به گزارش جام جم سرا، متاسفانه بعضی مادران روی ناخنهای کوچک و زیبای دختربچههای کم سنو سال خود لاکهای رنگی مختلف میزنند، اما لاکهای ناخن حاوی مقادیری مواد شیمیایی هستند که فقط بافت نسبتا محکم ناخنها میتوانند آنها را تحمل کنند.
متخصصان پوست معتقدند که ممکن اســت چشم و پوست کودکان در اثر تماس با این مواد لاک، دچار تحریک و حساسیت شود. این تحریک و حساسیت برای مخاط دهان به مراتب شدیدتر و بدتر اتفاق خواهد افتاد.
به گفته این متخصصان؛ ترکیب لاک ناخن سرطانزا شناخته شده اســت و باعث تغییراتی در هورمونها، مشکلات تیروئیدی و بارداری بخصوص در پسرها میشود. فرمالدئید یک ماده شیمیایی اســت که برای نگهداری اجساد از آن استفاده میشود و به عنوان ماده نگهدارنده در ترکیب لاک ناخن به کار برده میشود.
این ماده نیز سرطانزا شناخته شده اســت و تماس پوست با این ماده باعث واکنشهای آلرژیک میشود. خشکی و آسیب به ناخنها از عوارض استفاده از آن گزارش شده اســت.
از سوی دیگر، وجود ماده بسیار مضر سرب در لاکهای رنگی دور از انتظار نیست. به همین دلیل والدین برای پیشگیری از ابتلا به ناراحتیهای پوستی، چشمی، مخاطی یا عوارض گوارشی، بهتر اســت از خیر استفاده از لاک روی ناخنهای فرزندشان بگذرند.
همچنین، از آنجا که برخی بچههای کوچک، عادت به جویدن ناخنهای خود یا در دهان کردن انگشت و ناخنها دارند، ممکن اســت در صورت آغشته بودن ناخنها به لاک، مقداری از لاک ناخن را بجوند و با بلعیدن مواد شیمیایی موجود در آن، دچار واکنشهای دهانی یا ناراحتیهای گوارشی بشوند.
منبع : فارس
به گزارش جام جم سرا به نقل از روزنامه خراسان ، موادی که برای پوست صورت مضرند، شامل موارد زیر اسـت:
اسپری مو
ممکن اسـت شنیده باشید که زدن اسپری مو به صورت می تواند به فیکس کردن آرایش کمک کند، ولی نباید هرگز آن را به صورت بزنید، زیرا حاوی لاک و الکل اسـت که منجر به خشکی پوست خواهد شد و چهره پیرتر به نظر می رسد. علاوه بر این در اسپری مو موادی وجود دارد که می تواند باعث خارش، جوش های ریز، پوسته پوسته شدن و سوزش و حساسیت پوست صورت شود.
رنگ مو
اگر به طور مداوم موهایتان را رنگ می کنید و می خواهید رنگ ابرو را با موهایتان هماهنگ کنید، از یک رنگ گیاهی و یا ریمل ابرو استفاده کنید، چرا که فرمولاسیون آن ملایم تر اسـت.
رنگ موها همچنین می تواند موجب حساسیت پوست اطراف چشم و حتی سوزش و اشک ریزش چشم شوند.
سرم مو
تنها به این دلیل که روی برچسب محصول نام "سرم" درج شده به این معنی نیست که می تواند برای پوست نیز مناسب باشد.
در سرم مو موادی وجود دارد که به طور نرمال برای درمان چین و چروک و دیگر مقوله های پوستی استفاده نمی شود.
علاوه براین این اکثر آنها حاوی عطر اسـت که می تواند بسیار برای پوست صورت حساسیت ایجاد کند.
شامپو
برخی افراد از شامپو برای صورت و بدن نیز استفاده می کنند. موادی که برای شستشوی موها از آلودگی و چربی های اضافی وجود دارد ، برای پاک کردن پوست صورت یکسان نیستند. ماده ای که در شامپو استفاده می شود، قوی اسـت تا کثیفی و چربی مو را از بین ببرد. بنابراین باعث خشکی و ناراحتی پوست صورت می شود.
لوسیون بدن
اگرچه استفاده زیاد از لوسیون برای بدن نتایج خوبی دارد، ولی لوسیون های بدن هرگز نباید روی صورت زده شوند، چرا که مواد موجود در آن سنگین تر و حاوی عطر هستند. برای پوست صورت باید از محصولات ملایم تر استفاده شود.
کرم پا
این مورد اساسا بسیار غیرعقلانی اسـت، ولی اگر چیزی جز این نوع کرم را در اطراف خود ندارید، آن را هرگز برای پوست صورت استفاده نکنید، حتی اگر تنها یک قسمت کوچک خشک شده باشد.
این کرم ها برای صورت بسیار قوی، ضخیم و چسبناک هستند. فرمولاسیون آنها به نحوی اسـت که به پینه های عمیق پا نفوذ می کنند و معمولا حاوی لایه بردارهای شیمیایی بوده که کاملا برای پوست صورت نامناسب اسـت.
دئودورانت (ضد تعریق)
برخی مردم برای پیشگیری از عرق کردن صورت، کمی دئودورانت به صورت می مالند، اما این محصول تنها می تواند جلوی تعریق زیر بغل، پا و زیر سینه را بگیرد.
این ماده در صورت استفاده روی چهره باعث انسداد غدد عرق می شود که به جوش، انسداد منافذ و بروز لکه های قهوه ای منجرمی شود.
تنها به این دلیل که دئودرانت از عرق زیربغل جلوگیری می کند، دلیل نمی شود که می توان آن را روی ناحیه صورت استفاده کرد تا از آب شدن آرایش در روزهای گرم جلوگیری کند. شما باید به پوست اجازه تنفس بدهید.
خمیر دندان
خمیر دندان پر از مواد تشکیل دهنده ای اسـت که اگرچه ظاهرا ضرری برای پوست ندارند، اما باعث خشکی و تحریک پوست می شوند.
درست اسـت که خمیر دندان جوش را خشک می کند، اما رطوبت نواحی اطراف آن را هم از بین می برد و از نظر شیمیایی، این پتانسیل را دارد که پوست را بسوزاند و باعث زخم های تیره ای شود که با هیچ درمان خانگی نمی توانید آنها را برطرف کنید. بجای آن، از داروی پراکسید بنزوئیل یا کمی روغن درخت چای استفاده کنید.
سرکه
اگر چه از سرکه در درمان های خانگی استفاده می شود، اما استفاده به تنهایی یا ترکیب نادرست سرکه با مواد دیگر به دلیل حالت اسیدی آن حتی در میزان خیلی کم، می تواند باعث سوختن پوست شود.
سرکه می تواند در طول زمان آب بیشتری از دست داده و غلیظ تر شود. بنابراین وقتی آن را روی پوست صورت می زنید، در واقع آن را می سوزانید.
افزودن روغن طبیعی و آب برای رقیق کردن آن، می تواند این خطر را کاهش دهد، البته نه برای پوست های حساس.
مایونز
اگرچه از مایونز می توان برای تهیه انواع ماسک های خانگی برای رطوبت رسانی به موها استفاده کرد، ولی این بدین معنی نیست که قرار دادن آن روی صورت نیز همان مزیت را به دنبال دارد. مایونز از آنجا که بسیار اسیدی اسـت، به پوست اجازه تنفس نمی دهد و می تواند منافذ پوست را مسدود کند.
بهداشت برخی از اعضای بدن باید به نحو بهتری رعایت گردد مانند صورت که باید بهداشت آن بیشتر از بقیه اعضای بدن رعایت گردد. طی دوران کودکی، والدین احتمالا زمان زیادی را صرف آموزش نظافت و بهداشت شخصی می کنند و شستشوی دست ها یکی از مهمترین عاداتی است که بر آن تاکید می شود.
در طول روز، ما با انواع سطوح مختلف در تماس هستیم که می توانند پر از باکتری باشند و از این رو، شستن دست ها اقدامی موثر برای مقابله با آنها محسوب می شود.اگر از بهداشت خوب برخوردار نباشید، باکتری ها روی دست ها تجمع کرده و به راحتی سلامت شما را در معرض خطر قرار می دهند. در این میان، برخی نواحی بدن آسیب پذیرتر هستند و نباید با دست آلوده و کثیف آنها را لمس کرد.
چرا شستشوی دست ها اهمیت دارد؟
شاید با خود فکر کنید از بهترین شرایط بهداشتی برخوردار هستید و از آنجایی که با محصولات سمی در ارتباط نیستید، هیچ گونه خطری نیز شما را تهدید نمی کند. اما پیش از اطمینان کامل، این پرسش را با خود مطرح کنید که هر آن چه لمس می کنید نیز آیا به واقع تمیز است؟
اگر هر روز از رایانه یا گوشی هوشمند استفاده می کنید، احتمال انتقال میکروب ها از این دستگاه ها به دست و سپس دهان شما وجود دارد. این که دفتر کار شما تمیز است دلیل بر آن نمی شود که هیچ مشکل دیگری وجود ندارد.انواع مختلف میکروب ها می توانند از طریق هوا منتقل شوند
و این شرایطی است که نمی توانید کنترلی بر آن داشته باشید. در ادامه با بخش هایی از بدن که نباید با دست کثیف آنها را لمس کنید بیشتر آشنا می شویم.
چشم
بینایی یکی از ارزشمندترین حواس انسان محسوب می شود و بر همین اساس عفونت چشم می تواند شرایطی آزاردهنده را ایجاد کند. مالش چشم ها با دست اقدامی معمول بین مردم است که به منظور کنار زدن یک مژه یا ماده ای از درون چشم صورت می گیرد. با این وجود، لمس چشم ها با دست های کثیف می تواند
موجب شکل گیری عفونت های جدی شود. بیشتر اوقات ما چشم های خود را بدون این که متوجه انجام این کار باشیم، لمس می کنیم.از جمله توصیه هایی که باید همواره مد نظر قرار بگیرند می توان به موارد زیر اشاره کرد:پیش از لمس کردن چشم ها دست های خود را به خوبی بشویید.
در صورت نیاز از یک دستمال کاغذی یا دستمال هوله ای برای پاک کردن اشک یا کنار زدن مژه استفاده کنید.از ورود هر گونه جسم خارجی به چشم اجتناب کنید.
چشم ها یکی از بخش هایی از بدن است که نباید با دست کثیف لمس کنید
مراقبت هایی برای لنزهای تماسی
دست ها هرگز نباید به صورت مستقیم با چشم تماس داشته باشد، مگر این که به خوبی با آب و صابون شسته شده باشند.اگر قصد استفاده از لنزهای تماسی را دارید، فراگیری دقیق چگونگی برداشتن لنزها توصیه می شود. پیش از استفاده از لنزهای تماسی با مراجعه به یک چشم پزشک چگونگی گذاشتن و برداشتن آنها را به طور دقیق یاد بگیرید.
چشم های خود را به هر دلیلی نمالید زیرا اندام هایی حساس هستند و به راحتی آسیب می بینند.پس از یک روز کاری خسته کننده و پیش از خارج کردن لنزها از چشم، شستشوی دست های خود را فراموش نکنید. به یاد داشته باشید مایعی که برای نگهداری لنزها مورد استفاده قرار می گیرد نمی تواند تمامی میکروب ها را از بین ببرد.
پیش از خارج کردن لنزها از چشم دست های خود را با یک قالب صابون خنثی و آب گرم بشویید. صابون های مایع به طور معمول لایه ای از مواد شیمیایی را روی دست ها باقی می گذارند. این شرایط می تواند پس مانده ای روی لنزهای تماسی باقی بگذارد. با گذشت زمان، تجمع پس مانده ها می تواند موجب کاهش عمر مفید لنزهای تماسی شود.
قسمت های خصوصی
قسمت های خصوصی یا اندام های جنسی بدن انسان از جمله بخش هایی هستند که نباید با دست کثیف و آلوده در تماس باشند. تماس دست های کثیف با این قسمت ها به ویژه در بانوان می تواند انتقال میکروب و ابتلا به انواع مختلف عفونت ها را به همراه داشته باشد. این ناحیه از زیست بوم مختص به خود برخوردار است و تماس با باکتری های دیگر می تواند مشکلات جدی را موجب شود.
گوش
یکی از قسمت های بدن که هرگز نباید با دست های کثیف آن را لمس کرده یا خراش دهید، داخل گوش ها است. این کار می تواند موجب جراحت بخش داخلی گوش شود و با گذشت زمان این زخم ها عفونی شوند.در وهله نخست، به یاد داشته باشید که داخل گوش ماده ای موم مانند که به نام جرم گوش شناخته می شود،
وجود دارد که از ورود باکتری ها جلوگیری می کند. بر همین اساس، نباید کل جرم داخل گوش را خارج کنید. اگر احساس می کنید جرم بیش از اندازه در گوش شما وجود دارد به یک پزشک متخصص مراجعه کنید تا شرایط موجود بررسی شود. پزشک در صورت نیاز اقدام های لازم را برای خارج کردن جرم اضافی از گوش انجام می دهد.
صورت
از لمس صورت خود با دست های کثیف پرهیز کنید. همه ما گاهی اوقات به صورت غیر ارادی صورت خود را لمس می کنیم، اما باید تلاش کنید تا انجام این کار را تا حد ممکن کنار بگذارید. هنگام لمس صورت با دست آن چه روی دست های شما وجود دارد می تواند به صورت منتقل شود.
اگر از شرایط بهداشتی ضعیف برخوردار باشید، منافذ پوست به راحتی می توانند مسدود شوند. این شرایط به شکل گیری جوش و لکه های قرمز رنگ روی پوست منجر می شود. در نتیجه، پیش از شستن دست ها صورت خود را لمس نکنید.
منبع:asriran.com
خبرگزاری آریا-یک متخصص غدد گفت: چرت بیش از یک ساعت در روز ابتلا به بیماری دیابت را افزایش می دهد.
به گزارش خبرگزاری آریا،عباس دهقانی متخصص غدد گفت: چرت 45 دقیقه ای در روز برای رفع خستگی های قکری و روحی و رسیدن به آرامش افراد نیاز اسـت اما کمتر از 30 دقیقه باعث کاهش قند خون در افراد می شود.
دهقانی با اشاره به اختلال خواب بیان کرد: اختلال خواب باعث بروز بیماری های همچون قلبی، مغزی، عصبی، روحی و روانی، فشار خون و دیابت در افراد می شود که فعالیت های مغز را کاهش می دهد.
وی افزود: چرت بیش از 45 دقیقه در روز با افزایش قند خون، سستی و کسلی، نقص در سیستم ایمنی بدن و در نهایت بروز بیماری دیابت را به همراه دارد.
این متخصص غدد درباره بروز بیماری دیابت، اظهار داشت: برای جذب انرژی مورد نیاز از مواد غذایی باید بدن انسولین کافی و موثر را دریافت کند درغیر اینصورت فرد دچار بیماری دیابت می شود.
دهقانی در ادامه اذعان داشت: گلوکز قندیست که در زمان خوردن غذا آزاد و به انرژی مورد استفاده عضلات تبدیل می شود، در بیماری دیابت بدن قابلیت خود را برای استفاده آن از دست می دهد.
وی درباره عوامل این بیماری عنوان کرد: عواملی همچون وراثت، ژنتیک و مصرف نادرست مواد غذایی و استفاده بیش از حد از نمک و شکر در بروز بیماری دیابت مؤثر اسـت.
این متخصص غدد درباره علائم ایجاد بیماری دیابت اذعان داشت: بیماری دیابت به صورت ناگهانی آغاز می شود و ممکن اسـت بدون اطلاع چندین سال به این بیماری مبتلا بوده و با ایجاد علائمی همچون گرسنگی شدید و دائم، افزایش عطش و تکرر ادرار،کاهش وزن ناگهانی، تاری دید و احساس کسلی جهت جلوگیری از بروز این بیماری به پزشک مراجعه کنید.
بهداشت برخی از اعضای بدن باید به نحو بهتری رعایت گردد مانند صورت که باید بهداشت آن بیشتر از بقیه اعضای بدن رعایت گردد. طی دوران کودکی، والدین احتمالا زمان زیادی را صرف آموزش نظافت و بهداشت شخصی می کنند و شستشوی دست ها یکی از مهمترین عاداتی است که بر آن تاکید می شود.
در طول روز، ما با انواع سطوح مختلف در تماس هستیم که می توانند پر از باکتری باشند و از این رو، شستن دست ها اقدامی موثر برای مقابله با آنها محسوب می شود.اگر از بهداشت خوب برخوردار نباشید، باکتری ها روی دست ها تجمع کرده و به راحتی سلامت شما را در معرض خطر قرار می دهند. در این میان، برخی نواحی بدن آسیب پذیرتر هستند و نباید با دست آلوده و کثیف آنها را لمس کرد.
چرا شستشوی دست ها اهمیت دارد؟
شاید با خود فکر کنید از بهترین شرایط بهداشتی برخوردار هستید و از آنجایی که با محصولات سمی در ارتباط نیستید، هیچ گونه خطری نیز شما را تهدید نمی کند. اما پیش از اطمینان کامل، این پرسش را با خود مطرح کنید که هر آن چه لمس می کنید نیز آیا به واقع تمیز است؟
اگر هر روز از رایانه یا گوشی هوشمند استفاده می کنید، احتمال انتقال میکروب ها از این دستگاه ها به دست و سپس دهان شما وجود دارد. این که دفتر کار شما تمیز است دلیل بر آن نمی شود که هیچ مشکل دیگری وجود ندارد.انواع مختلف میکروب ها می توانند از طریق هوا منتقل شوند
و این شرایطی است که نمی توانید کنترلی بر آن داشته باشید. در ادامه با بخش هایی از بدن که نباید با دست کثیف آنها را لمس کنید بیشتر آشنا می شویم.
چشم
بینایی یکی از ارزشمندترین حواس انسان محسوب می شود و بر همین اساس عفونت چشم می تواند شرایطی آزاردهنده را ایجاد کند. مالش چشم ها با دست اقدامی معمول بین مردم است که به منظور کنار زدن یک مژه یا ماده ای از درون چشم صورت می گیرد. با این وجود، لمس چشم ها با دست های کثیف می تواند
موجب شکل گیری عفونت های جدی شود. بیشتر اوقات ما چشم های خود را بدون این که متوجه انجام این کار باشیم، لمس می کنیم.از جمله توصیه هایی که باید همواره مد نظر قرار بگیرند می توان به موارد زیر اشاره کرد:پیش از لمس کردن چشم ها دست های خود را به خوبی بشویید.
در صورت نیاز از یک دستمال کاغذی یا دستمال هوله ای برای پاک کردن اشک یا کنار زدن مژه استفاده کنید.از ورود هر گونه جسم خارجی به چشم اجتناب کنید.
چشم ها یکی از بخش هایی از بدن است که نباید با دست کثیف لمس کنید
مراقبت هایی برای لنزهای تماسی
دست ها هرگز نباید به صورت مستقیم با چشم تماس داشته باشد، مگر این که به خوبی با آب و صابون شسته شده باشند.اگر قصد استفاده از لنزهای تماسی را دارید، فراگیری دقیق چگونگی برداشتن لنزها توصیه می شود. پیش از استفاده از لنزهای تماسی با مراجعه به یک چشم پزشک چگونگی گذاشتن و برداشتن آنها را به طور دقیق یاد بگیرید.
چشم های خود را به هر دلیلی نمالید زیرا اندام هایی حساس هستند و به راحتی آسیب می بینند.پس از یک روز کاری خسته کننده و پیش از خارج کردن لنزها از چشم، شستشوی دست های خود را فراموش نکنید. به یاد داشته باشید مایعی که برای نگهداری لنزها مورد استفاده قرار می گیرد نمی تواند تمامی میکروب ها را از بین ببرد.
پیش از خارج کردن لنزها از چشم دست های خود را با یک قالب صابون خنثی و آب گرم بشویید. صابون های مایع به طور معمول لایه ای از مواد شیمیایی را روی دست ها باقی می گذارند. این شرایط می تواند پس مانده ای روی لنزهای تماسی باقی بگذارد. با گذشت زمان، تجمع پس مانده ها می تواند موجب کاهش عمر مفید لنزهای تماسی شود.
