چنانچه از لحاظ بالینی مشخص شد که هیچ‌یک از زوجین از اختلالات روانشناختی رنج نمی‌برند، اقدامات زوج درمانی آغاز می‌گردد. اگر هر کدام از زوج‌ها یا هر دو دارای مشکلات بالینی هستند لازم است تا ابتدا درمان‌های انفرادی و مداخلات دارویی در مورد آنها انجام شود و سپس از روش‌های زوج درمانی استفاده شود.
غالبا زوج‌ها در زمینه‌های کاهش رابطه یا ارتباط کلامی، بحث و جدل‌های مداوم، برآورده نشدن نیازهای عاطفی و جنسی، مشکلات اقتصادی، اختلاف نظر در مورد سبک فرزندپروری و... به مشکل برخورد می‌کنند .
یکی از روش‌هایی که به بهبود رابطه زوجین کمک می‌کند استفاده از الگوی هشت مرحله‌ای است که مراحل آن عبارتند از:
گام اول: پاسخدهی به سوالات و پرسشنامه و مشخص کردن فعالیت‌های روزانه، اهداف در زندگی و میزان تعهد زوج به یکدیگر.
گام دوم: هر دو زوج باید تمایل خود را در خصوص اقدامات درمانی اعلام کنند و مسئولیت انجام دادن کارها و تغییراتی که پیش رو دارند را بپذیرند و متعهد شوند که با یکدیگر برای حل کردن مشکلاتشان
همکاری می‌کنند.
گام سوم: نوشتن مشکلات و مفهوم سازی ریشه مشکلات و مشخص کردن نقاط قوت رابطه زوج و نکات مثبتی که بین آنها وجود دارد.
گام چهارم: اجرای «روزهای محبت»: هر کدام از زوجین هشت تا 20 خواسته خود را که کوچک و قابل اجرا هستند، به صورت روزانه اجرا می‌کنند (یعنی هر کدام مشخص می‌کنند چه رفتارهایی آنها را خوشحال می‌کند و در طول روز متعهد می‌شوند که هشت تا 20 مورد را انجام دهند). مانند: سلام کردن، بوسیدن قبل از خروج از منزل، دادن پیامک، رعایت نظم، گفتن جملات مثبت، توجه و گوش‌دادن به صحبت‌های یکدیگر و... .
گام پنجم: تمرین ابراز پیام به صورت صادقانه و سازنده و مستقیم و پرهیز از کنایه و طعنه‌زدن به یکدیگر.
گام ششم: مشخص کردن و تقسیم مسئولیت‌ها (مثلا نگهداری از فرزند، انجام امور مالی، شرکت در جلسات مدرسه و رسیدگی به تکالیف فرزند.)
گام هفتم: استفاده از مهارت حل مساله و انرژی‌گذاری برای دستیابی به اهداف زوج‌ها در خانواده.
گام هشتم: استفاده از قوانین و قواعد ارتباطی و حفظ کردن الگوهای ابراز محبت و تغییرات جدید.
استفاده از این روش به زوج‌ها کمک می‌کند روند زندگی خود را بهبود بخشیده و با کاهش تنش و کشمکش‌های روزمره، به سمت آرامش و سلامت روان گام بردارند.
دکتر مهرنوش دارینی
روان‌شناس و مشاور