قیمت : 9500 تومان
قیمت : 9500 تومان
آویزهای طبیعی کاکتوس با قابلیت رشدقیمت : 9500 تومان
قیمت : 9500 تومان
گیاه همراه جیبی
همه ما گل قاصدک (Dandelion) را میشناسیم ولی کمتر کسی است که از خواص قاصدک و کاربردهای دارویی آن آگاه باشد. در ادامه با خواص قاصدک آشنا شوید.
همه ما نام گل قاصدک را شنیده و آن را میشناسیم ولی کمتر کسی است که بداند قاصدک یک گیاه دارویی است. به این گیاه کاسنی بری یا کاسنی زرد نیز گفته میشود.
قاصدک گیاهی است علفی و دائمی که ارتفاع ساقه آن به 40 سانتیمتر میرسد و به طور خوردرو در بین چمنها، زمینهای بایر، مزرعه، دشت و پارک و حتی کنار جادهها و به طور کلی همه جا میروید. ساقه این گیاه سرشار از شیرابه سفید رنگی است. گیاه قاصدک سرشار از مواد مغذی مختلفی مانند فیبر غذایی، ویتامین A، بتاکاروتن، ویتامین C، کلسیم، پتاسیم و ویتامین K است که برای بدن مفید میباشد. از قسمتهای گوناگون گیاه مانند ریشه، برگ و شیرابه آن در درمان استفاده میشود.
این گیاه از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است، البته بعضی معتقدند سرد و تر است.
خواص دارویی گیاه قاصدک به طور خلاصه عبارتند از:
با وجود گسترده بودن خواص قاصدک و فواید درمانی بیشمار آن، مصرف این گیاه در بعضی موارد عوارض جانبی به همراه دارد.
بنا به نظر مرکز ملی داروهای مکمل و جایگزین (NCCAM)، در موارد نادر استفاده از مکملهای ریشه قاصدک سبب ناراحتی معده و اسهال میشود. همچنین ممکن است باعث افزایش اسید معده و سوزش سردل در بعضی افراد شود.
در بعضی افراد با مصرف مکمل قاصدک، واکنشهایی مانند خارش و تورم پوست دیده میشود، همچنین ممکن است آسم ، ورم ملتحمه چشم، و آبریزش بینی بروز کند.
کسانی که دچار مشکلات کبدی، انسداد یا سنگ مجاری صفرا، انسداد روده، نارسایی کلیه و قلب و افرادی که آلرژی نسبت به گیاهان بابونه و گل مینای چمنی دارند، باید از مصرف گیاه قاصدک خودداری کنند.
گرچه قاصدک به طور بالقوه ممکن است با بعضی از داروهای خاص تداخل داشته باشد، اما این موضوع معمولاً فقط در حد تئوری است و دادههای علمی مهمی در این زمینه وجود ندارد. با این حال چون دانشمندان بر این باورند که قاصدک قند خون را پایین میآورد، افراد دیابتی باید با مشورت پزشک از این گیاه استفاده کنند. علاوه براین قاصدک ممکن است میزان سمیت داروهای فشار خون را افزایش دهد. دیگر اینکه ریشه قاصدک بر توانایی کبد برای جذب بعضی داروها اثر میگذارد و اگر تحت درمان دارویی خاصی هستید بهتر است پیش از مصرف این گیاه با پزشک مشورت کنید.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
خواص گون (Milkvetch) در ریشه، صمغ (کتیرا) و عسل گون تهیه شده از شهد گلهای این گیاه نهفته شده است. در ادامه خواص گون را بیشتر بشناسید.
گون گیاهی است چندساله که ارتفاع آن تا 75سانتیمتر میرسد و از خانواده تیره نخود است. ساقههای رشد یافته آن به رنگ بنفش تیره است، برگهای آن مرکب از برگچههایی است که به صورت متقابل در محور هر برگ قرار گرفتهاند .
