برای اطلاع بیشتر از مضرات کتف و بال مرغ با دلگرم همراه باشید.
حتما شما هم راجع به مضرات بال کبابی، خوراکی محبوب این روزها به خصوص برای خانمها شنیدهاید. دکتر سید ضیاءالدین مظهری، متخصص تغذیه و رژیم درمانی و دکتر مسعود دوغایی مقدم، فوقتخصص گوارش، کبد و آندوسکوپی در این مطلب به تمام پرسشهای شما پاسخ میدهد.حتما شما هم راجع به مضرات بال کبابی، خوراکی محبوب این روزها به خصوص برای خانمها شنیدهاید؛
راجع به اینکه خوردن این مرغهای کبابی خوشمزه گاهی به دردسرش نمیارزد یا اینکه اصلا کباب کردن مرغ و جوجه با وجود طعم لذت بخشی که به این خوارکیها میدهند شیوه پخت مناسبی نیستند. دکتر سید ضیاءالدین مظهری و دکتر مسعود دوغایی مقدم، در این مطلب به تمام پرسشهای شما پاسخ میدهند.
در مطالب قبلی اشاره ای به مضرات خوردن گردن و بال مرغ برای زنان داشتیم که به دلیل داشتن میزان زیادی هورمون های تحریک کننده و کیست ساز تا حد ممکن خانم ها بایستی از مصرف این قسمت از مرغ خودداری کنند . در ادامه همان بحث بررسی خواهیم کرد که آیا بال و گردن مرغ رابطه ای با کیست های سینه دارند یا نه؟
خوردن بال مرغ و کیست سینه زنان
یک متخصص زنان و زایمان گفت:مرغ های صنعتی که با هورمون رشد پیدا می کنند دارای مقادیر زیادی چربی به خصوص در قسمت بال هستند، لذا توصیه می شود همه افراد، به خصوص خانم ها از مرغ های هورمونی و قسمت بال مرغ استفاده نکنند زیرا چربی مرغ های هورمونی در تحریک رشد کیست های پستان تاثیرگذار هستند .
کیست های پستان دو نوع ساده و کمپلکس دارند؛ کیست های ساده، دیواره صافی دارند و داخل آنها مایع زلالی وجود دارد، بیشتر خانم ها دچار این نوع کیست می شوند که بی خطر است و بیمار فقط باید تحت نظر باشد .
نه، در مرغداریهایی که در آنها از مرغهای زیادی نگهداری میشود، این امکان وجود ندارد که بتوان به بال تکتک مرغها واکسن زد. شاید به بال قناری یا کاسکو در دامپزشکی واکسن بزنند. داروی مرغ صنعتی به شکل خوراکی داده و در آب اضافه میشود. حتی اگر فرض کنیم به بال مرغ واکسن میزنند، مشکلی ایجاد نمیکند زیرا واکسن به سرعت جذب میشود.
این به نوع آنتیبیوتیک بستگی دارد. ممکن است چند درصد برخی آنتیبیوتیکها طی پخت از بین بروند اما برخی دیگر همچنان باقی میمانند.
احتمال مصرف دارو در مرغی که ۶۰ روز در مرغداری مانده در مقایسه با مرغ ۴۵ روزه بیشتر و احتمالا باقیماندههای دارویی در بدنش بالاتر است. مردم معمولا مرغهای درشت را بیشتر میپسندند در حالی که مرغ ۲.۵ کیلویی هم از مرغهای درشتی است که مصرفش توصیه نمیشود.
بله، وزن بعد از کشتار مرغ خوب باید حدود ۱۲۰۰ تا ۱۹۰۰ گرم باشد. مرغهایی که نه خیلی ریز هستند و نه خیلی درشت، بهترین انتخاب هستند. مرغهای خیلی ریز در بازار ما به مرغهای «پنچری» یا «بیمار» معروفاند ولی در دیگر نقاط دنیا اینطور نیست و مرغهای کوچک گرانترند و برای جوجهکباب مصرف میشوند. معمولا وقتی بازار فروش مرغ خوب نیست، مرغدار کشتار مرغ را به تاخیر میاندازد و مرغ درشت میشود ولی کیفیت و طعم گوشت مرغهای درشت چندان مناسب نیست.
از دید تغذیهای، مصرف بال و گردن مرغ به دلیل چربیهای اشباعی که دارند، مضر است و باید تا حد امکان چربیهای قابل مشاهده بدن مرغ گرفته شود اما از دید بهداشت موادغذایی، بال و گردن مرغ هیچ مشکلی ندارند.
پوست مرغ آلودگیهای محیطی خیلی زیادی را میتواند منتقل کند. چربیهای اشباع شدهای که دارد، میتواند میزان کلسترول را بالا ببرد و به کبد آسیب برساند، اگر زندگی سالم میخواهید یا میخواهید خود را در برابر بسیاری از بیماریها بیمه کنید بهتر است از خوردن چربی حیوانی در حد امکان پرهیز کنید، حتی پوست ماهی هم میتواند بسیاری از آلودگیها و بیماریها را به مصرفکننده منتقل کند.چاقی یک بیماری محسوب میشود و میتواند صدها بیماری را زمینهسازی کند یا بیماریهای موجود در بدن را تثبیت کند.
امروزه مشخص شده برخلاف تصور گذشته بافت چربی در بدن، یک بافت مرده نیست و بسیار فعال است و در ردیف غدد درونریز شمرده میشود و میگویند انواع آنزیمها از این بافتهای چربی ترشح میشود طوریکه تمام سیستم کنترل گرسنگی و اشتها را تحتتاثیر خود قرار میدهد. بهخصوص اگر این چربیها در ناحیه شکم انباشته شده باشند.
و هرچه قطر و طول شکم بیشتر باشد عمر فرد کوتاهتر میشود و اغلب انواع اسیدها از بافت چربی شکمیوارد جریان خون میشوند و تمام رگها را طوری تحت تاثیر قرار میدهند که حالت کشسانی آنها از بین میرود.کبد چرب میتواند به سمت بیماریای به نام استارتو هپاتایتیسم برود که در 20درصد افرادی که به این بیماری مبتلا میشوند موجب نارسایی کبدی میشود که این بیماری بسیار خطرناک است و در نوع خودش میتواند باعث مرگومیر شود.
در خوردن بال و گردن مرغ احتیاط کنید، بسیاری از مواد شیمیایی و مواد سمیکه در دنیای خارج از بدن شما وجود دارد در بال مرغ انباشته میشوند و شما با خوردن این قسمت لذیذ مرغ، خود را دچار بسیاری از بیماریها میکنید. اینکه میگویند به بعضی از طیور مثل مرغ هورمونهای استروئیدی تزریق میشوند به نظر من درست نیست زیرا این هورمونها بسیار گران هستند و از نظر اقتصادی استفاده از آنها برای دامداران به صرفه نیست.به طیور معمولا آنتیبیوتیک میدهند، آنتیبیوتیکها آنها را در مقابل بیماریها محافظت میکند و هم باعث میشود.
به اصطلاح زودتر وزن بگیرند و رشد کنند به همین دلیل توصیه میشود، زمانی دام و طیوری که از آنتیبیوتیکها استفاده کردهاند ذبح شوند که نیمه عمر دارو سپری شده باشد تا وقتیکه این گوشتها به بازار مصرف ارائه میشوند، این آنتیبیوتیکها به انسانها منتقل نشوند، ولی متاسفانه در بسیاری از موارد این نکته رعایت نمیشود، به همین علت بعضی از افراد در مقابل انواع آنتیبیوتیکها از خودشان مقاومت نشان میدهند بدون اینکه خودشان علت آن را بدانند، دریافت این آنتیبیوتیکها میتواند از طریق شیر، گوشت و انواع منابع حیوانی باشد.
و اما فلسفه اینکه میگویند در خوردن بال و گردن مرغ احتیاط کنید این است که معمولا مواد شیمیایی و مواد سمیدر چربی حل میشوند و اصولا بیماریهایی که در حال حاضر در کشور ما خیلی گسترده هستند بیماریهای قلبی و عروقی ناشی از افزایش چربی خون یا افزایش چربی LDLنانجیب است که از طریق چربیهای حیوانی منتقل میشوند.
در مورد مرغ توصیه میشود، پوست مرغ را نخورند برای اینکه بیشتر اسیدهای چرب اشباع شده یا چربیهایی که میتواند باعث افزایش وزن و افزایش کلسترول شود در این پوست وجود دارد. این چربیها گاهی در داخل شکم و کنارههای ران مرغ هم دیده میشوند که باید حتما جدا شوند.پوست مرغ آلودگیهای محیطی خیلی زیادی را میتواند منتقل کند، چربیهای اشباع شدهای که دارد، میتواند میزان کلسترول خون شما را بالا ببرد و به کبد آسیب برساند.
علت خوشمزگی بال مرغ، چربی زیادی است که در آن قسمتها انباشته شده و هرچیزی که خوشمزه باشد یک لذت آنی و یک حسرت دائمیایجاد میکند. در رابطه با گردن مرغ هم گفته میشود که گردن محل عبور خیلی از بافتهای اعصاب است و بسیاری از غدد لنفاوی در گردن قرار دارد که احتمالا اینها میتواند موجبات انتقال بعضی از ترکیبها را فراهم کند.
که برای انسان مضر است و توصیه میشود که خانمها و دخترخانمها میل نکنند.خانمها وقتی که به مرحله بلوغ میرسند یک جهش پیدا میکنند و یکی از تغییراتی که در آنها علاوه بر افزایش طول قدشان دیده میشود، تغییرات ترکیبی بدنشان است، دخترخانمها قبل از بلوغ از نظر ذخایر چربی بدنشان با پسرها یکسان هستند ولی به محض اینکه به مرحله بلوغ میرسند و اولین دوره قاعدگی را تجربه میکنند مقدار چربی انباشته شده بدن آنها تا 30درصد افزایش پیدا میکند.
