به گزارش جام جم آنلاین، اصلا چرا نباید ماهی قرمز بخریم؟ آیا این موضوع که ماهی جایی در سفره هفت سین ایرانی ندارد، یک شایعه است؟ باید بدانید ماهی قرمز نماد عید در میان چینی‌هاست و واردات آن همزمان با ورود چای به ایران یعنی حدود 80 سال پیش توسط تجار صورت گرفته است.
جالب این که کمال الملک هم در تابلوی معروف هفت‌سین که در کاخ گلستان قرار دارد، ماهی قرمز در سفره نقاشی نکرده است. از طرفی امسال شایعاتی مبنی بر انتقال بیماری‌های انگلی، باکتریایی و ویروسی از ماهی قرمز به انسان توسط شبکه‌های مجازی منتشر شده است. آیا این خبر منبع موثقی دارد؟ باید بدانید براساس بیانیه سازمان دامپزشکی کشور این ماهیان زینتی و قرمز در شمار آبزیان خانگی محسوب می‌شوند و به عنوان کم‌خطرترین در انتقال و انتشار بیماری‌های انگلی و باکتریایی هستند.
پس مردم نباید در این خصوص نگرانی داشته باشند. البته گروه‌های خاص از جمله کودکان و افراد مسنی که ایمنی بدنی پایین دارند باید از دست زدن مستقیم به ماهی قرمز یا ماهیان زینتی بپرهیزند؛ هر چند طبق پایش‌های صورت گرفته در مراکز تکثیر ماهیان قرمز، هیچ گونه بیماری ویروسی کوئی هرپس و بیماری‌های باکتریایی در بین این نوع آبزیان دیده نشده است. همچنین به توصیه این سازمان، مردم برای نگهداری اصولی ماهیان قرمز برای هر عدد ماهی قرمز باید 5/2 لیتر آب و دمای آب 22 تا 24 درجه سانتی گراد و ظروف درباز بویژه آکواریوم (برای انتقال اکسیژن) در نظر بگیرند.
تعویض آب هر هفته یک تا دو بار، شست و شوی صحیح ظروف حداقل هر هفته یک بار با نمک طعام 3 درصد و تغذیه ماهی با غذای ماهیان آکواریومی از دیگر نکات بااهمیت در حفظ سلامت ماهی قرمز است. در عین حال باید از مصرف آب شهری به شکل مستقیم و شن و ماسه‌های رنگی و تیز به منظور تزئین آکواریوم‌ها و تنگ‌های ماهی جلوگیری شود.
آب مورد استفاده برای نگهداری ماهی قرمز هم باید بهداشتی و سالم باشد و حداقل به مدت 48 ساعت در ظروفی دهان گشاد نگهداری و ذخیره شود تا گاز کلر آن از بین برود.
همچنین از قراردادن تنگ ماهی جلوی نور مستقیم آفتاب، کنار شومینه یا داخل آشپزخانه بپرهیزید و بعد از هر بار دست زدن به آب یا احیانا بدن ماهی دست‌ها را با آب و صابون بشویید. فراموش نکنید در صورت مطلوب نبودن شرایط نگهداری از ماهی قرمز در خانه‌ها، این گونه که قابلیت زیست برای مدت 30 سال را دارد، تنها چند روز میتواند زنده بماند و سرنوشتی مثل ماهی‌های خریداری نشده پس از سال تحویل پیدا می‌کند که متاسفانه در حالی که زنده هستند داخل جوی آب یا سطل‌های زباله ریخته می‌شوند.