جام جم سرا: از آنجا که در تقویم ایران باستان به جای هر چهار سال یک کبیسه، هر صد و بیست سال، یک ماه به پایان سال اضافه میشد، پس از شکست ساسانیان، زرتشتیان کبیسه را گم کردند و اکنون نوروز آنها به میان تابستان منتقل شده است.
در پنج روز پایان سال، در آیین زرتشتی، گهنبارهایی برای شادی روان درگذشتگان برگزار میشود. در آخرین روز پنجه برای شادی و اطلاع رسانی روی بامها آتش روشن میکنند.
در قسمتی از مراسم گهنبار خوانی از طرف موبد زرتشتی با بالا بردن شاخه گیاه سبز برای درگذشتگان طلب آمرزش میشود و شرکت کنندگان با بالا بردن انگشت دست راست خود موبد را همراهی میکنند. علاوه بر این، موبدان با چرخاندن آتش و دود کردن اسپند، شرکت کنندگان در مراسم را با خود همراه میکنند. زرتشتیان در مراسم مذهبی برای جلوگیری از ریزش مو به روی کتاب مقدس سر خود را میپوشانند. همچنین میوههای خشک (لُرک) برای تبرک بعد از خوانده شدن اوستای گهنبار بین شرکت کنندگان تقسیم میشود. جمع آوری خار و هیزم برای روشن کردن آتش روی پشت بامها به منظور اطلاع رسانی درباره نو شدن سال نیز از دیگر مراسم این آئین است. البته پس از روشن شدن هوا اهالی روستا آتش روشن شده به روی بامها را به آتشکده روستا منتقل میکنند.
به گزارش جام جم سرا، آماده کردن سفره گهنبار، شربافی برای تبدیل به پارچه و دوخت لباس سنتی زرتشتیان، از آیینهای دیگر زرتشتیان است.
(عکس: خسرو پرخیده/مهر)