جام جم سرا: تخلیه چاه، لوله‌بازکنی، کلاس‌های تدریس خصوصی، رستوران و اغذیه‌فروشی، تاکسی سرویس شبانه‌روزی، قالیشویی، سبزی خردکنی و... از رایج‌ترین برچسب‌های تبلیغاتی است که اکثرا دور از چشمان صاحبخانه روی در منازل شهروندان نصب میشود، نمونه بارزی از تضییع حقوق شهروندی است که تقریبا هر روز با آن مواجه هستیم.
شرکت‌های خدماتی که این روش تبلیغاتی را برای معرفی کالاو خدمات خود انتخاب می‌کنند نه به درهای تازه رنگ‌شده منازل رحم می‌کنند و نه به زحمات صاحبخانه که هر چند وقت یکبار با کاردک، سطلی آب و انواع پاک‌کننده‌های شیمیایی به جان در خانه می‌افتد تا شاید بتواند به هزار زحمت از شر این برچسب‌ها خلاص شود.
البته فقط در منزل شهروندان نیست که دائم در تیررس برچسب‌های تبلیغاتی کوچک و بزرگ قرار گرفته چراکه در فضاهای عمومی شهری مانند چراغ‌های راهنمایی و رانندگی، باجه‌های تلفن، روی در و دیوار شهر و حتی در سازمان‌ها و ادارات و شرکت‌ها نیز ردی از این مزاحمت‌های دردسرساز دیده میشود.
مسئولان این سازمان می‌گویند فقط برای یک دوره پاکسازی این برچسب‌های مزاحم بالای یک میلیارد تومان هزینه می‌کنند آن هم در حالی که این کار هرچند وقت یکبار به صورت دوره‌ای باید تکرار شود.
نه اینکه قانونی برای برخورد و مجازات متخلفان وجود نداشته باشد، اتفاقا قانون محکمی نیز در این زمینه وضع شده است، اما نداشتن ضمانت اجرایی چنین قانونی از یک سو و مشخص نبودن متولی مشخص برای رسیدگی به چنین تخلفاتی موجب شده شهروندان به دلیل مشغله‌های زندگی، کمتر فرصتی برای طرح شکایت پیدا کنند و شرکت‌های خدماتی نیز با اطلاع از چنین روندی با خیالی آسوده از در و دیوارهای منازل مسکونی شهروندان به عنوان محل مناسبی برای تبلیغات خود استفاده کنند.
تبلیغات راحت و بی دردسری که شاید برای شرکت‌های خدماتی فقط هزینه ناقابل چاپ چند صد برچسب را همراه داشته باشد، اما در مقابل علاوه بر آلودگی بصری و مخدوش شدن نمای منازل شهروندان و زشت‌شدن چهره شهرمان، هزینه هنگفتی را هم به شهروندان و هم به شهرداری‌ها برای پاک کردن این برچسب‌ها تحمیل می‌کند.
هم‌اکنون بر اساس قانون، جریمه نقدی برای متخلفان پیش‌بینی شده، اما متاسفانه این قانون آنقدرها که باید کارساز نیست و به نظر می‌رسد زمان آن رسیده که قوانین بازدارنده محکم‌تری در این زمینه تصویب شود.