وبسایت سایبربان: تعدادی از حسابهای کاربری پرطرفدار در توییتر، هک شده و به انتشار تبلیغات برای سایتهای خاص پرداختند.
هکرها بهجای نفوذ مستقیم به صفحات ذکرشده توییتر، ابتدا سامانه توییتر کانتر را هدف قراردادند. این سامانه به بررسی آمار بازدیدها و نحوه استفاده از سایت توییتر میپردازد. آنها سپس به حسابهای کاربری که به این سامانه متصل بودند دسترسی پیدا کردند و پیامهای تبلیغاتی شرکتهای افزایش مخاطب را منتشر نمودند.
توییتر کانتر تائید کرد که شاهد یک نفوذ بوده است، اما سریعاً واکنش نشان داده و با اقدام بهموقع حمله را متوقف کرده است. اکثر پیامهای مذکور بلافاصله از صفحات توییتر حذف شدند، اما اسکرین شات صفحات آنها موجود است.
سخنگوی توییتر گفت: «ما هک شدن سرویسهای خود و همینطور انتشار پیامهایی از طرف کاربرانمان را تائید میکنیم. ما در حال پیگیری این مسئله هستیم. اکنون دیگر هکرها نمیتوانند بهجای کاربران پست بگذارند. هر اطلاعات جدیدی به دست بیاید کاربران خود را مطلع خواهیم کرد.»
به گزارش Digital Trends، علاوه بر حسابهای کاربری ذکرشده، صفحات آژانس امنیت حملونقل ملی آمریکا ، چارلی شین بازیگر آمریکایی، لیونل مسی ، فضانورد معروف للاند ملوین و مارک دیتون فرماندار مینهسوتا نیز هک شدهاند. دقیقاً مشخص نیست چند صفحه دیگر مورد نفوذ قرارگرفته است، اما این حمله بر روی صفحات پرطرفدار تمرکز داشته است.
امکان ایمنسازی حساب کاربری گوگل، فیسبوک و دیگر سرویسهای معروف آنلاین از طریق یک کلید امنیتی که ظاهری شبیه به یک فلش USB دارد امکانپذیر است. با این روش نوین میتوان امنیت این حسابها را تا آخرین حد بالا برد. اگر در این زمینه اطلاعات کمی دارید اصلاً جای نگرانی نیست چرا که در این مطلب به طور مفصل و به زبان ساده به بررسی و معرفی آن خواهیم پرداخت.
هرگز دست از تکرار این جمله برنخواهیم داشت: تأمین امنیت حسابهای کاربری از اولویت بالایی برخوردار است و اغلب کافی است خود را تنها به انجام چند کار کوچک عادت دهید تا بتوانید امنیت دسترسی به فضاهای شخصی خود را افزایش دهید. این فضا چه شبکههای اجتماعی و سایتهای ذخیره فایل باشد و چه وبسایت بانک، مسلماً مایل نیستید که رمز عبور حساب کاربریتان در آن چیزی شبیه به 123456 باشد.
اولین مرحلهی تأمین امنیت که سادهترین نیز هست، قدرتمندتر کردن رمز عبور است. دومین مرحله، فعالسازی تصدیق هویت دومرحلهای (Two-Step Authentication) است. با این دو مرحله درصد زیادی از امنیت حسابهای کاربری آنلاین خود را تأمین کردهاید. اما روش دیگری برای ایمنسازی حساب کاربری نیز وجود دارد که از طریق یک فلش درایو USB و پروتکل U2F انجام میشود و همان چیزی است که قرار است در این مطلب به توضیح آن بپردازیم.
دانگل USB تصدیق هویت که به آن کلید امنیتی USB نیز گفته میشود، یک شی با ظاهر فلش دیسکهای USB است که به جای ذخیرهسازی فایل، شامل یک تراشهی امن است که این تراشه خود شامل یک کلید رمزنگاریشدهی منحصربهفرد است که متعلق به شماست. میتوان این کلید دیجیتالی را به کلید یک گاوصندوق تشبیه کرد که بر اساس مفهوم کلید عمومی و کلید خصوصی کار میکند.
این کلید بر پایهی یک استاندارد باز که U2F نام دارد (مخفف Universal Second Factor به معنای عامل دوم جهانی) توسط شرکتهای گوگل، Yubico و NXP (شرکتی که در پس تراشههای NFC قرار دارد) توسعه داده شده است و در حال حاضر توسط اتحادیهی FIDO که متشکل از چندین شرکت و سازمان است پشتیبانی میشود.
