فرض کنید مدیر اجرایی یک شرکت بزرگ هستید. وظیفه شما این است که از مناسب بودن امکانات سختافزاری و نرمافزاری که در اختیار پرسنل است، اطمینان حاصل کنید. خرید کامپیوتر شخصی برای همه اعضا و همچنین خرید لایسنس نرمافزارها، بسیار هزینهبر است.
راه جایگزین این است که به جای نصب پک نرمافزاری برای هر کامپیوتر، تنها یک بار برنامه را بارگذاری کنید. برنامه به کاربران این امکان را میدهد که وارد یک سرویس بر مبنای وب شوند که تمام برنامههای مورد نیاز را میزبانی میکند. سیستمهای راه دور که توسط یک کمپانی سوم شخص اداره میشوند، میتوانند هر کاری از ایمیل گرفته تا پردازش کلمات یا آنالیز دادههای پیچیده را انجام دهند. این تکنولوژی، پردازش ابری (Cloud Computing) نام دارد و صنعت کامپیوتر را متحول کرده است.
در یک سیستم پردازش ابری، حجم کاری تغییر قابل توجهی میکند. از این رو کامپیوترهای شخصی مجبور نیستند وظایف سنگین را به تنهایی انجام دهند، بلکه شبکهای از کامپیوترها از پس این وظایف برمیآیند. به این ترتیب ملزومات سختافزاری و نرمافزاری کاربر به طرز شگفت انگیزی کاهش مییابد. تنها کاری که کاربران باید برای انتقال دادهها انجام دهند، استفاده از رابط کاربری پردازش ابری است که کار با آن به سادگی کار با یک مرورگر وب است.
اگر اکانت ایمیل دارید، طعم پردازش ابری را چشیدهاید! زمانی که وارد ایمیلتان میشوید، در واقع از راه دور به آن دسترسی پیدا میکنید. در حقیقت، نرمافزار و فضای اکانت شما بر روی سرویس پردازش ابری ذخیره میشود.
زمانی که حرف از پردازش ابری به میان میآید، دو بخش اهمیت پیدا میکند. یکی فرانت اند (Front End) و دیگری بک اند (Back End). این دو بخش توسط یک شبکه مثل اینترنت به هم متصل میشوند. بخش فرانت اند، همان کاربر کامپیوتر یا کلاینت (Client) است و بک اند هم طرف ابری ماجرا است.
فرانت اند شامل کامپیوتر کلاینت (یا کامپیوتر شبکه) و برنامه مورد نیاز برای دسترسی به سیستم پردازش ابری است. رابط کاربری تمام سیستمهای پردازش ابری مشابه هم نیست. سرویسهایی مانند ایمیل بر مبنای وب، از مرورگریی چون اینترنت اکسپلورر یا فایرفاکس استفاده میکنند. سیستمهای دیگر، برنامههای مخصوص خود را در دسترس کلاینتها قرار میدهند.
در بخش بک اند، کامپیوترها، سرورها و سیستمهای ذخیره داده، نقش ابر را در سرویس پردازش ابری دارند. پردازش ابری میتواند بر روی هر برنامهای که تصور کنید انجام شود، از پردازش داده گرفته تا بازیهای ویدیویی. معمولا در سیستمهای پردازش ابری، برای هر برنامهای سرور اختصاصی در نظر گرفته میشود.
