جام جم سرا: گوشیهای اندرویدی، ویژگیهایی دارند که احتمالا بسیاری از آن بیخبر هستند. این ویژگیها عموما از طریق شماره گیری یکسری از کدها قابل دسترس است که در ادامه به معرفی بعضی از آنها پرداختهایم:
• *#06# – شماره سریال گوشی شما که روی تمامی گوشیها کار میکند
• *#0*# – وارد شدن به منوی سرویسهای مخفی در تمامی گوشیهای سامسونگ برای تست بخشهای مختلف گوشی
• *#*#4636#*#* – اطلاعات تلفن، میزان مکالمه و وضعیت باتری
• *#*#34971539#*#* – مشخصات دوربین گوشی
• *#*#273282*255*663282*#*#* – بکاپگیری فوری از تمامی اطلاعات
• *#*#197328640#*#* – فعالسازی وضعیت تست برای تعمیرات
• *#*#232339#*#* – تست وایرلس گوشی
• *#*#2664#*#* – تست تاچ اسکرین گوشی
• *#*#1111#*#* – نمایش نسخه اف تیای گوشی
• *#12580*369# – مشخصات نرمافزار و سختافزار گوشی
• *#301279# – منوی کنترل اینترنت گوشی
• *#*#0842#*#* – تست ویبره گوشی
• *#9090# – منوی عیبیابی گوشی
• *#872564# – تست ورودی یو اس بی گوشی
• *#9900# – وضعیت سیف مود سیستم
• *#7465625# – مشاهده وضعیت قفل گوشی شما
• *#*#7780#*#* – ریست کردن تمامی اطلاعات گوشی و برگشتن به حالت کارخانه (زدن این کد به هیچ وجه توصیه نمیشود)
• *2767*3855# – پاک کردن همه اطلاعات موجود روی گوشی (زدن این کد به هیچ وجه توصیه نمیشود)
• ##7764726 – منوی مخفی گوشی موتورولا دروید
• *#*#273283*255*663282*#*#* – بکاپ گیری سریع از گوشی
• *#*#232338#*#* – نمایش مک آدرس وای فای گوشی شما
• *#*#1472365#*#* – تست سریع جی پی اس
• *#*#1575#*#* – تست پیشرفته جی پی اس
• *#*#0*#*#* – تست ال سی دی گوشی
• *#*#0289#*#* – تست صدا
• *#*#2663#*#* – نمایش نسخه تاچ اسکرین گوشی
• *#*#0588#*#* – تست سنسور شتاب سنج گوشی
• *#*#3264#*#* – نمایش نسخه رم گوشی
• *#*#232331#*#* – اجرای تست بلوتوث
• *#*#7262626#*#* – تست آنتن گوشی
• *#*#44336#*#* – نمایش زمان ساخت گوشی
البته قطعا همه این کدها روی گوشی شما کار نخواهد کرد. برای مثال در گوشیهای سامسونگ کد #*0#* بسیاری از فعالیتهای بالا را انجام خواهد داد. یا اولین کد روی تمامی گوشیها فارغ از سیستمعامل آنها کار خواهد کرد.(دنیای اقتصاد)
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، بدون تردید، دندان هایی سفید و منظم عنصری کلیدی در شکل گیری لبخندی زیبا هستند و بر همین اساس، بسیاری از ما توجه ویژه ای به بهداشت و سلامت دندان های خود داریم. اما عضو مهم دیگری در دهان ما قرار دارد که به ندرت مورد توجه قرار می گیرد: زبان.
زبان می تواند نشانگر خوبی برای سلامت کلی بدن انسان باشد و همچنین دلیل بسیاری از مشکلات بهداشت دهان و دندان مانند بوی بد دهان محسوب شود، زیرا می تواند به عنوان پناهگاهی برای باکتری ها عمل کند. در حقیقت، تمیز نگه داشتن زبان می تواند از اهمیت بیشتری برای بهداشت دهان و دندان در مقایسه با مسواک زدن و استفاده از نخ دندان برخوردار باشد.
برخی مشکلات مرتبط با زبان می توانند نشانه ای از مشکلات سلامت جدی تر باشند. در ادامه با برخی از آنها بیشتر آشنا می شویم.