و به این دلیل خانمها نسبت به آقایان در معرض خطر شدیدتری برای افزایش وزن و انباشتگی چربی قرار دارند و وقتی در بدن مقدار چربی بالا باشد سوختوساز آن بدن پایین میآید، درنتیجه به حجم عضلانی بدن پسران اضافه میشود و در دختران چربی به بدنشان اضافه میشود.
بعد از بلوغ نیاز پسران به انرژی و پروتئین خیلی بیشتر از خانمهاست زیرا محل سوخت ترکیبهای درشت مغذیهایی که تولید انرژی میکند مثل قندها و چربیها در عضلات، صورت میگیرد. خانمها عضلات ظریفتر و بافت چربی بیشتر و درنتیجه مقاومت بیشتری دارند و آقایان عضلات بزرگتر و بافت چربی کمتر و درنتیجه مقاومت کمتری دارند. ذخیره انرژی خانمها باعث میشود در مقابل درد، گرسنگی و تشنگی و استرسها مقاومتر باشند گرچه اندام ظریفتری دارند. مساله چاقی به جز چند مورد که جزو بیماریهاست برمیگردد به دریافت انرژی و مصرف انرژی؛ درست مثل درآمد میماند هرچه درآمد ما بیشتر از مخارجمان باشد بهصورت پسانداز ذخیره میشود و تبدیل به یک سرمایه میشود.
در بدن هم هرچقدر انرژی دریافتیمان بیشتر از انرژی مصرفیمان باشد مازاد آن تبدیل به بافت چربی میشود که در خانمها این انباشتگی چربی خیلی راحتتر رخ میدهد و اگر از قسمتهای چرب دامها و طیور استفاده شود این دریافت انرژی افزایش پیدا میکند و ...
درنتیجه آن چاقی سریعتر تجلی پیدا میکند.وقتی آقایان چاق میشوند استروژن بدنشان افزایش پیدا میکند و فرم بدنشان به سمت فرم بدن خانمها میرود و خانمهایی هم که از این طریق چاق میشوند هورمونهایشان دچار اختلال میشوند و نسبت هورمون تستسترون آن در خونشان افزایش پیدا میکند و دچار مشکلاتی مثل رویش موهای زائد میشوند.
رابطه بال مرغ با انواع کیست سینه
این متخصص زنان و زایمان ادامه داد:کیست های سینه معمولاً مشکل بسیار حاد پاتولوژیک به حساب نمی آیند زیرا این کیست ها با تغییرات قائدگی دچار تغییراتی از نظر تعداد و اندازه می شوند و درد و احساس ناراحتی را برای خانم ها به وجود می آورند، در این حالت سینه ها دردناک و متورم می شوند؛ کیست سینه به طورطبیعی با یک سری جریان ها از جمله داروهای هورمونی با مقدار زیاد، خوردن هر نوع چربی، محرک های کیست سینه مانند فلفل، کافئین، شکلات و قهوه تشدید می شوند و درد را افزایش می دهند.
وی گفت:مرغ های صنعتی که با هورمون رشد پیدا می کنند دارای مقادیر زیادی چربی در قسمت بال هستند، اگرچه بال مرغ لذیذترین قسمت آن است اما از نظر سلامتی بدترین قسمت به حساب می آید زیرا چربی در این ناحیه تجمع پیدا می کند؛ توصیه می شود همه به خصوص خانم ها از بال مرغ چه به صورت کباب شده و چه به صورت پخته شده در غذا استفاده نکنند زیرا چربی مرغ های هورمونی در تحریک رشد کیست های پستان تاثیرگذار هستند؛ بنابراین تغییرات فایبروکیستیک که اکثرا خوش خیم هستند با کمتر شدن مصرف چربی کاهش پیدا می کنند.
خانم ها می توانند با مصرف مرغ های سبز که به سبب جوان بودن، کاهش مصرف دارو و مدت کوتاه پرورش از کیفیت بالاتری نسبت به مرغ های معمولی برخوردارند، و همچنین با افزایش خوردن مایعات و مواد قندی از کیستیک شدن سینه ها جلوگیری کنند.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
شبهافیونى ها در صورتى که بدون نظارت پزشک مصرف شوند خطرناکند
منبع شبه افیونىها چیست؟
برخى از مواد شبه افیونى مانند مرفین و کدئین به طور طبیعى در تریاک موجودند. مواد شبه افیونى دیگر مانند هروئین با اضافه کردن مواد شیمیایى دیگر به مرفین ساخته مى شوند.
البته امروزه بسیارى داروهاى شبه افیونى از تریاک استخراج نمىشوند بلکه به طور مصنوعى ساخته مى شوند. از جمله داروهاى شبه افیونى که شرکت هاى دارویى آنها را مى سازند مى توان به اوکسىکدون، مپریدین، هیدروکودون و هیدرومرفین اشاره کرد.
شکل ظاهرى شبهافیونىها چگونه است؟
داروهاى شبه افیونى با استفاده پزشکى به اشکال گوناگون، قرص، کپسول، شربت، محلول و شیاف وجود دارند.
تریاک ماده اى صمغ مانند است که از تخمدان گل گیاه خشخاش به دست مىآید و معمولاً به صورت تکهها یا گرد قهوهاى تیره عرضه مىشود و معمولاً تدخین یا خورده مى شود. هروئین به صورت گردى سفید یا مایل به خرمایى ارائه مىشود.
استفادههاى مواد شبه افیونى چیست؟
پزشکان و دندانپزشکان شبه افیونىها را براى تسکین دادن درد هاى حاد یا مزمن ناشى از بیمارى، جراحى یا جراحت ها تجویز مىکنند.
داروهاى شبهافیونى همچنین براى تخفیف دادن سرفه متوسط تا شدید و اسهال به کار مىروند. شبهافیونى هایى مانند متادون و بوپرونورفین براى معالجه اعتیاد به شبه افیونى هاى دیگر مانند هروئین کاربرد دارند.
افراد همچنین براى نشئه شدن و ایجاد سرخوشى به سوءمصرف شبه افیونىها مىپردازند.
گرچه در این مورد معمولاً توجه به داروهاى غیرقانونى مثل هروئین معطوف مى شود، اما برخى از داروهاى شبهافیونى قانونى تجویز شده توسط پزشکان مانند کدئین، هیدرومورفون، اکسىکدون، مرفین و… نیز مورد سوءمصرف قرار مىگیرند.
یک علامت هشدار دهنده در این مورد تجدید مکرر نسخه این داروها است. افرادى که این داد هها را مورد سوءمصرف قرار مى دهند ممکن است به پزشکان مختلف مراجعه کنند و از هر یک از آنها نسخه این داروها را بگیرند. این داروها همچنین از داروخانه ها نیز دزدیده شده و در خیابان به فروش مى رسند، خود شاغلان حرف پزشکى هم که به این داروها دسترسى دارند در خطر سوءمصرف این داروها قرار دارند و ممکن است به آنها وابسته شوند.
شبه افیونى ها چه احساسى در مصرف کننده ایجاد مى کنند؟
نحوه اثر مواد شبه افیونى به چند عامل بستگى دارد:
• مقدار مصرف.
• توالى بین موارد مصرف و مدت کلى مصرف.
• شیوه مصرف، خوراکى یا تزریقى.
• خلق و خوى، انتظارات و محیط زندگى.
• سن فرد مصرف کننده.
• وجود بیمارى جسمى یا روانى قبلى.
• مصرف الکل و سایر داروها اعم از دارو هاى تجویز شده توسط پزشک، داروهاى بدون نیاز به نسخه، دارو هاى گیاهى و داروهاى غیرقانونى.
مقادیر کم مواد شبه افیونى احساس درد و پاسخ عاطفى به درد را مهار مى کند.
این مواد همچنین نشئگى و خواب آلودگى، آرمیدگى عضلانى، اشکال در تمرکز، تنگ شدن مردمک ها، اندکى کاهش یافتن در سرعت تنفس، تهوع، استفراغ، بى اشتهایى و تعریق به وجود مىآورند. با مقادیر بالاتر مصرف این مواد این اثرات شدیدتر مىشوند و مدت بیشترى به طول مىانجامد.
سرعت و شدت اثرات مواد شبه افیونى بستگى به چگونگى مصرف دارو دارد. هنگامى که این مواد به طور خوراکى مصرف مىشوند، این اثرات به تدریج ظاهر مىشوند و معمولاً پس از ده تا بیست دقیقه احساس مى شود.
هنگامى این مواد به صورت تزریق داخل وریدى مصرف مى شوند، اثرات با بیشترین شدت و در طول یک دقیقه احساس مىشوند.
این احساسات چه مدت به طول مىانجامد؟
هنگامى که شبه افیونى ها براى تخفیف دادن درد خورده مى شوند، طول مدت اثر آنها تا حدى بر حسب نوع مصرف شده متفاوت است، گرچه به طور کلى یک دوز واحد بسیارى از این مواد مى تواند براى چهار تا پنج ساعت درد را تسکین دهد.
پزشکان شبه افیونىها را براى تسکین دادن درد هاى حاد ناشى از بیمارى تجویز مىکنند
آیا مواد شبه افیونى خطرناک هستند؟
بله، شبهافیونى ها در صورتى که بدون نظارت پزشک مصرف شوند خطرناکند.
همه مواد شبه افیونى به خصوص هروئین هنگامى که در مقادیر زیاد مصرف شوند یا هنگامى به همراه سایر داروهاى مهار کننده مغز مانند الکل یا داروهاى بنزودیازپینى مانند دیازپام مصرف شوند، ممکن است باعث مرگ فرد شوند.
علت این است که مواد شبهافیونى فعالیت بخشى از مغز که عهدهدار کنترل کردن تنفس است را مهار مىکنند و در مقادیر زیاد ممکن است باعث قطع تنفس و مرگ شوند. علائم مسمومیت با مقادیر زیاد این مواد شامل کندشدن تنفس، کبودى پوست و بالاخره اغما است. مرگ معمولاً به علت قطع تنفس رخ مىدهد.
