به گزارش جام جم آنلاین ، فعالیتهای بدنی روزانه گاه باعث میشوند مفاصل بهطور مرتب در معرض ضربه قرار گیرند و این ضربهها آسیبهایی به بافت غضروفی مفصل وارد میکنند. بدن تا جایی که میتواند این آسیبها را ترمیم میکند. گاه شدت آسیبهای وارده به مفصل بیش از قدرت ترمیم بدن است و یا به دلایلی قدرت ترمیم بدن کاهش مییابد و نمیتواند آسیبهای مکرر را ترمیم کند. در این شرایط بافت غضروفی بین مفاصل تخریب و آرتروز شروع میشود.
هفت عامل بروز آرتروز عبارتند از:دلایل ژنتیکی، جنسیت (آرتروز در میان زنان شیوع بیشتری دارد)، فعالیت سخت بدنی که فشار زیادی به مفاصل وارد میکند، اضافه وزن، ورزشهای سنگین، بیماریهای متابولیک (همچون دیابت)
ابتلا به آرتروز الزاما ارتباطی با سن و سال ندارد. امروزه جوانان نیز از درد مفاصل شاکی هستند. آرتروز زمانی پدید میآید که بافت غضروفی بین مفاصل تخریب و استخوانها روی هم سائیده شوند.
نشانههای آرتروز و امکانات درمانی
درد، کشش و خشکی مفاصل بعد از استراحت و کاهش انعطافپذیری آنها در خم و راست شدن و مشکلات حرکتی غالبا اولین نشانههای آرتروز هستند. مشکلات حرکتی بیش از هر چیز به علت فرسایش بافت غضروفها بهوجود میآید. استهلاک و فرسودگی مفاصل دردهای آرتروزی را تشدید میکند.
اغلب افراد مبتلا به آرتروز از کاهش قابلیت تحرک و چابکی مفاصل شکایت دارند. هر حرکتی با صدای ناخوشایند تق تق مفاصل همراه است. رطوبت و سرما درد را شدت میبخشد. پیشروی بیماری را میتوان با پرهیز از تحمیل بار اضافی بر مفاصل کنترل کرد. ورزشهایی چون دوچرخه سواری و شنا که مفاصل را تقویت میکنند نیز مفید هستند.
روشهای درمانی آرتروز
هدف از روشهای درمانی آرتروز کاهش درد و افزایش میزان تحرک مفاصل است. این روشها به دو دسته طبقهبندی میشوند: محتاطانه و اعمال جراحی .
در روشهای محتاطانه پزشک تلاش میکند از فشاری که بر مفاصل فرسوده وارد میشود بکاهد. تغییر عادات غذایی، تحرک و درمانهای طبیعی از جمله درمانهای محتاطانه هستند.
استفاده از داروهای ضدالتهاب حاوی کورتیزون که کاهشدهنده درد هستند نیز از درمانهای محتاطانه به شمار میآیند.
- حتیالامکان استفاده کمتر از پله و سطوح شیبدار
- کاهش فعالیتهای شدید بدنی
- بلند نکردن اجسام سنگین
- بلند کردن اجسام از روی زمین به شیوه درست
روشهای محتاطانه
از مهم ترین روشهای کاهش علائم آرتروز تغییر روش زندگی است.
داروی معجزهگری برای درمان آرتروز وجود ندارد. اما برخی مواد غذایی در کاهش درد موثر هستند. میوهجات، سبزیجات و غلات و ماهی در تسکین التهاب تاثیر دارند و از سائیدگی بیشتر مفاصل جلوگیری میکنند. نکته مهم دیگر مصرف کافی مایعات، آب معدنی و چایهای گیاهی مختلف برای کمک به دفع مواد سمی از کلیههاست. این کار موجب بهبود سوختوساز بدن میشود.
انجام نرمشهای کششی و تقویتی میتواند تا حد زیادی انعطاف مفاصل را افزایش داده و آنها را قوی نگه دارد. شنا و پیاده روی از ورزشهای مناسب هستند.
کاهش وزن تا حد زیادی درد ناشی از آرتروز را کم کند. حتی چند کیلو کاهش وزن هم تاثیرات مهمی در کم کردن علائم بیماری دارد.
استفاده از وسایلی مانند کفیهای مخصوص کفش و بریسهای زانو میتواند در کاهش درد موثر باشد. استفاده از عصا نیز میتواند تا حدی درد ناشی از این بیماری در مفصل ران و زانو را کم کند.