گیاه گون به دو صورت بوتهای و علفی دیده میشود، این گیاه برای مناطق خشک، مناطق بیابانی و کویری مناسب است و دارای بوی تند سلنیوم میباشد. گون از علفهای هرز مناطق کویری و زمینهای بایر و مزارع نیشکر و چغند قند محسوب میشود، همچنین بسیاری از گونها سمی بوده و باعث مسمومیت گاوها، گوسفندان و اسبها میشوند. گونه دارویی گون گلهایی به رنگ صورتی، قرمز، آبی، بنفش و یا سفید دارد.
مهمترین محصول گیاه گون کتیرا نام دارد. کتیرا به ترشحات صمغی خشک شده که در اثر خراش دادن قسمت پایینی ساقه گیاه گون بهدست میآید گفته میشود. کتیرای خوب کتیرایی است که از شاخههای قدیمی گیاه به دست میآید. هرچه کتیرای حاصل شده شفافتر، بیرنگ و نازکتر باشد دارای کیفیت بهتر و قیمت گرانتری است.
به طور کلی قسمتهای مورد استفاده دارویی این گیاه شامل صمغ (کتیرا) و ریشه گیاه است و از شهد گلهای آن نیز عسل گون تهیه شده که خواص درمانی و ارزش غذایی بیشماری دارد و برای سلامت و ایمنی بدن بسیار مفید میباشد.
خواص گون (خواص صمغ گیاه گون یا کتیرا)
علیرغم گسترده بودن خواص گون و عوارض جانبی کم این گیاه، مصرف بیش از حدش باعث آسیب رساندن به سیستم ایمنی بدن میشود.
زنان باردار و افرادی که دارای بیماری لوپوس و یا سایر بیماریهای خود ایمنی هستند، بایستی از مصرف گون خودداری نمایند.
قابل ذکر است که عسل گون هیچ کدام از عوارض بالا را ندارد، زیرا توسط زنبور عسل فقط شهد آن برداشت شده است و طی تحولاتی که در بدن زنبور عسل به وجود میآید عوارضی که مصرف گیاه خالص میتواند داشته باشد را عسل گون نخواهد داشت.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران ،یونس حیدری محقق و پژوهشگر طب سنتی بیان کرد: کندر از صمغ درخت تولید می شود که کشورهای آفریقای جنوبی، یمن، عربستان و مالزی بزرگترین مراکز تولید کننده کندر محسوب می شوند.
وی با اشاره به اینکه کندر طبع گرم و خشکی دارد، اظهار داشت: مصرف کندر با مصطکی( شیره ای زرد رنگ) سبب تقویت لثه می شود، همچنین افراد می توانند برای جلوگیری از طعم تلخ کندر آن را آسیاب و با عسل مخلوط و صبح ناشتا به اندازه یک حبه قند میل کنند.
این محقق و پژوهشگر طب سنتی عنوان کرد: مصرف کندر دهان را خوشبو می کند، همچنین گنجاندن کندر در برنامه غذایی روزانه مبتلایان به قند خون مفید است، زیرا هر بار استفاده از کندر قند خون را به اندازه 10 واحد کاهش می دهد، همچنین به گفته امام علی(ع) هر کس چهل شبانه روز کندر، مصطکی و سود کوهی بخورد حافظه اش چنان تقویت می شود که گویی ساحر شده است.
حیدری با اعلام اینکه مصرف کندر با افزایش گردش خون سبب کم خوابی در افراد می شود، افزود: ترکیب کندر همراه با برگ سنا سبب بهبود و تقویت حافظه می شود.
وی تصریح کرد: زنان باردار از 2 ماهگی جنین روزانه 2 حبه و حداکثر تا 20 روز می توانند کندر بخورند زیرا مصرف بیش از حد این گیاه منجر به بیش فعالی کودک در سنین 3 تا 4 سالگی می شود، همچنین استفاده از کندر در زنان شیرده نیز سبب طعم نامطلوبی در شیر آنها می شود.
