان، خوف ما هم تنظیم می شود که از چه کس و چه چیزی باید بترسیم. فقط از خدا باید ترسید و «لاغیر» چه بهتر که ما ترسی داشته باشیم و این ترس که از وعید نشئت می گیرد ما را به وعده که رحمت الهی اسـت نزدیک کند. البته ترس امیدوار کننده نه ترس هراسناک کننده که این نعمت اسـت و ثمراتی دارد.
ترس و امید قابل جمع اسـت
ترسِ تنها، سبب ناامیدى و یأس و دل مردگى و افسردگى مى شود و امید و محبتِ تنها و بدون ترس، سبب فریب نفس و تجرى و ارتکاب معاصى مى گردد و این هر دو مذموم اند و نامطلوب
ترس و امید، و در مواردى محبّت، نسبت به خداى متعال جاى تعجبى ندارد زیرا این امر به نحوى سراسر زندگى ما را پر کرده اسـت، لکن از شدت وضوح از آن غافلیم. باید توجه داشت که حتى راه رفتن ما ثمره ى ترس و امید و محبت اسـت، زیرا تا امیدى نباشد راه نمى رویم و اگر راه نرویم به مقصد نمى رسیم و تا نترسیم در راه رفتن احتیاط نکرده و آسیب دیده و باز هم از مقصد مى مانیم. این امر در استفاده از وسایل نقلیه، وسایل برقى یا آتش زا و... نمود بیشترى دارد زیرا ما مشتاقانه از آنها استفاده مى کنیم لکن اگر استفاده ى ما از آنها همراه با ترس و احتیاط بعد از آن نباشد، نزدیک شدن به آنها سبب هلاکت و نابودى ما اسـت.
بنا بر این جمع شدن ترس و امید، در یک ذات و نسبت به یک چیز یا یک شخص ممکن اسـت و جاى هیچ گونه تعجبى ندارد.
درباره ذات باری تعالی باید گفت: هم باید از خدا ترسید و هم باید به او عشق و امید داشت. زیرا عشق و محبت و امید به او، مثمر همرنگى از یکسو و تحرک و تلاش و سبقت هر چه بیشتر در کسب عوامل خشنودى او و در نهایت رسیدن به فیوضات و الطاف و نعمات دنیوى و اخروى او از سوى دیگر مى گردد و ترس از او سبب خضوع و خشوع و اطاعت هر چه بیشتر و ترک معاصى و سایر عواملى که موجبات قهر و غضب و عذاب او را فراهم مى کنند، مى شود.
این معیت بیم و امید در دنیا براى افراد متوسط سبب آرامش خالى از هرگونه بیم و ناراحتى در آخرت مى گردد؛ دنیایى که جاى کشت و فعالیت اسـت و کشت و فعالیت او نیازمند حراست و حفاظت از آفات مى باشد تا به مصرف اُخروى برسد و در آنجا نیازى به حراست نیست، چنانکه جاى کشت و فعالیت نیست.
ترسِ تنها، سبب ناامیدى و یأس و دل مردگى و افسردگى مى شود و امید و محبتِ تنها و بدون ترس، سبب فریب نفس و تجرى و ارتکاب معاصى مى گردد و این هر دو مذموم اند و نامطلوب.
منابع:
سایت اسلام کوئیست
سایت حوزه
[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان
عبارات مرتبط
20 سپتامبر 2016 ... هم باید از خدا ترسید و هم باید به او عشق و امید داشت. زیرا عشق و محبت و امید به او، مثمر همرنگى از یکسو و تحرک و تلاش و سبقت هر چه بیشتر در کسب ...... و امید داشت. زیرا عشق و محبت و امید به او، مثمر همرنگی از یکسو و تحرک و تلاش. ... مشاهده متن کامل خبر در پایگاه خبری قدس آنلاین: خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! .20 سپتامبر 2016 ... خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! هم باید از خدا به وحشت افتاد و هم باید به او عشق و امید داشت.پیامدهای بی اخلاقی ... - akhlagh.tebyan.net. خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! کیمیای تسلیم و اطاعت!! فضیلتی که ثمره اش دوام نعمت است!اخبار خبرگزاریها و سایتهای خبری >> فرهنگ و هنر >> خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! - تیپنل: جعبه ابزار وب.22 سپتامبر 2016 ... خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! ... رقم می خورد - زاهدان- ایرنا- استاندار سیستان و بلوچستان گفت: دولت تدبیر و امید در بدترین شرایط مالی کشور .آخرين مطالب اخلاق و عرفان اسلامی. از حسد تا غبطه و حسرت. خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! کیمیای تسلیم و اطاعت!! فضیلتی که ثمره اش دوام نعمت است! فضیلتی به نام ...غربت امیرالمومنین، درمان حسادت، خلفای... آفت وسوسه! از حسد تا غبطه و حسرت. خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! کیمیای تسلیم و اطاعت!! فضیلتی که ثمره اش دوام نعمت ...خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! هم باید از خدا ترسید و هم باید به او عشق و امید داشت. زیرا عشق و محبت و امید به او، مثمر همرنگى از یکسو و ...
