عرق آویشن از گذشته مورد مصرف بوده و در طب سنتی استفاده میشده است. عرق آویشن ضد درد است و بهترین دارو برای درمان سریع گلو درد چرکین میباشد.
گیاه آویشن از دیر باز در طب اسلامی و طب سنتی ایران مورد استفاده قرار می گرفته است. خواص آویشن و عرق حاصل از آن بسیار گسترده است به نوعی که از درمان انواع بیماریها تا سلامت و زیبایی پوست و مو میتوان از آن استفاده کرد. این گیاه دارویی بهترین درمان برای عفونتهای تمام قسمتهای بدن است.
استفاده امروزی و ثابت شده گیاه آویشن برای درمان آسم، سرفههای خشک مکرر، آمفیزم و برونشیت است. چای دم کرده آن را نیز برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوع استفاده میکنند، عصاره آویشن حاوی مادهای به نام «تیمول» است که برای بیماری آسم مفید است. حمام آویشن برای مبتلایان به دردهای عضلانی، مفصلی و روماتیسمی مفید است. ضماد آویشن برای نیش و گزیدگی حشرات موثر است.
عرق آویشن از سرشاخههای گلدار این گیاه تهیه میشود. طبیعت آن همانند گیاه آویشن گرم بوده و خوردن عرق آن فواید بیشماری دارد. برخی خواص دارویی عرق گیاه آویشن عبارتند از:
برای تولید عرق گیاه آویشن، ابتدا آب و آویشن را میجوشانند. پس از تبخیر آب، عملیات سرد کردن بخار و تقطیر به صورت سنتی یا صنعتی انجام میشود و مایعی که با تقطیر به دست آمده، همان عرق آویشن است. به طور کلی طی فرآیند تبخیر و تقطیر، اسانس و رایحه گیاه داخل مولکولهای آب نفوذ میکند و در اصطلاح علمی، آب مقطر تولید میشود. این آب معطر مقطر، علاوه بر طعم و رایحه خوب، خواصی هم برای بدن دارند.
روزانه یک لیوان از عرق آویشن را به صوت ناشتا میتوان مصرف کرد و برای درمان برخی از بیماریها دو تا سه فنجان قبل از غذا نوشیده شود.
غرغره کردن با محلول آویشن التهاب گلو را کاهش میدهد. برای این کار 5 گرم برگ خشک آویشن را در 100 سیسی آب جوش ریخته و به مدت 10 دقیقه بجوشانید. دهانتان را با این محلول شستشو دهید. این دوره را بیش از 3 هفته دنبال نکنید.
مصرف آویشن در بارداری پیشنهاد نمیشود زیرا آویشن خاصیت سقط آوری دارد، بنابراین استفاده از عرق آن که تغلیظ شده عصاره این گیاه خواهد بود، نیز در این دوران مضر و ممنوع است. همچنین مصرف آن برای کودکان زیر 4 سال به دلیل ایجاد اختلالات تیروئیدی توصیه نمیگردد. مصرف آویشن برای افراد آلرژیک مورد منع مصرف دارد. زیادهروی در مصرف عرق گیاه آویشن باعث سرگیجه، اسهال و استفراغ خواهد شد. در صورت بروز عوارض آویشن میتوان از نعناع و دم کرده آن استفاده کرد.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
مصرف آویشن در بارداری باعث سقط جنین میشود و مادران باردار باید از مصرف آویشن در بارداری خودداری کنند.
آویشن گیاهی کوهستانی و معطر از تیره نعناییان است که تنوع زیادی دارد. این گیاه دارای طبیعتی گرم و خشک بوده، از آن معمولاً به عنوان ادویه برای طعمدار کردن انواع غذاها استفاده میکنند.
از آویشن در کشور ما معمولاً به صورت دمنوش، جوشانده و خشک شده استفاده میشود ولی در کشورهای دیگر علاوه بر پودر آن، نوع تازهاش را به عنوان سبزی نیز در غذا مصرف میکنند. آویشن تازه عطر و بوی بیشتری نسبت به نوع خشک آن دارد. این گیاه بوی بسیار مطبوع و مزه تندی دارد.
