دکتر مروارید مافی در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: خمیردندانها بر اساس مواد تشکیلدهنده و مورد مصرف به سه گروه اصلی خمیردندانهای فلورایددار، سفیدکننده و ضدحساسیت تقسیم میشوند. خمیردندانهای فلورایددار میتوانند موجب کاهش میزان و سرعت پوسیده شدن دندانها شوند.
وی افزود: طبق مطالعات متعدد مصرف خمیردندانهای فلورایددار به مدت طولانی و از دوران کودکی تا ۴۴ درصد از میزان پوسیدگی دندان کاهش داده و در نتیجه کمک بزرگی به پیشگیری از پوسیدگی دندانها میکند. در این نوع خمیردندانها معمولا فرمول آن یا کلمه "فلورایددار" را به زبان کشور سازنده، روی آن درج میشود.
مافی با اشاره به کارکرد خمیردندانهای سفیدکننده گفت: خمیردندانهای سفیدکننده دارای مواد ساینده و پاککننده صابونی و قوی هستند که موجب تمیزی، سفیدی و شفافیت دندانها میشوند. این خمیردندانها با نظر دندانپزشک، برای دندانهای سالم و قوی مناسب هستند اما برای دندانهایی که دارای پوسیدگیهای متعدد و مینای ضعیف هستند، مناسب نیستند.
این دندانپزشک ادامه داد: خمیردندانهای ضدحساسیت نیز در کم کردن حساسیت دندانها به خصوص حساسیت طوق دندانها موثرند. ماده موثر این خمیر دندانها معمولا نیترات پتاسیم یا استرانسیوم و غیره است.
وی با بیان این که برای تهیه نوع مناسب خمیردندانهای ضدحساسیت حتما باید با دندانپزشک مشورت شود، عنوان کرد: مصرف این نوع خمیردندان برای دریافت نتیجه مطلوب، باید طولانی باشد. تاثیر این خمیردندانها در کاهش حساسیت در طولانی مدت مشخص میشود و باید حداقل روزی دو تا سه مرتبه و هربار به مدت پنج تا 10 دقیقه روی دندانها باقی بماند تا تاثیرگذار شوند.
این متخصص جراحی لثه و ایمپلنت با اشاره به نکات مهمی که هنگام خرید خمیردندان باید رعایت شوند، گفت: هنگام خرید خمیردندان باید به هدف خود از خرید آن دقت کنید. چنانچه دندانهای کاملا سالمی دارید و معاینات سالیانه دندانپزشکی تاییدکننده این مطلب است، میتوانید از خمیردندانهای سفیدکننده به صورت مقطعی استفاده کنید. استفاده طولانیمدت از خمیردندان سفیدکننده به دلیل خاصیت سایندگی زیاد آنها توصیه نمیشود.
مافی بیان کرد: اگر در معاینات دندانپزشکی مشخص شود که شما مستعد ابتلا به پوسیدگی دندان هستید و هدف شما کاهش پوسیدگی باشد، بهتر است از خمیردندانهای حاوی فلوراید که ضدپوسیدگی هستند، استفاده کنید. روی این خمیردندانها کلمه ضدپوسیدگی یا Cavity Protection درج شده است.
وی ادامه داد: کودکانی که قدرت کنترل بلع خود را دارند، افراد مسنی که داروهای فشارخون مصرف میکنند و افراد سیگاری که دچار خشکی دهان بوده و مستعد پوسیدگی دندانی هستند، میتوانند از خمیردندانهای حاوی فلوراید سود بیشتری برند.
این دندانپزشک اظهار کرد: اگر حساسیت شدید دندانی دارید و پس از معاینات دندانپزشکی مشخص شده که حساسیت دندانی به دلیل پوسیدگی و بیماری لثهای نیست، بهتر است از خمیر دندان ضدحساسیت استفاده کنید.
وی همچنین با اشاره به خمیردندانهای ضدجرم موجود در بازار افزود: خمیردندانهای ضدجرم نیز در بازار موجود هستند که روی آنها عبارت ضدجرم درج شده است. این خمیردندانها حاوی پیروفسفات هستند که از تشکیل جرم جدید بر روی دندانها جلوگیری میکند، اما در حذف جرمهای موجود هیچ نقشی ندارد.
مافی گفت: در صورت تمایل به استفاده از این نوع خمیردندان و اگر در معاینات مکرر دندانپزشکی به شما گفته شده که دهان شما مستعد تشکیل جرم است، باید ابتدا جرمگیری کنید تا جرمهای موجود در دهانتان تمیز شوند و سپس از این خمیردندانها استفاده کنید.
