کسانی که بیماری قند یا دیابت دارند معمولا چاق هم هستند و برای حل مشکل باید انسولین دریافت کنند اما انسولین هم به بدن آن ها کارساز نیست. انسولین یکی از مهم ترین هورمون های بدن است که درست مثل کلید عمل می کند.
این هورمون قفل سلول ها را باز می کند تا گلوکز (glucose) یا همان قند خون واردشان شود؛ اما بعضی وقت ها این قفل و کلید درست عمل نمی کنند که نتیجه اش تجمع گلوکز در خون و بالارفتن میزان قند است.در این شرایط ممکن است بدن شما خیی سخت تلاش کند و بیشتر از قبل انسولین بسازد
اما حتی این حجم از انسولین هم نمی تواند قفل سلول را بگشاید. با اینکه فرضیه های زیادی در مورد این مشکل وجود دارد، اما محققان هنوز به درستی نمی دانند که چه عامل یا عواملی روی پاسخ سلول های مختلف بدن به انسولین تاثیر گذاشته و آن ها را قفل می کند. این همان شرایطی است که در علم پزشکی به آن مقاومت به انسولین گفته می شود.
مقاومت به انسولین خود را با چه علائمی نشان می دهد؟
مبتلایان مقاومت به انسولین معمولا هیچ علامت خاصی ندارند و این دقیقا همان قسمت بد ماجراست چون ممکن است مدت ها دچار این بیماری باشید بدون اینکه شستتان خبردار شود. با یان حال مقاومت شدید به انسولین در بعضی از افراد باعث ایجاد لکه های تیره روی پوست بعضی از نواحی بدن مثل گردن، آرنج، دست ها، زانوها و زیربغل می شود.
چه عواملی ریسک ابتلا به مقاومت انسولین را افزایش می دهد؟
افزایش وزن یکی از مهم ترین عواملی است که باعث می شود ریسک ابتلای یک فرد به مقاومت به انسولین بیشتر شود. علاوه بر این مسئله، کسانی که به طور مرتب سیگار می کشند، به اندازه کافی ورزش نمی کند. یا فشار خون بالایی دارند، بیش از دیگران درمعرض خطر هستند. همچنین بعضی از مشکلات قلبی و عروقی نیز از جمله عوامل افزایش دهنده خطر این بیماری است.
به عنوان مثال، در افرادی که کلسترول خوب خون یا اچ. دی. ال (HDL) آنها پایین بوده یا تری گلیسرید (چربی خون) خونشان بالاست، سابقه سکته قلبی دارند یا در ناحیه گردن و پا دچار مشکلات عروقی هستند، مقاومت به انسولین نیز بیش از دیگران دیده می شود و این عارضه می تواند مشکل زا باشد.
سابقه خانوادگی در ابتلا به مقاومت به انسولین اهمیت دارد؟
مطالعات نشان داده که نژاد فرد می تواند نقش مهمی در ابتلای او به این بیماری داشته باشد به طور مثال آمریکایی- آفریقایی تبارها، آمریکایی هایی که ریشه آسیایی دارند و همچنین همه آنهایی که در خانواده شان سابقه ابتلا به مقاومت به انسولین وجود دارد در معرض خطر هستند و در مقایسه با کسانی که چنین سابقه ای در خانواده شان نبوده، بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند.
همچنین اگر پدر یا مادر، برادر یا خواهری دارید که دچار دیابت نوع دو است، ریسکتان هم برای ابتلا به بیماری بالاتر است. در ضمن فرزندان خانم هایی که در دوران بارداری، قند خون بالا یا دیابت بارداری را تجربه کرده اند در مقایسه با سایر افراد، بیشتر دچار مقاومت به هورمون انسولین می شوند.
مقاومت به انسولین چطور تشخیص داده می شود؟
تست مقاومت به انسولین پیچیده و کمی سخت است. بنابراین پزشک برای اینکه ببیند آیا دچار این بیماری قند هستید یا نه، تست های معمول مربوط به پیش دیابت را برای شما انجام می دهد تا مشخص شود که آیا قند خونتان بیش از حد معمول هست یا خیر.