قسمت های خصوصی
قسمت های خصوصی یا اندام های جنسی بدن انسان از جمله بخش هایی هستند که نباید با دست کثیف و آلوده در تماس باشند. تماس دست های کثیف با این قسمت ها به ویژه در بانوان می تواند انتقال میکروب و ابتلا به انواع مختلف عفونت ها را به همراه داشته باشد. این ناحیه از زیست بوم مختص به خود برخوردار است و تماس با باکتری های دیگر می تواند مشکلات جدی را موجب شود.
گوش
یکی از قسمت های بدن که هرگز نباید با دست های کثیف آن را لمس کرده یا خراش دهید، داخل گوش ها است. این کار می تواند موجب جراحت بخش داخلی گوش شود و با گذشت زمان این زخم ها عفونی شوند.در وهله نخست، به یاد داشته باشید که داخل گوش ماده ای موم مانند که به نام جرم گوش شناخته می شود،
وجود دارد که از ورود باکتری ها جلوگیری می کند. بر همین اساس، نباید کل جرم داخل گوش را خارج کنید. اگر احساس می کنید جرم بیش از اندازه در گوش شما وجود دارد به یک پزشک متخصص مراجعه کنید تا شرایط موجود بررسی شود. پزشک در صورت نیاز اقدام های لازم را برای خارج کردن جرم اضافی از گوش انجام می دهد.
صورت
از لمس صورت خود با دست های کثیف پرهیز کنید. همه ما گاهی اوقات به صورت غیر ارادی صورت خود را لمس می کنیم، اما باید تلاش کنید تا انجام این کار را تا حد ممکن کنار بگذارید. هنگام لمس صورت با دست آن چه روی دست های شما وجود دارد می تواند به صورت منتقل شود.
اگر از شرایط بهداشتی ضعیف برخوردار باشید، منافذ پوست به راحتی می توانند مسدود شوند. این شرایط به شکل گیری جوش و لکه های قرمز رنگ روی پوست منجر می شود. در نتیجه، پیش از شستن دست ها صورت خود را لمس نکنید.
منبع:asriran.com
به گزارش جام جم سرا، متاسفانه بعضی مادران روی ناخنهای کوچک و زیبای دختربچههای کم سنو سال خود لاکهای رنگی مختلف میزنند، اما لاکهای ناخن حاوی مقادیری مواد شیمیایی هستند که فقط بافت نسبتا محکم ناخنها میتوانند آنها را تحمل کنند.
متخصصان پوست معتقدند که ممکن اســت چشم و پوست کودکان در اثر تماس با این مواد لاک، دچار تحریک و حساسیت شود. این تحریک و حساسیت برای مخاط دهان به مراتب شدیدتر و بدتر اتفاق خواهد افتاد.
به گفته این متخصصان؛ ترکیب لاک ناخن سرطانزا شناخته شده اســت و باعث تغییراتی در هورمونها، مشکلات تیروئیدی و بارداری بخصوص در پسرها میشود. فرمالدئید یک ماده شیمیایی اســت که برای نگهداری اجساد از آن استفاده میشود و به عنوان ماده نگهدارنده در ترکیب لاک ناخن به کار برده میشود.
این ماده نیز سرطانزا شناخته شده اســت و تماس پوست با این ماده باعث واکنشهای آلرژیک میشود. خشکی و آسیب به ناخنها از عوارض استفاده از آن گزارش شده اســت.
از سوی دیگر، وجود ماده بسیار مضر سرب در لاکهای رنگی دور از انتظار نیست. به همین دلیل والدین برای پیشگیری از ابتلا به ناراحتیهای پوستی، چشمی، مخاطی یا عوارض گوارشی، بهتر اســت از خیر استفاده از لاک روی ناخنهای فرزندشان بگذرند.
همچنین، از آنجا که برخی بچههای کوچک، عادت به جویدن ناخنهای خود یا در دهان کردن انگشت و ناخنها دارند، ممکن اســت در صورت آغشته بودن ناخنها به لاک، مقداری از لاک ناخن را بجوند و با بلعیدن مواد شیمیایی موجود در آن، دچار واکنشهای دهانی یا ناراحتیهای گوارشی بشوند.
منبع : فارس