این افراد را اگر به موقع به بیمارستان برسانند، مىتوان با داروهایى مانند نالوکسان که اثرات مواد شبهافیونى از جمله اثرات آنها در مهار کردن تنفس را برطرف مىکنند، معالجه کرد.
افرادى که به دنبال اثرات نشئه زاى مواد شبهافیونى هستند، ممکن است با توجه به بىاثر شدن تدریجى این مواد براى رسیدن به حالت نشئگى مداوماً مقدار مصرف خود را افزایش دهند. با افزایش میزان مصرف، فرد در معرض خطر مسمومیت و مصرف بیش از حد یا اوردوز (Overdose) قرار مى گیرد.
اگر افرادى که به علت مصرف دراز مدت دچار تحمل نسبت به این مواد شده اند، مدتى مصرف این مواد را قطع کنند و سپس همان مقدارى که پیش از قطع مصرف مى کرده اند، را دوباره آغاز کنند، خطر مسمومیتیا اوردوز شدن زیاد است.
برخى افراد براى افزایش شدت اثر نشئه آور مواد شبه افیونى را تزریق مى کنند. تزریق این مواد در موارد غیر پزشکى خطر بالاى سرایت عفونت و بیمارى ها به علت سرنگ هاى آلوده، استفاده مشترک از سرنگ و ناخالصى هاى موجود در مواد را ایجاد مىکند.
میزان شیوع ایدز و هپاتیت به خصوص در میان مصرف کنندگان تزریقى این مواد بالا است.
مواد مخدر خیابانى تقریباً هیچ گاه خالص نیستند و قرص ها و کپسول هاى دارویى، هنگامى که براى تزریق رقیق مى شوند، حاوى موادى هستند که مى توانند به طور دائم به وریدها یا اندام صدمه بزنند،
استفاده از شبه افیونى هاى کوتاه اثر مانند هروئین حین باردارى مى تواند باعث زایمان زودرس، وزن کم هنگام زایمان، بروز علائم ترک در نوزاد و مرگ نوزاد شود. زنان باردارى که به شبه افیونى ها معتادند با متادون، یک شبه افیونى طولانى اثر، مورد درمان قرار مى گیرند تا از به وجود آمدن علائم ترک جلوگیرى شود.
آیا شبه افیونى ها اعتیاد آورند؟
شبه افیونى ها مى توانند اعتیاد ایجاد کنند. هنگامى که مواد شبه افیونى به طور گاهگاهى تحت نظارت پزشک مصرف شوند، خطر اعتیاد ناچیز است، اما افرادى که به طور منظم به خاطر اثرات لذتبخش این مواد را مورد مصرف قرار مى دهند، به زودى نسبت به این اثرات دچار تحمل (Tolerance) مى شوند (به این معنا که با همان مقدار قبلى مصرفشان نشئه نمى شوند)
این افراد براى رسیدن به همان شدت اثر مجبورند مقدار بیشترى از دارو را مصرف کنند. مصرف مزمن یا سوءمصرف شبه افیونى ها مى تواند به وابستگى جسمى و روانى منجر شود.
افراد هنگامى “وابستگى روانى” به یک دارو یا ماده پیدا مى کنند که آن ماده یا دارو به محور افکار، احساسات و فعالیت هاى آنها بدل مى شود به طورى که نیاز به مصرف آن دارو به صورت یک اجبار یا میل شدید در مى آید.
در “وابستگى جسمى”، بدن به حضور دارو عادت مى کند و در صورت کاهش یا قطع مصرف دارو علائم ترک بروز مى کند.
فردى که وابستگى جسمى دارو به شبه افیونى ها دارد حدود شش تا ۱۲ ساعت پس از آخرین مصرف یک شبهافیونى کوتاهاثر مانند هروئین و یک تا سه روز پس از آخرین مصرف یک شبه افیونى طولانىاثر مانند متادون دچار علائم ترک خواهد شد.
علائم ترک در شبه افیونى هاى کوتاه اثر شدید است و به سرعت به سراغ فرد مى آید، در شبه افیونى هاى طولانى اثر این علائم تدریجى تر بروز مى کند و شدت کمترى هم دارد.
علائم ترک شامل ناآرامى، خمیازه کشیدن، اشک ریزش، اسهال، درد هاى قولنجى شکم، دانه دانه شدن پوست و آبریزش بینى است.
این علائم با میل شدید به دارو و جست و جو براى پیدا کردن آن است. این علائم معمولاً پس از یک هفته فروکش مى کند، گرچه برخى علائم مانند اضطراب، بى خوابى و میل شدید براى ماده مخدر ممکن است براى مدتى طولانى ادامه پیدا کند. علائم ترک مواد شبه افیونى، برخلاف علائم ترک الکل، ندرتاً حیات فرد را به خطر مى اندازد.
اثرات درازمدت مصرف شبه افیونى ها چیست؟
مصرف دراز مدت شبه افیونى ها مى تواند باعث ناپایدارى خلقى، تنگ شدن مردمکها (اختلال در دید شبانه)، یبوست، کاهش میل جنسى و بىنظمى هاى قاعدگى شود.
اعتیاد به مواد شبه افیونى مى تواند به اثرات مخرب درازمدت اجتماعى، مالى و عاطفى منجر شود.
منبع:hamshahrionline.ir
نوشته درباره شبه افیونی ها چه میدانید؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
تا به حال برای همه ی ما اتفاق افتاده که یک شب یا چند شب از خواب بپریم و دچار بدخوابی شویم. ولی بعضی افراد هستند که چه زود بخوابند چه دیر وقت؛ به طور معمول در ساعت معینی از شب بیدار میشوند. این اتفاق در صورت تکرار در طولانی مدت باعث میشوند تا بدن و مغز آسیب ببیند. در ادامه قصد ما این است تا یک بررسی کلی نسبت به این موضوع داشته باشیم و در آخر علت علمی بیدار شدن در ساعات مختلف از شب را بیان کنیم؛ با ما همراه باشید.
لرزش یا رعشه یا لغمه، شامل حرکات اضافی بدن میباشد. این حرکات به دلیل انقباض و انبساط متناوب عضلات پدید میآید.لرزش، شایعترین حرکت غیرارادی بدن است و ممکن است در دستها، بازو، چشم، صورت، سر، طنابهای صوتی، تنه و ساق پا دیده شود. ولی بسیاری از موارد لرزش، در دستها دیده میشود.بعضی انواع رعشه ارثی است. رعشه ممکن است در هر سنی بروز نماید، ولی در افراد میانسال و سالمند شایعتر است.لرزش دستها هنگام عصبانیت، اضطراب، خستگی بیش از حد، ورزشهای پراسترس و کار زیاد شایع است.
با دلگرم همراه باشید تا در مورد علت لرزش بدن بیشتر بدانید.
نوعی لرزش آهسته اندامهای انتهایی است که در پایان یک حرکت مانند تلاش در فشردن یک دگمه یا لمس نوک بینی دیده میشود.لرزش مخچهای به علت وجود ضایعه در مخچه یا آسیب مخچه به علت حادثه، تومور یا بیماریهایی مانند اماس یا نابسامانیهای ارثی دیده میشود. این نوع لرزش، به علت مصرف زیاد الکل یا مصرف بیش از حد بعضی داروها نیز حاصل میشود.
وقتی شخص مبتلا، دارای فعالیت است و یا در وضعیتی خاص قرار میگیرد، غالباً این لرزش برجستهتر است. لرزش مخچهای ممکن است با سایر تظاهرات از جمله: اشکال در سخن گفتن، چرخش غیرارادی و سریع چشمها، مشکلات راه رفتن و لرزش تنه و گردن همراه باشد.
در تمام مبتلایان به دیستونی و در تمام سنین دیده میشود. دیستونی یکی از نابسامانیهای حرکتی است که طی آن انقباض غیرارادی و بیوقفه عضله، سبب حرکات تکراری و یا غیرطبیعی میگردد.لرزش دیستونیک، ممکن است در هر یک از ماهیچههای بدن به وجود آید. غالباً وقتی بیشتر دیده میشود که بیمار در وضعیتی خاص قرار میگیرد یا به طریقی خاص به حرکت در میآید.لرزش دیستونیک به طور نامنظم بروز میکند و غالباً با استراحت، از بین میرود. ممکن است لمس عضله یا بخش مبتلا، از وخامت لرزش بکاهد.
شایعترین نوع لرزشها است. در بعضی افراد به آهستگی پیشرفت میکند و از یک سمت بدن شروع میشود، ولی طی 3 سال، هر دو سمت بدن را درگیر مینماید.در بسیاری موارد، دستها گرفتارند، ولی سر، زبان، ساقها و تنه نیز ممکن است گرفتار باشند.لرزش اصلی، ممکن است با آشفتگی خفیف راه رفتن همراه باشد. با افزایش سن، ممکن است کثرت لرزش کاهش یابد، ولی وخامت آن افزایش یافته و بر توانایی بیمار تأثیر خواهد گذاشت.
هیجان، استرس، تب، خستگی بیش از حد جسمی یا پایین بودن قند خون ممکن است افزایش دهنده لرزش باشداحتمال ارثی بودن این نوع لرزش بسیار است. لرزش اصلی علت شناخته شده ندارد.
با انقباضات سریع عضلات مشخص میشود و بلافاصله پس از ایستادن در ساق پا و تنه دیده میشود. در رانها و ساقها گرفتگی عضلات حس میشود و وقتی از بیمار میخواهند روی یک نقطه بایستد، به صورت غیر قابل کنترلی تکان میخورد.در این مورد، سایر نشانههای بالینی وجود ندارد و وقتی بیمار مینشیند یا روی پاها میپرد، حالت تکان خوردن فرومینشیند. در بیمارانی که دچار لرزش اصلی هستند، لرزش ارتوستاتیک هم دیده شده است.