با آزمایش خون می توان وضعیت قند خون ناشتا را بررسی کرد و مقایسه قند خون شما در این وضعیت طی چند ماه گذشته نشان می دهد که آیا سلول های بدنتان نسبت به انسولین به عنوان یک هورمون پایین آورنده خون، مقاوم هستند یا خیر.
احتمال تبدیل مقامت به انسولین به دیابت
مقاومت به انسولین بدن را در شرایطی قرار می دهد که برای ساخت مقدار بیشتر هورمون، دچار تلاش مضاعف شود تا سطح قند خون را در حد و اندازه طبیعی نگه دارد. د رنتیجه به مرور سلول های سازنده انسولین در پانکراس از بین می روند و از کار می افتند و این مسئله فرد را به سمت ابتلا به پیش دیابت
و دیابت نوع دو سوق می دهد. هرچند اگر مقاومت به انسولین زود تشخیص داده شود با کمی تغییر در سبک زندگی روزانه می توان از وقوع این اتفاق تا حد زیادی پیشگیری کرد.
اهمیت درست غذاخوردن در مبارزه با مقاومت به انسولین
همان طور که اشاره شد مقاومت به انسولین با اضافه وزن و چاقی رابطه مستقیم دارد و به شدت به نوع غعذایی که می خورید، وابسته است. بنابراین اگر به تازگی متوجه شدید که دچار این مشکل هستید، باید مصرف شیرینی، شکلات، قندهای تصفیه شده و چربی های حیوانی را کاهش دهید
و در عوض میوه و سبزی و غلات تصفیه نشده و سبوس دار بیشتری مصرف کنید. این کار علاوه بر تنظیم قند خون به شما کمک می کند تا وزن کم کنید یا وزنتان را در محدوده سالم نجه دارید و چاق نشوید. همچنین این سبک غذاخوردن به مرور مقاومت سلولی به انسولین را نیز کم می کند.
یکی از رژیم های غذایی مشهوری که به مبتلایان به مقاومت با انسولین توصیه می شود، رژیم «دش» (DASH) است که معمولا برای مبتلایان به بیماری های قلبی و عروقی و پرفشاری خون توصیه می شود. کاهش دریافت سدیم و افزایش دریافت پتاسیم، منیزیم و کلسیم روزانه،
پایه و اساس رژیم دش را تشکیل می دهد. همچنین مطالعات حاکی از تاثیر مستقیم کمبود ویتامین دی (D) بر سلول های بدن و کاهش واکنش های سلولی به انسولین است که به مرور قند خون را بالا می برد.
رفع مقاومت سلولی به انسولین با ورزش و فعالیت بدنی
ورزش و فعالیت بدنی فقط مقاومت سلول های بدن به انسولین را کاهش نمی دهد بلکه درست مثل رژیم غذایی سالم، روی وزن هم اثر می گذارد. یکی دیگر از فواید ورزش به خصوص روی سلول های ماهیچه ای این است که باعث می شود این سلول ها به شکل بهتر و موثرتری از قند و انسولین استفاده کنند.
بنابراین اگر دچار این بیماری هستید باید روزی ۳۰ دقیقه در اغلب روزهای هفته ورزش کنید تا قلبتان سریع تر بزند و نفس کشیدن کمی برایتان سخت شود.
درمان مقاومت به انسولین نیاز به دارو دارد؟
تغییر سبک زندگی مهم ترین رویکرد درمانی برای رفع مقاومت به انسولین است. با این حال اگر احتمال ابتلا به دیابت برای شما مطرح باشد، لازم است مصرف دارو را نیز برای بهبود استفاده سلول ها از انسولین با نظر پزشک متخصص شروع کنید. در این حالت «متفورمین» (metformin) متداول
ترین دارویی است که تجویز می شود تا هم احتمال ابتلا به دیابت را کاهش دهد و هم به کاشه وزن در افراد چاق کمک کند. یکی دیگر از فواید متفورمین نیز این است که ریسک ابتلای خانم هایی را که سابقه دیابت بارداری داشته اند، به نوع دوم این بیماری کاهش می دهد.
