مسابقهی برگزار شده در بحرین امسال خبرهای داغ و در عین حال غمانگیزی از خداحافظی تیمهای محبوب را در بر داشت.
هر سه خودروی حاضر در جایگاه اختصاصی بحرین در این مراسم خداحافظی کردند. تیم اسپرت joest آئودی(تیمی که با استقامتی بلند مدت به طول ۱۸ سال در این مسابقات شرکت کرد)در مسابقهی نهایی خود در مسابقات قهرمانی استقامت جهانی FIA دو بر یک برد عالی در کارنامهی خود رقم زد. مارک وبر که بعد از این مسابقه بازنشست شد، در تیم شماره ۱پورشه ۹۱۹ جایگاه سوم را از آن خود کرد.
برتری مطلق آئودی در مسابقات ۲۴ ساعتهی Le Mans(که یکی از معروفترین و مشکلترین مسابقات دنیا است)تبلیغ عالیای برای تکنولوژی دیزل فولکسواگن بود.
متاسفانه، تکنولوژی گروه فولکسواگن چیزی بیش از امید واحی و دروغ نبود. این تکنولوژی آن اعجوبهای که به ما گفته شده بود، نبود، پدیدهای که قرار بود در زمینهی کارایی حتی بهتر از پریوس عمل کند. در عوض، فولکسواگن به صورت هوشمندانهای در تستهای آلایندگی تقلب کرد.
آئودی با صرف میلیاردها دلار هزینه برای جبران، فراخوانی و دیگر موارد پر هزینهی این رسوایی، اعلام کرد که یک بار دیگر اولویتهای موتوراسپرت خود را تغییر خواهد داد. آئودی بیان کرد که این بار از نیروی الکتریکی در مسابقات قهرمانی فرمول E در FIA استفاده خواهد کرد. البته افراد زیادی معتقدند که حضور تیم آئودی در کنار گروه تازهی فولکسواگن با نام LMP1، کار زائد و اضافهای انجام داده است. اگرچه عملکرد خود تیم LMP1 آئودی مورد و نقصی نداشت(و به خاطر بهبود بخشیدن تکنولوژی دیزلی معروف هستند)، اما این تیم باید کنار گذاشته میشد.
لوکاس دی گراسی که در مسابقات انتخابی آخر هفته رکورد WEC جدیدی از خود به جا گذاشت، پشت رول آئودی R18 شماره ۸ نشست و به پیروزی رسید و در مقابل وی مارسل فاسلر که پشت رول آئودی R18 شماره ۷ نشسته بود به مقام دوم دست یافت.
رانندهی در حال بازنشسته شدن پورش یعنی مارک وبر که پشت رول شماره ۱ تیم پورشه نشسته بود مقام سوم را از آن خود کرد. تیم وبر به این دلیل اجازه دادند وی در این مسابقهی نیم ساعت آخر را رانندگی کرد و چالشهای رانندگی در مسابقات را برای آخرین بار پشت سرگذاشت.
پورشه شماره ۲ در پشت کلاس LMP1 اصلی در مقام ششم قرار گرفت و همین کافی بود تا نیل جانی، مارک لیب و رومین دوماس به عنوان قهرمانان رانندگی سال انتخاب شوند.
عقبنشینی آئودی از ورزش تاثیر به سزایی داشت و باعث شد رانندگان کلاس LMP2 در این مسابقه با تمام قوا حضور پیدا کنند. رنه رست و فیلیپ آلبوکرک افرادی بودند که به احتمال زیاد قرار بود وارد تیم رانندگان LMP1 شوند اما با خداحافظی این تیم، طوری رانندگی میکردند که جایگاهی برای خود در سال آینده البته در تیمی دیگر دست و پا کنند.
رست که خودروی LMP2 G-Driveشماره ۲۶ را میراند اگرچه در ابتدای مسابقه به دلیل مشکل ترمز بعد از همه حرکت کرد، اما در نهایت دو دور قبل از پایان مسابقه مقام اول را از آلبوکرک که خودروی RGR Sport LMP2شماره ۴۳ را میراند ربود و تا آخر مقام را حفظ کرد. آلبوکرک بعد از رست در مقام دوم مسابقه را به انتها رساند.