این محقق و پژوهشگر طب سنتی افزود: مصرف کندر برای مبتلایان به روماتیسم و افراد بلغمی مزاج بسیار مناسب است، روغن کندر بهترین گزینه برای رفع چین و چروک پوست به شمار می آید که برای این منظور افراد باید هر شب قبل از خواب نصف قاشق چایخوری از این روغن را روی گونه و پیشانی خود ماساژ دهند، مبتلایان به آلزایمر و پارکینسون باید به مدت 45 روز از معجون انجدان رومی همراه با کندر و جینسینگ استفاده کنند.
حیدری با بیان اینکه افراد گرم مزاج و مبتلایان به ناراحتی های قلبی و عروقی، فشار و قند خون باید از مصرف کندر خودداری کنند، توصیه کرد: اشخاصی که تعریق بدنشان زیاد است و افرادی که دچار سنگ کلیه و آفت دهان هستند نیز باید از استفاده از این گیاه پرهیز کنند.
بامداد – نام نعنا معمولا طعم بستنی را به ذهن متبادر میسازد، ولی آیا میدانید که نعنا یکی از قدیمیترین گیاهانی است که در طب گیاهی کاربرد فراوان دارد؟به گزارش Healthnews مطالعات محققان دانشگاه چک نشان میدهد روغن استخراج شده از نعنا شامل ترکیبات متعددی است که میتواند تاثیر قدرتمندی در درمان برخی بیماریها داشته باشد. براساس این گزارش، مهمترین قابلیت استفاده از نعنا در صنایع داروسازی است.
محققان میگویند بررسیها نشان میدهد روغن نعنا تاثیر بسیار زیادی روی بیمارانی دارد که از سندرم تحریک پذیری شدید معده رنج میبرند. طبق این بررسیها بیمارانی که از روغن نعنا استفاده کردهاند بین ۵ تا ۲۰ درصد از علائم وریدهای شکمی و معده، گرفتگی عضلانی، نفخ معده، یبوست و اسهال را کمتر بروز دادهاند.
الکس فورد محقق دانشگاه مک مستر میگوید: گیاه نعنا میتواند با خاصیت آرامش بخشی خود، عمومیترین عامل دفاعی بدن در برابر سندرم تحریک پذیری شدید معده IBS تلقی شود. همچنین چای نعنا میتواند بهعنوان عاملی علیه برفک دهان و جلوگیری از حالت تهوع در زمان بارداری عمل کند.عصاره گیاه نعنا بهطور معمول در محصولاتی نظیر دهانشویهها، آدامس، خمیر دندان، اسپری های خوشبو کننده، مواد جویدنی، قرص نعنا و مرهمهای مختلف به کار برده میشود.
گیاه نعنا همچنین خاصیت ضدمیکروب، ضدقارچ و ضدویروسی دارد. پاول کلوک، دانشمند علوم زیستی دانشگاه چک میگوید: برخی گیاهان هم خانواده نعنا مانند ریحان، مرزنگوش و پونه کوهی نیز خواصی مشابه نعنا دارند و میتوانند در درمان بیماریها موثر واقع شوند.
منبع : همشهری آنلاین
نوشته گیاه نعنا چه خواصی دارد؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
خواص سرخاب (Pokeweeds) شامل درمان مشکلات پوستی و روماتیسم، ماستیت، تصفیه کننده لنف و ... است. در ادامه با سایر خواص سرخاب آشنا شوید.
گیاه سرخاب به خانواده فیتولاکاسه تعلق دارد. علفی، پایا، با ارتفاع حدود ۳ متر بومی شمال آمریکا است و به فراوانی در سواحل دریای خزر میروید. برگهای این گیاه متناوب، بیضی شکل، بدون دندانه، فاقد تار با پهنک کامل بدون گوشوارک، با گلهای سفید و یا سفید مایل به صورتی و میوههای به رنگ بنفش مایل به سیاه و ارغوانی شبیه خوشه انگور میباشد. نامهای دیگر این گیاه سرخاب کولی، ماتیک و جوکی سرخاب میباشد.