کلماتی برای این موضوع
خوفی ممدوح و ترسی امید آفرینترس و امید، و در مواردى محبّت، نسبت به خداى متعال جاى تعجبى ندارد زیرا این امر به نحوى در خواستن حاجت خود اصرار کنیدخوفی ممدوح و ترسی امید آفرین خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین جایی که باید خودمان را فرق امید در اسلام و مسیحیت پایگاه جامع فرق، ادیان و … از امید و فضیلت محرک و نشاط‌آفرین است امید در هست و نه ترسی امید در اسلام و امید در مسیحیت بخش فارسی تی …مسیحیتامیدامید در اسلام و امید محرک و نشاط‌آفرین است امید در هست و نه ترسی نور حق خوف و حزن امنیت ممدوح، و آن امنیتی است که اولیای الهی ترسی ندارند و ترس امید آفرینامید سایت شعر دات کامامید ۱۹ بهمن دلم بی داد و فریادت دلی بی بهره و تنگ تو می ترسی تو غمگینی ولی من بی خوف ترس دو نوع است صافاتخوفترسدونوعاستممدوح پیامبر پس هیچ ترسی بر آنان نیست و برمیگردد و استغفار میکند و امید به جلسه بیست و نهم تفسیر آیات تا بگیرند خوفی و ترسی بر خوف و ترسی بر آنها او مشکل‌آفرین نیستند دانلود و متن آهنگ نترسون داریوش ایران ترانه آهنگها ویدیو بیشتر متن آهنگ خواننده ها آلبومهامرحوم دولابی تواضع به خوبان خدا، موت است قدس …مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود وقتی به خوبان خدا تواضع می‌کنید و ادب می‌کنید
ادامه مطلب ...
خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین!
[ad_1]هم باید از خدا ترسید و هم باید به او عشق و امید داشت. زیرا عشق و محبت و امید به او، مثمر همرنگى از یکسو و تحرک و تلاش و سبقت هر چه بیشتر در کسب عوامل خشنودى او و در نهایت رسیدن به فیوضات و الطاف و نعمات دنیوى و اخروى او از سوى دیگر مى گردد و ترس از او سبب خضوع و خشوع و اطاعت هر چه بیشتر و ترک معاصى و سایر عواملى که موجبات قهر و غضب و عذاب او را فراهم مى کنند، مى شود.
فرآوری: آمنه اسفندیاری - بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
ترس از خدا که خوف ممدوح اسـت، آثار فراوانی دارد؛ از جمله این که ترسی اسـت امیدآفرین. اگر ما این پیام را در درون خود احساس کردیم که هر گونه قهری از خدا در سایه مهر او تنظیم می شود و همه وعیدهای الهی با وعده او تدوین می گردد، معلوم می شود خدا همواره به یاد ما بوده و اگر خدا همواره به یاد ماست، ما هم باید بکوشیم که همواره به یاد خدا باشیم. گرچه ذات اقدس خداوند، تعبیرهای مشفقانه و تشویق آمیز فراوانی در قرآن نسبت به ما دارد و می فرماید: به یاد خدا باشید تا خدابه یاد شما باشد: «فاذکرونی اذکرکم» (بقره : 152)
اما بنده هر وقت به یاد خدا باشد، معلوم می شود اول، خداوند یادی از بنده اش کرده، پس هر توجهی که نصیب بنده می شود مسبوق به عنایت الهی اسـت.
لطف خدا نخست، شامل حال بنده می گردد و میل و گرایشی در او پیدا می شود، آنگاه او به طرف خدا حرکت می کند.
ذکر گرچه با زبان انجام می گیرد و با فکر آمیخته و از آن نشئت می گیرد ولی حقیقت ذکر از زبان و فکر نیست، اول از مذکور و بعد از ذاکر اسـت. مذکور، خداست که ما به یاد او هستیم ولی اول، او به یاد ماست و لطفش شامل حال ما می شود که در نتیجه آن ما متنبه می شویم و آنگاه به یاد او می افتیم و آنگاه او این یاد ما را گرامی می دارد و به ما پاسخ می دهد.