در اثر وارد آمدن آسیب به ساختارهای درون مغز ایجاد میشود. این لرزش در زمان استراحت دیده میشود و غالبا پیشتاز بیماری پارکینسون است.این لرزش که غالبا در دستها دیده میشود، ممکن است در گونه، لبها، ساقپا و تنه نیز دیده شود و با استرس یا هیجان افزایش مییابد. شروع لرزش پارکینسون، بعد از 60 سالگی است.حرکت از یک عضو یا یک سمت بدن آغاز میشود و معمولا پیشرفت کرده و سمت دیگر را گرفتار میکند.
در تمام افراد طبیعی دیده میشود و ارزش بالینی ندارد. این لرزش به ندرت با چشم دیده میشود و با هیجانی شدید (مثل اضطراب یا ترس)، خستگی بیش از حد جسمی، کاهش قند خون، پرکاری تیروئید، مسمومیت با فلزات سنگین، استفاده از عوامل محرک، مصرف الکل یا تب، شدت میگیرد.این نوع لرزش در تمام عضلات ارادی دیده میشود و با باز کردن ساعدها و قرار دادن یک برگ کاغذ روی نوک دستها قابل مشاهده است. این نوع لرزش، پس از رفع علت از بین میرود.
این نوع لرزش، در زمان استراحت یا یک وضعیت خاص رخ میدهد. ویژگیهای این نوع لرزش شامل: شروع ناگهانی و بهبود، افزایش میزان بروز آن با استرس، تغییر جهت لرزش و یا بخش گرفتار بدن است. وقتی حواس بیمار پرت میشود، این لرزش کاهش مییابد یا از بین میرود.
با لرزش آهسته و سفتی بدن مشخص میشود که در زمان استراحت و به صورت عمدی وجود دارد. این نوع لرزش با بیماریهایی همراه است که سبب بیماری هسته قرمز مغز میانی میشوند و با ضربههای غیرمعمولی همراه است.
اعتیاد به الکل یا ترک الکل، سبب از بین رفتن بعضی سلولهای عصبی شده و به لرزش بدن میانجامد.
پزشک ضمن معاینه، به بررسی قرینه بودن لرزش، حالت از بین رفتن حس، ضعف یا آتروفی عضله یا کاهش رفلکسها مبادرت خواهد نمود.در صورتی که لرزش از نوع ارثی باشد، گرفتن سابقه خانوادگی مؤثر است.با آزمایش خون یا ادرار میتوان بدکاری تیروئید، سایر علل متابولیک و تراز غیر طبیعی بعضی مواد شیمیایی را مشخص کرد که ممکن است سبب ایجاد لرزش شوند.با استفاده از سی تی اسکن یا ام آر آی میتوان فهمید که آیا لرزش در نتیجه نقص ساختاری به وجود آمده است یا حاصل تخریب مغز است.پزشک، برای تشخیص مشکلات عضله یا عصب، دستور انجام الکترومیوگرافی دهد. با این آزمون فعالیت غیرارادی عضله و عکسالعمل ماهیچه نسبت به تحریک عصب اندازهگیری میشود.
مواقعی که باید لرزش دست را جدی گرفت
در مواردی که لرزش دست در سنین پایینتر شروع شود یا با علائم دیگری همراه باشد، یا در طول زمان بیشتر گردد، باید جدی گرفته شود. در بیماریهای تحلیل برنده مغز مثل MS یا بیماریهای مخچهای یا پارکینسون این نوع لرزشها دیده میشود.
سئوالات زیر را از فرد دچار لرزش بپرسید
درمان لرزش بدن
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
مصرف نخودفرنگی چه مزایایی برای سلامتی دارد؟
نخودفرنگی منبع خوب ویتامین C اســت. این ویتامین خواص آنتیاکسیدانی داشته و به سلامت استخوانها، غضروفها، دندانها و لثهها کمک میکند. علاوه بر این ویتامین C باعث جذب بهتر آهن موجود در مواد غذایی شده و به بهبود زخمها کمک زیادی میکند.
چشمتان روز بد نبیند همین دیروز بود که من با صدای بلندگوی آقای وانتی که در حال تبلیغ نخودهایش بود از خواب پریدم و تا آخر شب حسابی دمق بودم. اما آقای وانتی حق دارد که نخودهای تروتازهاش را در بوق و کرنا کند چون این نخودهای سبز و کوچک منبعی از ویتامینها و مواد معدنی بوده و برای سلامتی مفیدند. در این مطلب شما را با این خواص بیشتر آشنا میکنیم.
نخودفرنگی منبع آنتیاکسیدانها
آنتیاکسیدانها سلولها را از گزند آسیبهای ناشی از رادیکالهای آزاد که باعث بروز بیماریهای قلبی عروقی و برخی سرطانها و پیری زودهنگام سلولها میشوند، حفظ میکند:
نخودفرنگی و لوتئین و زآگزانتین
این ترکیبات آنتیاکسیدانی به خانوادهی کاروتنوییدها تعلق دارند. باید بدانید که میزان این آنتیاکسیدانها در نخودفرنگی آبپز شده بیشتر از نخودفرنگی خام اســت. نتایج پژوهشها نشان میدهند که لوتئین موجود در نخودفرنگی بیشتر از سبزیهای دیگری مانند اسفناج جذب بدن میشود.
دریافت روزانهی زآگزانتین و لوتئین بهطور طبیعی در ماکولا و شبکیهی چشم وجود دارد، چشم را در برابر مشکلاتی مانند دژنراسیون ماکولای چشم و آب مروارید حفظ میکنند. این آنتیاکسیدانها با سرطانهای سینه و ریه نیز مقابله کرده و سلامت قلب و عروق را افزایش میدهند.
نخود فرنگی و پروتئین
نخودفرنگی حاوی پروتئین گیاهی اســت. جوشاندن و پختن نخودفرنگی باعث میشود که ارزش غذایی آن بالا رفته و هضم آن سادهتر شود. این نخودهای تر و تازه به همراه سبزیجات و مواد غذایی دیگری مانند حبوبات، مغزها، غلات و غیره تأمینکننده پروتئین بدن گیاهخواران خواهد بود.
نخود فرنگی و فیبرهای غذایی
نصف فنجان نخودفرنگی پخته شده منبع خوب فیبرهای غذایی اســت. حتماً میدانید که هر مادهی غذایی سرشار از فیبر سپری در برابر سرطان کولون خواهد بود. فیبرها باعث ایجاد احساس سیری میشوند و جلوی اشتهای زیاد را میگیرند. علاوه بر این با یبوست مقابله کرده و خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی و دیابت نوع 2 را نیز کاهش میدهند.
نخودفرنگی و ویتامین C
نخودفرنگی منبع خوب ویتامین C اســت. این ویتامین خواص آنتیاکسیدانی داشته و به سلامت استخوانها، غضروفها، دندانها و لثهها کمک میکند. علاوه بر این ویتامین C باعث جذب بهتر آهن موجود در مواد غذایی شده و به بهبود زخمها کمک زیادی میکند.
نخود فرنگی و ویتامین K
نخودفرنگی منبع خوب ویتامین K محسوب میشود. این ویتامین برای تولید پروتئینهایی که در انعقاد خون نقش دارند کمک میکند. ویتامین K همچنین در ساخت استخوانها نیز نقش دارد.
نخود فرنگی و آهن
نخودفرنگی پختهشده منبع خوب آهن گیاهی محسوب میشود. این مادهی معدنی برای انتقال اکسیژن و ساخت گلبولهای قرمز خون نقش مهمی دارد. علاوه بر این آهن در تولید سلولهای جدید، ترشح هورمون و نروترانسموتورها (ناقلهای عصبی) شرکت دارد.
درست اســت که آهن موجود در مواد غذایی گیاهی کمتر از آهن موجود در مواد غذایی حیوانی جذب بدن میشود؛ اما لازم اســت بدانید که ویتامین C برای افزایش میزان جذب این آهن موثر اســت.
نخود فرنگی و منگنز
منگنز مانند کوفاکتور چندین آنزیم عمل میکند که به تسریع فرایندهای متابولیکی کمک میکنند.
علاوه بر این منگنز در پیشگیری از آسیبهای پوستی ناشی از تأثیر منفی رادیکالهای آزاد نقش دارد. خوشبختانه نخودفرنگی یکی از منابع غذایی خوب این مادهی مغذی اســت.
نخود فرنگی و مس
جای شگفتی اســت که این نخودهای ریز حاوی این میزان مواد مغذی باشند. نخودفرنگی را یکی از منابع غذایی مس میدانند. باید بدانید که مس برای تولید هموگلوبین و کلاژن (پروتئین به کار رفته در ساخت و ترمیم بافتها) نقش دارد. علاوه بر این چندین آنزیم حاوی مس در عملکرد بدن در برابر اثرات منفی رادیکالهای آزاد نقش مهمی دارند.
نخود فرنگی و ویتامین B1
تیامین یا همان ویتامین B1 بخشی از کوآنزیمهای ضروری برای تولید انرژی از کربوهیدراتهای مصرفی ماست. این ویتامین همچنین در انتقال پالسهای عصبی داخل نورونها و همچنین رشد طبیعی سلولهای بدن نقش دارد. شما میتوانید با مصرف این نخودهای تازهی پخته شده میزان قابلتوجهی ویتامین B1 کسب کنید.
نخودفرنگی و فسفر
فسفر بعد از کلسیم دومین مادهی معدنی اســت که به صورت زیاد و فراوان در بدن وجود دارد. این مادهی معدنی نقش مهمی در ساخت و حفظ سلامت استخوانها و دندانها دارد. فسفر همچنین در رشد و احیای بافتهای بدن و همچنین حفظ pH خون نقش دارد. شما با مصرف نخودفرنگی و جذب میزان قابلتوجهی فسفر میتوانید کمک زیادی به ساخت و حفظ غشاهای سلولی خود بکنید.
