هرکسی محبت و عشق را دوست دارد و البته به آن نیاز دارد اما وقتی که نیاز به این احساسات بیش از حد شود ممکن است اعتیاد ایجاد شده باشد.
به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ اعتیاد به روابط عاطفی، برخلاف نام لطیفش، شکلی از اعتیاد است که ممکن است بسیار ویرانکننده باشد. این شکل از اعتیاد به فراوانی در فیلمها و داستانهای بهظاهر عشقی به تصویر کشیده میشود. با توجه به نیاز طبیعی و فطری انسان به روابط اجتماعی و عاطفی و انتظار بروز پدیدهٔ عشق، بویژه در دورهٔ جوانی، گاهی تشخیص نمونههای اعتیاد به روابط احساسی و عاشقانه بسیار دشوار میشود. افراد معتاد به روابط عاشقانه، درگیر روابطی میشوند که نهتنها از نگاه روانشناختی سالم نیست و برای فرد، شادی و تکامل عشق سالم را به همراه ندارد، بلکه در نهایت موجب آزار و زیانِ وی شده و بر کولهبار تجربههای طرد شدن، تنهایی و به عبارتی شکستهای عشقیاش اضافه میشود. در حالت کلی، تقریباً در همهٔ انواع اعتیاد، فرد معتاد، عادت به فرارکردن از احساسات غم و غصه، خشم و تنهایی دارد. معتادان به روابط عاطفی نیز از این قاعده مستثنا نبوده و در واقع، آنها بر روابط عاطفی تمرکز میکنند تا از پرداختن به مشکلات و هیجانات منفی زندگی خودشان بگریزند. معمولاً افرادی که در کودکی، از مهربانی و مهر کافی بهرهمند نبودهاند، در دام اعتیاد به روابط عاطفی گرفتار میشوند. متخصصان بر این باورند که «خودکمبینی و کمبود عزتنفس» در افرادی که در کودکی مهر و محبت کافی دریافت نکردهاند، در بزرگسالی آنها را به وابستگی شدید و اعتیاد عاطفی سوق خواهد داد. بسیاری از این افراد، در کودکی تنها گذاشته شده یا رها شدهاند و به همین دلیل، با تمام وجود میکوشند تا به روابط عاطفی خود «بچسبند» و از ترکشدن دوباره به هر قیمتی جلوگیری کنند. این افراد گاهی، در گرداب روابط عاطفی ویرانکنندهای میافتند، ولی به جهت ترس از ترکشدن و تنها ماندن، از تمامکردن این رابطه دوری میگزینند.