ذکر گرچه با زبان انجام می گیرد و با فکر آمیخته و از آن نشئت می گیرد ولی حقیقت ذکر از زبان و فکر نیست، اول از مذکور و بعد از ذاکر اسـت. مذکور، خداست که ما به یاد او هستیم ولی اول، او به یاد ماست و لطفش شامل حال ما می شود
پس خدایی که مذکور اسـت اول به یاد بنده و بنده ای که ذاکر اسـت بعد به یاد خداست. نوع انسانها این گونه هستند و کمتر کسی اسـت که در خود این گرایش را احساس نکند، اما افراد عاقل، از این گرایش و نسیم سعادت، بهره می برند و غافلانه از آن نمی گذرند. وقتی حالتی در آنها پیدا شود از آن بهره می برند و بر اساس همان حالت پدید آمده حرکت می کنند و به دعا، مناجات، توبه، و یا به کار خیر دیگری می پردازند و به این ندای الهی پاسخ مثبت می دهند؛ اما عده ای پس از پیدایش این حالت احیانا سری تکان می دهند و احساس نشاط موقت می کنند، ولی به آن ترتیب اثر نمی دهند.
بنابر این می توان نتیجه گرفت که : عده ای چون وعده و وعید دروغ شیطان، کلید افکار و اندیشه های آنهاست، مجموعه حیات آنها را سراب تنظیم می کند و از این رو بی وزن هستند؛ اما کلید افکار و اندیشه های عده ای را وعده و وعید الهی تنظیم می کند که بر اثر آن این مجموعه، طوبا، طیب، روح و ریحان می شود و هم از این روست که خداوند از قرآن، به عنوان متاعی وزین یاد کرده اسـت: «انا سنلقی علیک قولا ثقیلا» (مزمل، 5)
و ما می دانیم که قرآن و عترت «ثقل» یعنی وزنه وزینی هستند و کسی هم که از این معارف، طرفی بسته وزین اسـت و در قیامت ترازوی سنجش عقیده و عمل او بسیار سنگین خواهد بود.
بنابراین، مومن، وزین و سنگین اسـت. با این بیان، خوف ما هم تنظیم می شود که از چه کس و چه چیزی باید بترسیم. فقط از خدا باید ترسید و «لاغیر» چه بهتر که ما ترسی داشته باشیم و این ترس که از وعید نشئت می گیرد ما را به وعده که رحمت الهی اسـت نزدیک کند. البته ترس امیدوار کننده نه ترس هراسناک کننده که این نعمت اسـت و ثمراتی دارد.
ترس و امید قابل جمع اسـت
ترسِ تنها، سبب ناامیدى و یأس و دل مردگى و افسردگى مى شود و امید و محبتِ تنها و بدون ترس، سبب فریب نفس و تجرى و ارتکاب معاصى مى گردد و این هر دو مذموم اند و نامطلوب
ترس و امید، و در مواردى محبّت، نسبت به خداى متعال جاى تعجبى ندارد زیرا این امر به نحوى سراسر زندگى ما را پر کرده اسـت، لکن از شدت وضوح از آن غافلیم. باید توجه داشت که حتى راه رفتن ما ثمره ى ترس و امید و محبت اسـت، زیرا تا امیدى نباشد راه نمى رویم و اگر راه نرویم به مقصد نمى رسیم و تا نترسیم در راه رفتن احتیاط نکرده و آسیب دیده و باز هم از مقصد مى مانیم. این امر در استفاده از وسایل نقلیه، وسایل برقى یا آتش زا و... نمود بیشترى دارد زیرا ما مشتاقانه از آنها استفاده مى کنیم لکن اگر استفاده ى ما از آنها همراه با ترس و احتیاط بعد از آن نباشد، نزدیک شدن به آنها سبب هلاکت و نابودى ما اسـت.
بنا بر این جمع شدن ترس و امید، در یک ذات و نسبت به یک چیز یا یک شخص ممکن اسـت و جاى هیچ گونه تعجبى ندارد.
درباره ذات باری تعالی باید گفت: هم باید از خدا ترسید و هم باید به او عشق و امید داشت. زیرا عشق و محبت و امید به او، مثمر همرنگى از یکسو و تحرک و تلاش و سبقت هر چه بیشتر در کسب عوامل خشنودى او و در نهایت رسیدن به فیوضات و الطاف و نعمات دنیوى و اخروى او از سوى دیگر مى گردد و ترس از او سبب خضوع و خشوع و اطاعت هر چه بیشتر و ترک معاصى و سایر عواملى که موجبات قهر و غضب و عذاب او را فراهم مى کنند، مى شود.