ترک های روی بخش مرکزی زبان
ترک ها یا خطوطی که در میانه زبان یا به سمت مرکز زبان پدیدار می شوند، اما به نوک زبان نمی رسند ممکن است نشان دهنده مشکلاتی در زمینه گوارش باشند. این می تواند به معنای شرایط ضعیف معده یا روده ها و قرار داشتن در معرض خطر برخی کمبودهای تغذیه ای باشد.
برای مقابله با این شرایط می توانید از آنزیم های گوارشی بی نیاز از نسخه پزشک برای بهبود شرایط گوارش استفاده کنید، در شرایطی که مواد غذایی مانند سیب زمینی شیرین، یام، نعناع بیابانی، و جوانه ارزن نیز می توانند به شما کمک کنند.
نشان های دندانی
وجود جای دندان در کناره های زبان ممکن است نشان دهنده ضعف طحال باشد که می تواند به شکل گیری نفخ و گاز نیز منجر شود. این شرایط با افزایش مصرف سبزیجات برگدار مانند اسفناج، کاهو، و بروکلی و همچنین گیاهان دارویی مانند سیر، زنجبیل، و دارچین قابل درمان است.
زخم شدن زبان
این نشانه زبانی به طور معمول به معنای کمبود ویتامین B6 یا نیاسین است و یا به کم خونی یا کمبود آهن اشاره دارد. برای رسیدگی به این مشکل می توان مصرف مکمل ب-کمپلکس یا افزایش دریافت این مواد مغذی از رژیم غذایی با مصرف اسفناج، ماست و میوه های تازه را مد نظر قرار داد.
سوزش زبان
احساس سوزش در زبان یکی از نشانه های بارز اختلال در گوارش است چرا که تولید شیره های گوارشی معده نامتعادل است. با پرهیز از مصرف گروهای غذایی خاص می توانید به این مساله پی ببرید که آیا مواد غذایی عامل مشکل هستند یا خیر، اما در بیشتر موارد جویدن زنجبیل می تواند به رفع مشکل کمک کند.
تورم یا سفید شدن زبان
پدیدار شدن پوشش ضخیم و سفید رنگ یا تورم زبان می تواند به معنای وجود عدم تعادل در جمعیت باکتریایی روده باشد که به تجمع مخمر منجر می شود. این شرایط به راحتی و با محدود کردن مصرف مواد غذایی فرآوری شده سرشار از قند برطرف می شود زیرا آنها عفونت های مخمری را ترویج می دهند. در مقابل، مصرف پروبیوتیک ها و استفاده از پودر یا کپسول های اسیدوفیلوس باید افزایش یابد.
پوشش زرد رنگ روی زبان
گرمای بیش از اندازه در دستگاه گوارش و اجابت مزاج سخت به شکل گیری پوشش زرد رنگ روی زبان منجر می شود که نشانه ای از نیاز به سم زدایی بدن است. دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم و مصرف مواد غذایی مانند سیر، زنجبیل، خیار، و تربچه می تواند به روند سم زدایی بدن کمک کند. نوشیدن چای بابونه و آب آلوئه ورا نیز می تواند در این زمینه نقش داشته باشد.
ترک در زبان
ترک در زبان نشانه ای هشدار دهنده از عدم دریافت کافی ویتامین های B به دلیل سوء جذب است، که می تواند تجربه نشانه های همزمان مانند خستگی و انرژی پایین را نیز توضیح دهد. مصرف مکمل های ب-کمپکلس به همراه آب آلوئه ورا، چای نعناع و دیگر چای های گیاهی می تواند به برطرف کردن مشکل کمک کند.
تجزیه و تحلیل شرایط زبان در ترکیب با دیگر نشانه های صورت و ناخن می تواند به عنوان ابزار تشخیصی نسبتا خوبی به کار گرفته شود. این کار می تواند به تشخیص نشانه های هشداردهنده درباره مشکلات سلامت بالقوه که تاکنون پدیدار نشده اند، کمک کند. به خاطر داشته باشید پیش از انجام هر کاری ابتدا به پزشک مراجعه کنید و مشورت های لازم را از وی دریافت کنید.
با وجود این که زمان زیادی از روی کار آمدن کدهای QR میگذرد، اما استقبال چندانی از آنها نشده است.
فناوری کدهای QR سعی دارد تا در بسیاری از مواقع توجه ما را به خود جلب کند. کدهای QR را در همه جا میتوان دید. از قفسههای سوپرمارکت گرفته تا مسیرهای پیادهروی (و حتی شاید در آینده سنگ قبر!) این کدها خودنمایی میکنند.
