محققان در یک پژوهش جدید نشان دادند که چگونه کنترل پالسهای گلوکز دارای پتانسیل برای بازگرداندن تولید طبیعی انسولین و جلوگیری از ابتلا به دیابت نوع 2 موثر است.
به گزارش ایسنا به نقل از مدیکال نیوز تودی، انسولین توسط سلولهای بتا در پانکراس تولید شده و نقش اصلی آن تنظیم سطح قند خون و کمک به تبدیل گلوکز از کربوهیدراتهای مصرفی به انرژی است.
در افراد سالم، سلولهای بتا پالسهای منظمی از هورمون را آزاد کرده و وارد جریان خون میکنند .این پالسها میزان قند منتشر شده توسط کبد را محدود کرده و همچنین بافتهای بدن را به سمت جذب گلوکز منتشر شده سوق میدهند.
با این حال، در افراد مبتلا به قند خون بالا(یک مشخصه از دیابت نوع 2 ) گلوکز مازاد، سلولهای بتا را که کنترل ریتم پالسهای انسولین را بر عهده دارند، سرکوب کرده و در نتیجه تولید انسولین کاهش مییابد.
در این پژوهش جدید محققان نشان میدهند که چگونه مدیریت پالسهای گلوکز به صورت منظم و کنترل شده، به طبیعی شدن روال تولید انسولین در بدن کمک میکند.
آنها برای این پژوهش ابتدا یک مدل ریاضی نوسان ساز را(DOM) برای شبیه سازی این آزمایش با جزایر لانگرهانس که دارای خوشههای کوچک از سلولهای پانکراس که حاوی سلولهای بتا هستند، ایجاد کردند.
مدل DOM پیشبینی کرد که پالسهای گلوکز که در جریان خون منتشر میشوند پتانسیل آن را دارد که دوباره تولید انسولین در سلولهای بتا را که به دلیل قرار گرفتن در معرض گلوکزهای اضافی متوقف شده، فعال کنند.
این تیم سپس تئوری خود را بر روی موشهای غیر دیابتی که جزایر لانگرهانس آنها برداشته شده بود امتحان کردند.
این محققان سپس با استفاده از یک دستگاه میکروسیالی که به طور خاص مهندسی شده بود، غلظتهای مختلف محلول گلوکز را به جزایر لانگرهانس این موشها وارد کردند.
همانطور که انتظار می رفت، زمانی که غلظت بالا و ثابتی از گلوکز به بدن این موشها وارد میشد، ترشح طبیعی انسولین در بدن این موشها غیر فعال میشد.
اما در مقابل هنگامی که پالسهای کنترل شده گلوکز وارد جزایر لانگرهانس این موشها میشد، ترشح طبیعی انسولین با ریتم منظم مجددا آغاز میشد.
به گفته محققان این پژوهش، یافتههای آنها بینشهای جدیدی را درباره کاهش تولید انسولین که در بیماری دیابت نوع 2 رخ میدهد برای آنها به ارمغان خواهد آورد.
آنها معتقدند که پژوهش جدیدشان همچنین به یافتن استراتژیهای جدیدی برای پیشگیری از بیماری دیابت نوع 2 منجر خواهد شد.
یافتههای این پژوهش در مجله PLOS به چاپ رسیده است.
دانش > پزشکی - ایرنا نوشت: محققان دانشگاه نیاگارا در آمریکا موفق به ارایه روشی شده اند که انسولین را به صورت خوراکی در اختیار بیماران مبتلا به دیابت قرار می دهد.
محیط اسیدی معده مهمترین معضل برای مصرف انسولین به صورت خوراکی است؛ چرا که باعث می شود پروتئین قبل از ورود به روده و جذب شدن توسط جریان خون، در معده ازبین برود.
محققان دانشگاه نیاگارا برای حل این معضل، ایده کپسوله کردن انسولین را مطرح کرده اند. در این روش از ذراتی به نام Cholestosome استفاده می شود که شبیه یک مخزن کوچک از جنس مولکول های چربی هستند. البته این روش با حامل های دارو از جنس چربی (لیپوزومی) متفاوت است.
