خبرگزاری آریا- لوبیا،نخود فرنگی،میوه،آجیل،سبزیجات و … از موادی هستند که در آن ها فیبر وجود دارد.
به گزارش خبرگزاری آریا ،فیبر در کم کردن وزن اثر دارد،به کاهش کلسترول کمک میکند و اثراتی هم بر روی یبوست دارد.مقامات سلامت مصرف فیبر را همیشه توصیه کرده اند و از افراد میخواهند که از سبزیجات،حبوبات،میوه ها،غلات کامل و همه غذاهای غنی از فیبر استفاده نمایند.
به عبارت ساده فیبرها در رژیم غذایی، کربوهیدرات قابل هضمی هستند که در غذاها پیدا می شوند.
بطور کلاسیک، فیبر بر اساس حلالیت آن در آب به دو دسته تقسیم می شوند:
فیبر محلول که در آب حل شده و می تواند باکتری “خوب” در روده را متابولیزه کند.فیبر نامحلول که در آب حل نمی شود.یکی دیگر از راه های مفید تر برای دسته بندی فیبر “تخمیر در مقابل غیر تخمیر” که، آیا باکتری مفید در روده می تواند از آن استفاده کنید یا نه، تقسیم می شود.این مهم است که در ذهن داشته باشیم که بسیاری از انواع مختلف فیبر وجود دارد درست مانند بسیاری از انواع مختلف چربی که وجود دارد.
برخی از آنها دارای مزایای مهم سلامت، در حالی که برخی دیگر بیشتر بی فایده است.همچنین بسیاری از همپوشانی بین فیبرهای محلول و نامحلول وجود دارد برخی از الیاف نامحلول می تواند توسط باکتری های خوب در روده هضم و بسیاری از غذاها شامل هر دو فیبرهای محلول و نامحلول است.
نکته: مقامات سلامت توصیه می کنند که زنان روزانه 25 گرم فیبر و مردان 38 گرم مصرف نمایند.دلیل اصلی که فیبر مفید است این است که باکتری های خوب در روده از آنها تغذیه می کند.
دلیلش این است که باکتری هایی که در بدن زندگی می کنند به تعداد سلولهای بدن 10 به 1 است.باکتری ها بر روی پوست، دهان، بینی و … زندگی می کنند اما اکثریت بزرگ در روده و در درجه اول روده بزرگ زندگی می کند.حدود 500 گونه مختلف از باکتری های زنده در روده، با تعداد کل حدود 100 تریلیون وجود دارد این باکتری در روده به عنوان فلور روده نیز شناخته شده است.
این چیز بدی نیست و ارتباط متقابل سودمندی بین انسان ها و باکتری وجود دارد با ارائه این باکتری سرپناه و زیستگاه ایمنی، برای بدن انسان فراهم می شود.بسیاری از انواع مختلف باکتری ها وجود دارد انواع ( گونه های مختلف ) از باکتری ها می توانند تاثیر بسیار زیادی بر جنبه های مختلف سلامت از جمله وزن، کنترل قند خون، عملکرد سیستم ایمنی و حتی عملکرد مغز داشته باشند.
فیبرها در بدن ما چه می کنند؟
مانند سایر موجودات، باکتری ها نیاز به غذا خوردن دارند آنها نیاز به تهیه انرژی از جایی به منظور زنده ماندن و فعالیت دارند.مشکل این است که بسیاری از کربوهیدرات، پروتئین ها و چربی قبل از رسیدن به روده بزرگ جذب جریان خون می شود هیچ چیز در روده بزرگ برای فلور روده وجود ندارد.لذا این جا است که چون بدن انسان آنزیم هایی هضم فیبر را ندارد در نتیجه فیبرها نسبتاً بدون تغییر به روده بزرگ می رسد.
با این حال، باکتری های روده آنزیم های هضم بسیاری از این الیاف را دارند.این مهمترین دلیل است که برخی از الیاف رژیم غذایی برای سلامت مهم است باکتری خوب در روده تغذیه کرده، و به عنوان پروبیوتیک فعالیت می کنند. به این ترتیب، آنها سطح باکتریهای مفید را افزایش می دهد که می تواند اثرات مثبت مختلفی بر سلامت داشته باشد.
این باکتری های مفید مواد مغذی، از جمله اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه مثل استات، پروپیونات و بوتیرات را برای بدن تولید می کند که به نظر می رسد بوتیرات مهم ترین است. این اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه می تواند سبب تغذیه سلول ها در روده بزرگ، منجر به کاهش التهاب در روده و بهبود در اختلالات مختلف گوارشی مانند سندرم روده تحریک پذیر، بیماری کرون Chron و کولیت اولسراتیو شود.
هنگامی که باکتریها فیبر را تخمیر می کنند آنها نیز تولید گازهای می کنند و به این دلیل رژیم غذایی پر فیبر می تواند سبب نفخ، درد و ناراحتی معده شود اما این معمولاً با گذشت زمان و تنظیم بدن از بین می رود.
برخی از انواع فیبرها می توانند به کاهش وزن کمک کنند
شواهد متناقض در مورد اینکه آیا فیبر می تواند به از دست دادن وزن کمک کند وجود دارد.برخی از فیبرها در روده به آب متصل شده و می تواند جذب مواد مغذی را کاهش دهد و سبب افزایش احساس پری شود.در واقع برخی از مطالعات نشان می دهد که افزایش فیبر رژیم غذایی می تواند به طور خودکار سبب کاهش مصرف کالری شده و باعث از دست دادن وزن می شود.
با این حال، این بستگی به نوع فیبر دارد برخی از انواع هیچ تأثیری بر وزن ندارد در حالی که فیبرهای محلول خاص می تواند اثر قابل توجهی را داشته باشد.
غذاهایی دارای فیبر، تمایل به کاهش شاخص قند خون دارند. این بدان معنی است که آنها باعث کاهش پیک قند خون بعد از وعده غذایی حاوی کربوهیدرات می شوند. اگر شما در حال خوردن یک رژیم غذایی با کربوهیدرات بالا هستید در این موارد، فیبر می تواند احتمال پیک قند خون به سطوح مضر در اثر کربوهیدرات را کاهش دهد.
اما واقعاً اگر شما مشکل قند خون دارید به جای تلاش برای به حداقل رساندن آسیب با استفاده از فیبر بهتر است که مصرف کربوهیدرات را کاهش دهید.
فیبر می تواند کلسترول را کاهش دهد
برخی از انواع فیبر می تواند سطح کلسترول خون را کاهش دهد.بررسی 67 مطالعه بالینی به طور متوسط نشان داد که 2 – 10 گرم فیبر محلول در روز کل کلسترول را 1٫7 mg / dl و کلسترولLDL 2٫2 mg / dlکاهش می یابداما این نیز به نوع فیبر بستگی دارد و برخی از مطالعات کاهش چشمگیر کلسترول با افزایش مصرف فیبر را پیدا کرده اند.
در این مورد اثرات معنی دار شناخته شده ای در دراز مدت وجود ندارد اگر چه بسیاری از مطالعات مشاهده ای نشان داد که افرادی که فیبر بیشتری مصرف کنند در معرض خطر پایین تری از بیماری های قلبی هستند.
اثرات فیبر بر یبوست
یکی از مزایای اصلی که در مورد فیبر ادعا می شود کاهش یبوست است.ادعا می شود که فیبر به جذب آب کمک کرده و سبب افزایش عمده ای در حجم مدفوع شده و سرعت حرکت مدفوع از روده را زیاد می کند.با توجه به این که تقریباً هر بهداشتکار حرفه ای معتقد است که فیبر می تواند به یبوست کمک کند و شما نیز فکر می کنید که شواهد قوی در پشت آن وجود دارد.
با این حال، نتایج به دست آمده در واقع نسبتاً متناقض است.برخی مطالعات نشان می دهد که اضافه کردن فیبر می تواند علائم یبوست را بهبود بخشد اما مطالعات دیگر نشان می دهد که از بین بردن فیبر یبوست را بهبود می بخشد.در یک مطالعه روی 63 فرد مبتلا به یبوست مزمن، یک رژیم غذایی کم فیبر مشکل آنها را ثابت و رژیم غذایی با فیبر بالا سبب باقی ماندن مشکل آنها بدون بهبودی شد.
به گفته یک بررسی از 6 مطالعات، فیبر محلول می تواند به یبوست کمک، در حالی که فیبر نامحلول اثری ندارد. به این دلیل، توصیه فیبر به هر کس با یبوست سوال برانگیز است زیرا ممکن است به برخی از افراد کمک کند اما می تواند مشکلات را برای دیگران را بدتر کند.
یک اعتقاد مشترک است که فیبر می تواند از سرطان کلورکتال ( روده بزرگ ) چهارمین علت مرگ و میر سرطان در جهان جلوگیری کند.برخی از مطالعات ابتدایی نشان می دهد که فیبر با خطر کمتر سرطان روده بزرگ همراه است اما مطالعات با کیفیت بالاتر، هیچ ارتباتی پیدا نکردند.
فواید فیبر سلامتی روشن نیست اما بسیاری از متخصصان تغذیه به خوردن فیبر توصیه می کنند.اما قطعاً درست است که غذاهای غنی از فیبر سالم تر از غذاهای کم فیب استمیزان توصیه شده 25 – 38 گرم فیبر در روز ممکن است بیش از حد باشد و هیچ مدرکی وجود ندارد که خوردن فیبر کمتر اثرات مضری دارد.
فیبر غذایی – عمدتاً در میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات یافت می شود غذاهای حاوی فیبر علاوه بر جلوگیری یا رفع یبوست، می تواند دیگر مزایای سلامتی مانند کمک به حفظ وزن سالم و کاهش خطر ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی را فراهم می کند.لذا فیبر هنوز هم بخش مهمی از یک رژیم غذایی سالم است.
غذاهای غنی از فیبر کدامند؟
بهترین انتخاب های فیبر عبارتند از: فرآورده های غلات، میوه ها، سبزیجات، لوبیا، نخود فرنگی و دیگر حبوبات، آجیل و دانه ها می باشند.یک رژیم غذایی خوب شامل مراقبت از کالری مصرفی، مصرف مواد غذایی غنی از مواد مغذی، ویتامین ها، اجتناب از چربی های اشباع و همچنین توجه خاص به همه منابع فیبر است.
مزایای فیبر نامحلول چیست؟
ترویج اجابت مزاج منظم و جلوگیری یبوست.
بالا بردن سرعت حذف زباله های سمی از طریق روده بزرگ.
با نگه داشتنpH بهینه در روده ها و به جلوگیری از میکروب های تولید کننده مواد که می تواند منجر به سرطان روده بزرگ شود کمک می کند.
منابع غذایی فیبر نامحلول شامل: سبزیجات به خصوص سبزیجات برگ دار، پوست سبزیجات ریشه ای، پوست میوه، محصولات گندم کامل، سبوس گندم، سبوس ذرت، آجیل و دانه ها می باشد.
فیبر محلول به اسیدهای چرب متصل شده و زمان خالی کردن معده و میزان جذب قند توسط بدن را کاهش می یابد.
مزایای فیبر محلول:
این فیبر کلسترول، به خصوص سطح LDL ( کلسترول بد ) را کاهش می دهد.
مصرف قند را تنظیم و برای افراد مبتلا به دیابت و سندرم متابولیک مفید است.
منابع غذایی فیبر محلول عبارتند از: لوبیا قرمز، لوبیا چیتی، کرفس، کلم بروکلی، اسفناج، کدو سبز، سیب، پرتقال، گریپ فروت، انگور، آلو، بلغور جو دوسر و نان سبوس گندم می باشد.
چقدر فیبر نامحلول و محلول باید بخورید؟
با توجه به آکادمی تغذیه و دیابت نوع 2، مقدار توصیه شده روزانه فیبر برای زنان 25 و برای مردان 38 گرم است با این حال، پس از سن 50 توصیه می شود که زنان مصرف خود را به 21 و مردان به 30 گرم کاهش دهند.اکثر متخصصین تغذیه می گویند نسبت فیبر محلول و نامحلول باید 75٪ به 25٪، و یا 3 قسمت نامحلول و 1 قسمت محلول باشد.
جو دو سر، سبوس جو دو سر، پوسته پسیلیوم و دانه غنی کتان دارای هر دو نوع از الیاف هستند به عبارت دیگر، به طور کلی شما باید به جای دقت در نوع فیبر بر مصرف فیبر تمرکز داشته باشید.در حالت ایده آل، شما باید 5 وعده میوه و سبزیجات و همچنین در برخی از وعده ها از محصولات غلات کامل، هر روز مصرف کنید.
