جام جم سرا: شاید برخی، خواص آناناس را نشناسند. بد نیست در این مطلب از خواص آناناس این میوه خوشمزه آگاه شوید.
دوشنبه 24 فروردین 1394 ساعت 08:33
جام جم سرا- نخستین نمایشگاه تخصصی سوغات ملی ایران روز گذشته (۲۳ فروردین) در برج میلاد تهران افتتاح شد. این نمایشگاه به مدت سه روز (تا فردا ۲۵ فروردین) از ۹ صبح تا ۹ شب پذیرای علاقهمندان به بازدید یا خرید صنایع دستی و سوغات استانهای کشور است.
در گذشته صیفی جات یا تابستانی ها در فصول سرد اصلا به دست نمی آمدند و مردمان به ناچار راه هایی برای نگهداری آن ها در زمستان می یافتند. انگورها را در زیر زمین ها می آویختند و هندوانه ها و خربزه ها را زیر کاه نگه می داشتند و گوجه فرنگی ها را در آب نمک می گذاشتند. تا همین چند سال پیش و قبل از رواج انواع کشت های جدید گلخانه ای، زمستان ها گوجه فرنگی به دست نمی آمد.
اندک محصولی هم که از جنوب گرمسیری می رسید، قیمت گزافی داشت. تا دهه پنجاه شمسی، کارخانه های رب گوجه فرنگی یکی، دو تا بیشتر نبودند و کدبانوان و آشپزان سنتی اغلب رب کارخانه ای را نمی پسندیدند و هر پاییز، خود دست به کار پختن رب گوجه فرنگی برای شش ماه سرد سال می شدند. علاوه بر پختن رب، گوجه فرنگی های کوچک را هم در آّب نمک غلیظ می انداختند و در گوشه ای خنک نگاه می داشتند و به وقتش به کار می بردند.
گوجه فرنگی، میهمان تازه رسیده اما چنان عزیز شده ای است که زود سر از خوراک های شهری و روستایی درآورده و کشتش همه گیر شده. آشپزان ایرانی وفادار به سنت هر وقت ماده ای به دستشان افتاده که طعم و عطر و رنگ و لعاب خوراکشان را بهتر کرده، در به کاربردنش تردید نکرده اند. گوجه فرنگی مانند سیب زمینی، اهل این خاک نبود اما سریع تر و گسترده تر از آن به سفره های ایرانی وارد شد و اکنون چنان می نماید که گوجه فرنگی هزار سال است قاتق نان مردمان ایران بوده. امروز حضور گوجه فرنگی در خورش ها، آش ها، آبگوشت ها و حتی بساط نان و پنیر بسیار عادی است و همگان این خوردنی زیبا و خوشمزه را که بر سر میوه یا تره بار بودنش اختلاف هست، خودی و ایرانی تلقی می کنند.
ورود گوجه فرنگی به ایران مرهون همت مرحوم معیرالممالک و خوردن و به کارگیری اش در خوراک های ایرانی مدیون مرحوم عزالدوله است. مرحوم معیرالممالک از خدمت دولتی خسته و دلزده بود، اغلب در سفر فرنگ به سر می برد و اوقاتی را هم که در وطن بود گل و گیاه پرورش می داد و کتاب و روزنامه می خواند.
در زمان یکی از توقف هایش در اروپا مقداری تخم سبزی از جمله گوجه فرنگی- که در آن زمان هنوز در فارسی نامی نداشت- فرستاده و سفارش به کشت و پروش آن ها کرده بود و اهل منزل در باغ فردوس چنین کرده بودند. تابستان 1302 قمری مرحوم عزالدوله، برادر تنی ناصرالدین شاه قاجار، به رسم هر سال برای دیدن خاندان معیر به باغ فردوس می آید و چشمش به گوجه فرنگی های باغچه می افتد و از اینکه اهل خانه آن ها را نمی خورند و گوجه های نازنین را سمی و مهلک می دانند سخت متعجب می شود. دستور می دهد آن ها را بچینند و آب بگیرند و در چند خوراک متناسب برای همان روز به کار برند.
بر سر سفره، شاهزاده عزالدوله خوراک های گوجه دار را با اشتهای زیاد تناول می کند و دیگر خورندگان با اطمینان از این که شاهزاده قصد آسیب زدن به خود را ندارد و لابد خوراک ماکولی است دست به سفره می برند و این چنین است که ایرانیان میلی تمام و کمال به گوجه فرنگی پیدا می کنند و با آن خوراک های رنگارنگ خوش عطر و خوش رنگ می سازند.