نخود فرنگی و منیزیم
نخودفرنگی یکی از منابع غذایی منیزیم محسوب میشود. این مادهی معدنی در رشد استخوانها و ساخت پروتئینها، کنترل عملکرد آنزیمها، انقباض عضلانی، سلامت دندانها و عملکرد سیستم ایمنی بدن نقش دارد. منیزیم همچنین در سوخت و سازی کالریهای دریافتی و همچنین نقل و انتقال پالسهای عصبی شرکت دارد.
اگر به دنبال یک منبع غذایی خوب برای جذب بیشتر فولات یا همان ویتامین B9 هستید که در ساخت تمام سلولهای بدن و بخصوص گلبولهای قرمز نقش دارد به سراغ نخودفرنگی بروید
نخود فرنگی و زینک یا همان روی
برای تأمین برخی از ریزمغذیها و عناصر مورد نیاز بدن لازم نیست به سراغ مصرف مکملها بروید. مصرف سبزیجات متنوع بهترین و طبیعیترین روش برای تأمین این ترکیبات اســت. نخود فرنگی یکی از تأمینکنندههای زینک محسوب میشود که در درک طعمها، التیام جراحات و رشد جنین تأثیر بسزایی دارد. این عنصر همچنین در کنترل هورمونهای جنسی و تیروئید نقش دارد.
نخود فرنگی و ویتامینهای B2 و B6
این نخودهای سبز تروتازه منبع خوب ویتامینهای B2 و B6 هستند که اولی به نام ریبوفلاوین و دومی با نام پیریدوکسین نیز شناخته میشوند. ویتامین B2 نقش مهمی در سوختوساز کالریها و رساندن انرژی به سلولهای بدن دارد. علاوه بر این به رشد و احیای بافتهای بدن، تولید هورمونها و تشکیل گلبولهای قرمز کمک میکند.
ویتامین B6 نیز به سوختوساز پروتئینها و اسیدهای چرب و همچنین تولید نروترنسمیتورها کمک میکند. این ویتامین نیز در ساخت گلبولهای قرمز و حمل اکسیژن تأثیر دارد. ویتامین B6 برای تبدیل گلیکوژن به گلوکز لازم اســت و در عملکرد خوب سیستم ایمنی بدن نقش دارد. این ویتامین به ساخت برخی از ترکیبات سلولهای عصبی و تنظیم گیرندههای هورمونی کمک میکند.
نخودفرنگی و فولات
اگر به دنبال یک منبع غذایی خوب برای جذب بیشتر فولات یا همان ویتامین B9 هستید که در ساخت تمام سلولهای بدن و بخصوص گلبولهای قرمز نقش دارد به سراغ نخودفرنگی بروید. این ویتامین در بهبود عملکرد سیستم عصبی و دستگاه ایمنی بدن و همچنین التیام زخمها و جراحات نقش دارد.
نخودفرنگی و ویتامین A
نخودفرنگی یکی از بهترین منبع جذب ویتامین A برای خانمهاست. این ویتامین در رشد استخوانها و دندانها نقش دارد و برای حفظ سلامت پوست و مقابله با عفونتها لازم اســت. ویتامین A نقش آنتیاکسیدانی دارد و باعث تقویت قوهی بینایی میشود./ تبیان
لرزش یا رعشه یا لغمه، شامل حرکات اضافی بدن میباشد. این حرکات به دلیل انقباض و انبساط متناوب عضلات پدید میآید.لرزش، شایعترین حرکت غیرارادی بدن است و ممکن است در دستها، بازو، چشم، صورت، سر، طنابهای صوتی، تنه و ساق پا دیده شود. ولی بسیاری از موارد لرزش، در دستها دیده میشود.بعضی انواع رعشه ارثی است. رعشه ممکن است در هر سنی بروز نماید، ولی در افراد میانسال و سالمند شایعتر است.لرزش دستها هنگام عصبانیت، اضطراب، خستگی بیش از حد، ورزشهای پراسترس و کار زیاد شایع است.
با دلگرم همراه باشید تا در مورد علت لرزش بدن بیشتر بدانید.
نوعی لرزش آهسته اندامهای انتهایی است که در پایان یک حرکت مانند تلاش در فشردن یک دگمه یا لمس نوک بینی دیده میشود.لرزش مخچهای به علت وجود ضایعه در مخچه یا آسیب مخچه به علت حادثه، تومور یا بیماریهایی مانند اماس یا نابسامانیهای ارثی دیده میشود. این نوع لرزش، به علت مصرف زیاد الکل یا مصرف بیش از حد بعضی داروها نیز حاصل میشود.
وقتی شخص مبتلا، دارای فعالیت است و یا در وضعیتی خاص قرار میگیرد، غالباً این لرزش برجستهتر است. لرزش مخچهای ممکن است با سایر تظاهرات از جمله: اشکال در سخن گفتن، چرخش غیرارادی و سریع چشمها، مشکلات راه رفتن و لرزش تنه و گردن همراه باشد.
در تمام مبتلایان به دیستونی و در تمام سنین دیده میشود. دیستونی یکی از نابسامانیهای حرکتی است که طی آن انقباض غیرارادی و بیوقفه عضله، سبب حرکات تکراری و یا غیرطبیعی میگردد.لرزش دیستونیک، ممکن است در هر یک از ماهیچههای بدن به وجود آید. غالباً وقتی بیشتر دیده میشود که بیمار در وضعیتی خاص قرار میگیرد یا به طریقی خاص به حرکت در میآید.لرزش دیستونیک به طور نامنظم بروز میکند و غالباً با استراحت، از بین میرود. ممکن است لمس عضله یا بخش مبتلا، از وخامت لرزش بکاهد.
شایعترین نوع لرزشها است. در بعضی افراد به آهستگی پیشرفت میکند و از یک سمت بدن شروع میشود، ولی طی 3 سال، هر دو سمت بدن را درگیر مینماید.در بسیاری موارد، دستها گرفتارند، ولی سر، زبان، ساقها و تنه نیز ممکن است گرفتار باشند.لرزش اصلی، ممکن است با آشفتگی خفیف راه رفتن همراه باشد. با افزایش سن، ممکن است کثرت لرزش کاهش یابد، ولی وخامت آن افزایش یافته و بر توانایی بیمار تأثیر خواهد گذاشت.
هیجان، استرس، تب، خستگی بیش از حد جسمی یا پایین بودن قند خون ممکن است افزایش دهنده لرزش باشداحتمال ارثی بودن این نوع لرزش بسیار است. لرزش اصلی علت شناخته شده ندارد.
با انقباضات سریع عضلات مشخص میشود و بلافاصله پس از ایستادن در ساق پا و تنه دیده میشود. در رانها و ساقها گرفتگی عضلات حس میشود و وقتی از بیمار میخواهند روی یک نقطه بایستد، به صورت غیر قابل کنترلی تکان میخورد.در این مورد، سایر نشانههای بالینی وجود ندارد و وقتی بیمار مینشیند یا روی پاها میپرد، حالت تکان خوردن فرومینشیند. در بیمارانی که دچار لرزش اصلی هستند، لرزش ارتوستاتیک هم دیده شده است.
در اثر وارد آمدن آسیب به ساختارهای درون مغز ایجاد میشود. این لرزش در زمان استراحت دیده میشود و غالبا پیشتاز بیماری پارکینسون است.این لرزش که غالبا در دستها دیده میشود، ممکن است در گونه، لبها، ساقپا و تنه نیز دیده شود و با استرس یا هیجان افزایش مییابد. شروع لرزش پارکینسون، بعد از 60 سالگی است.حرکت از یک عضو یا یک سمت بدن آغاز میشود و معمولا پیشرفت کرده و سمت دیگر را گرفتار میکند.
در تمام افراد طبیعی دیده میشود و ارزش بالینی ندارد. این لرزش به ندرت با چشم دیده میشود و با هیجانی شدید (مثل اضطراب یا ترس)، خستگی بیش از حد جسمی، کاهش قند خون، پرکاری تیروئید، مسمومیت با فلزات سنگین، استفاده از عوامل محرک، مصرف الکل یا تب، شدت میگیرد.این نوع لرزش در تمام عضلات ارادی دیده میشود و با باز کردن ساعدها و قرار دادن یک برگ کاغذ روی نوک دستها قابل مشاهده است. این نوع لرزش، پس از رفع علت از بین میرود.
این نوع لرزش، در زمان استراحت یا یک وضعیت خاص رخ میدهد. ویژگیهای این نوع لرزش شامل: شروع ناگهانی و بهبود، افزایش میزان بروز آن با استرس، تغییر جهت لرزش و یا بخش گرفتار بدن است. وقتی حواس بیمار پرت میشود، این لرزش کاهش مییابد یا از بین میرود.
با لرزش آهسته و سفتی بدن مشخص میشود که در زمان استراحت و به صورت عمدی وجود دارد. این نوع لرزش با بیماریهایی همراه است که سبب بیماری هسته قرمز مغز میانی میشوند و با ضربههای غیرمعمولی همراه است.
اعتیاد به الکل یا ترک الکل، سبب از بین رفتن بعضی سلولهای عصبی شده و به لرزش بدن میانجامد.
پزشک ضمن معاینه، به بررسی قرینه بودن لرزش، حالت از بین رفتن حس، ضعف یا آتروفی عضله یا کاهش رفلکسها مبادرت خواهد نمود.در صورتی که لرزش از نوع ارثی باشد، گرفتن سابقه خانوادگی مؤثر است.با آزمایش خون یا ادرار میتوان بدکاری تیروئید، سایر علل متابولیک و تراز غیر طبیعی بعضی مواد شیمیایی را مشخص کرد که ممکن است سبب ایجاد لرزش شوند.با استفاده از سی تی اسکن یا ام آر آی میتوان فهمید که آیا لرزش در نتیجه نقص ساختاری به وجود آمده است یا حاصل تخریب مغز است.پزشک، برای تشخیص مشکلات عضله یا عصب، دستور انجام الکترومیوگرافی دهد. با این آزمون فعالیت غیرارادی عضله و عکسالعمل ماهیچه نسبت به تحریک عصب اندازهگیری میشود.