مقاومت به انسولین و سندرم متابولیک
مقاومت به انسولین یکی از عوامل مرتبط به سندرم متابولیک است. مبتلایان به این سندرم با داشتن سه علاماز مجموعه این علائم مشخص می شوند:
افزایش اندازه دور کمر، افزایش تری گلیسرید یا چربی خون، کاهش اچ.دی.ال خون، افزایش فشار خون و افزایش قند خون. کسانی که مبتلا به سندرم متابولیک هستند هم بیشتر از سایرین در معرض دیابت، بیماری های قلبی و عروقی و سکته هستند.
مقاومت به انسولین با چه بیماری هایی مرتبط است؟
افرادی که سلول های بدنشان نسبت به انسولین مقاوم شده نسبت به سایرین التهابات بیشتری را در بدنشان تجربه می کنند و بیشتر دچار بیماری های عروقی، کلیوی، کبدی، آرتریت روماتویید و سندرم تخمدان پلی کیستیک می شوند.
با غذا مقاومت سلولی به انسولین را بشکنید
۱- بلوبری
در سال ۲۰۱۰ محققان نشان دادند که مصرف بلوبری مقاومت به انسولین را در افراد چاقی که دچار بیماری قند هستند کاهش می دهد و چون این میوه قند کم و فیبر بالایی دارد ضدچاقی هم محسوب می شود. همچنین استفاده از بلوبری به دلیل داشتن آنتی اکسیدان های ضدپیری، پوست شما را نیز جوان و درخشان می کند.
۲- آووکادو
آووکادو سرشار از اسیدهای چرب غیراشباع است که روند آزاد شدن قند در خون را کند می کند، در نتیجه نیاز بدن به انسولین کم و از مقاومت سلولی به این هورمون کاسته می شود.
۳-روغن زیتون
اسیدهای چرب غیراشباعی که در روغن زیتون وجود دارد، ترشح هورمون های ضداشتها از جمله «لپتین» (Leptin) را تحریک می کند و به طور اختصاصی مقاومت سلول های بدن نسبت به هورمون انسولین را از بین می برد.
در سال ۲۰۰۷ مقاله ای منتشر شد که نشان داد داشتن رژیم غذایی سرشار از اسید چرب غیراشباع در مقایسه با رژیم های مملو از کربوهیدرات یا برنامه غذایی که اسید چرب اشباع زیاید دارد، مانع از ایجاد چاقی شکمی شده و مقاومت به انسولین را از بین می برد.
۴- دارچین
تنها با مصرف نصف قاشق مرباخوری دارچین در طول روز می توانید میزان انسولین را در بدنتان تنظیم کنید. پژوهش های اخیر حاکی از آن است که دارچین روی سلول های کبدی و ماهیچه ای اثر می گذارد تا به شکل بهتر و موثرتری انسولین استفاده کنند. علاوه بر این مصرف این ادویه با تسریع روند
کاهش وزن نیز رابطه دارد؛ بنابراین کافی است به مدت بیست روز، روزانه نصف قاشق مرباخوری دارچین بخورید تا قند خونتان ۲۰ درصد پایین بیاید.
۵- گیلاس
اگر چاق هستید و مقاومت به انسولین دارید، گیلاس را در فصل های گرم سال در برنامه غذایی روزانه تان قرار دهید. این میوه که به رغم طعم شبرینش، قند کمی دارد، سرشار از ترکیبات شیمیایی طبیعی به نام «آنتوسیانین» (anthocyanin) است که به پایین آمدن قند خون کمک می کنند.
تحقیقات نشان داده آنتوسیانین های موجود در گیلاس تولید و ترشح انسولین را تا ۵۰ درصد کاهش می دهد و به دلیل اثر آنتی اکسیدانی اش، ضدسرطان و بیماری های قلبی و عروقی نیز محسوب می شود.
منبع:پارس ناز
نوشته آیا چاقی افراد ربطی به بیماری قند و مشکل انسولین آنها دارد؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
مدیرعامل شرکت نوونوردیسک پارس اعلام کرد:مدرن ترین کارخانه تولید انسولین خاورمیانه در ایران ساخته می شود و عملیات اجرایی این کارخانه در ماه آینده آغاز خواهد شد.
