سرطان علت اصلی مرگ و میر در تمام جهان است. مطالعات نشان می دهد احتمال ابتلا به سرطان در مردان بیشتر از زنان است. سرطان های شایع در مردان عبارتند از:
***سرطان پروستات
سرطان پروستات شایع ترین سرطان در مردان و پس از سرطان ریه، دومین سرطان قاتل نامگذاری شده است. به گزارش انجمن سرطان آمریکا حدود یک هفتم مردان در طول زندگی خود به سرطان پروستات مبتلا می شوند. دلیل اصلی سرطان پروستات، رشد بدون کنترل سلول ها در غده پروستات است. سابقه خانوادگی و نژاد در احتمال ابتلا به این بیماری موثر است و کنترل وزن، رژیم غذایی سالم و اجتناب از سیگار در جلوگیری از آن نقش مهمی دارد.
***سرطان ریه
سرطان ریه دومین سرطان شایع در زنان و مردان است (البته به غیر از سرطان پوست). از هر 14 مرد، یک نفر به سرطان ریه مبتلا می شود. احتمال ابتلا به سرطان ریه در مردان سیگاری بیشتر است. دلیل اصلی سرطان ریه، رشد کنترل نشده سلول های غیر طبیعی در یک یا هر دو ریه است که به مرور منجر به شکل گیری تومور و اختلال در عملکرد ریه می شود. اجتناب از سیگار و دود آن مهمترین راهکار برای جلوگیری از سرطان ریه است.
***سرطان روده بزرگ
سرطان روده بزرگ سومین سرطان شایع در مردان است و به طور متوسط از هر 21 مرد، یک نفر به آن مبتلا می شود. رشد و تکثیر سلول های سرطان روده تقریبا سریع است. غربالگری منظم سرطان، ورزش منظم، اجتناب از سیگار و الکل، مهمترین راهکارهای جلوگیری از سرطان روده هستند.
***سرطان مثانه
سرطان مثانه چهارمین سرطان شایع در میان مردان است. معمولا سرطان مثانه در افراد 55 سال به بالا دیده می شود و متوسط سن مبتلایان 73 سال است. بر اساس آمار، از هر 26 مرد یک نفر به سرطان مثانه مبتلا می شود. معمولا سرطان مثانه از بافت پوشش مثانه آغاز می شود و در نوع تهاجمی توسط سیستم لنف در سراسر بدن پخش می شود و به روده، کلیه، کبد و ریه حمله می کند.
***سرطان پوست ملانوم
ملانوم شایع ترین نوع سرطان پوست و مهمترین عامل مرگ ناشی از سرطان پوست است. گرچه متوسط سن مبتلایان به سرطان پوست 63 سال است، ولی در افراد کمتر از 33 سال نیز دیده می شود. سرطان پوست در زنان جوان نیز بسیار شایع است. اجتناب از قرار گرفتن در معرض نور خورشید مهمترین راهکار برای جلوگیری از سرطان پوست است.
5454
پروفسور ناصر پارسا، در اولین کارگروه مشترک دانشگاه علوم پزشکی لرستان و دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد گفت: برای رسیدن به اهداف پزشکی باید تفکر و گذشت خود را ارتقا دهیم، افزود: مهمترین اولویت در پزشکی پیشگیری است و برای اینکه بیمار نشویم باید همگان را آموزش داده و از بروز بیماری جلوگیری کنیم.
وی با بیان اینکه ۲۷۷ نوع سرطان در دنیا وجود دارد، اظهار داشت: به موقع مراجعه نکردن بیمار به پزشک و سهل انگاری بیماران موجب بدخیم شدن بیماری سرطان میشود که عواقب خوبی در پی نخواهد داشت.
معاون بین الملل بنیاد بیماریهای خاص کشور افزود: تاکنون برای پیشگیری و درمان سرطان در کشور، ۵۵۰ سخنرانی در مدارس و نهادهای مختلف انجام شده است، با این حال، متاسفانه تعداد بیماران سرطانی صعب العلاج در ایران بالاتر رفته است که البته ۸۰ درصد سرطانها بعد از سن ۶۰ سالگی اتفاق میافتد. (مهر)
آسیه حسن زاده، کارشناس ارشد صنایع غذایی در پایگاه اطلاع رسانی زندگی آنلاین نوشت: اگر بطور ناگهانی تعداد زیادی رادیکال آزاد در بدن تولید شود، باعث میشود یک سری واکنشهایی ناخواسته در بدن شروع شوند که زمینهساز بسیاری از بیماریها میباشند. علیرغم متابولیسم طبیعی بدن، با در معرض قرار گرفتن یک سری شرایط مانند سیگار و دود سیگار، آلودگیها، ورود مواد شیمیایی غیر ضروری به بدن از هر طریقی، اشعه و حتی استرس، در بدن رادیکالهای آزاد تولید میشوند که میتوانند به بدن آسیب برسانند. در حالت عادی، سیستم دفاعی بدن این رادیکالهای آزاد را خنثی و بیضرر میکند.
اما این عوامل مخرب سبب میشوند که بدن نتواند با این رادیکالهای آزاد مبارزه کند. در نتیجه ساختمان و عمل سلولهای بدنی توسط رادیکالهای آزاد تخریب شده و منجر به بروز پیری زودرس و بیماریهایی مانند سرطان و بیماری قلبی میشوند. نقش آنتیاکسیدانهای موجود در رژیم غذایی، جذب کردن رادیکالهای آزاد، جلوگیری از آسیب به سلولها و DNA و کاهش اکسیداسیون اسیدهای چرب و کاهش مواد جهش زایی که منجر به بیماریهای قلبی و سرطان میشوند، است.
مهمترین غذاهای حاوی آنتیاکسیدان
در سالهای اخیر تحقیقات زیادی روی استخراج آنتیاکسیدانهای طبیعی از منابع گیاهی صورت گرفته است که در میان آنها اسید اسکوربیک و توکوفرولها، رایجترین آنتیاکسیدانهای طبیعی تجاری هستند.
دیگر منابع آنتیاکسیدانی طبیعی شامل کاروتنوئیدها، فلاونوئیدها، اسیدهای آمینه، پروتئینها و محصولات حاصل از هیدرولیز پروتئینی و فسفولیپیدها هستند. آنتیاکسیدانهای طبیعی به تولید کنندگان غذا اجازه میدهند تا محصولات پایداری با برچسبهای "Clean" یا "all-natural" که نشان دهنده طبیعی بودن همه اجزای ترکیبات است تولید کنند.
