شایع‌ترین ریزمغذی‌هایی که کمبودشان سبب کم خونی میشود آهن، اسیدفولیک و ویتامین B12 است. خانم‌هایی که قاعده می‌شوند، زنان باردار، کودکان در سنین رشد، افرادی که رژیم گیاهخواری دارند، کسانی که زیاد چای سیاه و به مدت طولانی از آنتی‌اسیدها و داروهای ضدالتهاب استفاده می‌کنند، افرادی که کمبود مس و ویتامین A دارند، افرادی که به دلیل استفاده از آی‌یو‌دی یا به دلیل بواسیر یا زخم معده مکرر دچار خونریزی شدید می‌شوند و افرادی که به میزان زیاد از محصولات حاوی جوش شیرین یا کیک‌ها و بیسکویت‌های حاوی بی‌کینگ پودر استفاده می‌کنند از‌جمله کسانی هستند که مستعد ابتلا به کم خونی هستند.
علائم این بیماری رنگ پریدگی، خشکی پوست و مو، ناخن‌های قاشقی، خستگی زودرس، بی‌اشتهایی، ناتوانی برای گرم نگهداشتن بدن بخصوص دست‌ها و پاها، اختلال در حافظه و تمرکز، استعداد به ابتلای عفونت‌ها و گرفتگی عضلات است و افرادی که خطوط کف دست شان یا عروق داخلی زیر چشم‌شان بی‌رنگ است مشکوک به کم خونی هستند.
بالاخره ملاقه فلزی درمان می‌کند؟
کم خونی ناشی از فقر آهن یکی از انواع کم خونی است که باید با مصرف مواد غذایی حاوی آهن یا مکمل‌های آهن برطرف شود و لازم است بدانید آهن به تنهایی و در قالب وسایل فلزی قابلیت جذب ندارد و افراد برای تامین آهن مورد نیاز بدنشان نباید از گذاشتن هر شیء آهنی در غذای در حال پخت استفاده کنند.
نه‌تنها اشیای فلزی، بلکه آهن موجود در منابع گیاهی هم قابلیت جذب چندانی ندارد مگر آن که همراه مواد غذایی یا میوه و سبزیجات حاوی ویتامین C که به جذب آهن کمک می‌کنند، مصرف شوند. از سوی دیگر اگر هم به فرض، آهن فلزات جذب بدن شود دوز ورود آن به بدن مهم است که بتواند تامین‌کننده آهن مورد نیاز باشد. نکته مهم دیگر آن که بیشتر وسایل فلزی از ترکیب چند نوع فلز مختلف تهیه می‌شوند و امکان دارد سرب خشک یکی از انواع ترکیبات آن باشد که برای بدن بسیار سمی است.
آهن، دشمن کبد
بد نیست بدانید آهن یک اکسیدان قوی و سمی است که اگر به میزان زیاد در بدن تجمع یابد سبب التهاب مزمن کبد میشود و خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش می‌دهد. در ضمن تجمع آهن میتواند بیماری عروق کرونر قلب را افزایش دهد. جگر و گوشت قرمز بهترین منابع حیوانی تامین‌کننده آهن، مس و ویتامین B12 و سبزی‌های برگ سبز فراهم‌کننده اسید فولیک بدن هستند.
مصرف آهن برای مردان کمتر مورد نیاز است، اما زنان در دوران قاعدگی حداقل تا زمانی که خونریزی ادامه دارد باید از منابع غذایی یا مکمل‌های آهن به همراه اسیدفولیک استفاده کنند.
فاخره بهبهانی
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، به عنوان فردی که بیشتر زندگی خود را با یک رژیم غذایی گیاهخواری پشت سر گذاشته است و یا فردی که قصد دارد گوشت را از رژیم غذایی خود حذف کند، یکی از نگرانی های اصلی حصول اطمینان از دریافت آهن به میزان کافی از رژیم غذایی است.
بر اساس گزارش موسسه ملی سلامت آمریکا، مقدار مصرف توصیه شده روزانه آهن برای بزرگسالان 8 تا 27 میلی گرم است و بانوان مسن، بانوان باردار یا مادرانی که به نوزاد خود شیر می دهند به آهن بیشتری نیاز دارند.
در شرایطی که گوشت در بالای فهرست منابع توصیه شده برای تامین آهن قرار دارد، گزینه های غیر گوشتی بسیاری نیز وجود دارند که می توانند نیاز انسان به آهن را پوشش داده و در برخی موارد حتی میزان آهن بیشتری نسبت به گوشت در اختیار بدن قرار دهند. بر همین اساس، نیازی نیست رژیم گیاهخواری خود را متوقف کرده و در پی غذاهای گوشتی برای تامین آهن مورد نیاز روزانه خود باشید. در ادامه با برخی منابع گیاهی که به راحتی می توانند آهن دریافتی شما را افزایش دهند بیشتر آشنا می شویم.