احتمالا بارها نام کد QR را شنیدهاید. چنانچه تا به حال به آن دقت نکردهاید، با اسکنر QR گوشی خود (که میتوانید آن را از اپ استور گوشی دانلود کنید) میتوانید اطلاعات آن را که حاوی لینک نسخهی موبایل مطلب است را مشاهده کنید.
این یک مثال خیلی معمولی از کاربرد کد QR است که گاهی مفید و اغلب بیهوده است. در هر صورت، اطلاعات نهفته در کد QR معمولا نادیده گرفته میشود. واقعا چرا آن طور که باید و شاید در استفاده از کدهای QR استقبال نمیشود؟ در ادامه توضیحات مربوط به این موضوع را ارایه خواهیم داد.
QR که اختصار Quick Response به معنای پاسخ سریع است، به عنوان یک علامت تجاری در سیستم بارکد دو بعدی شناخته شده است. این روش ابتدا در سال ۱۹۹۴ توسط "دنسو ویو" که یکی از شرکتهای تابعهی تویوتا بود، اختراع شد. هدف از ابداع این نوع کد، ردیابی وسایل نقلیهای بود که توسط این شرکت مونتاژ میشد تا عملکرد قطعات در سرعت بالا، ارزیابی شود. از آنجا که دنسو ویو، حق استفاده از این اختراع را پتنت نکرد و مجوز آن را رایگان گذاشت، استفاده از آن به سرعت فراگیر شد.
بارکدهای یک بعدی معمول، همان خطوط عمودی درج شده روی بستههای محصول بودند که اسکن آنها به روش مکانیکی صورت میگرفت. به این صورت که با تابش باریکهی نور روی کد، الگوی نور منعکس شده از شکافهای سفید بین خطوط خوانده میشود.
از طرفی دیگر، کدهای QR نه تنها ۱۰۰ برابر بیشتر از بارکدهای معمولی، ظرفیت پذیرش اطلاعات را دارند، بلکه با روشهای دیجیتالی هم امکان خوانش اطلاعات، در آنها فراهم است. اطلاعات این بلوکها که از مربعهای سیاه و سفید کوچکتر تشکیل شدهاند، میتواند به وسیلهی سنسور یک گوشی هوشمند خوانده شود. سه مربع بزرگ به منظور تراز تصویر عمل میکند، در حالی که مربع کوچکتر واقع در گوشه، اندازه و زاویهی تصویر را حین اسکن، به صورت عادی در میآورد. همان طور که در تصویر سمت چپ مشاهده میکنید، نوار آبی نزدیک مربعهای تراز، حاوی اطلاعات قالببندی شده است و منطقهی زرد رنگ باقیمانده شامل دادههای واقعی بوده که به کدهای باینری تبدیل میشوند و قبل از نمایش، خطاهای آنها کنترل خواهد شد. دادههای کدگذاری شده در مرحلهی اول میتوانند در چهار حالت عددی، عدد و الفبا، بایت/باینری و کانجی خوانده شوند. ضمن این که اشکال دیگر اطلاعات هم میتوانند با پسوندهای مناسب نمایش داده شوند.
هر چه فناوری کدهای QR بیشتر تکامل پیدا میکند، اطلاعات بیشتری را در خود جای میدهد. نسخه اولیهی کد QR یک مربع ۲۱ در ۲۱ پیکسل بود که فقط اطلاعاتی با ۴ کاراکتر را در بر میگرفت. در حالی که نسخهی اخیر کد QR یک مربع ۱۷۷ در ۱۷۷ پیکسل است که میتواند ۱۸۵۲ کاراکتر را در خود نگه دارد که این مقدار، معادل چند صفحه داده و اطلاعات است.
علاوه بر صعنت خودرو، دیگر صنایع هم از کدهای QR به مدت طولانی بهرهمند شدهاند. ضمن این که امروز هم در کاربردهای زیادی، از ردیابی موجودی گرفته تا حمل و نقل، تدارکات و بلیتهای آنلاین از این فناوری استفاده میشود. در این میان گروههای موسیقی هم در فیلمهای آپلودی خود روی یوتیوب، از کدهای QR برای یادآوری نمایش بعدی استفاده میکنند. صاحبان کسب و کار، با قرار دادن اطلاعات مسیریابی گوگل مپ بر کد QR، آن را روی کارت ویزیت خود چاپ کرده تا پس از اسکن، صفحهی وبسایت یا اطلاعات ایمیل/ ارسال متن را به صورت خودکار باز کند.
