جام جم سرا: این خبری بود که بسرعت برق و باد همه جا پیچید و موجی از نگرانی را بین مردم پخش کرد. خبر شیوع یک ویروس چشمی خطرناک در کشور چیزی نبود جز یک احساس خطر شخصی که دهان به دهان گشت و نزدیک بود از کاه، کوه بسازد.
ماجرا از این قرار بود که در جلسه روز سه‌شنبه شورای شهر تهران از شیوع یک بیماری ویروسی چشمی خطرناک در کشور که تعدادی از مردم به آن مبتلا شده بودند، خبر داده شد.
از آن موقع بود که خبرنگارها دست به کار شدند تا صحت ماجرا را از مسئولان وزارت بهداشت جویا شوند. مسئولان وزارت بهداشت نیز چند ساعت فرصت خواستند تا از مراکز درمانی سراسر کشور در این باره استعلام بگیرند و در نهایت نتیجه این شد که مشاور وزیر بهداشت به‌عنوان نماینده این مجموعه در اظهارنظری خبر شیوع ویروس چشمی را تکذیب کرد و گفت چنین موضوعی صحت ندارد.
وی البته از اعضای شورای شهر هم گلایه کرد که چرا تا وقتی مرجعی به نام وزارت بهداشت وجود دارد که مسئولیت اطلاع‌رسانی درباره شیوع بیماری خاصی در کشور برعهده آن است، چنین اخباری باید از منبع دیگری بیان شود.
این انتقاد منطقی به نظر می‌رسد بویژه وقتی در بررسی‌ها مشخص میشود که چنین خبری که موجی از نگرانی را در زمانی کوتاه در جامعه تزریق کرد، چندان صحیح نبوده است.
در هر صورت منطقی‌تر این بود که اعضای شورای شهر قبل از هرگونه اظهارنظری درباره این بیماری فقط با یک تماس تلفنی، درستی این ماجرا را از مسئولان وزارت بهداشت جویا می‌شد سپس به طرح آن می‌پرداختند.
طرح چنین اخباری نه تنها باعث نگرانی شهروندان میشود، بلکه افکار عمومی را نسبت به جایگاه شورا بدبین کرده و جز سلب اعتماد مردم از شورا حاصل دیگری در پی نخواهد داشت.(پوران محمدی - گروه جامعه)