اسفناج
سبزیجات برگدار تیره، به ویژه اسفناج، نیروگاهی برای آهن هستند. سه فنجان اسفناج حاوی حدود 18 میلی گرم آهن است که بیشتر از یک استیک هشت اونسی (227 گرم) محسوب می شود. در نتیجه، تنها با مصرف سالاد اسفناج می توانید نیاز روزانه خود به آهن را تامین کنید.
بروکلی
نه تنها بروکلی سرشار از آهن و مواد مغذی دیگر مانند ویتامین K و منیزیم است، بلکه منبع خوبی برای ویتامین C نیز محسوب می شود که به جذب آهن در بدن کمک می کند.
عدس
تنها یک فنجان عدس بیشتر از یک استیک هشت اونسی آهن دارد. عدس منبع خوبی برای فیبر غذایی، پتاسیم، و پروتئین نیز محسوب می شود. شما می توانید عدس را به سالاد یا سوپ اضافه کنید.
کلم کیل
سه فنجان کلم کیل حاوی 3.6 میلی گرم آهن است. کلم کیل را به روش های مختلف، از جمله در قالب سالاد، می توانید به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
بوک چوی
این کلم چینی چه به صورت بخارپز یا سرخ کرده مواد مغذی مانند ویتامین A و آهن را در اختیار بدن انسان قرار می دهد. یک فنجان بوک چوی حاوی 1.8 میلی گرم آهن است.
سیب زمینی پخته
یک سیب زمینی بزرگ پخته شده تقریبا سه برابر آهن بیشتر نسبت به یک وعده سه اونسی (85 گرم) مرغ داد. به همراه ماست یونانی (یک جایگزین با پروتئین بالا برای سس) به عنوان چاشنی، بروکلی بخارپز و مقداری پنیر آب شده می توانید یک وعده غذایی خوشمزه و سرشار از آهن را شکل دهید.
دانه های کنجد
تنها یک قاشق غذاخوری دانه های کنجد حاوی 1.3 میلی گرم آهن است. افزودن دانه های کنجد به رژیم غذایی نیز بسیار آسان است و به همراه سالادها، چاشنی ها، سس ها و غیره قابل استفاده است.
بادام هندی
انواع مختلف مغزهای خوراکی منابع خوبی برای گیاهخواران به منظور تامین پروتئین هستند، اما بادام هندی از محتوای آهن قابل توجهی نیز سود می برد. یک و یک چهارم فنجان بادام هندی حدود دو میلی گرم آهن دارد.
سویا
یک فنجان سویای پخته حاوی هشت تا نه میلی گرم آهن است. سویا منبع خوبی برای پروتئین نیز محسوب می شود. تنها توجه داشته باشید که محصولات سویای ارگانیک را خریداری کنید زیرا نمونه های سنتی ممکن است از نظر ژنتیکی اصلاح شده باشند.
نخود
یک فنجان نخود حاوی 4.7 میلی گرم آهن است که بیش از نیمی از میزان مصرف توصیه شده روزانه برای بزرگسالان است.
شکلات تلخ
فواید شکلات تلخ به نظر بی پایان می رسد. افزون بر بهبود سلامت پوست و دندان ها و کاهش اضطراب، شکلات تلخ روشی خوشمزه برای افزایش دریافت آهن از رژیم غذایی است. یک اونس (28 گرم) شکلات تلخ حاوی دو تا سه میلی گرم آهن است.
برگ چغندر سوئیسی
تنها یک فنجان برگ چغندر سوئیسی دارای چهار میلی گرم آهن است که بیشتر از محتوای آهن یک همبرگر شش اونسی (170 گرمی) محسوب می شود. برگ چغندر سوئیسی حاوی مواد مغذی ارزشمند دیگری از جمله اسیدهای چرب امگا-3، ویتامین های A، C و K و فولات است.
توفو
نصف یک فنجان توفو دارای سه میلی گرم آهن است. دستورالعمل های مختلفی برای استفاده از توفو وجود دارند و از این رو، افزودن آن به رژیم غذایی آسان است.
لوبیا قرمز
هر فنجان لوبیا قرمز دارای سه تا چهار میلی گرم آهن است. برای کسب بهترین عطر و طعم و بافت، لوبیا قرمز پخته را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.