کسانی که بیماری قند یا دیابت دارند معمولا چاق هم هستند و برای حل مشکل باید انسولین دریافت کنند اما انسولین هم به بدن آن ها کارساز نیست. انسولین یکی از مهم ترین هورمون های بدن است که درست مثل کلید عمل می کند.
این هورمون قفل سلول ها را باز می کند تا گلوکز (glucose) یا همان قند خون واردشان شود؛ اما بعضی وقت ها این قفل و کلید درست عمل نمی کنند که نتیجه اش تجمع گلوکز در خون و بالارفتن میزان قند است.در این شرایط ممکن است بدن شما خیی سخت تلاش کند و بیشتر از قبل انسولین بسازد
اما حتی این حجم از انسولین هم نمی تواند قفل سلول را بگشاید. با اینکه فرضیه های زیادی در مورد این مشکل وجود دارد، اما محققان هنوز به درستی نمی دانند که چه عامل یا عواملی روی پاسخ سلول های مختلف بدن به انسولین تاثیر گذاشته و آن ها را قفل می کند. این همان شرایطی است که در علم پزشکی به آن مقاومت به انسولین گفته می شود.
مقاومت به انسولین خود را با چه علائمی نشان می دهد؟
مبتلایان مقاومت به انسولین معمولا هیچ علامت خاصی ندارند و این دقیقا همان قسمت بد ماجراست چون ممکن است مدت ها دچار این بیماری باشید بدون اینکه شستتان خبردار شود. با یان حال مقاومت شدید به انسولین در بعضی از افراد باعث ایجاد لکه های تیره روی پوست بعضی از نواحی بدن مثل گردن، آرنج، دست ها، زانوها و زیربغل می شود.
چه عواملی ریسک ابتلا به مقاومت انسولین را افزایش می دهد؟
افزایش وزن یکی از مهم ترین عواملی است که باعث می شود ریسک ابتلای یک فرد به مقاومت به انسولین بیشتر شود. علاوه بر این مسئله، کسانی که به طور مرتب سیگار می کشند، به اندازه کافی ورزش نمی کند. یا فشار خون بالایی دارند، بیش از دیگران درمعرض خطر هستند. همچنین بعضی از مشکلات قلبی و عروقی نیز از جمله عوامل افزایش دهنده خطر این بیماری است.
به عنوان مثال، در افرادی که کلسترول خوب خون یا اچ. دی. ال (HDL) آنها پایین بوده یا تری گلیسرید (چربی خون) خونشان بالاست، سابقه سکته قلبی دارند یا در ناحیه گردن و پا دچار مشکلات عروقی هستند، مقاومت به انسولین نیز بیش از دیگران دیده می شود و این عارضه می تواند مشکل زا باشد.
سابقه خانوادگی در ابتلا به مقاومت به انسولین اهمیت دارد؟
مطالعات نشان داده که نژاد فرد می تواند نقش مهمی در ابتلای او به این بیماری داشته باشد به طور مثال آمریکایی- آفریقایی تبارها، آمریکایی هایی که ریشه آسیایی دارند و همچنین همه آنهایی که در خانواده شان سابقه ابتلا به مقاومت به انسولین وجود دارد در معرض خطر هستند و در مقایسه با کسانی که چنین سابقه ای در خانواده شان نبوده، بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند.
همچنین اگر پدر یا مادر، برادر یا خواهری دارید که دچار دیابت نوع دو است، ریسکتان هم برای ابتلا به بیماری بالاتر است. در ضمن فرزندان خانم هایی که در دوران بارداری، قند خون بالا یا دیابت بارداری را تجربه کرده اند در مقایسه با سایر افراد، بیشتر دچار مقاومت به هورمون انسولین می شوند.
مقاومت به انسولین چطور تشخیص داده می شود؟
تست مقاومت به انسولین پیچیده و کمی سخت است. بنابراین پزشک برای اینکه ببیند آیا دچار این بیماری هستید یا نه، تست های معمول مربوط به پیش دیابت را برای شما انجام می دهد تا مشخص شود که آیا قند خونتان بیش از حد معمول هست یا خیر.
با آزمایش خون می توان وضعیت قند خون ناشتا را بررسی کرد و مقایسه قند خون شما در این وضعیت طی چند ماه گذشته نشان می دهد که آیا سلول های بدنتان نسبت به انسولین به عنوان یک هورمون پایین آورنده خون، مقاوم هستند یا خیر.
احتمال تبدیل مقامت به انسولین به دیابت
مقاومت به انسولین بدن را در شرایطی قرار می دهد که برای ساخت مقدار بیشتر هورمون، دچار تلاش مضاعف شود تا سطح قند خون را در حد و اندازه طبیعی نگه دارد. د رنتیجه به مرور سلول های سازنده انسولین در پانکراس از بین می روند و از کار می افتند و این مسئله فرد را به سمت ابتلا به پیش دیابت
و دیابت نوع دو سوق می دهد. هرچند اگر مقاومت به انسولین زود تشخیص داده شود با کمی تغییر در سبک زندگی روزانه می توان از وقوع این اتفاق تا حد زیادی پیشگیری کرد.
اهمیت درست غذاخوردن در مبارزه با مقاومت به انسولین
همان طور که اشاره شد مقاومت به انسولین با اضافه وزن و چاقی رابطه مستقیم دارد و به شدت به نوع غعذایی که می خورید، وابسته است. بنابراین اگر به تازگی متوجه شدید که دچار این مشکل هستید، باید مصرف شیرینی، شکلات، قندهای تصفیه شده و چربی های حیوانی را کاهش دهید
و در عوض میوه و سبزی و غلات تصفیه نشده و سبوس دار بیشتری مصرف کنید. این کار علاوه بر تنظیم قند خون به شما کمک می کند تا وزن کم کنید یا وزنتان را در محدوده سالم نجه دارید و چاق نشوید. همچنین این سبک غذاخوردن به مرور مقاومت سلولی به انسولین را نیز کم می کند.
یکی از رژیم های غذایی مشهوری که به مبتلایان به مقاومت با انسولین توصیه می شود، رژیم «دش» (DASH) است که معمولا برای مبتلایان به بیماری های قلبی و عروقی و پرفشاری خون توصیه می شود. کاهش دریافت سدیم و افزایش دریافت پتاسیم، منیزیم و کلسیم روزانه،
پایه و اساس رژیم دش را تشکیل می دهد. همچنین مطالعات حاکی از تاثیر مستقیم کمبود ویتامین دی (D) بر سلول های بدن و کاهش واکنش های سلولی به انسولین است که به مرور قند خون را بالا می برد.
رفع مقاومت سلولی به انسولین با ورزش و فعالیت بدنی
ورزش و فعالیت بدنی فقط مقاومت سلول های بدن به انسولین را کاهش نمی دهد بلکه درست مثل رژیم غذایی سالم، روی وزن هم اثر می گذارد. یکی دیگر از فواید ورزش به خصوص روی سلول های ماهیچه ای این است که باعث می شود این سلول ها به شکل بهتر و موثرتری از قند و انسولین استفاده کنند.
بنابراین اگر دچار این بیماری هستید باید روزی 30 دقیقه در اغلب روزهای هفته ورزش کنید تا قلبتان سریع تر بزند و نفس کشیدن کمی برایتان سخت شود.
درمان مقاومت به انسولین نیاز به دارو دارد؟
تغییر سبک زندگی مهم ترین رویکرد درمانی برای رفع مقاومت به انسولین است. با این حال اگر احتمال ابتلا به دیابت برای شما مطرح باشد، لازم است مصرف دارو را نیز برای بهبود استفاده سلول ها از انسولین با نظر پزشک متخصص شروع کنید. در این حالت «متفورمین» (metformin) متداول
ترین دارویی است که تجویز می شود تا هم احتمال ابتلا به دیابت را کاهش دهد و هم به کاشه وزن در افراد چاق کمک کند. یکی دیگر از فواید متفورمین نیز این است که ریسک ابتلای خانم هایی را که سابقه دیابت بارداری داشته اند، به نوع دوم این بیماری کاهش می دهد.