تولید این محصولات با مشکلات و موانعی همراه است که شامل سطوح بالای استفاده از آنها، ایجاد طعم و رنگ نامطلوب و کاهش پایداری به دلیل کم بودن کارایی آنتیاکسیدانی است. قابل ذکر است که آنتیاکسیدانهای طبیعی را نباید کاملاً ایمن فرض کرد و احتیاطهای لازم باید در موقع استفاده مد نظر قرار گیرد، به دلیل اینکه محصولات طبیعی متعددی وجود دارند که ممکن است سرطانزا و جهشزا باشند.
یکی از این ترکیبات آنتیاکسیدانی به نام NDGA1 میباشد که از بوته Creosote به دست میآید، ولی به دلیل سمی و نامطلوب شناخته شدن از لیست افزودنیهای ایمن (GRAS) حذف شده است و یا گوسیپول موجود در پنبه دانه، که با اینکه آنتیاکسیدان است ولی سمی و گواتر زا میباشد. آنتیاکسیدانهای شیمیایی که بیشترین استفاده را درصنعت غذا دارند، شامل TBHQ ،BHA ،BHT و پروپیل گالات بوده که سرطانزایی و اثرات منفی این ترکیبات بر سلامت انسان ثابت گردیده است.
اسید اسکوربیک (ویتامین C)
اسید اسکوربیک به عنوان یک آنتیاکسیدان به دلیل ایمن (GRAS) بودن و استفاده نامحدود آن قابل توجه است. اسید اسکوربیک یک آنتیاکسیدان مهم در بافتهای گیاهی میباشد. این اسید و نمکهای آن (سدیم اسکوربات و کلسیم اسکوربات) محلول در آب هستند و از این رو قابل استفاده به عنوان آنتیاکسیدان برای روغنها و چربیها نیستند و بهطور وسیعی از آنها برای پایدار کردن نوشیدنیها استفاده میشود. این اسید در مقابل حرارت حساس بوده و در حرارت بالا مقدار زیادی از آن هدر میرود.
مهمترین منابع آن عبارتتد از: مرکبات، فلفل سبز، کلم براکلی ، سبزیجات برگ سبز، اسفناج، فلفل سبز، مارچوبه، گل کلم، ترب و شاهی، کیوی، کلم، طالبی، توت فرنگی، فلفل قرمز و زرد، گوجهفرنگی و آب آن، آناناس و انبه.
فلاونوئیدها واسیدهای فنولیک (پلیفنلها)
فلاونوئیدها مرکب از آنتوسیانینها، کاتچینها، فلاوونها، فلاونولها، ایزوفلاوونها و پروآنتوسیانیدینها هستند. این ترکیبات مسئول فعالیت آنتیاکسیدانی بسیاری از عصارههای گیاهان و ادویهها گزارش شدهاند. این ترکیبات در گیاهان، سبزیجات و چای غالب و متداول هستند. میزان استفاده از ترکیبات فنولی به دلیل نامحلول بودن در روغن محدود میباشد و به علاوه بعضی فلاونوئیدها سمی هستند.
هویج، کدوحلوایی، سیب زمینی شیرین، اسفناج، گوجه فرنگی، توتفرنگی، انواع کلم مثل کلم براکلی، طالبی، هلو و زردآلو منابع غنی کاروتنوئید هستند. پلیفنلها بعنوان مهمترین ترکیبات موجود در برگهای چای میباشند. پلیفنلهای چای بویژه کاتچینها از عوامل مهم آنتیاکسیدانی، ضد میکروبی و دارای تاثیرات مثبت بر روی سلامت انسان میباشند.
مصرف چای با کاهش خطر ابتلا به بیماریهای مهم مانند سرطان و بیماریهای قلبی - عروقی در ارتباط بوده و این خواص دارویی چای، معمولا به کاتچینهای موجود در آن نسبت داده میشود.
پروتئینها و ترکیبات مشابه
آمینها، آمینواسیدها، پپتیدها و محصولات هیدرولیز پروتئینی فعالیت آنتیاکسیدانی دارند. این ترکیبات که همان واحدهای سازنده پروتئینها میباشند دارای فعالیت آنتیاکسیدانی هستند به عنوان مثال گلیسین، متیونین، هیستیدین، تریپتوفان، پرولین و لیزین آنتیاکسیدانهای کارا و مؤثری میباشند.
پروتئینهای متصل به آهن همچون فریتین و ترانسفرین، کاربرد آنتیاکسیدانی دارند. از این ترکیبات در صنایع غذایی به عنوان یک افزودنی آنتیاکسیدان استفاده میشود.
توکوفرولها و توکوتریانولها
توکوفرولها و توکوتریانولها ترکیبات طبیعی با فعالیتهای آنتیاکسیدانی هستند که ضمنا پیشساز ویتامین E نیز میباشند. توکوفرولها در روغنهای گیاهی تصفیه شده در سطوح ما بین 60 تا 110 میلیگرم در صد گرم وجود دارند. توکوتریانولها در مقادیر خیلی کمی در بیشتر روغنهای گیاهی به جز روغن پالم حضور دارند.
آنها در سبوس و جوانه غلات و بعضی دانهها یافت شدهاند. در سراسر جهان، منبع اصلی توکوفرولهای طبیعی در صنعت روغن سویا است. توکوفرولها یک منبع آنتیاکسیدانی طبیعی مناسب برای غذاهای با برچسب all-natural فراهم میکنند و درغذاها مجاز شمرده شدهاند. توکوفرولها درچربیهای حیوانی نسبت به روغنهای گیاهی بیشتر مؤثرند و میتوانند به وسیله این آنتیاکسیدانها بهتر محافظت شوند.
بهترین منابع غذایی توکوفرولها و توکوتری انولها شامل: روغنهای گیاهی مثل روغن جوانه گندم، سویا، بادام، گردو، فندق، ذرت، دانه کتان و زیتون، همچنین آجیل، غلات سبوسدار، سبزیجات برگی شکل سبز، برنج قهوهای، جو و سیبزمینیشیرین میباشد.
کاروتنوئیدها
کاروتنوئیدها پیگمانهای زرد، نارنجی و قرمز محلول در چربی هستند که در میوهجات و سبزیجات وجود دارند. گزارش شده که لوتئین، لیکوپن و بتا کاروتن از فتواکسیداسیون روغنهای تصفیه شده جلوگیری میکنند.
مصرف کاروتنوئیدها موجب بهبود قدرت و شفافیت بینایی، سلامت بیشتر پوست، کاهش خطر ابتلا به سرطانها، پیشگیری از امراض قلبی، جلوگیری از پیری زودرس پوست، کاهش خطر تحلیل ماکولار چشم (عارضه چشمی ناشی از پیری) و نیز موجب کاهش خطر بروز آب مروارید و نابینایی میشود.
سبزیهای حاوی کاروتنوئیدها اغلب به رنگهای زرد، قرمز، نارنجی و یا برگهای سبز تیره هستند که از مهمترین آنها میتوان به اسفناج، کلم براکلی، فلفل سبز و قرمز، هویج و سیبزمینی شیرین اشاره کرد.
صمغها
صمغها همان شیرابه برخی گیاهان هستند که علاوه بر تاثیرات تقویت کنندگی بافت، دارای فعالیت آنتیاکسیدانی نیز هستند. صمغ گوایا عموما به منظور حفاظت از چربیهای حیوانی تصفیه شده استفاده میشود، اما محدودیت مصرف دارد و نسبت به آنتیاکسیدانهای سنتزی ضعیف بوده، پایداری حرارتی کمیداشته و نسبتا گران است. صمغ گزانتان، پکتین، صمغ گوار و صمغ تاراگاکانت نیز به عنوان آنتیاکسیدان شناخته شدهاند.
سلنیوم
سلنیوم از جمله عناصر کمیاب است که در بدن به میزان کم وجود دارد و علیرغم این میزان کم، بسیار ضروری و حیاتی است. سلنیوم در پیوند با پروتئین در بدن به عنوان یک آنتیاکسیدان بسیار قوی عمل کرده و بدن را در مقابل رادیکالهای آزاد حفظ میکند. در یک سری مطالعات چنین به نظر میرسد که میزان ابتلا به بیماریهای قلب و عروق و سرطان در افرادی که محتوی سلنیوم برنامه غذاییشان بالاتر بوده، کمتر است.
محتوای سلنیوم غذاها، به میزان سلنیوم موجود در خاک یا آبی بستگی دارد که گیاه یا حیوان از آن تغذیه میکند. ولی به دلیل اتصال آن به پروتئین، در تمام غذاهای حیوانی وجود دارد. منابع عمده آن شامل: غذاهای دریایی، قلوه، جگر، گوشت و ماکیان، برنج قهوهای، غلات سبوسدار، سیر و نیز سبزیهایی است که در خاکهای غنی از سلنیوم، رشد میکنند.
در بدن انسان و داخل استخوانها، مادهای نرم و اسفنجی شکل وجود دارد که مغز استخوان نامیده میشود. در این ماده، سلولهای بنیادین فراوانند که وظیفهشان تولید سلولهای خونی است. شایعترین نوع سرطان میان کودکان، لوسمی یا لوکمی نام دارد که در زبان لاتین به معنای خون سفید است. در این نوع سرطان، فرآیند خونسازی با اختلال مواجه میشود. سلولهای سرطانی خارج از بافت مغز استخوان و در برخی اندامهای حیاتی بدن جمع میشوند و تشکیل توده سرطانی میدهند که بر عملکرد اندامهای مهم بدن اثر میگذارند. بر اساس آمارها 30 درصد از سرطانهایی که ممکن است در کودکان ایجاد شود از نوع لوسمی است که خود انواع مختلفی دارد.
از دیگر سرطانهایی که در سنین پایین شیوع بیشتری دارد، سرطان مغز و سیستم اعصاب مرکزی است که با ایجاد تومورهایی در دستگاه عصبی، عملکرد آن را مختل میکند. بر اساس گزارشها 26 درصد از سرطانهای دوران کودکی از این نوع است.
در رده سوم از نظر شیوع، سرطان نوروبلاستوما قرار میگیرد که از آن به عنوان سرطان مختص کودکان یاد میشود. این سرطان توسط سلولهای عصبی جنینی به وجود میآید و یکی از شایعترین تومورهای بدخیم است که در سالهای اولیه دوران کودکی بروز مییابد. در این سرطان فقط نیمی از کودکان مبتلا با روشهای درمانی فشرده و سخت درمان میشوند. البته درمانهای جدیدی برای این نوع سرطان ارائه شده است. این نوع سرطان بندرت در کودکان بالای ده سال دیده میشود و بیشتر در سنین پایین خودش را نشان میدهد که 6 درصد از سرطانهای کودکان از این نوع است. از دیگر سرطانهایی که میان کودکان و خردسالان دیده میشود تومور ویلمز است که بافت هدف آن هر دو کلیه است؛ اما این تومور معمولا فقط در یکی از کلیهها رشد میکند. این سرطان از دوران جنینی و زمانی که سلولهای کلیه باید کلیه را تشکیل دهند، ایجاد میشود و 5 درصد سرطانهای کودکان از این نوع است. عموما این سرطان قبل از تشخیص، نشانههای خاصی ندارد و کودکان طبیعی به نظر میرسند و فقط با حس برجستگی در ناحیه شکم میتوان به وجود مشکل پی برد که البته در این حالت نیز توده سرطانی بسیار بزرگ شده است.
لنفوم، سرطان شایع دیگری است که هم در کودکان و هم در بزرگسالان دیده میشود. این سرطان، غدد لنفاوی و بافتهای لنفاوی مانند لوزه و تیموس را تحت تاثیر قرار میدهد. البته سایر بخشهای بدن مانند مغز استخوان هم ممکن است تحت تاثیر این سرطان قرار بگیرد. لنفوم دو نوع اصلی دارد؛ لنفوم هوچکین در کودکان با سن کمتر از پنج سال بندرت دیده میشود که میان کودکان و بزرگسالان مشترک است، اما لنفوم نان هوچکین در کودکان شایعتر است، ولی در کودکان کمتر از سه سال بندرت بروز مییابد. سرعت گسترش این سرطان زیاد است و در بزرگسالان کمی متفاوتتر. به دلیل سرعت زیاد در رشد سرطان باید درمان را خیلی زود آغاز کرد و کودکان در این نوع سرطان بهتر به درمانها پاسخ میدهند. نباید فراموش کرد هنگام مواجهه با سرطان در کودکان، حفظ امید و پیگیری مصرانه فرآیند درمان میتواند تاثیری زیادی در بهبود بیماری داشته باشد.
