آش ماش از غذاهای محلی استان یزد به ویژه شهرستان مهریز به شمار می رود. البته این آش در استان گلستان هم طبخ می شود. مواد آن سبزی و ماش و گاهی سیب زمینی ریز است. در منشاد این آش را در زمستان برای صبحانه می پزند و در زمان مراسم عزاداری و روز دفن میت، یکی از نزدیکان صاحب عزا می پزد و به خانه عزادار می برد. ایرانیان قدیم ماش را « مِچ » می گفتند و زمانی که به زبان عربی وارد شد ماش نام گرفت.
مواد لازم جهت تهیه آش ماش یزدی:
ماش | ۱ پیمانه |
برنج | نصف پیمانه |
سبزی آش (تره، جعفری، گشنیز، اسفناج) | ۱ و نیم پیمانه خرد شده |
رب گوجه | ۱ قاشق غذاخوری |
نمک، فلفل، زرچوبه | به مقدار لازم |
پیاز داغ | به مقدار لازم |
نعناع داغ | به مقدار لازم |
طرز پخت آش ماش یزدی :
این که می گویم این آش زود آماده میشود برای این است که ماش احتیاج به خیساندن ندارد. برنج را قبل از شروع به کار خیس نمایید. ماش را با ۲ قاشق پیاز داغ و نمک و زرچوبه و ۴ لیوان آب داغ میگذاریم بپزد.
وقتی ماش باز شد و نیم پز شد، برنج خیس خورده را به آن اضافه میکنیم و با درنظر گرفتن اینکه برنج آب می برد، آبش را اندازه می کنیم. هر از گاهی هم می زنیم تا برنج ته نگیرد. برنج باید خوب از هم باز شود. وقتی حسابی نرم شد، سبزی را اضافه می کنیم.
رب گوجه و نمک و فلفل را در روغن کم، تفت میدهیم و در آش می ریزیم. ادویه آش را میزان میکنیم و می گذاریم آش جا بیفتد. در روغن داغ، نعناع خشک را می ریزیم و هم میزنیم و زود از روی حرارت برمی داریم تا سیاه نشود.
موقع سرو، روی آش را با کمی کشک، پیاز و نعناع داغ تزیین می کنیم. این آش سیر داغ ندارد.
منبع : citypedia.ir
باغ پهلوان پور از باغهای متعلق به اواخر دوره قاجار اسـت. این باغ متعلق به فردی به نام «حسن ملارضا» بوده اسـت که بعد از او به دامادش «علی پهلوان» تعلق گرفت.گرچه احداث بناهای مختلف این مجموعه به دوره های مختلف مربوط می شود اما تاریخ احداث اولیه مجموعه به اواخر دوره قاجار باز می گردد.
منطقه مزویرآباد مهریز به دلیل دسترسی به قنات و وجود آب روان در منطقه در گذشته یک منطقه اعیان نشین محسوب می شده اسـت. وجود باغهای زیبا در این منطقه که بیشتر از دوره های قاجار و پهلوی برجای مانده، تا حدود زیادی تغییرات سبک باغسازی را از قاجار به پهلوی نشان می دهد.
دو طرف جوی اصلی باغ پهلوان پور درختان تنومند و سالخورده چنار قرار دارند. درختان مثمر باغ نیز شامل انار، بادام و خرمالو اسـت و کاشت این درختان با توجه به گرمای زیاد استان یزد نمایانگر آب و هوای متفاوت نسبتاً خنک این منطقه اسـت.باغ پهلوان پور مهریز به دلیل روان بودن آب از داخل آن از گذشته
دارای جاذبه خاصی بوده اسـت. این آب از قنات مشهور به «حسن آباد» سرچشمه می گیرد و به جز باغ پهلوان پور به طور مستقیم از هیچ یک از باغهای منطقه عبور نمی کند. آب قنات حسن آباد درختان چناری را که در حاشیه آن روییده اند، سیراب می کند. علاوه بر قنات ذکر شده این باغ از طریق دو رشته آب دیگر به نام قنات «شاه حسینی» و قنات «مزویر آباد»، آبیاری می شود. باغ دارای ۱۶ حقابه (سهمیه آب در اصطلاح محلی یزد حقابه نامیده می شود)
اسـت که هر ۱۲ روز یکبار به آن متعلق می گیرد. زمان هر حقابه بین ۱۰ الی ۱۱ دقیقه اسـت که به آن سبو نیز گفته می شود.باغ پهلوان پور از لحاظ معماری نمایانگر تغییرات سبک باغسازی کهن ایرانی به سمت و سوی باغسازی رایج امروزی اسـت.مساحت این باغ 5/3 هکتار و عمده ساخت و ساز صورت گرفته