این استادیار دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ادامه داد: بعضی از شرکتهای سازنده خمیردندان، خمیردندانهای ترکیبی به بازار ارائه میکنند که ضدجرم، ضدپلاک و ضدپوسیدگی هستند. میتوان حسب نیاز از این خمیردندانها نیز استفاده کرد.
وی تصریح کرد: مارک و برند خاصی از خمیردندان توصیه نمیشود. انتخاب خمیردندان به سلیقه افراد و نیاز آنها و هزینهای که برای خمیردندان در سبد کالای خانواده درنظر میگیرند، بستگی دارد.
مافی با اشاره به میزان خمیردندانی که در هر مرتبه مسواک زدن باید استفاده شود، عنوان کرد: برخلاف تبلیغاتی که به صورت روزمره دیده میشود، نباید تمام طول برس مسواک را پر از خمیردندان کرد. میزان زیاد خمیردندان موجب میشود که کف زیادی در دهان ایجاد شود که زمان مسواک زدن را کاهش میدهد.
وی افزود: فرد از حضور کف زیاد در دهان خود آزرده میشود و سریع دهان خود را خالی میکند. همچنین وجود کف زیاد در دهان موجب میشود که قسمتهای زیادی از دندانها با کف پوشیده شوند و فرد فراموش کند که آن سطوح را با مسواک تمیز کند.
این دندانپزشک گفت: بهتر است میزان خمیردندان به اندازه یک نخود یا پاککن انتهای مداد باشد. میتوانید از قسمت عرضی برس مسواک برای اندازهگیری میزان خمیر دندان استفاده کنید.
فرآوری: آمنه اسفندیاری ـ بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
مسخره کردن و استهزاء دیگران یکی ازبزرگترین رذایل اخلاقی است که گاهی ما خیلی ساده از کنار آن می گذریم. گاها ما عکس العملی که در مقابل یک قاتل از خود نشان می دهیم به مراتب شدیدتر از برخوردی است که با مسخره کنندگان داریم در حالی که اگر شخصی جسم فردی را به قتل رسانده فرد مسخره کننده با زبان خود افراد را کشته است. یا اگر کسی با چاقو به کسی حمله کند همه ی ما پریشان می شویم در حالی که مسخره کردن هم حمله با چاقو به روح انسان است اما گاهی به راحتی از کنار آن می گذریم.
این رذیله ی اخلاقی در واقع یک گناه کلیدی است که ریشه ی معاصی دیگر تلقی می شود مثل اختلاف افکنی چرا که وقتی دو مسلمان یکدیگر را به سخره می گیرند دوستی بین آنها از بین رفته و تبدیل به کینه می شود.
مسلمانان باید دوستی و پیوند خود را با استهزاگران دین قطع کنند. خداوند در آیات 57ـ58 مائده به مؤمنان فرمان داده است که اهل کتاب و مشرکان مسخره کننده اسلام و دستورات عبادی را به دوستی نگیرند و ترک دوستی با آنان را شرط ایمان و تقوا شمرده است: «یـاَیُّهَا الَّذینَ ءامَنوا لاتَتَّخِذوا الَّذینَ اتَّخَذوا دینَکُم هُزُوًا و لَعِبـًا مِنَ الَّذینَ اوتوا الکِتـبَ مِن قَبلِکُم والکُفّارَ اَولِیاءَ واتَّقُوا اللّهَ اِن کُنتُم مُؤمِنین * و اِذا نادَیتُم اِلَى الصَّلوةِ اتَّخَذوها هُزُوًا»
امام سجاد علیه السلام می فرمایند: گناهانى که باعث نزول عذاب مىشوند، عبارتاند از: ستم کردن شخص از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره کردن آنان. (وسایل الشیعه ج 16 ، ص 281 ، ح 21556)
در شأن نزول این آیات نقل شده است که جمعی از یهود و گروهى از نصارا هنگامی که صدای اذان را میشنیدند، یا مسلمانان را در حال نماز میدیدند به استهزا می پرداختند که آیه نازل شد و مسلمانان را از دوستی با آنان برحذر داشت.