یک سرور مرکزی، اداره سیستم از جمله مانیتورینگ ترافیک و درخواستهای کلاینت را به عهده گرفته تا همه چیز به درستی انجام شود. هر سرور، قوانینی موسوم به پروتکل را دنبال کرده و از نرمافزارهای میدلویر (Middleware) استفاده میکند. میدلویر اجازه اتصال کامپیوترهای تحت شبکه به یکدیگر را صادر میکند. معمولا به طور کامل از ظرفیت سرورها استفاده نمیشود. این به این معناست که بخشی از توان پردازشی همیشه اتلاف میشود. با این حال امکان فریب دادن یک سرور فیزیکی وجود دارد. با این روش، سرور مورد نظر خود را بصورت چندین سرور با پردازشهای مجزا در نظر میگیرد. این تکنیک که موسوم به مجازی سازی سرور (Virtualization) است، با بیشینه کردن خروجی سرورهای مجزا، نیاز به دستگاههای پردازشی بیشتر را کاهش میدهد. یکی از مشکلات محدود کننده تکنولوژی پردازش ابری، نیاز به فضای زیاد برای ذخیره کردن اطلاعات است، زیرا همیشه باید از اطلاعات تمام کلاینتها علاوه بر یک نسخه اصلی، یک کپی هم بر روی دستگاههای دیگر داشته باشد. کپی اطلاعات، سرور مرکزی را قادر میسازد تا به اطلاعات بکآپ سیستمهایش دسترسی داشته باشد، در غیر این صورت دسترسی به این سرویس امکان پذیر نخواهد بود. کپی کردن به عنوان بکآپ، افزونگی (Redundancy) نام دارد.
مزیتهای استفاده از این تکنولوژی بصورت زیر عنوان شده است:
۱- کلاینتها در هر موقعیتی میتوانند به اطلاعات و برنامههای خود دسترسی داشته باشند.
۲- نیاز کاربران به کامپیوترهای پرسرعت با حافظههای بالا کاهش مییابد، زیرا تمام کارهای پردازشی به عهده سرویس پردازش ابری است. تنها کافیست با یک سیستم معمولی، میدلویر مورد نیاز را برای اتصال به سیستم ابری اجرا کنید.
۳- شرکتهای بزرگ میتوانند بدون تکیه بر کامپیوترهای موجود، از این سرویس نهایت استفاده را ببرند.
۴- شرکتها، از سرویسهای ابری برای ذخیره اطلاعات به عنوان راهی جایگزین به جای اجاره کردن سرورهای مختلف، میتوانند استفاده کنند.
۵- استفاده شرکتهای بزرگ از سرویسهای ابری میتواند هزینه پشتیبانی ناشی از سیستمهای آسیب دیده را حذف کند.
۶- اگر بخش بک اند پردازشی یک سیستم، شبکهای از کامپیوترها باشد، کلاینتها از مزیت قدرت بیشتر آن شبکه بهره میبرند. برای مثال سرعت محاسبات محققان با استفاده از این سیستمها بالاتر میرود.
نگرانی که وجود دارد، امنیت سرویسهای پردازش ابری است. هنوز بسیاری از شرکتهای بزرگ نتوانستهاند به این سرویسها اعتماد کنند و قدم در این راه بگذارند. با این حال، حیات شرکتهای ارایه دهنده پردازش ابری به تامین امنیت این سیستمها وابسته است. بنابراین اولویت چنین شرکتهایی، حفظ امنیت اطلاعات کلاینتها است و حداکثر امکانات را در این زمینه فراهم میکنند.
یکی دیگر از نگرانیهای کاربران برای ورود به دنیای سیستمهای پردازش ابری، حفظ حریم خصوصی است. برای رفع این مشکل، شرکتهای سرویس دهنده، استانداردهای مشخصی را برای ورود کاربران به اکانت خود در نظر گرفتهاند. برای نمونه، سوالات پرسیده شده از کاربران، بسیار دقیق و با ضریب امنیت بالا طراحی میشود. با این حال هنوز نگرانی از امنیت و حریم خصوصی این سرویسها به طور کامل از میان نرفته است. بنابراین پیشنهاد میشود تا حد ممکن از بارگذاری اطلاعات محرمانه بر روی سرویسهای ابری خودداری شود.
ما جواب صنعت دوربین را به این سوال نمیدانیم، اما با معرفی آیفون ۷ این بازه زمانی کاهش پیدا میکند. گرچه بسیاری از ویژگیهای آیفون از قبل پیشبینی شده بود، اما دوربین آیفون ۷ پلاس تاثیر زیادی بر عکاسان جدی و حرفهای داشت. آیفون ۷ پلاس که با قیمت ۷۶۹ دلار عرضه خواهد داشت، دارای دو لنز اسـت: یک لنز ۲۸ میلیمتری معادل لنز ۱۲ مگاپیکسلی و لنز ۵۶ میلیمتری معادل لنز تلهفوتوی ۱۲ مگاپیکسلی.
اپل اولین شرکتی نیست که دوربین دوگانه عرضه میکند. الجی و هواوی در پرچمداران خود از این دوربین دوگانه استفاده کردهاند. استارتاپ Light در سانفرانسیسکو در حال طراحی محصولی اسـت که از تصاویر چند دوربین استفاده میکند. اما آیفون ۷ پلاس اولین گوشی اسـت که دوربین دوگانه را با قدرت پردازشی بالا در هم میآمیزد.
این خبر بدی برای شرکتهای دوربینسازی اسـت. اولیمپوس و نیکون در سه ماهه اخیر به ترتیب شاهد کاهش فروش ۲۵ درصدی و ۴۵ درصدی دوربینهای خود بودهاند. آیفون ۷ پلاس به قلب بازار مصرفی حمله میکند. ما قادر خواهیم بود که تصاویر جذابتری بگیریم. جان اورینگر مدیر و موسس Shutterstock معتقد اسـت که دوربین دوگانه برای همیشه عکاسی را تغییر میدهد. او میگوید: «همانگونه که دو چشم برای تشخیص عمق استفاده میشوند، دوربین دوگانه نیز همین عملکرد را دارد. با استفاده از تفاوت پیکسل دو لنز، پردازنده دوربین قادر خواهد بود فاصله اشیا را تشخیص دهد.»
ثبت نور بخش جدایی ناپذیر عکاسی اسـت. در روزهای اولیه عکاسی، عکس بر روی فیلم ثبت میشد و با استفاده از مواد شیمیایی ظاهر میگشت. دوربینهای دیجیتال، نور را با استفاده از سنسورها ثبت میکنند. از جهتی میتوان گفت که دوربینهای دیجیتال اولیه مانند کمودور ۶۴ بودند که تنها میتوانست چند عملیات انجام دهد. با مرور زمان، سنسورها و چیپهای قدرتمند باعث شد که بتوانیم تصاویر بهتری بگیریم.
دوربین اسمارتفونهای اولیه کیفیتی کمتر از ضعیفترین دوربینهای دیجیتال داشتند. دهانه کوچک، سنسور کوچک و قدرت پردازشی کم، امکانات آنها را محدود کرده بود. از سال ۲۰۱۰، قدرت چیپهای اسمارتفونها زیاد شده و توانستهاند قابلیتهای خود را افزایش دهند. ما به عصری وارد شدهایم که قادریم با استفاده از توان پردازشی بالا و الگوریتمها، داده های بیشتری ثبت کنیم.
اپل iOS 10 قابلیت دستهبندی عکسها، تشخیص تصاویر، ساخت ویدئو و دیگر امکانات را دارد که گوگل فوتو نیز انجام میدهد. اما تفاوت در این اسـت که در iOS 10 همه اینکار بر روی آیفون انجام میشود و در گوگل فوتو، در فضای ابری.
ما دوربین و قابلیتهایش را به دستههای گوناگون تقسیم میکنیم، اما به جای لنزها و شاترها، الگوریتمها و نرمافزار به نیروی اصلی تبدیل شدهاند. شما میتوانید انتظار داشته باشید که نرمافزار، لنزها، سنسورها و قدرت پردازشی را تعریف کرده و بهبود دهد. در عصر واقعیت مجازی و افزوده، دوربینهای جدید قادر به ساخت تصاویری خواهند بود که توسط هدستهای واقعیت مجازی مانند Oculus مصرف میشوند.