فیبر ماده ای است که در غذاها وجود دارد و بدن ما باید از طریق خوراکی آن را دریافت کند چون در بدن امکان ساخت فیبر وجود ندارد. فیبر در بهبود سلامت دستگاه گوارش کمک می کند با این مصرف آن در حد اعتدال توصیه می شود و خوردن بیش از حد فیبر عوارض جانبی فراوانی می تواند بهمراه داشته باشد.اما این عوارض جانبی چه می تواند باشد؟
متوسط مصرف روزانه فیبر برای زنان ۲۵ گرم و برای مردان ۳۰ گرم و حدود ۲۰ گرم برای بچه ها است.عوارض جانبی عمدتا در افرادی که بالاتر از حدود ۴۵ گرم فیبر در روز مصرف می کنند مشاهده می گردد. به همین علت می گویند اگر ۵۰ گرم در روز فیبر مصرف می کنید میزان آن زیاد است و ممکن است با عوارضی همراه باشد.
مصرف فیبر بیش از مقدار موردنیاز در روز با عوارض ناراحت کننده و مخربی همراه خواهد بود که برخی از آنها را در این مقاله مورد اشاره قرار می دهیم.
نفخ شکم
این یک عارضه جانبی بسیار ناراحت کننده است. تصور کنید که در محل کار با نفخ شکم که در واقع گازهای موجود در معده می باشد که از طریق مقعد خارج می گردد مواجه شوید. بدون شک این امر ناراحت کننده و شرم آور خواهد بود. مصرف زیاد فیبر می تواند سبب بروز چنین مشکلی گردد.
اسهال
این در واقع بنوعی حرکات روده در شکل مایع است. اسهال باعث می شود که مایعات بدن ، نمک و سایر مواد مغذی از دست بروند و این امر در موارد شدید باعث مرگ طرف می شود.
درد شکم
دردی ناراحت کننده است که باعث بروز حالت تهوع در شما می گردد.
یبوست
یبوست زمانی رخ م یدهد که روده بزرگ آب اضافی بدن را جذب کرده و در نتیجه مدفوع سفت و سخت می شود. پس مصرف بیش از حد غذاهای سرشار از فیبر می تواند در ایجاد یبوست نقش داشته باشد.
انسداد روده
مصرف فیبر اضافی می تواند به انسداد روده منجر شود بگونه ای که بیماران برای خلاصی از آن نیاز به عمل جراحی پیدا می کنند.
جذب غیرطبیعی
جذب فیبر مازاد همچنین می تواند باعث افزایش وزن گردد. با این کاهش این وزن اضافی به آسانی امکانپذیر است.
گرفتگی روده
این زمانی اتفاق می افتد که بدن قادر به تجزیه فیبر نباشد و این امر تنها در صورت مصرف بیش از حد فیبر رخ می دهد که در طی آن هضم سست و یا حتی متوقف می گردد.که این امر باعث گرفتگی روده و ناراحتی بدن می شود.
خبرگزاری آریا-از بهترین منابع برای تامین فیبرهای سالم سبزیجات و میوهها هستند.
به گزارش خبرگزاری آریا ،از باکتریهای شکمی تا کاهش وزن، همه و همه غایت رژیم سلامت و مصرف فیبر تلقی میشوند. شناخت اکثر مردم دربارهی فیبر بسیار ابتدایی بوده و تمایل دارند تا موضوعات مرتبط با فیبر را در یک طبقه جای دهند.
اما واقعیت این است که تمام فیبرها یکسان خلق نشدهاند.
برخی از انواع آن بسیار سودمند، در حالی که برخی انواع دیگر زمینهساز مشکلات گوارشی در برخی از افراد میگردد.
در این مقاله به شرح هر آنچه شما باید دربارهی فیبر و انواع آن بدانید، پرداختهایم.
فیبر چیست و چگونه طبقهبندی میشود؟
فیبر به گروه متمایزی از کربوهیدراتها اطلاق میشود که بدن انسان قادر به هضم آن نیست.
بدن ما فاقد آنزیم گوارشی برای تجزیهی فیبر است، بنابراین آنها در حین عبور از طول سیستم گوارشی بدون تغییر حرکت میکنند.
میزان توصیه شدهی مصرف فیبر برای مردان 38 گرم و برای زنان 25 گرم در روز است. با این وجود اکثر مردم فقط حدود نیمی از این میزان یا 15 تا 17 گرم در روز فیبر دریافت میکنند.
فیبر اغلب در مواد خوراکی گیاهی از قبیل سبزیجات، میوهها، بنشنها، غلات کامل، آجیلها و مغزها یافت میشود.
در واقع تنوع گستردهای از فیبرها در مواد غذایی وجود دارد.
مشکل اغلب از جایی پدیدار میشود که فیبرها را به طرق مختلف که بسیار هم مغشوش است، طبقهبندی میکنند.
در سال 2001 رسما فیبر به دو دستهی اصلی طبقهبندی شد.
فیبر خوراکی: به فیبرهایی اطلاق میشد که به طور طبیعی در مواد خوراکی یافت میشود.
فیبر کاربردی: به فیبرهایی اطلاق میشد که از کل مواد خوراکی استخراج و جدا میشود، سپس به مواد غذایی فراوری شده افزوده میشود.
با این وجود اینگونه طبقهبندی با مشکل عمدهای روبرو بود. زیرا در این طبقهبندی به هیچ وجه از تاثیرات فیبر در حفظ سلامت سخنی به میان نیامده بود.
از جمله روشهای جایگزین برای طبقهبندی فیبر که البته از محبوبیت بیشتری برخوردار است میتوان به حلپذیری(محلول و نامحلول)، چسبندگی (چسبان و غیرچسبان) و تخمیر پذیری( تخمیرپذیر و تخمیرناپذیر) اشاره کرد.
در عین حال طبقهی دیگری از مواد غذایی موسوم به نشاستههای پایا که اغلب در زمرهی فیبرها طبقهبندی میشوند نیز وجود دارد.
دو شرکت مخابراتی بریتیش تله کام و هواوی با همکاری یکدیگر رکورد سرعت انتقال داده از طریق خطوط فیبر نوری را شکستند.
به گزارش مشرق، دستیابی به رکورد انتقال داده با سرعت 5.6 ترابیت در ثانیه از طریق برقراری ارتباط با خطوط فیبرنوری میان آزمایشگاه بریتیش تله کام در پارک آداسترال و برج این شرکت در لندن صورت گرفت.
بیشترین سرعتی که در جریان ارتباطات فیبرنوری به دست امده مربوط به سال 2014 است. در این سال داده ها با سرعت 3 ترابیت در ثانیه منتقل شدند.
بریتیش تله کام از 28 مجرای فرعی انتقال داده در کنار هم برای دستیابی به این سرعت استفاده کرد. با چنین سرعتی می توان 200 فیلم سینمایی با کیفیت HD را در عرض یک ثانیه بارگذاری نمود. البته هنوز تا ارائه چنین خدماتی به مشتریان به طور عمومی راه درازی در پیش است.
BT و Huawei پیش از این توانسته بودند انتقال داده ها با فیبرنوری میان لندن و دوبلین را با سرعت 2 ترابیت در ثانیه ممکن کنند. 133 کیلومتر از 727 کیلومتر مسیر این خط فیبرنوری از زیر دریا عبور می کند.
اما واقعیت این است که تمام فیبرها یکسان خلق نشدهاند.
برخی از انواع آن بسیار سودمند، در حالی که برخی انواع دیگر زمینهساز مشکلات گوارشی در برخی از افراد میگردد.
در این مقاله به شرح هر آنچه شما باید دربارهی فیبر و انواع آن بدانید، پرداختهایم.
از بهترین منابع برای تامین فیبرهای سالم سبزیجات و میوهها هستند
فیبر چیست و چگونه طبقهبندی میشود؟
فیبر به گروه متمایزی از کربوهیدراتها اطلاق میشود که بدن انسان قادر به هضم آن نیست.
بدن ما فاقد آنزیم گوارشی برای تجزیهی فیبر است، بنابراین آنها در حین عبور از طول سیستم گوارشی بدون تغییر حرکت میکنند.
میزان توصیه شدهی مصرف فیبر برای مردان ۳۸ گرم و برای زنان ۲۵ گرم در روز است. با این وجود اکثر مردم فقط حدود نیمی از این میزان یا ۱۵ تا ۱۷ گرم در روز فیبر دریافت میکنند.
فیبر اغلب در مواد خوراکی گیاهی از قبیل سبزیجات، میوهها، بنشنها، غلات کامل، آجیلها و مغزها یافت میشود.
در واقع تنوع گستردهای از فیبرها در مواد غذایی وجود دارد.
مشکل اغلب از جایی پدیدار میشود که فیبرها را به طرق مختلف که بسیار هم مغشوش است، طبقهبندی میکنند.