این کلیدهای USB با قیمت اندکی فروخته میشوند و در تمام نقاط دنیا نیز در دسترس هستند. شما تنها نیازمند یک کلید هستید که با تمامی حسابهای کاربری شما کار میکند.
هنگامی که یک فلش درایو USB را در اختیار دارید در صورتی که یک وبسایت امکان پشتیبانی از آن را فراهم کند میتوانید آن را به حساب کاربری خود متصل کنید. از این پس، بعد از وارد کردن رمز عبور کافی است کلید USB خود را به رایانه متصل کنید و دکمهی روی آن را فشار دهید تا کلید رمزنگاریشدهی شما به به وبسایت ارسال شده و تصدیق هویت شما انجام شود. در واقع این این فرایند شبیه به تصدیق هویت دومرحلهای است.
دقت کنید بر خلاف ظاهر آن، این روش یک تأیید هویت بیومتریک به وسیلهی شناسایی اثرانگشت نیست.
کیفیت ساخت، قابلیتها (به عنوان مثال NFC) و محل ساخت از عوامل تعیینکنندهی قیمت هستند، نه امنیت تراشه! اگر یک کلید، گواهی تأیید توسط FIDO U2F داشته باشد به این معنی است که خوب است. یک کلید همانند YubiKey NEO که در سوئد یا آمریکا ساخته شده باشد قیمتی حدود 44 یورو دارد.
این روش تأمین امنیت حسابهای کاربری، یک چیز اساسی را مورد توجه قرار میدهد: مهندسی اجتماعی. شش شمارهای که بر روی صفحهی گوشی هوشمندتان جهت تصدیق هویت وارد میکنید خیلی خوب است اما فرض کنید یک هکر از دوربین مداربستهی پشت سر شما در حال مشاهدهی آن چه که وارد میکنید است. یا یک سایت که به قصد فیشینگ طراحی شده است و شما را وادار به وارد کردن رمزتان کرده و آنها را میرباید. اینها چیزهای دور از ذهنی نیستند.
به طور کلی میتوان گفت بهترین رمز عبور، رمز عبوری است که خودتان هم آن را بلد نیستید! حتی در زیر شکنجه هم نمیتوانید کلید تصدیق هویت درون تراشهی کلید USB را افشا کنید!
این روش در ماههای اخیر بسیار رو به گسترش بوده و سرویسهای زیادی از آن پشتیبانی میکنند. در صفحهی تنظیمات امنیتی حساب کاربری خود در سرویس مذکور میتوانید (ترفندستان) تنظیمات کلید USB را بیابید. لیست کامل سرویسهای پشتیبانیشده را میتوانید در وبسایت dongleauth.info مشاهده کنید. شماری از سرویسهای عمومی معروفی که از این روش پشتیبانی میکنند عبارتند از:
اگر مایلید که از این قابلیت استفاده کنید نیازمند یک مرورگر وب سازگار نیز هستید. در حال حاضر که این مطلب نوشته میشود تنها دو گزینه وجود دارد: مرورگر Opera و Google Chrome. همچنین شرکت Moziila در حال کار برای اضافه کردن این قابلیت روی Firefox است.
مشکل اصلی این روزها با این کلیدها همین موضوع است. با وجود این که آنها به طور اوریجینال توسط NXP طراحی شدهاند اما هنوز به طور کامل با فناوری NFC کار نمیکنند. به عنوان مثال فیسبوک اجازهی اتصال با کلید USB از طریق اپلیکیشن خود را نمیدهد. البته نسخهی موبایلی وبسایت فیسبوک در صورت در اختیار داشتن یک گوشی اندروید و کلید USB با پشتیبانی از NFC (به عنوان مثال YubiKey NEO و Fidesmo NFC Card) سازگار محسوب میشود.
تا زمان کامل شدن و عمومیتر شدن سازگاری، سرویسها از شما میخواهند تا یک روش دوم برای تصدیق دومرحلهای تعیین کنید (یک روش استانداردتر نظیر کد SMS یا اپلیکیشن Google Authenticator).
این موضوع یک مشکل محسوب میشود اما همانطور که گفته شد شما میتوانید یک راه حل پشتیبان در نظر بگیرید. پس از ورود به حساب کاربری از طریق راه حل پشتیبان، میتوانید ارتباط حساب با کلید USB را قطع کنید. همچنین میتوان گفت بهترین راه داشتن دو کلید USB بر روی هر حساب کاربری است. یک کلید در دست شما و دیگری در گاوصندوق برای روز مبادا.
استاد گردشگری دانشگاه شیخبهایی در اینباره میگوید: «قرار نگرفتن گردشگری در صدر اولویتهای اقتصادی دولت، جدیترین مانع در مسیر توسعه و رشد آن است.»
دکتر مصطفی عمادزاده ضمن پرداختن به الزامات توسعه گردشگری در جایگاه یک صنعت، کمتوجهی به مهیا کردن چنین پیششرطهایی را منتج از اتکای دولت به درآمدهای سهلالوصول نفتی عنوان و خاطرنشان میکند: «کسب درآمد پایدار از فروش نفت، با ورود رقبای سوختهای فسیلی از یکسو و کاهش قیمت آن از سوی دیگر، به مخاطره افتاده است؛ در چنین شرایطی اما همچنان به جایگزین یا جایگزینهایی مناسب که اقتصاد تکمحصولی ایران را از باتلاق نفتی نجات دهد، توجه نمیشود.»
او تسلط بخشهای دولتی بر پیکره گردشگری و همچنین مهیا نکردن زیرساختهای اساسی برای رشد و شکوفایی این فعالیت صنعتی را نشانههایی محرز بر تایید عدم ورود گردشگری به ادبیات اقتصادی کشور میداند و تاکید میکند: «سرمایهگذاری در گردشگری و بهحساب آوردن آن در مجموعه فعالیتهای صنعتی، در بلندمدت این صنعت را به منبعی پایدار برای کسب درآمدهای ارزی بدل میکند.»
الزامات نگاه صنعتی
این استاد دانشگاه در ادامه به با اشاره به الزامات نگاه به گردشگری بهعنوان یک صنعت پویا اشاره و اظهار میکند: «ماهیت گردشگری با دخالتهای دولتی ناهمخوان است و همانگونه که در تمام کشورهای موفق دنیا در زمینه گردشگری، این صنعت در اختیار بخش خصوصی قرار دارد، شکوفایی این حیطه در ارتباط مستقیم با هر چه کمرنگتر شدن سایه دولت بر این مقوله و سپردن آن به فعالان غیر دولتی است.» عمادزاده اضافه میکند: «گرچه تعدد واحدهای فعال در این حوزه در ابتدا میتواند منجر به بینظمی شود، اما این تکثر خود در ادامه نظمدهنده است.»
به باور این کارشناس، رقابت به وجود آمده میان صاحبان صنایع زیر مجموعه گردشگری، اصلاحکننده امور است و مقرراتزدایی و به حداقل رسیدن دخالتهای دولت، قرار گرفتن گردشگری در مسیر صنعتی شدن را تسهیل خواهد کرد. عمادزاده با تاکید دوباره بر اینکه صنعتی شدن گردشگری در گرو به رسمیت شناختن این مقوله با محوریت بخش خصوصی است، تصریح میکند: «باورمندی دولت به قدرت گردشگری در ایجاد درآمدهایی که میتوانند جایگزین ارزهای نفتی شوند، پیشنیاز برنامهریزیهای اصولی در سطح کلان برای قرار گرفتن این صنعت در ردیف صنایع درآمدزا برای اقتصاد کشور است.»
در همین راستا، استاد دانشگاه شیخ بهایی میافزاید: «حمایت از بخش خصوصی داخلی با ارائه مشوقهای اقتصادی و همچنین ارائه چشماندازی روشن از وجود ثبات در روند رشد این صنعت، فعالان این بخش را با تمام قوا به عرصه فراخواهد خواند و از آن پس، این واحدهای اقتصادی غیردولتی هستند که با اتکا به قواعد حاکم بر بازار و در سایه امنیت اقتصادی، رونق را برای گردشگری کشور به ارمغان خواهند آورد.»
عمادزاده همچنین یادآور میشود: «نکته دیگر در رشد گردشگری ایران، همراستایی سیاستهای کلان برونمرزی با زمینههای رشد این صنعت در کشور است. به این معنا که روابط سیاسی و اقتصادی ایران با دیگر کشورها و به صورت خاص با همسایههای منطقهای به گونهای تنظیم شود که تقاضا برای سفر به کشور افزایش یافته و این سیر افزایشی در بلندمدت استمرار یابد.»
