پاپ اسمیر بهترین روش برای شناسایی عوارض پیش سرطانی گردن رحم است
فقط خانم ها بخوانند
الفبای چکاپ های زنانه
خانم ها در سنین مختلف مستعد ابتلا به برخی از بیماری ها هستند. این در حالی است که با انجام برخی آزمون ها و چکاپ های دوره ای می توان از بروز این مشکلات پیشگیری کرد و یا با تشخیص زود هنگام آنها نسبت به درمان به موقع اقدام کرد. در ادامه با مهمترین چکاپ های زنانه آشنا خواهید شد.
ماموگرافی
گرچه گاهی آقایان نیز به سرطان سینه مبتلا می شوند اما تعداد آقایان مبتلا به این بیماری تقریباً یک صدم خانم هاست.
در بعضی از خانم ها عوامل مستعد کننده ای وجود دارد که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد و از بین آنها می توان به وجود سابقه سرطان سینه در بستگان مخصوصاً بستگان درجه اول فرد (مادر، خواهر، دختر)، کم تحرکی و چاقی پس از سن یائسگی، مصرف چربی به مقدار زیاد، افزایش سن، سابقه سرطان سینه و عود مجدد بیماری، یائسگی دیررس (بعد از ۵۵ سالگی)، بچه دار نشدن یا حتی تولد اولین فرزند بعد از سن ۳۰ سالگی اشاره کرد.
خانم ها نباید منتظر این علائم باشند بلکه از سن ۲۵ سالگی باید سالی یک بار توسط پزشک معاینه شوند و از ۳۵ سالگی به بعد، با توصیه پزشک در پنج سال اول یک ماموگرافی و سپس هر دو سال یک بار ماموگرافی داشته باشند.
به طور معمول بین ۴۰ تا ۵۰ سالگی باید هر دو سال یک بار و از سن ۵۰ تا ۷۰ سالگی باید به صورت سالانه ماموگرافی سینه انجام شود اما خانم هایی که عوامل مستعد کننده مانند سابقه فامیلی و سرطان سینه در سنین پایین در آنها وجود داشته باشد باید ماموگرافی را تحت نظر پزشک از سنین پایین تری شروع کنند.
همچنین مراجعه به پزشک ربطی به اینکه خانم متاهل یا مجرد است ندارد و گاهی توده ها در خانم های مجرد هم دیده می شود.
پاپ اسمیر
پاپ اسمیر (PAP SMEAR) آزمایش نمونه های سلولی برداشته شده از قسمت گردن رحم در خانم هاست. این آزمون بهترین روش برای شناسایی عوارض پیش سرطانی و مخفی تومورهای کوچکی است که به سرطان گردن رحم منتهی می شوند.
این در حالی است که اگر سرطان گردن رحم زود شناسایی شود، می توان آن را درمان کرد. به طور کلی همه خانم هایی که ازدواج کرده اند باید سالی یک بار برای آزمون پاپ اسمیر به متخصص زنان مراجعه کنند اما انجام این آزمون برای دختران مجرد ضرورتی ندارد.
خانم هایی که سه سال مداوم نتیجه آزمایش شان منفی باشد می توانند با نظر پزشک شان آن را هر سه سال یک بار انجام دهند اما افرادی که به زگیل و عفونت مبتلا شده اند بیش از بقیه مستعد ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند و باید با فاصله زمانی کمتری آزمون پاپ اسمیر انجام بدهند.
در این بین بهترین زمان انجام این آزمون بعد از اتمام قاعدگی یعنی حدود روز ۱۲ یا ۱۳ سیکل قاعدگی است که ضخامت مخاط دهانه رحم بیشتر و سلول های بیشتری در پاپ اسمیر قابل برداشت است.
بنابراین قبل از انجام آزمون با پزشک خود مشورت کنید تا از شرایط آن مطلع شوید؛ به عنوان مثال باید بدانید تا ۴۸ ساعت قبل از آزمایش پاپ اسمیر نمی توانید رابطه زناشویی داشته باشید.
آزمون سنجش تراکم استخوان
به گفته متخصصان، ذخیره شدن کلسیم در استخوان قبل از تولد آغاز می شود و تا سن ۳۰ سالگی ادامه دارد؛ به طوری که توده استخوان هر فرد معمولاً در ۳۰ تا ۳۵ سالگی به بیشترین میزان خود می رسد و پس از این سن کاهش توده استخوانی به صورت یک روند طبیعی آغاز می شود و معمولاً ۳۰ درصد خانم هایی که به سن ۷۵ سالگی می رسند دچار شکستگی ناشی از پوکی استخوان می شوند.
به کمک آزمون سنجش تراکم استخوان یا دانسیتومتری استخوان می توان سفتی و سختی و درجه محکم بودن استخوان های بدن را تعیین کرده و برای انجام آن راه های متفاوتی وجود دارد ولی رایج ترین روش آن استفاده از روش DEXA است که از اشعه ایکس برای سنجش تراکم استخوان استفاده می کند و برای همه خانم ها از سن ۶۰ سال و برای آقایان از سن ۷۰ سالگی جهت تشخیص زود هنگام و درمان به موقع پوکی استخوان و جلوگیری از پیشرفت آن توصیه می شود.