علتی که اپل توانسته به این تکنولوژیها دست یابد، میزان فروش آیفون اسـت که هزینههای تحقیق و توسعه را توجیه میکند. پردازشگر تصاویر جدید نمونهای کامل اسـت. هزینههای تحقیق و توسعه بر روی صدها میلیون آیفون فروخته شده، تقسیم میشود. در مقام مقایسه، کاهش فروش دوربینهای دیجیتال باعث شده که توانایی شرکتهای سازنده در تحقیق و توسعه بر روی تکنولوژیهای بنیادین کاهش یافته و از نوآوری بازمانند. از آنجایی که نرمافزار و سختافزار هر دو مهم هستند، پیشرفتهای اپل در هر دو حوزه، باعث میشود که کمتر کمپانی بتواند به رقابت با اپل بپردازد. با این وضعیت، پر واضح اسـت که کمپانیهای سازنده دوربین محکوم به شکست هستند.
اگر موفقیت و رضایتمندی بر اساس نمرهدهی یک تا ده ارزیابی میشد، میتوانستم بگوییم که همه میخواهند در همه جوانب زندگیشان نمره ده را کسب کنند. نکته اینجاست: برای ایجاد زندگی مورد علاقهتان که نمره ده را کسب کند، باید در ابتدا همه روزه زمانی را به خودتان اختصاص دهید تا به شخصی در سطح ده تبدیل شوید که قادر اسـت آن سطح از موفقیت را ایجاد و حفظ کند.
فقط تصور کنید که شش دقیقه نخست روز اینگونه آغاز شود:
دقیقه اول: س مثل سکوت
به جای آن که دکمه «snooze» یا چرت زدن را فشار دهید و سپس با استرس و خستگی روزتان را آغاز کنید، اولین دقیقه روز را به سکوتی هدفدار اختصاص دهید. به آرامی بنشینید، سکوت و آرامش را برقرار سازید و نفسهای عمیقی بکشید. شاید به تمرکز بپردازید. بر روی خود متمرکز شوید و شرایط مطلوب ذهنی ایجاد کنید که شما را به سوی داشتن روزی کارآمد رهنمون کند.
شاید در آن لحظات به شکرگزاری و قدردانی از خداوند بپردازید. زمانی که در سکوت مینشینید، ذهنتان را آرام میکنید، به بدنتان آرامش میبخشید و اجازه میدهید که استرس از بدنتان خارج شود. شما با این کار مفهومی عمیقتر از وضوح، هدف و جهتیابی خواهید یافت.
دقیقه دوم: ت مثل تصدیق
برگه تصدیق خود را بیرون بیاورید و شروع به خواندن آن کنید؛ برگه تصدیق برگهایست که در آن جملاتی نوشتهاید که پتانسیل نامحدود، اهداف مهم و کارهای موردنیاز برای رسیدن به آنها را به شما یادآوری میکند. خواندن جملاتی که تواناییتان را به شما یادآوری میکند، انگیزهبخش خواهد بود. دیدن کارهایی که باید انجام دهید به شما انرژی مجددی میبخشد تا روی آنچه باید امروز انجام دهید تا زندگیتان را به مرحله بعدی ببرید، تمرکز کنید.
دقیقه سوم: ت مثل تجسم
چشمانتان را ببندید و تصور کنید زمانی که به اهدافتان دست یابید چه احساسی خواهید داشت و زندگیتان چگونه خواهد بود. دیدن چشمانداز ایدهآل عقیدهتان به ممکن بودن آن و تمایلتان به تبدیل کردن آن به واقعیت را افزایش خواهد داد.
دقیقه چهارم: ن مثل نرمش
بلند شوید و برای شصت ثانیه بدنتان را حرکت دهید. این مقدار زمان برای افزایش جریان خون و اکسیژن به مغز کافی اسـت. شما میتوانید به سادگی یک دقیقه بالا و پایین بپرید، شنای سوئدی یا بشین پاشو انجام دهید. نکته در این اسـت که شما ضربان قلبتان را افزایش دهید، انرژی ایجاد کنید و تواناییتان در هشیاری و تمرکز را افزایش دهید.
دقیقه پنجم: خ مثل خواندن
کتابی را که در حال حاضر مشغول خواندن آن هستید، بردارید و یک یا دو صفحه بخوانید. ایده جدیدی بیاموزید، چیزی که بتوانید در طول روز به کار بگیرید و به بهبود نتایج کاری یا عاطفیتان کمک کند. چیز جدیدی کشف کنید که بتوانید از آن برای تفکر بهتر، احساس بهتر و زندگی بهتر بهره بگیرید.