مسابقهی برگزار شده در بحرین امسال خبرهای داغ و در عین حال غمانگیزی از خداحافظی تیمهای محبوب را در بر داشت.
هر سه خودروی حاضر در جایگاه اختصاصی بحرین در این مراسم خداحافظی کردند. تیم اسپرت joest آئودی(تیمی که با استقامتی بلند مدت به طول ۱۸ سال در این مسابقات شرکت کرد)در مسابقهی نهایی خود در مسابقات قهرمانی استقامت جهانی FIA دو بر یک برد عالی در کارنامهی خود رقم زد. مارک وبر که بعد از این مسابقه بازنشست شد، در تیم شماره ۱پورشه ۹۱۹ جایگاه سوم را از آن خود کرد.
برتری مطلق آئودی در مسابقات ۲۴ ساعتهی Le Mans(که یکی از معروفترین و مشکلترین مسابقات دنیا است)تبلیغ عالیای برای تکنولوژی دیزل فولکسواگن بود.
متاسفانه، تکنولوژی گروه فولکسواگن چیزی بیش از امید واحی و دروغ نبود. این تکنولوژی آن اعجوبهای که به ما گفته شده بود، نبود، پدیدهای که قرار بود در زمینهی کارایی حتی بهتر از پریوس عمل کند. در عوض، فولکسواگن به صورت هوشمندانهای در تستهای آلایندگی تقلب کرد.
آئودی با صرف میلیاردها دلار هزینه برای جبران، فراخوانی و دیگر موارد پر هزینهی این رسوایی، اعلام کرد که یک بار دیگر اولویتهای موتوراسپرت خود را تغییر خواهد داد. آئودی بیان کرد که این بار از نیروی الکتریکی در مسابقات قهرمانی فرمول E در FIA استفاده خواهد کرد. البته افراد زیادی معتقدند که حضور تیم آئودی در کنار گروه تازهی فولکسواگن با نام LMP1، کار زائد و اضافهای انجام داده است. اگرچه عملکرد خود تیم LMP1 آئودی مورد و نقصی نداشت(و به خاطر بهبود بخشیدن تکنولوژی دیزلی معروف هستند)، اما این تیم باید کنار گذاشته میشد.
لوکاس دی گراسی که در مسابقات انتخابی آخر هفته رکورد WEC جدیدی از خود به جا گذاشت، پشت رول آئودی R18 شماره ۸ نشست و به پیروزی رسید و در مقابل وی مارسل فاسلر که پشت رول آئودی R18 شماره ۷ نشسته بود به مقام دوم دست یافت.
رانندهی در حال بازنشسته شدن پورش یعنی مارک وبر که پشت رول شماره ۱ تیم پورشه نشسته بود مقام سوم را از آن خود کرد. تیم وبر به این دلیل اجازه دادند وی در این مسابقهی نیم ساعت آخر را رانندگی کرد و چالشهای رانندگی در مسابقات را برای آخرین بار پشت سرگذاشت.
پورشه شماره ۲ در پشت کلاس LMP1 اصلی در مقام ششم قرار گرفت و همین کافی بود تا نیل جانی، مارک لیب و رومین دوماس به عنوان قهرمانان رانندگی سال انتخاب شوند.
عقبنشینی آئودی از ورزش تاثیر به سزایی داشت و باعث شد رانندگان کلاس LMP2 در این مسابقه با تمام قوا حضور پیدا کنند. رنه رست و فیلیپ آلبوکرک افرادی بودند که به احتمال زیاد قرار بود وارد تیم رانندگان LMP1 شوند اما با خداحافظی این تیم، طوری رانندگی میکردند که جایگاهی برای خود در سال آینده البته در تیمی دیگر دست و پا کنند.
رست که خودروی LMP2 G-Driveشماره ۲۶ را میراند اگرچه در ابتدای مسابقه به دلیل مشکل ترمز بعد از همه حرکت کرد، اما در نهایت دو دور قبل از پایان مسابقه مقام اول را از آلبوکرک که خودروی RGR Sport LMP2شماره ۴۳ را میراند ربود و تا آخر مقام را حفظ کرد. آلبوکرک بعد از رست در مقام دوم مسابقه را به انتها رساند.