مدلسازی رایانه ای نشان می دهد این محفظه ها در مقابل اسید معده کاملا مقاوم هستند و به طور کامل و دست نخورده وارد روده می شود. مرحله آخر ورود این ذرات میکروسکوپی به جریان خون و آزاد شدن هورمون انسولین است. با اندازه گیری PH مناسب و قدرت یونی در آزمایشگاه، انسولین مورد نیاز با حداکثر ماندگاری وارد بدن می شود.
این تیم تحقیقاتی در حال بهینه کردن روش موجود هستند و امیدوارند این محصول به زودی برای آزمایش های انسانی آماده شود.
5454
دانش > پزشکی - ایرنا نوشت: محققان آمریکایی و چینی با همکاری یکدیگر توانستند یک وصله هوشمند بسازند که توانایی نظارت بر میزان گلوکز خون و تزریق خودکار انسولین به بدن بیماران مبتلا به دیابت نوع یک را دارد.
عملکرد این وصله هوشمند در آزمایشات اولیه موفقیت آمیز بوده است و میزان گلوکز خون موشها را کنترل کرده است.
این وصله هوشمند دربرگیرنده سوزنهایی برای تزریق کپسول انسولین است که پس از تزریق به سرعت باز شده و انسولین را بهطور خودکار در بدن بیمار آزاد میکنند.
این وصله هوشمند برای بیماران مبتلا به دیابت نوع یک که بدن آنها توانایی تولید انسولین را ندارد و تزریق روزانه انسولین و نظارت بر میزان قند خون آنها ضروری است، زندگی بهتری را فراهم می کند؛ علاوه بر این مبتلایان به دیابت نوع دو پیشرفته نیز میتوانند از این وصله هوشمند استفاده کنند.
دیابت به علت ناتوانی بدن در تولید یا مصرف انسولین بوجود می آید. انسولین ماده ای است که توسط لوزالمعده تولید می شود و نقش آن استفاده از قند به عنوان عظیم ترین منبع انرژی بدن است.
قند خون بالا به مرور زمان بر تمام ارگان های بدن تاثیر می گذارد و منجر به بیماری های قلبی، سکته مغزی، نارسایی کلیه، نابینایی، ناتوانی جنسی و عفونت های منتهی به نقص عضو می شود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه ACS Nano منتظر شده است.
۵۴۵۴
به گزارش ایسنا،این تیم در حال حاضر مولکولهایی را کشف کردهاند که به گلوکز متصل میشود. بنابراین آنها تصمیم به ساخت یک پوسته گرفتند که حاوی انسولین بوده و در زمان حضور قند، محموله خود را آزاد میکند.
بیماران مبتلا به دیابت که انسولین تزریق میکنند، همواره با مشکلاتی مواجه هستند که سبب محدود شدن فعالیت و سخت شدن زندگی آنها میشود.
حال تصور کنید که با این داروی جدید، بیماران میتوانند یک هفته را بدون نیاز به کنترل مداوم سطح قند خون یا تزریق انسولین به راحتی سپری کنند.
این محققان در حال تلاش برای ایجاد یک سیستم هستند که انسولین را در پاسخ به سطح گلوکز ارائه کرده و در صورت بالاتر رفتن قند خون مقادیر بیشتری از انسولین را آزاد میکند.
متاسفانه در حدود 400 هزار نفر در بریتانیا به دیابت نوع یک مبتلا بوده که از این میزان نزدیک به 30 هزار نفر کودک هستند.
دانشمندان دانشگاه بیرمنگام اظهار کردند که این کپسول برای آزمایشات حیوانی تا پنج سال آینده و بلافاصله پس از آن برای انسانها آماده خواهد بود.
این روش درمانی جدید میتواند تغییر روشی در درمان دیات نوع یک باشد و به بیماران اجازه خواهد داد بدون نگرانی درباره وضعیت خود و نظارت مداوم، با آزادی عمل بیشتری به زندگی خود ادامه دهند.
این پروژه جدید توسط بنیاد تحقیقاتی دیابت نوجوانان(JDRF)، موسسه خیریه بریتانیایی که به منظور پیدا کردن درمانی برای دیابت نوع یک با دانشمندان همکاری میکند پشتیبانی میشود.
5454
ایسنا: دانشمندان در دانشگاه بیرمنگام در حال توسعه کپسولهای هوشمندی هستند که در بدن گردش کرده و در زمان بالا آمدن سطح قند خون، انسولین ترشح میکند.
بیماران مبتلا به دیابت که انسولین تزریق میکنند، همواره با مشکلاتی مواجه هستند که سبب محدود شدن فعالیت و سخت شدن زندگی آنها میشود.
حال تصور کنید که با این داروی جدید، بیماران میتوانند یک هفته را بدون نیاز به کنترل مداوم سطح قند خون یا تزریق انسولین به راحتی سپری کنند.
این محققان در حال تلاش برای ایجاد یک سیستم هستند که انسولین را در پاسخ به سطح گلوکز ارائه کرده و در صورت بالاتر رفتن قند خون مقادیر بیشتری از انسولین را آزاد میکند.
دانشمندان دانشگاه بیرمنگام اظهار کردند که این کپسول برای آزمایشات حیوانی تا پنج سال آینده و بلافاصله پس از آن برای انسانها آماده خواهد بود.
این روش درمانی جدید میتواند تغییر روشی در درمان دیات نوع یک باشد و به بیماران اجازه خواهد داد بدون نگرانی درباره وضعیت خود و نظارت مداوم، با آزادی عمل بیشتری به زندگی خود ادامه دهند.
این پروژه جدید توسط بنیاد تحقیقاتی دیابت نوجوانان(JDRF)، موسسه خیریه بریتانیایی که به منظور پیدا کردن درمانی برای دیابت نوع یک با دانشمندان همکاری میکند پشتیبانی میشود.
خبرگزاری آریا-محققان دانشگاه برمینگهام درحال ساخت نوعی کپسول هوشمند هستند که امکان تحویل خودکار انسولین به بدن بیماران دیابتی را فراهم میکند.
به گزارش خبرگزاری آریا ،این کپسول هوشمند در بدن بیمار حرکت میکند و هرجا به سطح بالای قندخون برخورد کند، مقدارمناسبی انسولین در بدن آزاد میکند.
محققان انگلیسی مولکولهایی را شناسایی کردهاند که توانایی اتصال به قند را دارند. این مولکولها برای ساخت پوسته کپسول کاربرد دارند. زمانی که کپسول در محیط قندی قرار میگیرد، به دلیل پیوند این مولکولها با قند، ساختار پوسته آن متلاشی شده و انسولین آزاد میشود. بدین ترتیب کافی است هرچند هفته یکی از این کپسولها به بدن بیمار تزریق شود.
به گفته محققان نمونه اولیه این کپسولها ظرف پنج سال آینده برای آزمایشات حیوانی آماده میشود.
هزینه انجام این تحقیقات توسط یک موسسه خیریه موسوم به Juvenile Diabetes and Research Foundation که در زمینه حمایت از کودکان مبتلا به دیابت فعال است، تامین میشود.
در حال حاضر مبتلایان به دیابت نوع یک باید روزانه چندین بار میزان قندخون خود را کنترل کرده و در صورت لزوم انسولین تزریق کنند. انجام این کار، بسیار زمانگیر است و برای کودکان مبتلا به دیابت نوع یک امری دشوار است که اغلب به درستی انجام نمیشود.
دیابت یکی از شایع ترین بیماریهای عصر حاضر است و محققان سراسر جهان به دنبال راهکاری برای درمان این بیماری هستند. در ماه ژانویه نیز محققان آمریکایی در دانشگاه هاروارد و MIT اعلام کردند که توانستهاند این بیماری را در موشها برای چندماه خاموش کنند و امیدوارند که بتوانند در بدن انسان این مدت را به چند سال برسانند. برای این منظور میلیونها سلول سازنده انسولین را در آزمایشگاه تولید کرده و سپس آن را به بدن موشها تزریق کردهاند.
محققان امیدوارند این شیوه در بدن انسان کارآیی بیشتری داشته و بتواند زمینهساز درمان دائمی دیابت شود.
به گزارش ایسنا،این تیم در حال حاضر مولکولهایی را کشف کردهاند که به گلوکز متصل میشود. بنابراین آنها تصمیم به ساخت یک پوسته گرفتند که حاوی انسولین بوده و در زمان حضور قند، محموله خود را آزاد میکند.