یکی از پناهگاههای حیات وحش در فلوریدا، این کدها را روی علایمی نصب کرده و در مسیر عبور قرار داده است تا بر اساس اطلاعات جانوران محلی، برنامهریزی کند.
بنابراین، با وجود تمامی روشهای جدید و جالبی که در استفاده از این تکنولوژی رو به رشد، استفاده شده است، چرا چندان محبوبیت خاصی در بین عموم ندارد؟ بنا به گزارش شرکت کام اسکور (Comscore)، فقط ۲۰ درصد آمریکاییها، ۱۶ درصد کاناداییها و ۱۲ درصد اسپانیاییها و بریتانیاییها، از قابلیت کد QR در گوشی هوشمند خود استفاده میکنند.
شاید یکی از دلایلش این باشد که کدهای QR به عنوان یک ابزار تبلیغاتی شناخته شده هستند. به طوری که بنا بر گزارش شرکت بازاریابی "نلی موسر" (Nellymoser)، تعداد تبلیغاتی که از کدهای QR در مجلات استفاده میکنند، با رشد ۵ درصدی نسبت به سال گذشته همراه بوده است. از این رو میتوان این کدها را روی بیلبوردهای تبلیغاتی، تبلیغات مترو، پوسترها و مجلهها به وفور مشاهده کرد. "تادئوس کروملیس" یک استراتژیست فعال در بلو استیت دیجیتال (Blue State Digital) میگوید: "در واقع این تلاشها به این خاطر است که کلیت اطلاعات از طریق تکنولوژی منتقل شود." هر چند که بسیاری از مصرف کنندگان از آن استقبال نمیکنند.
"پتی فریمن ایوانز" به عنوان تحلیلگر تحقیقات در سایت فورستر میگوید: "تبلیغ کنندگان از هر راهی برای برقراری ارتباط با مشتریان استفاده میکنند. مطمئنا افراد هیچ وقت نخواهند گفت: چه خوب! حالا میتوانم با برندها و شرکتها وارد ارتباط شوم." به این ترتیب در سال گذشته، در بیشتر موارد از کدهای QR استفادههای اولیهای مانند اسکن محصولات صورت گرفت.
یکی از دلایل این امر، وجود محدودیتهای ذاتی در کدهای QR است. برای مثال، این سیستم به یک دست ثابت نیاز دارد تا با استفاده از گوشی هوشمند از کد QR غکس بگیرد، یک اپلیکیشن مخصوص لازم دارد تا اطلاعات آن را بخواند و گوشی باید به اینترنت متصل باشد تا محتوای سایت ذخیره شده در کد بارگیری شود. در حالی که تبلیغ کنندگان، کدهای QR را بر روی بیلبوردهای تبلیغاتی در بزرگراهها یا متروها قرار میدهند و در این شرایط، معمولا امکان استفاده از اسکنر یا اینترنت گوشی وجود ندارد و آنها انتظار دارند که افراد خود را به زحمت بیندازند تا اطلاعات کد QR را بازیابی کنند. طبیعی است که این موقعیت، برای همگان آزاردهنده است.
البته ایراد کار تنها تبلیغ کنندگان بی استعداد نیستند! خود کدهای QR میتوانند موجب انتقال کدهای مخرب شوند. از آنجا که هر کس میتواند یک کد QR ایجاد کند، نوشتن یک نرمافزار مخرب یک بیتی و قرار دادن آن در کد QR کار سادهای است. از این رو اسکن یک کد بدافزار میتواند به اطلاعات دوربین و جیپیاس گوشی شما دست پیدا کند. ضمن این که کد مخرب میتواند توسط مرورگر شما به سایت آلوده وصل شده و سوءاستفادههای بیشتری از اطلاعات شما بکند. به این ترتیب، گوشی شما به بخشی از یک ربات تبدیل میشود که امکان ارسال پیامهای متنی به دیگران را دارد بدون این که از شما اجازهای گرفته شود. هکرهای روسی یک بار از همین طریق اقدام به فرستادن پیام متنی کردند و از کاربران خواستند تا برای دریافت پیامک بین المللی ۶ دلار پرداخت کنند.