البته در مصرف این میوه یا تره بار خوش صورت خوشمزه باید جانب احتیاط را نگاه داشته و از به کاربردنش، بی محابا و گشاددستانه خودداری کرد. به ویژه رب آن رنگ و طعمی قوی دارد که بر همه طعم های دیگر خوراک چیره شده و فقط خود را نمایان می سازد. به کاربردن گوجه فرنگی در خوراک های محلی ایرانی به جا و به اندازه است و من کمتر خوراک محلی با دستور اصلی دیده ام که در آن رب و گوجه فرنگی حضوری اغراق آمیز داشته باشند.
از نسخه مجعول میرزاقاسمی گیلانی که با رب فراوان طبخ می شود درگذرید. میرزا قاسمی واقعی عطر و طعمش را از زردچوبه و فلفل و دو، سه حلقه گوجه فرنگی می گیرد و در ترکیبش رب جایی ندارد. بر همین پایه خورش قیمه کم رب یا بدون رب، عطر زردچوبه را محسوس می کند. گوجه فرنگی در کَمه جوش یا ماست جوش سبزواری ها هم خوش نشسته و ترکیبی عجیب و خوش عطر و طعم ساخته است. کَمه جوش یا ماست جوش در اصل همان کله جوش یا کاله جوشی است که در بسیاری از شهرهای دیگر میهن عزیز پخته می شود، اما با میانداری ماست چکیده به جای کشک.
دستورش را از خانم پریسا صهبای اهل خراسان گرفتم و به کار بستم. اگر شما هم آن دستور را می خواهید چنین است: پیاز خردشده را در روغن حیوانی تفت دهید و زردچوبه و نعنا و تره و گردوی رندیده و گوجه فرنگی خردشده را اضافه کنید و یکی، دو چرخ بدهید.
پیش از آن ماست چکیده را اندکی رقیق کنید و با یکی، دو تخم مرغ خوب بزنید و اندک اندک به مخلوط اضافه کنید و همزمان مخلوط را به هم بزنید، اگر لحظه ای درنگ کنید ماست می بُرد و لخته می شود و از دست می رود. خوب که مخلوط شد و دو، سه جوش زد کمه جوش آماده است. نان خشک یزدی یا هر نوع نان خشک دیگری را که دم دست دارید با سبزی تازه پاکیزه و انگور بی دانه بر سر خوان نهید، هم سفرگان از خویش و رفیق و همسایه و رهگذر را بر سر سفره بخوانید.
اما موسیقی؛ مرداد امسال شصت و پنجمین زادروز استاد حسین علیزاده بود. موسیقیدان بزرگی که نیمای موسیقی می خوانندش. آثار او همیشه راهگشا و جسورانه و پر از مهر و لطافت و عطر ایرانی بوده است. شورانگیزش را با اجرای گروه عارف و شیدا و صدای آوازخوان پرمایه نازنین شهرام ناظری بشنوید و از قطعات زیبایش حظ فراوان ببرید.
بامداد – استان سمنان در جنوب رشته کوه البرز واقع شده است. این استان براساس سرشماری سال ۱۳۹۰دارای ۱۵۳٬۶۸۰نفر جمعیت بوده است این استان تاریخی دارای جاذبه های گردشگری بسیاری است که بهانه خوبی برای سفر به این استان را ایجاد میکند، اگر شما هم قصد سفر به این استان را دارید بهتر است سوغاتی های این دیار را بشناسید.
گردو به دلیل داشتن امگا ۳ یکی از خوراکی های مفید برای مغز است، این خوراکی منبع غنی از منگنز و مس میباشد همچنین به کاهش کلسترول بد خون کمک میکند. از دیگر خواص گردو میتوان به تاثیر مثبت آن بر روی قلب و همچنین جلوگیری از ورم مفاصل اشاره کرد. گردو به محافظت از دستگاه ایمنی بدن و همچنین جلوگیری از آلزایمر و پارکنسون کمک میکند. دارا بودن آنتی اکسیدان در گردو سبب میشود که از سرطان جلوگیری شود، سوخت و ساز بدن را افزایش میدهید و بدن شما را در برابر ابتلا سنگ صفرا مصون میکند.
آلو به دلیل داشتن مقدار فراوانی فیبر باعث حلوگیری از یبوست و حفظ سلامت دستگاه گوارش میشود همچنین در کنترول فشار خون و جلوگیری از کم خونی مفید میباشد.
مرغوب ترین پسته دنیا برخاسته از دامغان در استان سمنان میباشد. این خوراکی بی نظیر که پایه ثابت آجیل ما ایرانی ها را تشکیل میدهد برای آرامش و تنظیم ضربان قلب و همچنین آرام کردن اعصاب مفید است و کلسترول بد را کاهش می دهد.پسته به علت داشتن آهن خون ساز میباشد در ضمن معده را تقویت می کند و برای تسکین سرفه مفید است.
از جمله نان های سنتی سمنان می توان به نان شیرین، کماج، نان شیرمال، نان خانگی و نان پیاز اشاره کرد. این سوغاتی شیرین میتواند به شیرینی خاطرات سفرتان بیفزاید.
خربزه یکی از سوغاتی های فصلی این استان خربزه است، اگر در فصل این میوه آبدار و خوشمزه به این استان سفر میکنید از خربزه و خواص آن غافل نشوید. خربزه به درمان سنگ کلیه کمک میکند، سبب رفع سموم بدن میشود، خاصیت ملین دارد و برای درمان یبوست تجویز میشود همچنین برای رفع خستگی و گرمازدگی یک انتخاب بی نظیر است. توجه فرمایید مقدار قند این میوه بسیار زیاد است به همین دلیل توصیه میکنیم افراد مبتلا به دیابت و افادی که از رژیم های خاص غذایی پیروی میکنند در مصرف این میوه بیشتر دقت نمایند.
از انار های سرخ شهرستانهای گرمسار و سرخه غافل نشوید، این سوغاتی خوش رنگ و خوش طعم دارای خواص بی شماری است که به طور مختصر میتوان به تصویه خون، کاهش فشار خون، و افزایش متابلیسم بدن اشاره کرد.
باغ های انجیر در استان سمنان انجیر های مرغوبی را در بازار عرضه میکند که به عنوان یکی از سوغاتی های این استان شناخته میشود.
لبینات استان سمنان یکی از سوغاتی های ثبت شده ملی این استان میباشد، لبنیات شهرستان مهدیشهر ماست، کشک، پنیر، آروشه، کره محلی و چیکو و… است که توسط عشایر ایل سنگسر تولید میشود و از معروفترین سوغاتیهای امروز این منطقه خوش آب و هوای استان سمنان است.
از دیگر سوغات این استان میتوان به برگه میوه، انگور و خشکبار اشاره کرد.
منبع: مجله نظاره
تعطیلات خانوادهای که برای گذراندن اوقات فراغت به قبرس سفر کرده بودند با تلخی به پایان رسید.
بر اساس گزارش میلآنلاین، این زوج جوان که با یک تور مسافرتی معروف به قبرس سفر کرده و در یک هتل 5 ستاره ساکن شده بودند به طرز عجیبی با تاولهای وحشتناکی که تمامی سطح بدن کودک 15 ماههشان را پوشانده بود، مواجه شدند.
این تاولهای وحشتناک ابتدا دست، پا و در نهایت دهان این کودک را تحت تاثیر قرار دادند.
تعطیلات این زوج جوان توسط یک بیماری مسری که به جان نوزاد 15 ماهشان افتاده بود به جهنم تبدیل شد.
«الی استادون»(Ally Staddon) و همسرش «لوسی وداپ»(Lucy Weedop) که از مشاهده این تاولها شوکه شده بودند با مسئول تور تماس میگیرند اما وی نیز از شیوع بیماری ویروسی در هتل اظهار بیاطلاعی میکند.
در عین حال دو نفر از اعضای هیات مدیریه تور به این خانواده نگران که سعی داشتند به خانوادههای دیگر در رابطه با شیوع یک بیماری مسری در هتل هشدار بدهند تذکر میدهند که نباید دیگران را بترسانند.
الی و لوسی که از کمک مدیریت تور ناامید شده بودند به یک متخصص اطفال مراجعه و متوجه این موضع میشوند که کودکشان به یک بیماری ویروسی مبتلا شده است.
روز بعد این زوج جوان به مهمانان دیگر هتل در رابطه با شیوع یک بیماری ویروسی هشدار میدهند.
به گفته «لوسی» مسئولان تور مسافرتی «تامسون» با اینکه از شیوع بیماری در هتل با خبر شده بودند به خاطر اینکه هزینه اضافی متحمل نشوند هیچ اقدامی برای کمک به مسافران تور نکردند و این زوج جوان مجبور شدند تا پایان سفر (18 اکتبر) در قبرس بمانند چرا که مدیریت تور از خرید بلیط و اعزام زودتر از موعد این خانواده به انگلیس سرباز میزد.
