در حال حاضر برخی دارندگان موافقت اصولی توانستهاند نظر اپراتورهای موبایل را برای همکاری و شراکت در این حوزه جلب کنند.
عملا افزایش شدید رقابت میان اپراتورهای تلفن همراه (MNOs) و اشباع بازار مصرف کنندگان در سالهای اخیر، سبب شده صاحبان صنعت مخابرات به دنبال جایگزینی مناسب برای جذب بیشتر مشتریان و ارائه خدمات متنوع به آنها باشند که منجر به افزایش سهم بازار برای آنها و کسب درآمد شود.
به این منظور اغلب کشورهای دنیا به ویژه کشورهای صنعتی و پیشرفته، اپراتورهای مجازی تلفن همراه (MVNOs) را به عنوان روشی مناسب برای بهبود خدمات ارتباطی و همچنین یک استراتژی عمده فروشی خدمات مخابراتی در نظر گرفتهاند.
اپراتور مجازی تلفن همراه، با ایجاد فرصتهای جدید در بازارهای کوچک و خاص (niche market) و با ارائه سرویسهای متنوع و جذاب، رضایت مشترکان را دو چندان مینماید و این خود، سبب افزایش ترافیک اپراتورهای میزبان و سودآوری برای آنها میشود.
در حالیکه اپراتورهای مجازی تلفن همراه در کشور ما به دو دسته Light یا نوع دوم وFull یا نوع اول تقسیم شدهاند و تفاوت آنها در داشتن تمامی اجزای شبکه اپراتور موبایل بعد از بخش دسترسی است، اما تقسیمبندی مدل کسبوکاری آنها در دنیا به شرح زیر است:
Branded Reseller: این مدل عملیاتی حکم نماینده فروش اپراتور موبایل (MNO) را دارد و عملا هیچ اختیاری در حوزه اپراتوری ندارد.
این مدل بیزینس هیچ کنترلی روی نرخ فروش خدمات خرده فروشی خود ندارد. معمولا کسانیکه این مدل را برای کسبوکار خود در نظر میگیرند، قبل از شروع فعالیت در زمینه حاشیه سود با اپراتور اصلی به توافق میرسند.درآمدهای مربوط به اینترکانکشن (اتصال متقابل بین اپراتوری) مستقیما به حساب اپراتور اصلی واریز میشود.
Service Provider: حکم همان Light MVNOها را دارند و میتوانند نرخ فروش خدمات را خودشان تعیین کنند. البته این نرخ شامل خدمات داخلی میشود و در زمینه سرویسهای بینالمللی و حتی مشترکان خارجی قادر به تصویب نرخ نیستند.
Full MVNO: بالاترین زنجیره کسبوکاری اپراتورهای مجازی و یک پله پایینتر از اپراتورهای موبایل هستند.
این مدل بیزینس نه تنها قادر به انتخاب و وضع نرخ خدمات برای کلیه ارتباطات داخلی و خارجی است بلکه درآمدهای اینترکانکشن نیز برای خودش (MVNO) خواهد بود.
این مدل تجاری براساس قراردادی که با اپراتورهای اصلی میبندند، نرخ مشخصی را بابت هر دقیقه ارائه خدمات به MNO میپردازند.
شمای کلی فعالیت این کمپانیها بر بستر شبکه اپراتورهای موبایل، به شرح جدول زیر است:
ترابردپذیری شماره موبایل تا چندروز دیگر اجرا میشود و ممکن است برخی مشترکان بخواهند از اپراتور خود به اپراتوری که خدماترسانی بهتری دارد مهاجرت کنند؛ در این زمینه توجه به چند نکته ضروی است.
اما ارائه سرویس های متنوع از سوی اپراتور دوم موبایل نیز، فضایی در اختیار قشر جوان جامعه قرار داد تا از این وسیله ارتباطی با قیمت پایین تر و امکانات مختلف استفاده کنند. در این میان اپراتور سوم تلفن همراه نیز بر روی ارائه محتوای اینترنتی متمرکز شد تا با وجود گرایش فعلی کاربران موبایل به سمت سرویس های مبتنی بر وب، بتواند در این بازار، جایگاه ثابتی را در اختیار گیرد.
در بازار تلفن همراه کشور، هر سه اپراتور قادر به ارائه همه نسلهای ارتباطی هستند و طرح رومینگ ملی که از سال گذشته اجرایی شده نیز به کمک شبکه های توسعه نیافته، آمده است. با این وجود مشترکان می توانند در صورتی که اپراتورشان در یک منطقه پوشش دهی لازم را نداشت از پوشش شبکه سایر اپراتورها استفاده کنند.