بیماران مبتلا به دیابت که انسولین تزریق میکنند، همواره با مشکلاتی مواجه هستند که سبب محدود شدن فعالیت و سخت شدن زندگی آنها میشود.
حال تصور کنید که با این داروی جدید، بیماران میتوانند یک هفته را بدون نیاز به کنترل مداوم سطح قند خون یا تزریق انسولین به راحتی سپری کنند.
این محققان در حال تلاش برای ایجاد یک سیستم هستند که انسولین را در پاسخ به سطح گلوکز ارائه کرده و در صورت بالاتر رفتن قند خون مقادیر بیشتری از انسولین را آزاد میکند.
متاسفانه در حدود 400 هزار نفر در بریتانیا به دیابت نوع یک مبتلا بوده که از این میزان نزدیک به 30 هزار نفر کودک هستند.
دانشمندان دانشگاه بیرمنگام اظهار کردند که این کپسول برای آزمایشات حیوانی تا پنج سال آینده و بلافاصله پس از آن برای انسانها آماده خواهد بود.
این روش درمانی جدید میتواند تغییر روشی در درمان دیات نوع یک باشد و به بیماران اجازه خواهد داد بدون نگرانی درباره وضعیت خود و نظارت مداوم، با آزادی عمل بیشتری به زندگی خود ادامه دهند.
این پروژه جدید توسط بنیاد تحقیقاتی دیابت نوجوانان(JDRF)، موسسه خیریه بریتانیایی که به منظور پیدا کردن درمانی برای دیابت نوع یک با دانشمندان همکاری میکند پشتیبانی میشود.
5454
ایسنا: دانشمندان در دانشگاه بیرمنگام در حال توسعه کپسولهای هوشمندی هستند که در بدن گردش کرده و در زمان بالا آمدن سطح قند خون، انسولین ترشح میکند.
بیماران مبتلا به دیابت که انسولین تزریق میکنند، همواره با مشکلاتی مواجه هستند که سبب محدود شدن فعالیت و سخت شدن زندگی آنها میشود.
حال تصور کنید که با این داروی جدید، بیماران میتوانند یک هفته را بدون نیاز به کنترل مداوم سطح قند خون یا تزریق انسولین به راحتی سپری کنند.
این محققان در حال تلاش برای ایجاد یک سیستم هستند که انسولین را در پاسخ به سطح گلوکز ارائه کرده و در صورت بالاتر رفتن قند خون مقادیر بیشتری از انسولین را آزاد میکند.
دانشمندان دانشگاه بیرمنگام اظهار کردند که این کپسول برای آزمایشات حیوانی تا پنج سال آینده و بلافاصله پس از آن برای انسانها آماده خواهد بود.
این روش درمانی جدید میتواند تغییر روشی در درمان دیات نوع یک باشد و به بیماران اجازه خواهد داد بدون نگرانی درباره وضعیت خود و نظارت مداوم، با آزادی عمل بیشتری به زندگی خود ادامه دهند.
این پروژه جدید توسط بنیاد تحقیقاتی دیابت نوجوانان(JDRF)، موسسه خیریه بریتانیایی که به منظور پیدا کردن درمانی برای دیابت نوع یک با دانشمندان همکاری میکند پشتیبانی میشود.
خبرگزاری آریا-محققان دانشگاه برمینگهام درحال ساخت نوعی کپسول هوشمند هستند که امکان تحویل خودکار انسولین به بدن بیماران دیابتی را فراهم میکند.
به گزارش خبرگزاری آریا ،این کپسول هوشمند در بدن بیمار حرکت میکند و هرجا به سطح بالای قندخون برخورد کند، مقدارمناسبی انسولین در بدن آزاد میکند.
محققان انگلیسی مولکولهایی را شناسایی کردهاند که توانایی اتصال به قند را دارند. این مولکولها برای ساخت پوسته کپسول کاربرد دارند. زمانی که کپسول در محیط قندی قرار میگیرد، به دلیل پیوند این مولکولها با قند، ساختار پوسته آن متلاشی شده و انسولین آزاد میشود. بدین ترتیب کافی است هرچند هفته یکی از این کپسولها به بدن بیمار تزریق شود.
به گفته محققان نمونه اولیه این کپسولها ظرف پنج سال آینده برای آزمایشات حیوانی آماده میشود.
هزینه انجام این تحقیقات توسط یک موسسه خیریه موسوم به Juvenile Diabetes and Research Foundation که در زمینه حمایت از کودکان مبتلا به دیابت فعال است، تامین میشود.
در حال حاضر مبتلایان به دیابت نوع یک باید روزانه چندین بار میزان قندخون خود را کنترل کرده و در صورت لزوم انسولین تزریق کنند. انجام این کار، بسیار زمانگیر است و برای کودکان مبتلا به دیابت نوع یک امری دشوار است که اغلب به درستی انجام نمیشود.
دیابت یکی از شایع ترین بیماریهای عصر حاضر است و محققان سراسر جهان به دنبال راهکاری برای درمان این بیماری هستند. در ماه ژانویه نیز محققان آمریکایی در دانشگاه هاروارد و MIT اعلام کردند که توانستهاند این بیماری را در موشها برای چندماه خاموش کنند و امیدوارند که بتوانند در بدن انسان این مدت را به چند سال برسانند. برای این منظور میلیونها سلول سازنده انسولین را در آزمایشگاه تولید کرده و سپس آن را به بدن موشها تزریق کردهاند.
محققان امیدوارند این شیوه در بدن انسان کارآیی بیشتری داشته و بتواند زمینهساز درمان دائمی دیابت شود.
با دلگرم همراه باشید تا با داروی انسولین بیشتر آشنا شوید.
انسولین یک ماده شیمیایی پروتئینی است که توسط سلولهایی به نام سلول ( بتا) که در جزایر لانگراس در لوزالمعده قرار دارند، تولید می شود و وظیفه کنترل قند خون در بدن را به عهده دارد.با ورود غذا به لوله گوارش و تجزیه آن، قند موجود در غذا از طریق پرزهای جدار دستگاه گوارش وارد خون می شود. ورود قند به خون علامتی به لوزالمعده فرستاده و با تحریک سلولهای بتا؛ انسولین تولید و ترشح می شود.
انسولین نیز ورود گلوکز یا قند خون را به داخل سلولهای بدن تسهیل می کند و در آنجاست که این قند یا می سوزد و انرژی تولید می کند و یا ذخیره می شود.حال اگر به نحوی سلولهای بتای لوزالمعده توان تولید کافی انسولین را نداشته باشند و یا بدن نسبت به انسولین مقاومت نشان دهد، قند در خون باقی مانده و به داخل سلول هدایت نمی شود.
اگر سلولهای بتا تخریب شده باشند و یا نتوانند انسولین تولید کنند در واقع فرد مبتلا به دیابت نوع یک بوده و برای ادامه حیات لازمست که حتما انسولین تزریق کند. اما اگر مقدار انسولینی که توسط سلول های بتا ساخته می شود،کافی نباشد و یا سلولهای بدن درجاتی از مقاومت نسبت به انسولین را نشان دهند، شخص مبتلا به دیابت نوع دو بوده و یا نیاز به قرصهای پایین آورنده قند خون دارد.
و یا در مواردی مانند فشارهای عصبی( استرس) ، بیماریهای حاد و مواردی که به قرصهای خوراکی پایین آورنده قند خون پاسخ مناسب ندهند،باید انسولین مصرف کند. باید دانست از آنجایی که انسولین یک پروتئین است، مصرف خوراکی آن سبب می شود تا در شیره معده مورد حمله آنزیم های قوی هضم کننده پروتئین قرار گیرد و منهدم شود. لذا انسولین را نمی توان به صورت قرص یا کپسول تهیه نمود و باید از طریق زیر جلدی تزریق نمود.
امروزه پژوهشگران در صدد یافتن راهی برای حفاظت انسولین در برابر آنزیم های گوارشی می باشند و گمان می کنند با قرار دادن آن در پوششی از مواد مقاوم در برابر آنزیمهای گوارشی قادر به این کار خواهند بود.
نخستین باوری که درباره انسولین هست، اعتیادآور بودن آن است. آیا این حرف، مبنای علمی دارد؟
به هیچ وجه این حرف صحیح نیست! مثل این است که بگویید یک ماده حیاتی مثل خون، اعتیادآور است!
بعضی ها می گویند انسولین ممکن است باعث نابینایی شود. این چطور؟
این خود بیماری دیابت است که باعث نابینایی می شود، نه انسولین. برعکس، تجویز به موقع و مصرف منظم انسولین می تواند از آسیب های چشمی جلوگیری کند. دیابتی هایی که انسولین لازم دارند، ولی از مصرف آن خودداری می کنند، متاسفانه در معرض خطر عوارض چشمی و حتی نابینایی هستند.
اگر انسولین به طور اصولی و با دوز صحیح مصرف شود، موجب چاقی نمی شود. بعضی بیماران انسولین را بیش از حد مصرف می کنند یا بعد از تزریق انسولین، ورزش های سنگین و فعالیت بدنی شدید می کنند، خوب در این حالت، قند خون افت می کند و مکانیسم های دفاعی برای افزایش قند خون فعال می شوند و اشتها زیاد می گردد. اگر این پدیده خیلی تکرار شود، بالاخره به افزایش وزن یا چاقی منجر می شود.
زیاد می شنویم که می گویند فلانی انسولین زد و غش کرد و کارش به بیمارستان کشید. این حرف صحیح است؟
یکی از عوارض مصرف زیاد انسولین، "هیپوگلیسمی" یا افت قند خون است. هیپوگلیسمی پدیدهای خطرناک و یکی از اورژانسهای پزشکی است و البته علل مختلفی دارد، مثلا یکی از علل آن، مصرف دوز زیاد انسولین یا نخوردن غذا یا انجام فعالیت شدید بدنی به دنبال تزریق انسولین است.
علایم و نشانههایش هم عبارتاند از: عرق سرد، تپش قلب، اضطراب، لرزش، عصبانیت، احساس گرسنگی، سردرد، اختلال دید، رخوت، لکنت زبان، اختلال حواس، دوبینی، احساس سرما و بالاخره تشنج و اغماء. تمام این تظاهرات بالینی با مصرف مواد قندی یا تزریق گلوکز، به سرعت برطرف می شوند. بنابراین مصرف صحیح انسولین زیر نظر پزشک، چنین خطری ندارد.
آیا درست است که می گویند مصرف انسولین باعث برجسته شدن و برآمدگی پوست بدن در محل تزریق می شود؟
برجستگی یا فرورفتگی پوست بدن در محل تزریق انسولین، یکی از عوارض شناخته شده انسولین های حیوانی بود. سابقا از انسولین های گاو و خوک استفاده می شد و به علت واکنش بافت چربی نسبت به این نوع انسولین های حیوانی، پوست برجسته یا فرورفته می شد و این پدیده باعث می شد انسولین در این نقاط درست جذب بدن نشود.
امروزه، انسولین های انسانی، جای انسولین حیوانی را گرفته و چنین پدیدهای اصلا دیده نمی شود. بهترین روش برای تزریق انسولین این است که محل تزریق، مرتبا عوض شود و هرگز دو روز پی در پی، در یک نقطه تزریق نشود.
انسولینهای رگولار را باید 20 تا 30 دقیقه قبل از صرف غذا تزریق کرد و انسولینهای مشابه انسولین و قلمی، همزمان با شروع غذا باید استفاده شوند.
بهتر است در هر وعده، انسولین در قسمت خاصی از بدن تزریق شود، مثلا اگر بیمار صبح، روی بازوی راست تزریق میکند و شب روی بازوی چپ، تا مدتی همین روند را ادامه دهد و بعد از سه تا شش ماه محل آن را عوض کند، چون میزان جذب از هر طرف بدن فرق میکند و اگر این قاعده رعایت نشود، امکان دارد نوسانات قندخون را در پی داشته باشد.
از طرفی انسولین به مرور باعث از بین بردن بافت چربی و سفت شدن محل تزریق میشود، بنابراین بهتر است هر چند ماه، محل تزریق را تغییر داد.بیماران دیابتی حتما باید پس از تزریق انسولین، غذا بخورند و آن را مثلا به یک ساعت بعد موکول نکنند، چون باعث افت قندخون میشود و خطرناک خواهد بود.
نگهداری انسولین بسیار مهم است. انسولینهای رگولار تا زمانی که مصرف نشده است حتما باید در یخچال نگه داشته شود، ولی بعد از شروع استفاده، در دمای محیط تا یک ماه قابل استفاده است و نیازی به یخچال ندارد. البته اگر آنها را در یخچال قرار دهید، مشکلی پیش نمیآید. انسولینهای قلمی را هم تا زمانی که مصرف نشده است، حتما باید در یخچال گذاشت و بعد از استفاده تا وقتی تمام شود که معمولا یک هفته تا ده روز طول میکشد، میتوان در دمای محیط قرار داد.
اگر قلم انسولین را که از آن استفاده شده، در معرض نور آفتاب قرار نگرفته و در دمای محیط نگهداری شده باشد، تا یک ماه میتوان مورد استفاده قرار داد، ولی اگر هنوز مصرف نشده و قرار است حمل شود، باید در کیف حاوی یخ نگهداری شود.
روش تزریق انسولین
برخی از بیمارانی که انسولین می زنند، می گویند تزریق انسولین کار پر دردسری است. مثلا می گویند ما مجبور می شویم انسولین شیری را با انسولین آبی مخلوط کنیم و این کار، دقت زیادی می طلبد. همین طور است؟
خوشبختانه تکنولوژی تزریق انسولین در سال های اخیر پیشرفت کرده و وسایل تزریق انسولین متحول شده اند. انسولین های جدید به صورت ویال مخلوط از انسولین شیری(ان پی اچ) و انسولین آبی(رگولار) تهیه شده و احتیاجی نیست شما دو نوع انسولین را مخلوط کنید.
قلم های یک بار مصرف، انسولین های یک نوبت در روز، ساعت های مچی مخصوص انسولین که قند خون را هم اندازه گیری می کنند، سرنگ های بدون سوزن که انسولین را با فشار هوا به زیر جلد تزریق می کند، قلم های انسولین که انسولین داخل یک فشنگ در قلم انسولین تعبیه شده، قلم های مخصوص بیماران نابینا، سوزن های مخفی در سرنگ برای بیمارانی که از سوزن می ترسند، سوزن های بسیار نازک(میکرونیدل) و بسیاری از وسایل و تکنولوژی های جدید دیگر برای راحتی کار بیماران دیابتی ابداع شده است.
1- عوارض جانبی انسولین شامل مشکلات جزیی تا مشکلات جدی تر مانند افزایش وزن می باشد. البته بسیار مهم است که بدانید انسولین به خودی خود سبب افزایش وزن نمی گردد، بلکه به موازات تنظیم قند خون توسط این هورمون، چربی اضافه در بدن به علت مصرف غذای اضافی و یا دریافت مقادیر ناکافی انسولین خوراکی یا تزریقی، می تواند منجر به افزایش وزن گردد. خبر خوب آن است که با یک رژیم غذایی متعادل به همراه فعالیت بدنی منظم، می توان از این عارضه جانبی یعنی افزایش وزن، جلوگیری نمود.
2- موقع تزریق انسولین ممکن است قرمزی و خارش خفیفی در محل تزریق ایجاد گردد. اگر خارش و التهاب گسترش یابد و یا پوست بیش از حد خارش دار شود، باید به پزشک مراجعه کرد. وسایل تزریق کننده جدید ( مدل مدادی یا قلم انسولین) به کاهش این عوارض پوستی کمک می کنند (تصویر روبرو).
3- یکی دیگر از عوارض احتمالی تزریق انسولین ضخیم شدن پوستی است که تزریق ها معمولا در آن ناحیه صورت می گیرند، البته این عارضه تقریبا نادر است.
4- دیگر عوارض جانبی مصرف انسولین عبارتند از: تورم صورت، لب ها و یا زبان و یا مشکل در تنفس. این عوارض جانبی می توانند نشانه ای از حساسیت جدی به انسولین باشند و هر شخصی که آنها را مشاهده می کند، باید سریعا به پزشک مراجعه کند.
تجویز و تعیین دوز مصرف این دارو بایستی زیر نظر پزشک متخصص انجام شود تا از بروز عوارض احتمالی جلوگیری گردد.