مقاومت به انسولین و سندرم متابولیک
مقاومت به انسولین یکی از عوامل مرتبط به سندرم متابولیک است. مبتلایان به این سندرم با داشتن سه علاماز مجموعه این علائم مشخص می شوند:
افزایش اندازه دور کمر، افزایش تری گلیسرید یا چربی خون، کاهش اچ.دی.ال خون، افزایش فشار خون و افزایش قند خون. کسانی که مبتلا به سندرم متابولیک هستند هم بیشتر از سایرین در معرض دیابت، بیماری های قلبی و عروقی و سکته هستند.
مقاومت به انسولین با چه بیماری هایی مرتبط است؟
افرادی که سلول های بدنشان نسبت به انسولین مقاوم شده نسبت به سایرین التهابات بیشتری را در بدنشان تجربه می کنند و بیشتر دچار بیماری های عروقی، کلیوی، کبدی، آرتریت روماتویید و سندرم تخمدان پلی کیستیک می شوند.
با غذا مقاومت سلولی به انسولین را بشکنید
1- بلوبری
در سال 2010 محققان نشان دادند که مصرف بلوبری مقاومت به انسولین را در افراد چاقی که دچار این بیماری هستند کاهش می دهد و چون این میوه قند کم و فیبر بالایی دارد ضدچاقی هم محسوب می شود. همچنین استفاده از بلوبری به دلیل داشتن آنتی اکسیدان های ضدپیری، پوست شما را نیز جوان و درخشان می کند.
2- آووکادو
آووکادو سرشار از اسیدهای چرب غیراشباع است که روند آزاد شدن قند در خون را کند می کند، در نتیجه نیاز بدن به انسولین کم و از مقاومت سلولی به این هورمون کاسته می شود.
3- روغن زیتون
اسیدهای چرب غیراشباعی که در روغن زیتون وجود دارد، ترشح هورمون های ضداشتها از جمله «لپتین» (Leptin) را تحریک می کند و به طور اختصاصی مقاومت سلول های بدن نسبت به هورمون انسولین را از بین می برد.
در سال 2007 مقاله ای منتشر شد که نشان داد داشتن رژیم غذایی سرشار از اسید چرب غیراشباع در مقایسه با رژیم های مملو از کربوهیدرات یا برنامه غذایی که اسید چرب اشباع زیاید دارد، مانع از ایجاد چاقی شکمی شده و مقاومت به انسولین را از بین می برد.
4- دارچین
تنها با مصرف نصف قاشق مرباخوری دارچین در طول روز می توانید میزان انسولین را در بدنتان تنظیم کنید. پژوهش های اخیر حاکی از آن است که دارچین روی سلول های کبدی و ماهیچه ای اثر می گذارد تا به شکل بهتر و موثرتری انسولین استفاده کنند. علاوه بر این مصرف این ادویه با تسریع روند
کاهش وزن نیز رابطه دارد؛ بنابراین کافی است به مدت بیست روز، روزانه نصف قاشق مرباخوری دارچین بخورید تا قند خونتان 20 درصد پایین بیاید.
5- گیلاس
اگر چاق هستید و مقاومت به انسولین دارید، گیلاس را در فصل های گرم سال در برنامه غذایی روزانه تان قرار دهید. این میوه که به رغم طعم شبرینش، قند کمی دارد، سرشار از ترکیبات شیمیایی طبیعی به نام «آنتوسیانین» (anthocyanin) است که به پایین آمدن قند خون کمک می کنند.
تحقیقات نشان داده آنتوسیانین های موجود در گیلاس تولید و ترشح انسولین را تا 50 درصد کاهش می دهد و به دلیل اثر آنتی اکسیدانی اش، ضدسرطان و بیماری های قلبی و عروقی نیز محسوب می شود.
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
اگر دچار دیابت نوع ۲ هستید و نیاز به درمان با انسولین پیدا کردهاید، باید احتیاطاتی را رعایت کنید.
رعایت این توصیهها میتواند به شما کمک کند تا از عوارض احتمالی درمان با انسولین دور بمانید:
اندازهگیری مرتب قند خون باعث میشود دریابید بدن شما چگونه به داروهای مصرفی، تغییرات عادتهای غذایی و سبک زندگی پاسخ میدهد.