مواقعی که باید لرزش دست را جدی گرفت
در مواردی که لرزش دست در سنین پایینتر شروع شود یا با علائم دیگری همراه باشد، یا در طول زمان بیشتر گردد، باید جدی گرفته شود. در بیماریهای تحلیل برنده مغز مثل MS یا بیماریهای مخچهای یا پارکینسون این نوع لرزشها دیده میشود.
سئوالات زیر را از فرد دچار لرزش بپرسید
درمان لرزش بدن
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
بامداد – دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامهطباطبایی میزبان نشستی بود با عنوان «ایدز؛ آنچه هست و نمیدانیم». طبق گفته برگزارکنندگان، این نشست با محور آگاهیرسانی و انگزدایی از ایدز با توجه به نقش رسانهها، نهادهای پزشکی و سمنها برگزار شد.
با وجود آنکه نهادهای پزشکی، سمنها و رسانههای مختلف تلاش کردند آگاهی جامعه را نسبت به ابعاد مختلف این بیماری افزایش دهند، اما هنوز در جامعه نگاه درستی به این موضوع و مبتلایان به ایدز وجود ندارد، بههمیندلیل نیاز است ابهاماتی که درباره این بیماری و مبتلایان به آن وجود دارد، برای جامعه رفع شود تا مبتلایان به ایدز بتوانند بدون ترس و نگرانیهای جانبی به درمان و بهبود شرایط خود بپردازند.
این بهانه اصلی برگزاری نشست بود؛ نشستی که به همت مؤسسه رحمان و معاونت پژوهشی دانشگاه علامهطباطبایی روز دوشنبه، ٢٩ آذر در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامهطباطبایی برگزار شد.
ابراهیم اخلاصی، عضو هیأت علمی دانشگاه علامهطباطبایی، در ابتدای این نشست با اشاره به اینکه ایدز ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی متعددی دارد و این چالشی است که زیستپزشکی درحالحاضر با آن مواجه است، گفت: زیستپزشکی نگاه تقلیلگرایانه نسبت به انسان دارد، این به آن معناست که در سنت زیست پزشکی با فروکاهش انسان به بُعد زیستشناختی و سلولی، بیماری بهعنوان یک پدیده مستقل از افراد در نظر گرفته میشود و پزشک بهعنوان کارآگاه در مقام کشف، شناسایی و درمان آن برمیآید. این رویه زمانی که پزشکی در فاز اول شناسایی و درمان بیماریهای حاد بود، موفق عمل کرد، اما بهدلیل شرایط جدید زندگی و بروز مناسبات اجتماعی جدید که درواقع ورود به بیماری های مزمن است، به نظر میرسد پزشکی در مقایسه با فاز اول موفق عمل نکرده است. علت این است که ابعاد فرازیستی از قبیل ابعاد فرهنگی، اجتماعی و معنوی بیشتر در بیماریهای مزمن دخالت دارند که لازم است در تمام مناسبات درمانی در نظر گرفته شوند. به گفته این جامعهشناس، همین امر، ضرورت بسط تحقیقات بینرشتهای ذیل حوزه مطالعاتی «جامعهشناسی پزشکی» را مضاعف کرده است.
رسانهها و مواجهه با ایدز
امید زمانی، پزشک و فعال مدنی در زمینه ایدز، سخنران بعدی این نشست بود. زمانی در ابتدای سخنان خود به شناسایی و نگاهی که این بیماری در جامعه بهوجود آورده، اشاره و اظهار کرد: افرادی که در آزمایشهای اولیه، HIV مثبت شناسایی شدند، عموما از گروههای خاصی مانند معتادان تزریقی و همجنسگرایان بودند که باعث شد از همان ابتدا با مبتلایان به ایدز با انگ و تبعیض برخورد شود.
این فعال مدنی با اشاره به اینکه چون دارویی برای ایدز وجود نداشت، بهعنوان بیماری مهلک در جامعه مطرح شد، گفت: پس از آن در برخی کشورها موج رسانهای ترس و در برخی دیگر انکار این موضوع در پیش گرفته شد. موج دیگر رسانهها عبارت بود ازدیگریخواندن افرادی که HIV مثبت دارند و دامنزدن به این موضوع که آنها با عموم جامعه تفاوت دارند و ما مثل آنها نیستیم. برخی دیگر نیز مبتلایان به HIV مثبت را گناهکار خطاب کردند. مجموع این واکنشها و خطکشیهایی که ایجاد شد، به گسترش انگ و تبعیض نسبت به کسانی که به نحوی با این بیماری درگیر بودند کمک کرد.
وی با اشاره به اینکه راههای مؤثری برای کنترل و پیشگیری این پدیده وجود دارد، گفت: از رسانهها انتظار میرود به ایدز مانند دیگر پدیدههای اجتماعی نگاه کنند و راههای کنترل و پیشگیری از این بیماری را در جامعه ترویج دهند. همچنین مسئولیت اجتماعی رسانهها ایجاب میکند که مسئولان و نهادهایی را که با آگاهیرسانی عمومی در این زمینه مقابله میکنند، بازخواست کنند. زمانی در خاتمه نقش دیگر رسانهها را تشویق جامعه پنهان ایدز برای آزمایش و استفاده از خدمات درمانی عنوان کرد.
تغییر الگوی سرایت ایدز؛ از اعتیاد تزریقی به رابطه جنسی
زهرا واعظی، پزشک و فعال مدنی در زمینه ایدز، سخنران بعدی این نشست بود. واعظی با اشاره به اینکه اکنون ایدز یکی از بزرگترین مشکلات کشور است، گفت: براساس آمار UNAIDS از سال ١٩٨٦ تا ٢٠١٢، میزان ٦٨ درصد موارد شناساییشده ایدز در ایران به دلیل اعتیاد تزریقی و فقط ١٤ درصد از طریق رابطه جنسی بود. ۱.۵ درصد انتقال ویروس از مادر به کودک و ١٠ درصد نیز از راه انتقال خون آلوده بوده است. براساس آمار سال ٢٠١٣، میزان اعتیاد تزریقی به ٤٥ درصد کاهش یافت، اما انتقال ویروس از طریق رابطه جنسی به ٤٠ درصد افزایش یافت، انتقال خون به صفر و مادر به کودک به سهدرصد رسید، عامل ابتلای حدود ١٥ درصد نیز ناشناخته است.
این پزشک با اشاره به اینکه گاهی جامعه پزشکی در انگزدن به بیماران دخیل بوده است، عنوان کرد: زمانی که پزشکی حاضر نیست فرد HIV مثبت را پذیرش کند، یا دندانپزشک از جراحی دندان بیمار واهمه دارد، انگزنی به این بیماران بیشتر میشود. پزشکهای جامعه ناآگاه به ایدز نیستند، اما به این موضوع که رعایت استانداردها خطر انتقال ویروس را کنترل میکند، باور ندارند.
واعظی با بیان اینکه پزشکها نباید در پذیرش مبتلایان به ایدز نگرانی داشته باشند، گفت: بیمار با بیمار نباید هیچ تفاوتی داشته باشد، همانطور که بیمار مبتلا به فشار خون یا بیمار اورژانسی پذیرش میشود، باید با مبتلایان به ایدز هم مانند دیگر بیماران برخورد شود، اما این اتفاق در جامعه رخ نمیدهد و این دغدغه اصلی بیماران ایدزی است. به گفته وی، زمانی که با بیماران ایدزی با تبعیض رفتار شود، دیگر بیماری خود را اعلام نمیکنند، در این صورت است که این بیمار میتواند برای جامعه خطرآفرین باشد.
ایدز، دیگر پدیده گروههای خاص اجتماعی نیست
سپس فاطمه صالحی، مددکار اجتماعی، به نقش سمنها در کنترل و پیشگیری از ایدز پرداخت؛ صالحی با تأکید بر اینکه سونامی ایدز در راه است، گفت: باید هشدارهای مربوط به این موضوع را جدی بگیریم. اگر در کار هر یک از سازمانهای درگیر با ایدز خللی رخ دهد، با افزایش مبتلایان به ایدز مواجه خواهیم شد.
این مددکار اجتماعی با بیان اینکه سمنها به دفاع از حقوق مبتلایان به ایدز میپردازند، گفت: اکنون ایدز وارد عموم جامعه شده است، سمنها با توجه به تغییرات سریع و نوآوری در استراتژیها هنگام بروز بحرانها، میتوانند بازوی قدرتمندی برای سازمانهای دولتی در این زمینه باشند.
منبع سلامت نیوز
ژلوفن به صورت کپسول نرم ژلاتینی است از دسته داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی میباشد و در موارد زیر قابل استفاده است:
کاهش موقت درد ناشی از سرماخوردگی، دندان درد، درد عضلانی، سردرد (مثل میگرن)، آرتریت روماتوئید، درد قاعدگی و کاهش تب.
مسکنهای دیگر مانند ایبوپروفن، مفنامیک اسید و … نیز همانند ژلوفن عمل میکنند.
بروفن یک داروی ضد درد غیر مخدر برای دردهای خفیف تا متوسط است
این دسته از داروها میتوانند ایجاد زخم معده کنند، بنابراین افرادی که دارای مشکل زخم معده هستند از مصرف این داروها باید خودداری کنند.
همچنین مصرف ژلوفن در سه ماه اول دوران بارداری مجاز است، ولی در سه ماه آخر بارداری که جزء گروه پرخطر است، مصرف آن ممنوع است.
مصرف این داروها باید در کوتاهمدت صورت گیرد و در بلند مدت نباید از این داروها استفاده کرد.
عوارض ژلوفن
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود. اگر چه تمام عوارض زیر در یک فرد دیده نمیشود، لیکن بروز هر یک از عوارض زیر با داروساز خود مشورت کنید :
سردرد شدید، اختلالات پوستی، اختلالات بینایی، تنگی نفس، افسردگی یا تغییرات رفتاری، اختلالات شنوایی، بی حسی یا ضعف در دستها و پاها، احساس خستگی، اختلالات ادراری و افزایش وزن.