پیشنهادهایی برای رشد گردشگری
در همین حال اما یک کارشناس گردشگری دیگر، در پاسخ به پرسش خبرنگار ما مبنی بر الزامات نگاه صنعتی به گردشگری در کشور، به این موضوع از منظر نظری و مبتنی بر متون علمی و دانشگاهی مینگرد و میگوید: «بر پایه برخی پیامدهای اقتصادی در سطح جهانی است که برخی از کارشناسان به گردشگری لقب صنعت دادهاند و در واقع با تاکید بر صنعت گردشگری، آن را در کنار دیگر صنایع بزرگ دنیا همچون صنعت نفت و خودروسازی و در رقابت با آنها، دیدهاند.»
نجفی، متداول شدن اصطلاح «صنعتگردشگری» را نتیجه اهمیت آن و تاثیرات مهم آن بر اشتغال و تولید ملی میداند. این دانشآموخته اقتصاد پیشنهادهای خود را برای رشد گردشگری و افزایش سهم آن در اقتصاد اینگونه بیان میکند: «واردکردن بخش گردشگری در حسابهای ملی کشور به بهبود ارزیابی و محاسبه اثرات گردشگری در اقتصاد ملی منجر خواهد شد؛ اثراتی که برنامهریزیها در سطح کلان را برای گردشگری ممکن خواهد کرد.»
او همچنین اضافه میکند: «در نظام حسابهای ملی یا SNA آیتمی به نام صنعت گردشگری وجود ندارد و صنایع بر اساس یک دستهبندی و تحت عناوین مشخصی همچون صنعت هتلداری، صنعت هواپیمایی و... از هم تفکیک و در حساب ملی منظور میشوند.»
به باور او، با تعریف نظام حسابهای اقماری گردشگری یا همان TSA، سهم تمامی صنایع پسین و پیشین متاثر از گردشگری محاسبه و در نهایت سهم گردشگری بهعنوان یک صنعت در تولید ناخالص ملی و داخلی اندازهگیری میشود. بهرغم وجود مناقشاتی که در سطح نظری برای تعریف گردشگری و صنعت نامیدن آن وجود دارد، در تمام دنیا، این فعالیت اقتصادی ذیل صنایع فعال و درآمدزای اقتصادی قرار گرفته و از آن بهعنوان یک صنعت نام برده میشود.
در واقع، گستردگی صنایع وابسته به گردشگری و پراکندگی این فعالیتها، قرار گرفتن آنها ذیل یک عنوان را دشوار میکند اما از آنجا که در نهایت، مجموعه این کالاها و خدمات در قالب یک بسته به متقاضیان ارائه میشود و این فعالیتها منجر به تولید ارزش افزوده در اقتصاد میشوند، صنعت خواندن آن منطقی به نظر میرسد.
این در حالی است که با وجود صنعت خواندن گردشگری در ایران، زمینههای لازم برای قرار گرفتن آن در مجموعه دیگر صنایع وجود ندارد و به باور کارشناسان راهاندازی حسابهای اقماری، وجود ثبات در اقتصاد، مدیریت صحیح منابع انسانی، بازاریابی، تجدیدنظر در نظام ساختاری متولی گردشگری، اصلاح و بازنگری در ساختار بازار و قوانین موجود، سرمایهگذاری بلندمدت و کلان، اصلاح سیاستهای ارزی، ارتباط تنگاتنگ بخش خصوصی و نهاد دولتی گردشگری، فراهم کردن زیرساختهای عمومی، استفاده از تجارب و دانش روز دنیا و درک اهمیت جایگاه گردشگری در رشد اقتصادی کشور در سطوح حاکمیتی از جمله ملزوماتی است که مجموعه فعالیتهای اقتصادی مربوط به گردشگری را در قالب یک صنعت فعال در اقتصاد امروز ایران مطرح خواهد کرد.
استاد گردشگری دانشگاه شیخبهایی در اینباره میگوید: «قرار نگرفتن گردشگری در صدر اولویتهای اقتصادی دولت، جدیترین مانع در مسیر توسعه و رشد آن است.»
دکتر مصطفی عمادزاده ضمن پرداختن به الزامات توسعه گردشگری در جایگاه یک صنعت، کمتوجهی به مهیا کردن چنین پیششرطهایی را منتج از اتکای دولت به درآمدهای سهلالوصول نفتی عنوان و خاطرنشان میکند: «کسب درآمد پایدار از فروش نفت، با ورود رقبای سوختهای فسیلی از یکسو و کاهش قیمت آن از سوی دیگر، به مخاطره افتاده است؛ در چنین شرایطی اما همچنان به جایگزین یا جایگزینهایی مناسب که اقتصاد تکمحصولی ایران را از باتلاق نفتی نجات دهد، توجه نمیشود.»
او تسلط بخشهای دولتی بر پیکره گردشگری و همچنین مهیا نکردن زیرساختهای اساسی برای رشد و شکوفایی این فعالیت صنعتی را نشانههایی محرز بر تایید عدم ورود گردشگری به ادبیات اقتصادی کشور میداند و تاکید میکند: «سرمایهگذاری در گردشگری و بهحساب آوردن آن در مجموعه فعالیتهای صنعتی، در بلندمدت این صنعت را به منبعی پایدار برای کسب درآمدهای ارزی بدل میکند.»
الزامات نگاه صنعتی
این استاد دانشگاه در ادامه به با اشاره به الزامات نگاه به گردشگری بهعنوان یک صنعت پویا اشاره و اظهار میکند: «ماهیت گردشگری با دخالتهای دولتی ناهمخوان است و همانگونه که در تمام کشورهای موفق دنیا در زمینه گردشگری، این صنعت در اختیار بخش خصوصی قرار دارد، شکوفایی این حیطه در ارتباط مستقیم با هر چه کمرنگتر شدن سایه دولت بر این مقوله و سپردن آن به فعالان غیر دولتی است.» عمادزاده اضافه میکند: «گرچه تعدد واحدهای فعال در این حوزه در ابتدا میتواند منجر به بینظمی شود، اما این تکثر خود در ادامه نظمدهنده است.»
به باور این کارشناس، رقابت به وجود آمده میان صاحبان صنایع زیر مجموعه گردشگری، اصلاحکننده امور است و مقرراتزدایی و به حداقل رسیدن دخالتهای دولت، قرار گرفتن گردشگری در مسیر صنعتی شدن را تسهیل خواهد کرد. عمادزاده با تاکید دوباره بر اینکه صنعتی شدن گردشگری در گرو به رسمیت شناختن این مقوله با محوریت بخش خصوصی است، تصریح میکند: «باورمندی دولت به قدرت گردشگری در ایجاد درآمدهایی که میتوانند جایگزین ارزهای نفتی شوند، پیشنیاز برنامهریزیهای اصولی در سطح کلان برای قرار گرفتن این صنعت در ردیف صنایع درآمدزا برای اقتصاد کشور است.»
در همین راستا، استاد دانشگاه شیخ بهایی میافزاید: «حمایت از بخش خصوصی داخلی با ارائه مشوقهای اقتصادی و همچنین ارائه چشماندازی روشن از وجود ثبات در روند رشد این صنعت، فعالان این بخش را با تمام قوا به عرصه فراخواهد خواند و از آن پس، این واحدهای اقتصادی غیردولتی هستند که با اتکا به قواعد حاکم بر بازار و در سایه امنیت اقتصادی، رونق را برای گردشگری کشور به ارمغان خواهند آورد.»
عمادزاده همچنین یادآور میشود: «نکته دیگر در رشد گردشگری ایران، همراستایی سیاستهای کلان برونمرزی با زمینههای رشد این صنعت در کشور است. به این معنا که روابط سیاسی و اقتصادی ایران با دیگر کشورها و به صورت خاص با همسایههای منطقهای به گونهای تنظیم شود که تقاضا برای سفر به کشور افزایش یافته و این سیر افزایشی در بلندمدت استمرار یابد.»
پیشنهادهایی برای رشد گردشگری
در همین حال اما یک کارشناس گردشگری دیگر، در پاسخ به پرسش خبرنگار ما مبنی بر الزامات نگاه صنعتی به گردشگری در کشور، به این موضوع از منظر نظری و مبتنی بر متون علمی و دانشگاهی مینگرد و میگوید: «بر پایه برخی پیامدهای اقتصادی در سطح جهانی است که برخی از کارشناسان به گردشگری لقب صنعت دادهاند و در واقع با تاکید بر صنعت گردشگری، آن را در کنار دیگر صنایع بزرگ دنیا همچون صنعت نفت و خودروسازی و در رقابت با آنها، دیدهاند.»
نجفی، متداول شدن اصطلاح «صنعتگردشگری» را نتیجه اهمیت آن و تاثیرات مهم آن بر اشتغال و تولید ملی میداند. این دانشآموخته اقتصاد پیشنهادهای خود را برای رشد گردشگری و افزایش سهم آن در اقتصاد اینگونه بیان میکند: «واردکردن بخش گردشگری در حسابهای ملی کشور به بهبود ارزیابی و محاسبه اثرات گردشگری در اقتصاد ملی منجر خواهد شد؛ اثراتی که برنامهریزیها در سطح کلان را برای گردشگری ممکن خواهد کرد.»
او همچنین اضافه میکند: «در نظام حسابهای ملی یا SNA آیتمی به نام صنعت گردشگری وجود ندارد و صنایع بر اساس یک دستهبندی و تحت عناوین مشخصی همچون صنعت هتلداری، صنعت هواپیمایی و... از هم تفکیک و در حساب ملی منظور میشوند.»
به باور او، با تعریف نظام حسابهای اقماری گردشگری یا همان TSA، سهم تمامی صنایع پسین و پیشین متاثر از گردشگری محاسبه و در نهایت سهم گردشگری بهعنوان یک صنعت در تولید ناخالص ملی و داخلی اندازهگیری میشود. بهرغم وجود مناقشاتی که در سطح نظری برای تعریف گردشگری و صنعت نامیدن آن وجود دارد، در تمام دنیا، این فعالیت اقتصادی ذیل صنایع فعال و درآمدزای اقتصادی قرار گرفته و از آن بهعنوان یک صنعت نام برده میشود.
در واقع، گستردگی صنایع وابسته به گردشگری و پراکندگی این فعالیتها، قرار گرفتن آنها ذیل یک عنوان را دشوار میکند اما از آنجا که در نهایت، مجموعه این کالاها و خدمات در قالب یک بسته به متقاضیان ارائه میشود و این فعالیتها منجر به تولید ارزش افزوده در اقتصاد میشوند، صنعت خواندن آن منطقی به نظر میرسد.
این در حالی است که با وجود صنعت خواندن گردشگری در ایران، زمینههای لازم برای قرار گرفتن آن در مجموعه دیگر صنایع وجود ندارد و به باور کارشناسان راهاندازی حسابهای اقماری، وجود ثبات در اقتصاد، مدیریت صحیح منابع انسانی، بازاریابی، تجدیدنظر در نظام ساختاری متولی گردشگری، اصلاح و بازنگری در ساختار بازار و قوانین موجود، سرمایهگذاری بلندمدت و کلان، اصلاح سیاستهای ارزی، ارتباط تنگاتنگ بخش خصوصی و نهاد دولتی گردشگری، فراهم کردن زیرساختهای عمومی، استفاده از تجارب و دانش روز دنیا و درک اهمیت جایگاه گردشگری در رشد اقتصادی کشور در سطوح حاکمیتی از جمله ملزوماتی است که مجموعه فعالیتهای اقتصادی مربوط به گردشگری را در قالب یک صنعت فعال در اقتصاد امروز ایران مطرح خواهد کرد.
وبسایت سایبربان: تعدادی از حسابهای کاربری پرطرفدار در توییتر، هک شده و به انتشار تبلیغات برای سایتهای خاص پرداختند.
هکرها بهجای نفوذ مستقیم به صفحات ذکرشده توییتر، ابتدا سامانه توییتر کانتر را هدف قراردادند. این سامانه به بررسی آمار بازدیدها و نحوه استفاده از سایت توییتر میپردازد. آنها سپس به حسابهای کاربری که به این سامانه متصل بودند دسترسی پیدا کردند و پیامهای تبلیغاتی شرکتهای افزایش مخاطب را منتشر نمودند.
توییتر کانتر تائید کرد که شاهد یک نفوذ بوده است، اما سریعاً واکنش نشان داده و با اقدام بهموقع حمله را متوقف کرده است. اکثر پیامهای مذکور بلافاصله از صفحات توییتر حذف شدند، اما اسکرین شات صفحات آنها موجود است.
سخنگوی توییتر گفت: «ما هک شدن سرویسهای خود و همینطور انتشار پیامهایی از طرف کاربرانمان را تائید میکنیم. ما در حال پیگیری این مسئله هستیم. اکنون دیگر هکرها نمیتوانند بهجای کاربران پست بگذارند. هر اطلاعات جدیدی به دست بیاید کاربران خود را مطلع خواهیم کرد.»
به گزارش Digital Trends، علاوه بر حسابهای کاربری ذکرشده، صفحات آژانس امنیت حملونقل ملی آمریکا ، چارلی شین بازیگر آمریکایی، لیونل مسی ، فضانورد معروف للاند ملوین و مارک دیتون فرماندار مینهسوتا نیز هک شدهاند. دقیقاً مشخص نیست چند صفحه دیگر مورد نفوذ قرارگرفته است، اما این حمله بر روی صفحات پرطرفدار تمرکز داشته است.