از گیاه آویشن در صنایع غذایی، دارویی، بهداشتی و آرایشی استفادههای متنوعی میشود. قسمتهای دارویی این گیاه، گل، سرشاخهها و برگ خشک شده آن است. برخی خواص آویشن عبارتند از تقویت دید، تقویت معده، کمک به هضم غذا، تقویت نیروی جنسی، کاهش درد سیاتیک و دردهای مفصلی، ضد عفونی کننده، خرد کردن سنگ مثانه، خون رسانی، ضد نفخ و ریزش مو، تسکین درد رحم، دل پیچه، کوفتگی عضلات و ایجاد نشاط. همچنین دارای خاصیت ضد میکروبی، ضد قارچی، ضد انگلی، ضد التهاب، ضد احتقان، ضد زخمهای داخلی، ضد آلزایمر و قابض است.
آنچه که مهم است آویشن سقط کننده جنین در مادران باردار محسوب میشود، بنابراین زنان باردار باید از مصرف اویشن در بارداری خودداری کنند. ماده تیمول موجود در این گیاه کمی سمی است، لذا زیادهروی در مصرف و خوردن آویشن مضر خواهد بود.
سقط جنین، به معنای پایان یافتن بارداری در هر مرحلهای است که زندگی نوزاد در جریان است، از نظر علمی و از دیدپزشکی خاتمه یافتن بارداری به واسطه جراحی یا خارج کردن جنین یا رویان از رحم (پیش از آنکه قادر به ادامه حیات باشد) را سقط جنین میگویند. سقط جنین یا بصورت خود به خود رخ میدهد که به آن معمولاً سقط جنین غیر عمدی (ناخواسته) گفته میشود، یا میتواند عامدانه باشد.
یکی از زمانهایی که به هیچ وجه نباید دارویی گیاهی را بدون مشاوره با پزشک مصرف کرد، دوران بارداری است.
یکی از اصول استفاده از خواص دارویی گیاهان برای بیماریهای مختلف این است که همه گیاهان دارویی کاملاً بیخطر نیستند و برای استفاده بیشتر و بهرهگیری از خواص دارویی آنها، باید ابتدا برخی از اطلاعات اساسی مانند خواص، ترکیب شیمیایی آن گیاه و عوارض جانبی مصرف آنها را بدانیم و بشناسیم .
به طور کلی اگرچه ترکیبات مۆثر داروهای گیاهی نسبت به داروهای شیمیایی رقیقتر و در نتیجه اثرات جانبی آنها کمتر است، اما همچنان باید در استفاده از داروهای گیاهی با احتیاط عمل کرد، به ویژه در دوران بارداری که سلامت جنین ممکن است در خطر قرار بگیرد و از آن مهمتر برخی از گیاهان باعث سقط جنین میشوند.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
عسل آویشن حاصل فرآوری شهد گلهای آویشن توسط زنبور عسل است. عسل آویشن یکی از چند عسل مفید برای افراد دیابتی است. با خواص عسل آویشن آشنا شوید.
آویشن گیاهی علفی با ساقه های کرکدار و سفید از خانواده نعناع است که در دشت های مرکزی و غربی ایران میروید. این گیاه دارای دو نوع گل صورتی و سفید است. استفاده از خواص آویشن در طب سنتی ایران از گذشته تا به امروز کاربرد دارد. نام علمی این گیاه از کلمهای یونانی به معنای قدرت و شهامت است که نشانهای از قدرت درمانی و شفابخش بودن این گیاه است.