البته منبع باز بودن این سیستم، برای توسعهدهندگان امری فوقالعاده به شمار میرود اما برای کاربرانی که تنها راضی به خواندن اطلاعات هستند، نکتهی ارزشمندی تلقی نمیشود. معمولا در هر اپ استور برنامهی متفاوتی برای اسکن QR پیشنهاد میشود که تجربهی کاربری هر کدام، کمی با دیگری تفاوت دارد. ضمن این که در هیچکدام از پلتفرمهای iOS، اندروید یا ویندوزفون، اپلیکیشن بومی سیستم عامل وجود ندارد. از این رو این اسکنرها تحت حمایت هیچ برندی و نامی قرار ندارند. بنابراین، اکثر کاربران، برنامهی اسکن خود را تصادفی انتخاب میکنند و امیدوار هستند که بهترین را نصب کرده باشند!
طبیعتا هیچ کس نمیخواهد که برای بازدید از وبسایت یک شرکت یا مجموعه، امنیت خود را به خطر بیاندازد. به همین دلیل، ترکیبی از عوامل مختلف در روند اعتماد به این فناوری و پذیرش آن تاثیر میگذارند.
در تمامی گوشیهای موبایل، کدهایی وجود دارد که میتواند ویژگیهای خاصی را در دستگاه شما که با سیستمعامل اندروید یا آیاواس ارائه شده است، فعال نماید.
سپس، به جای آنکه اسلایدر را برای خاموش کردن دستگاه خود استفاده نمایید، دکمه Home را فشرده تا هوم اسکرین ظاهر شود. اکنون، به جای تعدادی نقطه در بالای صفحه نمایش، قدرت سیگنالهای دریافتی باید قابل مشاهده باشد. قدرت سیگنالها براساس دسیبل است و در صورتیکه بین -80 تا -40 باشد، آنتندهی باید بسیار خوب باشد. رقم کمتر از -110، سیگنال بسیار ضغیفی را نشان میدهد.
برای بازگشت به وضعیت پیشفرض برای نمایش آنتندهی در سیستمعامل آیاواس تنها کافی است بهطور مشابه برای بازکردن منوی Field Test عمل نمایید و هنگامیکه اسلایدر ظاهر شد، تنها یکبار دکمه Home را فشار دهید. کدهای دیگری نظیر کد *#06# برای نمایش شماره IMEI دستگاه شما که منحصر بهفرد است و کد *#33# برای مطلعساختن کاربر در صورتیکه صدا و دیتا فعال باشد، به کار میرود.
ارایه یک کد ثابت برای تمامی گوشیهایهوشمند اندرویدی با توجه به سازندگان مختلف آنها تقریباً غیرممکن است؛ بنابراین، تنها به تعدادی از کدهای مشترک میپردازیم. برای مشاهده اطلاعات مختلف درباره باتری، تنظیمات وایفای و … میتوانید کد *#*#1472365#*#* را شمارهگیری نمایید. همچنین، کد #*#1472365#*#* اطلاعاتی مرتبط با تقویمهای گوگل را به شما نشان خواهد داد.
منبع: ترنجی
مدیرکل دفتر مبارزه با قاچاق کالای هدف ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز با تاکید بر احتمال نزدیک به صفر جعل کدهای به کار گرفته شده در طرح رجیستری موبایل، به کسانی که بتوانند این کدها را جعل کنند، قول جایزه داد.
وی ادامه داد: در سال 86 که طرح مشابهی به اجرا درآمد، تنها یک کد IMEI، در سامانه ثبت میشد که امکان جعل آن، دور از ذهن نبود؛ از سوی دیگر در آن طرح، پیشبینی لازم برای برخی موارد همچون گوشیهای مسافرتی و از این دست انجام نشده بود که تمام این موارد باعث شد تا این طرح ناکام شود.
نخعی گفت: در حال حاضر تمام پیشبینیها برای اجرای این طرح انجام شده است و اطمینان خاطر نسبت به اجرای کامل آن وجود دارد؛ حتی من به هرکسی که بتواند کد منحصر به فرد نهایی این طرح را جعل کند، جایزه خواهم داد.