اندام مورد استفاده گیاه سرخاب، ریشه خشک شده، میوه، دانه، ساقههای جوان و برگهای آن است.
ریشه خشک شده:
امروزه به عنوان تصفیه کننده لنف، مخصوصا درتب غدهای والتهاب لوزه، بهکار میرود و میتوان آن را برای درمان ماستیت (نوعی التهاب که در مادران شیرده دیده میشود و عبارت است از عفونت پستان که میتواند خود به خود یا در طول شیردهی اتفاق بیفتد) بهکار برد و داروهای روماتیسم اضافه کرد. کاربرد خارجی آن برای بیماریهای پوستی عفونی مانند جرب و کچلی قارچی پوست است و می توان آن را به مرهمهای تسکین دهنده درد زخم، همورویید و مفاصل ملتهب افزود .
میوه:
قدرت آن عموما کمتر از ریشه است. میوه تازه و خشک شده سمی است و جویدن آن توصیه نمیشود. در گذشته آن را برای بیماریهای پوستی و در مرهمهای مسکن روماتیسم به کار میبردند.
برگ:
از برگ گیاه سرخاب برای مشکلات پوستی و روماتیسم استفاده میشود. همچنین از برگ آن برای ایجاد استفراغ، ملین و نیز برای تقویت خون استفاده میشود.
خواص دارویی گیاه سرخاب به طور خلاصه عبارتند از:
گیاه سرخاب سمی است و در استفاده از آن باید دقت کرد. توجه داشته باشید ریشه این گیاه سمی است و برای مصرف ابتدا باید چند آب جوشانده، بیرون ریخته شود و سپس استفاده کنید. اگر چنانچه بر اثر بیاحتیاطی استفاده شد برای رفع مسمومیت شیر بنوشید.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
از مهمترین خواص سنبل الطیب (Valerian) رفع ناراحتیهای عصبی، درمان بیخوابی و اثر آرامبخشی است. در ادامه با گیاه و خواص سنبل الطیب آشنا شوید.
گیاه سنبل الطیب بومی اروپا و قسمتهایی از آسیا میباشد. در حال حاضر آن را در آمریکای شمالی نیز میکارند. اگر چه سنبل الطیب به صورت خودرو در جنگلها رشد میکند، اما این گیاه برای مصارف دارویی کشت و زراعت نیز میشود، البته گفته میشود خواص سنبل الطیب وحشی بیشتر است.
بیشترین قسمت مورد استفاده این گیاه برای مصارف درمانی، ریشه آن میباشد. این گیاه به "علف گربه" نیز معروف است، زیرا گربه عاشق بوی آن است.
ریشه سنبل الطیب دارای تانن، گلوکز، نشاسته، املاح منگنز، یک گلوکزید و آلکالوئید، آلفا متیل پیریل کتون (مخدر ضعیف است) و ماده انعقادی کومارین (کومارین: شل کننده خون و درمان غلظت خون و مبتلایان به آمبولی نقاط مختلف بدن) و همچنین اسیدهای مختلف است.
ریشه سنبل الطیب از نظر طب قدیم ایران دارای طبع گرم و خشک است.
خواص دارویی سنبل الطیب عبارتند از:
مصرف سنبل الطیب به افرادی که دارای فشار خون پایین هستند، توصیه نمیگردد .
سنبل الطیب نباید بیش از یک سال بماند در این صورت خاصیت دارویی خود را از دست میدهد و مصرف آن مفید و موثر نیست.
چون مصرف زیاد سنبل الطیب برای کلیه مضر است باید آن را با کتیرا خورد. همچنین در دوران بارداری و شیردهی بهتر است از مصرف آن پرهیز شود.
تعیین یک مقدار مشخص برای مصرف این گیاه، کار مشکلی است، اما در منابع مختلف علمی درباره گیاهان دارویی، چیزی حدود 1 تا 10 گرم است.
اگر از عصاره تغلیظ شده ریشه گیاه سنبل الطیب برای درمان بیماری بیخوابی استفاده میکنید، باید آن را حدود 30 تا 60 دقیقه قبل از خواب مصرف نمایید.
فرآورده های خشک شده ریشه این گیاه که به صورت 1/5 تا 2 گرمی هستند، نیز باید 30 تا 60 دقیقه قبل از خواب مصرف شوند.
مصرف تازه این گیاه بهتر و موثرتر از مصرف ریشه خشک آن است.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
زنیان (Ajwain) از جمله گیاهان دارویی مفید بوده، از مهمترین خواص زنیان خاصیت میکروب کشی آن است. در ادامه با فواید و خواص زنیان آشنا شوید.
زنیان گیاهی از تیره چتریان، بوتهای، علفی، یکساله و بدون کرک به ارتفاع 30 تا 90 سانتیمتر و پر شاخ و برگ است. زنیان میوه نوعی گیاه است که به فارسی «زنیان» و گیاه آن در کتب طب سنتی با نامهای "انیسون بری" و "کمون حبشی" نامیده شده است. زنیان به حالت خودرو در هند، ایران و مصر میروید. مهمترین مناطق رویش این گیاه در ایران، سیستان و بلوچستان، آذربایجان، اصفهان، خوزستان، فارس، کرمان و خراسان است. قسمت مورد استفاده این گیاه میوه آن بوده که دارای مقدار زیادی تیمول است.
از خواص زنیان علاوه بر کاربرد آن در آشپزی به عنوان ادویه، خاصیت دارویی و نگه دارنده مواد غذایی بودن آن است، همچنین در تهیه پودر کاری، ترشیجات، بیسکویت و مواد خوراکی از آن استفاده میشود. از رایحه میوه گیاه زنیان در دهانشویهها و خمیر دندانها استفاده میشود. یکی دیگر از خواص زنیان به عنوان ضد کرم و ضد حشره است.
طبیعت گیاه زنیان گرم و خشک است.
خواص دارویی زنیان به طور خلاصه عبارتند از:
افراد گرم مزاج نباید از زنیان استفاده کنند و در صورت لزوم به مقدار کم و همراه با گیاهان دارویی سرد میل شود.
از میوه گیاه زنیان به شکل پودر، عصاره خشک، تنتور (عصاره مایع) استفاده میشود.
روزانه 3 تا 6 گرم از دانههای پودر شده زنیان را به روشهای مختلف یا همراه با غذا میتوان مصرف کرد. علیرغم ریز بودن دانهها، برای تاثیر بیشتر لازم است تا آن را آسیاب و پودر کنید.
عصاره خشک: از عصاره خشک دانههای زنیان میتوان روزانه 125 میلیگرم مصرف کرد.
تنتور یا عصاره مایع: از این عصاره میتوان روزانه تا 6 میلیمتر مصرف کرد.
به طور کلی برای استفاده از خواص زنیان، بعد از هر وعده غذایی ظهر و شب، نصف استکان از آن را همراه با نصف استکان آب میل کنید تا هضم غذا را آسان و از نفخ و ترشی معده جلوگیری کند.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
در زمینه خواص دارویی ریواس موارد زیر را میتوان عنوان کرد:
سرکه
سرکه سیب یک درمان فوقالعاده برای رگهای واریسی است. این یک محصول طبیعی است و همچنین جریان خون و گردش خون را بهتر کرده و از سنگینی و تورم رگهای واریسی تا حد زیادی کم میکند. سرکه سیب رقیق شده را بر روی پوست به رگهای واریسی بزنید و به آرامی این منطقه را ماساژ دهید.
فلفل
فلفل هندی یک درمان معجزهآسا برای رگهای واریسی است. یک منبع بسیار غنی از ویتامین C و بیوفلاونوئید که موجب افزایش گردش خون و کاهش درد میشود.
سیر
سیر گیاه بسیار عالی برای کاهش التهاب و علائم واریس است. سیر باعث از بین رفتن سموم در عروق میشود که به بهبود گردش خون کمک میکند. برش شش حبه سیر در یک ظرف شیشهای تمیز و آب سه عدد پرتقال و دو قاشق غذاخوری روغن زیتون را مخلوط کرده و پس از ۱۲ ساعت که ماند شیشه را خوب تکان داده و چند قطره از این محلول را بر روی رگهای ملتهب بصورت داریرهای به مدت ۱۵ دقیقه ماساژ دهید. برای نتیجه بهتر این کار را چند ماه تکرار کنید.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
خولنجان (Alpinia officinarum) ارزش دارویی زیادی دارد، از معروفترین خواص خولنجان افزایش نیروی جنسی مردان است. با سایر خواص خولنجان آشنا شوید.
خولنجان گیاهی علفی، چندساله به ارتفاع 3 متر و از تیره زنجبیلیان است. دارای ساقههای زیرزمینی ضخیم و ساقههای هوایی فراوان میباشد.
ریشه گیاه خولنجان غدهای، به رنگ قرمز مایل به سیاه، معطر و دارای طعمی تند است و به آن " قسط تلخ" نیز میگویند که درارای ارزش دارویی و غذایی زیادی است و ظاهری تقریبا شبیه زنجبیل دارد. گونهای دیگر از گیاه خولنجان دارای ریشه زیرزمینی به رنگ زرد روشن است که به آن " قسط شیرین" گفته میشود و دارای طعمی گزنده، معطر و با پوست نازکتر است.
عارف و گیاهشناسی به نام هیلدگارد دی بینگن این گیاه را ((چاشنی زندگی)) نامید. او اعتقاد داشت که گیاه خولنجان هدیه خداوند برای دور کردن بیماریهاست.
از خواص خولنجان گاهی برای حیوانات نیز بهره گرفته شده و در آسیا، به اسبها میدهند تا ظاهر پر انرژیتری داشته باشند.
ریشه خولنجان (قسط تلخ) در درست کردن ترشی و همچنین به صورت آسیاب شده در انواع خورش ها استفاده میشود و به عنوان ادویهای معطر مانند پودر کاری مزه بهتری به غذا میدهد.
پودر ریزوم خشک شده گیاه خولنجان به عنوان انفیه هنگام سرماخوردگی مصرف میشود و همچنین به عنوان عطر نیز کاربرد دارد.
از خواص خولنجان استفاده آن در تهیه نوشابه و ژله است و در هندوستان به عنوان اسانس و عطر مصرف میشود.
طبیعت گیاه خولنجان گرم و خشک است.
خواص دارویی این گیاه عبارتند از:
چای خولنجان سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و همچنین برای افراد سرد مزاج بسیار مناسب است. برای درمان آرتروز و نیز روماتیسم در هفته 3 نوبت از چای خولنجان مصرف شود.
برای تقویت سیستم گوارشی خوردن این چای بسیار مناسب بوده و بهتر است چای خولنجان را یک ساعت پس از وعده غذایی میل کنید.
برای کسانی که زخم معده دارند نوشیدن این چای بسیار مناسب خواهد بود و افراد میتوانند در هفته سه نوبت از این چای میل کنند تا معده آنان آرام بگیرد و درد معده ناشی از استرس نیز از بین میرود.
تهیه چای خولنجان:
مقداری چای سیاه را همراه یک تکه از ریشه خولنجان و دو لیوان آب جوش دم کرده و پس از مدت زمان 20 دقیقه این چای آماده شده و برای سرو می توانید از نبات نیز استفاده کنید.
چنانچه دارای مزاج گرمی هستید در استفاده از گیاه خولنجان افراط نکنید تا دچار حساسیت نشوید.
استفاده بیش از اندازه از خولنجان برای پوست تحریک کننده است.
مصرف زیاد آن همچنین برای ریه مضر بوده و بایستی با انیسون مصرف گردد.
به طور کلی مصرف زیاد خولنجان برای مثانه مضر بوده، از این نظر باید با گل انگبین خورده شود.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره