حواس افراد باهوش حین کار کردن سریع تر پرت می شود
آیا زمان انجام کار مشکل در تمرکز کردن دارید؟ شاید به دلیل تمام آن نظرهای شگفت انگیزی اسـت که از ذهنتان می گذرانید.
به گزارش پارسینه، اینکه
ببینید خیلی راحت زمان انجام کار حواستان پرت می شود شاید بد به نظر بیاید اما شاید
ارتباط مثبتی در رابطه با مشکلات روزانه دفتر کارتان داشته باشد. طبق یک پژوهش جدید
کارمندانی که هر روز برای تمرکز کردن بر روی کارشان مشکل دارند ممکن اسـت از نظر هوشی
برتر از همکارانشان باشند.
بنا به پیشنهاد این پژوهش، شاید برای افراد باهوش تمرکز ذهنی به دلیل اینکه نظرات شگفت انگیزی به طور مداوم از مغز نابغه آنها می گذرد سخت به نظر بیاید.
۵ نکته برای متمرکز ماندن سر کار:
تعادل آب در بدنتان را حفظ نمائید: مطابق پژوهش از دست دادن آب بدن می تواند منجر به عملکرد ناقص ذهنی، تغییرات در خلق و خو ، و کاهش تمرکز، هوشیاری و حافظه کوتاه مدت شود.
اول از همه کار خلاقانه تان را انجام دهید: "دیوید راک" نویسنده "مغزتان حین کار” می گوید:« یک ساعت که به کار می پردازید، ظرفیتتان نسبت به زمان شروع کار کمتر می شود. هر تصمیمی که می گیریم مغز را خسته می کند.»
مغزتان را آموزش دهید
بر اساس این مطالعه علمی کار کردن پشت یک میز شلخته در واقع به شما کمک می کند که خلاقانه تر فکر کنید.
ماهی بخورید: پژوهشگران کشف کرده اند که خوردن غذاهای غنی از امگا ۳ جریان خون به مغز را بهبود می بخشد و عملکردش را حین انجام کارهای فکری ارتقا می بخشد.
۱۰ راه ساده برای کمک به تقویت نیروی فکری:
1 ورزش بیشتر
2 چرت بعد از ظهر
3 غذاهای غنی از منیزیم
4 آفتاب گرفتن
5 چمن زدن
6 شکلات فراوان
7 یادگیری موسیقی برای جوانان
8 تتریس (نوعی بازی کامپیوتری)
9 حد و اندازه قائل شدن برای فکر کردن
صحبت با بچه تان
حواس پنجگانه با بالا رفتن سن ممکن است رو به وخامت رود و برای جلوگیری از آن راهکارهایی وجود دارد که در زیر می خوانید. افراد سالمند اگرچه از نظر توان جسمی قدرت رقابت با جوانان را ندارند اما در بسیاری از فعالیت ها مانند پیاده روی، ورزش های سبک و سایر فعالیت های اجتماعی می توانند مشارکت جدی داشته باشند.
آنان همچنین می توانند به فعالیت های ذهنی مثل مطالعه و شرکت در آموزش های مورد علاقه و سرگرمی های فکری ادامه دهند.وضع سلامت جسمی سالخوردگان و میزان کارآمدی حواس پنجگانه آنان بسیار متفاوت از یکدیگر است. یک فرد 75 ساله ممکن است آرام ترین صحبت در گوش شما را بشنود،
در حالی که یک سالمند 65 ساله ممکن است حتی صدای زنگ در را هم نشنود؛ در هر صورت رسیدن به دوران سالمندی همراه با تغییرات جسمی به خصوص کاهش قدرت بینایی، شنوایی، چشایی، بویایی، کاهش قدرت بدنی و هماهنگی حرکتی و سرعت واکنش در مقابل محرک ها است.
یکی دیگر از تغییرات جسمی دوره سالمندی، افزایش حساسیت در مقابل سرما و گرماست و بدن فرد سالمند نمی تواند همچون گذشته، در مقابل سرما و گرما به سرعت خود را سازگار کند.کاهش حساسیت گیرنده های حساس در حواس چشایی، بویایی و لامسه نسبت به محرک های بیرونی
در دوره سالمندی کاملا مشهود است. این مسئله باعث می شود تا فرد سالمند در درک مزه ها، بوها و پی بردن به خصوصیات اشیاء از طریق لمس آنها با مشکلاتی مواجه شود.شکی نیست که بی توجهی اطرافیان در خصوص مشکلات حسی افراد سالمند، می تواند نوع روابط فرد سالخورده و امنیت و سلامت جسمی و روانی وی را با مخاطراتی همراه سازد.
بنابراین می توان با شناخت این محدودیت ها، تدابیری را به کار گرفت تا شخص سالمند بتواند از حواس خود به شکل صحیح تری استفاده کند.
حس چشایی
حساسیت گیرنده های چشایی نسبت به مزه ها، بعد از 60 سالگی به طور محسوسی کاهش پیدا می کند. هر چند تعدد جوانه های چشایی در این دوره کاهش نمی یابد اما عواملی مانند کشیدن سیگار، استفاده از دندان مصنوعی، مصرف دارو و قرار گرفتن در معرض آلاینده های محیطی می توانند
موجب ضعف توانایی فرد در تشخیص مزه های مختلف شوند. ناتوانی در تشخیص مزه ها موجب می شود تا فرد سالمند از خوردن غذا لذت چندانی نبرد که این خود سبب کم غذایی و سوءتغذیه در این افراد می شود.
برای تقویت حس چشایی در افراد سالمند، رعایت نکات ذیل لازم است:
1. افزودن چاشنی های مختلف (ادویه جات ملایم یا شکر) به مواد غذایی، آن را برای فرد سالمند لذت بخش تر و تشخیص غذاها را آسان تر می سازد.
2. تشویق افراد سالمند به دوری از سیگار و دور ساختن آنها از آلاینده های محیطی می تواند در تقویت حس چشایی موثر باشد.
3. مواد غیرخوراکی یا مواد پرخطری که دارای ظروف مشابه داروها یا مواد خوراکی هستند؛ حتی الامکان باید از دسترس افراد سالخورده دور نگاه داشته شوند.
حس بویایی
تعداد گیرنده های حسی بویایی، پس از سن 60 سالگی کاهش می یابد و این امر موجب ضعف بویایی فرد می شود. علاوه بر آن، ناتوانی در یادآوری و به خاطر سپردن اسامی بوها نیز در کاهش سطح عملکرد این حس موثر است. شخص سالمندی که قادر به تشخیص بوی گاز یا بوی ناشی از سوختن مواد نیست، نمی تواند جهت گریز از موقعیت یا رفع عامل خطرساز، به موقع اقدام کند.
برای تقویت حس بویایی در افراد سالخورده، توجه به موارد ذیل ضرورت دارد:
1. می توان اشیاء و مواد دارای بوهای مختلف را در اختیار فرد سالمند قرار داد و به وی کمک کرد تا با بو کردن آنها، بوی هر ماده را تشخیص دهد. تمرین بویایی باعث حفظ یاب کاهش تدریجی قابلیت تشخیص بوها می شود.
2. در جایی که فرد سالمند ساکن است، حتی الامکان نباید از مواد دارای بوهای تند استفاده شود. همچنین ضروری است که آلاینده های محیطی را به حداقل رساند تا توانایی درک تفاوت میان بوها برای شخص سالخورده مقدور شود.
حس لامسه
تجربه دوران سالمندی، معمولا با کاهش توانایی های لمسی به ویژه در دست ها و نوک انگشتان همراه است. دلیل آن نیز کاهش جریان خون در اندام های دور از قبل مانند دست ها و پاها است که به ویژه پس از سن هفتاد سالگی بروز می کند. بنابراین سالمندانی که بیش از سایرین نیازمند بهره گیری از حس لامسه خود هستند (مانند سالمندان نابینا) طی این دوره با مشکلات جدی مواجه می شوند.
برای تقویت حس لامسه افراد سالمند می توان از روش های زیر استفاده کرد:
1. تمرین حس لامسه به فرد سالمند کمک می کند تا تفاوت های قابل لمس دار اشیاء (زبری، نرمی، سردی، گرمی، اندازه و سایر ویژگی ها) را تا حد زیادی درک کند. لذا می توان مواد و اشیاء مختلف را در اختیار فرد قرار داد و از او خواست که تفاوت های آنها را توضیح دهد. تشویق افراد سالمند
به حرکت دادن دست ها و پاها به ویژه نرمش انگشتان به افزایش جریان خون و حفظ ورزیدگی اندام های لمسی آنان کمک شایانی می کند.
2. لمس دقیق اشیاء در صورتی برای افراد سالمند آسان تر خواهد بود که این اشیاء عاری از هر گونه آلودگی باشند. بنابراین رعایت نکات ایمنی مانند پاکیزگی وسایل مورد استفاده سالمندان و پرهیز از جابجایی مکرر آنها، سالخوردگان را در لمس این وسایل با مشکلات کمتری مواجه می سازد.
از آنجا که بسیاری از سالمندان به دلیل کم بینایی، برای پیدا کردن اشیاء از حس لامسه خود استفاده می کنند، اشیای برنده یا حرارت زا بایستی از دسترس آنان دور باشند، ضمن آن که استفاده از نشانه های لمسی نیز می تواند محیط زندگی آنان را ایمن تر و تردد آنها را آسان تر سازد.
حس بینایی
ضعف یا فقدان کامل حس بینایی، بیشترین محدودیت را بر فرد سالمند تحمیل می کند که عوامل بروز آن عبارتند از:
1. کدورت بیش از حد عدسی، موجب بروز بیماری آب مروارید می شود. این بیماری در صورت گسترش، می تواند موجب نابینایی شود. تعداد مبتلایان به آب مروارید، از دوره میانسالی تا اواخر کهنسالی (مرحله پیری) 10 برابر افزایش می یابد. چنانچه بیمار را به موقع تحت درمان قرار دهیم، با عمل جراحی می توان مشکل را حل کرد.