سوهان از معروف ترین سوغات قم است، هر چند در تمام شهرهای ایران می توان از قنادی ها سوهان خرید اما اگر به دنبال بهترین، با کیفیت ترین و تازه ترین سوهان ممکن هستید باید آن را در قم جستجو کنید. وقتی وارد شهر قم می شوید، در همان ورودی شهر، تعداد زیاد مغازه های سوهان فروشی محال است که نظرتان را به خود جلب نکند. در این شهر کارگاه های سوهان پزی بسیاری به شکل سنتی و مدرن در حال فعالیت هستند و همین سبب شده تا بهترین سوهان را تنها بتوان از قم خرید.
در مورد پیشنیه ی سوهان پزی در قم جالب است بدانید که این حرفه از دوره قاجار به یکی از مشاغل سنتی مردمان قم تبدیل شد. این تاریخچه داستانی هم در پس خود دارد؛ می گویند شخصی با نام « ملا ابراهیم شماعی » در روز افتتاحیه صحن بارگاه حضرت معصومه ، حلوایی بسیار لذیذ و خوش طعم درست کرده بود. این حلوا به دلیل اینکه غذا را راحت هضم می کرد، سوهان نام گرفت.
مواد اصلی تشکیل دهنده ی سوهان جوانه گندم، کره یا روغن حیوانی، زعفران و هل برای طعم و رنگ است؛ موادی که هر کدام سرشار از فوایدی برای بدن هستند.
اگر می خواهید یک سوهان خوب به عنوان سوغات قم بخرید، باید دقت داشته باشید که یک سوهان خوب سفت نیست و به دندان نمی چسبد.
و اما سوهان انواع مختلفی دارد که همه ی آن ها را می توانید در قم بیابید.
انواع سوهان قم
سوهان قم انواع مختلفی دارد، یکی از یکی لذیذتر و خوش طعم تر که می تواند هر ذائقه ای را پاسخ دهد.
انواع سوهان قم عبارت اند از :
سوهان گل قم، شاید اصلی ترین و سنتی ترین سوهانی باشد که می توان در قم پیدا کرد. این سوهان به روش سنتی و با دست آماده می شود و مواد تشکیل دهنده ی آن هم همان موادی اصلی سوهان است. این نوع از سوهان معمولا به شکل دایره های کوچک و بزرگ در ظروف مخصوص به فروش می رسد. در میان انواع سوهان های این شهر، بیشتر زائران و مسافران قم این نوع از سوهان را به عنوان سوغات خریداری می کنند.
سوغات قم
یکی دیگر از سوهان های محبوب و پرفروش در قم، در کنار سوهان گل، سوهان لقمه ای است. تفاوت این دو نوع سوهان با هم این است، سوهان لقمه ای همانطور که از اسمش پیدا است، به صورت لقمه ای با قالب شکل می گیرد. معمولا در وسط سوهان لقمه ای مغزهای مختلفی مثل مغز پسته و گردو قرار می دهند.
سوغات قم
سوهان گزی یکی دیگری از انواع سوهان های خوش طعم و عالی در قم است. طرز تهیه و مواد اولیه ی این سوهان هم با انواع دیگر آن تفاوت چندانی ندارد. تفاوت اصلی سوهان گزی این است که میان آن به جای مغز، از گز استفاده می شود.
سوغات قم
سوهان عسلی از نمونه سوغات قم، با انواع دیگری که گفته شد متفاوت است و می تواند یکی از بهترین انتخاب ها برای خرید سوغاتی از این شهر باشد.
این سوهان، از ترکیب شکر، عسل، آب و انواع مغزها مثل بادام و پسته تهیه می شود.
شاید بتوان این سوهان را مشابه پولکی اصفهان دانست با این فرق که در سوهان عسلی به مقدار زیادی مغزهای مختلف وجود دارد و از پولکی کمی سفت تر است.
سوغات قم
منبع : کارناوال
نوشته سوغات قم و زیارتی شیرین اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بامداد – شاید با شنیدن نام این شهر باستانی تنها تصاویر گلاب و عرقیجات در ذهن شما شکل بگیرد، اما کاشان خوردنی ها وصنایع دستی بسیاری دارد که آن ها هم جزء سوغات کاشان محسوب می شوند. فرش دست بافت، ظروف سفالی، زیور آلاتی که با گل محمدی در فصل گلاب گیری ساخته شده، همگی جزء سوغات کاشان محسوب می شوند.
گلاب و عرقیات گیاهی ، ظروف سفالی ،حاجی بادومی، کلوچه، باقلوا و حلوا ارده کاشان ، انار کاشان (فصل پاییز) ، قالی ، زیلو و گلیم ، گیوه همگی جزء سوغاتی های کاشان باستانی هستند.
با آمدن به کاشان دست پر به شهر خود باز می گردید؛ مگر می شود کسی مهمان کاشان باشد اما طعم باقلوای آن را نچشد و یا یک شیشه از گلاب ناب محمدی را از این شهر به یادگار نبرد. در ادامه ابتدا از خوردنی های خوشمزه کاشان شروع به معرفی می کنیم.
شیرینی حاجی بادومی، یکی از بهترین سوغات کاشان است که در اغلب فروشگاه های این شهر یافت می شود.
این شیرینی در مراسم و مهمانی ها در کاشان بسیار کاربرد دارد و مواد اصلی آن از پودر بادام و پودر قند تشکیل شده است.
حاجی بادومی همان طور که نامی خاص دارد، دارای طعم خاصی هم هست و چون در آن بادام استفاده می شود، ارزش غذایی بالایی دارد.
کلوچه برای اولین بار در جهان در قرن هفتم میلادی در ایران پخته شد . کلوچه به معنی تکه نان گرد از کلمه روسی (کولیچ) وارد زبان فارسی شدهاست که اصل این کلمه یونانی از واژۀ ( کولیکس) گرفته شده و واژه انگلیسی آن هم Kulich است.
کلوچه کاشان هم یکی دیگر از خوشمزه ترین سوغات کاشان این شهر است. در هنگام نوروز کلوچه های کاشان در همه خانه های شهر دیده می شود و از دیرباز این رسم هم چنان باقی بوده است. کلوچه های کاشان از از آرد سبوس دار گندم، شکر،روغن نباتی یا حیوانی، هل، زعفران و مغز پسته برای تزئیین روی آن تهیه میشود.
منبع : کارناوال
نوشته سوغات کاشان و تجربه بهترین مزه ها اولین بار در بامداد پدیدار شد.
در گذشته صیفی جات یا تابستانی ها در فصول سرد اصلا به دست نمی آمدند و مردمان به ناچار راه هایی برای نگهداری آن ها در زمستان می یافتند. انگورها را در زیر زمین ها می آویختند و هندوانه ها و خربزه ها را زیر کاه نگه می داشتند و گوجه فرنگی ها را در آب نمک می گذاشتند. تا همین چند سال پیش و قبل از رواج انواع کشت های جدید گلخانه ای، زمستان ها گوجه فرنگی به دست نمی آمد.
اندک محصولی هم که از جنوب گرمسیری می رسید، قیمت گزافی داشت. تا دهه پنجاه شمسی، کارخانه های رب گوجه فرنگی یکی، دو تا بیشتر نبودند و کدبانوان و آشپزان سنتی اغلب رب کارخانه ای را نمی پسندیدند و هر پاییز، خود دست به کار پختن رب گوجه فرنگی برای شش ماه سرد سال می شدند. علاوه بر پختن رب، گوجه فرنگی های کوچک را هم در آّب نمک غلیظ می انداختند و در گوشه ای خنک نگاه می داشتند و به وقتش به کار می بردند.
گوجه فرنگی، میهمان تازه رسیده اما چنان عزیز شده ای است که زود سر از خوراک های شهری و روستایی درآورده و کشتش همه گیر شده. آشپزان ایرانی وفادار به سنت هر وقت ماده ای به دستشان افتاده که طعم و عطر و رنگ و لعاب خوراکشان را بهتر کرده، در به کاربردنش تردید نکرده اند. گوجه فرنگی مانند سیب زمینی، اهل این خاک نبود اما سریع تر و گسترده تر از آن به سفره های ایرانی وارد شد و اکنون چنان می نماید که گوجه فرنگی هزار سال است قاتق نان مردمان ایران بوده. امروز حضور گوجه فرنگی در خورش ها، آش ها، آبگوشت ها و حتی بساط نان و پنیر بسیار عادی است و همگان این خوردنی زیبا و خوشمزه را که بر سر میوه یا تره بار بودنش اختلاف هست، خودی و ایرانی تلقی می کنند.
ورود گوجه فرنگی به ایران مرهون همت مرحوم معیرالممالک و خوردن و به کارگیری اش در خوراک های ایرانی مدیون مرحوم عزالدوله است. مرحوم معیرالممالک از خدمت دولتی خسته و دلزده بود، اغلب در سفر فرنگ به سر می برد و اوقاتی را هم که در وطن بود گل و گیاه پرورش می داد و کتاب و روزنامه می خواند.
در زمان یکی از توقف هایش در اروپا مقداری تخم سبزی از جمله گوجه فرنگی- که در آن زمان هنوز در فارسی نامی نداشت- فرستاده و سفارش به کشت و پروش آن ها کرده بود و اهل منزل در باغ فردوس چنین کرده بودند. تابستان 1302 قمری مرحوم عزالدوله، برادر تنی ناصرالدین شاه قاجار، به رسم هر سال برای دیدن خاندان معیر به باغ فردوس می آید و چشمش به گوجه فرنگی های باغچه می افتد و از اینکه اهل خانه آن ها را نمی خورند و گوجه های نازنین را سمی و مهلک می دانند سخت متعجب می شود. دستور می دهد آن ها را بچینند و آب بگیرند و در چند خوراک متناسب برای همان روز به کار برند.
بر سر سفره، شاهزاده عزالدوله خوراک های گوجه دار را با اشتهای زیاد تناول می کند و دیگر خورندگان با اطمینان از این که شاهزاده قصد آسیب زدن به خود را ندارد و لابد خوراک ماکولی است دست به سفره می برند و این چنین است که ایرانیان میلی تمام و کمال به گوجه فرنگی پیدا می کنند و با آن خوراک های رنگارنگ خوش عطر و خوش رنگ می سازند.
البته در مصرف این میوه یا تره بار خوش صورت خوشمزه باید جانب احتیاط را نگاه داشته و از به کاربردنش، بی محابا و گشاددستانه خودداری کرد. به ویژه رب آن رنگ و طعمی قوی دارد که بر همه طعم های دیگر خوراک چیره شده و فقط خود را نمایان می سازد. به کاربردن گوجه فرنگی در خوراک های محلی ایرانی به جا و به اندازه است و من کمتر خوراک محلی با دستور اصلی دیده ام که در آن رب و گوجه فرنگی حضوری اغراق آمیز داشته باشند.
از نسخه مجعول میرزاقاسمی گیلانی که با رب فراوان طبخ می شود درگذرید. میرزا قاسمی واقعی عطر و طعمش را از زردچوبه و فلفل و دو، سه حلقه گوجه فرنگی می گیرد و در ترکیبش رب جایی ندارد. بر همین پایه خورش قیمه کم رب یا بدون رب، عطر زردچوبه را محسوس می کند. گوجه فرنگی در کَمه جوش یا ماست جوش سبزواری ها هم خوش نشسته و ترکیبی عجیب و خوش عطر و طعم ساخته است. کَمه جوش یا ماست جوش در اصل همان کله جوش یا کاله جوشی است که در بسیاری از شهرهای دیگر میهن عزیز پخته می شود، اما با میانداری ماست چکیده به جای کشک.
دستورش را از خانم پریسا صهبای اهل خراسان گرفتم و به کار بستم. اگر شما هم آن دستور را می خواهید چنین است: پیاز خردشده را در روغن حیوانی تفت دهید و زردچوبه و نعنا و تره و گردوی رندیده و گوجه فرنگی خردشده را اضافه کنید و یکی، دو چرخ بدهید.
پیش از آن ماست چکیده را اندکی رقیق کنید و با یکی، دو تخم مرغ خوب بزنید و اندک اندک به مخلوط اضافه کنید و همزمان مخلوط را به هم بزنید، اگر لحظه ای درنگ کنید ماست می بُرد و لخته می شود و از دست می رود. خوب که مخلوط شد و دو، سه جوش زد کمه جوش آماده است. نان خشک یزدی یا هر نوع نان خشک دیگری را که دم دست دارید با سبزی تازه پاکیزه و انگور بی دانه بر سر خوان نهید، هم سفرگان از خویش و رفیق و همسایه و رهگذر را بر سر سفره بخوانید.
اما موسیقی؛ مرداد امسال شصت و پنجمین زادروز استاد حسین علیزاده بود. موسیقیدان بزرگی که نیمای موسیقی می خوانندش. آثار او همیشه راهگشا و جسورانه و پر از مهر و لطافت و عطر ایرانی بوده است. شورانگیزش را با اجرای گروه عارف و شیدا و صدای آوازخوان پرمایه نازنین شهرام ناظری بشنوید و از قطعات زیبایش حظ فراوان ببرید.