برای افرادی که سابقه شکستگی و یا سابقه خانوادگی پوکی استخوان دارند، این آزمون باید از سن ۴۰ تا ۴۵ سالگی انجام شود؛ به عنوان مثال ۷۰ درصد پوکی استخوان ها ژنتیکی است و فردی که یک نفر از بستگان درجه اولش دچار شکستگی شده یا پوکی استخوان دارد، باید هر سال آزمون سنجش استخوان انجام دهد.
این چکاپ ها را جدی بگیرید
علاوه بر چکاپ های زنانه و مردانه، آزمایش هایی هم وجود دارد که هم خانم ها و هم آقایان باید به آنها توجه کنند و با انجام آنها به صورت دوره ای از وضعیت سلامت شان با خبر شوند.
این چکاپ ها عبارتند از:
آزمون فشار خون بالا
فشارخون براساس میزان خونی که قلب شما پمپ می کند و مقاومتی که شریان های شما در برابر آن نشان می دهند، اندازه گیری می شود.
در این بین هر چه قلب شما بخواهد خون بیشتری پمپ کند و شریان های شما هم تنگ تر باشند، قلب برای پمپ کردن همان میزان خون باید کار بیشتری انجام دهد و هر چه بالا بودن فشارخون دیرتر تشخیص داده شود، خطر حمله قلبی، سکته مغزی، نارسایی قلبی و آسیب های کلیوی هم افزایش می یابد. به طور کلی فشارخون یک فرد بالغ و سالم در صورتی به عنوان «فشارخون بالا» تخمین زده می شود که فشارخون ماکزیمم بالای ۱۴۰ و فشارخون مینیمم بالای ۹۰ میلیمتر جیوه باشد.
اگر فشار ماکزیمم بین ۱۳۰ تا ۱۴۰ و یا فشارخون مینیمم بین ۸۵ تا ۹۰ میلیمتر جیوه باشد، فشارخون، «مرزی» تلقی می شود.
بنابراین خانم ها و آقایان سالم بعد از ۴۰ سالگی باید هر دو سال یک بار و آنهایی که فشارخون حد مرزی دارند باید هر ۳ تا ۶ ماه یک بار فشارخون شان را اندازه بگیرند.
آزمون چربی خون
بالا بودن کلسترول بد (LDL) و تری گلیسیرید (TG) و پایین بودن کلسترول خوب (HDL) خطر ایجاد تصلب شرایین و بروز سکته را افزایش می دهد. به همین دلیل افراد بالای ۳۰ سال، اگر کلسترول LDL آنها کمتر از ۱۳۰ باشد، هر ۵ سال یک بار و اگر کلسترول LDL شان بین ۱۳۰ تا ۱۶۰ (در حد مرزی) باشد، باید هر یک تا سه سال یک بار آزمایش چربی خون انجام دهند اما در صورتی که فرد، مبتلا به مشکلات قلبی عروقی باشد و از الگوی غذایی ناسالم و پرچربی پیروی کند، این آزمایش هر شش ماه یک بار باید تکرار شود.
آزمون سرطان پوست
برای تشخیص سرطان های پوستی، معاینه کامل پوست بدن لازم است. جامعه سرطان آمریکا توصیه می کند بین سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی هر ۳ سال یک بار و پس از ۴۰ سالگی هر سال باید معاینه پوست انجام شود تا با بررسی وضعیت سلامت پوست و در صورت بروز مشکل، بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود و بلافاصله فرد تحت درمان قرار بگیرد.
آزمون قند خون ناشتا
براساس آمار ۸ تا ۱۹ درصد جمعیت ۲۵ تا ۶۵ ساله کشور دیابتی هستند و این در حالی است که با آزمایش قند خون ناشتا می توان در مراحل اولیه، دیابت نوع ۲ را تشخیص داد و با کنترل بیماری از عوارض چشمی، کلیوی، قلبی عروقی و… پیشگیری کرد. آزمایش تشخیص زودرس دیابت نوع دو شامل اندازه گیری قند خون پس از هشت ساعت ناشتایی است. میزان طبیعی این آزمایش، کمتر از ۱۱۰ میلی گرم در دسی لیتر است و میزان قند خون طبیعی دو ساعت پس از صرف غذا نیز کمتر از ۱۴۰ است.
اگر عدد به دست آمده بیشتر از این مقادیر باشد، فرد در آستانه ابتلا به بیماری دیابت قرار دارد و باید تحت نظر یک متخصص غدد قرار بگیرد.
از طرفی همه افراد سالم بالای ۴۵ سال بدون سابقه خانوادگی دیابت لازم است که هر شش ماه یک بار قند خون شان را اندازه گیری کنند و آنهایی که در معرض خطر بیشتر ابتلا به دیابت هستند، مثلاً افراد دارای اضافه وزن یا افرادی با سابقه ژنتیکی بعد از ۲۵ سالگی باید هر سه ماه یک بار به آزمایشگاه مراجعه کنند و با یک آزمایش خون ساده چکاپ شوند.
آزمون بیماری های چشمی
معاینه چشم یکی از چکاپ هایی است که هم خانم ها و هم آقایان باید به آن توجه کنند. هنگام معاینه چشم، چشم پزشک بینایی و حرکات چشم شما را بررسی می کند و هدف از این معاینه تعیین قدرت بینایی و در صورت نیاز تجویز عینک است.
در عین حال مشخص می شود که آیا شما در معرض خطر بیماری هایی مثل گلوکوم، آب مروارید و دژنراسیون ماکولا قرار دارید یا خیر.
به همین دلیل تا ۵۰ سالگی هر سه سال یک بار و بعد از ۵۰ سالگی به صورت سالانه باید برای معاینه چشم به چشم پزشک مراجعه کنید.
معاینه های دوره ای ضروری
بعد از سن ۴۵ تا ۵۰ سالگی انجام این چکاپ ها برای خانم ها و آقایان ضروری است:
ـ چکاپ کلی برای بررسی سلامت بدن به کمک آزمایش خون یا همان CBC به منظور تشخیص برخی از بیماری ها مثل کم خونی، انواع سرطان و… به صورت سالانه
ـ آزمایش مدفوع به منظور تشخیص زود هنگام سرطان های گوارشی مثل معده به صورت سالانه
ـ آزمون ورزش و بررسی سلامت قلب و عروق هر ۲ سال یک بار و بعد از ۶۰ سالگی به صورت سالانه
ـ مراجعه به دندانپزشک و بررسی سلامت دندان ها و لثه به صورت سالانه و یا هر ۲ سال یک بار
منبع:parsine.com
تب مکرر و عفونت از جمله نشانه های لوسمی است
به طور معمول بیماری ها دارای یک سری نشانه های اولیه هستند و بر همین اساس، پیش از کسب جواب آزمایش برای رسیدن به پاسخ های مد نظر خود می توانید از این نشانه ها برای تشخیص هرچه سریعتر استفاده کنید. به دقت به بدن خود گوش فرا دهید زیرا بیشتر مواقع نکات مفیدی را برای شناسایی برخی بیماری ها مانند سرطان در اختیار شما قرار می دهد. در ادامه با برخی نشانه های اولیه که می توانند حاکی از ابتلا به “انواع سرطان” باشند، بیشتر آشنا می شویم.
نشانه های غیر مستقیم
خس خس سینه/ تنگی نفس
بیماران مبتلا به سرطان ریه تنگی نفس را به عنوان یکی از نشانه های اولیه بیماری گزارش کرده اند، اما در ابتدا آن را مرتبط با سرطان در نظر نمی گرفتند.
تب مکرر یا عفونت
تب مکرر و عفونت از جمله نشانه های لوسمی، سرطان گلبول های خون که از مغز استخوان آغاز می شود، است. این نوع سرطان موجب می شود تا مغز استخوان گلبول های سفید غیر طبیعی تولید کند که توانایی بدن در مبارزه با عفونت را کاهش می دهد.
مشکل در بلع
مشکل در بلع از نشانه های رایج مرتبط با سرطان گلو است، اما می تواند نشانگر خوبی برای سرطان ریه نیز باشد.
ضعف و خستگی
یکی از رایج ترین نشانه های ابتلا به سرطان است که باید در ترکیب با نشانه های دیگر مورد بررسی قرار بگیرد تا نوع سرطان شناسایی شود.
احساس سیری و ناتوانی در خوردن
این علایم می تواند نشانه ای از سرطان تخمدان است. از دست دادن اشتها حتی زمانی که برای مدتی چیزی نخورده اید، یکی از نشانه های بیماری سرطان محسوب می شود.
بی اشتهایی
بی اشتهایی می تواند از نشانه های اولیه سرطان لوزالمعده باشد. احساس تنفر ناگهانی از قهوه یا سیگار می تواند با این مساله مرتبط باشد.
تغییرات بدنی قابل مشاهده
خونریزی مقعدی یا خون در مدفوع
یکی از نشانه های رایج سرطان روده بزرگ محسوب می شود. “خون در مدفوع” نشانه ای جدی است و باید به پزشک مراجعه کنید.
توده در گردن، زیربغل، یا کشاله ران
غدد لنفوای متورم نشانه ای از تغییرات در سیستم لنفاوی است که می تواند به سرطان منجر شود.
کبودی بیش از حد یا خونریزی غیر قابل توقف
نشان از وضعیت غیر عادی پلاکت ها و گلبول های قرمز خون دارد که می تواند نشانه ای از لوسمی باشد. سلول های سرطانی گلبول های قرمز خون را زیر فشار می گذارند و توانایی بدن برای حمل اکسیژن را مختل ساخته و به شکل گیری لخته خون منجر می شوند.
نفخ یا افزایش وزن شکمی
بیماران مبتلا به “سرطان تخمدان” نفخ بدون دلیل که به ناگاه شکل می گیرد و مدت زمان قابل توجهی ادامه می یابد را گزارش کرده اند.
کاهش وزن بدون دلیل
یکی از نشانه های اولیه سرطان روده بزرگ و دیگر سرطان های دستگاه گوارش است. همچنین نشانه ای از گسترش سرطان به کبد محسوب می شود که اشتها و توانایی بدن برای دفع مواد زائد را تحت تاثیر قرار می دهد.
پستان قرمز، دردناک یا متورم
نشانه ای از سرطان پستان التهابی است و تغییرات بی دلیل باید به سرعت با پزشک در میان گذاشته شوند. تغییر شکل پستان به هر صورتی باید مورد توجه قرار بگیرد.
تورم اعضای صورت
بیماران مبتلا به سرطان، پف، تورم، یا قرمزی مشهود در صورت را گزارش کرده اند. تومورهای کوچک ریه رگ های خونی در سینه را مسدود می کنند و از گردش آزادانه خون به سمت سر جلوگیری می کنند.