منبع: www.cancer.org
مترجم: سعید ضروری
"بدون هپاتیت" (NO HEP) شعار سازمان جهانی بهداشت است که با واکسیناسیون میتوان سالانه از 300 هزار مرگ ناشی از سرطان جلوگیری کرد و با انجام آزمایش میتوان 95 درصد افراد مبتلا به هپاتیتهای ویروسی که از بیماری خود بیاطلاع بوده را آگاه کرد.
سازمان جهانی بهداشت اعلام میدارد، امروزه در دنیا 500 میلیون نفر به یکی از هپاتیتهای B یا C مبتلا هستند یعنی از هر 12 نفر یک نفر به هپاتیت مزمن B یا C مبتلا است که حدود یک سوم جمعیت جهان را شامل میشود.
به گزارش دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی تبریز، مطالعات نشان داده است در کشور ما 57درصد موارد سیروز کبدی و 78 درصد سرطانهای اولیه کبد به واسطه ابتلاء به هپاتیت های B و C بوده است.
سرانجام اینکه هر سال حدود یک میلیون نفر نیز به علت هپاتیتهای BوC جان خود را از دست میدهند.
هپاتیت BوC همانند دیگر بیماریهای مزمن نیاز به مراقبتهای بهداشتی درمانی پیوسته و زنجیرهای دارد از این رو ماهیت بیماری ایجاب میکند که اغلب بیماران در یک دوره طولانی تحت مراقبت و درمان قرار گیرند.
گرانی خدمات و آزمایشات تخصصی، ناآگاهی مردم و مبتلایان نسبت به علایم و عوارض بیماری و شیوههای انتقال آن، هپاتیت B و C را در ردیف یکی از معضلات بهداشتی درمانی اولویتدار در کشور کرده است.
عوامل افزایشدهنده خطر ابتلاء به هپاتیت
علی زادایمانی متخصص داخلی در گفتوگو با خبرنگار فارس در تبریز در مورد بیماری هپاتیت میگوید: هپاتیت ویروسی عبارت است از التهاب کبد در اثر یک ویروس و هپاتیت ویروسی انواع مختلفی دارد. شایعترین انواع آن هپاتیت A و B هستند. سایر انواع آن عبارتند از هپاتیت C ، D ، E ، G .
وی در مورد علایم شایع این بیماری در مراحل اولیه افزود: علایم این بیماری در مراحل اولیه شبیه آنفلوانزا، مثل تب، خستگی، تهوع، استفراغ، اسهال بیاشتهایی بوده و چند روز بعد زردی چشمها و پوست در اثر تجمع بیلیروبین در خون، تیره شدن رنگ ادرار در اثر وارد شدن بیلی روبین اضافی به ادرار، اجابت مزاج روشن، به رنگ خاک رس، یا سفید از دیگر علایم این بیماری است.
این متخصص داخلی در خصوص علل ابتلاء به بیماری هپاتیت A و E اضافه میکند: این ویروس معمولاً از راه آب یا غذا وارد بدن میشود، خصوصاً صدف خام که توسط فاضلاب آلوده شده باشد.
وی افزود: در مورد هپاتیت B معمولاً از راه آمیزشی، تزریق خون، و تزریق یا سرنگ آلوده انتقال مییابد. مادری که هپاتیت B دارد ممکن است عفونت را به نوزادش انتقال دهد. بعضی از موارد هم بدون دلیل مشخص و راه شناخته شدهای برای انتقال عفونت رخ دادهاند.
زادایمانی گفت: هپاتیت C معمولاً از راه تزریق موادمخدر داخل رگ، تزریق خون و سایر انواع مواجهه با خون یا محصولات خونی آلوده انتقال مییابد البته در 40درصد از موارد، راه انتقال معلوم نیست.
وی اظهار داشت: هپاتیت D به طور جداگانه از هپاتیت B نمیتواند رخ دهد و هپاتیت G الگوی انتقال مشابهی مثل هپاتیت C دارد و معمولاً از راه خون انتقال مییابد.
این پزشک متخصص، مسافرت به مناطقی که بهداشت نامناسبی دارند را از عوامل افزایشدهنده خطر ابتلاء به این بیماری ذکر کرد و ادامه داد: بیبندوباری، تزریق موادمخدر داخل رگ، مصرف الکل، تزریق خون، کارکنان پزشکی و سایر حرفههای خطرزا، مهد کودکها یا مراکز نگهداری، دیالیز، تغذیه نامناسب، وجود بیماری که باعث کاهش مقاومت بدن شده باشد را از دیگر عوامل افزایشدهنده خطر ابتلاء به این بیماری دانست.
زادایمانی با اشاره به راههای پیشگیری این بیماری خاطرنشان کرد: اگر با فرد هپاتیتی در تماس بودهاید، با پزشک خود در رابطه با تزریق گاما گلوبولین برای پیشگیری یا کاهش خطر هپاتیت مشورت کنید. اگر در زمره افرادی هستید که خطر هپاتیت آنها را تهدید میکند، مثل کارکنان بیمارستانها، دندانپزشکان و غیره، واکسن هپاتیت A و B را دریافت کنید.
واکسن سایر انواع هپاتیت ویروسی در دست بررسی است
وی افزود: واکسن سایر انواع هپاتیت ویروسی در دست بررسی است. گاهی ممکن است ایمونوگلوبولین نیز لازم شود. واکسیناسیون هپاتیت B برای همه نوزادان و شیرخواران لازم است.
بنا به گفته این پزشک متخصص عوارض احتمالی این بیماری، نارسایی کبد، سیروز کبد، سرطان کبد، حتی مرگ است و بیماران دارای هپاتیت مزمن، معمولاً حامل ویروس هستند و عامل بالقوهای برای انتقال عفونت به افراد خانواده و همسر هستند. این افراد امکان دارد ظاهراً خوب و سرحال باشند و متوجه عفونت خود نشوند.
وی در مورد درمان اصول کلی برای این بیماری گفت: بررسیهای تشخیصی عبارتند از آزمایش خون برای شناسایی عفونت، بررسیهای مربوط به کار کبد و نمونهبرداری از کبد در موارد شدید یا مزمن، اکثر بیماران هپاتیتی را میتوان بدون خطر زیاد در منزل تحت مراقبت قرار داد. جداسازی کامل بیمار ضروری نیست، اما فرد بیمار باید وسایل جداگانهای برای خوردن و آشامیدن داشته باشد یا از وسایل یک بار مصرف استفاده کند.
