تاریخ انتشار : جمعه ۳ دی ۱۳۹۵ ساعت ۲۲:۴۱
ژاپنی ها، برای برطرف کردن خستگی روزانه، خود را درون پارچه ای بزرگ می پیچند.
در حقیقت ژاپنی ها به دلیل کارکردن و نشستن های طولانی مدت باید از روشی برای کاهش درد و احساس خستگی استفاده کنند.
داوطلبان استفاده از این شیوه، 30 دلار برای نیم ساعت و 56 دلار برای یک ساعت می پردازند، اما نکته جالب اینکه شماری از کاربران شبکه های اجتماعی نسبت به این شیوه درمانی انتقاد کردند و آن را بی فایده می دانند.
مسجد جامع مقابل قلعه سرخ واقع شده است. در این مسجد چند اثر تاریخی از جمله نسخه قدیمی از قرآن که بر روی پوست آهو نوشته شده به معرض دید گذاشته شده است. بیش از ششهزار کارگر در طول شش سال برای ساخت این مسجد کار کردند و سرانجام در سال ۱۶۵۶ میلادی افتتاح شد.
محوطه خارجی مسجد ظرفیت ۲۵ هزار نمازگزار را دارد. این محوطه از شرق، شمال و جنوب به سه ردیف پلکان منتهی میشود که همگی با سنگهای قرمز ساخته شدهاند. در شمالی مسجد ۳۹ پله، در جنوبی ۳۳ پله و در شرقی که دری بزرگتر است و محل ورود خانواده سلطنتی بوده، ۳۵ پله دارد.
در اطراف مسجد، دکهها و مغازههای متعددی به فروش انواع کالا مشغول هستند. ساختمان اصلی این مسجد ۸۰ متر طول، ۲۷ متر عرض دارد و سقف آن از سه گنبد تشکیل شده است. گنبدهای آن از سنگ مرمر راهراه سفید و ارغوانی ساخته شدهاند و زیر آنها سالنی با هفت ورودی قوسی شکل رو به غرب وجود دارد و دیوارهای آن تا نیمه با سنگ مرمر پوشیده شدهاند.
دو مناره سر به فلک کشیده، به ارتفاع چهل و یک متر، دو طرف این گنبدها جای گرفتهاند. این دو مناره ۴۰ متر ارتفاع و صد و سی پله دارند و از سنگ قرمز و سنگ مرمر سفید ساخته شدهاند که به صورت راهراههای طولی کار گذاشته شدهاند.
در محوطه پشتی مسجد نیز چهار مناره کوچک قرار گرفته که هفت ورودی قوسدار آن به سمت غرب باز میشود و دیوارهای مسجد تا ارتفاع تقریباً یک متر با مرمر پوشیده شدهاند.
غیر از این سالن، در مسجد شبستان دیگری نیز برای اقامه نماز وجود دارد که حدود ۶۱ در ۲۷ مترمربع مساحت داشته و هفت ورودی قوسدار دارد. در بالای هرکدام از این ورودیهای قوسی شکل کتیبههایی از مرمر سفید قرار دارد که ۲/۱ متر طول و ۷۶ سانتیمتر عرض دارد و روی آن با مرمر سیاه نقش خورده است. روی این کتیبهها تاریخ ساخت مسجد حک شده و به فضایل و سلطنت شاهجهان اشاره شده است.
کف مسجد با مرمر سیاه و سفید فرش شده و قسمتی که قرار است سجاده هر نمازگزار باشد با سنگهای مرمر مشخص شده است. این سجادههای مرمرین از نظر اندازه ۹۱ سانتیمتر در ۵۰ سانتیمتر بوده و در مجموع گویی ۸۹۹ سجاده سیاه مرمرین در کف مسجد جایگذاری شده است.
نوشته مسجد جامع دهلی نو با معماری منحصر به فرد اولین بار در بامداد پدیدار شد.
جام جم سرا به نقل از کاریا: من خیلی ساده میگویم که بیست دقیقه در هر روزتان را به این اختصاص بدهید که اولیتهایتان را بشناسید و برنامه آن روزتان را منظم کنید. همین بیست دقیقه که امروز به انجام این کار صرف میکنید ممکن است از هدر رفتن ساعتها وقت فردای شما جلوگیری کند و روزتان را به یک روز عالی تبدیل کند.
