امروز که اطلاعات 51 میلیون نفر از شهروندان در پرونده الکترونیک سلامت ثبتشده است، انتظار میرود که وعدههای وزیر بهداشت به وقوع بپیوندد و هاشمی با پیگیری و راهاندازی پرونده الکترونیک سلامت بتواند نمره قبولی دولت را در این زمینه کسب کند.
به گزارش مشرق، با شروع طرح تحول سلامت در اردیبهشتماه 95 93 خدمات درمانی و پزشکی بهصورت گسترده در اختیار مردم قرار گرفت؛ اما از همان ابتدا باوجود شیرینی کام مردم، صاحبنظرانی پیرامون افزایش هزینهها و ناپایداری منابع سلامت نگرانی خود را اعلام کردند؛ اما هم اکنون با گذشت تقریباً دو سال و نیم از شروع اجرای طرح، بدهی بیمهها، نشان از تحقق هشدارهای صاحبنظران دارد؛ به طوریکه مدیر عامل سازمان بیمه سلامت از انباشت بدهی 12 هزار میلیارد تومانی سازمان متبوعش به وزارت بهداشت تا انتهای سال 95 خبر داد.
با افزایش رقم بدهیها، حریرچی، قائم مقام وزارت بهداشت هفته گذشته با حضور در برنامه گفتگوی ویژه خبری علت افزایش بدهی بیمه سلامت را بیمه کردن 9 میلیون نفر اقشار کمدرآمد و مستضعف بیان کرد.
وی با طرح این سؤال که آیا میشود این تعداد بیمه شوند و بگوییم طرح تحول سلامت باعث بدهی بیمهها شده است، توپ را در زمین بیمه سلامت انداخت و مدیریت بیمه سلامت را مقصر دانست؛ اما مدیرعامل بیمه سلامت عدم وجود مسیرهای کنترلی برای جلوگیری از افزایش بار مراجعه و افزایش همزمان قیمت خدمات را از علل بدهیهای سنگین میداند.
صاحبنظران حوزه سلامت بر این باورند که تعداد بیمهشدگان بیمه سلامت طی سالهای جاری تقریباً 30 درصد افزایشیافته است، حالآنکه به اذعان مسئولان هزینههای بیمه سلامت تا 400 درصد افزایشیافته است، این افزایش هزینهها تنها به بیمه سلامت ایرانیان منتهی نمیشود، هزینههای صندوق تأمین اجتماعی نیز سه برابر شده است.
این در حالی است که تعداد بیمهشدگان صندوق تأمین اجتماعی در سالهای گذشته تغییر محسوسی نداشته است. لذا به نظر میرسد عواملی جز افزایش تعداد بیمهشدگان،در انباشت بدهی نجومی بیمهها نقش دارند.
پرونده الکترونیک سلامت در انتظار تحقق وعده وعیدها
در هفته گذشته وزیر بهداشت در دیدار با وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات از راهاندازی پرونده الکترونیک سلامت تا یک ماه آینده خبر داد. پرونده الکترونیک سلامت، سامانه اطلاعاتی است که اطلاعات شهروندان از بدو تولد تا پس از مرگ در آن ثبت میشود. بهواسطه ثبت اطلاعات حوزههای درمانی و دارویی، سیاستگذاران میتوانند به پایش و استانداردسازی حوزههای مذکور بپردازند.
در چند سال اخیر، مسئولان و صاحبنظران مختلف، مزایای استفاده از پرونده الکترونیک سلامت را نامبردهاند. در این راستا، خاتمی، نائب رئیس کمیسیون بهداشت و درمان، پرونده الکترونیک سلامت را بستر اطلاعاتی برای اجرای نظام ارجاع اعلام کرد.
وی معتقد است بهوسیله دفترچه الکترونیکی، همپوشانی بیمهها از بین خواهد رفت و شهروندان قادر به استفاده همزمان از چند بیمه نخواهند بود.
معاون درمانی سازمان تامین اجتماعی هم جلوگیری از آزمایشهای تکراری و عدم استفاده غیرضروری از دارو را از مزایای طرح پرونده الکترونیک سلامت عنوان کرد.
دبیر انجمن داروسازان ایران نیز عنوان داشت که اجرای پرونده الکترونیک سلامت به تجزیهوتحلیل عملکرد پزشکان، مدیریت داروهای خاص و کاهش خطای پزشکی در تجویز نسخه منجر میشود و در صورت تأخیر در پیادهسازی این طرح کشور متحمل ضرر و زیان خواهد شد.
وزیر بهداشت نیز بیان داشت که اجرای این طرح را باعث کاهش قیمت و حذف نسبی قاچاق دارو و اطمینان از اصالت دارو میشود.
باوجود مزایای فراوان و تأکید برنامه پنجم توسعه، راهاندازی پرونده الکترونیک سلامت از 12 سال پیش گرفتار وعده و وعیدهای مسئولان شده است. نخستین بار پزشکیان در سال 83 اجرای فاز اول آن را وعده داد. پسازآن نیز وزیران بهداشت، از لنکرانی تا وحید دستجردی اجرای این پروژه مهم و عظیم را تا انتهای وزارت خود وعده دادند؛ اما کاری از پیش نبردند.
حال که اطلاعات 51 میلیون نفر از شهروندان در پرونده الکترونیک سلامت ثبتشده است، انتظار میرود که وعده قاضیزاده هاشمی به وقوع بپیوندد تا به گفته خود نمره قبولی دولت را در این زمینه کسب کند.
به گزارش ایران، محمود واعظی، بارها در گفتوگوهای مختلف خود از تلاش وزارت ارتباطات دولت تدبیر و امید برای بالا بردن کیفیت اینترنت در کشور سخن گفته اســت. هرچند از نگاه آمار در سه سال گذشته تعداد کاربران، میزان پهنای باند(داخلی و بینالمللی) و توسعه شبکه زیرساختهای ارتباطی کشور با افزایش و بهبود قابل توجهی همراه بوده اســت اما همچنان کاربران اینترنت از سرویسی که دریافت میکنند راضی نیستند. کافی اســت سری به صفحههای شرکتهای ارائه دهنده اینترنت پرسرعت در شبکهاجتماعی مانند اینستاگرام بزنید. اکثر کامنتهای کاربران این شرکتها را شکایت در خصوص پایین بودن سرعت، قطع و وصل بیش از حد و اختلال در سرویسهایشان در برمیگیرد. اما چه عواملی باعث شده با وجود تمام برنامهها و سیاستگذاریهای ویژه وزارت ارتباطات در حوزه اینترنت، همچنان کیفیت اینترنت حلقه مفقود شده توسعه ارتباطات در کشور باشد؟
شبکههای فرسوده و قدیمی
شبکه زیرساخت، مخابرات و شرکتهای سرویسدهنده اینترنت پرسرعت عوامل تأثیرگذار در کیفیت اینترنتی اســت که هر کدام از ما استفاده میکنیم. براساس آنچه مدیرعامل شرکت زیرساخت در گفتوگو با روزنامه ایران به آن اشاره داشت، شبکه زیرساخت کشور به عنوان تنها متولی واردات پهنای باند در سه سال گذشته با تغییرات و توسعه قابل توجهی همراه بوده اســت اما در مقابل شبکه مخابرات کشور نتوانسته همراه با توسعه زیرساخت شبکه خود را توسعه دهد.
علی عظیمی، مدیر فنی و زیرساخت یکی از شرکتهای خدمات دهنده اینترنت پرسرعت، در گفتوگو با «ایران»، بزرگترین معضل این شرکت برای ارائه اینترنت با کیفیت به کاربرانش را فرسوده بودن شبکه کابل مسی مخابرات استانی اعلام میکند و میگوید: «براساس آمارهایی که در اختیار داریم به دلیل «نویز» داشتن روی شبکه کابل مسی مخابرات، کاربران ما نمیتوانند سرویسی با سرعت بالاتر از ۲ مگ داشته باشند. در حال حاضر در دنیا با توجه به ورود خدمات نسل سوم و بالاتر همراه اما همچنان ۶۰ درصد از بازار در اختیار شرکتهای اینترنت پرسرعت ثابت (ADSL) اســت.»
به باور وی اگر اینترنت ثابت با وجود اینترنت همراه هنوز توانسته سهم قابل توجهی از بازار را در اختیار داشته باشد به این خاطر اســت که تمام کشورهای توسعه یافته به سمت توسعه شبکه ارتباطی خود براساس فیبرنوری پیش رفتهاند. شبکهای که به کاربران شرکتهای اینترنتی اجازه میدهد با سرعت ۵۰ یا ۱۰۰ مگابیت برثانیه به اینترنت اتصال داشته باشند.
عظیمی تأکید میکند اگر شرکت مخابرات ایران هرچه سریعتر شبکه خود را براساس فیبرنوری توسعه ندهد و در این زمینه چاره اندیشی نداشته باشد بزودی سهم عمده بازار ایران در اختیار اپراتورهای تلفن همراه قرار میگیرد.
در حالی عظیمی تأخیر مخابرات در توسعه شبکه خود براساس فیبرنوری را عامل اصلی کاهش کیفیت اینترنت در کشور اعلام میکند که سال گذشته سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی(رگولاتوری) با تغییر در پروانههای شرکتهای اینترنتی و ارائه پروانههای جدید در این زمینه به نام ارتباطات ثابت یا FCP اعلام کرد با این پروانهها شرکتهای فعال در این بخش میتوانند از سد انحصار شرکت مخابرات در بخش شبکه انتقال بگذرند و با فراهم کردن زیرساختهای مناسب و فیبرکشی، سرویسهای موردنظرشان را به کاربران ارائه کنند. عظیمی دلیل اصلی رغبت نداشتن شرکتهای دارنده FCP به سمت ایجاد زیرساخت براساس فیبرنوری را هزینه بالای آن اعلام میکند و میافزاید: «هزینه فیبرکشی برای شرکتهای اینترنتی بسیار بالاست و از طرفی در این زمینه آنها با مخالفتهای نهادهایی مانند شهرداری روبه رو هستند که براحتی به آنها اجازه فیبر کشی را نمیدهد. از سوی دیگر با اجرای مصوبه ۲۳۷(کاهش قیمت اینترنت) درآمد دارندگان پروانه FCP با کاهش قابل توجهی روبه رو بوده اســت. به همین دلیل دیگر انگیزه و امکان ارائه ایجاد شبکه بر بستر فیبر نوری باقی نمیماند.» او راه حل خروج از این بحران را داشتن طرحهای مشارکت شرکتهای FCP با شرکت مخابرات میداند تا با شریک شدن این شرکت با سود دارندگان FCP آنها حاضر به همکاری و توسعه شبکه خود شوند.
موانع پیش روی توسعه فیبرنوری
با وجود افزایش دسترسی به اینترنت از طریق تلفنهمراه اما همچنان دسترسی به اینترنت پرسرعت ثابت جایگاه خود را در دنیا حفظ کرده اســت. اما داستان بازار ایران متفاوت از هر بازاری در دنیا رقم میخورد. حالا بسیاری از شرکتهای اینترنتی به خاطر قابل رقابت بودن تعرفه خدمات ۳G و ۴G با تعرفه اینترنت پرسرعت و اجرا نشدن مصوبات رگولاتوری در این خصوص برای جلوگیری از دامپینگ در این بازار، نگران از دست دادن سهم خود در بازار اینترنت پرسرعت هستند. فعالان بازار اینترنت پرسرعت بر این باورند تا زمانی که شبکه مخابراتی کشور بر بستر فیبرنوری گسترش پیدا نکند تا آنها سرویسهای با کیفیت و پرسرعتی را در اختیار کاربران شان بگذارند، معضل کیفیت سرویس اینترنت در کشور حل نخواهد شد. اما داوود زارعیان، سخنگوی شرکت مخابرات ایران، معضل کندی و کیفیت پایین اینترنت در کشور را تنها یک عامل نمیداند و معتقد اســت که عوامل متعددی در این زمینه دخیل هستند. او در گفتوگو با «ایران»، در این خصوص یک طرف ماجرا را خود کاربران میداند و اعلام میکند که در حال حاضر بسیاری از کاربران به جای درخواست سرعت بالا، خواهان داشتن حجم ترافیکی بالا هستند.
