اگر میخواهید زمان را مدیریت کنید و از هدر دادن وقت گران بهای خود دست بکشید بهتر است در ادامه با ما همراه شوید تا با 13 دلیل رایج هدر دادن وقت را متوجه شوید.
عادت مدیریت زمان بهراحتی به دست نمیآید. موفق شدن یا نشدن ما نهایتا به این بستگی دارد که چگونه از زمان در دسترس خود استفاده میکنیم. برای به دست آوردن این عادت، اجتناب از انجام رفتارهایی که برنامهی زمانبندی را عقب بیندازد و یا مانع انجام کار مهمی شود، ضروری است. در اینجا به ۱۳ رفتاری اشاره میکنیم که افراد ناموفق با انجام آنها زمان خود را به بدترین نحو مدیریت میکنند:
جدول زمانی مخصوص قطارها و افراد خشک و مقید است. شما به خودتان میگویید که همه چیز تحت کنترل است و میتوان بدون داشتن برنامهای مشخص در دور و اطراف قدم زد و کارها را انجام داد. اما حقیقت چیز دیگری است. داشتن جدول زمانی حیاتی است. داشتن برنامه به شما کمک میکند بدانید دقیقا چه کاری باید انجام دهید، به شما کمک میکند نتایج کار خود را ثبت کنید و کارهای خود را اولویتبندی کنید.
بدون یک برنامهی نوشتهشده، احتمالا زمان زیادی هدر خواهید داد و در آخر روز، به یاد کارهایی میافتید که باید انجام میدادید اما ندادید.
این مورد با مورد قبلی، یعنی داشتن برنامه رابطهی تنگاتنگی دارد. اساسا باید همه چیز را نوشت. کاری را که میخواهید انجام دهید را بنویسید، کاری که انجام دادهاید را نیز بنویسید و همچنین کارهایی که وقت انجام آنها را نداشتید. مهم نیست که از گوشی، تقویم و یا هر چیز دیگری استفاده میکنید، فقط بنویسید!
در لحظه زندگی کردن بسیار خوشایند و زیبا است. گاهی اوقات، داشتن چنین خصیصهای به شما اجازه میدهد در برخورد با موانع غیرمنتظره در زندگی انعطافپذیر باشید و از زندگی و لحظات آن لذت ببرید؛ بنابراین از فرصتهای پیشبینینشده استفاده کنید و زندگی جالبی در پیش بگیرید.
با این حال، اگر زندگی کردن در لحظه، دائما تبدیل به حواسپرتی شود و شما را از انجام کارهای مهمتان بازدارد؛ تبدیل به یک مشکل میشود. افراد ناموفق نمیتوانند بر کاری که در حال انجام آن هستند تمرکز کنند، و در نهایت تصمیمات بسیار بدی در مورد مدیریت زمان میگیرند.
اگر شما عکسی از یک جوجه پنگوئن بامزه ببینید و بعد، ناگهان دریابید که کل روز را مشغول گشتوگذار در اینترنت و سرچ کردن عکسهای حیوانات بودهاید, بدانید که مشکل تمرکز دارید.
بسیاری از مردم این کار را میکنند، به تعویق انداختن انجام کاری برای سازماندهی دوبارهی وقتان، عمل بیضرری است. با این حال، اگر این کار تبدیل به عادت شود و از حالت عادی فراتر رود، باید در روش عمل خود تجدیدنظر کنید. اگر شما دائما این کار را انجام دهید، در منجلاب فرو میروید و کارها رویهم انباشته میشوند. دائما به خودتان میگویید که روزی این کارها را تمام میکنم ؛ اما کارها بیشتر و بیشتر میشوند. اگر در این وضعیت هستید، باید برای خود یک انگیزهی قوی بیابید و سپس شروع به نوشتن برنامهی زمانی کنید.
منظور ما، آیینهای عجیبوغریب مذهبی نیست. منظورمان عادتهای مثبتی هستند که در طول روز به شما انگیزه میدهند. مثلا نوشیدن قهوه بعد از بیدار شدن و یا تمرین یوگا و یا گوش کردن به آهنگ انرژیک؛ همین فعالیتهای کوچک شما را برای یک روز پرانرژی آماده میکنند.
شاید چنین توصیهای را در یکی از آن پستهای اینستاگرامی بیمزه دیده باشید! اما به این فکر کنید که آیا واقعا میتوانید به موفقیت برسید در حالی که زندگی شما تهی از هیجان است؟ شاید جواب این سؤال مثبت باشد؛ اما حتی در این صورت، هدف از اینهمه تلاش چه خواهد بود؟
بسیار مهم است که برای خودتان اوقات فراغت تدارک ببینید؛ باز هم تأکید میکنیم که اوقات فراغت هم باید در چارچوب برنامهی زمانی باشند. اگر شما مشغلهی زیادی دارید و نمیتوانید برای خودتان اوقات خوشی بیافرینید، احتمالا موفقیتتان دوام زیادی نخواهد داشت.
انسانهای ناموفق شاید با کار کشیدن بیشازحد از خودشان بتوانند به موفقیتهای کوتاهمدت برسند، اما در بلندمدت، شاید به مرحلهی بیهدفی و ناشادمانی برسند.
حتما برای آخر هفتهی خود برنامهی فراغت داشته باشید، حتی اگر از فرط بیحوصلگی مجبور شوید که مستند «فرازمینیهای باستانی» را ببینید، این کار را انجام دهید. با برنامهریزی برای آخرهفتهها، در واقع شما مدیریت زمان خود را تقویت میکنید و مجبور میشوید از تکتک دقایق برای استراحت استفاده کنید تا خود را برای انجام وظایف بزرگ در طول هفته آماده کنید.
امروز هدف اصلی شما چیست؟ برای این هفته چطور؟ این ماه؟ داشتن هدف، شما را در مسیر درست نگه میدارد. حتی اگر نتوانید در مدت زمان تعیینشده به تمام اهداف خود برسید، حداقل تلاش میکنید و این خود یک گام بزرگ و ارزشمند است.
اولویتبندی مهم است، باید این کار را برای شغل، پول و زندگی شخصیتان انجام دهید. همچنین اولویتبندی در مورد استفاده از زمان نیز بسیار بااهمیت است. اگر کارهای خودتان را اولویتبندی نکنید، ممکن است تماموقت خود را روی کارهای کوچک بگذارید و به کارهای اصلی رسیدگی نکنید. زمانی که برنامهی زمانی کارهایتان را مینویسید، آنها را تحت عناوین ضروری یا اختیاری برچسبگذاری کنید.
اینکه سعی کنید چند کار را همزمان پیش ببرید، نشانهای از مدیریت بد زمان است. زیاد به خودتان فشار وارد نکنید، در هنگام برنامهریزی معقولانه رفتار کنید.
به چیزهای مختلفی فکر کنید؛ آیا واقعا از لحاظ روحی این انرژی را دارید که هر شب با دوستان خود خوش بگذرانید؟ آیا زمان اختصاص دادهشده برای انجام کاری کم تخمین زده نشده است؟ آیا عملا میتوانید کارهای مربوط به چند پروژه را بهطور همزمان مدیریت کنید؟
اگر احساس درونی شما این است که نمیتوانید چنین حجمی از کار را انجام دهید، بهتر است تکتک به انجام آنها بپردازید. در غیر این صورت ممکن است از عهدهی انجام بعضی از آنها برنیایید.
وقتی صحبت از افرادی میشود که مدیریت زمان آنها فاجعه است، شاید با خود شخصی را تصور کنید که روی کاناپه دراز کشیده و نوشابه میخورد و وقت خود را هدر میدهد.
در حقیقت، افراد نامنظم در شکلهای گوناگونی یافت میشوند. بعضی از افراد درست خلاف توصیهی قبلی ما رفتار میکنند، یعنی سعی میکنند بار سنگینی بلند کنند. نتیجه کار اغلب این است که زیر این بار سنگین از حرکت بازمیایستند. آنها کارها را عقب میاندازند و یا سعی میکنند در دقایق آخر کارهایشان را تمام کنند. بهطور خلاصه، بعضی از افراد با روند یکنواختی کار نمیکنند. این گونه افراد به مرحلهای میرسند که تمام انرژی خود را از دست میدهد و تا مدتها از کار کشیدن دست برمیدارند.