در آن شامل برج گلی و فضاهای خدماتی مرتبط با آن در جبهه جنوب شرقی اسـت. عمارت زمستانخانه در جبهه غربی، عمارت شربتخانه (کوشک) در بخش مرکزی، فضاهای خدماتی (اصطبل، انبار، سرایداری و ... ) و کارگاه ریسندگی و قالی بافی در جبهه جنوبی اسـت. سبک معماری آن ترکیبی
از معماری کوشکی و حیاط مرکزی اسـت که کوشک اصلی در مرکز محور اصلی باغ قرار دارد. مسیر عبوری آب در باغ نیز از این محور اسـت. علاوه بر این محور اصلی آب در دو محور دیگر نیز جریان دارد که باغ آرایی حول این دو محور به وجهی زیبا صورت گرفته اسـت، به این معنا که درختان نظام ساز باغ در حاشیه
این دو خیابان کاشته شده اند.مجموعه ورودی باغ شامل برج ، اصطبل و کاهدان اسـت. تزیینات برج همانند تزیینات دوره زندیه اسـت اگر چه تاریخ احداث تمامی این سه بنای ذکر شده مربوط به دوره قاجار اسـت. ارزشمندترین و زیباترین بخش باغ عمارت کوشک یا شربتخانه در سه طبقه و به مساحت 1500 مترمربع اسـت و عمارت کلاه فرنگی کوشک با کاربندی پرکاری زینت داده شده و از نفیس ترین قسمت های بنای شربتخانه به شمار می رود.
این عمارت بر اساس ضوابط و اصول باغات ایرانی بر محور اصلی باغ قرار گرفته اسـت. ساخت کوشک به دوره قاجار مربوط می شود و در سه سطح (دو و نیم طبقه) طراحی شده اسـت. بخش داخلی کوشک شامل تالار، حوضخانه و گوشواره ها اسـت که آب قنات حسن آباد پس از آنکه از وسط کوشک عبور می نماید، در باغ جاری می شود. بنای معروف دیگر که در مجموعه وجود دارد، بنای «زمستانخانه» اسـت که ساخت آن به دوره پهلوی اول مربوط می شود
گردآوری: مجله ی اینترنتی دلگرم
فرماندار شهرستان مهریز گفت: احیاء بافت های تاریخی و استفاده از بناهایی که در این حوزه وجود دارند باعث تحولی مشهود در استان شده اســت و از همین رو در شهرستان میبد هم احیاء بافت تاریخی در صدر برنامه های توسعه قرار دارد.
به گزارش خبرگزاری آریا،سیدمحمد رستگار گفت: مزیت بزرگ منطقه یزد بحث میراث فرهنگی و گردشگری اســت که هم اکنون در مسیر مناسبی قرار گرفته اســت که در آن هم موفقیت های اقتصادی به چشم می خورد و هم موفقیت های فرهنگی.
این مقام دولتی افزود: احیاء بافت های تاریخی و استفاده از بناهایی که در این حوزه وجود دارند باعث تحولی مشهود در استان شده اســت و از همین رو در شهرستان میبد هم احیاء بافت تاریخی در صدر برنامه های توسعه قرار دارد.
وی ادامه داد: ما در صدد هستیم که در این حوزه با برنامه هایی که داریم بتوانیم سرمایه های بخش خصوصی را جهت احیاء جذب کنیم و در کنار آن هم موضوع توانمندسازی ساکنان بافت تاریخی شهر هم در دست بررسی و برنامه ریزی قرار دارد.
رستگار اضافه کرد: اتفاق خوب و مثبت این اســت که در استان یزد، سرمایه گذاران متوجه پتانسیل بالای بناها و بافت های تاریخی شده اند و از طرفی هم الان در بحث گردشگری، استان توانسته شهرت مناسبی پیدا کند.
فرماندار میبد تاکید کرد: ما از ورود هر ظرفیت حقوقی و اقتصادی برای تسریع این کار استقبال می کنیم و مطمئن هستیم که سرمایه گذاران مناطق مختلف استان یزد را به عنوان یک محیط امن و تضمین شده برای سرمایه گذاری در بناهای تاریخی و توسعه گردشگری می دانند.
باغ پهلوان پور از باغهای متعلق به اواخر دوره قاجار اسـت. این باغ متعلق به فردی به نام «حسن ملارضا» بوده اسـت که بعد از او به دامادش «علی پهلوان» تعلق گرفت.گرچه احداث بناهای مختلف این مجموعه به دوره های مختلف مربوط می شود اما تاریخ احداث اولیه مجموعه به اواخر دوره قاجار باز می گردد.
منطقه مزویرآباد مهریز به دلیل دسترسی به قنات و وجود آب روان در منطقه در گذشته یک منطقه اعیان نشین محسوب می شده اسـت. وجود باغهای زیبا در این منطقه که بیشتر از دوره های قاجار و پهلوی برجای مانده، تا حدود زیادی تغییرات سبک باغسازی را از قاجار به پهلوی نشان می دهد.
دو طرف جوی اصلی باغ پهلوان پور درختان تنومند و سالخورده چنار قرار دارند. درختان مثمر باغ نیز شامل انار، بادام و خرمالو اسـت و کاشت این درختان با توجه به گرمای زیاد استان یزد نمایانگر آب و هوای متفاوت نسبتاً خنک این منطقه اسـت.باغ پهلوان پور مهریز به دلیل روان بودن آب از داخل آن از گذشته
دارای جاذبه خاصی بوده اسـت. این آب از قنات مشهور به «حسن آباد» سرچشمه می گیرد و به جز باغ پهلوان پور به طور مستقیم از هیچ یک از باغهای منطقه عبور نمی کند. آب قنات حسن آباد درختان چناری را که در حاشیه آن روییده اند، سیراب می کند. علاوه بر قنات ذکر شده این باغ از طریق دو رشته آب دیگر به نام قنات «شاه حسینی» و قنات «مزویر آباد»، آبیاری می شود. باغ دارای ۱۶ حقابه (سهمیه آب در اصطلاح محلی یزد حقابه نامیده می شود)
اسـت که هر ۱۲ روز یکبار به آن متعلق می گیرد. زمان هر حقابه بین ۱۰ الی ۱۱ دقیقه اسـت که به آن سبو نیز گفته می شود.باغ پهلوان پور از لحاظ معماری نمایانگر تغییرات سبک باغسازی کهن ایرانی به سمت و سوی باغسازی رایج امروزی اسـت.مساحت این باغ 5/3 هکتار و عمده ساخت و ساز صورت گرفته
در آن شامل برج گلی و فضاهای خدماتی مرتبط با آن در جبهه جنوب شرقی اسـت. عمارت زمستانخانه در جبهه غربی، عمارت شربتخانه (کوشک) در بخش مرکزی، فضاهای خدماتی (اصطبل، انبار، سرایداری و ... ) و کارگاه ریسندگی و قالی بافی در جبهه جنوبی اسـت. سبک معماری آن ترکیبی
از معماری کوشکی و حیاط مرکزی اسـت که کوشک اصلی در مرکز محور اصلی باغ قرار دارد. مسیر عبوری آب در باغ نیز از این محور اسـت. علاوه بر این محور اصلی آب در دو محور دیگر نیز جریان دارد که باغ آرایی حول این دو محور به وجهی زیبا صورت گرفته اسـت، به این معنا که درختان نظام ساز باغ در حاشیه
این دو خیابان کاشته شده اند.مجموعه ورودی باغ شامل برج ، اصطبل و کاهدان اسـت. تزیینات برج همانند تزیینات دوره زندیه اسـت اگر چه تاریخ احداث تمامی این سه بنای ذکر شده مربوط به دوره قاجار اسـت. ارزشمندترین و زیباترین بخش باغ عمارت کوشک یا شربتخانه در سه طبقه و به مساحت 1500 مترمربع اسـت و عمارت کلاه فرنگی کوشک با کاربندی پرکاری زینت داده شده و از نفیس ترین قسمت های بنای شربتخانه به شمار می رود.
این عمارت بر اساس ضوابط و اصول باغات ایرانی بر محور اصلی باغ قرار گرفته اسـت. ساخت کوشک به دوره قاجار مربوط می شود و در سه سطح (دو و نیم طبقه) طراحی شده اسـت. بخش داخلی کوشک شامل تالار، حوضخانه و گوشواره ها اسـت که آب قنات حسن آباد پس از آنکه از وسط کوشک عبور می نماید، در باغ جاری می شود. بنای معروف دیگر که در مجموعه وجود دارد، بنای «زمستانخانه» اسـت که ساخت آن به دوره پهلوی اول مربوط می شود
گردآوری: مجله ی اینترنتی دلگرم