درد/توده روی پوست که خونریزی دارد، پوسته مانند شده یا بهبود نمی یابد
انواع مختلف سرطان (ملانوم، کارسینوم سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی) می توانند به این شرایط منجر شوند. از این رو، نسبت به هر گونه تغییر عجیب در پوست خود توجه داشته باشید.
تغییرات در ناخن ها
نقطه های قهوه ای/سیاه زیر ناخن می تواند نشانه ای از سرطان پوست باشد. نقطه های بی رنگ یا سفید می توانند نشانه ای از سرطان کبد باشند. چماقی شدن ناخن می تواند نشانه ای از سرطان ریه باشد.
درد
دوره های پریود سنگین و دردناک، خونریزی بین هر پریود از جمله نشانه های شایع سرطان آندومتر یا رحم است. در صورت تداوم مشکل انجام سونوگرافی ترانس واژینال باید مد نظر قرار بگیرد.
سرفه مزمن یا درد سینه
سرفه مزمن می توانند نشانه ای از لوسمی و تومورهای ریه باشد. برخی بیماران درد سینه که تا شانه ها گسترش می یابد و به سمت بازوها پایین می رود را نیز گزارش کرده اند.
درد لگن/شکمی
درد و گرفتگی در لگن می تواند با نشانه های نفخ سرطان تخمدان پیوند خورده باشد. همچنین، لوسمی موجب شکل گیری این نشانه می شود زیرا اندازه طحال را بزرگ می کند.
درد در پشت یا سمت راست کمر
اغلب یکی از نشانه های سرطان کبد است. سرطان پستان نیز می تواند به شکل گیری آن منجر شود.
ناراحتی معده
درد و گرفتگی معده یا ناراحتی معده مکرر می تواند نشانه ای از سرطان روده بزرگ باشد.
توصیه هایی برای کاهش خطر
ویتامین D به عنوان یک عامل پیشگیری از سرطان شناخته می شود و از این رو، قرار گرفتن در معرض نور خورشید و استفاده از مکمل ها توصیه می شود. سطوح انسولین خون را از طریق کاهش یا حذف مصرف غذاهای فرآوری شده پایین نگه دارید زیرا سطح انسولین می تواند سرطان پروستات را تحت تاثیر قرار دهد. از طریق آزمایش خون می توانید همه چیز را زیر نظر داشته باشید.
ورزش منظم نه تنها بدن را سالم نگه می دارد، بلکه به کاهش سطوح انسولین نیز کمک می کند. سطوح بالای لیکوپن، یک رنگدانه کاروتنوئید که در گوجه فرنگی و بسیاری از توت ها و میوه ها یافت می شود، کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردان را نشان داده اند.
میزان قرار گرفتن در معرض سموم محیطی مانند آفت کش ها، مواد پاک کننده شیمیایی خانگی، خوشبوکننده های هوای مصنوعی، و آلودگی هوا را کاهش دهید.
منبع:salamatnews.com
کار کردن با درس خواندن منافات ندارد
معمولا افرادی که قصد ادامه تحصیل دارند، همیشه با یک دغدغه بزرگ مواجه هستند و آن نیز این است که چگونه هم کار کنند و هم ادامه تحصیل دهند. اگر شما نیز به فکر اشتغال در زمان تحصیل هستید بهتر است بدانید هیچ قانون و قول و قراری نمیگوید که دانشجو باید حتما درس بخواند. اصلا چه کسی گفته است که کار کردن با درس خواندن منافات دارد؟
کمک گرفتن از دوستان و خانواده
اولین و مهمترین گام طرح نمودن این موضوع با خانواده است. این کار می تواند چند مزیت بزرگ داشته باشد. اول اینکه خانواده و دوستان شما به این موضوع آگاه خواهند شد که شما زمان کمتری را برای گذراندن با آنها دارید. بنابراین بعد از مدت زمانی از حضور کمرنگ شما در جمع های خود ناراحت نخواهند شد.
با کارفرمای خود صحبت کنید
این موضوع می تواند به شما کمک بزرگی نماید. اغلب کارفرمایان از افزایش تحصیلات و مهارت های کارکنان شان حمایت می کنند. بنابراین بهتر است با مطرح نمودن این مسئله با کارفرمای تان، این شانس را به خود بدهید که برنامه کاری منعطف تری داشته باشید.
اغلب کارفرمایان در چنین شرایطی حجم کاری را کاهش می دهند و برای شما مرخصی های بیشتری در طول سال در نظر می گیرند. به هر حال، حتی اگر شما تحصیلات خود را با هزینه و تلاش های خودتان ادامه می دهید، کارفرمای خود را نسبت به برنامه و اهداف خود مطلع کنید.
زمان را کنترل کنید
شاید به نظر برسد ایجاد تعادل میان کار و درس بسیار سخت بوده و نتوانید از پس آن برآیید اما به شما اطمینان می دهیم در صورتی که برنامه ریزی دقیق و صحیحی داشته باشید خواهید توانست کار را پیش برده و به هیچ کدام نیز لطمه ای وارد نکنید.
این برنامه می تواند شامل تمامی وجوه زندگی شما شود به طور مثال می توانید از زمان های رفت و آمد و حضور در سرویس های حمل و نقل عمومی برای مرور درس های خود استفاده نمایید.
تمرکز بر نقاط قوت خود تمرکز
در اغلب افراد روش های مطلوب و کارآمد مطالعه و زمان هایی که فرد تمرکز و قدرت فهم بیشتری دارد متفاوت است. از این رو با دقت به ویژگی های شخصیتی خود برنامه مطالعه خود را به درستی تنظیم نمایید تا بتوانید بهترین بهره وری را از آن کسب کنید.
محدوده مشخص برای مطالعه
یک محدوده زمانی و مکانی مناسب برای مطالعه خود مشخص نموده و این مطلب را به خانواده نیز اطلاع دهید. این موضوع می تواند باعث شود تا در زمان های تعیین شده خانواده زمان کمتری را از شما درخواست نمایند و شما را با کتابهایتان تنها بگذارند.
بسیاری از فرصتهای شغلی در دانشگاه خود وجود دارد
*اما قبل از شروع کار می بایست به این نکات توجه کرد:
اولین نکته مهم
اگر شما دانشجویید و به دنبال شغل دانشجویی یا کار پاره وقت هستید، بهترین جا برای شروع جستجو، دانشگاه خودتان است. بسیاری از فرصتهای شغلی در همین دانشگاه خودتان وجود دارد. در دوره دانشگاه، زمان کم است و به همین خاطر، بسیار گرانبهاست و در همین حین، مخارج دانشگاه هم به طرز شگفتانگیزی بالا میرود. یک شغل پاره وقت، تا وقتی که به زمان مطالعه و فعالیتهای فوقالعاده شما لطمه نزند، راه بسیار خوبی برای کاهش هزینههاست.
– کار در دانشگاه
ساعتیهزارو۲۰۰تومان برای مقطع کارشناسی و ساعتیهزارو۵۰۰تومان برای مقطع ارشد و دکترا. این مبلغ قرارداد معاونت دانشجویی دانشگاهها با دانشجویان برای کار دانشجویی است. برای تمامی واحدهای پژوهشی، فرهنگی، خدمات دانشجویی و… نیاز به نیروی کار وجود دارد که دانشگاهها تحت عنوان کار دانشجویی، از دانشجویان برای انجام این کارها استفاده میکنند.
دانشجویان در این کارها مسوول واحد تکثیر میشوند، در کتابخانه مسوول تحویل کتاب میشوند و در کمیته پژوهشی وظایف نشریه را برعهده میگیرند. دانشجویان در تمامی واحدهای دانشگاه که نیاز به کمک دارند مشغول بهکار میشوند.
– کار رایگان
برخی کارها در دوره دانشجویی برای کسب تجربه و مهارت در کار آنقدر لازم اند که حتی باید برای کار رایگان هم داوطلب شوید!
– پله پله
دنبال میز مدیریتی نباشید کار دانشجویی از اسمش مشخص است کار نیمه وقتی است که معمولا درآمد خیلی بالایی ندارد اما همیشه برای پیشرفت پله خوبی است بسیاری از دانشجویان پس از اتمام دوره تحصیل در مراکزی که در آنها کارورزی کرده اند و یا برای کار دانشجویی مراجعه کرده اند استخدام شده اند.
– چرا که نه؟
یکی از نیازها و در خواست های اساسی کارفرمایان در دنیای امروز سابقه کاری است، از سوی دیگر بسیاری از نکات کلیدی در مورد کار را در دانشگاه نمی توان آموخت پس اگر این امکان برای شما فراهم شد که حتی به صورت رایگان برای مراکز مهم و اصلی مرتبط با تحصیل تان کار کنید شک به دلتان راه ندهید و رزومه کاری تان را رنگین کنید.
– کار مرتبط
شاید در نظر اول پیدا کردن شغل مرتبط با رشته تحصیلی تان به نظر رویا پردازانه باشد اما خیلی ها هستند که این روزها کارهای نیمه وقت و حتی سطح پایین اما مرتبط با رشته شغلی شان انجام می دهند.
دانشجویان پزشکی که دستیاری استادانشان را می کنند، روانشناسان و مددکارانی که با نصف دستمزد در مراکز درمانی مشغول کارند، حتی تدریس دروس پایه رشته تحصیلی تان بهتر از انجام دادن کارهای غیر مرتبط است.
– آمار گیری
اشتباه برداشت نکنید منظور از آمار گیری مشارکت در پژوهش های میدانی و تحقیقاتی مثل نظر سنجی است که اگرچه کار سختی است اما به دانشجویان به ویژه دانشجویان رشته ای علوم انسانی کمک می کند در بطن جامعه حاضر باشند.
– گول نخورید
برخی از سودجویان با استفاده از نام کار دانشجویی اقدام به بیگاری کشیدن از علاقمندان به کار می کنند. حتی کلاهبرداری هایی هم با این عنوان مشاهده شده پس قبل از مراجعه به هر مکانی برای استخدام و گرفتن کار دانشجویی نهایت دقت خود را به کار ببرید.
– کار عار نیست
در آخر باید به این نکته اشاره کنیم دوران دانشجویی دوران گذار است. اگر واقعا باید کار کنید به پرستیژ و جایگاه اجتماعی کار چندان اهمیت ندهید. آنچه مهم است آن است که از راه درست کسب درآمد کنید منشی گری،بازاریابی ، رانندگی و حتی پیک موتوری مهم این است که در پناه حق سربلند باشید.
*عوامل استرس زای شغلی
الزامات و خواستههای زیاد شغل از فرد، کمبود منابع و حمایتها، عدم تناسب مهارت فرد با جایگاه شغلی، کیفیت روابط فرد با همکاران و اعضاء خانوادهاش میتواند در او استرس شغلی ایجاد کند. اگر شما بدنبال “کار دانشجویی” هستید، بدانید کار هم برای خودش استرس هایی دارد.
– سوءاستفادههای فیزیکی و کلامی ( هر هفته ۲۰ کارگر در ایالات متحده آمریکا به قتل میرسند و سالانه ۱۸ هزار کارگر آزار جنسی می بینند.)
– عدم حمایت یا رابطه خوب با همکاران ( نتایج ۸۶ درصد نظرسنجیها نشان دهنده بدرفتاری با کارگران است. )
– کار بیش از اندازه
– روشهای مدیریتی
– امنیت شغلی و نگرانیهای آینده
– شرایط محیط کار(کمبود فضا، صدای بیش از اندازه، هوای آلوده و… )
– عدمشفافیت در مسئولیت های شغلی
– تغییرات محیط کار
– مشکلات شخصی و خانوادگی
*توجه به همه این نکات کمک می کند شما با یک برنامه ریزی خوب، درآمدی مناسب برای روزهای تحصیلات داشته باشید.
منبع: تبیان
با دلگرم همراه باشید تا با داروی انسولین بیشتر آشنا شوید.
انسولین یک ماده شیمیایی پروتئینی است که توسط سلولهایی به نام سلول ( بتا) که در جزایر لانگراس در لوزالمعده قرار دارند، تولید می شود و وظیفه کنترل قند خون در بدن را به عهده دارد.با ورود غذا به لوله گوارش و تجزیه آن، قند موجود در غذا از طریق پرزهای جدار دستگاه گوارش وارد خون می شود. ورود قند به خون علامتی به لوزالمعده فرستاده و با تحریک سلولهای بتا؛ انسولین تولید و ترشح می شود.
انسولین نیز ورود گلوکز یا قند خون را به داخل سلولهای بدن تسهیل می کند و در آنجاست که این قند یا می سوزد و انرژی تولید می کند و یا ذخیره می شود.حال اگر به نحوی سلولهای بتای لوزالمعده توان تولید کافی انسولین را نداشته باشند و یا بدن نسبت به انسولین مقاومت نشان دهد، قند در خون باقی مانده و به داخل سلول هدایت نمی شود.
اگر سلولهای بتا تخریب شده باشند و یا نتوانند انسولین تولید کنند در واقع فرد مبتلا به دیابت نوع یک بوده و برای ادامه حیات لازمست که حتما انسولین تزریق کند. اما اگر مقدار انسولینی که توسط سلول های بتا ساخته می شود،کافی نباشد و یا سلولهای بدن درجاتی از مقاومت نسبت به انسولین را نشان دهند، شخص مبتلا به دیابت نوع دو بوده و یا نیاز به قرصهای پایین آورنده قند خون دارد.
و یا در مواردی مانند فشارهای عصبی( استرس) ، بیماریهای حاد و مواردی که به قرصهای خوراکی پایین آورنده قند خون پاسخ مناسب ندهند،باید انسولین مصرف کند. باید دانست از آنجایی که انسولین یک پروتئین است، مصرف خوراکی آن سبب می شود تا در شیره معده مورد حمله آنزیم های قوی هضم کننده پروتئین قرار گیرد و منهدم شود. لذا انسولین را نمی توان به صورت قرص یا کپسول تهیه نمود و باید از طریق زیر جلدی تزریق نمود.
امروزه پژوهشگران در صدد یافتن راهی برای حفاظت انسولین در برابر آنزیم های گوارشی می باشند و گمان می کنند با قرار دادن آن در پوششی از مواد مقاوم در برابر آنزیمهای گوارشی قادر به این کار خواهند بود.
نخستین باوری که درباره انسولین هست، اعتیادآور بودن آن است. آیا این حرف، مبنای علمی دارد؟
به هیچ وجه این حرف صحیح نیست! مثل این است که بگویید یک ماده حیاتی مثل خون، اعتیادآور است!
بعضی ها می گویند انسولین ممکن است باعث نابینایی شود. این چطور؟
این خود بیماری دیابت است که باعث نابینایی می شود، نه انسولین. برعکس، تجویز به موقع و مصرف منظم انسولین می تواند از آسیب های چشمی جلوگیری کند. دیابتی هایی که انسولین لازم دارند، ولی از مصرف آن خودداری می کنند، متاسفانه در معرض خطر عوارض چشمی و حتی نابینایی هستند.
اگر انسولین به طور اصولی و با دوز صحیح مصرف شود، موجب چاقی نمی شود. بعضی بیماران انسولین را بیش از حد مصرف می کنند یا بعد از تزریق انسولین، ورزش های سنگین و فعالیت بدنی شدید می کنند، خوب در این حالت، قند خون افت می کند و مکانیسم های دفاعی برای افزایش قند خون فعال می شوند و اشتها زیاد می گردد. اگر این پدیده خیلی تکرار شود، بالاخره به افزایش وزن یا چاقی منجر می شود.
زیاد می شنویم که می گویند فلانی انسولین زد و غش کرد و کارش به بیمارستان کشید. این حرف صحیح است؟
یکی از عوارض مصرف زیاد انسولین، "هیپوگلیسمی" یا افت قند خون است. هیپوگلیسمی پدیدهای خطرناک و یکی از اورژانسهای پزشکی است و البته علل مختلفی دارد، مثلا یکی از علل آن، مصرف دوز زیاد انسولین یا نخوردن غذا یا انجام فعالیت شدید بدنی به دنبال تزریق انسولین است.
علایم و نشانههایش هم عبارتاند از: عرق سرد، تپش قلب، اضطراب، لرزش، عصبانیت، احساس گرسنگی، سردرد، اختلال دید، رخوت، لکنت زبان، اختلال حواس، دوبینی، احساس سرما و بالاخره تشنج و اغماء. تمام این تظاهرات بالینی با مصرف مواد قندی یا تزریق گلوکز، به سرعت برطرف می شوند. بنابراین مصرف صحیح انسولین زیر نظر پزشک، چنین خطری ندارد.
آیا درست است که می گویند مصرف انسولین باعث برجسته شدن و برآمدگی پوست بدن در محل تزریق می شود؟
برجستگی یا فرورفتگی پوست بدن در محل تزریق انسولین، یکی از عوارض شناخته شده انسولین های حیوانی بود. سابقا از انسولین های گاو و خوک استفاده می شد و به علت واکنش بافت چربی نسبت به این نوع انسولین های حیوانی، پوست برجسته یا فرورفته می شد و این پدیده باعث می شد انسولین در این نقاط درست جذب بدن نشود.
امروزه، انسولین های انسانی، جای انسولین حیوانی را گرفته و چنین پدیدهای اصلا دیده نمی شود. بهترین روش برای تزریق انسولین این است که محل تزریق، مرتبا عوض شود و هرگز دو روز پی در پی، در یک نقطه تزریق نشود.
انسولینهای رگولار را باید 20 تا 30 دقیقه قبل از صرف غذا تزریق کرد و انسولینهای مشابه انسولین و قلمی، همزمان با شروع غذا باید استفاده شوند.
بهتر است در هر وعده، انسولین در قسمت خاصی از بدن تزریق شود، مثلا اگر بیمار صبح، روی بازوی راست تزریق میکند و شب روی بازوی چپ، تا مدتی همین روند را ادامه دهد و بعد از سه تا شش ماه محل آن را عوض کند، چون میزان جذب از هر طرف بدن فرق میکند و اگر این قاعده رعایت نشود، امکان دارد نوسانات قندخون را در پی داشته باشد.
از طرفی انسولین به مرور باعث از بین بردن بافت چربی و سفت شدن محل تزریق میشود، بنابراین بهتر است هر چند ماه، محل تزریق را تغییر داد.بیماران دیابتی حتما باید پس از تزریق انسولین، غذا بخورند و آن را مثلا به یک ساعت بعد موکول نکنند، چون باعث افت قندخون میشود و خطرناک خواهد بود.
نگهداری انسولین بسیار مهم است. انسولینهای رگولار تا زمانی که مصرف نشده است حتما باید در یخچال نگه داشته شود، ولی بعد از شروع استفاده، در دمای محیط تا یک ماه قابل استفاده است و نیازی به یخچال ندارد. البته اگر آنها را در یخچال قرار دهید، مشکلی پیش نمیآید. انسولینهای قلمی را هم تا زمانی که مصرف نشده است، حتما باید در یخچال گذاشت و بعد از استفاده تا وقتی تمام شود که معمولا یک هفته تا ده روز طول میکشد، میتوان در دمای محیط قرار داد.
اگر قلم انسولین را که از آن استفاده شده، در معرض نور آفتاب قرار نگرفته و در دمای محیط نگهداری شده باشد، تا یک ماه میتوان مورد استفاده قرار داد، ولی اگر هنوز مصرف نشده و قرار است حمل شود، باید در کیف حاوی یخ نگهداری شود.
روش تزریق انسولین
برخی از بیمارانی که انسولین می زنند، می گویند تزریق انسولین کار پر دردسری است. مثلا می گویند ما مجبور می شویم انسولین شیری را با انسولین آبی مخلوط کنیم و این کار، دقت زیادی می طلبد. همین طور است؟
خوشبختانه تکنولوژی تزریق انسولین در سال های اخیر پیشرفت کرده و وسایل تزریق انسولین متحول شده اند. انسولین های جدید به صورت ویال مخلوط از انسولین شیری(ان پی اچ) و انسولین آبی(رگولار) تهیه شده و احتیاجی نیست شما دو نوع انسولین را مخلوط کنید.
قلم های یک بار مصرف، انسولین های یک نوبت در روز، ساعت های مچی مخصوص انسولین که قند خون را هم اندازه گیری می کنند، سرنگ های بدون سوزن که انسولین را با فشار هوا به زیر جلد تزریق می کند، قلم های انسولین که انسولین داخل یک فشنگ در قلم انسولین تعبیه شده، قلم های مخصوص بیماران نابینا، سوزن های مخفی در سرنگ برای بیمارانی که از سوزن می ترسند، سوزن های بسیار نازک(میکرونیدل) و بسیاری از وسایل و تکنولوژی های جدید دیگر برای راحتی کار بیماران دیابتی ابداع شده است.
1- عوارض جانبی انسولین شامل مشکلات جزیی تا مشکلات جدی تر مانند افزایش وزن می باشد. البته بسیار مهم است که بدانید انسولین به خودی خود سبب افزایش وزن نمی گردد، بلکه به موازات تنظیم قند خون توسط این هورمون، چربی اضافه در بدن به علت مصرف غذای اضافی و یا دریافت مقادیر ناکافی انسولین خوراکی یا تزریقی، می تواند منجر به افزایش وزن گردد. خبر خوب آن است که با یک رژیم غذایی متعادل به همراه فعالیت بدنی منظم، می توان از این عارضه جانبی یعنی افزایش وزن، جلوگیری نمود.
2- موقع تزریق انسولین ممکن است قرمزی و خارش خفیفی در محل تزریق ایجاد گردد. اگر خارش و التهاب گسترش یابد و یا پوست بیش از حد خارش دار شود، باید به پزشک مراجعه کرد. وسایل تزریق کننده جدید ( مدل مدادی یا قلم انسولین) به کاهش این عوارض پوستی کمک می کنند (تصویر روبرو).
3- یکی دیگر از عوارض احتمالی تزریق انسولین ضخیم شدن پوستی است که تزریق ها معمولا در آن ناحیه صورت می گیرند، البته این عارضه تقریبا نادر است.
4- دیگر عوارض جانبی مصرف انسولین عبارتند از: تورم صورت، لب ها و یا زبان و یا مشکل در تنفس. این عوارض جانبی می توانند نشانه ای از حساسیت جدی به انسولین باشند و هر شخصی که آنها را مشاهده می کند، باید سریعا به پزشک مراجعه کند.
تجویز و تعیین دوز مصرف این دارو بایستی زیر نظر پزشک متخصص انجام شود تا از بروز عوارض احتمالی جلوگیری گردد.
5- احساس خواب آلودگی، ضعف، گیجی و یا احساس ناخوشی کلی ممکن است نشان دهد که قند خونتان در حد نامطلوبی افزایش یا کاهش یافته است. راه حل این است که قند خون تان بررسی شود و سپس غذا و انسولین دریافتی طبق نظر پزشک تان تنظیم گردد.
6- در مصرف استنشاقی انسولین، افت قند خون رایج ترین عارضه جانبی می باشد. همچنین تنگی نفس ، درد قفسه سینه، عفونت های تنفسی، سرفه، خشک شدن دهان و زخم گلو نیز ممکن است در اثر مصرف استنشاقی این دارو از طریق دهان و بینی ایجاد شوند.
7- برخی مواقع ممکن است داروهای دیگری که فرد دیابتی مصرف می کند، با انسولین واکنش نشان دهند و عوارض جانبی نامطلوبی را ایجاد کنند. بسیاری از داروها از جمله داروهای ضد فشار خون و حتی برخی از مکمل های ویتامینی ممکن است حساسیت یا مقاومت بدن فرد نسبت به انسولین را افزایش دهند. برای اجتناب از بروز این عوارض جانبی، پزشک می بایست از تمام داروها و مکمل هایی که بیمار مصرف می کند مطلع باشد، صرف نظر از این که بیمار انسولین را به صورت استنشاقی دریافت کند یا تزریقی .
برخی بیماران تصور می کنند قرص های دیابت موجود در بازار، قرصهای انسولینی هستند. در این خصوص هم توضیح می دهید؟
قرصهای موجود در بازار، معروف به قرص های ضددیابت، منحصرا در دیابت نوع 2 تجویز می شوند و قرص انسولین نیستند، بلکه موجب تحریک ترشح انسولین یا تقویت اثر انسولین در بافت های محیطی بدن شده و مقاومت سلول ها را در مقابل انسولین، کاهش می دهند. بعضی قرص های جدید ضد دیابت هم مقلد انسولین هستند، اما هیچ یک از این قرص ها، انسولین نیستند و از انسولین تهیه نشدهاند.
آیا شیاف انسولین هم وجود دارد؟
بله، شیاف انسولین هم در اروپا تهیه شده و مرحله کارآزمایی را با موفقیت پشت سر گذاشته است و احتمالا به زودی وارد بازار خواهد شد.در بعضی منابع خارجی خوانده ام که حتی واکسن دیابت هم کشف شده است. آیا این خبر، صحت دارد؟
بله، صحت دارد. 10 درصد از کودکان در اروپا مورد آزمایش این واکسن قرار گرفته اند و گفته می شود که نتایج آزمایش هم رضایت بخش بوده است.
دکتر ضیایی به مبتلایان به دیابت که انسولین تزریق میکنند، توصیه میکند که مراقب افت قندخونشان باشند و در تزریق انسولین دقت داشته باشند، بخصوص بیماران دیابتی که عارضه چشمی دارند.
این فوقتخصص غدد تاکید میکند: این بیماران حتما باید پس از تزریق، غذا بخورند و آن را مثلا به یک ساعت بعد موکول نکنند، چون باعث افت قندخون میشود و خطرناک خواهد بود.
گاهی زندگی بیماران دیابتی نظم چندانی ندارد، مثلا بیمار قرار است با هر وعده غذایی انسولین تزریق کند، ولی آنقدر دیر از خواب بیدار میشود که ظهر و هنگام صرف وعده ناهار است. در این صورت نباید وعده صبح و ظهر را یکجا تزریق کند، بلکه باید قندخونش را اندازه بگیرد و اگر در حد قابل قبول بود، فقط دوز ظهر را تزریق کند.
در پایان ذکر این نکته ضروری است که انسولین به عنوان یک داروی اساسی برای درمان بیماران دیابتی نوع یک و نوع دو که به درمان های دیگر جواب نداده اند، تجویز می گردد. مهم این است که تجویز و تعیین دوز مصرف این دارو بایستی زیر نظر پزشک متخصص انجام شود تا از بروز عوارض احتمالی جلوگیری گردد.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی