طلاق آسیبهای اجتماعی فراوانی را به جامعه تحمیل میکند که در این زمینه باید به طور جدی در کاهش طلاق در جامعه گام برداشت. برخی از عوامل مخرب براحتی کانون خانواده را فرو میپاشد که عمده این عوامل ریشههای روانشناختی دارد اما به دلیل عدم شناخت عوامل توسط زوجین شاهد افزایش طلاق در جامعه هستیم.
رویاپردازی، آرمانگرایی و بلندپروازی از عوامل مخربی است که متاسفانه تبعات بدی در ایجاد فاصله میان زوجین دارد به طوری کهگاه زوجین با چنین دیدگاه رویایی دیگر جایی برای تحمل مشکلات باقی نمیگذارند. زوجین باید با واقعیات زندگی خود کنار بیایند و در کنار هم در جهت حل مشکلات گام بردارند و به جای آرمان گرایی تلاش کنند زندگی خود را با داشتههایشان بسازند.
بیتوجهی به خواستههای یکدیگر نیز از عوامل مخرب است. زوجینگاه در زندگی مشترک خواستههایی دارند که منطقی و معقول و طبیعی است اما این خواستهها با بیمهری و بیتوجهی طرفین مواجه میشود. زوجین باید فرصتی را برای شناخت نیازها و خواستههای یکدیگر اختصاص دهند و ارزش و بهای کافی به خواستههای یکدیگر بدهند و بیتوجه از کنار آن عبور نکنند.
سکوت و کم حرفی هم از عوامل بسیار مخرب در خانواده محسوب میشود. با وجود مشغلههای زندگی متاسفانه فرصت برای سخن گرفتن و بیان دیدگاهها در زندگی به شدت کاهش یافته و در این میان تلویزیون و یا فضای مجازی بهترین و نابترین فرصتها را برای گفتوگو میان زوجین از میان برده است. سختگیری در زندگی و همچنین سهلگیریهای بیجا نیز از عوامل مخربی است که باید بشدت از آن پرهیز کرد؛ گاهی زوجین در مقابل کوچکترین موضوع سخت گیری بیجایی دارند و یا از کنار یک موضوع مهم و اساسی بیتوجه میگذرند و سهل گیری بیجایی از خود نشان میدهند که هر دوی این عوامل میتواند مخرب باشد.
در ابتدای تشکیل خانواده، زوجین توجه ویژه و خاصی به ظاهر و آراستگی دارند اما به مرور توجه به ظاهر در محیط خانه رنگ میبازد و گاه زوجین تنها بیرون از منزل به آراستگی و وضعیت ظاهری توجه دارند. وقتی قرار است با شخصیت مهمی دیدار و گفتوگو داشته باشیم بهترین نوع پوشش را انتخاب میکنیم و با ظاهری مناسب به ملاقات میرویم این در حالی است کهگاه توجهی به شریک زندگی نداریم و برایمان مهم نیست که با چه نوع ظاهری با او مواجه خواهیم شد این موضوع میتواند عشق و علاقه را تا حدود زیادی از میان ببرد.
حسادتهای بیجا عامل خطرناک و تهدید کننده دیگر است. گاهی این میزان حسادتهای بیجا را از جانب زنان در زندگی میبینیم که به شدت مخرب کننده است و میتواند حتی منتهی به شک و تردید شود باید در مواجهه با عشق و علاقه، منطق را نیز در نظر گرفت.
بیاعتمادی نیز یکی از عوامل مخرب است به طوری که زوجین در مقابل اشتباهات همسر همواره قضاوت نابه جایی از او دارند و به نوعی بیاعتمادی را پیشه میکنند این رویکرد بسیار مخرب میباشد و میتواند خانوادهها را از هم فرو پاشد.
بیاحترامی به خانواده همسر نیز از دیگر عوامل مخرب است. هیچگاه زوجین تلاش نکنند سدی میان همسر و خانواده او باشند بیاحترامی به خانواده همسر نقش مهمی در افزایش اختلافها دارد و میتواند به راحتی زندگی را به سمت طلاق سوق دهد. متاسفانه گاهی بانوان به دلایل مختلف از همسران خود میخواهند که با خانوادههایشان قطع ارتباط کنند؛ باید دانست این روش تنها بیوفایی و بیقیدی نسبت به خانواده را به همسر میآموزد و میتواند در طولانی مدت آثار بدی بر زندگی زناشویی داشته باشد.