دقیقه ششم: ن برای نوشتن
دفترچهتان را بردارید و یک دقیقه وقت صرف نوشتن چیزی کنید که شکرگزارش هستید و به آن میبالید. همچنین سه نتیجهای را که میخواهید در آن روز کسب کنید نیز بنویسید. با انجام این کار، شما وضوح کار و انگیزهای را که برای دست به کار شدن به آن نیاز دارید، ایجاد میکنید.
امروز شروع کنید
مجله دیجی کالا - مجید نوردوست: شرکت سونی در نمایشگاه IFA امسال یک محصول جدید را بدون سر و صدای زیاد به برخی علاقهمندان به دنیای تکنولوژی نشان داد. این محصول ویدیو پروژکتور منحصر بهفردی بود که با نام Xperia Projector شناخته میشود. البته این پروژکتور هنوز در مرحلهی ساخت قرار دارد و نمونهی اولیهی آن به نمایش درآمد و حتی عرضهی رسمی آن قطعی نیست؛ اما همین نمونهی اولیه هم بخوبی کار میکرد.
این پروژکتور با سیستم عامل اندروید کار میکند و به همین دلیل میتوان برنامهها و بازیهای اندرویدی را روی آن اجرا کرد و تصاویر آنها را در محیطهای مختلف مشاهده کرد. این دستگاه میتواند ۱۰ انگشت را به صورت همزمان شناسایی کند و میتوان با آن به گردش در اینترنت پرداخت و کارهای متعددی انجام داد.
هنوز نمیدانیم که این ویدیو پروژکتور جدید سونی در چه تاریخی راهی بازار میشود و متاسفانه هنوز قیمت آن مشخص نشده اســت. باید امیدوار باشیم که روزی این محصول راهی بازار شود. در ادامه میتوانید تصاویر Xperia Projector را ببینید:
شرکت ARM سازنده پردازندههای تلفنهمراه نسل جدیدی از تراشه ها را برای نصب در گوشی های همراه عرضه کرده که از عملکرد بسیار مناسب و عمر باتری بالا برخوردارند.
به گزارش مشرق، پردازنده جدید ساخت این شرکت Cortex-A73 نام دارد که قرار است در نمایشگاه کامپیوتکس تایوان در معرض دید علاقمندان قرار بگیرد. اگر چه سرعت این تراشه بالاتر از نمونه های قبلی است، اما نکته اساسی کارآیی بالای Cortex-A73 و ذخیره میزان قابل توجهی از انرژی با استفاده از تراشه های مذکور است.
ساخت تراشه هایی که باعث کاهش مصرف باتری شوند، امروزه از اهمیت فراوان برخوردارند، زیرا گوشی های امروزی با نمایشگرهای بزرگ و برنامه های کاربردی متنوع نیازمند سخت افزارهایی جدید هستند که باعث صرفه جویی در مصرف باتری شوند.
با توجه به اینکه قرار است در گوشیهای نسل جدید شاهد استفاده از هدست های پرمصرف واقعیت افزوده هم باشیم، ساخت سخت افزارهای افزایش دهنده عمر باتری باز هم اهمیت بیشتری پیدا می کند. البته این سخت افزارها باید از نظر عملکرد هم تقویت شوند تا مشکلاتی همچون تاخیر تصویر و پرش های احتمالی برطرف شود.
تراشههای Cortex-A73 در گوشی های جدید جایگزین تراشههای Cortex-A72 میشوند و احتمالا در گوشی های هوشمند مختلفی که حتی زیر 200 دلار قیمت دارند هم نصب می شوند.
شاید در آیندهای نه چندان دور، شاهد کاهش اندازه قابل توجه لنزها و عملکرد فراتر از انتظار آنها همچون یک میکروسکوپ سطح بالای مخصوص تحقیقات باشیم. دست کم این وعده ای است که یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه هاروارد می دهد چرا که موفق به رد کردن نور از بین میلیون ها صف تیتانیوم دی اکسید شده است.