از گیاه آویشن در صنایع غذایی، دارویی، بهداشتی و آرایشی استفادههای متنوعی میشود. قسمتهای دارویی این گیاه، گل، سرشاخهها و برگ خشک شده آن است. برخی خواص دارویی آویشن عبارتند از تقویت دید، تقویت معده، کمک به هضم غذا، تقویت نیروی جنسی، کاهش درد سیاتیک و دردهای مفصلی، ضد عفونی کننده، خرد کردن سنگ مثانه، خون رسانی، ضد نفخ و ریزش مو، تسکین درد رحم ، دل پیچه، کوفتگی عضلات و ایجاد نشاط
عسل بر حسب این که متعلق به کدام گل باشد به این دلیل که ترکیبات درونی آن گل و خواص درمانی آن متفاوت است، خواص متعدد و گوناگونی خواهد داشت و به تبع نتیجه خاصیت درمانی آن نیز متفاوت خواهد بود، بنابراین عسلی که از گل و گیاه آویشن به دست میآید خواص درمانی گیاه آویشن را نیز در خود دارد. منطقه رویش گیاه آویشن در ایران دامنه های کوه البرز و سبلان، دشتهای اطراف تهران، سبلان و دماوند است و زمان برداشت این عسل از کندوها از اوایل تیر تا اواخر مرداد ماه خواهد بود.
مخلوط کردن دو تا سه قاشق عسل با آب ولرم و سپس اضافه کردن آب یک لیموی ترش تازه به آن است. تهیه این شربت از بهترین نوشیدنی ها است و علاوه بر ضد سرطان بودن خاصیت ضد عفونی کننده دارد و تمام خواص عسل مصرف شده به اضافه میزان بالای ویتامین C موجود در آب لیموی طبیعی را دارد.
میزان مصرف این عسل برای بزرگسالان روزانه 50-70 گرم و برای کودکان بالای یک سال روزانه 20-30 گرم است.
به طور کلی افرادی که مصرف این عسل را در برنامه غذایی خود بگنجانند، میتوانند از خواص درمانی و شفابخش این عسل و خواص دارویی گیاه آویشن بهره ببرند.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
عسل آویشن حاصل فرآوری شهد گلهای آویشن توسط زنبور عسل است. عسل آویشن یکی از چند عسل مفید برای افراد دیابتی است. با خواص عسل آویشن آشنا شوید.
آویشن گیاهی علفی با ساقه های کرکدار و سفید از خانواده نعناع است که در دشت های مرکزی و غربی ایران میروید. این گیاه دارای دو نوع گل صورتی و سفید است. استفاده از خواص آویشن در طب سنتی ایران از گذشته تا به امروز کاربرد دارد. نام علمی این گیاه از کلمهای یونانی به معنای قدرت و شهامت است که نشانهای از قدرت درمانی و شفابخش بودن این گیاه است.
از گیاه آویشن در صنایع غذایی، دارویی، بهداشتی و آرایشی استفادههای متنوعی میشود. قسمتهای دارویی این گیاه، گل، سرشاخهها و برگ خشک شده آن است. برخی خواص دارویی آویشن عبارتند از تقویت دید، تقویت معده، کمک به هضم غذا، تقویت نیروی جنسی، کاهش درد سیاتیک و دردهای مفصلی، ضد عفونی کننده، خرد کردن سنگ مثانه، خون رسانی، ضد نفخ و ریزش مو، تسکین درد رحم ، دل پیچه، کوفتگی عضلات و ایجاد نشاط
عسل بر حسب این که متعلق به کدام گل باشد به این دلیل که ترکیبات درونی آن گل و خواص درمانی آن متفاوت است، خواص متعدد و گوناگونی خواهد داشت و به تبع نتیجه خاصیت درمانی آن نیز متفاوت خواهد بود، بنابراین عسلی که از گل و گیاه آویشن به دست میآید خواص درمانی گیاه آویشن را نیز در خود دارد. منطقه رویش گیاه آویشن در ایران دامنه های کوه البرز و سبلان، دشتهای اطراف تهران، سبلان و دماوند است و زمان برداشت این عسل از کندوها از اوایل تیر تا اواخر مرداد ماه خواهد بود.