در سال ۲۰۰۱ رسما فیبر به دو دستهی اصلی طبقهبندی شد.
فیبر خوراکی: به فیبرهایی اطلاق میشد که به طور طبیعی در مواد خوراکی یافت میشود.
فیبر کاربردی: به فیبرهایی اطلاق میشد که از کل مواد خوراکی استخراج و جدا میشود، سپس به مواد غذایی فراوری شده افزوده میشود.
با این وجود اینگونه طبقهبندی با مشکل عمدهای روبرو بود. زیرا در این طبقهبندی به هیچ وجه از تاثیرات فیبر در حفظ سلامت سخنی به میان نیامده بود.
از جمله روشهای جایگزین برای طبقهبندی فیبر که البته از محبوبیت بیشتری برخوردار است میتوان به حلپذیری(محلول و نامحلول)، چسبندگی (چسبان و غیرچسبان) و تخمیر پذیری( تخمیرپذیر و تخمیرناپذیر) اشاره کرد.
در عین حال طبقهی دیگری از مواد غذایی موسوم به نشاستههای پایا که اغلب در زمرهی فیبرها طبقهبندی میشوند نیز وجود دارد.
فیبرهای محلول و نامحلول
حلپذیری فیبر به قابلیت حل آن در آب باز میگردد.
بر همین اساس فیبرها اغلب به محلول و نامحلول طبقهبندی میشوند.
فیبر محلول، با آب موجود در روده آمیخته میشود و به صورت مادهایی ژل مانند درمیآید. این مادهی ژل مانند از قابلیت کاهش میزان قند خون برخوردار است و خواص متعددی در تنظیم سوخت و ساز بدن دارد.
فیبر نامحلول با آب مخلوط نمیشود و عمدتا در طول سیستم گوارشی بدون کم و کاست حرکت میکند. در حین حرکت در طول سیستم گوارشی همچون یک عامل حجمدهنده عمل کرده، روند حرکت غذا را تسریع و آنها را از طول روده عبور میدهد.
فیبرهای محلول شامل gums ، psyllium، beta-glucans و انواع دیگری میشود. فیبرهای نامحلول نیز lignin وcellulose را در برمیگیرد.
موادخوراکی گیاهی متفاوت حاوی نسبتهای متنوعی از فیبرهای محلول و نامحلول هستند.
فیبر تخمیرپذیر
طبق تخمینها در حدود ۱۰۰ تریلیون باکتری زنده در رودهی انسان سکنی گزیدهاند، که اغلب آنها در رودهی بزرگ جای دارند.
در واقع این باکتریها برای حفظ سلامت انسان حیاتیاند. آنها نقش مهمی در کنترل وزن، کنترل قند خون، سلامت سیستم ایمنی، عملکرد مغز، سلامت روحی ایفا میکنند.
آنها از اهمیت ویژهایی برخوردارند که اغلب عضو فراموششده قلمداد میشوند.
از آنجایی که انسان قادر به هضم فیبر نمیباشد، عمدتا تا رسیدن به رودهی بزرگ همچنان پایدار باقی میماند.
در همینجا یعنی رودهی بزرگ است که فیبر تخمیرپذیر نقش خود را ایفا میکند. فیبر تخمیرپذیر در زمرهی دوستداران باکتریهای روده به شمار میرود، قابلیت هضم یافته و منبعی برای تامین سوخت بدن میشوند.
همین فیبر تخمیرپذیر، موجب افزایش تعداد باکتریهای روده میشوند و تعادل آنها را تنظیم میکنند، در عین حال زنجیرهی کوتاهی از اسیدهای چرب که خواص بسیاری در حفظ سلامت دارد، تولید میکند.
اکثر فیبرهای تخمیرپذیر، محلولند اما فیبرهای نامحلولی نیز وجود دارند که عملکرد آنها بدین شیوه است.
فیبرهای تخمیرپذیر شامل pectin، beta-glucans، guar gum، inulin و oligofructose میشوند.
بهترین منبع کامل از فیبرهای تخمیرپذیر انواع لوبیا و بنشنها هستند. مصرف ۱ فنجان از آنها اغلب نیمی از میزان توصیه شده در روز را تامین میکند.