این معیت بیم و امید در دنیا براى افراد متوسط سبب آرامش خالى از هرگونه بیم و ناراحتى در آخرت مى گردد؛ دنیایى که جاى کشت و فعالیت اسـت و کشت و فعالیت او نیازمند حراست و حفاظت از آفات مى باشد تا به مصرف اُخروى برسد و در آنجا نیازى به حراست نیست، چنانکه جاى کشت و فعالیت نیست.
ترسِ تنها، سبب ناامیدى و یأس و دل مردگى و افسردگى مى شود و امید و محبتِ تنها و بدون ترس، سبب فریب نفس و تجرى و ارتکاب معاصى مى گردد و این هر دو مذموم اند و نامطلوب.
منابع:
سایت اسلام کوئیست
سایت حوزه
[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان
عبارات مرتبط
20 سپتامبر 2016 ... هم باید از خدا ترسید و هم باید به او عشق و امید داشت. زیرا عشق و محبت و امید به او، مثمر همرنگى از یکسو و تحرک و تلاش و سبقت هر چه بیشتر در کسب ...... و امید داشت. زیرا عشق و محبت و امید به او، مثمر همرنگی از یکسو و تحرک و تلاش. ... مشاهده متن کامل خبر در پایگاه خبری قدس آنلاین: خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! .20 سپتامبر 2016 ... خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! هم باید از خدا به وحشت افتاد و هم باید به او عشق و امید داشت.پیامدهای بی اخلاقی ... - akhlagh.tebyan.net. خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! کیمیای تسلیم و اطاعت!! فضیلتی که ثمره اش دوام نعمت است!اخبار خبرگزاریها و سایتهای خبری >> فرهنگ و هنر >> خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! - تیپنل: جعبه ابزار وب.22 سپتامبر 2016 ... خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! ... رقم می خورد - زاهدان- ایرنا- استاندار سیستان و بلوچستان گفت: دولت تدبیر و امید در بدترین شرایط مالی کشور .آخرين مطالب اخلاق و عرفان اسلامی. از حسد تا غبطه و حسرت. خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! کیمیای تسلیم و اطاعت!! فضیلتی که ثمره اش دوام نعمت است! فضیلتی به نام ...غربت امیرالمومنین، درمان حسادت، خلفای... آفت وسوسه! از حسد تا غبطه و حسرت. خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! کیمیای تسلیم و اطاعت!! فضیلتی که ثمره اش دوام نعمت ...خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین! هم باید از خدا ترسید و هم باید به او عشق و امید داشت. زیرا عشق و محبت و امید به او، مثمر همرنگى از یکسو و ...
کلماتی برای این موضوع
خوفی ممدوح و ترسی امید آفرینترس و امید، و در مواردى محبّت، نسبت به خداى متعال جاى تعجبى ندارد زیرا این امر به نحوى در خواستن حاجت خود اصرار کنیدخوفی ممدوح و ترسی امید آفرین خوفی ممدوح و ترسی امید آفرین جایی که باید خودمان را فرق امید در اسلام و مسیحیت پایگاه جامع فرق، ادیان و … از امید و فضیلت محرک و نشاط‌آفرین است امید در هست و نه ترسی امید در اسلام و امید در مسیحیت بخش فارسی تی …مسیحیتامیدامید در اسلام و امید محرک و نشاط‌آفرین است امید در هست و نه ترسی نور حق خوف و حزن امنیت ممدوح، و آن امنیتی است که اولیای الهی ترسی ندارند و ترس امید آفرینامید سایت شعر دات کامامید ۱۹ بهمن دلم بی داد و فریادت دلی بی بهره و تنگ تو می ترسی تو غمگینی ولی من بی خوف ترس دو نوع است صافاتخوفترسدونوعاستممدوح پیامبر پس هیچ ترسی بر آنان نیست و برمیگردد و استغفار میکند و امید به جلسه بیست و نهم تفسیر آیات تا بگیرند خوفی و ترسی بر خوف و ترسی بر آنها او مشکل‌آفرین نیستند دانلود و متن آهنگ نترسون داریوش ایران ترانه آهنگها ویدیو بیشتر متن آهنگ خواننده ها آلبومهامرحوم دولابی تواضع به خوبان خدا، موت است قدس …مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود وقتی به خوبان خدا تواضع می‌کنید و ادب می‌کنید
ادامه مطلب ...