بحث و جدل نیز یکی دیگر از عوامل مخرب است تا جایی که زوجین زندگی خود را با دعواها و بحثهای بیمورد مسموم و غیر قابل تحمل میسازند.
فقدان یک برنامهریزی مناسب در زندگی، مقایسه کردن زندگی خود با دیگران، مادی گرایی و تجمل گرایی، گلایه، خستگیهای روحی و جسمی ناشی از مشغلههای فراوان، خودخواهی، دخالتهای بیجای اطرافیان، بینیاز دانستن خود از مشورت با دیگران و غیره از عواملی است که باید به شدت از آنها در زندگی اجتناب کرد. (دکتر جاوید ثمودی - روانشناس اجتماعی)
ساختن یک زندگی زناشویی شاد نیازمند همکاری و از خودگذشتگی هر دوطرف رابطه است و بدون آن رسیدن به خوشبختی مقداری سخت است.
به گزارش آلامتو و به نقل از آی بانو؛ مطمئنا، بارها دربارهی نکات ضروری برای برقراری رابطهی سالم و شاد شنیدهاید، اما در مورد کارهایی که نباید انجام داد، چطور؟
کاملاً مشخص است، عشق ماندگار برابر است با کارهایی که نباید انجام داد. ما از زوجهای واقعی و متخصصان روابط زوجین خواستیم تا برخی از مهمترین کارهایی که به هیچ وجه مورد تایید نیست را با ما به اشتراک بگذارند.
بله، درست خواندهاید. لانا دبلیو، ۵ سال است که ازدواج کرده و میگوید: ما یک تصمیم آگاهانه اتخاذ نمودیم، مبنی بر اینکه برای پویایی خانواده، ازدواج در اولویت است. ما قرار است بیش از ۴۰ سال با هم باشیم، در حالی که فرزندان تنها تا ۱۸ سالگی در خانهی ما هستند، باید مطمئن شد مادامی که درحال بزرگ کردن آنها هستیم، هنوز رابطهی خودمان پویا و احساسی است. به این معنا که برنامهی هفتگی خود را تنها بر مبنای نیاز فرزندان نمیچینیم. لطفی که به آنها میکنیم این است که آنها را بیش از حد درگیر کلاسها، فعالیتهای مختلف و ورزش نمیکنیم.
وسوسه انگیز به نظر میرسد، که اگر شریک زندگی شما فقط یک جفت کفش نو برای خودش خریده باشد، شما نیز اجازه دارید تا برای خودتان ریخت و پاش کنید. یا چون شما فرزندانتان را از مدرسه برمیگردانید، از انجام تکلیف مربوط به خودتان مبرا هستید. اما این شیوه موثر نخواهد بود. هیچ مقیاسی در یک ازدواج سعادتمندانه وجود ندارد. زوجهای خوشبخت بهترین را برای یکدیگر طلب میکنند و آگاهند که تلاش برای داشتن کسب امتیاز پنجاه پنجاه مسیری نیست که آنها را به سوی سعادت هدایت میکند. بنا بر اظهار نظر کارشناسان حرفهای، رابطهی پنجاه پنجاه در روابط عاشقانه کارساز نخواهد بود، زیرا ما که کسر نیستیم. ما انسانهای کاملی هستیم. هنگامی که شما تمام قلب خود را به کسی میدهد و او نیز باید همین کار را برای شما انجام دهد، در این صورت میتوانید مطمئن شوید که نیازی به ضربالمثلهای قیاسی نیست. دکتر لس و دکتر لسلی پروت، نویسندگان کتاب ازدواج خود را قبل از شروع نجات دهید.
زوجهای خوشبخت هرگز تقاضاهای سادهی شریک زندگیشان که برای جلب توجه آنهاست را نادیده نمیگیرند. وقتی یکی از آنها در آشپزخانه چای درست میکند، از پنجره بیرون را نگاه میکند و از روی تعجب فریاد میکشد، پرنده را نگاه کن! دیگری کاغذش را پایین میگذارد و نگاه میکند. آنها هرگز از خوشآمد گوییهای دلگرمکنندهی روزانه دست برنمیدارند. آنها هر روز پس از بازگشت به خانه یکدیگر را در آغوش گرفته و یا میبوسند. لوری واستون، مشاور زوجها و درمانگر جنسی.
داشتن چهار بچه و دو شغل به این معناست که ذهن ما باید در میلیونها مکان باشند، که بهطور قطع شهوتانگیز نیستند. ما حوصله را خلق میکنیم و اجازه نمیدهیم روزهای زیادی بدون برقراری رابطهی جنسی بگذرند. همسر شما تنها فردی است که باید با او رابطه داشته باشید: این یک رابطهی مقدس است که نیاز به تمرین دارد. “لانا دبلیو”
اندکی شوخی بازیگوشانه خوب است، اما سعی کنیم یکدیگر را بیش از حد آزار ندهیم، بهویژه از آزارهای طعنهآمیز اجتناب کنیم. ما دریافتیم که طعنه یک روش کاملا بیفایده ارتباطی است و اغلب منجر به سرخوردگیهای اساسی و حتی خشم پنهان میشود. البته این امر هرگز و به هیچ وجه پایان خوبی ندارد. ماری پی، متاهل به مدت ۱۷ سال.
انتقاد از شریک زندگی با یک نقد ساده یا ابراز شکایت متفاوت است. این دو مورد آخر در مورد موضوعات خاص هستند، درحالی که قبلی یک حمله اساسی به شریک زندگی است. یک شکایت: وقتی دیر میآیی و به من زنگ نمیزنی، میترسم. من تصور میکردم ما بر سر این امر به توافق رسیدیم. یک انتقاد: هرگز در مورد اینکه رفتارت چه تاثیری بر دیگران داره فکر میکنی. من فکر نمیکنم تو آنقدر هم فراموشکار باشی، تو فقط خودخواهی! دکتر جان گاتمن، نویسندهی کتاب هفت اصل برای ازدواج موثر.
اگر چه وسوسه انگیز است، اما ما هرگز وارد مسیر مقایسه خودمان با سایر زوجها نمیشویم. این خوب است که بدانیم چگونه اسمیت فرزندانش را در کمال مهربانی بزرگ میکند، یا اینکه جان چطور برای کلر این همه هدیهی خوب میخرد، اما زمانی که شما رابطهی آنها را با رابطهی خودتان مقایسه میکنید، همه چیز سریع بهم میریزد. بهتر است که رفتار امروزتان را با آنچه که دیروز یا سال پیش بوده مقایسه کنید و به یاد داشته باشید که شما هرگز نمیتواند واقعا دریابید که در روابط افراد دیگر چه میگذرد. سارا اچ، متاهل به مدت ۱۲ سال.
نیاز در آغوش گرفتن و توجه، فقط به فرزندان محدود نمیشود. بله، فرزندان شایستهی یک آغوش گرم و گاهی خوابیدن در کنار ما هستند، اما بسیاری از مواقع زوجهایی را میبینیم که گرفتار آن شدهاند و همسرشان در بیرون در تنهایی و سرما میخوابد. برایان کی، در رابطه عشقی برای ۱۰ سال.
قطعاً، بحث دلپذیری است، اما به هیچ وجه جای نگرانی نیست، زیرا این اخطارها پایان یک رابطه نیست. به جای پریشانی در مورد اینکه دچار چه سرنوشتی شدهاید، بهتر است آن را به عنوان بخشی طبیعی از یک رابطهی سالم در نظر بگیرید. ما حتی مجبور نیستیم که برای بهترشدن کاملاً آنها را حل کنیم، بهتر است به جای عدم پذیرش مشکلاتی که خیلی بزرگ نیستند، با آنها روبرو شویم، جنیفر کی، متاهل بهمدت ۲۱ سال.
یک کارشاس برنامه ریزی سلامت درباره راهکارهایی برای مشکل زوجین نابارور گفت: میتوان در ابتدای ازدواج مباحث آموزشی در نظر گرفت و بیمه ناباروری را نیز ایجاد کرد یعنی زوجین که دچار ناباروری میشوند بتوانند از شرایط این بیمه برای درمان استفاده کنند.
کارشاس برنامه ریزی سلامت ایران در خصوص راهکارها عنوان داشت: شاید یکی از راهکارهایی که میشود برای آن در نظر گرفت، ایجاد صندوق ویژه است که به نوعی ترتیبات آن دیده شده است. همچنین میتوان در ابتدای ازدواج مباحث آموزشی در نظر گرفت و بیمه ناباروری را نیز در نظر داشت یعنی کسانی که دچار ناباروری میشوند بتوانند از شرایط بیمه برای درمان استفاده کنند.
همچنین محمد رضا صادقی - معاون پژوهشی و فناوری و مسئول فنی بخش جنین شناسی مرکز درمانی ناباروری ابن سینا در این برنامه رادیویی با موضوع ناباروری و چالشهای بیمه ای با بیان اینکه 20 درصد زوجین در سن ناباروری قرار دارند، اظهار داشت: اگر سن را باروری را در محدوده 25 الی 40 سالگی در نظر بگیریم، این زوجین در این زمان در پرسش نامه اذعان داشتند که مشکل ناباروری دارند.
صادقی با اشاره به اجرای طرح دانشگاه ابن سینا در خصوصی ناباروری در کشور، گفت: اساتید برجسته آمار در این طرح کار کردند تا آمار دقیقی در خصوص میزان ناباروری به دست بیاید زیرا در صورتی که آمار دقیق باشد هم رسانهها به آن رجوع خواهد کرد و هم مجامع علمی به آن توجه خواهند کرد.
مسئول فنی بخش جنین شناسی مرکز درمانی ناباروری ابن سینا افزود: در این آمار خوشههای جمعیتی از تمام کشور وجود دارد و بر اساس آماری که منتشر شده است، 20 درصد از مردم تهران به این مشکل دچار هستند که البته این برای زمانی است که کرج هنوز از تهران جدا نشده بود.
معاون پژوهشی و فناوری پژوهشگاه ابن سینا با بیان اینکه 20 درصد زوجین در سن ناباروری قرار دارند، اظهار داشت: اگر سن را باروری را در محدوده 25 الی 40 سالگی در نظر بگیریم، این زوجین در این زمان در پرسش نامه اذعان داشته اند که مشکل ناباروری دارند.
وی افزود: این طرح توسط جهاد دانشگاهی مورد حمایت قرار گرفت و هزینه آن تامین شد و پس از آن نتایج به وزارت بهداشت ارائه شد. البته می توان هر 10 سال با هماهنگی وزارت بهداشت با سازمان آمار، در آمارگیری نفوس و مسکن این مهم را در نظر گرفت و در میان پرسشها این موضوع هم لحاظ شود.
همچنین علیرضا پیرستانی - رئیس گروه خدمات بیمارستانی نیز عنوان داشت: بر اساس برنامه پنج ساله اگر قرار باشد، تعهد جدیدی در برنامه سازمان بیمه گر قرار بگیرد، باید قبل از آن بار مالی اش اندازه گیری و سپس تامین مالی شود تا در بودجه سازمان قرار داده شود.
رئیس گروه خدمات بیمارستانی با تاکید بر لزوم وجود آمار دقیق از میزان ناباروری در کشور، ابراز داشت: وقتی ندانیم جمعیت نابارور چقدر است، نمیدانیم که اساس مشکلات آنان چگونه برطرف میشود یعنی نمیدانم چند درصد به دارو نیاز دارند، چند درصد به جراحی نیاز دارند. در این صورت وقتی حتی بار مالی هم پیش شود، ممکن است درست نباشد.
وی بیان داشت: بنابراین باید آمار جدی گرفته شود زیرا تصمیماتی که در سازمانهای بیمه گر و حتی دیگر سازمانها صورت میپذیرد، بر این اساس است زیرا قصد این است که حداکثر رضایت مندی را داشته باشیم.