برای ترابرد پذیری عجله نکنیم
ترابرد پذیری در بسیاری از کشورهای دنیا انجام گرفته و هدف آن این است که اپراتورهای موبایل روی کیفیت سرویسها با یکدیگر رقابت کنند. اگرچه این هدف در نگاه نخست خوب به نظر می رسد اما با توجه به تجربه مشکلاتی که در هر طرح در ابتدا با آن روبه رو می شویم نباید در این زمینه نیز عجله کرد.
این درحالی است که سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی نیز در هفتههای اخیر بارها زمان اجرای ترابردپذیری را به تعویق انداخته و مهمترین دلیل آن، آماده نبودن شبکه به لحاظ فنی اعلام شده است. البته در این زمینه وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات اعلام کرد که هیچ مشکل فنی برای اجرای این طرح وجود ندارد اما به گفته مدیران اپراتورهای موبایل، وجود مشکل فنی یکی از دلایل تاخیر این طرح پیچیده است.
با توجه به این موضوع شاید مهمترین توصیهای که می توان به کاربران داشت این است که حتی اگر برای ترابردپذیری تصمیم خود را گرفتهاند حداقل طی هفتهها و ماههای اولیه منتظر اجرای این طرح و بیرون آمدن باگها و مشکلات اولیه ناشی از نخستین اجرای آن بمانند.
در این زمینه پیش از این نیز صادق عباسی شاهکو معاون رگولاتوری گفت: ممکن است در ابتدای اجرای این طرح، امکان مهاجرت به اپراتورها را برای تعداد محدودی مشترک، فراهم کنیم تا شبکه های اپراتورها از لحاظ فنی دچار اختلال نشود اما پس از آن، امکان استفاده از این طرح، بدون محدودیت خواهد بود.
با این وجود از آنجایی که برای نخستین بار است که سازمان رگولاتوری وارد سرویسدهی در فاز فنی و اجرایی شده است پیشبرد این کار هنوز مشخص نیست.
نکاتی قبل از نقل مکان به اپراتوری دیگر
از آنجایی که ممکن است اپراتورهای موبایل نکات مهمی را قبل از نقل مکان مشترک اعلام نکنند، توجه به چند نکته ضروری است.
۱. نکته کلیدی این است که قبل از اینکه تبلیغات اپراتورها را برای ترابردپذیری باور کنید بهتر است کیفیت و خدمات اپراتوری که می خواهید به آن مهاجرت کنید را آزمایش کنید و همچنین منتظر بمانید تا مشکلات اولیه ترابردپذیری برطرف شود و سپس اقدام به این کار کنید.
۲. نکته دیگر اینکه شرایط و مقررات اپراتور مقصد را به خوبی مطالعه کنید چرا که بسیاری از اپراتورها ممکن است تبلیغات اغواکنندهای برای ترابردپذیری داشته باشند اما در پس خوشامدگویی قوانین و مقررات و جزییاتی قرار گرفته که معمولا کاربران توجهی به آنها ندارند و این ندانستن باعث میشود کاربر جدید دچار خسران و ضررهای مالی قابل توجهی شود.
۳. یکی دیگر از نکاتی که باید بدانید این است که هر شخص در سال فقط دوبار میتواند اپراتور خود را تغییر دهد و این امر به آن معنی است که نمی توان در این زمینه با روش آزمون و خطا پیش رفت. از طرفی هم نمیتوان از تجربههای دیگران به ویژه در زمینه آنتندهی کمک گرفت. چراکه پوششدهی اپراتورها در مناطق مختلف کشورمان متفاوت است و حتی در نقاط مختلف شهر با فاصله تنها چند صدمتر اختلاف فاحشی بین سرعت اینترنت دیده میشود.
۴. یک نکته مهم دیگر که باید بدانید این است که اگر بعد از ترابرد پذیری قصد فروش سیم کارت خود را داشته باشید حتما باید دوباره به اپراتور اصلی خود برگردید. در مورد اینکه قیمت سیم کارتی که یک یا چند بار به اپراتور دیگری رفته و بازگشته تفاوتی با سیم کارت اورجینال (باقی مانده در اپراتور اصلی) دارد یا نه هنوز بحث وجود دارد اما به هر حال به نظر میرسد این موضوع که ترابرد میتواند روی قیمت سیم کارت تاثیر بگذارد هم قابل تعمق است.
۵. برای مشترکان سیم کارتهای دائمی یکی از مواردی که ممکن است آنها را هنگام تعویض اپراتور با مشکل مواجه کند این است که هنگام انتقال به اپراتور دیگر، باید با اپراتور قبلی خود تسویه کامل کنند. به این معنا که ملزم هستند تخفیفهایی را که اپراتور از ابتدا تاکنون به آنها داده به اضافه یکسری هزینههای دیگر که جزئیاتش تاکنون مشخص نشده بپردازید. اگر مشترک سیم کارت اعتباری داشته باشد نیز اعتبارش در لحظه درخواست ترابردپذیری از بین میرود و به اپراتور مقصد منتقل نمیشود.
۶. یک نکته مهم دیگر که باید پیش از ترابردپذیری مورد توجه قرار گیرد این است که با رفتن به یک اپراتور دیگر اگر خانواده و دوستان شما عضو اپراتور قبلی باشند از این پس هزینه بیشتری در مقایسه با قبل برای مکالمه با شما می پردازند چرا که هزینه مکالمه از این پس با تعرفه بین اپراتوری محاسبه میشود و نه داخل اپراتوری.
۷. در همین حال گفته می شود که برخی اپراتورها قصد دارند شمارههای ترابرد شده از شبکه خود را اعلام کنند که مشترک باید به این نکته هم توجه داشته باشد.
موفقیت ترابردپذیری نیازمند زمان
در این که طرح ترابرد پذیری به هر حال باعث بهبود فضای بازار موبایل میشود شکی نیست و به طور قطع همه اپراتورها تلاش میکنند کیفیت سرویسهای خود را بالاتر ببرند و همین تکاپو برای بهبود سرویس دهی را بیشتر میکند.
اما با این وجود بهتر است قبل از آنکه تبلیغات اپراتورها یا صحبتهای غیرتخصصی وسوسه تان کند پس از اجرای این طرح، کمی صبر و حوصله به خرج دهید و شرایط جدید اپراتورها را ارزیابی کنید؛ چه بسا اپراتور قبلی با ارتقای کیفیت خدماتش شرایط بهتری پیدا کرده باشد و نیازی به تغییر نباشد و یا اگر قصد این کار را دارید با ملاحظه و دقت در فضای آرام تر و با تست اولیه اپراتور مقصد و نه در بحبوحه اولیه این کار را انجام دهیم.
در هر صورت از آنجا که این طرح برای اولین بار است در ایران اجرا میشود و نخستین تجربه است، نمیتوان با اطمینان گفت که تا چه میزان بسترهایش فراهم شده و موفقیتآمیز خواهد بود. همانطور که هر اقدام و طرح جدیدی نیاز به زمان دارد تا شکل جدی و درست به خود بگیرد، این طرح هم طبیعتا در ابتدا با مشکلاتی همراه خواهد بود که رفعشان نیاز به زمان دارد.
به گزارش جامجم آنلاین به نقل از فوربز، مدتی است که سیستم عامل اندروید (Android) به محبوبترین سیستم عامل جهان تبدیل شده است. اما تولید همه تلفنهای همراه هوشمندی (اسمارتفون) که بر بستر نرمافزاری این سیستم عامل موبایل موفق گوگل میتازند، همیشه موفقیت آمیز نبود است. بهطوری که یک سری از این گوشیها برای شرکتهای تولیدکنندهشان مصیبت به بار آوردهاند. حالا شکست این تلفنهای همراه به هر علتی که بوده، 3 مورد از آنها بهعنوان بزرگترین گافهای تاریخ موبایلهای اندرویدی معرف شدهاند که آنها را در زیر برای شما شرح میدهیم.
HTC First
این تلفن همراه هوشمند فیس بوکی مخصوص شبکههای اجتماعی مدتها طول کشید که ساخته شود، اما وقتی به دست کاربران رسید، آن طور که همه انتظارش را داشتند از کار در نیامد. این گوشی فقط یک موبایل اچ تی سی میان رده استاندارد سال 2013 بود که نرمافزار آن به طور مرموزی با فیس بوک کاملا ناسازگاری داشت. کل رابط کاربری (UI) آن بر اساس ورودی و فعالیتهای کاربر فیس بوک طراحی شده بود. صفحه اصلی آن مانند هر گوشی اندرویدی دیگر بود، اما اپلیکیشن فیسبوک آن پایداری نداشت و مرتبا دچار مشکل می شد.(Crash)
بهطور کلی گوشی اچ تی سی فرست، اشتباهی محض از سوی اپراتور AT&Tآمریکایی بود. این موبایل یک صفحه نمایش کاملا معمولی داشت، گوشی بسیار تنبل بود و دوربینش هم کیفیت نداشت. تازه همه این ایرادات در برابر مشکلات فرستادن پیام و به اشتراک گذاشتن هیچ نبود. به هر حال این گوشی خیلی زود شکست خورد و حذف شد و از آن زمان تاکنون فیسبوک دیگر حتی هوس آن را هم نکرده است که یک گوشی فیسبوکی دیگر داشته باشد.
LG G5
شرکت ال جی طی سالهای اخیر چندین محصول ناموفق تولید کرده است. اما تلفن همراه هوشمند LG G5 که در سال 2016 بهبازار آمد یک ریسک بزرگ برای شرکت ال جی بود. قسمت پایین قاب گوشی در میآمد و شما میتوانستید مانند گوشیهای قسمت قسمت مودولار (modular) لوازم جانبی از قبیل یک دستگیره دوربین، یک قسمت صوتی استریویهای فای (HiFi) را به گوشی اضافه کنید. فعلا ال جی فقط این 2 نوع نمونه از لوازم جانبی مودولار را برای گوشی جی 5 ساخته ست که فقط قیمت قسمتهای فای آن به تنهایی 200 دلار است. خود گوشی هم که چندان ارزان نیست و قیمت 700 دلاری آن حتی از گلکسی اس 7 سامسونگ نیز گرانتر است. کلا ایده ال جی در مورد این گوشی یک اشتباه بود. به علت گرانی و موجود نبودن لوازم جانبی مودولار، فروش این گوشی موفقیت آمیز نبود. پس از آن این شرکت حتی زحمت هزینه کردن برای تبلیغات روی نسلهای بعدی این گوشی را هم به خود نمیدهد. ال جی در سال 2016 به خاطر این قضیه 400 میلیون دلار ضرر متحمل شد و بسیاری از دستاندرکاران و طرح دهندگان گوشی جی 5 را اخراج کرد.
BlackBerry PRIV
در عصر اسمارتفونهای مدرن، تلاطمها علیه گوشی بلکبری پرایو (BlackBerry PRIV) خیلی زود آغاز شد. سیستم عامل کهنسال این گوشی به هیچ وجه با سیستم عاملهای iOS یا اندروید قابل مقایسه نبود. خود شرکت هم خیلی دیر متوجه این موضوع شد. پیش از معرفی بلکبری پرایو، شایعات درباره به بازار آمدن گوشی اندرویدی بلکبری سالها بود که سر زبانها میگشت. با همه انتظاراتی که در ذهن کاربران ایجاد شده بود، بلکبری این گوشی را فقط با یک نگارش ساده اولیه از سیستم عامل اندروید راهی بازار کرد. امتیازی که این گوشی داشت یک صفحه کلید کشویی بود که از پایین آن بیرون میآمد. تنها امید شرکت بلکبری در مرد پرایو این بود که امنیت فوقالعاده این گوشی بتواند کاربران را قانع کند که 700 دلار بالای آن پول بدهند. با اینکه هنوز کاربران گوشیهای دارای صفحهکلید را دوست دارند، اما همه اینها نتوانست کاری برای این گوشی بکند و خیلی زود در بازار سقوط کرد. حالا هم که اوضاع بدتر شده و بلکبری اصلا سختافزارهای خودش را نمیسازد. این شرکت فقط محصولات شرکت الکاتل (Alcatel) را گرفته و لوگوی برند خودش را بهعنوان BlackBerry DTEK بر روی آنها زده و به نام خودش در بازار میفروشد.
مترجم: جواد ودودزاده – جامجم آنلاین
وب سایت روزیاتو - فروغ بیداری: وقتی وارد هواپیما شده و همه مسافران در جای خود مستقر می شوند، مهماندار در میان جملات همیشگی و تکراری خود، از مسافران درخواست می کند تا در طول پرواز تلفن های هوشمند خود را خاموش کرده و تا توقف کامل هواپیما بر روی زمین، آن را روشن نکنند.
یکی از دلایل ذکر شده برای تاکید روی این امر این است که موبایل ها در ارتفاع ۱۰ هزار پائی، سیگنال های قوی تری ارسال می کنند که ممکن است روی سیستم الکترونیکی هواپیما اختلال ایجاد نماید.
البته، یکی از مهندسان سابق بوئینگ به نام «کنی کرچوف» در این رابطه گفته است: «اسمارت فون ها فی نفسه موجب سرنگونی یا سقوط هواپیما نمی شوند. بلکه سیگنال های آنها می توانند در سیستم های الکترونیکی پرواز اختلال ایجاد کرده و موجب سردرگمی، یا ایجاد کار مضاعف برای خلبان در طول انجام بخش های مهم پرواز یعنی تیک آف و فرود آمدن بشوند.»
شایان ذکر است که پیرو پیشرفت های اخیر فناوری، خطرات این موضوع به کمترین میزان خود رسیده است. در حقیقت باید گفت در سال ۲۰۱۴، آژانس امنیت پرواز اروپا اعلام کرد که دیوایس های الکترونیکی هیچ گونه خطری برای پرواز ندارند و این مشکلات مستقیما به سیستم های پرواز خطوط هوائی مختلف مربوط است.
حتی باید بدانید این روزها برخی از خطوط هوائی اجازه برقراری تماس تلفنی در طول پرواز را از طریق شبکه های مخابراتی برون مرزی همانند AeroMobile و On Air به مسافران می دهند. این هواپیمائی ها شامل امارات، ویرجین، بریتیش ایرویز و ۲۷ کمپانی دیگر هستند.
با تمامی این تفاسیر، آژانس های امنیت پرواز FAA و FCC همچنان برقراری تماس صوتی از طریق تلفن همراه در طول پرواز را ممنوع اعلام کرده اند. البته به گفته یکی از کارکنان بخش ارتباطات خارجی FAA به نام الیزابت ایشام، با اینکه برقراری تماس صوتی از طریق هر دیوایسی در طول پرواز ممنوع است اما این موضوع به خود خطوط هوائی بستگی دارد که تشخیص دهند که آیا سیگنال های موبایل روی سیستم پرواز آنها تاثیر خواهد داشت یا خیر.
همچنین به واسطه تحقیقی که در سال ۲۰۱۲ صورت گرفت، اعلام شد به موجب وجود ایستگاه های تلفن های مخابراتی آنبورد، هیچگونه اشکالی در سیستم پرواز هواپیماها به واسطه سیگنال های موبایل پیش نخواهد آمد.
این ایستگاه های مینیاتوری «پیکوسلز» نام دارند و به مسافران امکان برقرار تماس تلفنی بدون این که روی سیستم های آنبورد تاثیری داشته باشند را می دهند.
همچنین ، «آلیسون مارکی» متخصص امنیت هوائی نیز بیان داشته که بسیاری از دیوایس های الکترونیکی امروزی، خودشان محافظ هایی برای پیشگیری از ایجاد اختلال دارند. با اینکه FCC با این مساله موافق است اما هنوز معلوم نیست که آیا اجازه استفاده از موبایل را به کاربران خواهد داد یا خیر.
قانون کنونی FCC مبنی بر ممنوعیت استفاده از اسمارت فون در هواپیما از ۲۰ سال پیش به منظور محافظت در برابر تداخلات رادیویی در شبکه های موبایل روی زمین وضع شده است. به گفته همین آزانس، فناوری ای که مستقیما روی هواپیما نصب شده و از چنین تداخلاتی پیشگیری می نماید، در حال حاضر موجود است و در بسیاری از کشورهای دنیا مورد استفاده قرار می گیرد.
این یک تصمیم فنی است و اگر انجام شود، شرکت های هواپیمائی خواهند توانست امکان برقراری تماس تلفنی در طول پرواز که سال هاست به آن می اندیشند را برای مسافران خود مهیا نمایند.
البته FCC در مورد اینکه بسیاری از مسافران ترجیح می دهند که اجازه برقراری تماس تلفنی به آنها داده نشود. زیرا این مساله بسیار آزاردهنده به نظر می رسد. مخصوصا اگر مثلا کنار دستی شما با صدای بلند در تمام طول پرواز بخواهد در مورد مسایل کاری اش بحث کند.
در آخر هم بگویئم با تمامی این تفاسیر، هیچ دلیل روشنی برای خاموش نگه داشتن موبایل در طول پرواز ارائه نشده است.
معاون رگولاتوری حوزه ارتباطات گفت: درآمد دیتای موبایل با رشد ۱۸برابری از حدود هزار میلیارد تومان در پایان سال ۹۴ به حدود ۱۸هزار میلیارد تومان در پایان سال ۹۹ میرسد.
به گزارش مشرق، صادق عباسی شاهکوه در دومین همایش اپراتورهای مجازی تلفن همراه با اشاره به اینکه بخش دیتا در پایان سال 99 حدود 27 درصد از درآمد حوزه ارتباطات را به خود اختصاص خواهد داد، اظهار کرد: این رقم تا پایان سال 94 حدود 5 درصد بوده است.
وی گفت: بررسی وضعیت بازار نشان میدهد درآمد حاصل از ارتباطات کشور از 20هزار میلیارد تومان در پایان سال 94 به حدود 70هزار میلیارد تومان در پایان سال 99 میرسد که بخش اعظم این درآمد به دیتا اختصاص دارد.
معاون بررسیهای فنی و صدور پروانه رگولاتوری با تأکید بر اینکه با توجه به استقبال مشترکان از دیتای موبایل، حوزه ارتباطات زودتر از سال 99 به این نقطه درآمدی میرسد، افزود: بر همین اساس شرایط موجود نهتنها میتواند برای سه اپراتور تلفن همراه درآمدزا باشد بلکه فضای خوبی را نیز برای فعالیت اپراتورهای MVNO فراهم میکند.
وی اظهار کرد: مقایسه تناسب تغییرات حوزه ارتباطات در کشورهای اروپایی نیز نشان میدهد رشد درآمد دیتا بر درآمد حاصل از صوت و پیامک پیشی گرفته است و بازار صوت و پیامک از نظر عددی رشد ثابتی داشته و از حدود 14هزار میلیارد تومان در پایان سال 94 به 24هزار میلیارد تومان در پنج سال آینده خواهد رسید.
او تصریح کرد: با این حال درآمد حاصل از حوزه دیتای موبایل با رشد 18برابری از حدود هزار میلیارد تومان در پایان سال 94 به حدود 18هزار میلیارد تومان در پایان سال 99 میرسد.
وی با اشاره به اینکه بخش دیتا پتانسیل بالایی برای گسترش دارد، گفت: اپراتورهای MVNO باید بهسمت فعالیت در حوزه دیتا بروند چرا که حوزه صوت و پیامک تقریباً اشباع شده و جایی برای فعالیت ندارد.
عباسی در تشریح وضعیت بازار تلفن همراه کشور گفت: تعداد کل مشترکان تلفن همراه در حال حاضر 76 میلیون نفر و ضریب نفوذ آن در کشور 95 درصد است، در حالی که تعداد مشترکان نسلهای سوم و چهارم حدود 19 میلیون نفر و ضریب نفوذ آن 23 درصد است و این شکاف بزرگ در این حوزه، هم از نظر تعداد مشترکان و هم درآمد سرویسهای مبتنی بر دیتا فرصت مناسب و پتانسیل خوبی برای فعالیت اپراتورهای MVNO میباشد.
وی با اشاره به اینکه پس از اعطای مجوز ارتقای شبکه اپراتورها به نسل 3 و بالاتر، حدود 15 هزار سایت 3G و چهار هزار سایت 4G در کشور نصب شده است، اظهار کرد: پوشش اپراتورها در زمینه نسل 3 و 4 بهسرعت در حال گسترش است و این حوزه مانند معدنی است که اپراتورهای MVNO میتوانند با ارائه سرویسهای جدید بر بستر آن درآمد خوبی استخراج کنند.
او سرویس ویدئو را یکی از سرویسها عنوان کرد و گفت: در حال حاضر سهم ویدئو از دیتای بازار در دنیا حدود 80 درصد است در حالی که در کشور ما این سهم صفر بوده و آینده روشنی را در بخش دیتا بهویژه دیتای موبایل نوید میدهد.
معاون رگولاتور ارتباطی با اشاره به افزایش پهنای باند کشور به حدود 500 گیگابیت بر ثانیه و رشد نسبت ترافیک داخلی از 10 درصد به 45 درصد در کشور عنوان کرد: با توجه به تمرکز برروی شبکه ملی اطلاعات در داخل کشور، رشد سرویسهای الکترونیکی و گسترش پهن باند، فرصتهای بسیار زیادی برای فعالیت در بخش اپراتورهای مجازی فراهم شده و در این مسیر رگولاتوری نیز موظف است موانع را برطرف کند.
وی ورود اپراتورهای MVNO را یکی از قطعات برنامه رگولاتوری برای تقویت فضای رقابتی سالم و افزایش حجم بازار ارتباطات توصیف و اظهار امیدواری کرد این اقدامات زمینه توسعه دسترسی مردم به خدمات ICT و افزایش کیفیت خدمات را فراهم کند.