مخلوط کردن دو تا سه قاشق عسل با آب ولرم و سپس اضافه کردن آب یک لیموی ترش تازه به آن است. تهیه این شربت از بهترین نوشیدنی ها است و علاوه بر ضد سرطان بودن خاصیت ضد عفونی کننده دارد و تمام خواص عسل مصرف شده به اضافه میزان بالای ویتامین C موجود در آب لیموی طبیعی را دارد.
میزان مصرف این عسل برای بزرگسالان روزانه 50-70 گرم و برای کودکان بالای یک سال روزانه 20-30 گرم است.
به طور کلی افرادی که مصرف این عسل را در برنامه غذایی خود بگنجانند، میتوانند از خواص درمانی و شفابخش این عسل و خواص دارویی گیاه آویشن بهره ببرند.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
با دلگرم همراه باشید تا با فواید بی نظیر عرق آویشن آشنا شوید.
بسیار گسترده است به نوعی که از درمان انواع بیماری ها تا سلامت و زیبایی پوست و مو می توان از آن استفاده کرد. این گیاه دارویی بهترین درمان برای عفونت های تمام قسمت های بدن است.
گیاهی بوتهای و دارای ساقههای متعدد، نازک، سخت و بسیار منشعب بوده، به ارتفاع 40 تا 80 سانتیمتر، گردینهپوش، سبز متمایل به سفید و معطر است.
برگ آن کوتاه دارای دمبرگ کوتاه، مدور یا بیضی شکل با طول و عرض 7-5 میلیمتر، در قاعده مقطع تا تقریباً قلبی شکل و در انتها مدور و نوکچهدار است. گلهای آن سفید و کوچک گویچهای، بسیار متراکم و واقع در گل آذینهای باریک تسبیح مانند، ساده و براکتههای پهن دراز است. کاسۀ گل غشائی کوتاه به طول 2 میلیمتر، 5 پهلو و در زاویهها مژکدار، دارای دندانههای مثلثی کوتاه میباشد. پرچمها 4 عدد و دو به دو مساوی است. جام گل سفید و اندکی طویلتر از کاسۀ گل میباشد ...
در طب سنتی از این گیاه به عنوان ضد اسپاسم، رفع تنگی نفس و سرفه و سوع هاضمه ودرمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرماخوردگی، آنفلوآنزا و برای درمان نفخ وگرفتگیهای عضلانی استفاده میشود. اسم کهلیک اوتی (کاکوتی) برای گیاه Ziziphous L است نه برای گیاه Thymus L.
همچنین آویشن خواص ضد میکروبی و ضدانگلی وضد قارچی دارد و این به خاطر وجود مادهای به نام تیمول است که اگر شما در خوردن ان زیاده روی کنید ممکن است مسموم شوید. آویشن همچنین گرم و خشک و ضد سرفه است. این گیاه فصل بهار در کوههای زاگرس از جمله کوههای استان کردستان بخصوص کوههای شهرستان بیجار از جمله (کوه نسار، کوه حمزه عرب، کوه نقاره کوب و منطقه حفاظت شده بیجار) به وفور یافت میشود.
استفاده امروزی و ثابت شده گیاه آویشن برای درمان آسم، سرفههای خشک مکرر، آمفیزم و برونشیت است. چای دم کرده آن را نیز برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوعاستفاده میکنند، عصاره آویشن حاوی مادهای به نام «تیمول» است که برای بیماری آسم مفید است. حمام آویشن برای مبتلایان به دردهای عضلانی، مفصلی و روماتیسمی مفید است. ضماد آویشن برای نیش و گزیدگی حشرات موثر است. در حاملگی مصرف این گیاه ممنوع است اما در دوران شیردهی منعی ندارد.
گیاه آویشن از دیر باز در طب اسلامی مورد استفاده قرار می گرفته است.
عرق آویشن (طبیعت گرم) برای تقویت بدن، تقویت معده، رفع ترشی معده، تقویت بینایی، ضد درد و تشنج، رقیق کننده خون، در عفونتهای ریوی، زکام بی همتاست، برای نقرس و سیاتیک مفید است.