همه میدانند که مهمترین منبعی که کارآفرینان دارند زمان است. این زمانها را از دست ندهید و آنها را به انجام کارهایی که اصلا برایتان مهم نیست صرف نکنید. همه بهانه میآورند که اگر در طول روز زمان بیشتری داشتند میتوانستند به همه کارهایشان برسند. بسیار واجب است که کارآفرینان زمان خودشان را در روز حفظ کنند. یعنی مثلا به دیگران بگویند «نه»، بدون اینکه نگران باشند به احساسات آنها لطمه زدهاند. به بیان دیگر، باید بدانیم نه گفتن، در واقع شانس بله گفتن در آینده به موضوعی است که اهمیت خیلی بیشتری دارد.
برنامه روزانه من
من این برنامه را از ۴ دسامبر ۲۰۱۲ شروع کردم و تقریبا برایم تبدیل به یک عادت شده است. اسمش را هم «هشت کار در روز» گذاشتم.
۱- هشت کار را که امروز قرار است به آنها برسم یادداشت میکنم. اگر نتوانم این هشت کار را در یک روز کاری انجام بدهم، میفهمم یک جایی دارم اشتباه میکنم.
۲- شش تا از آن کارها مربوط به کارم میشود و دو تایش امور شخصی است.
۳- فردای آن روز ارزیابی میکنم که کدامیک از آن کارها را انجام دادهام و دوباره لیستی برای آن روزم تهیه میکنم.
۴- روزهای شنبه (برای ایرانیان: پنجشنبه) این نسبت را برعکس میکنم. یعنی شش کار شخصی و دو کار مربوط به شغلم را انجام میدهم که البته کار شغلی حتی در حد پرداخت قبوض هم میتواند باشد. در روزهای یکشنبه (برای ایرانیان: جمعه) هم اصلا لیستی درست نمیکنم چون یکشنبهها (جمعهها) روز استراحت است.
روال بالا یعنی اختصاص بیست دقیقه یا کمتر در روز به ایجاد یک لیست از اهدافم و اولویت بندی کردن آنها، بسیار برای کارم، زندگی خصوصیام، و حتی سلامتیام مفید بوده است. برنامه «هشت کار در روز» برنامهای بوده که برای من جواب داده است.
به طبع، شما میتوانید تکنیکهای دیگری را پیش بگیرید. مثلا تیم فریس (کارآفرین آمریکایی) این را پیشنهاد میکند که در روز سه تا پنج کار را بنویسید و از بین آنها یکی را انتخاب کرده و انجام بدهید یا جینا ترپانی (نویسنده و وبلاگ نویس) پیشنهاد میکند که بین لیست خود مهمترین را انتخاب کرده و انجام دهید.
من بشخصه عاشق اینم که روز خودم را این طور شروع کنم که زمان کوتاهی تصور کنم که روزم چه طور پیش خواهد رفت و به این فکر کنم که چه طور میتوانم روزی موفق داشته باشم.
بعضیها دوست دارند بیست دقیقه قبل از اینکه به رختخواب بروند به برنامههای فردایشان فکر کنند. شما خودتان میتوانید مهمترین بیست دقیقه روزتان را پیدا کنید؛ ولی تنها مسالهای که میماند این است که آن را صرف چه کاری کنید؟
معمولا تصمیمات مهم باید در شرایط استرسزا اتخاذ شوند. گاهی اوقات، این شرایط میتواند توانایی یک فرد در خویشتنداری را به خطر اندازد که این نیز به نوبه خود میتواند بر فرایند تصمیمگیری تاثیر بگذارد.
با وجود اینکه چنین تصمیماتی بسیار متداول است، باز هم شیوهای که در آن استرس روی فرآیندهای مغز تاثیر میگذارد به طور کامل شناخته نشده است.
به منظور این مطالعه محققان افرادی را که در تلاش بودند تا یک زندگی سالم از نظر رژیم غذایی و ورزش داشته باشند را ارزیابی کرده و بررسی کردند که چگونه استرس روی انتخابهای آنان در مورد مواد غذایی تاثیر میگذارد.
به گزارش مهر، در این مطالعه در مجموع ۲۹ شرکتکننده مورد بررسی قرار گرفته و یکی از دستهای خود را به مدت ۳ دقیقه در آب سرد قرار دادند تا سطح متوسط استرس در آنها تعیین شود.
پس از آن، از شرکتکنندگان خواسته شد تا به یک صفحه نمایش نگاه کرده و از بین دو تصویر مواد غذایی که به طور مکرر بر صفحه نمایش ظاهر میشد یکی را انتخاب کنند - یکی از تصاویر مربوط به غذای خوشمزه اما ناسالم و دیگری تصویر یک غذای سالم اما نه چندان خوشمزه بود- تا بعد از آزمایش آن را بخورند. تصاویر متناسب با هر شرکتکننده در نظر گرفته شده بود.
از آنجا که سلیقه هر فرد در انتخاب غذای خوشمزه بسیار منحصربفرد است، پژوهشگران سعی کردند تا از قبل اولویتهای سلیقهای هر شخص را از او سوال کرده و همان را به عنوان گزینه مورد نظر وی تهیه کنند.
این آزمایش روی بیش از ۲۲ شرکتکننده دیگر نیز انجام شد که در آرامش کامل و بدون هیچ استرسی قرار داشتند.
علاوه بر این، همه افراد تحت تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (fMRI) قرار گرفتند تا مشخص شود که چگونه مغز آنها تحت تاثیر شرایط قرار گرفته است.
پس از مقایسه تصمیمات این دو گروه، محققان دریافتند که شرکتکنندگان پراسترس، به احتمال زیاد به مزه و طعم غذا بیشتر از سالم بودن آن بها میدهند. در حالیکه افراد بدون استرس غذاهای سالمتر را انتخاب میکنند.
این یافتهها نشان داد که استرس روی انتخاب افراد اثر گذاشته و قدرت خویشتنداری را در آنها کاهش میدهد.
تاریخ انتشار : جمعه ۳ دی ۱۳۹۵ ساعت ۲۲:۴۱
ژاپنی ها، برای برطرف کردن خستگی روزانه، خود را درون پارچه ای بزرگ می پیچند.
در حقیقت ژاپنی ها به دلیل کارکردن و نشستن های طولانی مدت باید از روشی برای کاهش درد و احساس خستگی استفاده کنند.
داوطلبان استفاده از این شیوه، 30 دلار برای نیم ساعت و 56 دلار برای یک ساعت می پردازند، اما نکته جالب اینکه شماری از کاربران شبکه های اجتماعی نسبت به این شیوه درمانی انتقاد کردند و آن را بی فایده می دانند.
روشهای مختلفی برای تزیین کفش وجود دارد که کاموا یکی از ارزان ترین آنهاست. برای این روش تزیین کفش فقط به کاموا و چسب نیاز دارید. تنها تکنیک قلاب بافی مورد استفاده هم بافت زنجیره است که خیلی ساده است. با ساختنی همراه باشید.
در این مرحله باید با توجه به اندازه کفش تان زنجیره ببافید. وقتی مطمئن شدید به اندازه کافی کاموای بافته شده دارید، کمیدیگر هم زنجیره ببافید. اینطوری به هیچ وجه در حین تزیین کفش کاموا کم نمیآورید.
بعد از آماده کردن کاموای بافته شده میتوانید پوشاندن سطح کفش را شروع کنید. کاموا را در دست بگیرید و یک U با آن بسازید. سپس کاموا را به همین شکل به کفش بچسبانید و همینطور ادامه بدهید. حواستان باشد روی سوراخهای بند کفش را نپوشانید. نگران فضای خالی بالای سوراخها هم نباشید؛ بعداً این قسمتها را با کاموا میپوشانیم. فاصله بین کفی و کاموا را هم میتوانید بعداً بپوشانید.
چسباندن کاموا را به سمت پشت کفش ادامه بدهید. از پشت کفش هم به طرف دیگر کفش بروید تا به نقطه مقابل نقطه شروع برسید. وقتی به این قسمت رسیدید، چسباندن کاموای بافته شده را متوقف کنید.
یک قیچی بردارید و کاموا را درست از جایی که چسباندنش را متوقف کرده اید، ببرید. یک قطره چسب به سر کاموای بریده شده و کمیچسب به کاموای چسبیده شده روی کفش بزنید تا سرش باز یا ریش ریش نشود.
کارتان در این مرحله کمیسخت خواهد بود چون در انتهای پارچه فضای کافی نخواهید داشت. البته چون بند لبه پایینی را کاملاً میپوشاند، قسمتهایی که پوشانده نشوند دیده نخواهند شد. سعی کنید تا جایی که میتوانید این قسمت کفش را با کاموا بپوشانید و نگران قسمتهایی که به آنها دسترسی ندارید هم نباشید.
نوک کفش را هم با همان روشی که سایر قسمتهای کفش را پوشانده اید، بپوشانید.
از همان نقطه ای که چسباندن کاموا را شروع کردید، شروع کنید و دور کفش را بپوشانید. توصیه ما این است که بجای یکبار، دو بار کاموا را دور کفش بپیچید تا هیچ قسمتی از پارچه کفش دیده نشود.
نحوه پیچیدن کاموا دور کفش هم به این ترتیب است: کاموا را به سمت پشت کفش بکشید و وقتی به طرف مقابل نقطه شروع رسیدید به سمت بالای کفش حرکت کنید تا به همانجایی برسید که پیچیدن را شروع کرده اید. حالا کاموا را بین نوک کفش و پارچه زیر بند بچسبانید و از بالای نوک کفش دوباره به نقطه ای که شروع کرده اید، برگردید. اگر فکر میکنید لازم است، یکبار دیگر دور کفش را بپوشانید تا ظاهر کفش مرتب تر بشود.
برای کامل کردن تزیین کفش باید یک بند جدید هم برایش بسازید. ما از ربان برای ساخت بند استفاده کردیم. ربان را در اندازه مناسب ببرید و با فاصله ۲ سانتیمتر از نوک ربان یک گره بزنید و با نخ دورش را ببندید.
بعد از گره زدن نوک بند، قسمت بالای گره را با چسب قطره ای بپوشانید تا راحت تر از سوراخ رد بشود. بعد از خشک شدن چسب میتوانید بندها را به کفش وصل کنید.
به لطف این روش تزیین کفش حالا صاحب یک جفت کفش کاملاً جدید شده اید. برای اینکه دوام تزیین کفش بیشتر بشود، یک لایه ضخیم اسپری ضدآب نانو روی کفش بزنید تا کاموا کاملاض نمدار بشود. سپس ۴۸ ساعت صبر کنید تا کفشها آماده استفاده بشوند.
منبع
خلاصه مطلب
عنوان مطلب
آموزش تزیین کفشهای کهنه با کاموا؛ ساده و منحصر به فرد
توضیح کوتاه
یک روش ساده و ارزان برای استفاده از کفشهای کهنه شده.
نویسنده
عاطفه اسدزاده
مسجد جامع مقابل قلعه سرخ واقع شده است. در این مسجد چند اثر تاریخی از جمله نسخه قدیمی از قرآن که بر روی پوست آهو نوشته شده به معرض دید گذاشته شده است. بیش از ششهزار کارگر در طول شش سال برای ساخت این مسجد کار کردند و سرانجام در سال ۱۶۵۶ میلادی افتتاح شد.
محوطه خارجی مسجد ظرفیت ۲۵ هزار نمازگزار را دارد. این محوطه از شرق، شمال و جنوب به سه ردیف پلکان منتهی میشود که همگی با سنگهای قرمز ساخته شدهاند. در شمالی مسجد ۳۹ پله، در جنوبی ۳۳ پله و در شرقی که دری بزرگتر است و محل ورود خانواده سلطنتی بوده، ۳۵ پله دارد.
در اطراف مسجد، دکهها و مغازههای متعددی به فروش انواع کالا مشغول هستند. ساختمان اصلی این مسجد ۸۰ متر طول، ۲۷ متر عرض دارد و سقف آن از سه گنبد تشکیل شده است. گنبدهای آن از سنگ مرمر راهراه سفید و ارغوانی ساخته شدهاند و زیر آنها سالنی با هفت ورودی قوسی شکل رو به غرب وجود دارد و دیوارهای آن تا نیمه با سنگ مرمر پوشیده شدهاند.
دو مناره سر به فلک کشیده، به ارتفاع چهل و یک متر، دو طرف این گنبدها جای گرفتهاند. این دو مناره ۴۰ متر ارتفاع و صد و سی پله دارند و از سنگ قرمز و سنگ مرمر سفید ساخته شدهاند که به صورت راهراههای طولی کار گذاشته شدهاند.
در محوطه پشتی مسجد نیز چهار مناره کوچک قرار گرفته که هفت ورودی قوسدار آن به سمت غرب باز میشود و دیوارهای مسجد تا ارتفاع تقریباً یک متر با مرمر پوشیده شدهاند.
غیر از این سالن، در مسجد شبستان دیگری نیز برای اقامه نماز وجود دارد که حدود ۶۱ در ۲۷ مترمربع مساحت داشته و هفت ورودی قوسدار دارد. در بالای هرکدام از این ورودیهای قوسی شکل کتیبههایی از مرمر سفید قرار دارد که ۲/۱ متر طول و ۷۶ سانتیمتر عرض دارد و روی آن با مرمر سیاه نقش خورده است. روی این کتیبهها تاریخ ساخت مسجد حک شده و به فضایل و سلطنت شاهجهان اشاره شده است.
کف مسجد با مرمر سیاه و سفید فرش شده و قسمتی که قرار است سجاده هر نمازگزار باشد با سنگهای مرمر مشخص شده است. این سجادههای مرمرین از نظر اندازه ۹۱ سانتیمتر در ۵۰ سانتیمتر بوده و در مجموع گویی ۸۹۹ سجاده سیاه مرمرین در کف مسجد جایگذاری شده است.
نوشته مسجد جامع دهلی نو با معماری منحصر به فرد اولین بار در بامداد پدیدار شد.