این کار به پزشکتان کمک میکند که مقدار مناسبی انسولین برای شما تجویز کند و به شما کمک میکند تا مقدار درستی از انسولین را تزریق کنید. وسایل اندازهگیری قند خون را همیشه همراه داشته باشید و با شیوهای برای مثال نصب یادداشت روی یخچال انجام این کار به خود یادآوری کنید.
اگر یک وعده تزریق انسولین را فراموش کنید، قند خونتان بالا میرود. بنابراین بهتر است مقداری انسولین در محل کار خود یا درون کیفتان مقداری انسولین برای چنین مواردی بگذارید. همچنین با شیوههایی مانند استفاده از زنگ هشدار تلفن همراه میتوانید زمان تزریق انسولین را به یاد خود بیاورید.
اگر انسولین سریعالاثر تزریق میکنید، نباید یک وعده غذایی را حذف یا کم کنید، چراکه ممکن است میزان قند خونتان تا میزان خطرناکی پایین بیاید. اگرچه انسولین سریعالاثر معمولاً قبل از وعده غذایی تزریق میشود، اما اگر نمیتوانید زمان وعدههای غذایی و میزان آنها را تنظیم کنید، بهتر است بلافاصله پس از خوردن غذا انسولین بزنیدم.
شما باید مصرف غذاهای حاوی قندهای ساده مانند نوشابههای گازدار و آبمیوههای شیرین شده و شیرینیها را محدود کنید (البته در مواردی که قندتان بیشازاندازه افت کند، باید با خوردن آنها قندتان را بالا ببرید).
غذاهای پر از قند یا کربوهیدراتهای تصفیهشده و نوشیدنیهای شیرین شده به سرعت سطوح قند خون را بالا میبرند. در مقابل، با مصرف غذاهای غنی از فیبرهای خوراکی و غذاهای فراوری نشده مانند میوه و سبزیهای تازه، حبوبات و غلات سبوسدار قند خون و افزودن غذاهای پروتئین دار کمچرب و چربیهای سالم میتوانید قندتان را ثابت نگهدارید.
استرس باعث افزایش تولید هورمون کورتیزول میشود که پاسخ بدن به انسولین را کاهش میکند، به عبارت دیگر در این حالت یک دوز معین انسولین تأثیربخشی کمتری دارد.. اگر را ندارد. اگر در شرایط پراسترس هستید، از شیوههای آرامیدگی استفاده کنید..
ورزشهای هوازی برای سلامت قلبی-عروقی بسیار سودمند هستند، ما تقویت عضلات هم مهم است. انجام مرتب ورزشهای قدرتی باعث میشود که توده عضلانی بدون چربی بدن افزایش یابد و این امر پاسخدهی بدن به انسولین را افزایش میدهد. با انجام حرکتهایی مانند شنا رفتن، زدن دمبلهای سبک یا بالا و پایین رفتن از پلهها میتوانید بهسادگی عضلاتتان را تقویت کنید.
سیگار کشیدن نهتنها احتمال دچار شدن به دیابت نوع ۲ را بیشتر میکند، بلکه درمان دیابت و تعیین دوز درست انسولین را هم مشکلتر میکند. سیگار کشیدن قند خون را بهشدت بالا میبرد و درازمدت هم با ایجاد التهاب مزمن و ایجاد مقاومت به انسولین کنترل قند خون را سخت میکند.
نوشیدن مایعات کافی و تأمین آب بدن به کلیههای شما کمک میکند تا قند اضافی موجود در جریان خون را از بدن دفع کند. نوشیدن کافی آب و مایعات دیگر گردش مناسب خون را حفظ و انتقال انسولین تزریقی به بافتها و کارایی آن را تقویت میکند.
کم کردن اضافهوزن و رسیدن به وزن سالم پاسخدهی بدن شما به انسولین را بیشتر میکند. حتی کاهش وزنی در اندازه 4.5 تا 7 کیلوگرم میتواند به کنترل قند خون شما کمک کند. برای کاهش وزن از متخصصان تغذیه، پزشکان، مربیان شخصی، برنامههای رژیمی و اپلیکیشنها کاهش وزن استفاده کنید.