در نتیجه میتوان گفت که محصول نهایی فیبرهای تخمیرپذیر گاز معده است. به همین دلیل غذاهای سرشار از فیبر تخمیرپذیر میتوانند موجب نفخ شکم و درد معده شوند، به ویژه اگر فرد عادت به مصرف زیاد فیبر نداشته باشد.
فیبر چسبان
برخی از انواع فیبرهای محلول هنگامی که در آب حل میشوند، مادهی ژل مانند غلیظی را شکل میدهند. این ماده با عنوان فیبر چسبان شناخته میشود.
به بیان ساده، چسبندگی مایعات به غلظت آن بستگی دارد. به عنوان مثال چسبندگی عسل بیشتر از چسبندگی آب است.
هنگامی که انواع مختلفی از فیبرها را میخورید، مادهایی ژل مانند تشکیل میشود که در روده مینشینند.
همین امر فرایند هضم و جذب مواد مغذی را کندتر مینماید و در نتیجه فرد برای مدت طولانی احساس سیری کرده و اشتهایش کم میشود.
مروری بر ۴۴ مطالعه در زمینهی درمان با فیبر حاکی از آن است که فقط مصرف فیبرهای چسبناک میل و جذب مواد غذایی را کاهش داده و موجب کاهش وزن میگردد.
فیبرهای چسبناک شاملglucomannan، beta-glucans،guar gum و psyllium میشوند. از جمله منابع کامل و مفید برای تامین فیبرهای چسبناک میتوان به بنشنها، مارچوبه، کلم بروکلی سبز، جو و بذر کتان اشاره کرد.
نشاستههای پایا
نشاستهها در زمرهی مهمترین گونه از کربوهیدراتهای رژیم غذایی به شمار میروند.
آنها زنجیرهی طویلی از مولکولهای گلوکز هستند که در سیبزمینی، غلات و دیگر مواد خوراکی یافت میشوند.
برخی از نشاستهها حقیقتا در برابر هضم مقاومت میکنند، بنابراین بدون کمترین تغییری راه خود را در طول سیستم گوارشی میپیمایند.
این نوع از نشاستهها، نشاستههای پایا خوانده میشوند و عملکردی مشابه فیبرهای محلول، فیبرهای تخمیرپذیر دارند.
نشاستههای پایا از خواص بیشماری در حفظ سلامت برخوردارند. آنها سلامت سیستم گوارشی را بهبود میبخشند، حساسیت نسبت به انسولین را بالا میبرند، شاخص قند خون را کاهش میدهند و به طرز قابل توجهی اشتها را کم میکنند.
بهترین منابع تامین نشاستههای پایا عبارتند از موز سبز،انواع بنشن، بادام هندی و جودوسر خام.
بعلاوه، برخی مواد غذایی نشاستهدار خاص پس از آنکه پخته و سرد میشوند، حجم زیادی نشاستهی پایا در خود تولید میکنند. بهترین مصداق برای این نوع نشاستهها که به تبدیل به نشاستههای پایا تمایل دارند عبارتند از سیبزمینی سفید و برنج سفید.
نشاستهی سیبزمینی خام حاوی مقادیر فراوانی نشاستهی پایاست و برخی افراد آن را به عنوان مکمل مصرف میکنند.
فیبرهای منحصر به فردی که ذکر آنها خالی از لطف نیست
برخی از فیبرها چنان نقش چشمگیری در سلامت انسان ایفا میکنند که قطعا تاکید و ذکر آنها ارزشمند است.
fructans
Fructans واژهایست که برای توصیف زنجیرهی کوچکی از مولکولهای فروکتوز به کار گرفته میشود.
inulin و Oligofructose از گونههای اصلی fructan به حساب میآیند. آنها باکتریهای دوستدار روده را تغذیه میکنند و اثبات شده است که در درمان انواع خاصی از بیماری اسهال موثر واقع میشوند.
با این وجود، fructans هم در ردهی FODMAP که گونهی خاصی از کربوهیدراتها و عامل مشکلات گوارشی در برخی از افراد است، جای میگیرد.
در واقع، از هر ۴ بیماری که از سندرم رودهی تحریکپذیر، اختلالی شایع در هضم غذا، رنج میبرد، ۳ نفر با مصرف fructans و دیگر انواع FODMAP، دچار علائم ناخوشایند و مغایر با آنچه از فیبرها میدانیم میشود.
بزرگترین منبع fractans در رژیمهای مدرن گندم است.