در تحقیقی دربارهٔ اثرات گیاهان درمنه، اسطوخودوس و آویشن شیرازی بر روی باکتریهای Staphylococcus aureus، Pseudomonas aeruginosa و Klebsiella pneumonia را که در سال ۲۰۱۴ انجام شد، مشاهده شده است که هر ۳ اسانس دارای اثر مهار کننده بر روی باکتریهای بیماری زا هستند اما اسانس گیاه آویشن شیرازی دارای اثر بهتری در مهار باکتریها نسبت به اسانس گیاهان دیگر داراست.
بخور آویشن
بخور آویشن یکی از بهترین راهها برای زیبایی و طراوت پوست بانوان است.
دم کرده آویشن
یک استکان دم غلیظ آویشن برای تسکین درد عادت ماهیانه خانمها بسیار موثر است.
آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزهای است که میتواند به هضم غذا کمک کند. اگر دچار نفخ، سنگینی، گرفتگی عضلات معده و در حالت کلی هر نوع مشکل مربوط به دستگاه گوارش هستید بعد از غذا از آویشن استفاده کنید.
روش مصرف
یک نوک انگشت برگ خشک آویشن را در یک فنجان بریزید و با آبجوش پُر کنید. در فنجان را بپوشانید و اجازه دهید که به مدت 5 تا 10 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کنید. بعد از دو وعدهی اصلی، یک فنجان از این جوشانده میل کنید. این دورهی درمانی را بیش از 3 هفته ادامه ندهید.
آویشن یک دئودورانت یا بو گیر طبیعی و فوقالعاده موثر محسوب میشود.
روش استفاده
50 گرم آویشن خشک را در دو لیتر آب ریخته و بجوشانید. سپس در ظرف را بگذارید و شعله را خاموش کنید. اجازه دهید محلول به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. سپس آن را صاف کنید و داخل تشت یا وان حمام بریزید. به مدت 10 دقیقه پاهایتان را در این محلول قرار دهید.
آویشن یک گیاه ضدعفونی کننده و التیام بخش است. برای همین میتوان از آن برای درمان آفتها و التهاب لثه و همچنین برای پایان دادن به کابوس بوی بد دهان استفاده کرد.
روش استفاده
برای غرغره کردن یک لیوان آب را بجوشانید و سپس یک قاشق چایخوری آویشن را در آن ریخته و به مدت 1 تا 2 دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کنید و روزانه چند بار غرغره کنید.آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزهای است که میتواند به هضم غذا کمک کند.
آویشن برای مقابله با عفونتهای مجاری تنفسی فوقالعاده است. این گیاه شگفت انگیز باعث تعریق بیشتر میشود و همین امر تب را کاهش میدهد. آویشن با سرماخوردگی مقابله کرده و ضد اسپاسم است برای همین سرفه را از بین میبرد.
نتایج پژوهشها نشان میدهد که مصرف شربت آویشن باعث کاهش دوره و شدت علائم برونشیت شده و ضدسرفه است.
روش مصرف
برای مقابله با سرفه یک مشت آویشن تازه یا خشک را در یک لیتر آب ریخته و به مدت 20 تا 25 دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کرده و با عسل شیرین کنید. هر دو ساعت یک بار یک فنجان از این جوشانده میل کنید. توجه داشته باشید که این دورهی درمانی را نباید بیش از 3 هفته دنبال کنید.
یک قطره افشرهی خوراکی آویشن را در یک پیاله آب گرم (نه جوش) بچکانید. حولهای روی سرتان انداخته و بخور بگیرید. میتوانید از برگهای خشک آویشن نیز بخور درست کنید. برای این کار یک قاشق غذاخوری آویشن خشک را در یک لیوان آب سرد به مدت یک ساعت بخیسانید و سپس با شعلهی کم آن را داغ کنید. بعد بخور بگیرید. توجه داشته باشید اگر علائم سرماخوردگی، برونشیت و غیره برطرف نشد حتماً به پزشک مراجعه کنید.