عمل جراحی
عمل جراحی تنها زمانی توصیه میشود که هیچ یک از روشهای محتاطانه موثر نباشد. پیوند غضروف، پروتز و آرتروسکوپی از روشهای موجود برای درمان بهوسیله اعمال جراحی است. تشخیص بهترین روش درمان فقط در صلاحیت پزشک متخصص است.
به گزارش جام جم آنلاین، اگر فرض کنیم از این افراد مبتلا به اختلالات جنسی فقط 20 درصد دنبال برطرف کردن مشکل خود باشند، رقم دو میلیون به دست میآید که رقم قابل ملاحظهای است.
متاسفانه این روزها بسیاری از کسانی که از این اختلال شایع رنج میبرند بدون این که بتوانند راه علاجی برای آن پیدا کنند، به دلایل فرهنگی و اجتماعی، بیماری خود را مسکوت نگه میدارند و از عواقب آن که گاهی طلاق است، غافل هستند.
طبیعی است در این شرایط چون بیشتر مردم دسترسی به کارشناسان و متخصصان ندارند، منبع کسب آگاهی آنها رسانههای ماهوارهای یا مجلات زرد خواهد بود که اکثرا هم داروهای غیرمجاز و ممنوع از طریق همین رسانهها تبلیغ میشوند و نتیجه آن سرگردانی بیماران، تحمیل هزینه هنگفت هم برای بیمار و هم برای سیستم بهداشت و درمان کشور و در بسیاری از موارد طلاق یا عدم تمایل برای ازدواج است.
پس اصل اول درمان موفقیت آمیز اختلال جنسی، تشخیص صحیح علت آن با روشهای مقرون به صرفه و سریع است. در مرحله اول باید وجود بیماری ثابت شود. مثلا اگر فردی مراجعه کند و بگوید دیابت دارد، بلافاصله تحت درمان بیماری قند قرار نمیگیرد مگر با توجه به آزمایشهای مربوطه بیماری تشخیص داده شود. همین موضوع در مورد اختلالات جنسی صدق میکند.
اگر مردی مراجعه کند و بگوید که دارای ناتوانی جنسی است، از نظر پزشکی موقعی مبتلا به ناتوانی جنسی محسوب میشود که معیارهای تعریف شده این ناتوانی را داشته باشد. بنابراین نباید برای این افراد بیمورد دارو تجویز کرد.
در مرحله بعدی نوع بیماری باید مشخص شود. انواع اختلالات جنسی در خانمها و آقایان بسیار زیاد است و اول باید مشخص شود مشکل بیمار کدام نوع اختلال جنسی است؛ مثلا فرد مبتلا به اختلال نعوظ است یا انزال زودرس و... پس بدون تشخیص دقیق اقدام به درمان، رفتن به بیراهه خواهد بود.
فراموش نکنیم مهمترین اصل این که همه اقدامات پزشکی (تشخیصی و درمانی) باید مقرون به صرفه باشند و نمیتوان برای هر بیماری که مراجعه میکند تمام آزمایشها را توصیه کرد. بنابراین به افرادی که از مشکلات جنسی رنج میبرند، توصیه میشود با بررسیهای لازم به پزشک متخصص مراجعه کنند؛ نه تبلیغات روزنامه و ماهواره و اینترنت و شبکههای اجتماعی!
دکتر محمدرضا صفرینژاد
جراح و متخصص بیماریهای کلیه و مجاری ادراری
خبرگزاری آریا -
در حالی که پزشکان معتقدند هر فردی به طور متوسط روزانه به هفت تا هشت ساعت خواب نیاز دارد ، افرادی هستند که از پرخوابی رنج میبرند.
پرخوابی یک اختلالی است که باعث میشود فرد علیرغم خواب کافی در طول شب، هنگام صبح به سختی از خواب بلند شود.به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا ؛ از دیگر علائم پر خوابی میتوان به اضطراب، تحریکپذیری، کاهش سطح انرژی، احساس کسالت، کاهش تمرکز و کماشتهایی اشاره کرد.به گفته پزشکان هندی، افراد افسرده تمایل دارند زمان بیشتری را در خواب بگذرانند. همچنین مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی یا یکسری داروها باعث میشود در فرد احساس خوابآلودگی ایجاد شود.
افرادی که از پرخوابی رنج میبرند میتوانند با رعایت رژیم غذایی مناسب و انجام فعالیتهای ورزشی تا حدودی بر احساس خوابآلودگی خود غلبه کنند.از عوارض عدم درمان بیماری پرخوابی میتوان به دیابت، بیماریهای قلبی، افسردگی، سردرد و کمر درد اشاره کرد.
منبع : Salamatnews.com