زارعیان با اشاره به آمارهایی در این زمینه میگوید: «براساس گزارشهایی که از رفتار مشترکان اینترنت مخابرات به دست آوردهایم، ۶۳ درصد کاربران درخواستی برای داشتن اینترنت ۲ یا یک مگ ندارند و خواهان اینترنت با سرعت ۱۲۸ یا حتی ۶۴ کیلو بیت بر ثانیه اما با حجم بالا هستند. این گروه نمیخواهند اینترنت با سرعت بالا داشته باشند تا حجم سرویسشان را سریع مصرف نکنند.»
وی عامل دیگر تأثیرگذار بر کیفیت سرویس اینترنت کاربران را شبکه زیرساخت و مخابرات میداند و میافزاید:«درست اســت که در سه سال گذشته بخشهای مختلف شبکه شرکت زیرساخت توسعه پیدا کرده اســت اما همچنان این شرکت بخشی از پهنای باند را از بسترهای قدیمی خود به کشور منتقل و در اختیار متقاضیان قرار میدهد.
اما در شبکه مخابرات به خاطر مسائل مختلف از جمله تحریمها تجهیزات برای توسعه شبکه به صورت تکه تکه نصب شده که نیاز اســت این تجهیزات به شکل یکپارچه در آید کاری که مخابرات در حال انجام آن اســت.» براساس اظهارات وی سرمایهگذاری مخابرات برای توسعه شبکه خود بیش از شرکتهای دیگر بوده اســت به طوری که در هفت سال گذشته در شبکه همراه و ثابت نزدیک به ۱۵ هزار میلیارد تومان سرمایهگذاری شده اســت.
زارعیان همچنین توسعه شبکه زیرساختی کشور براساس فیبرنوری را تنها وظیفه مخابرات نمیداند و معتقد اســت در این خصوص اپراتور چهارم و دیگر شرکتهای اینترنتی نیز مسئول هستند. به باور وی وقتی در کشور اپراتوری انحصاری به عنوان فیبرنوری وجود دارد که وظیفهاش رساندن فیبر به منازل اســت، پس مخابرات نمیتواند بسرعت در این زمینه فعال باشد. سخنگوی شرکت مخابرات در این خصوص میگوید: «برای اینکه از مشکلات شبکه مسی کم کنیم مجموعه اقدام هایی مانند بردن زیرساخت شبکه خود به سمت IP انجام دادهایم. از سوی دیگر در تلاش برای توسعه شبکه خود براساس IMS NVN هستیم. یعنی کل شبکه هوشمند میشود و برخی از مشکلاتی که الان در بخش کیفیت اینترنت با آن روبه رو هستیم از بین خواهد رفت.»
در حالی که توپ کیفیت نامطلوب اینترنت پرسرعت در کشور بین بازیگران این بازار در چرخش اســت، باید منتظر ماند و دید چه زمانی کیفیت اینترنت کشور به استاندارد مطلوب خواهد رسید.
به گزارش ایران، محمود واعظی، بارها در گفتوگوهای مختلف خود از تلاش وزارت ارتباطات دولت تدبیر و امید برای بالا بردن کیفیت اینترنت در کشور سخن گفته اســت. هرچند از نگاه آمار در سه سال گذشته تعداد کاربران، میزان پهنای باند(داخلی و بینالمللی) و توسعه شبکه زیرساختهای ارتباطی کشور با افزایش و بهبود قابل توجهی همراه بوده اســت اما همچنان کاربران اینترنت از سرویسی که دریافت میکنند راضی نیستند. کافی اســت سری به صفحههای شرکتهای ارائه دهنده اینترنت پرسرعت در شبکهاجتماعی مانند اینستاگرام بزنید. اکثر کامنتهای کاربران این شرکتها را شکایت در خصوص پایین بودن سرعت، قطع و وصل بیش از حد و اختلال در سرویسهایشان در برمیگیرد. اما چه عواملی باعث شده با وجود تمام برنامهها و سیاستگذاریهای ویژه وزارت ارتباطات در حوزه اینترنت، همچنان کیفیت اینترنت حلقه مفقود شده توسعه ارتباطات در کشور باشد؟
شبکههای فرسوده و قدیمی
شبکه زیرساخت، مخابرات و شرکتهای سرویسدهنده اینترنت پرسرعت عوامل تأثیرگذار در کیفیت اینترنتی اســت که هر کدام از ما استفاده میکنیم. براساس آنچه مدیرعامل شرکت زیرساخت در گفتوگو با روزنامه ایران به آن اشاره داشت، شبکه زیرساخت کشور به عنوان تنها متولی واردات پهنای باند در سه سال گذشته با تغییرات و توسعه قابل توجهی همراه بوده اســت اما در مقابل شبکه مخابرات کشور نتوانسته همراه با توسعه زیرساخت شبکه خود را توسعه دهد.
علی عظیمی، مدیر فنی و زیرساخت یکی از شرکتهای خدمات دهنده اینترنت پرسرعت، در گفتوگو با «ایران»، بزرگترین معضل این شرکت برای ارائه اینترنت با کیفیت به کاربرانش را فرسوده بودن شبکه کابل مسی مخابرات استانی اعلام میکند و میگوید: «براساس آمارهایی که در اختیار داریم به دلیل «نویز» داشتن روی شبکه کابل مسی مخابرات، کاربران ما نمیتوانند سرویسی با سرعت بالاتر از ۲ مگ داشته باشند. در حال حاضر در دنیا با توجه به ورود خدمات نسل سوم و بالاتر همراه اما همچنان ۶۰ درصد از بازار در اختیار شرکتهای اینترنت پرسرعت ثابت (ADSL) اســت.»
به باور وی اگر اینترنت ثابت با وجود اینترنت همراه هنوز توانسته سهم قابل توجهی از بازار را در اختیار داشته باشد به این خاطر اســت که تمام کشورهای توسعه یافته به سمت توسعه شبکه ارتباطی خود براساس فیبرنوری پیش رفتهاند. شبکهای که به کاربران شرکتهای اینترنتی اجازه میدهد با سرعت ۵۰ یا ۱۰۰ مگابیت برثانیه به اینترنت اتصال داشته باشند.
عظیمی تأکید میکند اگر شرکت مخابرات ایران هرچه سریعتر شبکه خود را براساس فیبرنوری توسعه ندهد و در این زمینه چاره اندیشی نداشته باشد بزودی سهم عمده بازار ایران در اختیار اپراتورهای تلفن همراه قرار میگیرد.
در حالی عظیمی تأخیر مخابرات در توسعه شبکه خود براساس فیبرنوری را عامل اصلی کاهش کیفیت اینترنت در کشور اعلام میکند که سال گذشته سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی(رگولاتوری) با تغییر در پروانههای شرکتهای اینترنتی و ارائه پروانههای جدید در این زمینه به نام ارتباطات ثابت یا FCP اعلام کرد با این پروانهها شرکتهای فعال در این بخش میتوانند از سد انحصار شرکت مخابرات در بخش شبکه انتقال بگذرند و با فراهم کردن زیرساختهای مناسب و فیبرکشی، سرویسهای موردنظرشان را به کاربران ارائه کنند. عظیمی دلیل اصلی رغبت نداشتن شرکتهای دارنده FCP به سمت ایجاد زیرساخت براساس فیبرنوری را هزینه بالای آن اعلام میکند و میافزاید: «هزینه فیبرکشی برای شرکتهای اینترنتی بسیار بالاست و از طرفی در این زمینه آنها با مخالفتهای نهادهایی مانند شهرداری روبه رو هستند که براحتی به آنها اجازه فیبر کشی را نمیدهد. از سوی دیگر با اجرای مصوبه ۲۳۷(کاهش قیمت اینترنت) درآمد دارندگان پروانه FCP با کاهش قابل توجهی روبه رو بوده اســت. به همین دلیل دیگر انگیزه و امکان ارائه ایجاد شبکه بر بستر فیبر نوری باقی نمیماند.» او راه حل خروج از این بحران را داشتن طرحهای مشارکت شرکتهای FCP با شرکت مخابرات میداند تا با شریک شدن این شرکت با سود دارندگان FCP آنها حاضر به همکاری و توسعه شبکه خود شوند.
موانع پیش روی توسعه فیبرنوری
با وجود افزایش دسترسی به اینترنت از طریق تلفنهمراه اما همچنان دسترسی به اینترنت پرسرعت ثابت جایگاه خود را در دنیا حفظ کرده اســت. اما داستان بازار ایران متفاوت از هر بازاری در دنیا رقم میخورد. حالا بسیاری از شرکتهای اینترنتی به خاطر قابل رقابت بودن تعرفه خدمات ۳G و ۴G با تعرفه اینترنت پرسرعت و اجرا نشدن مصوبات رگولاتوری در این خصوص برای جلوگیری از دامپینگ در این بازار، نگران از دست دادن سهم خود در بازار اینترنت پرسرعت هستند. فعالان بازار اینترنت پرسرعت بر این باورند تا زمانی که شبکه مخابراتی کشور بر بستر فیبرنوری گسترش پیدا نکند تا آنها سرویسهای با کیفیت و پرسرعتی را در اختیار کاربران شان بگذارند، معضل کیفیت سرویس اینترنت در کشور حل نخواهد شد. اما داوود زارعیان، سخنگوی شرکت مخابرات ایران، معضل کندی و کیفیت پایین اینترنت در کشور را تنها یک عامل نمیداند و معتقد اســت که عوامل متعددی در این زمینه دخیل هستند. او در گفتوگو با «ایران»، در این خصوص یک طرف ماجرا را خود کاربران میداند و اعلام میکند که در حال حاضر بسیاری از کاربران به جای درخواست سرعت بالا، خواهان داشتن حجم ترافیکی بالا هستند.
زارعیان با اشاره به آمارهایی در این زمینه میگوید: «براساس گزارشهایی که از رفتار مشترکان اینترنت مخابرات به دست آوردهایم، ۶۳ درصد کاربران درخواستی برای داشتن اینترنت ۲ یا یک مگ ندارند و خواهان اینترنت با سرعت ۱۲۸ یا حتی ۶۴ کیلو بیت بر ثانیه اما با حجم بالا هستند. این گروه نمیخواهند اینترنت با سرعت بالا داشته باشند تا حجم سرویسشان را سریع مصرف نکنند.»
وی عامل دیگر تأثیرگذار بر کیفیت سرویس اینترنت کاربران را شبکه زیرساخت و مخابرات میداند و میافزاید:«درست اســت که در سه سال گذشته بخشهای مختلف شبکه شرکت زیرساخت توسعه پیدا کرده اســت اما همچنان این شرکت بخشی از پهنای باند را از بسترهای قدیمی خود به کشور منتقل و در اختیار متقاضیان قرار میدهد.
اما در شبکه مخابرات به خاطر مسائل مختلف از جمله تحریمها تجهیزات برای توسعه شبکه به صورت تکه تکه نصب شده که نیاز اســت این تجهیزات به شکل یکپارچه در آید کاری که مخابرات در حال انجام آن اســت.» براساس اظهارات وی سرمایهگذاری مخابرات برای توسعه شبکه خود بیش از شرکتهای دیگر بوده اســت به طوری که در هفت سال گذشته در شبکه همراه و ثابت نزدیک به ۱۵ هزار میلیارد تومان سرمایهگذاری شده اســت.
زارعیان همچنین توسعه شبکه زیرساختی کشور براساس فیبرنوری را تنها وظیفه مخابرات نمیداند و معتقد اســت در این خصوص اپراتور چهارم و دیگر شرکتهای اینترنتی نیز مسئول هستند. به باور وی وقتی در کشور اپراتوری انحصاری به عنوان فیبرنوری وجود دارد که وظیفهاش رساندن فیبر به منازل اســت، پس مخابرات نمیتواند بسرعت در این زمینه فعال باشد. سخنگوی شرکت مخابرات در این خصوص میگوید: «برای اینکه از مشکلات شبکه مسی کم کنیم مجموعه اقدام هایی مانند بردن زیرساخت شبکه خود به سمت IP انجام دادهایم. از سوی دیگر در تلاش برای توسعه شبکه خود براساس IMS NVN هستیم. یعنی کل شبکه هوشمند میشود و برخی از مشکلاتی که الان در بخش کیفیت اینترنت با آن روبه رو هستیم از بین خواهد رفت.»
در حالی که توپ کیفیت نامطلوب اینترنت پرسرعت در کشور بین بازیگران این بازار در چرخش اســت، باید منتظر ماند و دید چه زمانی کیفیت اینترنت کشور به استاندارد مطلوب خواهد رسید.