آویشن خاصیت تقویتکنندگی دارد. برای همین توصیه میکنیم اگر دچار خستگی، ضعف، کاهش قوای بدن، کم خونی و افسردگی شدهاید به سراغ آویشن بروید.
روش استفاده
در 150 میلی لیتر آب جوش یک قاشق چایخوری کوچک آویشن بریزید. در ظرف را بگذارید و اجازه دهید به مدت 10 تا 15 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کرده و روزانه دو فنجان از این جوشانده میل کنید.
از این گذشته میتوانید در حمام نیز از خواص این گیاه استفاده کنید. برای این کار 60 گرم آویشن را در یک لیتر آب بریزید و بگذارید بجوشد. در ظرف را بگذارید و زیر شعله را کم کنید و بگذارید به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کرده و در آب وان بریزید. 15 دقیقه در وان آب دراز بکشید تا خستگیتان از بین برود.
روش مصرف
غرغره کردن با محلول آویشن التهاب گلو را کاهش میدهد. برای این کار 5 گرم برگ خشک آویشن را در 100 سیسی آب جوش ریخته و به مدت 10 دقیقه بجوشانید. دهانتان را با این محلول شستشو دهید. این دوره را بیش از 3 هفته دنبال نکنید. در صورت برطرف نشدن علائم بیماری به پزشک مراجعه کنید.
مضرات آویشن
توجه داشته باشید که در مورد گیاهان و داروهای گیاهی نیز همیشه مورد منع مصرف وجود دارد. مصرف آویشن برای افراد آلرژیک مورد منع مصرف دارد. از این گذشته زنان باردار، شیرده و کودکان نیز نباید از افشرهی خوراکی آویشن استفاده کنند.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
خواص آویشن (Thymes) گسترده است و در درمان انواع بیماری تا سلامت و زیبایی پوست و مو کاربرد دارد، در ادامه با خواص آویشن و عوارض آن آشنا شوید
آویشن یکی از قدیمیترین گیاهان دارویی و ادویهای است. تیموس کلمهای یونانی و به معنای قدرت و شهامت است که نشانهای از قدرت درمانی و شفابخش بودن این گیاه است. گونههای متعدد و متفاوتی از گیاه آویشن وجود دارد. آویشن کوهی نوعی از این گیاه است که بیشتر در مناطق معتدل میروید و نوع پرورشی آن به آویشن شیرازی معروف است، این دو نوع آویشن از نظر شکل ظاهری و طعم با هم متفاوت هستند. خواص آویشن کوهی بسیار بیشتر از خواص آویشن شیرازی است. این گیاه بوی بسیار مطبوع و مزه تندی دارد. خوردن تازه آن بهصورت سبزی با غذا بسیار مفید است.
دمنوش آویشن به هضم غذا کمک مینماید و ضد سرفه و خلط آور است و در برونشیت، سیاه سرفه و التهاب دستگاه تنفس فوقانی استفاده میگردد. دم کرده آن برای سکسکه، دل پیچه، قطره قطره ادرار کردن، خرد کردن سنگ مثانه و تسکین دردهای قاعدگی بسیار نافع است. اگر ۵ تا ۱۰ گرم آویشن را در یک لیتر آبجوش دم کرده و با کمی عسل به بیماران مبتلا به تنگی نفس و کلیه و مثانه و درد مفاصل و سیاتیک دهیم، موثر واقع خواهد شد. برای جلوگیری از ریزش مو ۲۰ گرم گیاه آویشن را در یک لیتر آب جوشانده آن را هر چند روز یک بار به سر بمالید.
برای تهیه دمنوش آویشن، یک قاشق مرباخوری آویشن خشکشده را داخل دو لیوان آبجوش بریزید. قوری را روی شعله غیر مستقیم قرار دهید تا دم بکشد، سپس به مقدار دلخواه، عسل به آن بیفزایید و میل نمایید، همچنین میتوانید موقع دم کشیدن، به آن لیمو عمانی نیز اضافه کنید.
گرداوری: مجله اینترنتی ستاره