افراد ناموفق اغلب به خاطر تصمیمات نادرستی که در مورد مدیریت زمان میگیرند، خود را از پا میاندازند. بنابراین اگر شما چنین رویهای در پیش گرفتهاید، حتما به فکر اصلاح آن باشید.
در عصر دیجیتال، احتمالا کار شما مستلزم این است که ساعتها پشت رایانه بنشینید و به صفحهنمایش خیره شوید. با این حال، این موضوع به این معنی نیست که شما در اوقات استراحت نیز باید در توییتر چرخ بزنید یا به اینستاگرام و فیسبوک بروید. استفاده زیاد از شبکههای اجتماعی میتواند مغز شما را آشفته کند. بهجای اینکه بعد از ساعتها استفاده از رایانه، اوقات استراحت خود را در شبکههای اجتماعی بگذرانید، میتوانید عادت دیگری برای خودتان پیدا کنید، مثلا میتوانید شروع به خواندن کتاب کنید.
گاهی اوقات افراد برای اینکه کارهای بیشتری انجام دهند و بهاصطلاح بهرهور باشند، در انجام کارها تعجیل میکنند، نتیجه این میشود که کارهای بیشتری برای خود میتراشند و باید اشتباهات خود را اصلاح کنند. بهجای اینکه بخواهید با عجله کاری را انجام دهید، آرام باشید، از انجام همزمان چند کار اجتناب کنید و برای درست انجام دادن کاری و اتمام آن عجله نکنید. به یاد داشته باشید که نتیجهی عجله کردن در انجام کار، ناتمام ماندن آن است.
بامداد – دبیر علمی بیست و ششمین همایش سالانه انجمن چشم پزشکی ایران گفت: خارش چشم در افرادی که مبتلا به آلرژیهای چشمی هستند ممکن است خطراتی هم چون قوز قرنیه را در پی داشته باشد.
جهادی در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما افزود: یکی از بیماری های نوپدید امروزه که موجب نگرانی جامعه پزشکی است بیماری دیابت است، این بیماری در صورت کنترل نشدن می تواند موجب نابینایی شود.
وی گفت: بسیاری از بیماری های مثل گلوکوم و آب سیاه قابل پیشگیری و کنترل است اما دیابت موجب بیماری هایی می شود که کنترل و مراقبت از آن بسیار سخت است، بروز نابینایی بر اثر دیابت عارضه ای است که در صورت رخ دادن قابل پیشگیری نیست.
جهادی گفت: توجه به این بیماری در عرصه چشم پزشکی بسیار حائز اهمیت است و امیدواریم با اطلاع رسانی و بالا بردن سطح دانش جامعه بتوانیم شدت عوارض این بیماری را در کشور کاهش دهیم.
وی افزود: بیماری قرنیه نیز از جمله بیماری هایی است که جنبه ژنتیک در آن بسیار موثر است و نمی توان چندان پیشگیری کرد.
جهادی با بیان اینکه بسیاری از اعمال جراحی پیوند قرنیه در کشور انجام می شود گفت: تمام تلاش متخصصان این است که بیمار دچار مشکلات قرنیه به مرحله پیوند نرسد، اما در صورت نیاز به پیوند تجهیزات و علم کافی در کشور وجود دارد.
دبیر علمی بیست و ششمین کنگره سالانه انجمن چشم پزشکی ایران ادامه داد: همچنین خارش چشم توسط بیمار موجب تشدید ناراحتی های چشمی و آلرژی چشمی می شود و حتی ممکن است موجب قوز قرنیه نیز شود، اما با استفاده از داروهای مهار کننده خارش چشمی می توان این عارضه را در دراز مدت رفع کرد.
نوشته یکی از عوامل قوز قرنیه خارش چشم میباشد. اولین بار در بامداد پدیدار شد.
خبرگزاری آریا-تند غذا خوردن باعث نفخ شکم می شود.
به گزارش خبرگزاری آریا،“قسم میخورم که امروز صبح شلوارم اینقدر تنگ نبود.” همه ما این جمله را یک یا چندبار گفتهایم. چون نفخ، یکی از متداولترین و البته بارزترین بیماریهای شکمی است. پیش از اینکه خوردن لوبیا پخته را برای همیشه ترک کنید بهتراست بدانید نفخ که چیزی جز هوا و گاز اضافی به دام افتاده در دستگاه گوارش نیست، بیشتر به نحوه خوردن مربوط میشود تا خودِ آن چیزی که میخورید.
شش چیز کوچکی که تاثیری بزرگ و شگفتانگیز روی دورکمرتان دارند:
عاشق آدامس جویدن هستید
اگر در شکمتان احساس نفخ میکنید، احتمالا زمان آن است که مصرف آدامس های نعنایی را محدود کنید. خیلی از افراد آدامس میجوند تا بین وعدههای غذایی چیزی نخورند، اما وقتی شما آدامس میجوید، ناخودآگاه کمی هوا میبلعید. این هوای اضافی میتواند باعث شود در رودههایتان احساس تورم و بادکنکی داشته باشید. حتی آدامسهای بدون قند هم عموما حاوی سوربیتول هستند، خود سوربیتول میتواند موجب بسیاری از بیماریهای شکمی شود که نفخ یکی از آنهاست.
خیلی تند غذا میخورید
و در اینجا دلیلی دیگر برای اندیشمندانه خوردن! گوارش از دهان شروع میشود، نه از معده. با هر جویدن، نه تنها هر لقمه را به تکههای کوچکتر و له شدهتری تبدیل میکنید که هضمشان راحتتر است بلکه این غذا با بزاق و آنزیمهای خاصی هم ترکیب میشود که روی هضم غذا تاثیر میگذارد. زمانیکه غذا را سریعا فرومیبرید، تا حدود زیادی این فرایند را ازدست میدهید، یعنی معده شما مجبور است برای گوارش غذا، بیشترکار کند و به نفخ منجر میشود. ضمنا وقتی تندتند میخورید، هوا را هم میبلعید. آرام بخورید و بهخوبی بجوید.
عاشق نوشیدن با نی هستید
ممکن است یک نی رنگارنگ، اسموتی صبحتان را برای اینستاگرام زیباتر کند، اما به نفع بدنتان نیست. با هرجرعه از نی، هوا پیش از خود نوشیدنی بالا می آید. حتی بطریهای آب چندبارمصرفی که نیدار هستند هم مشکلاتی ایجاد میکنند. اینبار حین تمرینات ورزشیتان، آب را مستقیما از لبه بطری بنوشید تا معدهتان را به دردسر نیاندازید.
علل نفخ شکم,نفخ شکم,پیشگیری از نفخ شکم
مصرف زیاد فیبر، میتواند موجب نفخ شکم شود
به شدت درخواب خروپف میکنید
آیا صبح به محض بیدارشدن از خواب احساس نفخ میکنید؟ احتمالا درخواب خروپف میکنید یا با دهان نفس میکشید. بیشتر افرادی که ایست تنفس در خواب دارند هم با نفخ صبحگاهی درگیرند. فردا صبح به شکمتان نگاه کنید، اگر بزرگتر از پیش از خوابتان بود، به یک متخصص خواب مراجعه کنید تا راهکاری به شما پیشنهاد نماید که برای همیشه خروپف را کنار بگذارید.
- زیاد فیبر مصرف میکنید
بله، فیبر میتواند به شما احساس سیری داده و به کاهش وزنتان کمک کند، ضمنا برای سلامت قلبتان هم خوب است. اما پیش از این که غلات غنی شده، پودینگ تخم شربتی و کلم بروکسل بخورید، کمی مکث کنید. مصرف یکباره فیبر مورد نظر، میتواند موجب نفخ زیاد شود. درعوض سعی کنید آن را به مرور مصرف نمایید، مثلا در طول هفته. اینکار به معده و روده شما فرصت بیشتری میدهد تا آنریمهای لازم برای گذر فیبر درطول سیستم گوارشتان را تنظیم و تولید کند.
همچنین بهتر است فیبر را از غذاهای سالم و فراوری نشده مانند سبزیجات، میوهجات و غلات سبوس دار دریافت کنید. بسیاری از غذاهای بستهبندی شده با اینولین غنی میشوند؛ اینولین نوعی فیبر است که مخصوصا برای معده سنگین میباشد.
همیشه استرس دارید
استرس چه ضررها که ندارد؟ غیر از اینکه هورمونها میتوانند سیستم گوارشتان را مختل کنند و موجب نفخ شوند، استرس همچنین میتواند باعث شود پشت میزکارتان، باعجله غذا بخورند، سرسری حمام کنند و درحین حملات اضطرابی، هوا را ببلعند. سعی کنید با استفاده از رفتار درمانی شناختی یا ریلکسیشن، عوامل استرسزا را کنترل کنید. هردو روش موجب پیشگیری و درمان نفخ میشوند. به مرور زمان، این تغییرات کوچک به بدن شما کمک خواهند کرد تا از نفخ رها شود.
با مژههای بلند چشمانی درشت تر و در نتیجه زیبایی بیشتری در چهره خواهید داشت. در اینجا به عوامل تقویت کننده و رشد سریع مژه ها خواهیم پرداخت.
برای گسانی که مژه هایشان به هر دلیلی کم پشت و یا سست شدهاند کرم ویژه ای را میتوان معرفی کرد که استفاده منظم از در جهت تقویت مژه کمک شایانی به فرد خواهد کرد.
20 گرم وازلین سفید خالص را به کمک حرارت ذوب کنید. سپس 5 گرم روغن کرچک ، یک گرم شیره پوست سبز گردو و یک قطره اسانس لاواندا را ضمن هم زدن اضافه کنید و بعد بگذارید سرد شود. این کرم را برای تقویت مژه ها که باعث زیبایی چشم هایتان میشود هر شب قبل از خواب روی مژه ها بمالید.
در این مدت که بهتر است بین سه تا چهار هفته باشد از ریملهایی که واتر پروف یا ضد آب بوده و به سختی از مژه ها پاک میشوند استفاده نکنید و تنها از یک ریمل معمولی هنگام آرایش استفاده کنید.
جدا از ترمیم مژههای آسیبدیده برای تقویت رشد مژههای تازه، بلندتر شدن مژههای موجود، مشکیتر شدن و پرپشتتر شدن آنها هم از محصولات موجود استفاده شده است اما پرسش واقعی این است که کدام نوع از آنها واقعا کارآیی دارند؟ انواع و اقسام تقویتکننده مژه به بازار آمدهاند ولی بیشتر آنها آن چیزی نیستند که شما تصور میکنید. اینجا سعی میکنیم بگوییم کدام آنها واقعیت دارد.
دلایل استفاده نکردن از تقویت کنندههای مژه
همانطور که تصور میکردیم، اکثریت تقویتکنندههای مژه میزان عناصر فعال مورد نیاز برای رشد مژه را رعایت نکردهاند. آنها ادعا میکنند که محصولشان نتیجهبخش است اما بسیاری از آنها تنها از روغنهای معدنیای استفاده کردهاند که میتوان با هزینه خیلی کم از داروخانه تهیه کرد.
3 محصولی که واقعا جواب میدهد
1. sa3magic: اگر در فکر امتحان یک تقویتکننده مژه هستید، این محصولی است که میتوانید از آن استفاده کنید. خانمها در همه جا در مورد این محصول که نتیجه بسیار خوبی هم دارد غوغا کردهاند. فروشگاههای اینترنتی دائما در حال فروش این محصول هستند چون در مقایسه با مارکهایی که با ترکیبات مشابه با آن رقابت میکنند، بسیار ارزانتر است. ترکیبات فعال sa3magic، Myristoyl Pentapeptide-17 است و این یکی از قویترین ترکیباتی است که رشد مژه را تقویت میکند. مراقب مارکهایی که ادعا میکنند، از این ترکیبات و عناصر استفاده میکنند باشید. Myristoyl Pentapeptide-17 بسیار گران است و استفاده به میزان درست در محصولات بسیار نادر است. اگر مژههایی ضخیم و پرپشت میخواهید که واقعا دوام داشته باشد از این محصول استفاده کنید.
2. محلول Elastlash Eylash: این محلول تقویتکننده مژه به دلیل قیمت بالاتر آن در درجه دوم قرار دارد. تاثیر این محصول نیز مانند sa3magic است و از Myristoyl Pentapeptide-17 استفاده میکند.
3. Jan Marini: محصول سومی که با خیال راحت به شما توصیه میکنیم نرمکننده مژه جایی مارینی است. تقویتکنندهای که از نظر قیمت قابل مقایسه نیست اما از نظر تاثیرگذاری شبیه به 2 محصول دیگر است. به طور آشکار از ترکیبی متفاوت نسبت به دو محصول قبلی استفاده کرده است.تاثیرش آنقدر تدریجی و زیرکانه است که تغییرات در شما خیلی قابل مشاهده نیست و فقط میتوانید با نگاه به عکسهای پیشین خود متوجه آن شوید.
گردآوری:مجله اینترنتی ستاره
عوامل خاصی میتوانند خطر ابتلا به بیماری اوتیسم را افزایش دهند:
علت بیماری اوتیسم به درستی شناخته نشدهاست اما محققان بر این باورند که این اختلالات در ساختار مغز است که کارکرد درست آن را تحریک میکند. یک مطالعه جدید در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در نیویورک نشان میدهد که کودکان و نوجوانان مبتلا به اوتیسم در مغز خود سیناپس بیش از حد دارند. محققان سیناپس بالاتر در مغز کودکان مبتلا به اوتیسم را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند شرایط رشد و نمو مغز است که با مشکلات رفتاری، اجتماعی و ارتباطات در کودکان در ارتباط است.
برخی دیگر از محققان بینظمی موجود در سطح انتقال دهندههای عصبی مانند دوپامین و سروتونین را علت بیماری اوتیسم میدانند.
محققان به این نتیجه رسیدند زنانی که هنگام بارداری در معرض یا در نزدیکی سموم یا کودهای شیمیایی قرار دارند یا در مزارعی که از این سموم استفاده میکنند، کار یا زندگی میکنند به احتمال بیشتری فرزندانی اوتیسمی به دنیا میآورند. با توجه به نتایج پژوهشها، احتمال اینکه کودک این مادران به اوتیسم مبتلا شود، دوسوم بیشتر از فرزند مادرانی است که در دوره بارداری در معرض این سموم قرار نداشتهاند.
دکتر آلیس مائو، استادیار روانپزشکی در کالج بیلور در هوستون بیان میکند که آفتکشها با بیماری اوتیسم ارتباط تنگاتنگی دارند. دانشمندان معتقدند که شاید فردی که از لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به اوتیسم باشد، با قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی موجود در حشرهکشها و تاثیرات منفی آنها به این بیماری مبتلا شود.
بررسیها نشان میدهد نفس کشیدن مادر در دوران بارداری و کودک در سالهای ابتدای زندگی در هوای آلوده نیز، خطر ابتلای کودک به اوتیسم را تا 65 درصد افزایش میدهد.
شواهدی وجود دارد مبنی بر این که تغییرات ژن، یکی از دلایل ابتلا به اوتیسم است. همچنین مشاهده شدهاست در خانوادههایی که یک کودک مبتلا به اوتیسم وجود دارد، خطر اینکه کودکی دیگر با این بیماری داشته باشند بیشتر است. همچنین مطالعهای که بر روی دوقلوها انجام شده، حاکی از آن است که اگر یکی از دو قلوها مبتلا به این اختلال باشد احتمال اینکه دیگری نیز مبتلا باشد ۹۰ درصد است. همچنین خیلی غیرمعمول نیست که پدر و مادر و یا سایر اقوام نزدیک کودک مبتلا به اوتیسم، در ارتباط با دیگران و … مشکلاتی داشته باشند.
برخی بررسیها میگویند احتمال به ارث رسیدن اوتیسم از خانواده مادری بیشتر از خانواده پدری است اما در هر حال محققان شکی ندارند که ژنها یکی از اصلیترین دلایل اوتیسمی شدن کودکان است و 90 درصد قربانیان این بیماری به دلایل ژنتیکی به آن دچار شدهاند. اغلب افراد تصور میکنند بیماری اوتیسم قابل پیشبینی نیست اما پزشکان بر این باورند که با مشاوره ژنتیک پیش از بارداری تا اندازه زیادی میتوان احتمال اوتیسمی شدن کودک در آینده را پیشبینی کرد؛ البته آنها هنوز هم تاکید میکنند که نمیتوان خطر ابتلای کودک به اوتیسم را صددرصد پیشبینی کرد.
محققان هنوز بر علت ارتباط سن والدین در افزایش خطر ابتلا به اوتیسم به نتیجه نهایی دست نیافتهاند اما این احتمال را میدهند که مربوط به جهشهای ژنتیکی باشد که با افزایش سن پدر و مادر از طریق اسپرم و تخمک آنها این اتفاق روی میدهد. بااین حال تحقیقات بیشتری در این رابطه مورد نیاز است.
مادران نوجوان: بالا رفتن سن مادر از 40 سال خطر اوتیسمی شدن کودکش را تا 15 درصد افزایش میدهد اما محققان میگویند مادرانی که بیش از اندازه کمسن و سال هستند هم نمیتوانند بچههای سالمی را به دنیا بیاورند. از نظر آنها مادران نوجوان 18درصد بیشتر از دیگر زنان احتمال دارد که کودکی اوتیسمی به دنیا بیاورند. از نظر محققان برخی بیماریهایی که از ابتدای تولد با فرزند همراه است هم میتواند حاصل کمسن بودن مادر باشد.
پدرهای مسن: به باور پژوهشگران، گرچه پیر بودن پدر به اندازه بالا بودن سن مادر در سلامت فرزندان تاثیر ندارد اما بیماری اوتیسم از جمله اختلالاتی است که پیر بودن اسپرمهای پدر میتواند خطر ابتلا به آن را بیشتر کند. به باور محققان، فرزند مردهایی که بعد از 50 سالگی پدر میشوند به احتمال 66 درصد بیشتر از کودکانی که پدرشان در دهه 20 زندگیشان و 28درصد بیشتر از بچههایی که پدرشان در دهه 40 پدر شدند، به بیماری اوتیسم مبتلا میشوند.
اختلاف سنی زیاد پدر و مادر: اختلاف سنی همسران هم در سالم بودن یا اوتیسمی شدن فرزندانشان تاثیرگذار است. به باور محققان، والدینی که اختلاف سنی زیادی با هم دارند، بیشتر احتمال دارد که فرزندی اوتیسمی به دنیا بیاورند. پدرانی که بین 35 تا 44 سالگی قرار دارند، اگر همسرشان 10 سال از خودشان جوانتر باشد، ممکن است صاحب کودکی اوتیسمی شوند؛ البته مادرانی هم که در دهه 30 زندگیشان قرار دارند، اگر همسرشان 10 سال یا بیشتر از خودشان کوچکتر باشد، احتمال دارد که کودکی اوتیسمی به دنیا بیاورند.
کمبود آهن میتواند خطر اوتیسمی شدن کودک را تا پنج برابر بالا ببرد. همچنین مادران دیابتی هم احتمال دارد فرزندی اوتیسمی به دنیا بیاورند. به باور محققان فرزند زنانی که از هفته 26 بارداری به بعد به دیابت بارداری دچار میشوند، 63 درصد بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به بیماری اوتیسم قرار میگیرد.
نوزادانی که در رحم مادر در معرض برخی از داروهای خاص قرار دارند، از جمله والپروئیک اسید و تالیدومید، خطر ابتلا به اوتیسم در آنها بسیار افزایش مییابد.
شاید در دوره نوزادی و نوپایی، والدین بچههای اوتیسمی نتوانند میان فرزند خود و کودکان سالم تفاوتی پیدا کنند اما بچههای اوتیسمی دچار نوعی معلولیت ذهنی هستند که معمولا در سه سال اول زندگی خود را نشان نمیدهد. آنها بهخاطر ابتلا به این اختلال عصبی، نمیتوانند مثل کودکان دیگر ارتباط برقرار کنند و بسته به درجه بیماریشان در تفکر، مهارتهای اجتماعی و بهکارگیری زبان هم دچار مشکل هستند. سن طلایی درمان اوتیسم تا قبل از 5 سالگی است و برای تشخیص صحیح علایم اختلال رشدی اوتیسم، کودک باید توسط یک متخصص روانپزشکی اطفال و یک متخصص مغز و اعصاب اطفال ویزیت شود و در صورت اوتیستیک بودن به طور فشرده تحت خدمات گفتاردرمانی و کاردرمانی قرار گیرد.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
تشنج چیست؟
تشنج (که حمله تشنجی یا حمله غش هم نام دارد) شامل انقباضات غیرارادی تعداد زیادی از عضلات بدن است. این وضعیت ناشی از وجود یک اختلال در فعالیت الکتریکی مغز است. تشنجها معمولاً منجر به از دست رفتن یا اختلال هوشیاری میشوند.
تشنج منجر به بیهوشی موقت می شود
علائم تشنج
نشانههایی که از طریق آنها میتوان دریافت فرد به صورت آنی دچار تشنج شده است به این قرار است:
• دست و پا زدن یا به بیان دیگر، بروز حرکات غیرارادی در بعضی یا تمام اندامها از علائم تشنج است.
• در برخی موارد تشنج، باعث کم شدن سطح هوشیاری می شود.
• عدم شناسایی زمان یا مکان از دیگر علائم تشنج است.
• تشنج منجر به بیهوشی موقت می شود.
• در تشنج فرد قادر به پاسخگویی به سوالات افراد پیرامون خود نیست.
• خیرگی یا چرخیدن چشمها به یک سمت از نشانه های تشنج است.
• احتمال دفع ناخواسته و غیرارادی ادرار نیز از علائم تشنج می باشد.
علل تشنج
تشنج ناشی از وجود یک اختلال در فعالیت الکتریکی مغز است
ο آسیب و ضربه به مغز از علل تشنج می باشد.
ο تومور مغزی می تواند باعث ایجاد بیماری تشنج شود.
ο صرع یکی از علل تشنج است.
ο تغییرات متابولسیم و یا سوخت و ساز بدن که باعث مشکلات کبدی و کلیوی می شود از علل بروز تشنج است.
ο وجود عفونت در بدن (مانند عفونت مغز) از علل ایجاد تشنج است.
ο از عوامل موثر در ایجاد بیماری تشنج می توان به مصرف مواد مخدر و الکل اشاره کرد.
ο از دیگر دلایل تشنج وجود بیماری مادرزادی از قبیل سندرم داون است.
ο سکته و بیماری آلزایمر نیز در ایجاد تشنج نقش دارند.
علائم تشنج ناشی از صرع
¤ عدم پاسخ به صورت لحظه ای
¤ ناتوانی در یادآوری آنچه اتفاق افتاده است.
¤ حرکات بدنی تند و سریع
¤ سفت شدن و تکان های ناگهانی بدن
انواع تشنج
تشنج دو نوع اصلی دارد:
۱٫تشنج partial (محدود – جزئی)
۲٫تشنج generalize (گسترده)
تشنج های گسترده نسبت به تشنج محدود اثرات بیشتری روی مغز می گذارند و در نتیجه تاثیر بیشتری نیز بر روی عملکرد بدن دارند. در بعضی موارد تشنجات partial تبدیل به نوع گسترده می شوند.
۱٫تشنج partial (محدود – جزئی)
در تشنجات Partial ساده، شخص هوشیار است و میداند که تشنج نزدیک است
یک تشنج partial با افزایش شدید سیگنالهای الکتریکی و فرستادن آنها از یک منطقه مغز شروع می شود. به این نوع تشنج نوع کانونی (focal) نیز گفته می شود. از یک قسمت مغز شروع شده و سپس انتشار می یابد. و دونوع مختلف دارد:
♦ تشنجات Partial ساده: این نوع تشنج با یک احساس یا علامت آگاه کنترل شروع میشود –حالتی به نام اورا ممکن است که تغییر و تقویت حس چشایی یا بویایی یا مشکلات گوارشی و یا احساس ترس و … باشد. یا شامل حرکات پرش – احساس سوزش یا تغییرات احساسی و یا توهم باشد. شخص هوشیار است و میداند که تشنج نزدیک است.
♦ تشنج partial پیچیده : Complex Partial این نوع تشنج هم ممکن است با اورا شروع شود و بیمار دچار کاهش سطح هوشیاری و خیرگی می شود و یا ممکن است که دچار گیجی یا حرکات خودبخودی و غیر ارادی پشت سر هم شود مانند گزش پرش لب یا حرکات gesturing و یا ممکن است دچار تغییرات شخصیتی و احساسی شود. در این نوع تشنج شخص ممکن است هوشیار باشد اما آگاه به تشنج نباشد یا دچار کاهش سطح هوشیاری شود.
۲٫تشنج generalize (گسترده)
در تشنج آتونیک فرد تمام کنترل عضلات خود را از دست داده و به زمین می خورد
این تشنج کل مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. انواع مختلفی دارد که در زیر توضیح داده می شود:
◊ (صرع کوچک) Absence Seizures : این تشنجات شامل از دست دادن مختص هوشیاری است که علائمی مانند خیره شدن و پلک زدن چشمها و حرکات متعدد گوش و لب هاست.
◊ نوع تونیک – کلونیک: صرع بزرگ این نوع شناخته شده ترین نوع صرع است و شخص هوشیاری خود را از دست داده ممکن است زمین بخورد بدن سفت و لخت می شود و شروع به لرزش می کند و بازوها و پاها پرش ریتمیک دارد. بیمار ممکن است زبان خود را گاز بگیرد و کنترل ادرار خود را از دست بدهد.
◊ تشنج میلوکلونیک: در این نوع تشنج پرش مختصری وجود دارد و معمولاً به صورت قرینه در هر دو طرف بدن رخ می دهد.
◊تشنج آتونیک (حملات سقوط): در این نوع از تشنج فرد تمام کنترل عضلات خود را از دست داده و سقوط می کند (به زمین می خورد).
تشنج اولیه
– این تشنج ممکن است به علت صرع باشد، اما اغلب علت این تشنج مشخص نمی شود.
– این نوع تشنج معمولا قبل از ۲۵ سالگی رخ می دهد.
– تشنج اولیه بیشتر در مردان رخ می دهد.
– تشنج اولیه ممکن است بر قسمتی از مغز و یا تمام مغز اثر بگذارد.
تشنج ناشی از اکلامپسی
تشنج ناشی از اکلامپسی در زنان باردار رخ می دهد
· این تشنج در زنان باردار رخ می دهد و به دلیل صرع و یا دیگر اختلالات مغزی نمی باشد.
·پره اکلامپسی و اکلامپسی را مسمومیت بارداری می گویند و علامت مشخص آن، فشار خون بالا می باشد.
·این تشنج باعث تکان و لرزش و تغییرات روحی مثل آشفتگی می گردد.
·تمامی تشنج ها چه ناشی از صرع باشند و چه از نوع غیرصرعی، باید درمان گردند. شناخت علت تشنج برای جلوگیری از بروز تشنج ضروری می باشد.
روش تشخیص تشنج چیست؟
مهم ترین روش تشخیص تشنج ابتدا شرح حال بیمار است و برای قطعی کردن نوع تشنج یا شرایط بیمار، نوار مغز و یا تصویر برداری مغزی به روش های ام آر آی یا سیتی اسکن و یا آزمایشات خون انجام می شود و یا گاهی برای تشخیص تشنج بررسی مایع مغزی نخاعی لازم است.
درمان تشنج با دارو
برای درمان تشنج تجویز دارو با دوزهای پائین شروع می شود
اگر ارزیابی نشان دهد که فردی مبتلا به صرع هست، باید طبق یک درمان اولیه تحت درمان با داروهای ضد صرع قرار بگیرد. این داروها در بیشتر بیماران میزان دفعات تشنج را کاهش داده یا موجب از بین رفتن حمله های تشنجی می شود. با تجویز یک نوع داروی ضد صرع درمان تشنج شروع می شود اگر موثر نباشد انواع دیگر داروها برای درمان تشنج امتحان می شود و در صورت نیاز مجموعه ای از داروهای ضد صرع مورد استفاده قرار می گیرد.
برای درمان تشنج تجویز دارو با دوزهای پائین شروع می شود و به مرور تا کنترل تشنجات افزایش یافته و با رسیدن به دوز هدف ثابت می شود. دوز هدف (دوزی که با آن مقدار تشنج قابل کنترل است)
پیشگیری از تحریکات مجدد
کم خوابی از عوامل موثر در تحریک تشنج می باشد
محرکها عواملی هستند که باعث تحریک تشنج می شوند بیمار باید سعی کند که از آنها دوری کند. در ادامه دو نوع معمول و راههای کنترل آنها گفته شده است:
کمبود خواب: کمبود خواب یکی عوامل موثر در تحریک تشنج می باشد. بیمار باید مطمئن باشد که خواب کافی دارد و اگر مشکل خواب دارد حتماً با پزشک در میان بگذارد.
الکل و داروها: هرگز بدون نسخه پزشک از داروئی استفاده نکند و از پزشک در مورد اثرات مخرب الکل سوال کند.
گردآوری: بخش سلامت بیتوته
منابع:
myhealth.ir
tebyan.net
نوشته علائم و عوامل تاثیر گذار در بروز تشنج اولین بار در بامداد پدیدار شد.
به گزارش جام جم آنلاین ، از عوامل خطر کمتر شایع سکته قلبی مواردی مانند وجود بیماریهای مادرزادی، افرادی که ترکیب خونشان اختلال دارد و همچنین افرادی است که ترکیب بدنی مختل شده دارند.
زمان طلایی رساندن بیمار مبتلا به سکته مغزی به بیمارستان چقدر است؟ اطرافیان چه اقدامی میتوانند انجام دهند؟
در خانه هیچ اقدامی نباید صورت گیرد. مهمترین اقدام رساندن فرد به بیمارستان مجهز است. از زمانی که سکته مغزی اتفاق میافتد تا سه چهار ساعت پس از آن را زمان طلایی تلقی میکنیم. در زمان طلایی داروی تزریقی میدهیم که لخته را حل میکند. بعد از آن هم داروی ضعیفتر را میدهیم.
نشانههای سکته مغزی کدام است؟
نشانهها دو علامت مشخص دارند؛ یکی اینکه ناگهانی هستند و دوم اینکه موضعیاند، یعنی فرد اظهار میکند ناگهان یک سمت بدنش ضعیف شده یا ناگهان یک سمت بدن فرد قدرتش را از دست میدهد. سرگیجه و عدم تعادل ناگهانی را باید جدی بگیریم.
مهمترین عامل ناتوانی در بزرگسالان چیست؟
سکته مغزی.
آیا سکته مغزی نشانههای هشداردهنده دارد؟
بله. بیماران میگویند پردهای جلوی یکی از چشمها پدیدار میشود و سابقه تار دیدن اشیا را فرد ذکر میکند. بیمار ان همچنین اظهار میکنند که سه ماه قبل یک سمت بدنشان ضعیف شده و بعد از ده الی 15 دقیقه بهتر شده است. بیشک این موارد نیاز به بررسی دارد.
برای پیشگیری از سکته مغزی از چه زمانی باید اقدام کرد؟
پیشگیری هرچه زودتر باشد، آثار مفید آن بیشتر است. توجه به کودکی که چاقی غیرمعمول دارد، نوعی پیگیری محسوب میشود.
کدام یک از عوامل خطر سکته مغزی در اختیار ماست؟
فشار خون بالا، دیابت، چربی خون بالا، همه این موارد اگر کنترل شود میتواند از بروز سکته مغزی پیشگیری کند.
آیا آنوریسم جزو سکته مغزی به حساب میآید؟
آنوریسم جزو عوامل خطر به شمار میآید چون مشکل عروقی است که جدار عروق، قرمز رنگ و بزرگ میشود؛ مانند یک گیلاس.
کسی که تاری دید داشته و بعد از پنج دقیقه بهتر شده است یا سابقه مشکل صحبت کردن دارد نیاز به پیگیری دارد؟
بله، این نشانه میتواند یک زنگ خطر باشد.
خبرگزاری آریا-همچنانکه فرزند شما رشد و توسعه پیدا می کند مهارت های زبانی نیز شروع به پدیدار می کنند برخی از کودکان صحبت کردن و درک زبان را به سرعت فرا می گیرند در حالی که کودکان دیگر عقب می مانند.
به گزارش خبرگزاری آریا،همچنانکه فرزند شما رشد و توسعه پیدا می کند مهارت های زبانی نیز شروع به پدیدار می کنند برخی از کودکان صحبت کردن و درک زبان را به سرعت فرا می گیرند در حالی که کودکان دیگر عقب می مانند.برخی از شرایط در زندگی فرزند شما می تواند توانایی صحبت کردن و درک زبان او را تحت تاثیر قرار دهد.
عوامل خارجی، در استاندارد مراقبت شما از کودک خود به فرزند شما جایگاه اجتماعی و اقتصادی می دهد که می تواند عوامل روانی موثر بر رشد زبان کودک شما را تحت تاثیر قرار دهد.
عوامل روانشناختی موثر بر رشد زبان در کودکان
استاندارد مراقبت
با توجه به گروه مدیریت سلامت و خدمات انسانی از کودکان ایالات متحده، هنگامی که یک کودک نادیده گرفته شود آن می تواند اثرات منفی بر توانایی او در صحبت کردن و درک زبان داشته باشد و خانواده را تحت تاثیر قرار دهد کودکانی که در خانه و یا در محل نگهداری فرزند به دلیل بی توجهی نادیده گرفته شوند معمولا نمره پایین تر در آزمون شناخت زبان در زندگی دارند هنگامی که شما کودک خود را نادیده بگیرد و یا از دادن او به مرکز مراقبت اجتناب کنید او نمی تواند کلمات را بشنود و نمی تواند چیزهایی مثل صدا و معنی را درک کند این می تواند سبب مشکلات اجتماعی در آینده است.
جایگاه اقتصادی
یک مطالعه که توسط محققان در دانشگاه برکلی، UCLA، دانشگاه بریتیش کلمبیا و دانشگاه استنفورد انجام شده و در شماره 2009 از "مجله علوم اعصاب شناختی" منتشر شده است کودکان در زمینه های مختلف اجتماعی در هوش و پیشرفت تحصیلی مورد آزمایش قرار گرفته اند این مطالعه نشان داد کودکان با وضعیت اجتماعی و اقتصادی پایین تر از یک کودک با وضعیت اجتماعی و اقتصادی بالاتر بدتر انجام شده است درآمد خانوار خانواده شما، نظم زندگی و جایگاه اجتماعی و اقتصادی می تواند سبب استرس در خانه شود استرس ممکن است رشد کودک شما در زبان و پیشرفت تحصیلی را مهار کند.
اختلالات روانی
هر تعداد از مشکلات روانی و رفتاری می تواند توانایی فرزند شما را در صحبت کردن و درک زبان محدود کنند یک کودک با یک اختلال رشدی و یا رفتاری مانند اختلال شخصیت ضد اجتماعی یا اوتیسم ممکن است قابلیت های محدود کننده ای برای تعامل با دیگران و درک حالات چهره داشته باشدR باودن و سیندی S گرینبرگ در کتاب "کودکان و خانواده هایشان: زنجیره مراقبت . " اگر فرزند شما با یک اختلال روانی تشخیص داده شده است شما نیاز به بحث با دکتر خود در مورد پیامدهای این اختلال برای توانایی کودک شما در یادگیری و درک موثر زبان دارید.
ترس اجتماعی
تجربه اجتماعی برتر در توانایی کودک برای یادگیری و درک زبان است هنگامی که فرزند شما این فرصت را به تعامل با دیگر کودکان و بزرگسالان دریافت نمی کند از توانایی های خود برای درک زبان می تواند رنج ببرد کودکی که از اختلالات اضطرابی رنج می برد و یا به ویژه خجالتی است ممکن است مشکل در توسعه زبان داشته باشد زیرا او توانایی عمل ندارد پرورش فرصت های اجتماعی در زندگی شما می تواند به غلبه بر ترس اجتماعی و شرکت در فرصت های یادگیری زبان او به صورت روزانه کمک کند.
چه چیزی جلوی خلاق بودن شما را میگیرد؟ در مرحله اول میتوان به ترسها اشاره کرد! ترس از چیزی که ممکن اسـت هرگز اتفاق نیفتد و شما بی خود نگران آن باشید.
به گزارش آلامتو و به نقل از بازده؛ ممکن اسـت شنیده باشید که میگویند هر فردی در وجودش خلاقیت دارد و کودکان اغلب خلاق به نظر میرسند. ولی خیلی از ما زمانی که به بزرگ سالی میرسیم اعتماد به نفس خلاقیت را از دست میدهیم و به فردی تبدیل میشویم که از ایدههای خلاقانه هراس دارد. بسیاری از روان شناسان و متخصصان حوزه پرورش خلاقیت معتقدند بزرگترین مانع برای خلاقیت، ترس اسـت. خیلی از ما زمانی که کار موفقیت آمیزی انجام میدهیم، به جای ادامه آن و خلق چیزی جدید، برای اجتناب از پیامدهای ترس مان متوقف میشویم.
«الیزابت گیلبرت» نویسندهی کتاب «تغذیه، عبادت، عشق» میگوید که ترس و خلاقیت دوقلوهای به هم چسبیده هستند. آنچه مردم را از خلاق بودن دور نگه میدارد، این اسـت که برای از بین بردن ترس، خلاقیت را هم با آن از بین میبرند. پیامهایی که تشویق به همنوایی و مهارکردن تک روی میکنند. مدارس و محلهای کار ما را فرا گرفتهاند و ما همچنان آرزو میکنیم خلاق باشیم. نوآوری تحسین شده اسـت و ما را به عنوان الگویی برای پیروی از خودمان قرار میدهد. فقط این مانده که ما باید ترس از پیشرفت نکردن را کنار بگذاریم.
در این نوشتار به ۱۰ مورد از رایجترین ترس های ضدخلاقیت و راه مقابله با آنها اشاره میکنیم.
افرادی که این ترس را دارند در وهله اول باور نمیکنند که میتوانند خلاق باشند. آنها تعریفی از خود ارائه میکنند که حتی احتمال خلاق بودن را رد میکند. گاهی اوقات آنها خودشان را کودن تر یا منطقی تر از آن میدانند که بتوانند خلاق باشند. حتی ممکن اسـت بگویند: «من قطرهای از خون خلاقیت در بدنم نیست.» اغلب این افراد فراموش میکنند که هر روزه به نوعی خلاقیت نشان دادهاند و آن را جدی نگرفتهاند.
راهکار: دانشگاهها و مراکز مشاورهای هستند که به افرادی که میخواهند خلاق تر باشند، کمک میکنند. آنها یاد گرفتهاند کارشان این نیست که بگویند چطور، بلکه کمک میکنند که این افراد اعتماد به نفس خلاقیت ذاتیشان را که در کودکی داشتند، دوباره زنده کنند. این گونه شروع کنید؛ ابتدا تعریف خود را از خلاقیت گسترده کنید.
لزومی ندارد که «ون گوگ» باشید. به زمانهایی در گذشته که بر مشکلات فائق آمدید، رجوع کنید و آنگاه میبینید که چقدر خلاق هستید. آیا شما میتوانید یک مشکل کامپیوتری را حل کنید؟ زمانی که غذا درست میکنید اگر چیزی را نداشته باشید، میدانید چه چیز دیگری را جایگزینش کنید؟ آیا میتوانید از چرک نویسها دوباره استفاده کنید؟ تمامی این فعالیتها به نوعی خلاقانه اسـت. ممکن اسـت شما یک هنرمند در معرض دید نباید، اما معنیاش این نیست که به اندازه او خلاق نیستید.
همه بارها و بارها شنیدهایم ه تنها راه کسب کردن تجربه در مورد کاری، انجام آن کار اسـت؛ اما هنوز هم زمانی که در طول زندگی مان کاری را غلط انجام میدهیم مورد انتقاد قرار میگیریم. ترس از شکست اصلاً عجیب نیست.
اینکه کمال گرایی تا مرز ناتوانی و عجز هم رایج شده اصلاً عجیب نیست. عواقب شکست خیلی عظیم به نظر میرسد. به ما گفته شده که اگر در امتحان موفق نشویم، نمیتوانیم کار کنیم. اگر در کارمان موفق نباشیم، امکان امرار معاش را از دست میدهیم. شکست همه چیز را پرمخاطره میسازد، اما اغلب کارآفرینان و خلاقان شکست میخورند. آنها خود را منعطف میسازند که با شکست دست و پنجه نرم کنند، زیرا تنها راه برا اینکه کاری جدید انجام دهیم این اسـت که بدانیم چطور با شکست مواجه شویم.
راهکار: «ساموئل بکت» میگوید: «شکست بخور، باز هم شکست بخور و این بار بهتر شکست بخور.» راههایی پیدا کنید که چیزهای جدید را امتحان کنید، بدون فکر کردن به عواقب شکست که خیلی برای مواجهه بزرگ هستند. ابتدا کارهایی را که انجام میدهید آزمایش بنامید نه شکست. شما دارید چیزی را امتحان میکنید و از آن میآموزید. با گفتن اینکه موفقیت، فرآیند کشف کردن و یاد گرفتن اسـت نه نتیجه، میتوانید حس کنجکاوی خود را پرورش دهید.
زمانی که تنها هستید سعی کنید یک غذای جدید درست کنید که اگر بد هم شد، کسی متوجه نشود. با رنگ و سفال بازی کنید و نتیجه را برای خودتان نگه دارید و به خاطر داشته باشید که اشتباهات میتوانند به بهترین نتایج منجر شوند. همین برچسبهای یادداشت رنگی زمانی اختراع شد که یک دانشمند چسبی ارائه کرده بود که چسبندگی کافی نداشت. چه کسی میداند که اشتباهات شما منجر به چه اختراعی میشود؟
لازمه خلاقیت این اسـت که افراد از شکل احتمالی اثرشان آگاه نباشند. فرقی نمیکند میخواهند یک عکس خلق کنند یا یک برنامه کامپیوتری یا اینکه میخواهند شغلی جدید راه بیندازند. هیچ طرح جدید توسط طراح آن پیشبینی نمیشود. آثار اعجاب انگیز اغلب در پیشرفتهترین نقطه از نقطه آغاز قرار دارند. اگر میخواهید فردی خلاق باشید، باید ایدههای قدیمی خود را رها کنید و به مکانهایی بروید که تا به حال نرفتهاید.
راهکار: خودتان را به انجام کارهای بدون برنامه عادت دهید. با انگشتتان نقاشی بکشید، برای پیاده روی بدون نقشه به یک مکان ناشناخته بروید، به موزهها، به مراکز خرید و گالریهایی که به طور معمول نمیروید، سربزنید. سعی کنید با افراد با دیدگاههای متفاوت در ارتباط باشید. آنها چشمتان را به افقهای جدید باز میکنند. سعی کنید از این فعالیتهای جدید لذت ببرید و سپس شروع کنید کمی بخشهایی از زندگیتان را که خیلی تحت کنترل هستند، رها کنید.
منطق در فرهنگ ما خیلی باارزش اسـت؛ اما در حالی که نیمکره چپ مغز ارتباطات منطقی را برقرار میکند، این نیمکره راست اسـت که اجازه میدهد خلاقیت به درستی جریان داشته باشد.
آلبرت انیشتین این موضوع را این گونه مطرح میکند که: «ذهن احساسی یک هدیه مقدس اسـت و ذهن منطقی یک خدمتکار باوفاست. ما جامعهای ایجاد کردهایم که به خدمتکار افتخار میکند و هدیه را فراموش کرده اسـت.»
راهکار: به خاطر داشته باشید هر یک از دو نیم کره مغز جایگاهی در زندگی شما دارد. از نیمه آزاد و بیبرنامه مغز خود برای ایجاد ایدهها استفاده کنید هرچقدر هم که غیرمنطقی به نظر برسند. اجازه بدهید که هر کدام از آنها به نقطه عطفی برای خلاقیتهای بعدی بدل شود. زمانی که نیمکره راستتان را آزاد و رها میکنید، به نیمکره چپ اجازه میدهید که از بین آن ایدهها، آنهایی را که شایستگی دارند، انتخاب کند.
قضاوت شدن گاهی خیلی انسان را ناراحت میکند. همه ما زمانهایی را تجربهکردهایم که قضاوت دیگران ما را ناراحت کرده اسـت. گاهی اوقات حتی قضاوتهایی که فکرش را هم نمیکنید، ناراحتکننده میشود.
بعضی وقتها احساس میکنیم از ما قدردانی نشده یا مورد بیتوجهی قرار گرفتهایم. البته زمانی که کسی از کارمان تقدیر میکند و ما گمان میکنیم کار بارازشی انجام ندادهایم، ممکن اسـت دچار سوءتفاهم شویم.
اغلب ما تصور میکنیم تنها راه دوری از قضاوت شدن این اسـت که کاری را که ممکن اسـت قضاوت شود، انجام ندهیم؛ اما با این کار از پیشرفت مان جلوگیریم کنیم و ظرفیت عظیمی را که در درون هر فردی وجود دارد از بین میبریم. درواقع بزرگترین منتقد شما ذهن شماست. همه ما یک منتقد درونی داریم که مدام به ما غر میزند و ترس مان را تغذیه میکند. منتقد درونی شما سعی میکند که شما را از قضاوت دیگران مصون نگه دارد، اما به مرور زمان شما را حتی از ریسکهای منطقی و هرچیز بدی دور میکند.
راهکار: قضاوت بازدهی خلاقیتتان را به تعویق بیندازید. همان طور که چیزی جدید خلق میکنید به خودتان فرصت بدهید که چیزهای دیگر را امتحان کنید و اجازه بدهید که خلاقیت در جریان باشد. در طول این فرآیند، کار شما این اسـت که اجازه بدهید هر چیز روال خودش را طی کند. بعد از اینکه کارتان تمام شد، آنگاه آن را ویرایش کنید. به این شکل به جای اینکه جریان خلاقانه را فرو بنشانید، چیزی دارید که روی آن کار کرده و پیشرفت کنید. زمانی که دارید کار خود را ارزیابی میکنید، مراقبت زبانی که استفاده میکنید باشید. با اجتناب از انتقادهای بیفایده، با خودتان به مهربانی رفتار کنید. به جای آن دقیقاً مشخص کنید کجای کا نیاز به بهترشدن دارد.
ممکن اسـت تصور کنیم خلاقیت یک مسئله شخصی اسـت و اگر دیگران آن را بفهمند ما را در معرض خطر قرار میدهد. هرچه بیشتر شما روی چیزی کار کردهاید و آن چیز برایتان اهمیت دارد، بیشتر در معرض خطر قرار میگیرد.
راهکار: هرچه بیشتر کاری اهمیت داشته باشد، بیشتر باعث میشود احساس آسیبپذیری کنید. به جای اینکه در مقابل ترستان تسلیم شوید، دوباره بررسی کنید که چرا اهمیت دارد و چه چیزی را ممکن میسازد. از آن به عنوان نیرویی برای غلبه بر ترس استفاده کنید.
انسان اجتماعی اسـت. تنهایی نه تنها سلامت روانی بلکه سلامت جسمانی و حتی عمر متوسط را هم تحت تأثیر قرار میدهد؛ بنابراین هیچ تعجبی ندارد که آن قدر از پذیرفته نشدن بترسیم.
مدارس به ما میآموزند که خود را با هنجارهای اجتماعی تطبیق دهیم. اغلب افراد خلاق به خاطر عجیب و غریب و دمدمی مزاج بودن طرد میشوند. این چیز جدیدی نیست. همیشه در طول تاریخ پیشگامان از قرادادها سرپیچی میکردند و نظم محل کار را به هم میزدند و به همین دلیل طرد میشدند. گالیله را مجبور کردند که حرفش را مبنی بر اینکه زمین به دور خورشید میچرخد، تکذیب کند. «ون گوگ» هنرمند برجسته در طول زندگیاش فقط یکی از نقاشیهای خود را فروخت.
راهکار: در دنیای مدرن ما یک مزیت بزرگ داریم که ون گوگ و گالیله نداشتند. اینترنت و سایر وسایل ارتباط جمعی مدرن جهان را کوچک تر کردهاند. اکنون این مسئله ممکن شده اسـت که ما یک گروه از افراد هم فکر را پیدا کنیم و احساسات خود را هرچقدر هم که عجیب باشند با آنها در میان بگذاریم. برای اینکه از حصار خلاقیتتان بیرون بیایید، خیلی آرام قدم بردارید. ابتدا با خلق کردن در خلوت آغاز کنید، سپس یک گروه حامی پیدا کنید که کارتان را با آنها به اشتراک بگذارید. هنگامی که اعتماد به نفس طردنشدن را بهدست آوردید، دایره افرادی که دستاوردتان را میبینند، گسترش دهید تا جایی که دیگر به تمامی آن را پنهان نکنید.
خیلی از ما خود را با دیگران مقایسه میکنیم و خود را ناقص مییابیم. درواقع حتی پیشروهای موفق کسب و کار ممکن اسـت گمان کنند که برحسب تصادف موفق شدهاند و اینکه دیگران را فریب دادهاند و واقعاً سزاوار این جایگاه نبودهاند. آنها این طور تصور میکنند، در صورتی که شواهد که شامل قابلیت و ستایش و نتایج مثبت اسـت، خلاف این موضوع را نشان میدهند. این احساس قلابی بودن بسیار شایع اسـت. بیشتر هم در میان بانوان و گروههای اقلیت رایج اسـت. افرادی که این طور هستند از هر نشانهای استفاده میکنند تا این اعتقاد خود را که باندازه کافی خوب نیستند، اثبات کنند و این میتواند آنها را حتی از تلاش کردن هم باز دارد.
راهکار: به خاطر داشته باشید یک ایده خلاقانه در ذهن ما زمانی که متوجه آن میشویم هیچ گاه به آن خوبی که باید، نیست. در هر تلاش خلاقانه، نقص و عیب طبیعی و ذاتی اسـت. این مسئله به جای اینکه نشانهای از بیارزش بودن شما باشد، امری طبیعی اسـت. تحقق کامل افکار حتی برای خلاقترین فرد هم غیرممکن اسـت. این لازمه ذات بشر اسـت. اینکه بیشتر بخواهید به این معنی نیست که تلاشهای شما بیارزش بوده اسـت.
تصویر معمول از هنرمند فقیری که در اتاق زیرشیروانی زندگی میکرد بر فرهنگ ما تسلط دارد. این باعث میشود حس کنیم پرداختن به خلاقیت باعث فقر و گمنامی میشود. خود ما فکر میکنیم برای گذران زندگی و تأمین مخارج خانواده، ضروری اسـت که یا به سراغ حرفههایی چون پزشکی و وکالت برویم و نیز به دنبال شغل آزاد وگرنه هر مسیر دیگری منجر به سختی و فشار اقتصادی میشود.
راهکار: کارهای خلاقانه موفقیت آمیزی را که میتوان با آن امرار معاش کرد، مرور کنید. کارگردانها، متخصصان تبلیغات، طراحان گرافیک و دیگرانی از این دست، از طریق مشاغل خلاقانه زندگی خود را میگذرانند. بعضی از این مشاغل معیار خوشبختی محسوب میشوند. همه هنرپیشهها، نقاشان و مجسمه سازها ناگهان مشهور و ثروتمند نشدهاند اما ترکیب کردن شغلهای خلاقیت آمیز با شغلی که بتوان قبضها و مخارج زندگی را با آن پرداخت کرد، راهکاری اسـت که خیلیها در پیش گرفتهاند و راه را برای کارایی گزینههای خلاقیت باز میگذارند.
این شغلهای جایگزین نیازی به انتظار پشت میزها ندارند. یک هنرپیشه میتواند در بخش صدا کار کند، به بچهها تعلیم دهد و به کارآفرینان، مهارتهای اجرایی را یاد دهد. کارگردانهایی که در یک بازهای کار نمیکنند، میتوانند گروههایی برای خیریه و تبلیغات برای مشاغل ایجاد کنند. فراموش نکنید که خلاقیت بخش جدایی ناپذیر همه مشاغل اسـت. اگر شما راه بهتری برای انجام چیزی پیدا کنید حتی اگر در کارخانه کار میکنید، شما فردی خلاق هستید. اگر بخش خلاقیت ذاتی انسان را از بین ببریم به راحتی میتوان انسان را با یک روبات جایگزین کرد.
آغاز کردن معمولاً سختترین بخش از هرچیز باارزشی اسـت. قبل از اینکه آغاز کنید، حس انتظار شما باعث میشود بدون اینکه هنوز چیزی در واقعیت رخ دهد، ترستان آغاز شود. در این زمان اسـت که شما به جای فعالیت، پر از استرس میشوید یا بدتر از آن، ذهن شما خالی میشود و شما منجمد شده و قادر به حرکت نخواهید بود. قفل شدن ذهن در مورد نویسندهها امری شناخته شده اسـت، اما در مورد مشاغل خلاقانه دیگر هم کاربرد دارد. این باعث میشود که افراد کارشان را به تعویق بیندازند و شهرتشان را خراب کنند.
قفل شدن ذهن حتی افراد خلاق مشهو را هم تحت تأثیر قرار میدهد.«داگلاس آدام» نویسنده مشهور باعث شد که ویراستارهای کتابش او را به مدت سه هفته به سوئیتی در یک هتل بفرستند تا جلد آخر کتابش را به پایان برساند، زیرا نوشتن و تمام کردن آن را خیلی به تأخیر انداخته بود.
راهکار: خیلی از نویسندگان به توقف ذهنی اعتقاد ندارند. آنها میگویند چیزی که نیاز دارید این اسـت که برای شروع نظم و ترتیب داشته باشید. هرچیزی که به ذهنتان میرسد هرچند بیاهمیت را بنویسید. صحنه بیرون از پنجرهتان را توصیف کنید. خودتان را به جای آغاز داستان در وسط داستان تصور کنید. در مورد کیفیت نگران نباشید فقط شروع کنید.
برای سایر تلاشهای خلاقانه هم به همین صورت اسـت. قلم موی نقاشی را بردارید و چیزی روی تخته نقاشی بکشید. نتی را با ابزار موسیقی خود بنوازید، راهحلی را برای مشکلتان امتحان کنید هرچند بدانید که کارایی ندارد. به جای به تعویق انداختن مشکلات با آنها دست و پنجه نرم کنید.
زمانی را برای انجام کارتان تعیین کنید هرچند بدانید که نتیجه خوب نمیشود، سپس در پایان میتوانید آن را اصلاح کنید. اغلب نویسندگان کل پاراگراف اول یا حتی فصل اول اثر خود را خط میزنند. چطور عقب نشینی را به پیشرفت تبدیل میکنید؟ از ترسی که شما را به عقب میکشد رها شوید و از خلاقیتی که در درونتان دارید، استقبال کنید.
محققان می گویند برخی از فعالیت های روزمره ما موجب تضعیف توانایی بدن در مقابله با بیماری ها می شود.