بسته به جایی از بدن که انسولین را تزریق میکنید، سرعت جذب آن متفاوت خواهد بود. اگر انسولین را به شکمتان تزریق کنید، با سرعت بیشتری جذب میشود و اگر انسولین را به بخش بالای بازو تزریق کنید، سرعت جذب آن کمتر است. سرعت جذب در تزریق انسولین به باسن و رانها از همه کمتر است.
بهتر است تزریقهای انسولین را به یک ناحیه کلی واحد بدن انجام دهید، اما تزریق مکرر به یک نقطه در آن ناحیه میتواند باعث ایجاد کبودیهای سفت و چربی مانندی میشود که انسولین را خوب جذب نمیکنند.
دانش > پزشکی - گوگل لوگوی ویژهای را امروز(24 آبان/14 نوامبر) به مناسبت سالگرد تولد فردریک بنتینگ کانادایی اختصاص داده است. بنتینگ در سال 1923 به خاطر کشف انسولین جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی را دریافت کرد.
به گزارش خبرآنلاین،دکتر فردریک بنتینگ در 14 نوامبر 1891 به دنیا آمد و تنها پس از عمری 49 ساله در 21 فوریه 1941 درگذشت. روز ۲۳ ژانویه سال ۱۹۲۲ یکی از بزرگترین کشفیات علم پزشکی صورت گرفت و تبدیل به روز«تولد دیگر» و دوباره میلیونها انسان مبتلا به دیابت شد. در این روز دکتر فردریک گرانت بنتینگ، پزشک جوان کانادایی توانست انسولین را بر روی اولین بیمار خود که از بیماری دیابت (بیماری قند) رنج میبرد، آزمایش کند. تزریق انسولین به لئونارد تامپسون نوجوان چهاردهساله نتیجهای درخشان داشت و این نوجوان که بر اثر اختلال در غده پانکراس خود مانند هزاران هزار انسان دیگر در کانادا و میلیونها تن دیگر در جهان رنج میبرد و در انتظار مرگ زودرس خود بود، درمان شد و زندگی دوباره پیدا کرد.
انسولین با اثر به سلولهای کبد باعث میشود این سلولها با گرفتن قند از خون و ذخیرهٔ آن به صورت گلیکوژن، قند خون را کاهش دهند و با تجمع گلیکوژن در سلولهای ماهیچهای -به عنوان یک منبع سوخت- انرژی را افزایش دهد. همچنین با اثر به بافتهای چربی، استفاده از چربی به عنوان منبع سوخت را متوقف میکند. در صورت نبود یا کمبود انسولین در خون، بدن از چربی به عنوان منبع سوخت استفاده میکند.
انسولین در پزشکی برای درمان نوعی دیابت شیرین استفاده میشود. در دیابت شیرین نوع یک(دیابت وابسته به انسولین) توانایی تولید انسولین در بدن کاهش مییابد یا قطع میشود از این رو با تزریق روزانهٔ انسولین(اغلب به صورت زیر پوستی) علایم بیماری از بین میرود.
افراد مبتلا به دیابت شیرین نوع دو(یا دیابت غیروابسته به انسولین)، با این که مقدار انسولین در خون از مقدار طبیعی بیشتر است، ولی تعداد گیرندههای انسولین کم است. در مواردی نادر اگر داروهای دیگر اثر گذار نبودند، از انسولین برای کنترل مقدار گلکوز خون استفاده میشود.
کشف انسولین به وسیله دکتر بنتینگ انقلاب بزرگی در داروسازی و علم پزشکی بود و تا به امروز جان میلیونها میلیون انسان را از مرگ نجات بخشیده و به آنها عمر دوباره داده است. کشف انسولین که به بیماران دیابتی، آنها که مرض قند دارند، کمک میکند تا تبدیل قند در بدن آنها سیر طبیعی خود را طی کند و به انرژی تبدیل شود، برای بنتینگ یک شبه شهرت، اعتبار و احترامی جهانی به همراه آورد.
5454