در این جا به دو نمونه از آثار سوء استهزا و تمسخر اشاره می کنیم:
1. به خطر افتادن آبروی افراد
یکی از مشکلاتی که در زمان حاضر با آن مواجه هستیم، رواج پیامک ها و بلوتوث هایی است که به وسیله آن، مسائل غیر اخلاقی، هجویات، مسخره کردن قشرهای مختلف جامعه و... را منتشر می سازند، در حالی که در آموزه های دینی، حرمت انسان مؤمن بالاتر از حرمت خانه خدا است: امام صادق (علیه السلام) فرمود احترام و شخصیت مؤمن از حرمت کعبه بالاتر است. (بحار الانوار، ج 64، ص 71)
2. فراموش کردن خدا
از جمله آثار سوء استهزا و تمسخر، و سرگرم شدن به این امور، علاوه بر تضعیف غیرت دینی، و سست شدن مبانی اعتقادی مردم، غفلت از یاد خدا را در پی خواهد داشت: "فَاتّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِیّا حَتّی أَنْسَوْکُمْ ذِکْری وَ کُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَکُونَ"؛ اما شما آنها را به مسخره گرفتید و این برخورد، شما را از یاد من غافل کرد و شما به آنها می خندیدید! (مؤمنون، 110)
این آیه معنایش این است که همین اشتغال و سرگرم شدن به تمسخر مؤمنان، و ریشخند زدن به اعتقادات، باورها، رفتار و کردارشان، باعث می شود که انسان از ذکر و یاد خدا غافل شود، و سرانجام فراموشی و غفلت از یاد خدا، گرفتار شدن به عذاب الاهی خواهد بود.
گاهی قرآن از این روش برای بازسازی اخلاقی و بازگرداندن افراد به مسیر درست تکاملی و هدایت بهره می گیرد.(من اسالیب التربیه فی القرآن ص ۱۵۱) البته روش قرآن بیشتر در قالب تمثیل و تشبیه به کار رفته است تا خطاکاران، کافران و مشرکان را به مسیر درست بازگرداند. چنان که در سوره مدثر آیه ۵۰ مشرکان را به گورخرانی تشبیه می کند که از جلو شیر می گریزند. یا دانشمندان و عالمانی را که به کتاب و دانش خود عمل نمی کنند به خران باربری تشبیه می کند که کتاب هایی بر روی آنها نهاده شده(جمعه آیه ۵) و نیز از عموی پیامبر که به کنایه به عنوان ابولهب (پدر آتش دوزخ) و یا از زنش به حماله الحطب(هیزم آور دوزخ) (سوره تبت آیه ۱و ۳) و از صدای بلند به صدای خرای یاد می کند. (لقمان آیه ۱۹)
اشتغال و سرگرم شدن به تمسخر مؤمنان، و ریشخند زدن به اعتقادات، باورها، رفتار و کردارشان، باعث می شود که انسان از ذکر و یاد خدا غافل شود، و سرانجام فراموشی و غفلت از یاد خدا، گرفتار شدن به عذاب الاهی خواهد بود.
گاه انسان متکبر و مغرور را با لحن تمسخر گونه ای خطاب می کند و می فرماید: تو نمی توانی با این گونه رفتار زمین را بشکافی و یا در بلندی به کوه ها هم نمی رسی (اسراء آیه ۳۷) و یا به زبان ابراهیم، بت پرستان را مسخره می کند و می گوید: به حتم این بت بزرگ بوده که از حسادت، بتان را شکسته است. (انبیا آیه ۶۳) این همه برای این است که اهل باطل و کفر حق را بازشناسند و از آن مقام که برای خودساخته و نشسته اند فرود آیند و به راه هدایت درآیند.
به هوش باشیم که این رذیله ی اخلاقی جدای از اینکه باعث ناخشنودی پروردگار متعال بوده و انسان را از الطاف الهی دور می کند، اگر وجود انسان را تحت تسلط خود درآورد، اولین کارش این است که فضایل اخلاقی را نابود می کند؛ و در مرحله ی بعد شعله های سوزنده آن، زندگی فردی و اجتماعی انسان را تسخیر کرده و پیامدهای ناگواری را به همراه خواهد داشت.
امام سجاد علیه السلام می فرمایند: گناهانى که باعث نزول عذاب مىشوند، عبارتاند از: ستم کردن شخص از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره کردن آنان. (وسایل الشیعه ج 16 ، ص 281 ، ح 21556)
منابع:
سایت حجت الاسلام قرائتی (دام ظله)
سایت آوینی
سایت حوزه
سایت اسلام کوئیست
سایت سماموس