Beta-glucan
خواص beta-glucan در حفظ سلامت به طورگسترده و طبق اسناد موثق به اثبات رسیده است. این فیبرها از ساختار مولکولی خاصی برخوردارند که این ساختار خاصیت چسبناکی بالایی در روده به آنها میبخشند.
Beta-glucans قادر است حساسیت نسبت به انسولین را بهبود بخشیده و شاخص قند خون را کاهش دهد. همچنین به طور قابل توجهی از میزان کلسترول میکاهد و احساس سیری را افزایش میدهد.
مهمترین منابع تامین beta-glucans جودوسر و جو است.
glucomannan
Glucomannan در مجموعهی فیبرهای چسبناک جای دارد که اغلب در قالب مکملهای کاهش وزن به بازار عرضه میشود.
مطالعات متعددی در این زمینه نشان میدهد که glucomannan میتواند تا حدی موجب کاهش وزن شود، با یبوست مقابله نماید و خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را کم کند.
فیبرهای محلول، چسبناک و تخمیرپذیر به مراتب سالمتر از انواع دیگر آن به نظر میرسند. نشاستههای پایا نیز به طرزی باورنکردنی سالمند.
بهترین منابع برای تامین فیبرهای سالم عبارتند از سبزیجات، میوهها، جودوسر، انواع بنشن، آجیل، شکلات تلخ، آوکادو، دانهی چیا و برخی ازغذاهای دیگر.
با تمام این تفاصیل نباید نسبت به جزئیات مصرف فیبرها وسواس به خرج داده و نگران باشید. مادامی که مواد غذایی گیاهی زیادی مصرف کنید، جذب فیبر صورت پذیرفته و وظایفش را انجام میدهد.
منبع:majalesalamat.com
بامداد – محققان دانشگاه سنت اندروز و دانشکده پزشکی هاروارد، فناوری جدیدی با فیبر نوری ابداع کرده اند که می تواند زخم ها را التیام و تومورها را هدف قرار دهد. رشته های فیبر نوری برای کاتترها معمولا از شیشه یا پلاستیک ساخته می شوند اما اکنون محققان آنها را از مواد زیستی جذب شدنی درست کرده اند.
کاتتر یک لوله نازک، معمولا بلند و قابل انعطاف در خدمت پزشکی است که امکان کاربرد آن در بدن بیمار برای یک هدف معین وجود دارد. با تغییر در مواد و یا تنظیم شکل کاتتر در مرحله تولید، می توان به کاتتر مناسب برای قلب و عروق، ارولوژی، گوارش، سیستم عصبی، و برنامه های کاربردی چشمی دست یافت. براساس این گزارش، نور خواص التیام بخش دارد و اکنون یک فناوری جدید فیبر نوری که توسط دانشمندان دانشگاه سنت اندروز ابداع شده، نویدبخش انتقال این خواص به بافت آسیب دیده است.
فناوری جدید که پیوند فتوشیمیایی بافت نامیده می شود، تاکنون تنها برای درمان زخم های سطحی مورد استفاده قرار می گرفت. اما اکنون محققان روشی ابداع کرده اند که به نور اجازه می دهد در بافت انسان عمیق تر نفوذ کند. دانشمندان فیبرهای نوری زیستی جذب شدنی ابداع کرده اند که قادر به حمل نور در زیر سطح یک زخم هستند و توان ترمیم کنندگی نور را از داخل به نقطه آسیب دیده منتقل می کنند.
رشته های فیبر نوری معمولا از شیشه یا پلاستیک ساخته می شوند و برداشت آنها از یک زخم التیام یافته به بافت جدید آسیب می زند. اما از آنجا که فیبرهای تازه ابداع شده معمولا جذب بافت می شوند، در نتیجه خطری نیز بابت برداشت آنها وجود ندارد. محققان معتقدند که کاربرد مفید یافته های آنها می تواند بیشتر از افزایش بازسازی بافت باشد. این فناوری فیبر نوری می تواند یک روش درمان سرطان را که مبتنی بر نور است، به نام درمان فتودینامیک، ارتقا دهد. همچنین از این فناوری می توان در تصویربرداری پزشکی استفاده کرد. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Nature Communications منتشر شده است.
منبع:سایت علمی بیگ بنگ
نوشته تسکین زخم ها با استفاده از فناوری جدید فیبر نوری اولین بار در بامداد پدیدار شد.