2. تخریب سلول های حساس به نور در مرکز شبکیه چشم، یکی از مهم ترین عوامل بروز نابینایی در سالمندان است که به سبب کهولت سن ابتلا به دیابت، قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید یا پاره ای حوادث محیطی ایجاد می شود.
علاوه بر رعایت مسائل ایمنی به ویژه ایمن سازی محیط زندگی فرد سالمند، مراجعه به موقع به پزشک و استفاده از رزیم های غذایی مناسب، می تواند از بروز یا پیشرفت بسیاری از آسیب های بینایی دوران سالمندی جلوگیری کند. توجه به برخی نکات هنگام مراقبت از فرد سالمند می تواند اثرات منفی ناشی از ضعف بینایی را در زندگی آنها به حداقل برساند:
الف) تیزبینی و دقت بینایی در افراد سالخورده تا حد زیادی کاهش می یابد. آنان در زمینه تردد، انطباق با تاریکی (رفتن از محیط های روشن به فضاهای تاریک و تشخیص اشیاء در فضاهای فاقد نور) و انجام فعالیت های روزمره با دشواری هایی مواجه می شوند. توجه و مراقبت دائم و آگاه ساختن این افراد نسبت به موانع و شرایط محیطی، از بروز بسیاری حوادث جلوگیری می کند.
ب) استفاده از رژیم های غذایی مناسب، تاثیر به سزایی در پیشگیری از بروز یا تشدید آسیب های بینایی خواهد داشت. مصرف مداوم سبزیجات و ویتامین ها می تواند از تخریب سلول های مرکزی شبکیه جلوگیری کند. همچنین مصرف به موقع غذاها و پرهیز از مصرف مواد پرچرب و مواد قندی، در این رابطه دارای اهمیت بسیار است.
ج) بسیاری از سالمندان مبتلا به آسیب های بینایی، با اضطراب، افسردگی و ضعف اعتماد به نفس دست به گریبانند. برقراری ارتباط مناسب با این افراد و آگاه ساختن آنان از جنبه های مختلف این نقایص و مطمئن ساختن آنان در خصوص دریافت مراقبت های لازم، آنها را به زندگی امیدوارتر می سازد.
حس شنوایی
کاهش جریان خون در گوش، موجب مرگ سلول های شنوایی گوش داخلی و در نتیجه ضعف شنوایی فرد سالمند می شود. این ضعف در خصوص صداهایی با فرکانس رای بالا (اصوات زیر یا نازک) شدیدتر است. سالخوردگان کم شنوا یا ناشنوا طبیعتا از سطح ایمنی پایین تری در ارتباط های اجتماعی برخوردارند،
به ویژه آن که ناتوانی در درک گفتار اطرافیان، آنان را در برقراری ارتباط با مشکلات عدیده ای مواجه می سازد و در برخی اوقات، موجب طرد آنان حتی از سوی نزدیکان می شد.
در برخورد با سالمندان دچار ضعف شنوایی، توجه به نکاتی چند، حائز اهمیت است:
1. هنگام صحبت با فرد به جای داد زدن باید به طور واضح و شمرده صحبت کرد و هنگام تکرار کلمات، صبر و حوصله بیشتری به خرج داد.
2. زمان مشاهده علائمی از ضعف شنوایی، عفونت یا درد گوش در فرد سالمند باید بلافاصله وی را جهت انجام معاینات، نزد پزشک متخصص برد تا با اقدام های درمانی به موقع (مانند استفاده از سمعک) از بروز مشکلات بعدی جلوگیری شود.
3. هنگام گفتگو با افراد سالمند دچار مشکل شنوایی باید حتی الامکان از سروصداهای زائد کاست تا وی بتواند کلام را به خوبی درک کند. سالمند کم شنوا برای درک بهتر صحبت های ما به صورت مان نگاه می کند تا از حالت چهره و اشاره های ما، منظورمان را بهتر درک کند، پس هنگام صحبت با فرد سالمند باید آرامش مان را حفظ کنیم، کلمات را شمرده ادا کنیم و اشاره های سر و دست را با گفتارمان همراه سازیم.
خبرگزاری آریا-افراد سالمند اگرچه از نظر توان جسمی قدرت رقابت با جوانان را ندارند اما در بسیاری از فعالیت ها مانند پیاده روی، ورزش های سبک و سایر فعالیت های اجتماعی می توانند مشارکت جدی داشته باشند.
به گزارش خبرگزاری آریا،افراد سالمند اگرچه از نظر توان جسمی قدرت رقابت با جوانان را ندارند اما در بسیاری از فعالیت ها مانند پیاده روی، ورزش های سبک و سایر فعالیت های اجتماعی می توانند مشارکت جدی داشته باشند.
آنان همچنین می توانند به فعالیت های ذهنی مثل مطالعه و شرکت در آموزش های مورد علاقه و سرگرمی های فکری ادامه دهند.
وضع سلامت جسمی سالخوردگان و میزان کارآمدی حواس پنجگانه آنان بسیار متفاوت از یکدیگر است. یک فرد 75 ساله ممکن است آرام ترین صحبت در گوش شما را بشنود، در حالی که یک سالمند 65 ساله ممکن است حتی صدای زنگ در را هم نشنود؛ در هر صورت رسیدن به دوران سالمندی همراه با تغییرات جسمی به خصوص کاهش قدرت بینایی، شنوایی، چشایی، بویایی، کاهش قدرت بدنی و هماهنگی حرکتی و سرعت واکنش در مقابل محرک ها است.
راهکارهای تقویت حواس پنجگانه در سالمندان
یکی دیگر از تغییرات جسمی دوره سالمندی، افزایش حساسیت در مقابل سرما و گرماست و بدن فرد سالمند نمی تواند همچون گذشته، در مقابل سرما و گرما به سرعت خود را سازگار کند.
کاهش حساسیت گیرنده های حساس در حواس چشایی، بویایی و لامسه نسبت به محرک های بیرونی در دوره سالمندی کاملا مشهود است. این مسئله باعث می شود تا فرد سالمند در درک مزه ها، بوها و پی بردن به خصوصیات اشیاء از طریق لمس آنها با مشکلاتی مواجه شود.
شکی نیست که بی توجهی اطرافیان در خصوص مشکلات حسی افراد سالمند، می تواند نوع روابط فرد سالخورده و امنیت و سلامت جسمی و روانی وی را با مخاطراتی همراه سازد.
بنابراین می توان با شناخت این محدودیت ها، تدابیری را به کار گرفت تا شخص سالمند بتواند از حواس خود به شکل صحیح تری استفاده کند.
حس چشایی
حساسیت گیرنده های چشایی نسبت به مزه ها، بعد از 60 سالگی به طور محسوسی کاهش پیدا می کند. هر چند تعدد جوانه های چشایی در این دوره کاهش نمی یابد اما عواملی مانند کشیدن سیگار، استفاده از دندان مصنوعی، مصرف دارو و قرار گرفتن در معرض آلاینده های محیطی می توانند موجب ضعف توانایی فرد در تشخیص مزه های مختلف شوند. ناتوانی در تشخیص مزه ها موجب می شود تا فرد سالمند از خوردن غذا لذت چندانی نبرد که این خود سبب کم غذایی و سوءتغذیه در این افراد می شود.
برای تقویت حس چشایی در افراد سالمند، رعایت نکات ذیل لازم است:
1. افزودن چاشنی های مختلف (ادویه جات ملایم یا شکر) به مواد غذایی، آن را برای فرد سالمند لذت بخش تر و تشخیص غذاها را آسان تر می سازد.
2. تشویق افراد سالمند به دوری از سیگار و دور ساختن آنها از آلاینده های محیطی می تواند در تقویت حس چشایی موثر باشد.
3. مواد غیرخوراکی یا مواد پرخطری که دارای ظروف مشابه داروها یا مواد خوراکی هستند؛ حتی الامکان باید از دسترس افراد سالخورده دور نگاه داشته شوند.
حس بویایی
تعداد گیرنده های حسی بویایی، پس از سن 60 سالگی کاهش می یابد و این امر موجب ضعف بویایی فرد می شود. علاوه بر آن، ناتوانی در یادآوری و به خاطر سپردن اسامی بوها نیز در کاهش سطح عملکرد این حس موثر است. شخص سالمندی که قادر به تشخیص بوی گاز یا بوی ناشی از سوختن مواد نیست، نمی تواند جهت گریز از موقعیت یا رفع عامل خطرساز، به موقع اقدام کند.
راهکارهای تقویت حواس پنجگانه در سالمندان
برای تقویت حس بویایی در افراد سالخورده، توجه به موارد ذیل ضرورت دارد:
1. می توان اشیاء و مواد دارای بوهای مختلف را در اختیار فرد سالمند قرار داد و به وی کمک کرد تا با بو کردن آنها، بوی هر ماده را تشخیص دهد. تمرین بویایی باعث حفظ یاب کاهش تدریجی قابلیت تشخیص بوها می شود.
2. در جایی که فرد سالمند ساکن است، حتی الامکان نباید از مواد دارای بوهای تند استفاده شود. همچنین ضروری است که آلاینده های محیطی را به حداقل رساند تا توانایی درک تفاوت میان بوها برای شخص سالخورده مقدور شود.
حس لامسه
تجربه دوران سالمندی، معمولا با کاهش توانایی های لمسی به ویژه در دست ها و نوک انگشتان همراه است. دلیل آن نیز کاهش جریان خون در اندام های دور از قبل مانند دست ها و پاها است که به ویژه پس از سن هفتاد سالگی بروز می کند. بنابراین سالمندانی که بیش از سایرین نیازمند بهره گیری از حس لامسه خود هستند (مانند سالمندان نابینا) طی این دوره با مشکلات جدی مواجه می شوند.
برای تقویت حس لامسه افراد سالمند می توان از روش های زیر استفاده کرد:
1. تمرین حس لامسه به فرد سالمند کمک می کند تا تفاوت های قابل لمس دار اشیاء (زبری، نرمی، سردی، گرمی، اندازه و سایر ویژگی ها) را تا حد زیادی درک کند. لذا می توان مواد و اشیاء مختلف را در اختیار فرد قرار داد و از او خواست که تفاوت های آنها را توضیح دهد. تشویق افراد سالمند به حرکت دادن دست ها و پاها به ویژه نرمش انگشتان به افزایش جریان خون و حفظ ورزیدگی اندام های لمسی آنان کمک شایانی می کند.
راهکارهای تقویت حواس پنجگانه در سالمندان
2. لمس دقیق اشیاء در صورتی برای افراد سالمند آسان تر خواهد بود که این اشیاء عاری از هر گونه آلودگی باشند. بنابراین رعایت نکات ایمنی مانند پاکیزگی وسایل مورد استفاده سالمندان و پرهیز از جابجایی مکرر آنها، سالخوردگان را در لمس این وسایل با مشکلات کمتری مواجه می سازد.
از آنجا که بسیاری از سالمندان به دلیل کم بینایی، برای پیدا کردن اشیاء از حس لامسه خود استفاده می کنند، اشیای برنده یا حرارت زا بایستی از دسترس آنان دور باشند، ضمن آن که استفاده از نشانه های لمسی نیز می تواند محیط زندگی آنان را ایمن تر و تردد آنها را آسان تر سازد.
حس بینایی
ضعف یا فقدان کامل حس بینایی، بیشترین محدودیت را بر فرد سالمند تحمیل می کند که عوامل بروز آن عبارتند از:
1. کدورت بیش از حد عدسی، موجب بروز بیماری آب مروارید می شود. این بیماری در صورت گسترش، می تواند موجب نابینایی شود. تعداد مبتلایان به آب مروارید، از دوره میانسالی تا اواخر کهنسالی (مرحله پیری) 10 برابر افزایش می یابد. چنانچه بیمار را به موقع تحت درمان قرار دهیم، با عمل جراحی می توان مشکل را حل کرد.
2. تخریب سلول های حساس به نور در مرکز شبکیه چشم، یکی از مهم ترین عوامل بروز نابینایی در سالمندان است که به سبب کهولت سن ابتلا به دیابت، قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید یا پاره ای حوادث محیطی ایجاد می شود.
علاوه بر رعایت مسائل ایمنی به ویژه ایمن سازی محیط زندگی فرد سالمند، مراجعه به موقع به پزشک و استفاده از رزیم های غذایی مناسب، می تواند از بروز یا پیشرفت بسیاری از آسیب های بینایی دوران سالمندی جلوگیری کند. توجه به برخی نکات هنگام مراقبت از فرد سالمند می تواند اثرات منفی ناشی از ضعف بینایی را در زندگی آنها به حداقل برساند:
راهکارهای تقویت حواس پنجگانه در سالمندان
الف) تیزبینی و دقت بینایی در افراد سالخورده تا حد زیادی کاهش می یابد. آنان در زمینه تردد، انطباق با تاریکی (رفتن از محیط های روشن به فضاهای تاریک و تشخیص اشیاء در فضاهای فاقد نور) و انجام فعالیت های روزمره با دشواری هایی مواجه می شوند. توجه و مراقبت دائم و آگاه ساختن این افراد نسبت به موانع و شرایط محیطی، از بروز بسیاری حوادث جلوگیری می کند.
ب) استفاده از رژیم های غذایی مناسب، تاثیر به سزایی در پیشگیری از بروز یا تشدید آسیب های بینایی خواهد داشت. مصرف مداوم سبزیجات و ویتامین ها می تواند از تخریب سلول های مرکزی شبکیه جلوگیری کند. همچنین مصرف به موقع غذاها و پرهیز از مصرف مواد پرچرب و مواد قندی، در این رابطه دارای اهمیت بسیار است.
ج) بسیاری از سالمندان مبتلا به آسیب های بینایی، با اضطراب، افسردگی و ضعف اعتماد به نفس دست به گریبانند. برقراری ارتباط مناسب با این افراد و آگاه ساختن آنان از جنبه های مختلف این نقایص و مطمئن ساختن آنان در خصوص دریافت مراقبت های لازم، آنها را به زندگی امیدوارتر می سازد.
حس شنوایی
کاهش جریان خون در گوش، موجب مرگ سلول های شنوایی گوش داخلی و در نتیجه ضعف شنوایی فرد سالمند می شود. این ضعف در خصوص صداهایی با فرکانس رای بالا (اصوات زیر یا نازک) شدیدتر است. سالخوردگان کم شنوا یا ناشنوا طبیعتا از سطح ایمنی پایین تری در ارتباط های اجتماعی برخوردارند، به ویژه آن که ناتوانی در درک گفتار اطرافیان، آنان را در برقراری ارتباط با مشکلات عدیده ای مواجه می سازد و در برخی اوقات، موجب طرد آنان حتی از سوی نزدیکان می شد.
راهکارهای تقویت حواس پنجگانه در سالمندان
در برخورد با سالمندان دچار ضعف شنوایی، توجه به نکاتی چند، حائز اهمیت است:
1. هنگام صحبت با فرد به جای داد زدن باید به طور واضح و شمرده صحبت کرد و هنگام تکرار کلمات، صبر و حوصله بیشتری به خرج داد.
2. زمان مشاهده علائمی از ضعف شنوایی، عفونت یا درد گوش در فرد سالمند باید بلافاصله وی را جهت انجام معاینات، نزد پزشک متخصص برد تا با اقدام های درمانی به موقع (مانند استفاده از سمعک) از بروز مشکلات بعدی جلوگیری شود.
3. هنگام گفتگو با افراد سالمند دچار مشکل شنوایی باید حتی الامکان از سروصداهای زائد کاست تا وی بتواند کلام را به خوبی درک کند. سالمند کم شنوا برای درک بهتر صحبت های ما به صورت مان نگاه می کند تا از حالت چهره و اشاره های ما، منظورمان را بهتر درک کند، پس هنگام صحبت با فرد سالمند باید آرامش مان را حفظ کنیم، کلمات را شمرده ادا کنیم و اشاره های سر و دست را با گفتارمان همراه سازیم.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری فارس، مارک و متیو مکلاکلان مکعب کوچکی برای کسانیکه روی کارشان تمرکز ندارند طراحی کردهاند.
آنها این مکعب را به صورتی طراحی کردهاند که وقتی شخص در فکر عمیق فرو میرود به تمرکز او کمک میکند و مانع بازی فاعل با وسایل اطرافش میشود.
این دو برادر نام اختراعشان را مکعب فکر گذاشتند و قیمت آن را 19 دلار تعیین کردند. قرار اســت این وسیله به زودی به تولید انبوه برسد و روانه بازار شود.
تصویر مکعب فکر را در زیر مشاهده میکنید.
انتهای پیام/
پس اگر شما فرزندی دارید که در این حیطه ها دچار اختلال بارزی نیست و فقط گاهی فراموشکار و سر به هواست، احتمالا مشکلش صرفا حواس پرتی اســت، نه بیش فعالی. حالا این سوال مطرح می شود که برای کاهش میزان حواس پرتی و افزایش تمرکز کودک چه باید کرد؟ مطلب حاضر به این پرسش شما پاسخ می دهد.
1- اولین نکته ای که باید به آن توجه کنید این اســت که هرگز به کودک این برچسب را نزنید که «تو عمدا توجه نمی کنی» یا «عمدا حرف های ما را نادیده می گیریم. درجه های از حواس پرتی مربوط به کارکرد مغز کودکان اســت. آگاهی کودکان از محیط اطراف به مراتب کمتر از بزرگسالان اســت.به عنوان مثال وقتی کودکی هنگام عبور از خیابان، زیپ لباسش را می بندند، ممکن اســت دیگر قادر به تشخیص رفت و آمد خودروها نباشد، در حالی که این کار برای فرد بزرگسال مشکلی نیست. یک بزرگسال به تدریج یاد می گیرد که محرک های بی اهمیت را نادیده بگیرد و تمرکزش را روی یک موضوع حفظ کند اما این کار برای یک کودک ممکن اســت بسیار مشکل باشد.
2- حواستان باشد که تذکر لحظه به لحظه، جریمه بابت انجام ندادن یک تکلیف یا اشتباه انجام دادن آن به علت حواس پرتی و محروم کردن او از علایقش، در این موارد نه تنها چاره ساز نیست، بلکه مشکل او را چندبرابر می کند، تا جایی که از تحصیل و مدرسه بیزار می شود.
3- اگر کودک زیاد جنب و جوش می کند و انرژی زیادی دارد، اول به او فرصت بازی بدهید تا آرام شود و مقداری از انرژی اش با بالا و پایین پریدن و قایم باشک بسوزد، بعد از او بخواهید کارش را انجام بدهد و پیش از پایان یافتن مقداری از تکالیف که مشخص کرده اید از جایش بلند نشود.
4- با مکعب های رنگی شکل های ساده ای به عنوان الگو بسازید و از فرزندتان بخواهید پس از مشاهده مانند الگوی شما بسازد. پس از چند بار موفقیت، در مراحل بعدی، پس از ساختن الگوی مورد نظر، از کودک بخواهید بادقت آن را مشاهده کند، سپس روی آن را بپوشانید و از کودک بخواهید مانند شما آن را بسازد. در مراحل بعدی از الگوهای پیچیده تر استفاده کنید.
5- در تست هوش وکسلر بخشی وجود دارد که در آن کارت هایی به کودک نشان داده می شود. در این کارت ها قسمتی از شکل ناقص اســت و کودک باید در زمانی محدود آن نقص را شناسایی کند. شما هم می توانید از این کار برای افزایش دقت فرزندتان استفاده کنید. یعنی از کارت هایی که تصویرشان ناقص اســت، استفاده کنید.
6- سعی کنید در مواردی که می خواهید کودک تمرکز بیشتری داشته باشد (مثل کلاس درس یا اتاقی که تکالیفش را انجام می دهد)، محیط را به گونه ای طراحی کنید که دارای کمترین عامل تحریک کننده برای کودک باشد.
7- به کودک برچسب نزنید. منظور از برچسب زدن این اســت که به خاطر یک رفتار خاص، یک خصلت را به کودک نسبت دهید. وقتی به او برچسب «حواس پرت» یا «دست و پا چلفتی» می زنید او از آن پس خودش را با آن مشخصه می شناسد و در بسیاری از موارد تصویر ذهنی ای که شما، از او برای خودش می سازید تا آخر عمر روی رفتار و شخصیتش اثر می گذارد و این برچسب ها بعد از مدتی باعث می شوند هم اطرافیان کودک و هم خودش به این باور برسند که با کودکی روبرو هستند که دارای این خصلت خاص و تغییرناپذیر اســت. بسیاری از ما قربانی برچسب های کودکی مان شده ایم. این اشتباه را در مورد کودکان خود تکرار نکنیم.
8- چند شی نامرتبط مثل اسباب بازی های مختلف یا مانند آن را جلوی فرزندتان بچینید و به او فرصت دهید آنها را بادقت مشاهده کند. سپس اشیاء را بردارید و از او بخواهید آنها را نام ببرد. با توجه به ظرفیت حافظه ممکن اســت کودک ابتدا نام تعداد کمی از وسایل را به یاد آورد اما به تدریج با پیشرفت و تثبیت در هر مرحله می توان بر تعداد وسایل یا اشیاء افزود. این تمرینات را با استفاده از تصاویر نیز می توان انجام داد.9- با نشان دادن تصاویر ساده از مناظری که کودک به آنها علاقه دارد مثل مزرعه و باغ وحش به مدت چند ثانیه، از کودک بخواهید به سوالات شما درباره آن تصاویر پاسخ دهد. در مراحل بعدی وقتی که کودک به اندازه کافی در این کار ماهر شد، می توانید از تصاویر پیچیده تر استفاده کنید.
10- به خاطر آوردن وسایل داخل یک فروشگاه یا ویترین مغازه پس از چنددقیقه مشاهده و پرسش درباره رنگ و شکل لباس افراد در یک مهمانی نیز می تواند باعث تقویت دقت و حافظه کودک شود.
روانشناسان دانشگاه Case Western آزمایش جالبی را انجام دادهاند که طی آن از دانشجویان خواستهشد تا به جای تعیین تاریخ دقیق برای ارایه مقالات خود، یک بازه تاریخی را برای آنها مشخص کنند. محققان تاریخی را که دانشجویان به سراغ مقالات خود رفتند پیگیری نمودند و این را با سطح استرس و سلامت کلی آنها مقایسه کردند. دانشجویانی که در لحظات باقیمانده آخر به سراغ مقالات رفته بودند استرس عمیقتری داشتند و مشکلات سلامتی بیشتری نسبت به دیگران در آنها دیده میشد. آنها همچنین نمرات بدتری را در کلاس و برای مقالات خود کسب نمودند.
نمیدانم از کجا شروع کنم
هنگامیکه انجام یک وظیفه به خصوص دشوار اسـت، باید تمام وقت خود را برای تکمیل آن صرف کنید. هیچ احساسی بهتر از این نیست که وقت ارزشمند خود را برای کاری صرف میکنید که بسیار دشوار اسـت و سخت در پی انجام آن هستید. کلید کار اینجاست که نباید به خودتان اجازه ترسیدن دهید تا روی کار و تمرکز شما وقفه ایجاد کند. زمانیکه وظیفهای سنگین به نظر میرسد، تصور دشواری آن را از بین ببرید.
تقسیم کارها به دورههای کوتاهتر (که تلاش برای انجام آنها تضمین شده باشد) به شما اجازه میدهد تا از مخمصه بیرون بیایید. با این روش پیش از اینکه به خودتان بیایید، وظیفهای که قرار بود انجام شدنش ناممکن باشد به اتمام میرسد. زمانی که درگیر کاری میشوید، عدم فعالیت بزرگترین دشمن شما به حساب میآید.
خیلی حواسپرت هستم
برای بسیاری از ما، شروع یک پروژه بزرگ چالش سختی اسـت. معمولا مشغول کارهای کوچکتری میشویم که ما را از وظیفه اصلی دور میکند. پاسخ به ایمیلها، زنگ زدن به دوستان، بررسی آنلاین اخبار و موارد دیگر باعث میشوند که از مسیر درست فاصله بگیریم.
انجام این کار خیلی راحت اسـت
وظایفی که بسیار آسان هستند میتوانند به طرز شگفتآوری برای ما خطرناک باشند، زیرا وقتی که آن را کنار میگذارید، تخمین زمانی که برای تکمیل آن نیاز اسـت کار سادهای اسـت، اما سرانجام هنگامی که به سراغش میروید، متوجه میشوید که وقت کافی برای انجام (یا حداقل تکمیل) آن وجود ندارد. اگر کاری بیش از حد آسان به نظر میرسد، تصویر بزرگتری از آن را در ذهن خود تجسم کنید، چراکه بدین وسیله امور پیش پا افتاده به یک کار اصلی و جزئی از وظایف مهم شما تبدیل میشود.
من این کار را دوست ندارم
اهمالکاری همیشه در مورد یک کار بسیار ساده یا خیلی سخت وجود ندارد. گاهی اوقات، اصلا دوست ندارید که آن را انجام دهید. به عهده گرفتن وظیفهای که شما هیچ علاقهای به آن نشان نمیدهید میتواند بسیار سخت باشد. متاسفانه هیچ راه بدون خطایی وجود ندارد تا از طریق آن به خودتان یاد بدهید به دنبال نکات جالب قضیه باشید، زیرا بعضی از موارد به هیچ وجه توجه شما را به خود جلب نخواهد کرد. در عوض اینکه انجام این کارها را به زمان دیگری موکول کنید، قانونی را تعیین کنید که قبل از به پایان رساندن کار خود، پروژه یا وظیفه دیگری را به عهده نگیرید.
فکر نمیکنم از پس انجام آن بر بیایم
فرض کنید سرپرستی یک پروژه به عهده شما گذاشته میشود. در واقع، کسی که این درخواست را از شما داشته اسـت میخواهد در مدت مشخصی آن را انجام دهید. با این حال، این موضوع فکر شما را درگیر خود میکند و تصور میکنید که نمیتوانید آن را انجام دهید. علاوه بر این نمیتوانید برای جبران تصمیم اشتباه خود به گذشته برگردید. اگر بیخیال این کار بشوم چه پیش میآید؟ چگونه میتوانم از پس این کار بر بیایم؟ و … این سوالات تا جایی پیش میروند که بهترین گزینه برای شما تنها دوری از شکست میشود.
اهمالکاری باعث میشود که شما از استعداد و تواناییهای ذاتی خود غافل شوید. وقتی زمان خود را صرف کار بیهوده میکنید، به این معنی اسـت که اعتماد به نفس ندارید. به یاد داشته باشید زمانی که مسیر خود را پیدا کردید تنها میتوانید نگاه رو به جلو داشته باشید، چرا که اگر به چیزی خارج از محدوده دید خود بنگرید، از مسیر و هدف اصلی خارج میشوید. ترس از انجام اشتباه شما را به سمت شکست سوق میدهد. باید ذهن خود را به سمتی ببرید که بتوانید با داشتن اعتماد به نفس روی نکات مثبت تمرکز کنید و از این طریق به موفقیت برسید. زمانیکه باور دارید میتوانید کاری را انجام دهید، خودتان را برای پیروزی آماده میکنید.
حواس افراد باهوش حین کار کردن سریع تر پرت می شود
آیا زمان انجام کار مشکل در تمرکز کردن دارید؟ شاید به دلیل تمام آن نظرهای شگفت انگیزی اسـت که از ذهنتان می گذرانید.
به گزارش پارسینه، اینکه
ببینید خیلی راحت زمان انجام کار حواستان پرت می شود شاید بد به نظر بیاید اما شاید
ارتباط مثبتی در رابطه با مشکلات روزانه دفتر کارتان داشته باشد. طبق یک پژوهش جدید
کارمندانی که هر روز برای تمرکز کردن بر روی کارشان مشکل دارند ممکن اسـت از نظر هوشی
برتر از همکارانشان باشند.
بنا به پیشنهاد این پژوهش، شاید برای افراد باهوش تمرکز ذهنی به دلیل اینکه نظرات شگفت انگیزی به طور مداوم از مغز نابغه آنها می گذرد سخت به نظر بیاید.
۵ نکته برای متمرکز ماندن سر کار:
تعادل آب در بدنتان را حفظ نمائید: مطابق پژوهش از دست دادن آب بدن می تواند منجر به عملکرد ناقص ذهنی، تغییرات در خلق و خو ، و کاهش تمرکز، هوشیاری و حافظه کوتاه مدت شود.
اول از همه کار خلاقانه تان را انجام دهید: "دیوید راک" نویسنده "مغزتان حین کار” می گوید:« یک ساعت که به کار می پردازید، ظرفیتتان نسبت به زمان شروع کار کمتر می شود. هر تصمیمی که می گیریم مغز را خسته می کند.»
مغزتان را آموزش دهید
بر اساس این مطالعه علمی کار کردن پشت یک میز شلخته در واقع به شما کمک می کند که خلاقانه تر فکر کنید.
ماهی بخورید: پژوهشگران کشف کرده اند که خوردن غذاهای غنی از امگا ۳ جریان خون به مغز را بهبود می بخشد و عملکردش را حین انجام کارهای فکری ارتقا می بخشد.
۱۰ راه ساده برای کمک به تقویت نیروی فکری:
1 ورزش بیشتر
2 چرت بعد از ظهر
3 غذاهای غنی از منیزیم
4 آفتاب گرفتن
5 چمن زدن
6 شکلات فراوان
7 یادگیری موسیقی برای جوانان
8 تتریس (نوعی بازی کامپیوتری)
9 حد و اندازه قائل شدن برای فکر کردن
صحبت با بچه تان