وی توصیه کرد که اگر هپاتیت دارید یا مراقبت از یک فرد هپاتیتی را به عهده دارید، دستان خود را مرتباً و به دقت بشویید، خصوصاً پس از اجابت مزاج.
زادایمانی در خصوص داروهای این بیماران نیز خاطرنشان کرد: برای درمان هپاتیت تعداد کمی داروی اختصاصی وجود دارد. امکان دارد داروی ضدالتهاب کورتیزونی در موارد شدید تجویز شود تا التهاب کبد کاهش یابد و علایم بهتر شوند و برای هپاتیت B و C مزمن ممکن است آلفا ـ اینترفرون مورد استفاده قرار گیرد.
بنا به گفته زادایمانی رژیم غذایی با وجود نداشتن اشتها، خوردن وعدههای غذایی کوچک و متعادل به بهبود بیماری کمک خواهد کرد. روزانه حداقل 8 لیوان آب بنوشید. هرگز الکل ننوشید و توصیه میشود تا زمان رفع زردی و بازگشت اشتها استراحت در رختخواب انجام گیرد. زمان بازگشت به کارهای روزمره در افراد مختلف بسیار متفاوت است.
وی مراجعه به موقع به پزشک را یکی از بهترین راههای پیشگیری و درمان این بیماری دانست و افزود: اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علایم هپاتیت را دارید یا با فردی که این علایم را داشته است، تماس داشتهاید، در صورتی که علایمی نظیر کم شدن اشتها، خواب آلودگی زیاد یا گیجی، استفراغ، اسهال، درد شکمی، بیشتر شدن زردی، به وجود آمدن بثورات پوستی یا خارش، در این شرایط حتما و هر چه زودتر به پزشک خود مراجعه کنید
زادایمانی در ادامه در خصوص هپاتیت نوع B نیز گفت: هپاتیت نوع B هپاتیت حاد ویروسی بیماری است و علائم آن شامل زردی، ادرار تیره، بیاشتهایی، ضعف و خستگی بیش از اندازه و حساسیت، علائم بیولوژیک شامل افزایش اوروبیلینیوژن ادرار، افزایش آنزیمهای کبدی ALT و AST به بیش از 2.5 برابر طبیعی است.
وی تاکید کرد: معمولا یک دوره علایم اولیه شامل سرماخوردگی، تب، درد شکم، تهوع، استفراغ و گاهی بثورات جلدی و درد و التهاب مفاصل دیده میشود.
اغلب بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B بدون علامت هستند
زادایمانی تصریح کرد: اغلب بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B بدون علامت هستند مگر اینکه به سمت سیروز پیشرفت داشته باشند در اکثر موارد علایم بسیار غیراختصاصی است که از جمله خستگی زودرس مشاهده میشود.
وی افزود: راههای انتقال این ویروس عبارتند از: مادر به جنین به ویژه اگر مادر در ماه سوم بارداری آلوده شده باشد، تماس جنسی، از راه خون، استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی و یا فرو رفتن سوزن آلوده به ویروس به طور اتفاقی در پوست افراد سالم و استفاده از تیغهای آلوده همچنین ترشحات بدن از جمله بزاق، مدفوع، صفرا، اشک و مایع منی به عنوان یکی از منابع انتقال ویروس مطرح هستند .
این پزشک متخصص تصریح کرد: بعد از آلوده شدن به ویروس هپاتیت B سه مشکل بالینی رخ میدهد، اول علایم دیده نمیشود،دوم مانند هپاتیت A علایم به صورت حاد یعنی ضعف، بیاشتهایی و زردی پیش رونده بروز میکند، سوم اینکه آنتیژن ویروس در بدن باقی میماند و اشکال مزمن بیماری اتفاق میافتد و بعد با فعالیت مجدد ویروس علایم هپاتیت بروز میکند.
وی تاکید کرد: این امر گاهی باعث ایجاد سرطان در کبد میشود،گاهی با بروز علایم هپاتیت حاد، زردی آنقدر زیاد میشود که روی عملکرد طبیعی مغز تاثیر گذاشته و باعث علایم خوابآلودگی و عدم هوشیاری میشود و به علت تخریب سلولهای کبدی زمان انعقاد خون به شدت طولانی میشود و خونریزیهای مختلف در نواحی متفاوت بدن مثل خونریزی لثه، مخاطها و پوست اتفاق میافتد که وضعیت بیمار بسیار خطرناک و مرگبار میشود.
زادایمانی تصریح کرد: ویروس هپاتیت B در افراد بدون علامت به صورت مزمن و طولانی ویروس را در خون خود حمل میکند و از راههای ذکر شده به افراد سالم انتفال مییابد.
وی در خصوص هپاتیت نوع C نیز گفت: ویروس هپاتیت Cدر سلولهای کبدی تکثیر شده و به آنها آسیب میرساند. در کشور ما احتمالاً 200 تا 300هزار نفر مبتلا به این ویروس هستند.
بنا به گفته این پزشک متخصص، علایم و نشانههای هپاتیتC شامل بیاشتهایی، خستگی مفرط، کوفتگی، استفراغ،درد شکم، تیره شدن ادرار و کمرنگ شدن مدفوع است و البته اکثر بیماران بدون علامت هستند.
وی تصریح کرد: ویروس هپاتیت C با جوشاندن در 100 درجه سانتیگراد و به مدت 5 دقیقه از بین میرود.
عامل مهم در ابتلا به هپاتیت C در ایران
اعتیاد به موادمخدر تزریقی و تماس با خون افراد آلوده از طریق استفاده مشترک از سوزن مصرفی، عامل مهمی در ابتلا به هپاتیت C است.
در ایران، شایعترین راه انتقال ویروس هپاتیت C، استفاده از خون و فرآوردههای آن بوده است.
امروزه اعتیاد به موادمخدر تزریقی و تماس با خون افراد آلوده از طریق استفاده مشترک از سوزن مصرفی، عامل مهمی در ابتلاء به هپاتیت C است.
زادایمانی در این خصوص با اشاره به اینکه چهار دسته کلی در معرض ابتلا به بیماری هپاتیت C هستند، خاطرنشان کرد: افرادی که در معرض خطر ابتلاء به هپاتیت C هستند به چهار دسته کلی تقسیم میشوند:
گروه اول: افرادیکه خون و یا فرآوردههای خونی دریافت میکنند، مانند بیماران هموفیلی، دیالیزی و تالاسمی.
گروه دوم: سابقه تزریق خون در سالهای قبل از 1374 که در آن زمان خون از نظر آلودگی به ویروس هپاتیت C بررسی نمیشد.
گروه سوم: افراد معتاد به مواد مخدر تزریقی یا دارای شرکای جنسی متعدد.
گروه چهارم: این گروه شامل 30 تا 40 درصد مبتلایان بوده و علت خاصی جهت ابتلای آنان یافت نمیشود.
وی گفت: استفاده از سرنگ به صورت مشترک در بین معتادان به موادمخدر میتواند به انتقال انواع عفونتها از جمله هپاتیت C و B و ایدز منجر شود البته اعتیاد به کوکائین و استنشاق از راه بینی نیز از راههای انتقال بیماری است.
زادایمانی ادامه داد: در ابتلای به این بیماری هیچ فرقی بین آقایان و خانمها وجود ندارد و هر فردی که به این ویروس آلوده باشد ممکن است دچار این بیماری شود البته عدهای استعداد بیشتری برای پیشرفت و ابتلای به بیماری را دارند، مثلا هپاتیت C در افراد چاق نسبت به افراد لاغر بدتر و شدیدتر است یا افراد الکلی 10 برابر افراد معمولی در خطر پیشرفت سریع هپاتیت C هستند، همین طور در اشخاصی که بیماری جدی دیگری مثلا ایدز داشته باشند، هپاتیت C سریعتر پیشرفت میکند.
این پزشک متخصص تصریح کرد: شاید به علت اینکه اعتیاد در آقایان بیشتر است، هپاتیت C نیز در آقایان بیشتر دیده میشود.
به گفته وی، سن خاصی برای ابتلای به این بیماری وجود ندارد و از نوزاد گرفته تا یک فرد 90 ساله میتوانند به هپاتیت C مبتلا شوند، مانند سرماخوردگی که هرکس با ویروس آن در تماس باشد، میتواند به آن مبتلا شود. به نظر نمیرسد مسائل ژنتیکی در ابتلای به هپاتیت C نقشی داشته باشند ولی ممکن است در سرعت پیشرفت بیماری در افراد بیمارنقش داشته باشند مثلا ممکن است پیشرفت هپاتیت C در کسانی که به صورت ژنتیکی چاق هستند، سریعتر باشد ولی ژن خاصی که باعث شود بیماری هپاتیت در این افراد بیشتر دیده شود، هنوز شناسایی نشده است.
وی در خصوص راههای تشخیص این بیماری نیز بیان داشت: تشخیص این بیماری انجام آزمایش آنتیبادی ضدویروس است، در فردی که این آزمایش مثبت است، باید با استفاده از آزمایش دقیقتر یا «بلات» و آزمایش دقیقتر پی.سی.آر (HCV RNA) وجود بیماری و شدت آن را اثبات کرد.
بنا به گفته وی، انجام خالکوبی به جهت زیبایی چهره نظیر خالکوبی ابرو نیز یکی از راههای انتقال ویروس است و خطر انتقال ویروس هپاتیت از مادران آلوده به جنین بسیار زیاد است. خطر ابتلا به بیماری در هنگام تولد به دلیل مخلوط شدن خون نوزاد و مادر وجود دارد، نوع زایمان (سزارین یا طبیعی) در میزان ابتلاء به بیماری نقشی ندارد.
زادایمانی اظهار داشت: باید یک سال پس از تولد میزان آنتیبادی هپاتیت C (HCV Ab ) در نوزادان این مادران چک شوند تا ابتلاء یا عدم ابتلاء به هپاتیت C در آنها مشخص شود البته منعی برای شیردهی این مادران وجود ندارد، تنها باید دقت شود هنگام زخم شدن پستان مادر خطر انتقال وجود دارد.
وی تصریح کرد: آلوده شدن تیغهای اصلاح در آرایشگاههای عمومی توسط فرد مبتلا به هپاتیت C و استفاده آن توسط یک فرد سالم نیز در بسیاری از موارد میتواند باعث انتقال هپاتیت C شود همچنین اگر در مراکز دندانپزشکی، پزشکی و جراحی وسایل مورد استفاده تمیز و استریل نباشند، میتوانند عامل انتقال هپاتیت C باشند که بسیار نادر است.
این متخصص تاکید کرد: بیماری هپاتیت C از راههای دست دادن و بوسیدن فرد آلوده، آشپزی کرن و در یک مکان غذا خوردن، معاشرت معمول در محل کار و منزل، در آغوش گرفتن مبتلایان، از راه هوا و شنا کردن در یک استخر منتقل نمیشود.
وی، در خصوص افراد در معرض خطر ابتلاء به هپاتیت C خاطرنشان کرد: افرادی که قبل از سال 1992(1374) سابقه تزریق خون داشتند، کارکنان حرفه پزشکی، افراد دارای اختلالات رفتاری در روابط جنسی، معتادان به مواد مخدر تزریقی و همسران افراد آلوده به هپاتیت C از جمله افراد در معرض ابتلاء به این نوع از بیمرای هپاتیت هستند
زادایمانی، عواقب مورد انتظار این بیماری را چنین تشریح کرد: زردی و سایر علایم به حداکثر خود میرسند و سپس در عرض 16-3 هفته تدریجاً ناپدید میشوند. اکثر افرادی که وضعیت سلامتی خوبی دارند در عرض یک تا چهار ماه کاملاً بهبود مییابند. درصد کمی از افراد دچار هپاتیت مزمن میشود در بهبودی از هپاتیت ویروسی معمولاً ایمنی دایمی نسبت به آن ایجاد میشود.
در بدن انسان و داخل استخوانها، مادهای نرم و اسفنجی شکل وجود دارد که مغز استخوان نامیده میشود. در این ماده، سلولهای بنیادین فراوانند که وظیفهشان تولید سلولهای خونی اســت. شایعترین نوع سرطان میان کودکان، لوسمی یا لوکمی نام دارد که در زبان لاتین به معنای خون سفید اســت. در این نوع سرطان، فرآیند خونسازی با اختلال مواجه میشود. سلولهای سرطانی خارج از بافت مغز استخوان و در برخی اندامهای حیاتی بدن جمع میشوند و تشکیل توده سرطانی میدهند که بر عملکرد اندامهای مهم بدن اثر میگذارند. بر اساس آمارها 30 درصد از سرطانهایی که ممکن اســت در کودکان ایجاد شود از نوع لوسمی اســت که خود انواع مختلفی دارد.
از دیگر سرطانهایی که در سنین پایین شیوع بیشتری دارد، سرطان مغز و سیستم اعصاب مرکزی اســت که با ایجاد تومورهایی در دستگاه عصبی، عملکرد آن را مختل میکند. بر اساس گزارشها 26 درصد از سرطانهای دوران کودکی از این نوع اســت.
در رده سوم از نظر شیوع، سرطان نوروبلاستوما قرار میگیرد که از آن به عنوان سرطان مختص کودکان یاد میشود. این سرطان توسط سلولهای عصبی جنینی به وجود میآید و یکی از شایعترین تومورهای بدخیم اســت که در سالهای اولیه دوران کودکی بروز مییابد. در این سرطان فقط نیمی از کودکان مبتلا با روشهای درمانی فشرده و سخت درمان میشوند. البته درمانهای جدیدی برای این نوع سرطان ارائه شده اســت. این نوع سرطان بندرت در کودکان بالای ده سال دیده میشود و بیشتر در سنین پایین خودش را نشان میدهد که 6 درصد از سرطانهای کودکان از این نوع اســت. از دیگر سرطانهایی که میان کودکان و خردسالان دیده میشود تومور ویلمز اســت که بافت هدف آن هر دو کلیه اســت؛ اما این تومور معمولا فقط در یکی از کلیهها رشد میکند. این سرطان از دوران جنینی و زمانی که سلولهای کلیه باید کلیه را تشکیل دهند، ایجاد میشود و 5 درصد سرطانهای کودکان از این نوع اســت. عموما این سرطان قبل از تشخیص، نشانههای خاصی ندارد و کودکان طبیعی به نظر میرسند و فقط با حس برجستگی در ناحیه شکم میتوان به وجود مشکل پی برد که البته در این حالت نیز توده سرطانی بسیار بزرگ شده اســت.
لنفوم، سرطان شایع دیگری اســت که هم در کودکان و هم در بزرگسالان دیده میشود. این سرطان، غدد لنفاوی و بافتهای لنفاوی مانند لوزه و تیموس را تحت تاثیر قرار میدهد. البته سایر بخشهای بدن مانند مغز استخوان هم ممکن اســت تحت تاثیر این سرطان قرار بگیرد. لنفوم دو نوع اصلی دارد؛ لنفوم هوچکین در کودکان با سن کمتر از پنج سال بندرت دیده میشود که میان کودکان و بزرگسالان مشترک اســت، اما لنفوم نان هوچکین در کودکان شایعتر اســت، ولی در کودکان کمتر از سه سال بندرت بروز مییابد. سرعت گسترش این سرطان زیاد اســت و در بزرگسالان کمی متفاوتتر. به دلیل سرعت زیاد در رشد سرطان باید درمان را خیلی زود آغاز کرد و کودکان در این نوع سرطان بهتر به درمانها پاسخ میدهند. نباید فراموش کرد هنگام مواجهه با سرطان در کودکان، حفظ امید و پیگیری مصرانه فرآیند درمان میتواند تاثیری زیادی در بهبود بیماری داشته باشد.
منبع: www.cancer.org
مترجم: سعید ضروری
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
اکثر موارد لوسمی لنفوبلاستیک حاد (شایعترین سرطان دوران کودکی) ریشه در دوران بارداری دارد.
همچنین یک فرضیه بحثبرانگیز وجود دارد که عفونت مادرزادی میتواند نقش مهمی در ابتلا به این بیماری بازی کند.
به گزارش ایسنا به نقل از مدیکال نیوز تودی، استفان فرانسیس مولف این پژوهش و استادیار اپیدمیولوژی در دانشگاه نوادا و دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو و همکارانش میگویند: کودکانی که به سرطان مبتلا میشوند دارای تست مثبت ویروس هرپس سیتومگالوویروس در هنگام تولد بودهاند.
لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) در زمان کودکی، زمانی ایجاد میشود که مغز استخوان بیش از حد گلبول سفید نابالغ تولید میکند.
این سلولهای نابالغ، مانند سلولهای دیگر رشد نکرده و نمیتوانند به خوبی با عفونتها مبارزه کنند.
همچنین با افزایش تعداد آنها، فضای کمتری برای سلولهای بنیادی در جهت تولید گلبولهای سفید سالم، گلبولهای قرمز خون و پلاکت وجود دارد که این امر سبب عفونت، کم خونی و خونریزی میشود. این سرطان، شایعترین نوع سرطان در کودکان بوده و در بین سنین 2 تا 6 سال رخ میدهد.
محققان در این پژوهش، ابتلای کودکان به این نوع سرطان را به دلیل وجود یک ویروس مادرزادی میدانند.
سیتومگالوویروس (CMV) یک ویروس تبخال است که افرادی با سنین مختلف را مبتلا میکند. بیش از نیمی از بزرگسالان تا سن 40 سالگی به CMV آلوده میشوند.
هنگامی که یک شخص به CMV آلوده میشود، این ویروس تا آخر عمر در بدن وی به حالت خفته باقی میماند. اکثر مردم هیچ علایم و نشانهای از ابتلا به عفونت CMV را تجربه نمیکنند.
با این حال، این ویروس در دوران بارداری فعال شده و به جنین انتقال مییابد.
از عواقب جدی این ویروس میتوان به نواقص مادرزادی مانند ناشنوایی در نوزادان اشاره کرد.
همچنین افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند دچار مشکلات جدی سلامت از عفونت CMV خواهند شد.
در این مطالعه، پروفسور فرانسیس و همکارانش عفونت مغز استخوان در 127 کودک مبتلا به ALL را با 38 کودک مبتلا به نوع دیگری از سرطان خون (لوسمی میلوئید حاد (AML) ) مقایسه کردند.
آنها دریافتند کودکانی که به ALL دچار شدهاند 3.71 بار بیشتر از سایر کودکان به CMV در هنگام تولد مبتلا بودند.
یافتههای این پژوهش در مجله Blood به چاپ رسیده است.
در بدن انسان و داخل استخوانها، مادهای نرم و اسفنجی شکل وجود دارد که مغز استخوان نامیده میشود. در این ماده، سلولهای بنیادین فراوانند که وظیفهشان تولید سلولهای خونی اســت. شایعترین نوع سرطان میان کودکان، لوسمی یا لوکمی نام دارد که در زبان لاتین به معنای خون سفید اســت. در این نوع سرطان، فرآیند خونسازی با اختلال مواجه میشود. سلولهای سرطانی خارج از بافت مغز استخوان و در برخی اندامهای حیاتی بدن جمع میشوند و تشکیل توده سرطانی میدهند که بر عملکرد اندامهای مهم بدن اثر میگذارند. بر اساس آمارها 30 درصد از سرطانهایی که ممکن اســت در کودکان ایجاد شود از نوع لوسمی اســت که خود انواع مختلفی دارد.
از دیگر سرطانهایی که در سنین پایین شیوع بیشتری دارد، سرطان مغز و سیستم اعصاب مرکزی اســت که با ایجاد تومورهایی در دستگاه عصبی، عملکرد آن را مختل میکند. بر اساس گزارشها 26 درصد از سرطانهای دوران کودکی از این نوع اســت.
در رده سوم از نظر شیوع، سرطان نوروبلاستوما قرار میگیرد که از آن به عنوان سرطان مختص کودکان یاد میشود. این سرطان توسط سلولهای عصبی جنینی به وجود میآید و یکی از شایعترین تومورهای بدخیم اســت که در سالهای اولیه دوران کودکی بروز مییابد. در این سرطان فقط نیمی از کودکان مبتلا با روشهای درمانی فشرده و سخت درمان میشوند. البته درمانهای جدیدی برای این نوع سرطان ارائه شده اســت. این نوع سرطان بندرت در کودکان بالای ده سال دیده میشود و بیشتر در سنین پایین خودش را نشان میدهد که 6 درصد از سرطانهای کودکان از این نوع اســت. از دیگر سرطانهایی که میان کودکان و خردسالان دیده میشود تومور ویلمز اســت که بافت هدف آن هر دو کلیه اســت؛ اما این تومور معمولا فقط در یکی از کلیهها رشد میکند. این سرطان از دوران جنینی و زمانی که سلولهای کلیه باید کلیه را تشکیل دهند، ایجاد میشود و 5 درصد سرطانهای کودکان از این نوع اســت. عموما این سرطان قبل از تشخیص، نشانههای خاصی ندارد و کودکان طبیعی به نظر میرسند و فقط با حس برجستگی در ناحیه شکم میتوان به وجود مشکل پی برد که البته در این حالت نیز توده سرطانی بسیار بزرگ شده اســت.
لنفوم، سرطان شایع دیگری اســت که هم در کودکان و هم در بزرگسالان دیده میشود. این سرطان، غدد لنفاوی و بافتهای لنفاوی مانند لوزه و تیموس را تحت تاثیر قرار میدهد. البته سایر بخشهای بدن مانند مغز استخوان هم ممکن اســت تحت تاثیر این سرطان قرار بگیرد. لنفوم دو نوع اصلی دارد؛ لنفوم هوچکین در کودکان با سن کمتر از پنج سال بندرت دیده میشود که میان کودکان و بزرگسالان مشترک اســت، اما لنفوم نان هوچکین در کودکان شایعتر اســت، ولی در کودکان کمتر از سه سال بندرت بروز مییابد. سرعت گسترش این سرطان زیاد اســت و در بزرگسالان کمی متفاوتتر. به دلیل سرعت زیاد در رشد سرطان باید درمان را خیلی زود آغاز کرد و کودکان در این نوع سرطان بهتر به درمانها پاسخ میدهند. نباید فراموش کرد هنگام مواجهه با سرطان در کودکان، حفظ امید و پیگیری مصرانه فرآیند درمان میتواند تاثیری زیادی در بهبود بیماری داشته باشد.
منبع: www.cancer.org
مترجم: سعید ضروری
سرطان علت اصلی مرگ و میر در تمام جهان است. مطالعات نشان می دهد احتمال ابتلا به سرطان در مردان بیشتر از زنان است. سرطان های شایع در مردان عبارتند از:
***سرطان پروستات
سرطان پروستات شایع ترین سرطان در مردان و پس از سرطان ریه، دومین سرطان قاتل نامگذاری شده است. به گزارش انجمن سرطان آمریکا حدود یک هفتم مردان در طول زندگی خود به سرطان پروستات مبتلا می شوند. دلیل اصلی سرطان پروستات، رشد بدون کنترل سلول ها در غده پروستات است. سابقه خانوادگی و نژاد در احتمال ابتلا به این بیماری موثر است و کنترل وزن، رژیم غذایی سالم و اجتناب از سیگار در جلوگیری از آن نقش مهمی دارد.
***سرطان ریه
سرطان ریه دومین سرطان شایع در زنان و مردان است (البته به غیر از سرطان پوست). از هر 14 مرد، یک نفر به سرطان ریه مبتلا می شود. احتمال ابتلا به سرطان ریه در مردان سیگاری بیشتر است. دلیل اصلی سرطان ریه، رشد کنترل نشده سلول های غیر طبیعی در یک یا هر دو ریه است که به مرور منجر به شکل گیری تومور و اختلال در عملکرد ریه می شود. اجتناب از سیگار و دود آن مهمترین راهکار برای جلوگیری از سرطان ریه است.
***سرطان روده بزرگ
سرطان روده بزرگ سومین سرطان شایع در مردان است و به طور متوسط از هر 21 مرد، یک نفر به آن مبتلا می شود. رشد و تکثیر سلول های سرطان روده تقریبا سریع است. غربالگری منظم سرطان، ورزش منظم، اجتناب از سیگار و الکل، مهمترین راهکارهای جلوگیری از سرطان روده هستند.
***سرطان مثانه
سرطان مثانه چهارمین سرطان شایع در میان مردان است. معمولا سرطان مثانه در افراد 55 سال به بالا دیده می شود و متوسط سن مبتلایان 73 سال است. بر اساس آمار، از هر 26 مرد یک نفر به سرطان مثانه مبتلا می شود. معمولا سرطان مثانه از بافت پوشش مثانه آغاز می شود و در نوع تهاجمی توسط سیستم لنف در سراسر بدن پخش می شود و به روده، کلیه، کبد و ریه حمله می کند.
***سرطان پوست ملانوم
ملانوم شایع ترین نوع سرطان پوست و مهمترین عامل مرگ ناشی از سرطان پوست است. گرچه متوسط سن مبتلایان به سرطان پوست 63 سال است، ولی در افراد کمتر از 33 سال نیز دیده می شود. سرطان پوست در زنان جوان نیز بسیار شایع است. اجتناب از قرار گرفتن در معرض نور خورشید مهمترین راهکار برای جلوگیری از سرطان پوست است.
5454