مدیرکل دفتر مبارزه با قاچاق کالای هدف ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز با بیان اینکه گوشیهای تلفن همراه قاچاق به هیچوجه قابلیت رجیستر شدن را ندارند، گفت: با برنامهریزیهای انجام شده به هیچوجه امکان جعل در رجیستری وجود ندارد چراکه در این طرح، 3 کد منحصر به فرد IMEI گوشی موبایل، کد ملی خریدار و کد منحصر به فرد دیگری با یکدیگر ترکیب شده و یک کد منحصر به فرد را تشکیل میدهند و این کد به هیچ عنوان قابل جعل نیست.
نخعی پیش از این از اجرایی شدن طرح رجیستری تا اول مرداد ماه امسال خبر داده بود و به گفته وی قرار است این طرح که در مراحل نهایی قرار دارد، تا چند روز دیگر به مرحله اجرا گذاشته شود.
با وجود این که زمان زیادی از روی کار آمدن کدهای QR میگذرد، اما استقبال چندانی از آنها نشده است.
فناوری کدهای QR سعی دارد تا در بسیاری از مواقع توجه ما را به خود جلب کند. کدهای QR را در همه جا میتوان دید. از قفسههای سوپرمارکت گرفته تا مسیرهای پیادهروی (و حتی شاید در آینده سنگ قبر!) این کدها خودنمایی میکنند.
احتمالا بارها نام کد QR را شنیدهاید. چنانچه تا به حال به آن دقت نکردهاید، با اسکنر QR گوشی خود (که میتوانید آن را از اپ استور گوشی دانلود کنید) میتوانید اطلاعات آن را که حاوی لینک نسخهی موبایل مطلب است را مشاهده کنید.
این یک مثال خیلی معمولی از کاربرد کد QR است که گاهی مفید و اغلب بیهوده است. در هر صورت، اطلاعات نهفته در کد QR معمولا نادیده گرفته میشود. واقعا چرا آن طور که باید و شاید در استفاده از کدهای QR استقبال نمیشود؟ در ادامه توضیحات مربوط به این موضوع را ارایه خواهیم داد.
QR که اختصار Quick Response به معنای پاسخ سریع است، به عنوان یک علامت تجاری در سیستم بارکد دو بعدی شناخته شده است. این روش ابتدا در سال ۱۹۹۴ توسط "دنسو ویو" که یکی از شرکتهای تابعهی تویوتا بود، اختراع شد. هدف از ابداع این نوع کد، ردیابی وسایل نقلیهای بود که توسط این شرکت مونتاژ میشد تا عملکرد قطعات در سرعت بالا، ارزیابی شود. از آنجا که دنسو ویو، حق استفاده از این اختراع را پتنت نکرد و مجوز آن را رایگان گذاشت، استفاده از آن به سرعت فراگیر شد.
بارکدهای یک بعدی معمول، همان خطوط عمودی درج شده روی بستههای محصول بودند که اسکن آنها به روش مکانیکی صورت میگرفت. به این صورت که با تابش باریکهی نور روی کد، الگوی نور منعکس شده از شکافهای سفید بین خطوط خوانده میشود.
از طرفی دیگر، کدهای QR نه تنها ۱۰۰ برابر بیشتر از بارکدهای معمولی، ظرفیت پذیرش اطلاعات را دارند، بلکه با روشهای دیجیتالی هم امکان خوانش اطلاعات، در آنها فراهم است. اطلاعات این بلوکها که از مربعهای سیاه و سفید کوچکتر تشکیل شدهاند، میتواند به وسیلهی سنسور یک گوشی هوشمند خوانده شود. سه مربع بزرگ به منظور تراز تصویر عمل میکند، در حالی که مربع کوچکتر واقع در گوشه، اندازه و زاویهی تصویر را حین اسکن، به صورت عادی در میآورد. همان طور که در تصویر سمت چپ مشاهده میکنید، نوار آبی نزدیک مربعهای تراز، حاوی اطلاعات قالببندی شده است و منطقهی زرد رنگ باقیمانده شامل دادههای واقعی بوده که به کدهای باینری تبدیل میشوند و قبل از نمایش، خطاهای آنها کنترل خواهد شد. دادههای کدگذاری شده در مرحلهی اول میتوانند در چهار حالت عددی، عدد و الفبا، بایت/باینری و کانجی خوانده شوند. ضمن این که اشکال دیگر اطلاعات هم میتوانند با پسوندهای مناسب نمایش داده شوند.
هر چه فناوری کدهای QR بیشتر تکامل پیدا میکند، اطلاعات بیشتری را در خود جای میدهد. نسخه اولیهی کد QR یک مربع ۲۱ در ۲۱ پیکسل بود که فقط اطلاعاتی با ۴ کاراکتر را در بر میگرفت. در حالی که نسخهی اخیر کد QR یک مربع ۱۷۷ در ۱۷۷ پیکسل است که میتواند ۱۸۵۲ کاراکتر را در خود نگه دارد که این مقدار، معادل چند صفحه داده و اطلاعات است.
علاوه بر صعنت خودرو، دیگر صنایع هم از کدهای QR به مدت طولانی بهرهمند شدهاند. ضمن این که امروز هم در کاربردهای زیادی، از ردیابی موجودی گرفته تا حمل و نقل، تدارکات و بلیتهای آنلاین از این فناوری استفاده میشود. در این میان گروههای موسیقی هم در فیلمهای آپلودی خود روی یوتیوب، از کدهای QR برای یادآوری نمایش بعدی استفاده میکنند. صاحبان کسب و کار، با قرار دادن اطلاعات مسیریابی گوگل مپ بر کد QR، آن را روی کارت ویزیت خود چاپ کرده تا پس از اسکن، صفحهی وبسایت یا اطلاعات ایمیل/ ارسال متن را به صورت خودکار باز کند.
یکی از پناهگاههای حیات وحش در فلوریدا، این کدها را روی علایمی نصب کرده و در مسیر عبور قرار داده است تا بر اساس اطلاعات جانوران محلی، برنامهریزی کند.
بنابراین، با وجود تمامی روشهای جدید و جالبی که در استفاده از این تکنولوژی رو به رشد، استفاده شده است، چرا چندان محبوبیت خاصی در بین عموم ندارد؟ بنا به گزارش شرکت کام اسکور (Comscore)، فقط ۲۰ درصد آمریکاییها، ۱۶ درصد کاناداییها و ۱۲ درصد اسپانیاییها و بریتانیاییها، از قابلیت کد QR در گوشی هوشمند خود استفاده میکنند.
شاید یکی از دلایلش این باشد که کدهای QR به عنوان یک ابزار تبلیغاتی شناخته شده هستند. به طوری که بنا بر گزارش شرکت بازاریابی "نلی موسر" (Nellymoser)، تعداد تبلیغاتی که از کدهای QR در مجلات استفاده میکنند، با رشد ۵ درصدی نسبت به سال گذشته همراه بوده است. از این رو میتوان این کدها را روی بیلبوردهای تبلیغاتی، تبلیغات مترو، پوسترها و مجلهها به وفور مشاهده کرد. "تادئوس کروملیس" یک استراتژیست فعال در بلو استیت دیجیتال (Blue State Digital) میگوید: "در واقع این تلاشها به این خاطر است که کلیت اطلاعات از طریق تکنولوژی منتقل شود." هر چند که بسیاری از مصرف کنندگان از آن استقبال نمیکنند.
"پتی فریمن ایوانز" به عنوان تحلیلگر تحقیقات در سایت فورستر میگوید: "تبلیغ کنندگان از هر راهی برای برقراری ارتباط با مشتریان استفاده میکنند. مطمئنا افراد هیچ وقت نخواهند گفت: چه خوب! حالا میتوانم با برندها و شرکتها وارد ارتباط شوم." به این ترتیب در سال گذشته، در بیشتر موارد از کدهای QR استفادههای اولیهای مانند اسکن محصولات صورت گرفت.
یکی از دلایل این امر، وجود محدودیتهای ذاتی در کدهای QR است. برای مثال، این سیستم به یک دست ثابت نیاز دارد تا با استفاده از گوشی هوشمند از کد QR غکس بگیرد، یک اپلیکیشن مخصوص لازم دارد تا اطلاعات آن را بخواند و گوشی باید به اینترنت متصل باشد تا محتوای سایت ذخیره شده در کد بارگیری شود. در حالی که تبلیغ کنندگان، کدهای QR را بر روی بیلبوردهای تبلیغاتی در بزرگراهها یا متروها قرار میدهند و در این شرایط، معمولا امکان استفاده از اسکنر یا اینترنت گوشی وجود ندارد و آنها انتظار دارند که افراد خود را به زحمت بیندازند تا اطلاعات کد QR را بازیابی کنند. طبیعی است که این موقعیت، برای همگان آزاردهنده است.
