جام جم سرا: علاوه بر اینکه زود خشمگین میشوم و فریاد میزنم چند بار هم همسرم را کتک زدهام. همیشه بعد از اینکه آرام میشوم، پشیمان شده و از او عذرخواهی میکنم، اما همسرم میگوید: دیگر تحمل اخلاق تند تو را ندارم. به خاطر همین رفتار من، هنوز تصمیم نگرفتهایم بچهدار شویم. میترسم زندگیام از هم بپاشد. چگونه میتوانم خشمم را کنترل کنم، در حالی که در زمان عصبانیت اصلا متوجه نیستم چه رفتاری دارم؟
پاسخ مشاور: یکی از موضوعات مورد شکایت همسران و بخصوص خانمها، عصبانیت و رفتار تند طرف مقابل است. خشم کنترل نشده میتواند مانند یک کبریت که خانهای را به آتش میکشد، تمام خوبیها و محبتهای شما را در چشم همسرتان از بین ببرد.
خشونت کلامی و فریاد و توهین به اندازه کافی مخرب است. حال اگر خشونت فیزیکی و کتک زدن هم همراه آن باشد، یک زندگی و رابطه غیرقابل اطمینانی ایجاد میکند. شما یک قدم برداشتهاید که قدم بسیار مهمی است. همین که به رفتار اشتباه خود واقف هستید و میدانید مقصر هستید، بخشی از راه اصلاح رفتار را پیمودهاید.
اگر میزان خشونت شما زیاد است و هنگام خشم هیچ کنترلی بر رفتار خود ندارید، پیشنهاد میکنم در اولین فرصت همراه همسرتان به یک مشاور مراجعه کنید. گاهی خشم کنترل نشده میتواند باعث خسارت جانی علاوه بر خسارت عاطفی هم بشود. مراجعه شما باید همراه همسرتان باشد، زیرا برخی نکات را در طول دوران درمان باید همسرتان رعایت کند تا شما موفق شوید، اما تا قبل از اینکه مراجعه حضوری داشته باشید برخی رفتارها را رعایت کنید.
ما انسانها توانایی بالایی داریم.اگر خودمان این نکته را قبول کنیم، میتوانیم رفتارمان را تغییر دهیم. بهتر است خودتان تلاش کنید تا بر خشمتان مسلط شوید. راهکارهای سادهای مانند تغییر موقعیت و ترک محل میتواند به شما کمک کند. با همسرتان قرار بگذارید که هر وقت خشمگین شدید، از خانه خارج شوید. کمی راه بروید، با ماشین دوری بزنید. اگر اهل ورزش هستید، به باشگاه بروید یا در پارک بدوید. خلاصه کاری کنید که کمی از موقعیت دور باشید تا بتوانید بر خودتان مسلط شوید.
سعی کنید درباره خشمتان صحبت کنید، اما با فردی منطقی و در زمانی مناسب. وقتی موضوعی عصبانیتان میکند در مورد آن صحبت کنید، اگر شنوندهتان مناسب نیست موقعیت را ترک و سعی کنید در اولین فرصت پیرامون این مساله با کسی صحبت کنید که توانایی همدلی با شما را داشته باشد.
نوشیدن یک لیوان آب خنک هم میتواند گاهی به آرامشدنتان کمک کند، اما در درجه اول باید تصمیم بگیرید رفتارتان را تغییر دهید. در شرایطی که فرد آستانه تحریکش خیلی پایین باشد، حتی ممکن است روانشناس او را به روانپزشک ارجاع دهد و داروی آرامبخش برایش تجویز شود، اما اگر در مورد شما چنین شد، بازهم فراموش نکنید خودتان باید اراده کنید و تصمیم بگیرید که رفتارتان را اصلاح کنید.
ندا داوودی / چاردیواری (ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)