5- احساس خواب آلودگی، ضعف، گیجی و یا احساس ناخوشی کلی ممکن است نشان دهد که قند خونتان در حد نامطلوبی افزایش یا کاهش یافته است. راه حل این است که قند خون تان بررسی شود و سپس غذا و انسولین دریافتی طبق نظر پزشک تان تنظیم گردد.
6- در مصرف استنشاقی انسولین، افت قند خون رایج ترین عارضه جانبی می باشد. همچنین تنگی نفس ، درد قفسه سینه، عفونت های تنفسی، سرفه، خشک شدن دهان و زخم گلو نیز ممکن است در اثر مصرف استنشاقی این دارو از طریق دهان و بینی ایجاد شوند.
7- برخی مواقع ممکن است داروهای دیگری که فرد دیابتی مصرف می کند، با انسولین واکنش نشان دهند و عوارض جانبی نامطلوبی را ایجاد کنند. بسیاری از داروها از جمله داروهای ضد فشار خون و حتی برخی از مکمل های ویتامینی ممکن است حساسیت یا مقاومت بدن فرد نسبت به انسولین را افزایش دهند. برای اجتناب از بروز این عوارض جانبی، پزشک می بایست از تمام داروها و مکمل هایی که بیمار مصرف می کند مطلع باشد، صرف نظر از این که بیمار انسولین را به صورت استنشاقی دریافت کند یا تزریقی .
برخی بیماران تصور می کنند قرص های دیابت موجود در بازار، قرصهای انسولینی هستند. در این خصوص هم توضیح می دهید؟
قرصهای موجود در بازار، معروف به قرص های ضددیابت، منحصرا در دیابت نوع 2 تجویز می شوند و قرص انسولین نیستند، بلکه موجب تحریک ترشح انسولین یا تقویت اثر انسولین در بافت های محیطی بدن شده و مقاومت سلول ها را در مقابل انسولین، کاهش می دهند. بعضی قرص های جدید ضد دیابت هم مقلد انسولین هستند، اما هیچ یک از این قرص ها، انسولین نیستند و از انسولین تهیه نشدهاند.
آیا شیاف انسولین هم وجود دارد؟
بله، شیاف انسولین هم در اروپا تهیه شده و مرحله کارآزمایی را با موفقیت پشت سر گذاشته است و احتمالا به زودی وارد بازار خواهد شد.در بعضی منابع خارجی خوانده ام که حتی واکسن دیابت هم کشف شده است. آیا این خبر، صحت دارد؟
بله، صحت دارد. 10 درصد از کودکان در اروپا مورد آزمایش این واکسن قرار گرفته اند و گفته می شود که نتایج آزمایش هم رضایت بخش بوده است.
دکتر ضیایی به مبتلایان به دیابت که انسولین تزریق میکنند، توصیه میکند که مراقب افت قندخونشان باشند و در تزریق انسولین دقت داشته باشند، بخصوص بیماران دیابتی که عارضه چشمی دارند.
این فوقتخصص غدد تاکید میکند: این بیماران حتما باید پس از تزریق، غذا بخورند و آن را مثلا به یک ساعت بعد موکول نکنند، چون باعث افت قندخون میشود و خطرناک خواهد بود.
گاهی زندگی بیماران دیابتی نظم چندانی ندارد، مثلا بیمار قرار است با هر وعده غذایی انسولین تزریق کند، ولی آنقدر دیر از خواب بیدار میشود که ظهر و هنگام صرف وعده ناهار است. در این صورت نباید وعده صبح و ظهر را یکجا تزریق کند، بلکه باید قندخونش را اندازه بگیرد و اگر در حد قابل قبول بود، فقط دوز ظهر را تزریق کند.
در پایان ذکر این نکته ضروری است که انسولین به عنوان یک داروی اساسی برای درمان بیماران دیابتی نوع یک و نوع دو که به درمان های دیگر جواب نداده اند، تجویز می گردد. مهم این است که تجویز و تعیین دوز مصرف این دارو بایستی زیر نظر پزشک متخصص انجام شود تا از بروز عوارض احتمالی جلوگیری گردد.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی