چرا کودکم چیزی را که میگویم تکرار نمیکند؟
تاریخ انتشار : سه شنبه ۳۰ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۲۰:۳۶
گفتار یکی از عوامل تاثیر گذار در زندگی هر فردی است که در زندگی پرشتاب امروز اهمیت این موضوع دو چندان شده است.بنابراین تشخیص و شناسایی اختلالات گفتار و زبان نیز اهمیت بیشتری پیدا کرده است.در این شرایط شایسته است که خانوادهها در این زمینه اطلاعاتی داشته باشند تا بتوانند نقایص گفتاری کودک خود را بطور مقدماتی تشخیص داده و با مراجعه به آسیبشناس گفتاروزبان در صدد رفع بهینه مشکلات احتمالی کودک خود برآیند.
این علائم عبارتند از:
1-آیا کودک در سن زیر یکسالگی غان و غون(صداسازی زنجیرهای) یا همان «گریزه خوانی» را داشته است؟
2-آیا تا یکسالگی حداقل چند کلمه را بیان میکرده است؟
3-آیا کلمهها را نادرست میگوید و به جای آنها تلفظهای عجیب استفاده کرده است؟مثلا به جای «بیا» میگوید «اووآ»
4-آیا کلمه سختتر را بهتر از کلمههای آسان میگوید؟مثلا «بیا» را نمیگوید ولی «تراکتور»را میگوید.
5-آیا کودک درک خوبی دارد ولی تعداد کلمههایش اندک است؟
6-آیا احساس میکنید که لجبازی میکند و تمایلی به حرف زدن ندارد؟
شکایت اصلی خانواده این است که وقتی کلمهای گفته میشود و از کودک خواسته میشود آن کلمه را بیان کند ،کودک قادر به انجام چنین کاری نیست،به طوری که در انتها به مِنمِن میرسد.به این حالت کورمال کردن میگویند یعنی دنبال جایگاههای دقیق تولید میگردند و چندین جایگاه را برای یک حرف امتحان میکنند که در نتیجهی این کار، سرعت گفتار پایین آمده و تلفظ ناصحیح ادا میشود.در حالی که در بعضی از این کودکان اگر نخواهیم که بعد از ما تکرار کنند و تصویر را ببینند، بصورت خودانگیخته آن کلمه را بیان می کنند.
اگر علائمی که در بالا ذکر شده است را در کودکتان مشاهده کردید میتواند نشانهی یکی از اختلالات گفتار و زبان به نام آپراکسی باشد که این اختلال نمیتواند دلیلی بر ضعف اندامهای گفتاری باشد بلکه علتش میتواند این باشد که مغز افراد مبتلا به آپراکسی در برنامه ریزی اینکه اندامهای گفتاریِ مورد نیاز تولیدصدا(لب،زبان،فک و...) را حرکت دهند دچار اختلال شده است که به دنبال آن،باعث اختلال در تولید تلفظ ناصحیح حروف،کلمات،ناتوانی در تکرار کلمات و .... میشود.
در این صورت مراجعهی هر چه سریعتر به آسیب شناس گفتار و زبان ضروری است که آسیب شناس گفتار و زبان با ارزیابی،تشخیص و درمان ،اقدامات لازم را در جهت شناسایی هر چه سریعتر مشکل فرزندتان انجام میدهد.با مراجعهی بهنگام ،کودکتان را از آسیبهای جدی بعدی(کاهش اعتماد بنفس،ضعف در ایجاد ارتباطات موثر اجتماعی، مشکلاتی در آموزش و .....) در امان بدارید.
مرجع : سلامت نیوز
***
نوزاد از موقع تولد برای تأمین نیازهای خود یا بیان مشکلاتش فقط گریه میکند. سپس بتدریج حرف میزند و با بیان کلمات نیاز خود را بیان میکند. بعضی مشکلات جسمی، مسائل شنوایی یا بیماریهای کودک ممکن اسـت با بیقراری، گریه کردن ممتد و جیغزدنهای طولانی همراه باشد. این یک وسیله برای ارتباط با محیط و ابراز نیاز یا مطرح کردن خود اسـت.
جیغزدن در هر سنی معنا و مفهوم متفاوتی دارد. زیر یک سال، جیغزدن راه ارتباطی شیرخوار با مادرش اسـت. بعد از سه تا چهار ماهگی، این جیغها ممکن اسـت همراه با گریه باشد و معمولا کودک هنگام خستگی، گرسنگی، دردداشتن یا کثیف بودن پوشک جیغ میزند. معمولا مادر یا مراقب کودک میتواند تا زیر یکسال تشخیص دهد علت گریههای مختلف کودک چیست. از 15 ماهگی که سختترین سن تربیت کودک اسـت و به آن نوپایی گفته میشود، کودک یک سلسله رفتار از خود بروز میدهد که آن را قشقرق مینامیم.
این رفتار شامل جیغزدن، فریاد کشیدن، پا به زمین کوبیدن، سر به زمین یا دیوار زدن همراه با گریه اسـت. قشقرق به پا کردن معمولا از 15 ماهگی شروع میشود و تا سه سالگی ادامه مییابد و بیشتر به منظور دستیابی به خواستهای اسـت که والدین در مقابل آن پافشاری میکنند. در این سنین، جیغزدن کودک به دلیل بیماری، گرسنگی و تشنگی نیست. حدود 10 درصد از کودکان بدخلق، بدقلق، غیرقابل پیش بینی و انعطافناپذیر هستند.
دو تا سه سالگی سن استقلالطلبی کودک اسـت و تصور میکند مرکز دنیاست و همه باید به او توجه کنند و ممکن اسـت حتی بیدلیل جیغ و فریاد راه بیندازد تا توجه دیگران را به خودش جلب کند.
برای مقابله با جیغزدنهای کودک و قشقرقهای او، ابتدا بایددلایل ایجاد قشقرق کودک را شناسایی کنید.
چنانچه خواسته کودک معقول باشد خواسته او را برآورده کنید و با کودک لجبازی نکنید.
اما اگر کودک به دلیل ناموجه، جیغ و فریاد راه میاندازد، به او بیتوجه باشید و رفتارش را نادیده بگیرید؛ زیرا اگر بلافاصله خواسته او را برآورده کنید کودک یاد میگیرد با استفاده از قشقرق، تمام خواستههای خود را برطرف کند.
فضای خانه را آرام و کم تنش نگه دارید.
سبک تربیتی پدر و مادر بهتر اسـت همسو باشد تا کودک سوءاستفاده نکند.
در مقابل قشقرق کودک و جیغزدن او نباید شما نیز جیغ بزنید و رفتار او را تقویت کنید.
به کودک، الفاظ و جملات منفی مانند «جیغ جیغو»، «دوستت ندارم» و «ازت خسته شدم» نگویید.
به جای تمرکز بر رفتارهای پرخاشگر کودک، رفتارهای آرام او را تقویت کنید و در زمانهایی که با آرامش رفتار میکند به او توجه بیشتری نشان دهید.
با کودک خود وقت بگذرانید و نیازهای عاطفی، روانی و اجتماعی او را برآورده کنید.
دکتر مهرنوش دارینی
روانشناس و مشاور