البته ایراد کار تنها تبلیغ کنندگان بی استعداد نیستند! خود کدهای QR میتوانند موجب انتقال کدهای مخرب شوند. از آنجا که هر کس میتواند یک کد QR ایجاد کند، نوشتن یک نرمافزار مخرب یک بیتی و قرار دادن آن در کد QR کار سادهای است. از این رو اسکن یک کد بدافزار میتواند به اطلاعات دوربین و جیپیاس گوشی شما دست پیدا کند. ضمن این که کد مخرب میتواند توسط مرورگر شما به سایت آلوده وصل شده و سوءاستفادههای بیشتری از اطلاعات شما بکند. به این ترتیب، گوشی شما به بخشی از یک ربات تبدیل میشود که امکان ارسال پیامهای متنی به دیگران را دارد بدون این که از شما اجازهای گرفته شود. هکرهای روسی یک بار از همین طریق اقدام به فرستادن پیام متنی کردند و از کاربران خواستند تا برای دریافت پیامک بین المللی ۶ دلار پرداخت کنند.
البته منبع باز بودن این سیستم، برای توسعهدهندگان امری فوقالعاده به شمار میرود اما برای کاربرانی که تنها راضی به خواندن اطلاعات هستند، نکتهی ارزشمندی تلقی نمیشود. معمولا در هر اپ استور برنامهی متفاوتی برای اسکن QR پیشنهاد میشود که تجربهی کاربری هر کدام، کمی با دیگری تفاوت دارد. ضمن این که در هیچکدام از پلتفرمهای iOS، اندروید یا ویندوزفون، اپلیکیشن بومی سیستم عامل وجود ندارد. از این رو این اسکنرها تحت حمایت هیچ برندی و نامی قرار ندارند. بنابراین، اکثر کاربران، برنامهی اسکن خود را تصادفی انتخاب میکنند و امیدوار هستند که بهترین را نصب کرده باشند!
طبیعتا هیچ کس نمیخواهد که برای بازدید از وبسایت یک شرکت یا مجموعه، امنیت خود را به خطر بیاندازد. به همین دلیل، ترکیبی از عوامل مختلف در روند اعتماد به این فناوری و پذیرش آن تاثیر میگذارند.
مدیرکل دفتر مبارزه با قاچاق کالای هدف ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز با تاکید بر احتمال نزدیک به صفر جعل کدهای به کار گرفته شده در طرح رجیستری موبایل، به کسانی که بتوانند این کدها را جعل کنند، قول جایزه داد.
وی ادامه داد: در سال 86 که طرح مشابهی به اجرا درآمد، تنها یک کد IMEI، در سامانه ثبت میشد که امکان جعل آن، دور از ذهن نبود؛ از سوی دیگر در آن طرح، پیشبینی لازم برای برخی موارد همچون گوشیهای مسافرتی و از این دست انجام نشده بود که تمام این موارد باعث شد تا این طرح ناکام شود.
نخعی گفت: در حال حاضر تمام پیشبینیها برای اجرای این طرح انجام شده است و اطمینان خاطر نسبت به اجرای کامل آن وجود دارد؛ حتی من به هرکسی که بتواند کد منحصر به فرد نهایی این طرح را جعل کند، جایزه خواهم داد.
مدیرکل دفتر مبارزه با قاچاق کالای هدف ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز با بیان اینکه گوشیهای تلفن همراه قاچاق به هیچوجه قابلیت رجیستر شدن را ندارند، گفت: با برنامهریزیهای انجام شده به هیچوجه امکان جعل در رجیستری وجود ندارد چراکه در این طرح، 3 کد منحصر به فرد IMEI گوشی موبایل، کد ملی خریدار و کد منحصر به فرد دیگری با یکدیگر ترکیب شده و یک کد منحصر به فرد را تشکیل میدهند و این کد به هیچ عنوان قابل جعل نیست.
نخعی پیش از این از اجرایی شدن طرح رجیستری تا اول مرداد ماه امسال خبر داده بود و به گفته وی قرار است این طرح که در مراحل نهایی قرار دارد، تا چند روز دیگر به مرحله اجرا گذاشته شود.