فولکس واگن با داشتن بهرهوری نزدیک به ۱۰۰ درصد در کارخانهی اصلی خود در ولفسبورگ، همچنان به دنبال تغییر برای ساخت خودروهای الکتریکی اسـت.
شاید برای کسانی که با گذشتهی فولکس واگن آشنایی ندارند، دانستن این نکته جالب باشد که کمپانی فولکس واگن واقع در ولفسبورگ در دههی ۱۹۳۰ میلادی با ساخت خودروی بیتل شناخته شده بود و هم اکنون نیز خانوادهی معروف خودروهای گولف را به عنوان یکی از محصولات شناخته شدهی این کمپانی میشناسیم. فولکس واگن برزگترین کمپانی خودروسازی اروپا اسـت. در سال گذشتهی میلادی آنها روی هم رفته ۸۲۷،۴۰۰ خودروی گولف، تیگوان و توران تولید کردند. گفتنی اسـت که این کمپانی دارای ۲۱ هزار نفر نیروی کار اسـت. اگر بخواهیم مقیاسی از بزرگی مساحت این مجموعه ارایه دهیم باید اشاره کنیم که گفته میشود کل محیط مجموعههای فولکس واگن دارای محیطی به اندازهی محیط تنگهی جبلالطارق هستند.
از سویی این نکته نیز به طور عمومی پذیرفته شده اسـت که فولکس واگن بزرگترین تعداد خروجی خودرو را در میان کارخانههای تولید خودرو زیر یک سقف کارخانهای واحد دارد. هرچند که گفته میشود یکی از شاخههای فولکس واگن در چین دارای ۴ سازهی جداگانه برای فرایندهای ساخت اسـت.
با ارایهی پیشزمینهی مربوط به رسوایی دیزلگیت فولکسواگن، در وهلهی نخست بسیار شگفتانگیز به نظر میرسید که شاهد تکاپوی بیشتر خبرنگاران پیرامون این کمپانی باشیم. آنها به نوعی سعی داشتند تا چنین القا کنند که کارکنان فولکس واگن و به طور کلی تمام این کمپانی دارای هیچ آیندهی روشنی نیستند و راهی هم برای جدایی از این وضعیت وجود ندارد. اما واقعیت امر بسیار متفاوت با آن چیزی اسـت که ژورنالیستها متصور بودند. شاید خواندن این نکته برای شما هم شوکآور باشد که در حال حاضر این کمپانی در سلامت کامل از نظر بازده کاری اسـت و برای اثبات این گفته میتوانیم اشاره کنیم که هم اکنون در دو خط اصلی تولید گولف روزانه شمار ۲۲۰۰ خودرو ساخته میشود و این رقم با بهرهبرداری از ۹۸.۳ درصد ظرفیت تولید به دست میآید؛ عددی که با کمی اغماض میتوان گفت به معنی بهرهگیری از تمام ظرفیت اسـت.
رییس کارخانهی ولفسبورگ، یورگن باستک با اطمینان باور دارد که اگر چند ایراد فنی کوچک نیز برطرف شوند، آنگاه کمپانی به ظرفیت تولید ۱۰۰ درصدی در این خط خواهد رسید. گفتنی اسـت که چنین رقمی برای اغلب کارخانههای خودروسازی اروپا بسیار رویایی اسـت و به هیچ عنوان نمیتوانند به آن برسند.
اما با وجود این شکوفایی در تولید، فولکس واگن کماکان به چشمگیرترین تصمیم تحول تاریخ خود یعنی تصمیم برای تمرکز جدیتر روی خودروهای الکتریکی پایبندی و تعهد خاصی نشان میدهد. آنها در واقع برای تمرکز روی گولف، تولید بیتل را متوقف کردند. آنها قصد دارند تا نام تجاری خود را دوباره به روزهای اوج بازگردانند و آمارهای فروش کلی خود را مورد سازماندهی مجدد قرار دهند تا از تکرار رویدادی همانند رسوایی موتورهای دیزلی پیشگیری کنند.
ولفسبورگ در واقع به عنوان نخستین خط آغاز این نوسازی عظیم تلقی میشود. گرچه هنوز مشخص نیست که آیا این شهر به عنوان خانهی پلتفرم MEB (پلتفرم جدید فولکس واگن برای خودروهای الکتریکی) خواهد بود یا خیر. اما گفتن اینکه نسبت قابل توجهی از میلیونها خودروی الکتریکی فولکس که بر پایهی اعلام کمپانی تا سال ۲۰۲۵ ساخته میشوند، در شهر ولفسبورگ ساخت و موناژ شوند خیلی فرض دور از ذهن و نامعقولی نباشد.
به عنوان یک دلیل برای این فرض میتوانیم یادآوری کنیم که نیروی کار این کارخانه نیز در حال حاضر در حال سپری دورههای آموزشی دقیق در زمینهی اتصال و سرهمبندی پکهای باتری هستند. این کار در واقع یکی از تخصصهایی اسـت که در هنگام تولید طیف جدیدی از خودروهای الکترکی به شدت مورد نیاز خواهد بود. گفتنی اسـت که فولکس واگن در اواخر سال ۲۰۱۹ این خط تولید را راهاندازی خواهد کرد.
با وجود اینکه ولفسبورگ دارای بازده و عملکرد بسیار خوبی اسـت، اما در این میان سه عامل عمده میتوانند برای آن دردسر ایجاد کنند. یکی از این موارد در رابطه با پلتفرمهای MEB اسـت. خودروهای دارای پلتفرم MEB از ماژولهای منحصر به فردی ساخته خواهند شد که نمیتوانند به آسانی با ابزارهای تولید و سرهمبندی پلتفرمهای MQB یکپارچه شوند. هنوز به طور دقیق مشخص نشده اسـت که چنین ناسازگاری آیا مستلزم یک مجموعهی کاملا جدید باشد یا اینکه میتوان با انجام یک بازنگری هوشمندانه در ساختمانهای موجود، روند تولید را آماده ساخت.
آیا خریداران واقعا به سوی این محصولات خواهند آمد؟ باید منتظر ماند و دید که آیا آن بخشی از طبقهی متوسط که همواره به فولکس واگن وفادار بودهاند، میتوانند بپذیرند که خودروی خانوادگی بعدی کمپانی محبوبشان یک خودروی الکتریکی با تمام عدم قطعیتها و مشکلات خاص این خودروها خواهد بود یا خیر.
در مورد این احتمال، کمپانی فولکس واگن باید متقاعد شده باشد که در حال برداشتن گامهای استراتژیک درستی اسـت. در غیر این صورت، چرا این کمپانی باید روی تعطیلی یا لطمه زدن به کارخانهای ریسک کند که دارای بهرهوری تولید نزدیک ۱۰۰ درصد بوده و از سویی نیز خروجیهای این کارخانه در زمان بحران به بقای کمپانی کمک کرده بود؟
به عنوان توضیح نهایی میتوان اشاره کرد که امروزه هیچ کمپانی در دنیا در موقعیت فولکس واگن قرار ندارد. همین امر ما را به یک نتیجهی اصلی میرساند؛ اینکه فولکس واگن به طور کاملا جدی و در عین ریسکآلودی در حال حرکت به سوی خودروهای الکتریکی و موفقیت در آن بازار اسـت. اما باید در نظر داشت که هزینهی بسیار گزافی نیز در صورت عدم موفقیت در بازار آینده برای این کمپانی به بار خواهد آمد.