در صورت بروز هر یک از عوارض زیر مصرف دارو را قطع کنید و سریعاً پزشک خود را در جریان قرار دهید :
درد و سوزش معده، مدفوع قیریرنگ یا خون آلود، احساس درد و فشار در قفسه سینه، تشنج، با یا بدون لرز، تهوع، سوزش سردل یا سوءهاضمه، لکههای قرمز کوچک روی پوست، جراحت، زخم یا لکههای سفید روی لبها یا داخل دهان، خون دماغ بدون علت خاص، خونریزی یا کبودی غیرمعمول، استفراغ و بالا آوردن خون .
عوارض خفیف دیگری که نیاز به مراقبت پزشکی ندارند، ممکن است با ایبوپرفن پیش بیایند مانند درد خفیف معده، گیجی یا خواب آلودگی، تهوع و استفراغ، سوءهاضمه و ریفلاکس معده.
این عوارض به تدریج در طی درمان، با تطبیق بدن با دارو از بین میروند، البته در صورتی که ادامه یافتند به داروساز یا پزشک خود اطلاع دهید.
ژلوفن و بروفن جزء داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند
قرص مسکن بروفن
قرصهای ۲۰۰ میلی گرم ایبوپروفن، بدون نسخه پزشک قابل تهیه است، اما قرصهای ۴۰۰ میلی گرم توسط پزشک تجویز میشود. ایبوپروفن از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است.
این دارو یک داروی ضد درد غیر مخدر برای دردهای خفیف تا متوسط، نظیر سردرد، درد عادت ماهانه و حملات نقرس است.
به علت داشتن خواص التهابی، این دارو در درمان بیمارهای روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید و دیگر مشکلات التهابی غیر روماتیسمی مثل آسیبهای حین ورزش (پیچ خوردگیها و رگ به رگ شدنها)، بورسیت ها، تاندونیت ها (التهاب تاندون)، و استئوآرتریت (آرتروز) بسیار مفید است. ایبوپروفن تب را نیز کاهش میدهد.
چگونگی مصرف ایبوپروفن:
قرص ایبوپروفن را باید با غذا و همراه یک لیوان پر از آب خورد.
پس از خوردن قرصهای ایبوپروفن برای جلوگیری از آسیب و تحریک بدن، ۱۵ تا ۳۰ دقیقه از خوابیدن یا دراز کشیدن اجتناب کنید.
اگر روزی یک یا دوبار ایبوپروفن مصرف میکنید و یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا ۲ ساعت آن را به یاد آورید بلافاصله مصرفش کنید، در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظمتان برگردید.
اگر روزانه بیش از دو نوبت ایبوپروفن مصرف میکنید، به محض این که نوبت فراموش شده را به یاد آورید مصرفش کنید. اما اگر تقریبا موقع نوبت بعدی رسیده بود، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید.
مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هنگام مصرف ایبوپروفن ، نباید بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید، مگر طبق دستور پزشک. این دارو میتواند موجب کبودی و خونریزی زیاد شود
عوارض جانبی ایبوپروفن
در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف ایبوپروفن را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید:
خستگی یا خواب آلودگی شدید؛ درد یا سوزش معده؛ تهوع یا استفراغ؛ مدفوع سیاه؛ علایم شدید آنفلوآنزا (لرز، تب، دردهای عضلانی)؛ افزایش وزن؛ کبودی یا خونریزی غیرطبیعی؛ بثورات پوستی؛ زخمهای دهانی؛ یا تب یا گلودردی که پیش از شروع درمان وجود نداشته و با مشکلی که در حال حاضر به خاطرش تحت درمان هستید ارتباطی نداشته باشد.
بیماران مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و خونریزی دهنده هستند.
یک واکنش حساسیتی نادر به ایبوپروفن، آنافیلاکسی است که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی، سریعا پیشرفت میکند.
هنگام بروز خس خس سینه یا مشکل در تنفس، مصرف ایبوپروفن را قطع کرده و با یک مرکز اورژانس تماس بگیرید.
قبل از مصرف ایبوپروفن دقت کنید:
در صورت داشتن هریک از موارد زیر، پیش از مصرف ایبوپروفن، پزشکتان را مطلع سازید:
– حساسیت به آسپیرین یا دیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی
– بارداری یا شیردهی
– مصرف داروهای دیگر به ویژه دیگر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (مثل ناپروکسن)، آسپیرین، ضدانعقادها (مثل وارفارین)، آنتی بیوتیک ها (سفالسپورین ها)، داروهای ضد سرطان (یک داروی مدر) و والپروئیک اسید یا دیوالپروئکس
– مصرف مشروبات الکلی
– ابتلا به پولیپهای بینی مرتبط با آسپیرین؛ زخم یا التهاب در دستگاه گوارش؛ پرفشاری خون؛ هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده؛ نارسایی مغز استخوان؛ زخمهای دهانی؛ یا بیماریهای کبدی یا کلیوی
هنگام مصرف ایبوپروفن توصیه میشود
برچسب روی دارو را مطالعه کرده و از دستوراتش پیروی کنید.
برچسب سایر داروهای مجاز بدون نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مثل آسپرین یا ناپروکسن) یا داروهایی که با ایبوپروفن تداخل ایجاد میکنند نباشد.
اگر ایبوپروفن را برای درد یا تب میخورید و درد ظرف ۱۴ روز و تب ظرف ۳ روز بهتر نشد یا حتی بدتر شد، با پزشکتان مشورت کنید.
ایبوپروفن را به اندازه تجویز شده مصرف کنید.
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید (اگر برای مدتی طولانی قرار است ایبوپروفن مصرف کنید).
پیش از انجام هر گونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی، پزشک را از اینکه ایبوپروفن مصرف میکنید مطلع سازید.
ایبوپروفن را دور از دسترس کودکان ، دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایبوپروفن فاسد میشود)
ایبوپروفن تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
هنگام مصرف ایبوپروفن ، نباید بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید، مگر طبق دستور پزشک . این دارو میتواند موجب کبودی و خونریزی بیش از حد شود.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو، از رانندگی یا شرکت در فعالیتهای خطرناک خودداری کنید. این دارو در برخی افراد موجب گیجی، سرگیجه، یا خوابآلودگی میشود.
منبع: tebyan.net
نوشته در مورد ژلوفن و بروفن چه میدانید؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بامداد – آزمایش پرولاکتین برای اندازه گیری مقدار هورمون پرولاکتین که توسط غده هیپوفیز در خون تولید می شود، می باشد.
خانم باردارمقدار زیادی پرولاکتین دارد که به تولید شیر در سینه کمک می کند. در طول بارداری مقدار پرولاکتین ده تا بیست برابر افزایش می یابد. بعد از تولد فرزند، اگر شیردهی انجام شود سطح پرولاکتین بالا می ماند. در خانم هایی که فرزند را شیر نمی دهند، بعد از تولد مقدار پرولاکتین به سطح نرمال برمی گردد. بعد از چند ماه شیردهی نیز مقدار پرولاکتین به سطح نرمال می رسد (حتی اگر شیردهی ادامه داشته باشد).
خانم باردارمقدار زیادی پرولاکتین دارد که به تولید شیر در سینه کمک می کند
غده هیپوفیز خانم غیرباردار و آقایان پرولاکتین تولید می کند اما دلیل تولید آن در بدن هنوز مشخص نیست.
مقدار پرولاکتین در طول روز متغیر می باشد. بیشترین مقدار در هنگام خواب و مدت کوتاهی بعد از بیداری می باشد. همچنین در هنگام استرس های احساسی و فیزیکی نیز سطح پرولاکتین افزایش می یابد.
بیشتر داروها باعث افزایش مقدار پرولاکتین می شوند. تومور های غده هیپوفیز گاهی باعث افزایش مقدار پرولاکتین می شوند. یک غده هیپوفیز آسیب دیده نمی تواند مقدار نرمالی پرولاکتین تولید کند به همین دلیل مقدار آن کاهش می یابد.
دلیل انجام آزمایش پرولاکتین
آزمایش پرولاکتین به دلایل زیر انجام می شود:
برای تعیین دلیل ترشحات غیرطبیعی پستان، پریود نشدن خانم یا باردار نشدن خانم (ناباروری)
در آقایان هنگامی که احتمال وجود مشکل در غده هیپوفیز باشد، این آزمایش انجام می شود. همچنین هنگامی که تمایل جنسی در مرد کم باشد یا در هنگام نعوظ مشکل وجود داشته باشد، برای بررسی مقدار پرولاکتین، آزمایش انجام می شود. همچنین هنگامی که مقدار تستوسترون در آقایان پایین است نیز این آزمایش انجام می شود.
همچنین برای بررسی این که تومور موجود در غده هیپوفیز، پرولاکتین زیادی تولید می کند یا خیر، این آزمایش انجام می شود.
آماده شدن برای آزمایش پرولاکتین
پیش از انجام آزمایش پرولاکتین ، به مدت چند ساعت چیزی نخورید (نه غذا و نه نوشیدنی).
آزمایش پرولاکتین معمولا سه ساعت بعد از بیدار شدن شما انجام می شود (بین ساعت هشت و ده صبح).
استرس احساسی یا ورزش های تنش زا پیش از انجام آزمایش، باعث افزایش سطح پرولاکتین می شوند. بنابراین پزشک از شما می خواهد نیم ساعت استراحت کنید.
تحریک نوک پستان باعث افزایش مقدار پرولاکتین می شود. بیست و چهار ساعت پیش از انجام آزمایش پرولاکتین، از تحریک کردن نوک پستان بپرهیزید. خانمی که ترشحات نوک پستان دارد، پیش از آزمایش باید از عواملی که باعث افزایش ترشحات می شود اجتناب کند.
پیش از انجام آزمایش پرولاکتین ، به مدت چند ساعت چیزی نخورید
چگونگی انجام آزمایش پرولاکتین
پزشک اقدامات زیر را انجام می دهد:
یک باند الاستیک بالای بازوی شما می بندد تا جلوی جریان خون را بگیرد. این کار باعث بزرگ تر شدن رگ های پایین باند می شود بنابراین فرو کردن آمپول در رگ آسان تر می شود.
قسمتی که آمپول فرو می شود را با الکل تمیز می کند.
آمپول را داخل رگ می کند. ممکن است چند سوزن مورد نیاز باشد.
مقداری خون از رگ کشیده می شود.
هنگامی که به اندازه کافی خون گرفته شد، باند را باز می کند.
یک پد گاز استریل یا پنبه بر روی دست شما، قسمتی که سوزن وارد شد، قرار می دهد.
بر روی دست فشار وارد میکند سپس آن را با باند می بندد.
خون گرفتن طی آزمایش پرولاکتین
نمونه برداری از دست شما انجام می شود. باند دور دست سفت بسته می شود. ممکن است هیچ چیزی حس نکنید یا یک ضربه سریع یا نیش زدن سریع در هنگام فرو کردن سوزن حس کنید.
خطرات خون گرفتن طی آزمایش پرولاکتین
احتمال خطر در هنگام خون گرفتن خیلی کم است.
خطرات آزمایش خون
ممکن است کبودی کوچکی در قسمت فرو کردن آمپول ایجاد شود. احتمال ایجاد کبودی خیلی کم است.
در موارد نادر امکان دارد رگ بعد از خون گرفتن، ورم کند. برای حل این مشکل کیسه آب گرم چند بار در روز بر روی رگ قرار می دهند.
در افرادی که مشکلات خونی دارند امکان بند نیامدن خون وجود دارد. قرص هایی مانند آسپرین، وارفارین و قرص های رقیق کننده خون باعث ایجاد این مشکل می شوند. اگر مشکل لخته شدن خون دارید یا قرص رقیق کننده خون مصرف می کنید پیش از انجام آزمایش به پزشک اطلاع دهید.
نتایج آزمایش پرولاکتین
آزمایش پرولاکتین مقدار هورمون پرولاکتین را اندازه گیری می کند که توسط غدد هیپوفیز تولید شده و وارد خون می شود. مقدار پرولاکتین در طول روز متفاوت است. بیشترین مقدار در هنگام خواب و کمی بعد از بیدار شدن می باشد.
پرولاکتین نرمال
مقادیر نرمال پرولاکتین در ادامه لیست شده است. این مقادیر در آزمایشگاه های متفاوت فرق می کند. همچنین پزشک براساس سلامتی شما و فاکتورهای دیگر این مقادیر را تعیین می کند.
آزمایش پرولاکتین برای تعیین دلیل ترشحات غیرطبیعی پستان، پریود نشدن یا باردار نشدن انجام می شود
مقدار پرولاکتین:
در خانم های غیر باردار : ۲۳-۴ نانوگرم در هر میلی لیتر
در آقایان : ۱۵-۳ نانوگرم در هر میلی لیتر
خانم باردار : ۳۸۶-۳۴ نانوگرم در هر میلی لیتر
کودکان : ۲۰-۳ نانوگرم در میلی لیتر
مقادیر بالای پرولاکتین
مقادیر بالای پرولاکتین به معنی وجود تومور غده هیپوفیز است. هر چقدر مقدار پرولاکتین بالاتر باشد، احتمال وجود تومور غده هیپوفیز بیشتر است. اگر مقدار پرولاکتین بیشتر از دویست نانوگرم در میلی لیتر باشد، ام آر آی انجام می شود. کم بودن یا نرمال بودن مقدار پرولاکتین به معنی نبود تومور غده هیپوفیز نمی باشد. ام آر آی در حالی که احتمال وجود تومور باشد انجام می شود.
مقدار بالای پرولاکتین به معنی تولید بیش از حد پرولاکتین بدون دلیل می باشد.
عوامل دیگر که موجب بالا بودن پرولاکتین می شود شامل بارداری، بیماری های کبدی، بیماری های کلیوی و کم کاری تیروئید می باشد.
چه چیزی بر روی آزمایش پرولاکتین تاثیر گذار است؟
در چه شرایطی نمی توانید آزمایش را انجام دهید یا نتیجه آزمایش به درد شما نمی خورد:
استرس احساسی زیاد یا ورزش تنش زا پیش از آزمایش انجام داده باشید.
مشکل در خوابیدن؛ مقدار پرولاکتین در هنگام خواب افزایش می یابد. بنابراین اگر به درستی نخوابید، مقدار پرولاکتین از حد نرمال پایین تر می رود.
تحریک نوک سینه.
مصرف برخی قرص ها مانند قرص ضدبارداری ، قرص فشار خون بالا، قرص ضد حساسیت یا قرص های روانی.
استفاده از کوکائین.
اگر یک هفته پیش از آزمایش پرولاکتین، آزمایش رادیواکتیو انجام داده باشید، آزمایش پرولاکتین درست نمی باشد.
چه زمانی نیاز به انجام آزمایش پرولاکتین است؟
آقایان و خانم های غیرباردار به طور نرمال مقدار پرولاکتین کمی دارند. تنها مشکل کمبود پرولاکتین، تولید نشدن شیر بعد از بارداری می باشد. بنابراین افرادی که مقدار پایین پرولاکتین دارند نیز درمان نمی شوند.
در هنگامی که مرد تمایل جنسی نداشته باشد یا در هنگام نعوظ مشکل داشته باشد، آزمایش پرولاکتین انجام می شود. مقدار پرولاکتین در هنگامی که مقدار تستوسترون مرد پایین است، مورد بررسی قرار می گیرد.
درمان تومور غده هیپوفیز که منجر به تولید بیش از حد پرولاکتین می شود، شامل مصرف قرص، برداشتن غده هیپوفیز، رادیوگرافی غده می باشد. انتخاب نوع درمان به اندازه تومور و سلامتی و سن فرد بستگی دارد.
منبع: ooma.ir
نوشته در مورد آزمایش پرولاکتین چه میدانید؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بامداد – در مبتلایان به حساسیت به آب یا “آکواژنیک اورتیکاریا” ، تماس پوست با آب هنگام استحمام کردن، پیاده روی در زیر باران یا حتی تعریق شدید و گریه کردن می تواند موجب بروز کهیر روی پوست شود.
از میان تمامی آلرژی ها در جهان، آکواژنیک اورتیکاریا aquagenic urticariaیا حساسیت به آب از همه عجیب و غریب تر است.
این نوع حساسیت باعث می شود افراد در تماس با آب در هر درجه ای دچار کهیر پوستی شوند. “آکواژنیک اورتیکاریا” تقریبا فقط در ۳۰ تا ۴۰ نفر در سراسر جهان تشخیص داده شده است و علائم آن می تواند زندگی فرد را تغییر دهد.
در مبتلایان به “آکواژنیک اورتیکاریا” تماس با آب هنگام استحمام کردن، پیاده روی در زیر باران و یا حتی تعریق شدید و گریه کردن می تواند موجب بروز کهیر روی پوست شود.
کهیرهای ظاهر شده روی پوست معمولا قرمزرنگ با لبه های برآمده بوده و اغلب با خارش همراه هستند.
این کهیرها به طور معمول روی گردن، بالا تنه و دست ها بروز می کنند و ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پس از خشک کردن بدن ناپدید می شوند. در برخی موارد شدید ممکن است فرد در صورت نوشیدن آب با بروز این علائم در ناحیه گردن روبرو شود.
به گفته کارشناسان به طور قطع نمی توان اظهار کرد چرا برخی افراد چنین واکنش عجیبی را به آب نشان می دهند، اما احتمالا عوامل ژنتیکی در این زمینه موثر هستند.
همچنین این بیماری در زنان بیش از مردان شایع است و به طور معمول پس از دوره بلوغ رخ می دهد.
درمان های موجود برای مبتلایان به حساسیت به آب محدود است، اگرچه مصرف آنتی هیستامین و استروئیدها برای برخی از مبتلایان توصیه می شود.
در یک گزارش آمده است که یک زن انگلیسی به نام “کتی دل ” هرگز نباید گریه کند، زیرا در این صورت جان خود را از دست خواهد داد. “کتی دل ” به “آکواژنیک اورتیکاریا ” مبتلا است.
دل نمی تواند گریه کند، زیرا اشک هایی که از چشمانش سرازیر شوند موجب ایجاد زخم هایی دردناک بر روی صورتش خواهند شد. حمام کردن نیز برای او ممنوع است، زیرا وضعیتی مانند سوختگی شدید را برای وی به وجود خواهد آورد.
به گفته کارشناسان به طور قطع نمی توان اظهار کرد چرا برخی افراد چنین واکنش عجیبی را به آب نشان می دهند، اما احتمالا عوامل ژنتیکی در این زمینه موثر هستند
این بیمار ۲۷ ساله که پیش از این ورزشکار بوده است به خاطر بیماری اش مجبور شد تا دست از ورزش بکشد، زیرا تعریق نیز در بدن او واکنش های شدید حساسیتی و زخم های عمیق ایجاد می کند. این بیماری می تواند در آینده منجر به مرگ این بیمار شود.
بیماری این زن جوان از سن ۱۶ سالگی و پس از جراحی لوزه هایش آغاز شد و از این رو پزشکان احتمال می دهند برداشته شدن لوزه ها باعث مختل شدن میزان هیستامین در بدن او شده است. در حال حاضر هیچ درمان شناخته شده ای برای این بیماری ارائه نشده است.
وی در حال حاضر برای کنترل بیماری خود از داروهایی استفاده می کند که بیماران پیوندی آن را مصرف می کنند تا از ایجاد واکنش شدید بدن در برابر آب جلوگیری کند. پس از آن داروی بیماران سرطانی بر روی او آزمایش خواهد شد تا سیستم ایمنی بدن او دوباره ساخته شود.
منابع:
ایسنا
جام نیوز